مشاعره

[Mahnaz.D 61915]

تا غنچه خندانت دولت به که خواهد داد

ای شاخه گل رعنا از بهر که میرویی

[meysam62 4529]

یارب تو چنان کن که فرجام کار

تو خوشنود باشی و مارستگار

[Mahnaz.D 61915]

روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

زدم این فال و گذشت اختر و کار آخر شد

[meysam62 4529]

در اين سراي بي كسي كسي به در نمي زند

به دشت پر ملال ما پرنده پر نمي زند

 

[An@hita 8666]

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

وان درآن ظلمت شب آب حیاتم دادند

[Mahnaz.D 61915]

در حلقه گل و مل خوش خواند دوش بلبل

هات الصبوح هبوا یا ایها السکارا

[An@hita 8666]

امان از اختر شوریده مو

فغان از بخت برگردیده مو

فلک از کینه ورزی کی گدازه

رود خون از دل غمدیده مو

[Cannibal 3348]

امان از اختر شوریده موفغان از بخت برگردیده موفلک از کینه ورزی کی گدازهرود خون از دل غمدیده مو

و آتش چنان سوخت بال و پرت را/ که حتی ندیدیم خاکسترت را

[*lotus* 20275]

از دماغ من سرگشته خیال دهنت

به جفای فلک و غصه دوران نرود

[Mahnaz.D 61915]

دلا غافل ز سبحاني چه حاصل

اسير نفس شيطاني چه حاصل

[YAGHOT SEFID 29302]

لبت تا در شکفتن لاله سیراب را ماند

دلم در بیقراری چشمه مهتاب را ماند

[An@hita 8666]

دلا راهت پر ازخار و خسک بی

گذرگاه تو بر اوج فلک بی

شب تار و بیابان دور منزل

خوشا آنکس که بارش کمترک بی

[YAGHOT SEFID 29302]

یاد آنکه دل سوخته و چشم ترم بود

آه سحر و ناله ی شب همسفرم بود

در هر چمنی مرغ دلم زمزمه ها داشت

با هر نگهی شور وصالی به سرم بود

[An@hita 8666]

دو زلفانت گرم تار ربابم

چه میخواهی ازین حال خرابم

ته که با مو سر یاری نداری

چرا هر نیمه شو آیی به خوابم

[YAGHOT SEFID 29302]

مدامم مست می دارد نسیم جعد گیسویت

خرابم می کند هر دم ، فریب چشم جادویت

[moein.s 18983]

تو آن دره ی سبز بی آفتابی

که مه بر سر افشاندت نو بهاران

تو فریاد مرغابی جفت جویی

که پر می گشاید به دنبال یاران

تو ابری ، تو آن ابر اندوهگینی

که اشکی به رخساره ی کوه پاشی

 

نادر نادرپور

[YAGHOT SEFID 29302]

یا قامتی که سادگی ام دریاب

اسبی گران تر از سپیده

با ناژادی فردا

پشت کرده به من

تاب می خورد

یک چشم فاصله استخر فرصت است ....

 

محمد بیابانی

[meysam62 4529]

تو رسیدی شب سفر کرد

 

شب چشماتدر بدر کرد

 

تو رسیدی چو گــــل صبح

 

عشق تو قلب من اثرکرد

[YAGHOT SEFID 29302]

دیدی ای دل که غم عشق دگر بار چه کرد

چون بشد دلبر و با یار وفادار چه کرد

 

آه از آن نرگس جادو که چه بازی انگیخت

آه از آن مست که با مردم هشیار چه کرد

[meysam62 4529]

در عشق تو از بس که خروش آورديم

درياي سپهر را به جوش آورديم

چون با تو خروش و جوش ما درنگرفت

رفتيم و زبانهاي خموش آورديم