مشاعره

[آریوبرزن 13988]

ای دل اگر عاشقی در پی دلدار باش

بر در دل روز و شب منتظر یار باش

[MH.Sayyadi 14584]

شهر پرهنگامه از دیوانه ای دیدم رهی

از تو و دیوانگی های توام آمد بیاد

[MH.Sayyadi 14584]

شهر پرهنگامه از دیوانه ای دیدم رهی

از تو و دیوانگی های توام آمد بیاد

[آریوبرزن 13988]

دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

, چون بشد دلبر و با یار وفادار چه کرد.

آه از آن نرگس جادو که چه بازی انگیخت,

آه از آن مست که با مردم هشیار چه کرد

[MH.Sayyadi 14584]

دیگران از صدمه اعدا همی نالند و من

از جفای دوستان گریم چو ابر بهمنی

 

سست عهد و سرد مهرند این رفیقان همچو گل

ضایف آن عمری که با این سست عهدان سر کنی

[آریوبرزن 13988]

لالا لالا گل زیره

بابا دستاش به زنجیره

میگه هرگز نگو دیره

که هر روز، روز تقدیره

 

 

لالا لالا گل گندم

چی اومد بر سر مردم

میون آتش افتادیم

شدیم از روی دنیا گم

[MH.Sayyadi 14584]

ما نقد عافیت به می ناب داده ایم

خار و خس وجود به سیلاب داده ایم

 

رخسار یار گونه آتش از آن گرفت

کاین لاله را ز خون جگر آب داده ایم

 

 

لالا لالا گل زیره

بابا دستاش به زنجیره

میگه هرگز نگو دیره

که هر روز، روز تقدیره

 

 

لالا لالا گل گندم

چی اومد بر سر مردم

میون آتش افتادیم

شدیم از روی دنیا گم

 

میتونی متن کامل این شهعر رو بنویسی؟ خیلی دوسش دارم.

[آریوبرزن 13988]

ماییم و موج سودا شب تا به روز تنها.

خواهی بیا ببخشا خواهی برو جفا کن

 

 

 

میتونی متن کامل این شهعر رو بنویسی؟ خیلی دوسش دارم.

 

 

لالا لالا گل زیره

بابا دستاش به زنجیره

میگه هرگز نگو دیره

که هر روز، روز تقدیره

 

 

لالا لالا گل گندم

چی اومد بر سر مردم

میون آتش افتادیم

شدیم از روی دنیا گم

 

 

لالا لالا بد آوردیم

به نام زندگی مردیم

خیانت شکل یاری شد

زیاران پشت پا خوردیم

 

 

لالا لالا گل لاله

حریم عشق پاماله

سیاهی رنگ هر سفره

سر هفت سین هر ساله

 

 

به نام عشق وآزادی

غم این خلق می خوردند

ولی با دست خود ما را

به قربانگاه می بردند

 

 

کجایند آن همه دلسوز

در این هنگامه ی ماتم

که رفتند و رها کردند

من و ما را به حال هم

 

 

لالا لالا گل مریم

شکسته حرمت آدم

شدیم آواره ی عالم

چرا تشنه به خون هم

 

 

رهایی ریشه ی ما بود

همه اندیشه ی ما بود

ولی در آن روی سکه

تبر بر ریشه ی ما بود

 

 

گل و گلدون و گلخونه

شده امروز یه ویرونه

سر فواره ها خونه

ببین مردن چه آسونه

[Ka!SeR 1333]

نی دولت دنیا به ستم می ارزد

نی لذت مستی اش الم می ارزد

نه هفت هزار ساله شادی جهان

این محنت هفت روزه غم می ارزد

[niaz 9807]

نی دولت دنیا به ستم می ارزد

نی لذت مستی اش الم می ارزد

نه هفت هزار ساله شادی جهان

این محنت هفت روزه غم می ارزد

دل مي رود ز دستم صاحبدلان خدا را

دردا كه راز پنهان خواهد شد آشكارا

كَشتي شكستگانيم اي باد شُرطه برخيز

باشد كه باز بينيم ديدار آشنا را

[MH.Sayyadi 14584]

اشکم ولی به پای عزیزان چکیده‌ام

خارم ولی به سایهٔ گل آرمیده‌ام

 

با یاد رنگ و بوی تو ای نو بهار عشق

همچون بنفشه سر به گریبان کشیده‌ام

[آریوبرزن 13988]

من بودم و دوش آن بــت بنــــده نواز

از من همه لابه بود و از وي همه ناز

 

شب رفت و حديث ما به پايان نرسيد

شـب را چــکـنم حـديـــث ما بود دراز ...

[گـنـجـشـک 24371]

زاهد ظاهرپرست از حال ما اگاه نیست

در حق ما هرچه گوید جای هیچ اکراه نیست

[آریوبرزن 13988]

تو اين شب هاي تو در تو . خداحافظ گل شب بو

هنوز آوار تنهايي داره مي باره از هر سو

 

خداحافظ گل مريم .گل مظلوم پر دردم

نشد با اين تن زخمي به آغوش تو برگردم

 

نشد تا بغض چشماتو به خواب قصه بسپارم

از اين فصل سكوت و شب غم بارونو بردارم

[گـنـجـشـک 24371]

من ملک بودم و فردوس برین جایم بود

ادم اورد در این دیر خراب ابادم

[آریوبرزن 13988]

من ره نمی‌برم مگر آن جا که کوی دوست

من سر نمی‌نهم مگر آن جا که پای یار

[گـنـجـشـک 24371]

روزیکه چرخ از گل ما کوزه ها کند

زنهار کاسه ی سر ما پر شراب کن

[آریوبرزن 13988]

نمي دوني چه دلتنگم از اين خواب زمستوني

تو كه بيدار بيداري بگو از شب چي مي دوني

تو اين روياي سر دم گم .خداحافظ گل گندم

تو هم بازيچه اي بودي . تو دست سرد اين مردم

[گـنـجـشـک 24371]

مرا عجز و تو را بیداد دادند

به هرکس هرچه باید داد دادند

برهمن را وفا تعلیم کردند

صنم را بی وفایی یاد دادند

[آریوبرزن 13988]

دارم از زلف سياهش گله چندان كه مپرس,

كه چنان زو شده ام بى سر و سامان كه مپرس.

 

كس به اميد وفا ترك دل و دين مكناد,

كه چنانم من ازين كرده پشيمان كه مپرس ...