آریوبرزن

چه تاپیک خوبیه اینجا.دارم میخونم پست هارو ... سلام دوستان .... چقدر انجمن تغییر کرده (حالا نیست ما خودمون تغییر نکردیم همونجوری موندیم این برامون عجیبه) ...

قسمتی از خاطرات این انجمن اونقدر توی ذهنمون پر رنگ و ماندگار شده که هرچقدر هم بریم و نیایم باز هم گاه گاهی دلمون هواش رو میکنه، درست مثل کوچه های محله ی زمان کودکیمون. ما یه زمانی توی این انجمن زندگی کردیم... رفقا هر جا هستید و مشغول هرکاری هستید براتون آرزوی موفقیت میکنم... دلست دیگر تنگ میشود

بله برای مشاوره پیش از ازدواج هم میتونه استفاده بشه، منتها تست حتما باید توسط متخصص تفسیر و ارزیابی بشه. موفق باشید...

سلام بر همگی از بچه های مکانیک کسی هست که به متلب مسلط باشه و پروژه هم انجام بده؟

بله متاسفانه این تلگرام و اینستاگرام کلا محتوای فارسی وب رو عوض کرد ... حتی به نظرم روابط دوستانه ای که یه زمانی توی همین انجمن ها بین اعضا پیش میومد ، همدلی ها ، همکاری ها و ... هم به همین دلیل نابود شد...

هر چی میگذره تنها تر و منزوی تر میشم .... هر چی سنم بیشتر میشه نه تنها دوست ها و آدم های اطرافم بیشتر نمیشن بلکه کمتر و کمتر هم میشن... من که از بچگی میل به تنهایی داشتم ولی هر وقت هم تلاش کردم از این انزوا بیام بیرون طوری شد که شدید تر توش فرو رفتم ... الان که در آستانه ی ورود به 33 سالگی توی این جزیره ی لعنتی کنار ساحل نشستم و دارم این پست رو میزارم به معنای واقعی کلمه مفهوم انزوا و تنهایی رو درک میکنم ... همدم این روز های من کتاب هایی هستن که الان یکیشون تو دستمه ... . گاهی وقتی به زندگیم نگاه میکنم یاد رمان های کافکا میوفتم... تنهایی یه حرفِ برای تو اما واسه من کل دنیامه تو بال وا کردی از این برزخ من روزگارم دور پاهامه...

کم سعادتیم دیگه ... آره بابا بیاید تار عنکبوت هارا بزداییم ...

یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد. به وداعی دل غمدیده ما شاد نکرد

:icon_gol:

سلام برقیاااااا..... امروز هرجا میریم هیچکس نیست... اینجا هم که تار عنکبوت گرفته....

ای بس که نباشیم و جهان خواهد بود نی نام زما و نی‌نشان خواهد بود... زین پیش نبودیم و نبد هیچ خلل زین پس چو نباشیم همان خواهد بود... آره دیگه قضیه همینه... گاهی واقعاااااا دلم تنگ میشه براش... انگار یه قسمت از خودم رو توی این سایت میبینم... حس میکنم یه قسمتی از من اینجا ساخته شده . و واقعا هم همین بوده ، یه روزگاری اینجا زندگی میکردیم ، نواندیشان همیشه توی ذهنم و توی دلم خواهد بود...

دلشوره و دلمرگی،امروز من این گونه است ای کاش که برگردد،آن حس کهن در من...

سلاااااام... اینجا هم کسی نیست؟؟؟

یاد ایامی که در گلشن فغانی داشتم در میان لاله و گل آشیانی داشتم ...