مشاعره

[niaz 9,807]

تو رهرو دیرینه ی سر منزل عشقی

بنگر که ز خون تو به هر گام نشان است

 

 

 

تا چند زنم به روی دریاها خشت

بیزار شدم ز بُت پرستان کِنشت

خیام که گفت دوزخی خواهد بود

که رفت به دوزخ و که آمد ز بهشت

[shanli 294]

توبه کردم ز شور و بی‌خویشتنی

عشقت بشنید از من به این ممتحنی

از هیزم توبهٔ من آتش بفروخت

می‌سوخت مرا که توبه دیگر نکنی

[moh@mad 5,513]

يوسف گم گشته‌ي ما زير بند زلف توست

گه گهي ما را خبر زان زلف خم در خم فرست

[niaz 9,807]

يوسف گم گشته‌ي ما زير بند زلف توست

گه گهي ما را خبر زان زلف خم در خم فرست

ترکیب طبایع چو به کام تو دمی است

رو شاد بِزی اگر چه بر تو ستمی است

[Afsaneh.M 19,632]

تو كه از صورت حال دل ما با خبري

غم دل با تو نگويم كه نداني دردم....

[niaz 9,807]

تو كه از صورت حال دل ما با خبري

غم دل با تو نگويم كه نداني دردم....

 

 

می نوش به خرمی که این چرخ کهن

ناگاه تو را چو خاک گرداند پست

[moh@mad 5,513]

تا کي چو باد سربدواني به واديم

اي کعبه‌ي مراد ببين نامراديم

[niaz 9,807]

تا کي چو باد سربدواني به واديم

اي کعبه‌ي مراد ببين نامراديم

 

 

مَی خور چو ندانی از کجا آمده ای

خوش باش و ندانی به کجا خواهی رفت

[moh@mad 5,513]

تا کی به تمنای وصال تو یگانه

اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه

[niaz 9,807]

تا کی به تمنای وصال تو یگانه

اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه

 

 

هر چند که رنگ و روی زیباست مرا

چون لاله رخ و چو سرو بالاست مرا

[moh@mad 5,513]

آنچه بر عاشق دلخسته روا دانستی

فلک آخر سرت آورد که حقت این است

[niaz 9,807]

آنچه بر عاشق دلخسته روا دانستی

فلک آخر سرت آورد که حقت این است

تا چند زنم به روی دریاها خشت

بیزار شدم ز بُت پرستان کِنشت

[moh@mad 5,513]

تا دامن کفن نکشم زیر پای خاک

باور مکن که دست ز دامن بدارمت

[niaz 9,807]

تا دامن کفن نکشم زیر پای خاک

باور مکن که دست ز دامن بدارمت

 

 

تو غره بدان مشو که مَی نخوری

صد لقمه خوری که مَی غلام است آن را

 

 

 

 

:icon_pf (44)::icon_pf (44):

[moh@mad 5,513]

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا

بی وفا حالا که من افتاده ام از پا چرا

[niaz 9,807]

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا

بی وفا حالا که من افتاده ام از پا چرا

 

 

ابر آمد و زار بر سَرِسبزه گریست

بی باده ی گُلرنگ نمی باید زیست

این سبزه که امروز تماشاگه ماست

تا سبزه ی خاک ما تماشاگه کیست

[moh@mad 5,513]

تا بر آن عارض زیبا نظر انداخته ام

خانه عقل به یک بار برانداخته ام

به جفا از در خود دور مگردان ما را

تا بجویم دلی را که در انداخته ام

[niaz 9,807]

تا بر آن عارض زیبا نظر انداخته ام

خانه عقل به یک بار برانداخته ام

به جفا از در خود دور مگردان ما را

تا بجویم دلی را که در انداخته ام

 

 

 

می نوش به ماهتاب ای ماه که ماه

بسیار بتابد و نیابد ما را

[moh@mad 5,513]

الا یا ایها الساقی ادرکاسا و نا ولها

که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکلها

[بوف کور 476]

الا یا ایها الساقی ادرکاسا و نا ولها

که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکلها

انرا که بوی عنبر زلف تو ارزوست

چون عود گو بر اتش سودا بسوز ساز