مشاعره

[armstrong 2214]

مرا میبینی و هر دم زیادت می کنی دردم

تو را میبینم و میلم،زیادت میشود هر دم

[*Polaris* 19606]

مرا میبینی و هر دم زیادت می کنی دردم

تو را میبینم و میلم،زیادت میشود هر دم

 

 

 

 

ما بی غمان مست دل از دست داده ایم

همراز عشق و همنفس جام باده ایم

[تینا 15116]

مزن بر صف رندان نظری بهتر از این

بر در میکده می کن گذری بهتر از این

[Afsaneh.M 19632]

نسیم قــــــدس به عشـــاق باغ مژده دهد

كه دل ز هر دو جهان، بى نیاز باید كــرد

[marjan17 4150]

در دیر مغان آمد یارم قدحی در دست

مست از می و میخواران از نرگس مستش مست

[هوتن 15061]

در دیر مغان آمد یارم قدحی در دست

مست از می و میخواران از نرگس مستش مست

تا تونی دلی بدست اور

دل شکستن هنر نمباشد

[marjan17 4150]

درد ما را نیست درمان الغیاث

هجر ما را نیست پایان الغیاث

[هوتن 15061]

درد ما را نیست درمان الغیاث

هجر ما را نیست پایان الغیاث

 

ثلث نویسان در میکده

با قلم ثلث نوشتند ثلث

[MH.Sayyadi 14584]

ثواب روزه و حج قبول آن کس برد

که خاک میکده عشق را زیارت کرد

 

مقام اصلی ما گوشه خرابات است

خداش خیر دهاد آن که این عمارت کرد

[Afsaneh.M 19632]

دوش دیدم كه ملائك در میخانه زدند

گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند

[تینا 15116]

دردم از یار است و درمان نیز هم

دل فدای او شد و جان نیز هم

[MH.Sayyadi 14584]

مشنو سخن خصم که بنشین و مرو

بشنو ز من این نکته که برخیز و بیا

[Ka!SeR 1333]

افسوس که سرمایه ز کف بیرون شد

در پای اجل بسی جگرها خون شد

کس نامد از ان جهان که پرسم از وی

کاحوال مسافران عالم چون شد

[!ala مهمان]

در اين شب سياهم گم گشت راه مقصود

از گوشه اي برون آي اي كوكب هدايت

[MH.Sayyadi 14584]

تابد فروغ مهر و مه از قطره های اشک

باران صبحگاه ندارد صفای اشک

 

گوهر به تابناکی و پاکی چو اشک نیست

روشندلی کجاست که داند بهای اشک ؟

[kimia 4172]

کاش چون نای شبان میخواندم

به نوای دل دیوانه تو

خفته برهودج و مواج نسیم

میگذشتم ز در خانه تو

[MH.Sayyadi 14584]

وقت سحر، به آینه‌ای گفت شانه‌ای

کاوخ! فلک چه کجرو و گیتی چه تند خوست

 

ما را زمانه رنجکش و تیره روز کرد

خرم کسیکه همچو تواش طالعی نکوست...

[kimia 4172]

تا که بودیم نبودیم کسی

کشت مارا غم بی همنفسی

تا که خفتیم همه بیدار شدند

تا که مردیم همگی یار شدند

قدر ان شیشه بدانیم که هست

نه در ان موقع که افتاد و شکست

[MH.Sayyadi 14584]

تو را خبر ز دل بی قرار باید و نیست

غم تو هست ولی غمگسار باید و نیست

 

اسیر گریه ی بی اختیار خویشتنم

فغان که در کف من اختیار باید و نیست

[Afsaneh.M 19632]

تا سلسله ی ایوان بگسست مداین را

در سلسله شد دجله چون سلسله شد پیچان