مشاعره

[moh@mad 5513]

منم که جور و جفا دیدم و وفا کردم

تویی که مهر و وفا دیدی و جفا کردی

[An@hita 8666]

یا رب آن آهوی مشکین به ختن بازرسان

وآن سهی سرو خرامان به چمن بازرسان

[moh@mad 5513]

نه دل مفتون دلبندی نه جان مدهوش دلخواهی

نه بر مژگان من اشکی نه بر لبهای من آهی

[afra68 174]

یا دشت دل مرا به ابری بنواز

تا تشنه التهاب باران آیم...

[moh@mad 5513]

من آزرده ‌دل را کس گره از کار نگشاید

مگر ای اشک غم امشب تو از دل عقده بگشایی

[An@hita 8666]

یار مفروش به دنیا که کسی سود نکرد

آنکه یوسف به زر ناسره بفروخته بود

[skalaskala 1624]

دل و دین و عقل و هوشم همه را به آب دادی

زکدام باده ساقی به من خراب دادی؟

[moein.s 18983]

یا سنگ و خاک و آهن خونین را

وقتی به چنگ و ناخن خود می کنیم

در زیر خاک ِ گل شده می بینیم :

زن روی چرخ کوچک خیاطی

خاموش مانده است

 

قیصر امین پور

[An@hita 8666]

تن محنت کشی دیرم خدایا

دل با غم خوشی دیرم خدایا

ز شوق مسکن و داد غریبی

به سینه آتشی دیرم خدایا

 

 

باباطاهر

[moein.s 18983]

اول، زمین تنها بود

زمین تنها بود تا شبی

که خواب دید

یک نفر دارد آوازش میدهد،

زمین همان موقع فهمید

اسمش زمین است.

 

 

آدمی بود او

که خواهرِ خود را آواز داده بود به اسم.

 

دوم، در آغازِ آفرینش

روزها، شب بود و شبها، شب!

یک شب که ماه رفته بود سَفَر

خورشید تب کرد و سوخت و سوخت

تا شب، روز شد وُ

روز رو به تاریکی گذاشت.

از همان زمان

عدهای گفتند حق با زن است،

مَردها خیلی سَفَر میروند.

 

سید علی صالحی

[An@hita 8666]

دلا راهت پر از خار و خسک بی

گذرگاه تو بر اوج فلک بی

شب تار و بیابان دور منزل

خوشا آنکس که بارش کمترک بی

[moh@mad 5513]

یک تار موی او به دو عالم نمیدهند

با عشقش این معامله گفتیم و سرگرفت

[YAGHOT SEFID 29302]

تا از طلب به یافت رسی سالهاست راه

بس کن حدیث یافت طلب را به جان طلب

[An@hita 8666]

بسی رنج بردم در این سال سی

عجم زنده کردم بدین پارسی

نمیرم ازین پس که من زنده ام

که تخم سخن را پراکنده ام

[meysam62 4529]

مرنجان دلم را که این مرغ وحشی

زبامی که برخاست مشکل نشیند

[YAGHOT SEFID 29302]

دلم، یاران! ز غم در اضطراب است

امیدم نقش بی حاصل بر آب است.

دگر از چشمه ی خورشید قهرم

که آبش - آنچه دانستم - سراب آست.

حریف آشنایی ها غریب است؛

همای نیکبختی ها غُراب است.

[azarafrooz 14221]

تا كي به تمناي وصال تو يگانه

اشكم شود از هر مژه چون سيل روانه

خواهد به سر آيد غم هجران تويانه

اي تير غمت را دل عشاق نشانه

جمعي به تو مشغول و تو غايب ز ميانه

[An@hita 8666]

هزاران غم به دل اندوته دیرم

هزار آتش به جان افروته دیرم

به یک آه سحر کز دل برآرم

هزاران مدعی را سوته دیرم

[moein.s 18983]

موجها خوابیده اند ،

آرام و رام

طبل توفان از نو افتاده است

چشمه های شعله ور خشکیده اند

آبها از آسیا افتاده است

در مزار آباد

شهر بی تپش

وای جغدی هم نمی آید به گوش

دردمندان بی خروش و بی فغان

خشمناکان بی فغان و بی خروش

آهها در سینه ها گم کرده راه

مرغکان سرشان به زیر بالها

در سکوت جاودان مدفون شده ست

هر چه غوغا بود و قیل و قال ها

 

بخشی از شعر کاوه یا اسکندر؟..مهدی اخوان ثالث...یادش گرامی

[An@hita 8666]

از راه نظر مرغ دلم گشته هواگیر

ای دیده نگه کن که به دام که در افتاد