مشاعره

[master of law 526]

دست فارغ نشد از چاک گریبان ما را

آستینی نکشدیم بچشم تر خویش

[master of law 526]

ترا میبینم وهردم زیادت می شود میلم

مرا میبینی وهر دم زیادت میکنی دردم

[moein.s 18983]

ما با نقیب قافله می رفتیم

و خون ما كه بوی سرخ حماسه داشت

مار و سراب را

تا انتهای حافظه می برد

در انتهای حافظه لبخند جرعه با ما مبادله ی رؤیا می كرد

در انتهای حافظ لبخند جرعه شط خشك نفهمیدنی می شد

در انتهای حافظه از هیچ كس سؤال نمی كردیم

در انتهای حافظه لبخند می شدیم

 

یدالله رویایی،بسی دلنشین اما تلخ می گه

[master of law 526]

ما را براه خویش درنگی اگر نبود

یا پیش پای ما سنگی اگر نبود

اکنون گیاه رسته امید می شدیم

کرسی نشین معبد خورشید می شدیم

لعنت بهر درنگ نفرین به هر چه سنگ

[captain 9274]

گفته بودی که شوم مست و دو بوست بدهم

وعده از حد بشد و ما نه دو دیدیم و نه یک

[moein.s 18983]

كآن چه حالی بود ؟

آنچه می دیدیم و می دیدند

بود خوابی ، یا خیالی بود ؟

خامش ، ای آواز خوان ! خامش

در كدامین پرده می گویی ؟

وز كدامین شور یا بیداد ؟

با كدامین دلنشین گلبانگ ، می خواهی

این شكسته خاطر پژمرده را از غم كنی آزاد ؟

 

اخوان ثالث

[captain 9274]

در نگاه غمین درد آمیز

گله ها از سیاهی شب داشت

[moein.s 18983]

تو نبودی

تو مرده بودی

عكاس از همه ی ما بدون تو

عكس یادگاری گرفت

عكس را چاپ كردند

آوردند

در همه ی عكس فقط یك شاخه اطلسی

و دو دست

از جوانی تو

در شهرستان

دیده می شد

ما همه در عكس سیاه بودیم

 

احمدرضا احمدی

[master of law 526]

تو را خبر ز دل بیقرار باید و نیست

غم تو هست ولی غمگسار باید و نیست

[captain 9274]

تب ای تب از چه شعله کشی در من

آتش به خرمنم ز چه اندازی؟

[master of law 526]

تب ای تب از چه شعله کشی در من

آتش به خرمنم ز چه اندازی؟

 

یار مرا غار مرا عشق جگر خوار مرا

یار تویی غار تویی خواجه نگهدار مرا

[captain 9274]

آن پنجه های خشک چه وحشت زاست

وان گیسوی پریش چه نا زیباست

[master of law 526]

تو ای نوگل خندان کجا خبر داری ؟

جهان پر است ز گلبانگ عاشقانه ما

[captain 9274]

آری به بند بسته بسی هستیم

از دام غم نرسته بسی هستیم

[master of law 526]

آری به بند بسته بسی هستیم

از دام غم نرسته بسی هستیم

ما نقد عافیت به می ناب داده ایم

خار و خس وجود به سیلاب داده ایم

[captain 9274]

میان سینه تنگم دلی هست

که از هر گونه شادی بی نصیب است

[*lotus* 20275]

تو که آهسته می خوانی قنوت گریه هایت را

میان ربنای سبز دستانت دعایم کن

[master of law 526]

میان سینه تنگم دلی هست

که از هر گونه شادی بی نصیب است

تا بود اشک روان از آتش غم باک نیت

برق اگر سوزد چمن را جویبار آسوده است

[captain 9274]

تو که آهسته می خوانی قنوت گریه هایت را

میان ربنای سبز دستانت دعایم کن

 

نه تنها مرکب و کاخ توانگر

میان دیگران ممتاز باید

[master of law 526]

تو که آهسته می خوانی قنوت گریه هایت را

میان ربنای سبز دستانت دعایم کن

نرگس مست تو مستوری مردم نگزیند

دست گلچین نرسد تا گلی از شاخ تو چیند

جلوه کن جلوه که خورشید به محمل ننشیند

تو بزرگی و در آینه کوچک ننمایی