مشاعره

[Miladt 3681]

بهار آمد، نبود اما حیاتی

درین ویران‌سرای محنت‌آور

بهار آمد، دریغا از نشاطی

که شمع افروزد و بگشایدش در!

[گـنـجـشـک 24371]

رواق منظر چشم من آشیانه ی توست

کرم نما و فرودا که خانه خانه ی توست

[Miladt 3681]

ته که ناخوانده‌ای علم سماوات

ته که نابرده‌ای ره در خرابات

ته که سود و زیان خود ندانی

بیاران کی رسی هیهات هیهات

[گـنـجـشـک 24371]

تن محنت کشی دیرم خدایا

دل حسرت کشی دیرم خدایا

زشوق مسکن و داد غریبی

به سینه آتشی دیرم خدایا

[niaz 9807]

تن محنت کشی دیرم خدایا

دل حسرت کشی دیرم خدایا

زشوق مسکن و داد غریبی

به سینه آتشی دیرم خدایا

 

 

اگر چه خرمن عمرم غم تو داد به باد

به خاك پاي عزيزت كه عهد نشكستم

[Miladt 3681]

من آن مسکین تذروبی پرستم

من آن سوزنده شمع بی‌سرستم

نه کار آخرت کردم نه دنیا

یکی خشکیده نخل بی‌برستم

[niaz 9807]

من آن مسکین تذروبی پرستم

من آن سوزنده شمع بی‌سرستم

نه کار آخرت کردم نه دنیا

یکی خشکیده نخل بی‌برستم

 

محراب ابرويت بنما تا سحرگهي

دست دعا برآرم و در گردن آرمت

[تینا 15116]

تو کز محنت دیگران بی غمی

نشاید که نامت نهند آدمی

[niaz 9807]

تو کز محنت دیگران بی غمی

نشاید که نامت نهند آدمی

 

 

 

يا رب سببي ساز كه يارم به سلامت

باز آيد و برهاندم از بند ملامت

خاك ره آن يار سفر كرده بياريم

تا چشم جهان بين كنمش جاي اقامت

[Miladt 3681]

تو آری روز روشن را شب از پی

شده کون و مکان از قدرتت حی

حقیقت بشنو از طاهر که گردید

بیک کن خلقت هر دو جهان طی

[niaz 9807]

تو آری روز روشن را شب از پی

شده کون و مکان از قدرتت حی

حقیقت بشنو از طاهر که گردید

بیک کن خلقت هر دو جهان طی

 

 

 

 

 

يك جرعه مي ِ كهن ز ملكي نو به

وز هرچه نه مي،طريق بيرون شو به

در دست به از تخت فريدون صد بار

خشت ِ سر خم ز مُلك كيخسرو به

[تینا 15116]

هنوزم تنهاترینم توی قصه زمونه

کاشکی رد پای عشقم روی جاده ها بمونه

[گـنـجـشـک 24371]

هرگزم نقش تو از لوح دل و جان نرود

هرگز از یاد من آن سرو خرامان نرود

ز خیال من سرگشتههوای دهنت

به جفای فلک و غصه ی دوران نرود

[MH.Sayyadi 14584]

همچو نی می نالم از سودای دل

آتشی در سینه دارم جای دل

 

من که با هر داغ پیدا ساختم

سوختم از داغ نا پیدای دل...

[MH.Sayyadi 14584]

هرگزم نقش تو از لوح دل و جان نرود

هرگز از یاد من آن سرو خرامان نرود

ز خیال من سرگشتههوای دهنت

به جفای فلک و غصه ی دوران نرود

 

 

دیگران از صدمه اعدا همی نالند و من

از جفای دوستان گریم چو ابر بهمنی

 

سست عهد و سرد مهرند این رفیقان همچو گل

ضایف آن عمری که با این سست عهدان سر کنی

[گـنـجـشـک 24371]

یک نقطه بیش فرق رحیم و رجیم نیست

از نقطه ای بترس که شیطانی ات کند

[MH.Sayyadi 14584]

دوستان را می نپاید الفت و یاری ولی

دشمنان را همچنان بر جاست کید و ریمنی

 

کاش بودند به گیتی استوار دیرپای

دوستان در دوستی چون دشمنان در دشمنی

[niaz 9807]

دوستان را می نپاید الفت و یاری ولی

دشمنان را همچنان بر جاست کید و ریمنی

 

کاش بودند به گیتی استوار دیرپای

دوستان در دوستی چون دشمنان در دشمنی

 

 

 

 

يا قرض من از خزانه ي غيب رسان

يا از كرم خودت مرا ساز غني

[گـنـجـشـک 24371]

یارم چو قدح به دست گیرد

بازار بتان شکست گیرد

هرکس که بدید چشم او گفت

کو محتسبی که مست گیرد

[niaz 9807]

یارم چو قدح به دست گیرد

بازار بتان شکست گیرد

هرکس که بدید چشم او گفت

کو محتسبی که مست گیرد

 

 

 

در نظر بازي ما بي خبران حيرانند

من چنينم كه نمودم دگر ايشان دانند

عاقلان نقطه پرگار وجودند ولي

عشق داند كه در اين دايره سرگردانند