مشاعره

[Afsaneh.M 19632]

آب در كوزه و ما تشنه لبام مي گرديم

يار در خانه و ما گرد جهان ميگرديم

[patrick 251]

میازار موری که دانه کش است

که جان دارد و جانه شیرین خوش است

[Afsaneh.M 19632]

توانا بود هر که دانا بود

ز دانش دل پیر برنا بود!

[patrick 251]

درنیابد حال پخته هیچ خام

پس سخن کوتاه باید والسلام

[Mitra 1723]

ما ز یـــــــاران چشم یاری داشتیم

خود غلط بود آنچه می پنداشتیم ...

[Astraea 25351]

مهمان عزیزی که پی دیدن رویش

همسایه همه سرکشد از بام و در اینجاست

[Afsaneh.M 19632]

تو نیکی می کن و در دجله انداز

که ایزد در بیابانت دهد باز

[Astraea 25351]

زهره گو تا دم صبح ابد افسون بدهد

چشمک نرگس مخمور به افسانه ی توست

[patrick 251]

تو مو بینی و مجنون پیچش مو

 

تو ابرو او اشارتهای ابرو

[kimia 4172]

و عشق حس غریب میان آدمها

برای نسل معاصر همیشه زیبا نیست

فرشته ها که همیشه متین نمیمانند

اگر که عاشق آدم شوند بیجا نیست

[niaz 9807]

و عشق حس غریب میان آدمها

برای نسل معاصر همیشه زیبا نیست

فرشته ها که همیشه متین نمیمانند

اگر که عاشق آدم شوند بیجا نیست

 

صد شكر كه گلشن صفا گشت تنت

صحت گل عشق ريخت در پيرهنت

تب را به غلط در تنت افتاد گذار

آن تب عرقي شد و چكيد از بدنت

[MH.Sayyadi 14584]

تابد فروغ مهر و مه از قطره های اشک

باران صبحگاه ندارد صفای اشک

 

گوهر به تابناکی و پاکی چو اشک نیست

روشندلی کجاست که داند بهای اشک ؟...

[kimia 4172]

کاش بر ساحل رودی خاموش عطر مرموز گیاهی بودم

چون به آنجا گذرت می افتاد به سراپای تو لب میسودم

[MH.Sayyadi 14584]

من کیستم ز مردم دنیا رمیده ای

چون کوهسار پای به دامن کشیده ای

 

از سوز دل چو خرمن آتش گرفته ای

وز اشک غم چو کشتی طفان رسیده ای

[kimia 4172]

یاد باد آنکه ز ما وقت سفر یاد نکرد

به وداعی دل غم دیده ما شاد نکرد

[MH.Sayyadi 14584]

در پیش بیدردان چرا فریاد بی حاصل کنم

گر شکوه ای دارم ز دل با یار صاحبدل کنم

[kimia 4172]

ما چون دو دریچه روبه روی هم

آگاه ز هر بگو مگوی هم

هر روز سلام و پرسش و خنده

هر روز قرار روز آینده

[MH.Sayyadi 14584]

همچو نی می نالم از سودای دل

آتشی در سینه دارم جای دل

 

من که با هر داغ پیدا ساختم

سوختم از داغ نا پیدای دل...

[kimia 4172]

لعل سیراب به خون تشنه لب یار من است

وز پی دیدن او دادن جان کار من است

[MH.Sayyadi 14584]

تو را خبر ز دل بی قرار باید و نیست

غم تو هست ولی غمگسار باید و نیست

 

اسیر گریه ی بی اختیار خویشتنم

فغان که در کف من اختیار باید و نیست

 

چو شام غم دلم اندوهگین نباید و هست

چو صبحدم نفسم بی غبار باید و نیست...