مشاعره

[...YaSss 1393]

دنبال کودکی که در آن سوی برف بود

رفتم ولی به او نرسیدم دلم گرفت

[azarafrooz 14221]

تو مرد ترانه های باد

در دل کوه پیچیدی

پژواک صدایت

دشت را لرزاند.

کوزه ام

کنار چشمه شکست

و با سوزنی که خال بر گونه ام کوبیده بودی

لب هایم دوخته شد

به مردمکانت.

[captain 9274]

تو را گویم آن غم که با کس نگفتم

که گر راز گویم به همراز گویم

[ترانه18 8013]

مرا بازیچه خود ساخت چون موسی که دریا را

فراموشش نخواهم کرد چون دریا که موسی را

[captain 9274]

از آن در چنین پایه ای استواری

که از پستی و سفلگی مایه داری

[...YaSss 1393]

یاد آن چشم ها که می افتم

میرود از دلم بدی هایت

 

[captain 9274]

تو را دانم ای زن گر افتد گزندی

پناهی نداری بجز بازوانم

[ali6668 1159]

ما در درون سینه هوایی نهفته ایم

بر باد اگر رود دل ما، زان هوا رود

[master of law 526]

داغم چو لاله ای گل از درد من چه پرسی

مردم ز محنت ای غم از جان من چه خواهی

 

میروی و گریه می گیرد مرا

ساعتی بنشین که باران بگذرد

[captain 9274]

یک امشبم ببخش که یک امشب

نالیدن نهفته نمی خواهم

 

(سیمین بهبهانی)

[S.F 24932]

من در کنار تو به آرامش مي رسم

و آنجا که هيچ کس به ياد ما نيست

 

نيما يوشيج

[captain 9274]

تب ای تب از چه شعله کشی در من

آتش به خرمنم ز چه اندازی؟

[master of law 526]

تب ای تب از چه شعله کشی در منآتش به خرمنم ز چه اندازی؟

یا عافیت از چشم فسونسازم ده یا آن که زبان شکوه پردازم دهمیروی و گریه می گیرد مراساعتی بنشین که باران بگذرد

[master of law 526]

یا عافیت از چشم فسونسازم ده یا آن که زبان شکوه پردازم دهمیروی و گریه می گیرد مراساعتی بنشین که باران بگذرد

[...YaSss 1393]

در دیاری که در آن نیست کسی یار کسی

یارب ای کاش نیفتد به کسی کار کسی

[azarafrooz 14221]

یک روز دلم بستر توفان ها بود

گهواره مهر پرور جان ها بود

امروز کویری است عطشنک افسوس

آن دل که طربخانه باران ها بود

[*lotus* 20275]

دیروز ها کسی را دوست می داشتی

این روزها دلتنگی تنهایی

همه ی عمرمان به همین سادگی گذشت

[...YaSss 1393]

تو را راندم... تو را راندم...

ولي آن لحظه گويي آسمان مي‌مرد ،

جهان تاريك مي‌شد... كهكشان مي‌مرد...!

[*lotus* 20275]

دلم در هر تپش صد بار آواز تو می خواند

تو هم یاد دل ما می کنی یا نه

[S.F 24932]

هر چه کوته نظرانند بر ایشان پیمای

که حریفان ز مل و من ز تأمل مستم

 

(سعدی)