مشاعره

[real 1797]

ضمیر هر درخت ای جان ز هر دانه که می نوشد

شود برشاخ و برگ او نتیجه شرب او پیدا

[azarafrooz 14221]

سمان بار امانت نتوانست کشید................قرعه کار بنام من بیچاره زدند

جنگ هفتادو دو ملت همه را عذز بنه.................چون ندیدند حقیقت ره افسانه زدند

[sam arch 55879]

در خرابیهاست، چون چشم بتان، تعمیر من

مرحمت فرما، ز ویرانی عمارت کن مرا

[real 1797]

الا يا ايها الساقي الدل كوثر وناولها

كه عشق آسان نمود اول ولي افتاد مشكلها

[sam arch 55879]

از نورسیدگان خرابات نیستیم

چون خشت، پا شکسته‌ی میخانه‌ایم ما

[real 1797]

آسايش دو گيتي تفسير اين دو حرف است

با دوستان مروت با دشمنان مدارا

[R.Irankhah 25490]

آنجا که قضا رهزن حال تو شود

گر خانه حصار است وبال تو شود

[sam arch 55879]

در مشورت اگر چه گشاد جهان ز ماست

سرگشته‌تر ز سبحه‌ی صد دانه‌ایم ما

[real 1797]

این دغل دوستان که می بینی

مگسانند گرد شیرینی

[sam arch 55879]

یعقوب چشم باخته را یافت عاقبت

آخر به کام خویش، نظر باز می رسد

[saeed99 2563]

.

 

 

دوش آمد پیل ما را بازهندستان به یاد

پرده شب می‌درید او ازجنون تا بامداد

مولوی

 

[captain 9274]

در کارگه کوزه گری رفتم دوش

دیدم دو هزار کوزه گویا و خموش

...

[azarafrooz 14221]

شاهد آن نیست که موئی و میانی دارد ...........بــنــده طـلـعـت آن باش که آنـی دارد

شیوه حور و پری گرچه لطیف است ولی...........خوبی آنست و لطافت که فلانی دارد

[real 1797]

در غمش هر شب به گردون پیک آهم می رسد

صبر کن! ای دل شبی آخر به ماهم می رسد

شام تاریک غمش را گر سحر کردم چه سود؟

کز پس آن نوبت روز سیاهم می رسد

صبر کن گر سوختی ای دل ! از آزار رقیب

کاین حدیث آخر به شاهم می رسد

گر گنه کردم ، عطا از شاه خوبان دور نیست

روزی آخر مژده ی عفو گناهم می رسد

[azarafrooz 14221]

در ره عشق که از سیل بلا نیست گذار

کرده ام خاطر خود را بتمنای تو خوش

[real 1797]

شبی یاد دارم که چشمم نخفت

شنیدم که پروانه با شمع گفت

که من عاشقم گر بسوزم رواست

تو راناله و سوز وزاری چراست؟

[azarafrooz 14221]

تکیه بر تقوا و دانش در طریقت کافریست

راهرو گـر صــد هـــنــر دارد توکـل بایدش

ای دل اندر بند زلفــش از پریشـانی منال

مرغ زیرک چون به دام افتد تحمل بایدش

[R.Irankhah 25490]

شکرشکن شوند همه طوطیان هند

زین قندپارسی که به بنگاله می رود

[real 1797]

در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم

بدین امید دهم جان که خاک کوی تو باشم

علی الصباح قیامت که سر ز خاک بر آر م

به گفتگوی تو خیزم به جستجوی تو باشم

[*lotus* 20275]

من از طرح نگاه تو امید مبهمی دارم

نگاهت را مگیر از من که با آن عالمی دارم