مشاعره

[پژمان مهرپویا 1121]

باز که د رسید به من

دیدی که هیچ کس مرا یاد نکرد

جز غم که هزار آفرین بر غم باد

[Eng HVAC 4139]

در پاسخ نامه ام گل یخ دادی

هر بار مرا وعده دوزخ دادی

یکبار بیا کلاس خیاطی عشق

شاید که خدا کرد و به ما نخ دادی

[پژمان مهرپویا 1121]

در پاسخ نامه ام گل یخ دادی

 

هر بار مرا وعده دوزخ دادی

یکبار بیا کلاس خیاطی عشق

شاید که خدا کرد و به ما نخ دادی

 

 

یک نعره مستانه زجایی نشنیدم

ویران شود این شهر که میخانه ندارد

[پژمان مهرپویا 1121]

دیدی ای دل که غم عشق دگر بار چه کرد

چون بشد دلبر با یار وفادار چه کرد

[پژمان مهرپویا 1121]

با خودم دارم مشاعره میکنم

باز میگن دیوونه کمه

:ws28::ws28:

[Eng HVAC 4139]

ديوانه برو تا نزدم چنگ به گيست

صورتگر تو زحمت بسيار كشيده

تاتصوير تو را با همه نيرنگ به صدرنگ

چون چهره بي روح به ديوار كشيده

[پژمان مهرپویا 1121]

ديوانه برو تا نزدم چنگ به گيست

 

صورتگر تو زحمت بسيار كشيده

تاتصوير تو را با همه نيرنگ به صدرنگ

چون چهره بي روح به ديوار كشيده

 

 

منم یک چیزی گفتم باور کن دیوانه نیستم راستشو بخواهی هستم ولی نه اینقدر که موهامو بکشی:banel_smiley_52:

هرشب گویم فردا ترک این سودا کنم

باز چون فردا شود امروز را فردا کنم

[arash86. 4604]

مباش بي مي و مطرب كه زير طاق سپهر

بدين ترانه غم از دل به در تواني كرد

[پژمان مهرپویا 1121]

دارد تمام عشق من از دست می رود

انگیزه های زیستن از دست می رود

[Eng HVAC 4139]

دهقان سالخورده چه خوش گفت با پسر

کای نور چشم من بجز از کشته ندرو

ی

[پژمان مهرپویا 1121]

یک جمع نکوشیده رسیدند به مقصد

یک قوم دویدند و به مقصد نرسیدند

[arash86. 4604]

دلا چو غنچه شكايت ز كار بسته مكن

كه باد صبح نسيم گره گشا دارد

[پژمان مهرپویا 1121]

دلا چو غنچه شكايت ز كار بسته مكن

 

 

كه باد صبح نسيم گره گشا دارد

 

 

در این دنیا کسی بی غم نباشد

اگر باشد بنی آدم نباشد خاقانی

[Afsaneh.M 19632]

در ره عشق ، که از سیل بلا نیست گذاری

کرده ام خاطر خود را به تمنای تو خوش...

[arash86. 4604]

دوش دیدم که ملائک درمیخانه زدن

گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدن

[Eng HVAC 4139]

نفرين ابد بر تو كه آن ساقي چشمت

دُردي كش ميخانه تزوير و ريا بود

[arash86. 4604]

ديشب به سيل اشك ره خواب مي زدم

نقشي به ياد روي تو بر آب مي زدم

[پژمان مهرپویا 1121]

ديشب به سيل اشك ره خواب مي زدم

نقشي به ياد روي تو بر آب مي زدم

 

منم که شهره شهر به عشق ورزیدن

منم که دیده نیالوده ام به بد دیدن

[Eng HVAC 4139]

نفرين ابد بر تو كه اين شمع سحر را

در رهگذر باد رها كردي و رفتي

[Afsaneh.M 19632]

یکی روبهی دید بی دست و پای

فرو ماند در لطف و صنع خدای