مشاعره

[niaz 9807]

دو سر انگشت خود بر دو چشم نه

هیچ بینی از جهان انصاف ده

 

[arash86. 4604]

هزار نامه نوشتم ز اشك ديده برايت

مگر كه نامه بيچارگان جواب ندارد

[mohsen-gh 405]

دوره گردی میشوم هر شب چو باد

دست تکرار غزل ها،بی خیال

گاه در آشفته بازار دلم

می شوم تنهای تنها،بی خیال

[Mahtab.r 778]

لیکن جهان به چشم خود اندر حجاب داشت

امروز شد گرفته ز چشم جهان ، حجاب

[niaz 9807]

بی پا و سر کردی مرا بی‌خواب و خور کردی مرا

در پیش یعقوب اندرآ ای یوسف کنعان من

 

[mohsen-gh 405]

بی پا و سر کردی مرا بی‌خواب و خور کردی مرا

در پیش یعقوب اندرآ ای یوسف کنعان من

 

نازم به بی نیازیت ای شوخ سنگدل

هرگز نشد اسیر تمنا ببینمت

[niaz 9807]

تا آمدی اندر برم شد کفر و ایمان چاکرم

ای دیدن تو دین من وی روی تو ایمان من

 

[mohsen-gh 405]

 

تا آمدی اندر برم شد کفر و ایمان چاکرم

ای دیدن تو دین من وی روی تو ایمان من

 

ناکرده گناه در جهان کیست بگو

وان کس که گنه نکرد چون زیست بگو

[moh@mad 5513]

وقت است که بنشینی و گیسو بگشایی

تا با تو بگویم غم شب های جدایی

[arash86. 4604]

ياري اندر كس نمي بينيم ياران را چه شد

دوستي كي آخر آمد دوستداران را چه شد

[آریوبرزن 13988]

دلُم شاحِن شده از غصه اِمشو باز دلتنگُم

نِکِرده سی مو لطفی آسمون مو پِی زمین جنگم

 

شده غِلِگ ری مو بار تموم غصه ها یک جا

پریشون حال و درمُنده غریب و بی کس و مَنگم

شاحن : پر شده

غلگ : زیاد شدن

[arash86. 4604]

منم كه شهره شهرم به عشق ورزيدن

منم كه ديده نيالوده ام به بد ديدن

[tiba* 797]

نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

 

ای بسا خرقه که مستوجب آتش باشد

[yara 39]

نانی بده نان خواره را آن طامع بیچاره را

آن عاشق نانباره را کنجی بخسبان ساقیا

[yara 39]

در سینه ها برخاسته، اندیشه را آراسته

هم خویش حاجت خواسته، هم خویشتن کرده روا

[tiba* 797]

گر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است

به بانگ چنگ مخور می که محتسب تیز است

[mohsen-gh 405]

تا دامن کفن نکشم زیر پای خاک

باور مکن که دست از دامن بدارمت

[Afsaneh.M 19632]

تنم از واسطه دوري دلبر بگداخت

جانم از آتش مهر رخ جانانه بسوخت

[Mahtab.r 778]

تا بکی از شوق وعده های دروغش

سرسری انگارم این بهانه او را

گوید آنکس که برد در دل من مرد

در تو نیابد دلم نشانه او را

[arash86. 4604]

اي كه از كوچه معشوقه ما ميگذري

با خبر باش كه سر مي شكند ديوارش