مشاعره

[Spento data_3j 675]

ره داور پاک بنمودشان

زآلودگی ها بپالودشان

[Afsaneh.M 19632]

نتوان گفت كه این قافله وا می‌ماند

خسته و خفته از این خیل جدا می‌ماند

[آریوبرزن 13988]

داد درویشــــی از ســـــر تمهیــــــد ............. سـر قلیـــان خـویـش را به مــریــــد

گفت که از دوزخ ای نکــــو کــــــردار............. قـــدری آتـــش بـــه روی آن بگــــذار

بگـــرفـــت و ببــــــــرد و بــــــــاز آورد .......... عقــــــــد گــوهـــــــــر ز درج راز آورد

 

گفت کـه در دوزخ هـر چـه گردیـــدم .......... درکــــــــات جحیــــــــم را دیــــــــدم

آتـــــش و هیـــــــزم و ذغـــــال نبود .......... اخگــــــری بهـــــــر اشتعــــــال نبود

هیچ کـس آتشی نمـــی افـــروخت................ زآتش خویش هر کسی میسوخت

[Afsaneh.M 19632]

تا سلسله ی ایوان بگسست مداین را

در سلسله شد دجله چون سلسله شد پیچان

(خاقانی شروانی)

[Spento data_3j 675]

تو را من چشم در راهم

شباهنگام در آن نوبت

که بندد دست نیلو فر

به پایه سرو کوهی دام

[Afsaneh.M 19632]

دردا و دریغا که قلم ها و زبان ها

نجوای شب و سوز دعا را ننوشتند!

[Spento data_3j 675]

نیست حمزه خوردن اینجا تیغ بین

حمزه ای باید در این صف آهنین

[Spento data_3j 675]

دردا و دریغا که قلم ها و زبان ها

نجوای شب و سوز دعا را ننوشتند!

درم داد و دینار درویش را

نوازنده شد مردم خویش را

[آریوبرزن 13988]

درم داد و دینار درویش را

نوازنده شد مردم خویش را

 

 

آن دم که مــــرا مــــی زده بـر خـــاک سپــارید .......... زیـــــر کفنــــــم خمــــــره ای از بـــــاده گذاریـد

تــــا در سفـــــر دوزخ از ایــن بــــــاده بنوشـــم ........... بـــــر خــاک مـن از ساقــــه انگـــــور بکــاریــــد

[Afsaneh.M 19632]

دوستی با مردم دانا نكوست

دشمن دانا به از نادان دوست

دشمن دانا بلندت می كند

بر زمینت می زند نادان دوست

[Spento data_3j 675]

آن دم که مــــرا مــــی زده بـر خـــاک سپــارید .......... زیـــــر کفنــــــم خمــــــره ای از بـــــاده گذاریـد

تــــا در سفـــــر دوزخ از ایــن بــــــاده بنوشـــم ........... بـــــر خــاک مـن از ساقــــه انگـــــور بکــاریــــد

در دژ پدید آمد آن جایگاه

فرود آمد آن گرد لشکر پناه

[آریوبرزن 13988]

دوستی با مردم دانا نكوست

 

دشمن دانا به از نادان دوست

دشمن دانا بلندت می كند

بر زمینت می زند نادان دوست

 

تـو را اینجـا بـه صدهـا رنگ مـی جوینـد......... تــو را بـا حیلــه و نیــرنـگ مـی جـوینــد

تـو را با نیـزه هــا در جنگ مــی جوینـد ........... تــو را اینجا بـه گرد سنگ مـی جـوینــد

[moh@mad 5513]

زآتش خویش هر کسی میسوخت

 

تو را نادیدن ما غم نباشد

که در خیلت به از ما کم نباشد

من اول روز دانستم که این عهد

که با من می کنی محکم نباشد

[Spento data_3j 675]

دوستی با مردم دانا نكوست

 

 

 

دشمن دانا به از نادان دوست

 

 

 

دشمن دانا بلندت می كند

 

 

بر زمینت می زند نادان دوست

تو با او نیک و به بدیار باش

نگهبان دژ باش و و بیدار باش

[Afsaneh.M 19632]

تو با او نیک و به بدیار باش

نگهبان دژ باش و و بیدار باش

 

شاعری دربدر و شبزده‌ای سوخته دل

 

از گل روی عزیزی همه‌ی عمر خجل

 

بوده‌ام صاحب دنیایی و امروز چنین

 

مانده پایم ز بلاخیزی ایام به گل

[moh@mad 5513]

[تو با او نیک و به بدیار باش

نگهبان دژ باش و و بیدار باش

 

شب عاشقان بی دل چه شب دراز باشد

تو بیا کز اول شب در صبح باز باشد

[آریوبرزن 13988]

دل از من برد روی از من نهان کرد

خدا را با که این بازی توان کرد

 

 

.

[Afsaneh.M 19632]

در جرم توبه کردن بودیم تا به گردون

از توبه های کرده این بار توبه کردم !!!

[آریوبرزن 13988]

ما را گلی از روی تو چیدن نگذارند.

. چیدن که خیال است که دیدن نگذارند

.

[moh@mad 5513]

در جرم توبه کردن بودیم تا به گردون

 

 

 

از توبه های کرده این بار توبه کردم !!!

 

 

ما بدین در نه پی حشمت و جاه آمده ایم

از بد حادثه اینجا به پناه آمده ایم