مشاعره

[tiba* 797]

یارم چو قدح به دست گیرد

 

بازار بتان شکست گیرد

 

هر کس که بدید چشم او گفت

 

کو محتسبی که مست گیرد

[arash86. 4604]

در آرزوي خاك در يار سوختم

يادآو اي صبا كه نكردي حمايتي

[tiba* 797]

یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

 

دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد

[arash86. 4604]

یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

 

دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد

 

 

دم از سير اين دير ديرينه زن

صلايي به شاهان پيشينه زن

چه خوش گفت جمشيد باتاج و گنج

كه يك جو نيرزد سراي سپنج

[tiba* 797]

جهان بر ابروی عید از هلال وسمه کشید

 

هلال عید در ابروی یار باید دید

 

شکسته گشت چو پشت هلال قامت من

 

کمان ابروی یارم چو وسمه بازکشید

[arash86. 4604]

در اين خونفشان عرصه رستخيز

تو خون صراحي و ساغر بريز

[tiba* 797]

زهی خجسته زمانی که یار بازآید

 

به کام غمزدگان غمگسار بازآید

 

به پیش خیل خیالش کشیدم ابلق چشم

 

بدان امید که آن شهسوار بازآید

[Afsaneh.M 19632]

دانی که چرا سر نهان با تو نگویم

طوطی صفتی، طاقت اسرار نداری

[arash86. 4604]

يارب روا مدار گدا معتبر شود

گر معتبر شود زخدا بي خبر شود

[tiba* 797]

یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

 

بازآید و برهاندم از بند ملامت

 

 

خاک ره آن یار سفرکرده بیارید

 

تا چشم جهان بین کنمش جای اقامت

[Afsaneh.M 19632]

تا در بدنم خون رگی باشد

اندر دل و جان هوای او باشد

[tiba* 797]

در خرقه زن آتش که خم ابروی ساقی

 

بر می‌شکند گوشه محراب امامت

 

حاشا که من از جور و جفای تو بنالم

 

بیداد لطیفان همه لطف است و کرامت

[آریوبرزن 13988]

تو نازک طبعی و طاقت نیاری

گرانی های مشتی دلق پوشان

[Afsaneh.M 19632]

نوشدارويي و بعد از مرگ سهراب آمدي

بي وفا اين پيشتر مي خواستي حالا چرا

[آریوبرزن 13988]

از سرای قاضی و مفتی و شیخ و محتسب

باده های بی غش و گلرنگ می آید برون

بر سر منبر بوقت وجد رزاقی حلال

از سر دستار واعظ بنگ می آید برون

[Afsaneh.M 19632]

نه هر که چهره بر افروخت دلبری داند

نه هر که آینه سازد سکندری داند

[tiba* 797]

دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

 

بشکست عهد وز غم ما هیچ غم نداشت

 

یا رب مگیرش ار چه دل چون کبوترم

 

افکند و کشت و عزت صید حرم نداشت

[آریوبرزن 13988]

تو بندگی چو گدایان به شرط مزد مکن

که دوست خود روش بنده پروری داند

غلام همت آن رند عافیت سوزم

که در گداصفتی کیمیاگری داند

[Afsaneh.M 19632]

دلا در عاشقی ثابت قدم باش

كه در این ره نباشد كار بی اجر

حافظ

[Spento data_3j 675]

دو بیهودهرا دل برین کار،گرم

که دیده بشویند هر دو زه شرم