مشاعره

[tiba* 797]

منم كه شهره شهرم به عشق ورزيدن

 

منم كه ديده نيالوده ام به بد ديدن

وفا كنيم و ملامت كشيم خوش باشيم

 

كه در طريقت ما كافريست رنجيدن

باختی !باید با د بگی

[arash86. 4604]

باختی !باید با د بگی

شرمنده حلش كردم

من به اون (م) جواب نوشته بودم

[tiba* 797]

شرمنده حلش كردم

من به اون (م) جواب نوشته بودم

بخشیدمت!

[tiba* 797]

درد عشقي كشيده ام كه مپرس

 

زهر هجري چشيده ام كه مپرس

 

دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

 

نیاز نیم شبی دفع صد بلا بکند

 

عتاب یار پری چهره عاشقانه بکش

 

که یک کرشمه تلافی صد جفا بکند

[شقایق31 40377]

بخشیدمت!

:ws47:

[arash86. 4604]

ساقي بيا كه هاتف غيبيم به مژده گفت

با درد صبر كن كه دوا مي فرستمت

[سمندون 19437]

تو مرا جان و جهانی چه کنم جان و جهان را

 

تو مرا گنج روانی چه کنم سود و زیان را

[arash86. 4604]

راه دهيد امشبم مسجديان تا سحر

مستم و گم كرده ام راه خرابات را

[tiba* 797]

آن کس که به دست جام دارد

 

سلطانی جم مدام دارد

 

آبی که خضر حیات از او یافت

 

در میکده جو که جام دارد

[arash86. 4604]

دامن دوست به صد خون دل افتاد به دست

به فسوسي كه كند خصم رها نتوان كرد

[tiba* 797]

دامن دوست به صد خون دل افتاد به دست

 

 

به فسوسي كه كند خصم رها نتوان كرد

 

دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

 

چون بشد دلبر و با یار وفادار چه کرد

 

آه از آن نرگس جادو که چه بازی انگیخت

 

آه از آن مست که با مردم هشیار چه کرد

[arash86. 4604]

دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

 

چون بشد دلبر و با یار وفادار چه کرد

 

آه از آن نرگس جادو که چه بازی انگیخت

 

آه از آن مست که با مردم هشیار چه کرد

 

 

 

 

 

ديدم به خواب خوش كه به دستم پياله بود

تعبير رفت و كار به دولت حواله بود

بر آستان ميكده خون ميخورم مدام

روزي ما ز خوان كرم اين حواله بود

[eshagh_kh 466]

دل میرود ز دستم صاحب دلان خدا را

دردا که زار پنهان خواهد شد آشکارا

ديدم به خواب خوش كه به دستم پياله بود

تعبير رفت و كار به دولت حواله بود

بر آستان ميكده خون ميخورم مدام

روزي ما ز خوان كرم اين حواله بود

[arash86. 4604]

از كيمياي مهر تو زر گشت روي من

آري به يمن لطف شما خاك زر شود

[tiba* 797]

در دیر مغان آمد یارم قدحی در دست

 

مست از می و میخواران از نرگس مستش مست

[arash86. 4604]

تا همه خلوتيان جام صبوحي گيرد

چنگ صبحي به در پير مناجات بريم

[tiba* 797]

ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

 

خم گو سر خود گیر که خمخانه خراب است

 

 

گر خمر بهشت است بریزید که بی دوست

 

هر شربت عذبم که دهی عین عذاب است

[arash86. 4604]

تنها نه منم كعبه دل بتكده كرده

در هر قدمي صومعه اي هست و كنشتي

[tiba* 797]

یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

 

به وداعی دل غمدیده ما شاد نکرد

[arash86. 4604]

در گوشه سلامت مستور چون توان بود

تا نرگس تو با ما گويد رموز مستي