roozbeh ameri 8439 اشتراک گذاری ارسال شده در 13 خرداد، ۱۳۹۴ شب قدری که دمی پیش تو ماندم خوش بود کامی از عمر که همراه تو راندم خوش بود در خیالم که نه پرهیز و نه پروای تو داشت بوسه ها کز لب نوش تو ستاندم خوش بود و آن همه گل که نسیمانه به شکرانه ی تو چیدم از باغ دل و بر تو فشاندم خوش بود به چمنزار غزل با نی سحر آور خود وقتی آن چشم غزالانه چراندم خوش بود من چنان محو سخن گفتن گرمت بودم که تو از هر چه که دم میزدی آن دم خوش بود فالی از دفتر حافظ که برای دل تو زدم و آن غزل ناب که خواندم خوش بود گر چه با ساعت من ثانیه ها بیش نبود ساعتی را که کنارت گذراندم خوش بود حسین منزوی 7 لینک به دیدگاه
Dreamy Girl 6672 اشتراک گذاری ارسال شده در 13 خرداد، ۱۳۹۴ به آرامی آغاز به مردن می‌کنی اگر سفر نکنی، اگر کتابی نخوانی، اگر به اصوات زندگی گوش ندهی، اگر از خودت قدردانی نکنی. به آرامی آغاز به مردن می‌کنی زمانی که خودباوری را در خودت بکشی، وقتی نگذاری دیگران به تو کمک کنند. به آرامی آغاز به مردن می‌کنی اگر برده عادات خود شوی، اگر همیشه از یک راه تکراری بروی، اگر روزمرّگی را تغییر ندهی، اگر رنگهای متفاوت به تن نکنی، یا اگر با افراد ناشناس صحبت نکنی. تو به آرامی آغاز به مردن می‌کنی اگر از شور و حرارت، از احساسات سرکش، و از چیزهایی که چشمانت را به درخشش وامی‌دارند، و ضربان قلبت را تندتر می‌کنند، دوری کنی. تو به آرامی آغاز به مردن می‌کنی اگر هنگامی که با شغلت یا عشقت شاد نیستی، آن را عوض نکنی، اگر برای مطمئن در نامطمئن خطر نکنی، اگر ورای رویاها نروی، اگر به خودت اجازه ندهی، که حداقل یک بار در تمام زندگیت ورای مصلحت‌اندیشی بروی. امروز زندگی را آغاز کن! امروز مخاطره کن! امروز کاری کن! نگذار که به آرامی بمیری! شادی را فراموش نکن! از : پابلو نرودا 6 لینک به دیدگاه
roozbeh ameri 8439 اشتراک گذاری ارسال شده در 13 خرداد، ۱۳۹۴ خوب من! عشق همین نیست که می‌پنداری دوست دارم كه به اين وسوسه تن نسپاری مي‌رسد آخر اين جاده به تشويش و جنون بهتر آن است در اين راه قدم نگذاری عشق يعنی كه خودت را به كناری بِنَهی مثل موج آن طرف خويش قدم برداری عشق يعني نه شبت چون شب و نه روزت روز گامی آن سوتر از اين دايره تكراری يک نفر پيش تر از تو، به من اين را آموخت مثل يك سنگ شوم با همه دشواری ... سهیل محمودی 5 لینک به دیدگاه
Tamana73 28830 اشتراک گذاری ارسال شده در 15 خرداد، ۱۳۹۴ "حوا" كه باشی . . . بعضی ها هوا برشان میدارد كه "آدمند"! 7 لینک به دیدگاه
THE LOST BLADESMAN 135 اشتراک گذاری ارسال شده در 16 خرداد، ۱۳۹۴ کردیم حال خون دل از دیدگان سؤال لیکن بجز سرشک جوابی نیافتیم گشتیم غرق آتش وآبی نیافتیم مردیم در خمار و شرابی نیافتیم 6 لینک به دیدگاه
roozbeh ameri 8439 اشتراک گذاری ارسال شده در 17 خرداد، ۱۳۹۴ سالهاست در روح روانم جاریست عشق نقلی استمراریست محمد علی بهمنی 6 لینک به دیدگاه
helma.b 3345 اشتراک گذاری ارسال شده در 17 خرداد، ۱۳۹۴ دلم گرفته است دلم گرفته‌است به ایوان می‌روم و انگشتانم را بر پوست کشیدهٔ شب می‌کشم چراغ‌های رابطه تاریکند چراغ‌های رابطه تاریکند کسی مرا به آفتاب معرفی نخواهد کرد.... کسی مرا به میهمانی گنجشک‌ها نخواهد برد پرواز را بخاطر بسپار پرنده مردنی‌ست... 6 لینک به دیدگاه
YAGHOT SEFID 29302 اشتراک گذاری ارسال شده در 21 خرداد، ۱۳۹۴ تنهـــــایی یعنـــی ... منتظر هیــــــچ کـــــس نباشی یعنی قــــراری دلهــــــره ای ...لحظــــه ای ... نداشتــه بـاشی... تنهـــــایی همــان دلتنــــگی نیست ... در دلتنــــگی هــا کـسـی حضــــور دارد 4 لینک به دیدگاه
Tamana73 28830 اشتراک گذاری ارسال شده در 22 خرداد، ۱۳۹۴ دوستیهای دیرینه معنای زندگی هستند، هرجا هستی بیادت حس خوبی دارم! 5 لینک به دیدگاه
yanāl 2221 اشتراک گذاری ارسال شده در 22 خرداد، ۱۳۹۴ زخمي در پهلويـم است.. روزگار نمک ـ ـ مي پاشــد.. و مـن به خــود مي پيچـــــم.. و همه فــــکر مي کنند مي رقـصم 3 لینک به دیدگاه
fakur1 10129 اشتراک گذاری ارسال شده در 22 خرداد، ۱۳۹۴ عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه سرشت, که گناه دگران بر تو نخواهند نوشت. من اگر نیکم و گر بد تو برو خود را باش, 2 لینک به دیدگاه
ENG.SAHAND 31645 اشتراک گذاری ارسال شده در 22 خرداد، ۱۳۹۴ با من بیا به وسعت دریا ... با من بیا به خلوت رویا ... بی تو غرق هزاران موج خروشانم ... مثل عبور قطره ی باران ... بر تن زخمی شقایق ها ... با من بیا به خلوت شبنم ... با من بیا به وسعت پیچک ... با تو شب از کنار من آرام می رود ... مثل عبور حادثه ... از چشم روشن کبوتر ها ... 5 لینک به دیدگاه
Tamana73 28830 اشتراک گذاری ارسال شده در 23 خرداد، ۱۳۹۴ تنهام.... ولی واسه رفیقام.... یه ارتشم 5 لینک به دیدگاه
fakur1 10129 اشتراک گذاری ارسال شده در 23 خرداد، ۱۳۹۴ دیشب غم دل به دل بگفتم بنهفت. چون صبح دمید دیگری هم میگفت. من بودم و دل سر مرا فاش که کرد؟ دیگر غم دل به دل نمی باید گفت. 3 لینک به دیدگاه
.sOuDeH. 16059 اشتراک گذاری ارسال شده در 23 خرداد، ۱۳۹۴ تا صبحدم به یاد تو شب را قدم زدم آتش گرفتم از تو و در صبحدم زدم با آسمان مفاخره كردیم تا سحر او از ستاره دم زد و من از تو دم زدم او با شهابِ بر شب تب كرده خط كشید من برق چشم ملتهبت را رقم زدم تا كور سوی اختركان بشكند همه از نام تو به بام افق ها ، علم زدم با وامی از نگاه تو خورشید های شب نظم قدیم شام و سحر را به هم زدم هر نامه را به نام و به عنوان هر كه بود تنها به شوقِ از تو نوشتن قلم زدم تا عشق چون نسیم به خاكسترم وزد شك از تو وام كردم و در باورم زدم از شادی ام مپرس كه من نیز در ازل همراه خواجه قرعه ی قسمت به غم زدم ♥ حسیـــــــن منـــــــزوی ♥ 5 لینک به دیدگاه
roozbeh ameri 8439 اشتراک گذاری ارسال شده در 23 خرداد، ۱۳۹۴ خیال خام پلنگ من به سوی ماه جهیدن بود ... و ماه را ز بلندایش به روی خاک کشیدن بود پلنگ من - دل مغرورم - پرید و پنجه به خالی زد که عشق - ماه بلند من - ورای دست رسیدن بود گل شکفته! خداحافظ اگر چه لحظهٔ دیدارت شروع وسوسه‌ای در من به نام دیدن و چیدن بود من و تو آن دو خطیم آری موازیان به ناچاری که هر دو باورمان زآغاز به یکدگر نرسیدن بود اگر چه هیچ گل مرده دوباره زنده نشد اما بهار در گل شیپوری مدام گرم دمیدن بود شراب خواستم و عمرم شرنگ ریخت به کام من فریبکار دغل‌پیشه بهانه‌اش نشنیدن بود چه سرنوشت غم‌انگیزی که کرم کوچک ابریشم تمام عمر قفس می‌بافت ولی به فکر پریدن بود حسین خان منزوی . روحش شاد 5 لینک به دیدگاه
.sOuDeH. 16059 اشتراک گذاری ارسال شده در 23 خرداد، ۱۳۹۴ دلم را چون کلیدی می سپارم به دستِِ مهربانِ گرمِ یارم تسلا بخش و زیبا و صمیمی چقدر این دست هارا دوست دارم ♥ ح.م ♥ 2 لینک به دیدگاه
roozbeh ameri 8439 اشتراک گذاری ارسال شده در 24 خرداد، ۱۳۹۴ سکوت می کنم و عشق، در دلم جاری است که این شگفت ترین نوع خویشتن داری است تمام روز، اگر بی تفاوتم ؛ اما شبم قرین شکنجه، دچار بیداری است رها کن آنچه شنیدی و دیده ای، هر چیز به جز من و تو و عشق من و تو، تکراری است مرا ببخش ! بدی کرده ام به تو، گاهی کمال عشق، جنون است و دیگرآزاری است مرا ببخش اگر لحظه هایم آبی نیست ببخش اگر نفسم، سرد و زرد و زنگاری است بهشت من ! به نسیم تبسمی دریاب جهانِ جهنم ما را، که غرق بیزاری است سهیل محمودی 7 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده