جستجو در تالارهای گفتگو

فضاهای شهری یکی از عمده ترین فصل های مباحث شهرسازی می باشد. فضاهای شهری که در چارچوب سکونتگاه ها و زیستگاه ها قرار می گیرند و در مقیاس های مختلف قابل توزیع در شهر بوده و نقاط عطفی در شهر به وجود می آورند. در طراحی های شهری احیای این فضاها و خلق فضاهای جدید مشابه مدنظر، توزیع یان تو فضاها در شهر و در مقیاس های مختلف نه تنها باعث تنوع در بافت های شهری می شود بلکه بحث هویت زائی را برای بافت به وجود می آورد. در زمینه نحوه توزیع ، مقیاس ، ترکیب فضاهای شهری با یکدیگر ، گوناگونی این فضاها ، وابستگی و عدم وابستگی با عناصر دیگر شهری و غیره از رهنمودهایست که در این مقاله به آن پرداخته شده است: کلمات کلیدی : تراکم - هویت - خاطرات - بی پیرایگی - احیا هویت نویسنده : مسعود جعفری - شادی زهتابان دانلود مقاله

سلام به همه دوستان عزیز . شما می توانید از این به بعد مقالات خود را در این پست دریافت کنید . همچنین از دوستان تقاضا می شود که مقالات برای سهولت در جست و جو در این پست قرار دهند . با تشکر امیر رضا حدادی آملی

بودجه سازمان حفاظت محیط زیست در لایحه پیشنهادی بودجه 95 کشور 43 درصد افزایش یافته و میزان آن 167/280/500/000 میلیارد است. به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان؛ بودجه سازمان حفاظت محیط زیست در لایحه پیشنهادی بودجه سال 95 کشور، 43 درصد افزایش یافته و رشد این بودجه در سال آینده از متوسط رشد بودجه کل کشور بیشتر است. سید محمد مجابی معاون توسعه مدیریت حقوقی و امور مجلس سازمان حفاظت محیط زیست در این باره می‌گوید: با توجه به ابلاغ سیاست‌های کلی محیط زیست نظام از سوی مقام معظم رهبری و همچنین توجه ویژه دولت به مباحث محیط زیستی رشد حدود 40 درصدی اعتبارات سازمان محیط زیست را نسبت به سال 94 شاهد هستیم. وی در ادامه معتقد است: رشد بودجه محیط زیست در سال 95 از متوسط رشد بودجه کل کشور بیشتر بوده و ردیف‌هایی چون مدیریت بحران و سایر ردیف بودجه‌های دولت که می‌تواند به محیط زیست تخصیص یابد پس از تصویب بودجه می‌تواند به رقم بودجه سازمان محیط زیست اضافه شود. معاون توسعه مدیریت حقوقی و امور مجلس سازمان محیط زیست در خصوص ویژگی‌های این اعتبارات می‌گوید: در این لایحه پیشنهادی دولت به مجلس، اعتباراتی برای درباچه ارومیه، رودخانه کارون، گردو غبار و خشکسالی و سایر موارد در نظر گرفته شده است. گفتنی است؛ این بودجه در لایحه پیشنهادی دولت مطرح شده و پس از تصویب در مجلس اجرا می‌شود. انتهای پیام/

بیش از سه هزار سال قبل در دوران سلسله ژو، پکن که بنام «جی» شناخته شد، پایتخت ده سلسله پادشاهی (یایان) در شمال غرب چین بود. از آن زمان تاکنون، این شهر نقش مهمی در زندگی، فرهنگ و تاریخ مردم چین ایفا کرده و بعنوان پایتخت کشور در سلسله های پادشاهی لایو، جین یان، مینگ و کوئینگ و در چین جدید استفاده شده است. این دوران تاریخی طولانی، گنجینه های فرهنگی ارزشمندی را برای این شهر به یادگار گذاشته است. این موارد شامل مکانهای میراث جهانی ثبت شده در یونسکو مثل شهر ممنوعه، معبد بهشت، کاخ تابستانی و همچنین، پر بیننده ترین بخش شهر یعنی دیوار بزرگ چین می باشند. در سال های اخیر، پکن تحولات مهمی را با سرعت حیرت آوری شاهد بوده است که در بازی های المپیک تابستانی 2008 به اوج خود رسید. میلیاردها دلار برای زیر ساخت ها و گسترش پهنای شهر و ساختار جدید، هزینه شده است. چشم انداز افق در امتداد شاهراه اصلی پکن، امروز بطور قابل توجهی با چیزهایی که 20 یا 30 یا حتی 10 سال قبل بود، فرق می کند. در این مسیر، ثروت زیادی ایجاد شد و پیشرفت های فراوانی در شهر صورت گرفت که این موضوع سبب افزایش اعتماد به نفس، تعامل بیشتر با دنیا و توسعه یافته تر شدن آن شده است. البته این تغییرات، همگی مثبت نبوده اند. پکن هنوز دچار مشکل ترافیک شدید و آلودگی هواست و تخریب های قابل توجهی را تحمل کرده است. هنوز بسیار برجهای جدید و درخشان خود را خالی می بیند ولی همه ی شهرها دارای مشکلاتی برای رشد هستند و راهبران محلی این هدف را دنبال می کنند که پکن به عنوان شهر جهانی استثنایی تا قبل از سال 2020 همانند یک مرکز اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و فناوری مطرح شود. میلیونها نفر در پکن و هزاران شهر دیگر چین زندگی می کنند که تعداد آنها، بسیار بیشتر از سالهای قبل است و دلیل آن، مهاجرت جمعی از حومه شهرها است. این یک تغییر مهم است و این گونه شهرها، با یک نبرد مداوم برای تامین کیفیت مناسب زندگی و رشد فزاینده و تحمل پذیر مواجه هستند. این شهرها با موانع متعددی برای بهبود محیط زیست روبرو می باشند مثل آلودگی هوا و کندی زیرساخت های زیست محیطی و فقدان کنترل های موثر برای جلوگیری از آلودگی. پکن بیش از 50 میلیارد دلار برای گسترش زیرساخت ها از سال 2005 تا 2009 هزینه کرده و تقریبا دو برابر این سرمایه گذاری در پنج سال گذشته انجام شده است. نتایج این اقدامات سریع بوده اند و شبکه ریلی حمل و نقل عمومی پکن تا حد زیادی گسترش یافته است و میزان بازیافت فاضلاب در مرکز شهر به 90 درصد رسیده است (از میزان حداکثر 42 درصد در سال 2001) و میزان بازیافت زباله خشک شهری به 97 درصد افزایش یافته و میانگین پوشش فضای سبز مربوط به هر شهروند پکن در حدود 12 متر مکعب است و پوشش فضای سبز کلی شهر به 5 درصد می رسد. این موسسه از پکن به عنوان یک شهر نمونه مورد مطالعه برای بیان چالش توسعه سریع زیر ساخت ها و حمل و نقل از طریق برنامه های تحقیقی انجام شده با تاثیرات مهم واقعی، استفاده می کند. پژوهش ما تا حد زیادی بر مبنای همکاری، و دارای ارتباط با موسسات و افراد در سراسر دنیا در مشارکت های بلند مدت است. این موسسه از برنامه ریزی شهری و ارزیابی سیاست برای مسئولین محلی و سازمان ها یا افراد علاقمند حمایت می کند. منبع: سایت آقای شهردار

محورهای همایش: فضای سبز 1-بهینه سازی و بهره وری منابع آب 2-نقش آب های نامتعارف در فضای سبز 3-معرفی گونه های مفید در فضای سبز 4-مباحث و دستاورد های نوین در فضای سبز 5-طراحی کشت توسعه و نگهداری در اقلیم های مختلف 6-کارکرد های اقتصادی فضای سبز 7-معماری داخلی- معماری منظر 8-طراحی فضاهای ویژه 9-استاندارد های فضای سبز 10-مدیریت فضای سبز 11-آلاینده ها-سلامت جامعه و فضای سبز شهری 12-فضای سیز و سلامت جامعه 13-فضای سبز و محیط زیست پایدار 14-اهمیت گیاهان دارویی و کاربرد آن ها در فضای سبز 15-جنگل ها فضای سبز شهری و محیط زیست پایدار 16-فضاهای فراغتی- تفریحی و عمومی 17- اهمیت باغبانی در فضای سبز 18-اصول و تکنیک های هرس و پیوند صحیح 19-کاربرد نانو تکنولوزی و بیو تکنولوزی در فضای سبز 20-کاربرد علوم بین رشته ای در فضای سبز مدیریت شهری 1-مشارکت شهروندان-حقوق شهری فرهنگ سازی شهروندی 2-سیاست های ملی و منطقه ای در توسعه شهری پایدار 3-کاربرد سامانه اطلاعات جغرافیایی و دور سنجی 4-امنیت و عدالت در فضای شهری 5-شهر سازی و مدیریت شهری 6-مدیریت سیاسی فضای شهری 7-حمل و نقل و ترافیک 8-بافت های فرسوده 9-فناوری های نوین در توسعه شهری 10-کاربری اراضی در شهر ها و روستاها 11-جغرافیا و مدیریت بحران 12-نقش پدافند غیر عامل در مدیریت شهری 13-جغرافیا- اقلیم شناسی 14-ژئو پلتیک 15-گردش گری 16-نقش شورای شهر در مدیریت شهری 17نقش شهرداری ها در مدیریت شهری 18-ناپایداری شهر و عوامل موثر 19-شهر های جدید 20-زیبا شناسی شهری 21-معماری پایدار و ساختمان های هوشمند 22-معماری سنتی و اسلامی 23-گردش گری شهری 24-چالش های حمل و نقل عمومی در ایران و جهان 25-فناوری های نوین و محیط زیست شهری 26-حیات وحش و محیط زیست پایدار 27-توسعه پایدار شهری 28-نقش سازمان های مردم نهاددر توسعه شهری 29-کاربرد علوم بین رشته ای در مدیریت شهری تاریخ های مهم: آخرین زمان ارسال مقالات:1394/11/20 زمان برگزاری همایش: اسفند 1394 آدرس دبیرخانه:تهران خیابان زرتشت غربی-روبروی مجتمع کیان-پلاک 40-طبقه دوم سایت همایش: [Hidden Content]

در حالی که نمونه‌های الهام بخش زیادی از شهرهای پیاده مدار و مبتنی بر حمل و نقل در اروپا وجود دارند، نکات فراوانی نیز می‌توان از کانادا یاد گرفت. مثلآ با کمک فوق العاده جین جیکوبز و رهبران دیگر، تورنتو به طور موفقیت آمیزی توانسته است بزرگراه‌ها را از هسته مرکزی تاریخی شهر، دور نگه دارد. علاوه بر این، مدیران شهری توجه خود را بر گسترش ارتباط حمل و نقل، فراتر از مرکز شهر و به داخل مناطق حومه شهر، معطوف نموده‌اند. به لطف مدیریت قوی و چشم انداز بلند مدت، تورنتوی بزرگ به گونه ای مدیریت شد تا به ایجاد یک مرکز یکپارچه و مختلط شهری، و گسترش ارتباط حمل و نقلی در طول منطقه منجر گردد. نمادی از شهر تورنتو، تراموای شهر (منظور اتوبوس‌های برقی مسیر ثابت است) نه تنها امکان رفت و آمد در داخل هسته مرکزی شهر را فراهم می‌کنند، بلکه همچنین با حمل و نقل منطقه ای برای تضمین دستیابی رفت و آمد ساکنین به حومه شهر نیز ادغام می‌شوند. عکس از سوپر هرب/ فلیکر. ساختن بر روی یک هسته شهری پویا خیابان اسپادینا یک نمونه قابل توجه از یک خیابان کامل است، که دارای خطوط اختصاصی برای تراموای پر نعمت آن، پیاده روهای وسیع، مسیرهای دوچرخه و عبور و مرور آرام می‌باشد. با گذر از منطقه دانشگاهی با نشاط و سرزنده که دارای یک ردیف ممتد از فروشگاه‌ها، رستوران‌ها و کافه‌ها است، شاهد یک مکان پویا هستیم. خیابان کینگ نیز دارای مسیرهای مناسب برای دوچرخه سواری و عبور ترامواهای نمادین است ولی فقدان مسیر مجزا برای دوچرخه سواری، عبور آن‌ها را تا حدودی مخاطره آمیز کرده است. هرچند که خوشبختانه برای طرفداران ایمنی، میانگین سرعت در خیابان فقط 7 تا 10 کیلومتر است. در امتداد دریاچه، تلاش و فعالیت سازندگی در حال انجام است زیرا شهر درحال توسعه بخشیدن به پیشرفت مجدد طرح بلند پروازانه ساخت اسکله می‌باشد. آپارتمان‌های جدید، در حال ایجاد شدن در امتداد مسیر ریلی سبک نوسازی شده می‌باشند که دارای مسیرهای مجزا و دسترسی فراوان به فضاهای عمومی خواهد بود. با دسترسی مناسب به مجموعه ای از گزینه‌های حمل و نقلی، تورنتو در حال ارائه توسعه مبتنی بر حمل و نقل نمونه، بر روی مرز هسته شهری پر تراکم خود می‌باشد. آوردن حمل و نقل سریع اتوبوسی (BRT) به حومه شهر یورک که یک منطقه رو به رشد در شمال تورنتو است، نمونه خوب دیگری از پیشبرد توسعه مبتنی بر حمل و نقل با کمک اتوبوس سریع السیر می‌باشد. این شهر دارای برنامه‌هایی برای ساخت یک مسیر 80 کیلومتری برای اتوبوس‌های سریع السیر است و در فاصله 20 کیلومتری توسعه ریلی سبک، سرمایه گذاری خواهد کرد. این طرح که ویوانکست نامیده می‌شود، در حال تبدیل شدن به یک استاندارد برای ایجاد حمل و نقل سریع اتوبوسی در آمریکای شمالی است. خط اصلی اختصاص یافته به مسیرهای میانی و ایستگاه‌ها، دارای کیفیت بالا هستند و اتوبوس ها نیز بزرگ و راحت می‌باشند. شرکت حمل و نقل تندروی یورک با حمایت دولت انتاریو، در اولین مرحله از برنامه بلند پروازانه خود قرار دارد. این پروژه تنها یک شبکه حمل و نقلی نیست. بلکه در مورد توسعه خیابان‌های کامل است که دارای پیاده روها، چشم اندازها، زیرساخت‌های پیاده و روشنایی مناسب و خوب می‌باشند. به عنوان بخشی از راهبرد توسعه منطقه، سامانه اتوبوس‌های تندرو به ارائه ارتباط پیشرفته به جامعه مجهز به فناوری در مرکز شهر تورنتو می‌پردازد که محل استقرار شرکت‌های آی.بی.ام، هانی ول، و مورس می‌باشد. این برنامه تاکنون در حال اجرا است. ساختمان‌های جدیدی برای دفاتر و آپارتمان‌ها در نزدیکی ایستگاه‌های اتوبوس‌های تندرو ساخته شده‌اند و تعداد بسیار بیشتری در حال ساخت هستند. همانند بسیاری از شهرها، بحث‌های مهمی در این مورد که کدام گزینه حمل و نقل باید دنبال شود، وجود داشته‌اند و نظرات گوناگونی در این زمینه مطرح گردیده است. در نهایت، مسئولین محلی به اتوبوس تندرو رأی دادند ولی با طرحی نیز موافقت کردند که خط ریلی سبک در آینده به آن اضافه شود و این همان کاری است که شهر اتاوا قبلاً با سامانه موسوم به راه عبور انجام داده است. درحال حاضر سامانه اتوبوسرانی یورک به طور مرتب و پیوسته فعالیت می‌کند و مستقیماً به موقعیت هایی خارج از مسیر حمل و نقل اصلی وصل می‌شود. این یک امتیاز عالی برای کسانی است که در حومه شهر زندگی می‌کنند و نیاز به دسترسی به مرکز شهر برای کار و تحصیل دارند. در حالی که بسیاری از ساکنان این مناطق دارای خودروهای شخصی هستند ولی سرمایه گذاری در این طرح حمل و نقلی به خوبی جواب داده است. پیتر میاسک، رئیس حمل و نقل فعال انتاریو و معاون مؤسسه اجاره دهندگان یونیون ویل می‌گوید: “مردم اینجا بر ضد حمل و نقل نیستند… شما باید این خدمات رسانی را روزآمد و قابل اطمینان نمایید تا مردم از آن استفاده کنند”. برنامه ریزی از دیدگاه کلانشهری این دو مثال از تورونتو ی بزرگ، نشان می‌دهد که شروع پیشرفت در حمل و نقل وقتی انجام می‌شود که ترکیب درستی از اجزاء و عناصر وجود داشته باشد. در تورونتو و یورک، یک رهبری قوی از گروه اجرایی منتخب و همچنین ماهر و نتیجه­گرا وجود دارد که به این شهرها کمک کرده تا به رفع موانعی که به هنگام تصمیم سازی با آن‌ها مواجه می‌شوند، به همراه توسعه برنامه‌های قوی و اجرای آن‌ها بپردازند. از این گذشته، مسئولین همچنین به ایجاد سطوح پیشرفته ای از سرمایه گذاری برای آماده سازی و اجرا پرداخته‌اند. مدیران امور حمل و نقل، بدون اینکه به کاهش کیفیت خدمات به منظور صرفه جویی در هزینه ها بپردازند، به سرمایه گذاری در طراحی قوی، برند سازی (ایجاد نام تجاری) و ایجاد ارتباطات اقدام کرده‌اند تا تصویر جذابی از حمل و نقل عمومی را به جامعه ارائه نمایند. در نتیجه، تورونتو فقط دارای یک مرکز شهری متراکم و مختلط نیست، بلکه امکان دسترسی به حومه شهر را با موفقیت قابل توجهی فراهم نموده است. منبع: سایت آقای شهردار

در میان انبوهی از ایوان‌ها نمی‌توان دو ایوان مشابه هم پیدا كرد و این همه تنها به لطف بهره‌گیری از تازه‌ترین فناوری‌های مربوط به عرصه طراحی و ساخت ایوان‌های موجی شكل صورت گرفته است. آسمانخراشی با 82 طبقه و با یك مشخصه منحصربه فرد: در میان انبوهی از ایوان‌ها نمی‌توان دو ایوان مشابه هم پیدا كرد و این همه تنها به لطف بهره‌گیری از تازه‌ترین فناوری‌های مربوط به عرصه طراحی و ساخت ایوان‌های موجی شكل صورت گرفته است. اینجا صحبت از آسمانخراشی است كه بتازگی پروژه ساخت آن به پایان رسیده و عنوان آسمانخراش سال 2009 را نیز از آن خود كرده است. گرچه دنیا با پس‌لرزه‌های شدید بحران فراگیر اقتصادی دست و پنجه نرم می‌كند، اما هنوز بسیاری از صنایع به توسعه خود آن هم با تكیه بر تازه‌ترین دستاوردهای فناورانه ادامه می‌دهند. صنعت ساختمان‌سازی و مهم‌تر از آن آسمانخراش‌سازی از جمله آنهاست و اكنون كار به جایی رسیده كه رقابتی دیدنی میان سرمایه‌گذاران در این زمینه ایجاد شده است. برگزاری رقابت بین‌المللی بهترین آسمانخراش‌ها بستر جذابی بر مقایسه و ارزشگذاری این سازه‌های عظیم است كه در تازه‌ترین دور برگزاری آن آسمانخراش Aqua در میان بیش از 300 رقیب از گوشه و كنار دنیا عنوان برترین آسمانخراش جهان را به دست آورده است. كار ساخت این برج بتازگی در شیكاگو به پایان رسیده است و گفته می‌شود یكی از فاكتورهای جدید در زیباسازی این شهر به شمار می‌آید. فاكتوری كه بیش از هر نكته‌ای در كسب این عنوان برای سازندگان و طراحان این برج به چشم می‌آید، ایوان‌های مواج و بتونی آن است كه هیچ یك از آنها شبیه دیگری نیست و در حقیقت هر یك شكل خاص خود را دارد. همین مشخصه ظاهری گویای آن است كه نگاهی به عمق این سازه، فاش‌كننده انبوه فناوری‌های به كار گرفته شده در آن خواهد بود. این سازه 82 طبقه دارد و در نگاه نخست این‌گونه به نظر می‌رسد كه تمامی طبقات آن با سرعت‌های مختلفی در حال تكان خوردن هستند. گرچه ظاهر امر نشان از یك سازه زیبا دارد، با این حال محققان طرح به این نكته اعتراف می‌كنند كه با چالش‌های متعددی در فرآیند ساخت پروژه روبه‌رو بوده‌اند. محلی كه برای ساخت آسمانخراش در نظر گرفته شده به دریاچه میشیگان و رودخانه شیكاگو نزدیك است و این یعنی یك خطر بزرگ ناشی از بستر مرطوب برای پی و كل سازه. از همان ابتدای پروژه ضروری بود تا بستر آبی زیر محل در نظر گرفته شده برای ساخت سازه از آب تخلیه شود. برای این منظور و فراهم آوردن شالوده‌ای مطمئن محققان گزینه‌های مختلفی را مورد بررسی قرار دادند و در نهایت انتقال آب موجود در بسترهای آبی زیر سازه به نقاط دیگر و پر كردن كانال‌های آبی با تركیباتی مشابه بتون به عنوان بهترین انتخاب در نظر گرفته شد. ایوان‌هایی كه چالش‌برانگیز می‌شوند. زمانی كه طراحان به دنبال ارائه سازه‌ای متفاوت هستند باید روی یك سری فاكتورهای مشخص پافشاری كرده و آنها را مبنای كار خود قرار دهند. در آسمانخراش Aqua اصلی ترین وجه متمایزكننده سازه، ایوان‌های موجی شكل آن هستند. طراحان پروژه به آنها به عنوان چالشی بزرگ نگاه می‌كرده‌اند. اما چرا چالش؟ در حالی كه هر یك از این ایوان‌ها شكل خاص خود را دارد محدودیت زمانی اصلی‌ترین مانع برای سازندگان سازه بوده است. بر اساس برنامه‌ریزی‌هایی كه از پیش صورت گرفته بود هر ایوان باید تنها در مدت 4 روز بتون‌ریزی می‌شده است. قالب‌هایی كه برای این ایوان‌ها در نظر گرفته شده بود از جنس فولاد سبك و البته مستحكمی بوده است كه به همراه صفحات فلزی انعطاف‌پذیر در مجموع قالبی قابل انعطاف با لبه‌های قابل تغییر را در اختیار سازندگان آسمانخراش قرار داده است. این ایوان‌ها از حیث ارتفاع نیز متفاوت از هم هستند كه بیشترین آنها نزدیك به 5/2 متر است. ظاهر موجی شكل این ایوان‌ها تأثیر قابل توجهی نیز در كاهش مصرف انرژی دارد به طوری كه با ایجاد سایه در قسمت‌های زیادی از واحدهای مسكونی سازه نیاز به استفاده از سیستم‌های تهویه هوای مطبوع كاهش پیدا می‌كند و بدین ترتیب استفاده از انرژی و سوخت مورد نیاز كاهش قابل توجهی می‌یابد. در حقیقت طراحان پروژه تلاش كرده‌اند تا با تقلید از طبیعت و بهره‌گیری از مشخصه‌های عوارض موج‌دار مصرف انرژی را تا حد امكان كاهش دهند. آسمانخراش Aqua از سوی سازمان دفاع حیوانات موسوم به PETA نیز جایزه‌ای دریافت كرده است. این جایزه صرفا به دلیل ظاهر بی‌نظم و قائده سازه اعطا شده است اما چه نكته‌ای در پشت ماجرای اعطای این جایزه وجود داشته است؟ تحقیقات نشان می‌دهد ظاهر نامنظم سازه موجب می‌شود پرندگان مهاجر تمایلی به سكنا گزیدن در آن نداشته و به نوعی از چنین سازه‌هایی هراس داشته باشند و در نتیجه حیات آنها حداقل از سوی فاكتوری به نام انسان و سازه‌های شهری چندان در معرض خطر قرار نمی‌گیرد. البته در این سازه ردپای سایر ایده‌های فناوری سبز نیز دیده می‌شود. به عنوان نمونه بخش‌های مختلفی از این آسمانخراش از مصالح ساختمانی دوستدار محیط زیست ساخته شده و در عین حال ایستگاه‌های مخصوصی نیز برای شارژ باتری خودروهای الكتریكی در آن احداث شده است. رانندگان در این ایستگاه‌ها می‌توانند خودروهای الكتریكی خود را در اندك زمانی شارژ كنند. از آن گذشته ایوان طبقه هشتم سازه نیز متحرك بوده و در نقش یك سقف سبز عمل می‌كند. كارشناسانی كه این آسمانخراش را بدقت مورد بررسی قرار داده‌اند، می‌گویند می‌توان درس‌های زیادی از این پروژه گرفت. این ابتكار عمل كه بتوان با جریان بتون مایع بازی كرد و آن را به شیوه‌های مختلفی در سطح پهن كرد نشان از آن دارد كه می‌توان از مصالح ساختمانی فعلی مطابق با گرایش‌های حامی محیط زیست و صرفه‌جویی در مصرف انرژی استفاده كرد. این آسمانخراش 265 متر ارتفاع دارد و نكته جالب توجه این است كه بخش قابل توجهی از آن در حقیقت یك هتل بزرگ با 334 اتاق كوچك و بزرگ و مجهز به تازه‌ترین فناوری‌های الكترونیكی و تصویری است. بیش از 11 كیلومتر نرده‌كشی در سراسر ایوان‌های سازه نیز نشان از استفاده از حجم قابل توجهی از انواع فلزات و البته نوع سبك آنها دارد. آسمانخراش Aqua گرچه در زمره مرتفع‌ترین سازه‌های جهان قرار نمی‌گیرد و حتی مقایسه‌ها نشان می‌دهند چهلمین آسمانخراش مرتفع در آمریكاست اما مرتفع‌ترین سازه جهان به شمار می‌آید كه طراح آن یك زن بوده است. منبع

هنر مدیریت در بعضی کشورها در بعضی کشورها: موفقیت مدیر بر اساس پیشرفت مجموعه تحت مدیریتش سنجیده میشود در بعضی کشورهای دیگر: موفقیت مدیر سنجیده نمیشود، خود مدیر بودن نشانه موفقیت است در بعضی کشورها: مدیران بعضی وقتها استعفا میدهند در بعضی کشورهای دیگر: عشق به خدمت مانع از استعفا میشود در بعضی کشورها: افراد از مشاغل پایین شروع میکنند و به تدریج ممکن است مدیر شوند در بعضی کشورهای دیگر: افراد مدیر مادرزادی هستند و اولین شغلشان در بیست سالگی مدیریت است در بعضی کشورها: برای یک پست مدیریت، دنبال مدیر می‌گردند در بعضی کشورهای دیگر: برای یک فرد، دنبال پست مدیریت میگردند و در صورت لزوم این پست ساخته میشود در بعضی کشورها: یک کارمند ساده ممکن است سه سال بعد مدیر شود در بعضی کشورهای دیگر: یک کارمند ساده، سه سال بعد همان کارمند ساده است، در حالیکه مدیرش سه بار عوض شده در بعضی کشورها: اگر بخواهند از دانش و تجربه کسی حداکثر استفاده را بکنند، او را مشاور مدیریت میکنند در بعضی کشورهای دیگر: اگر بخواهند از کسی هیچ استفاده ای نکنند، او را مشاور مدیریت میکنند در بعضی کشورها: اگر کسی از کار برکنار شود، عذرخواهی میکند و حتی ممکن است محاکمه شود در بعضی کشورهای دیگر: اگر کسی از کار برکنار شود، طی مراسم باشکوهی از او تقدیر میشود و پست مدیریت جدید میگیرد در بعضی کشورها: مدیران بصورت مستقل استخدام و برکنار میشوند، ولی بصورت گروهی و هماهنگ کار میکنند در بعضی کشورهای دیگر: مدیران بصورت مستقل و غیرهماهنگ کار میکنند، ولی بصورت گروهی استخدام و برکنار میشوند در بعضی کشورها: برای استخدام مدیر، در روزنامه آگهی میدهند و با برخی مصاحبه میکنند در بعضی کشورهای دیگر: برای استخدام مدیر، به فرد مورد نظر تلفن میکنند در بعضی کشورها: زمان پایان کار یک مدیر و شروع کار مدیر بعدی از قبل مشخص است در بعضی کشورهای دیگر: مدیران در همان روز حکم مدیریت یا برکناریشان را میگیرند در بعضی کشورها: همه میدانند درآمد قانونی یک مدیر زیاد است در بعضی کشورهای دیگر: مدیران انسانهای ساده زیستی هستند که درآمدشان به کسی ربطی ندارد در بعضی کشورها: شما مدیرتان را با اسم کوچک صدا میزنید در بعضی کشورهای دیگر: شما مدیرتان را صدا نمیزنید، چون اصلاً به شما وقت ملاقات نمیدهد در بعضی کشورها: برای مدیریت، سابقه کار مفید و لیاقت لازم است در بعضی کشورهای دیگر: برای مدیریت، مورد اعتماد بودن کفایت میکند

مکانیزم توسعه مارپیچی الزامات در اغلب صنايع، توسعه محصولات همچنان با تکيه بر رويکرد سنتي از شانس بيشتري برخوردار است، به گونه‏اي که تمامي قابليتهاي مورد نياز مشتريان، در صورت شناسايي درست، در همان مراحل ابتدايي طراحي مفهومي لحاظ شده، در برخي از موارد، امکان بهبود محصول در نسخه‏هاي ديگر در نظر گرفته مي‏شود. برقرار نبودن برخي از الزامات و مکانيزمهاي لازم موجب دشوار شدن جايگزيني رويکرد جديد شده است. ۱. درک اساس رويکردهاي سنتي و جديد در صورت نياز به تغيير و مهندسي مجدد يک فرايند، لازم است پيش از هر عمل ديگري، مفروضات و رويکردي که اکنون بر فرايند اعمال مي شود، شناسايي و شفاف شود. مهندسي مجدد فرايند آنگاه از توفيق برخوردار خواهد بود که ريشه‏ها و مفروضات فرايند کنوني را کشف کرده بر اساس آن تغيير اساسي در آن فرايند را محقق سازد. براي پياده سازي رويکرد توسعه تکاملي و فرايند مارپيچي، درک و اشاعه مفروضات اساسي آن و اينکه اين رويکرد چه نگرشي را جايگزين ديدگاههاي پيشين خواهد کرد ضروري است. بديهي است که تا زمان اقناع کافي دست اندرکاران کليدي، مقاومتهايي صورت مي گيرد که ناشي از عدم دريافت صحيح از رويکرد جديد و مخاطرات پيش بيني نشده پياده سازي آن است. افراد درگير در فرايند توسعه محصول بايستي دريابند که در توسعه تکاملي و فرايند مارپيچي، تمامي قابليتها و ارزشهاي مورد نظر مشتري در نسخه‌هاي اوليه گنجانده نخواهد شد، بلکه لازم است تا با اولويت بندي و طرح گامها در مارپيچهاي مختلف، قابليتها را توسعه دهند. ۲. پذيرش فرض غيرخطي بودن تغييرات محيطي در حال حاضر تغييرات در بسياري از حوزه ها از حالت خطي در ساليان پيشين به حالتي غير خطي تبديل شده است، به گونه‏اي که پيش‏بيني بلندمدت تحولات آتي از اعتبار برخوردار نيست. پذيرش غيرخطي بودن تغييرات محيطي يکي از الزامات پياده سازي رويکرد جديد طراحي و توسعه محصول است؛ چراکه تداوم خطي پنداشتن تغييرات پيامدهاي ناگواري را براي تصميم‌گيران به همراه خواهد داشت. تغييرات اجتماعي ، سياسي ، اقتصادي و تکنولوژيک در جو کلان شرکتها اتفاق مي افتند و نيازهاي مشتريان و ارزشهاي مورد نظر آنها تحت تاثير تغييرات محيطي به طور مستمر تغيير مي‌کنند.همچنين هر روز شاهد تغييرات تکنولوژيک بويژه در حوزه هاي رايانه و الکترونيک،مواد و ... هستيم که موجب مي‌شود تا بسياري از ايده ها و نوآوريها عمر طولاني نيابند و در زماني کوتاه جاي خود را به ايده و فناوري ديگري دهند. از اين رو يکي از مهمترين پيش فرضهاي پياده سازي اين رويکرد، درک سرعت تحولات و پذيرش غيرخطي بودن تغييرات است.فرايند مارپيچي اگرچه در صنعت نرم‌افزار شکل گرفته و در صنعت نظامي رشد يافته است، با اين حال در هر موردي که نياز به برنامه ريزي در محيط‌هاي بسيار متغير باشد، قابل بهره برداري است. ۳. سازماندهي و تشويق کار گروهي رويکرد سنتي بر نگرش بخشي و فردگرايي تاکيد دارد و اين در حالي است که پياده سازي و اجراي رويکرد تکاملي نيازمند تعامل گسترده کاربران طراحان و سازندگان است. مناسب است از ابتدا کاربر، ارائه دهنده خدمات پس از فروش، سازنده و ... در طرح مسئله و نياز عملياتي خويش حضور يابند.تقويت روحيه کار گروهي و سازماندهي تيم‌هاي متشکل از کاربران، طراحان و سازندگان از جمله اقدامات اساسي در اجرايي نمودن فرايند مارپيچي است. در جوامع و سازمانهايي که کارگروهي تشويق نمي شود و روحيه فردگرايانه در آنها حاکم است، پياده سازي رويکرد تکاملي و فرايند مارپيچي امري دشوار است. بهره‌گيري از نظامهايي مانند: مهندسي همزمان و طراحي براي توليد (dfm) که تعامل مداوم افراد درگير در استفاده، توسعه و خدمات آتي محصول را تشويق مي کنند، در فرايند مارپيچي مي‏توانند مثمر واقع شوند. ۴ . مکانيزم شناسايي نيازها، بازخور و تعامل مداوم با مشتري اگر هم مشتري، هم توليد کننده با فرايند توسعه محصول آشنا باشند، ارتباط بهتري با هم برقرار مي کنند و هر يک وظيفه و حقوق خودش را بهتر درمي‌يابد و بهتر مي تواند بر جريان توليد، نظارت داشته باشد.مانند بسياري از شيوه هاي جديد مديريت، ارتباط موثر با مشتريان در فرايند مارپيچي نيز يک اصل پذيرفته شده است. از آنجا که در هر مارپيچ تنظيم و بازبيني نيازمنديها و قابليتهاي مورد توجه مشتريان، صورت مي پذيرد، وجود مکانيزمي براي شناسايي نيازها و تعامل مداوم و دريافت درست بازخورد در زمانهاي تحليل ريسک و ارزيابي عملکرد ضرورتي اجتناب ناپذير است. قابل توجه است که شناسايي و اولويت بندي بدون و يا با کمترين ميزان برقراري ارتباط موثر با کاربران، حاصل رجحان تفکر ساخت و توليد بر مديريت محصول و مشتري است در حالي که مديريت ارتباط با مشتري در رويکرد تکاملي و فرايند مارپيچي بر مديريت ساخت، ترجيح داده مي شود.

مغناطیس‌های كوچك و مثال موتور ساعت مچی نانوفناوری با قابلیت ها و توانایی هایی كه دارد، نقش مهمی را در توسعه و پیشرفت علوم و صنایع ایفا خواهد كرد و كارهایی را انجام خواهد داد كه قبلاً انجام آن ممكن نبوده است؛ به عنوان مثال، شما می‌خواهید موتوری را برای یك ساعت مچی طراحی نمایید، طبعاً این موتور كوچك خواهد بود و اندازة اجزای آن نیز كوچك‌تر خواهد شد و نمی‌توان از مغناطیس‌های معمولی و بزرگ برای ساخت آن استفاده كرد. برای ساخت این موتور باید از مغناطیس‌های قوی و كوچك استفاده نمود. اما ساختن این مغناطیس‌های كوچك با فناوری معمولی ممكن نیست و احتیاج به فناوری پیشرفته‌تری دارد. یكی از توانایی‌هایی كه نانوفناوری ایجاد می‌نماید، قابلیت ساختن مغناطیس‌های كوچك است. در بعضی از پودرهای مغناطیسی، كیفیت مغناطیسی با كاهش ابعاد ذره‌های پودر بهبود می‌یابد. فریت‌های مغناطیسی كه مواد مغناطیسی سرامیكی هستند از این دسته‌اند. این فریت‌ها شامل مغناطیس‌های سخت (مغناطیس‌های دایمی) و مغناطیس‌های نرم (مغناطیس‌های موقتی) هستند. در این فریت‌ها، با كاهش ابعاد ذره‌های پودر تا ابعاد 500 تا 100 نانومتر، می‌توان به مغناطیس‌هایی با كیفیت بسیار خوب دست یافت. در بعضی از پودرهای مغناطیسی، كیفیت مغناطیسی با كاهش ابعاد ذره‌های پودر بهبود می‌یابد. فریت‌های مغناطیسی كه مواد مغناطیسی سرامیكی هستند از ین دسته‌اند. ین فریت‌ها شامل مغناطیس‌های سخت (مغناطیس‌های دیمی) و مغناطیس‌های نرم (مغناطیس‌های موقتی) هستند. در ین فریت‌ها، با كاهش ابعاد ذره‌های پودر تا ابعاد 500 تا 100 نانومتر، می‌توان به مغناطیس‌های با كیفیت بسیار خوب دست یافت. كاربردهای نانومغناطیس‌ها امروزه نانومغناطیس‌‌ها همچون سایر مغناطیس‌ها گسترة كاربرد وسیعی دارند. یكی از كاربردهای اصلی نانومغناطیس‌ها، استفاده از آنها در محیط‌های ذخیره‌سازی اطلاعات (Recording media) است. صفحه‌های مغناطیسی ذخیره‌سازی اطلاعات، مثالی از این محیط‌ها هستند. سطح این صفحه‌ها از جنس ذره‌های مغناطیسی است. این ذره‌ها باید بسیار ریز و دارای دانه‌بندی یكنواخت باشند. با استفاده از نانوفناوری امكان ساخت این ذره‌‌ها فراهم شده است.كاربرد دیگر نانو مغناطیس‌ها در ساخت موتورهای الكتریكی كوچك است. هنگامی كه این موتورها كاربردهایی ظریف و حساس دارند، مغناطیس‌های استفاده شده در آنها با فناوری نانو ساخته می‌شود. نانومغناطیس‌ها در صنایع الكتروفتوكپی نیز استفاده می‌شود. جوهرهای استفاده شده در این صنایع، دارای پودرهای نانومغناطیس هستند. از زمینه‌های جدید برای كاربرد نانوذره‌های مغناطیسی، تولید مایع‌ها و سیال‌های مغناطیسی است. این مواد در براده‌برداری از سطوح و تصفیه آب مطرح هستند. صنایع پزشكی و بیولوژی یكی از زمینه‌های بزرگ برای استفاده از نانومغناطیس‌ها هستند كه در آنها نانوفناوری و زیست‌فناوری با هم تلاقی پیدا می‌كنند. علاوه بر این موارد، نانومغناطیس‌‌ها در صنایع نظامی، رایانه،‌ برق و خودرو نیز كاربرد دارند. در بسیاری از كاربردهایی كه ذكر گردید،‌ محصولات نانومغناطیس‌ها وارد بازار شده‌اند.‌ متأسفانه در كشور ما به علت ضعف صنعت مغناطیس و عدم آشنایی تولیدكننده‌ها با فناوری نانو،‌ تولید نانومغناطیس‌ها مطرح نیست. انقلاب نانوفناوری در صنعت مغناطیس امروزه بیشترین استفاده از نانومغناطیس‌ها به تولید نانوپودرهای مغناطیسی مربوط می‌شود. البته در كنار این پودرها،‌ قطعه‌های مغناطیسی هم مورد استفاده هستند،‌ اما چون با كاهش ابعاد ذره‌های پودر، كیفیت قطعه‌های مغناطیسی هم بهبود می‌یابد، بیشتر روی پودرها تكیه می‌شود. ساخته‌شدن پودرهای مغناطیسی در ابعاد نانو می‌تواند انقلابی در صنعت مغناطیس ایجاد نماید. راهكارهای توسعه تحقیقات نانو مغناطیس در كشور برای توسعه صنعت نانومغناطیس در كشور باید مشكلات توسعة فناوری نانو حل شود. برای برطرف‌كردن برخی از این مشكلات، باید تعریف مناسبی از جایگاه تحقیقات در دانشگاه‌ها ارایه شود. در حال حاضر بودجه‌های تحقیقاتی بین وزرات‌خانه‌های مختلف توزیع می‌شود و دانشگاه‌ها برای كسب بودجه برای تحقیقات مجبور به مراجعه به این وزارت‌خانه‌ها هستند. مبحث نانوفناوری، مبحثی است كه در چند سال اخیر مطرح شده است و حتی در كشورهای پیشرفته هم موضوعی نو شمرده می‌شود؛ برای پیشرفت در این فناوری باید به دانشگاه ها مراجعه نمود چون دانشگاه‌ها در صف مقدم علمی كشور هستند و برای پرداختن به مباحث علمی روز دنیا بیشترین صلاحیت علمی را دارند. از طرف دیگر فعالیت های ستاد نانوفناوری باید پایدار و هدفمند باشد. تصمیم های این ستاد باید به صورت متمركز باشد و از اعمال سلیقه در آنها و تعدد مراكز تصمیم‌گیری دوری شود. اولویت‌ها در این مركز مشخص شود و بودجه‌ها و كمك‌های تعیین‌شده از جانب این مركز به طور مناسبی توزیع گردد. به این شكل متخصصان و پژوهشگران دلگرم می‌شوند و در نتیجه نانوفناوری در كشور پیشرفت می‌نماید. علاوه بر آنچه گفته شد برای پیشبرد صحیح فناوری نانو باید تمامی اطلاعات مربوط به آن را تا حد ممكن گردآوری كرده و در اختیار افراد توانایی قرار داد كه بتوانند آینده را ترسیم و برنامه‌ای مشخص برای آینده فناوری نانو در كشور ارایه نمایند. www.smsm.irدانشنامه مرجع مهندسی ايران

«راهبردهاي توسعه پايدار در بخش كشاورزي» مقدمه : استفاده بهينه و كارا از منابع موجود و در دسترس مقوله اي است كه از زمانهاي گذشته مورد توجه برنامه ريزان و اقتصاددانان اغلب كشورها قرارگرفته و در سالهاي اخير محدوديتها در تامين منابع علاوه بر تحميل هزينه هاي زياد در توليد محصول باعث تخريب محيط زيست، آلودگي مواد غذايي و كاهش كيفيت آن شده و حيات انسان و ديگر موجودات را تهديد مي نمايد، و به همين جهت اهميت بيشتري از گذشته پيدا كرده است. افزايش بهره وري نهاده هاي توليد (انرژي هاي ورودي) هدف نهايي تمامي ملتهاست، وهمه سعي مي كنند به ازاي انرژي مصرفي (ورودي )كمتر، مقدار انرژي توليدي (خروجي) بيشتري كسب نمايند. امروزه يكي از مهمترين بحثهاي مطرح شده در توسعه پايدار كشاورزي مقدار انرژي توليدي به ازاي مقدار انرژيهاي مصرفي است، هرچه مقدار انرژي توليدي محصولي نسبت به انرژي مصرفي بيشتر باشد، يا به عبارت ديگر بهره وري انرژي بالاتري داشته باشد، در جهت توسعه پايدار كشاورزي بوده، و هرچه اين نسبت كوچكتر باشد تخريب محيط زيست و ناپايداري اكولوژيكي را نشان ميدهد. در سال 1987 كميسيون بين المللي محيط زيست و توسعه كه به كميسيون " برانت تنه " مشهور است، خواستار مساعي عمومي و رويه هاي رفتاري جديد در كليه سطوح و در راستاي منافع همه كشورها گرديد در گزارش اين كميسيون " توسعه پايدار به عنوان " توسعه اي كه احتياجات نسل حاضر را بدون آسيب رساندن به توانايي نسلهاي آينده در تامين نيازهاي خود بــرآورده نمايـد". تعريف شده است. با توجه به تعریف ارائه شده ملاحظه می شود که توسعه پايدار بر سـه اصـل عمده استـوار است: 1- پايداري بوم شناختي؛ اين اصل بر انجام توسعه با حفظ فرآيندهاي اساسي زيست محيطي، تنوع گونه هاي زيستي وحفاظت محيط زيست تاكيد دارد. 2- پايداري فرهنگي، اجتماعي؛ اين اصل بركنترل مردم برسرنوشت خود در جريان توسعه تاكيد دارد. 3- پايداري اقتصادي؛ اين اصل به استفاده بهينه از منابع و مديريت مناسب آنها به نحوي كه نسلهاي آينده هم دچار مشكل نشوند، تاكيد دارد.

استان بوشهر با پیشینه و قدمت تاریخی پویا و قابل اتکاء و با فرهنگ و اصالت های بومی خاص خود با مردمی باایمان، مبارز و متعصب پیوسته در سیاست و تجارت و صنعت در کشور پیشگام و مطرح بوده است. اما متأسفانه امروز با احراز موقعیت استراتژیکی و قطب بزرگ صنعتی کشور، باز هم به دلیل کم توجهی و عدم برنامه ریزی و طرح مطالعاتی نیاز سنجی و توسعه پایدار، در ابعاد گوناگون نیازمند به توسعه می باشد. با وجود زمینه ها، بسترها و ابزارهای توسعه درون استانی هنوز از پوسته ترک خورده ایستایی خود خارج نگردیده سمت و سوی توسعه را دور از خود می بیند. ولی به هر تقدیر وقتی سخن از توسعه به میان است، غفلت از واژه رشد جایز نیست. لذا قبل از بیان مسیرها، چالش ها و پیشنهادات در چگونگی رسانیدن استان به توسعه پایدار، لازم است جهت روشن شدن مطلب، مقایسه ای مفهومی از این دو واژه « فرآیند» را از متخصصان علوم مختلف داشته باشیم. شاید امروزه به ندرت اقتصاددانی یافت شود که دو واژه رشد و توسعه را مترادف هم بداند. زیرا ویژگی اصلی تعاریف رشد، نمایانگر افزایش کمی تولید ناخالص ملی سرانه است. در صورتی که توسعه واژه فراتر از تغییرات کمی است. بخش توسعه به آبادانی و تکامل توانایی ها می پردازد. دانشمندی به نام کیندل برگر « Kindle berger» رشد را افزایش محصول نهاده تعریف می کند، حال آنکه وی معتقد است توسعه هم افزایش محصول و هم تغییرات در ترتیبات نهادی و تکنیکی است. پاول استریتن «Pavel streeten» تأکید بر جدایی فرآیند رشد و توسعه داشته معتقد است که رشد، عمدتاً به فرآیند پیشرفت در کشورهای پیشرفته اطلاق می گردد، در حالی که توسعه فرآیند مرتبط با کشورهای در حال توسعه است. از طرفی آدلمن «Adelman » ضمن تأکید بر تفکیک رشد و توسعه، رشد را محدود به مراحل اولیه فرآیند توسعه می‎داند اگر چه معتقد است که حداقل در دو مرحله، رشد و توسعه درتقابل با یکدیگر قرار می گیرند. اما متخصص دیگری بنام: دادلی سیز «Dadli seers » موضوع را فراتر از اینها برده می گوید: براساس اطلاعات موجود، این احتمال وجود دارد که رشد اقتصادی با گسترش بیکاری و افزایش نابرابری همراه شود. لذا می توان نتیجه گرفت که بین رشد و توسعه رابطه منفی وجود دارد، حتی اگر رابطه منفی ثابت نگردد و بطور قطع ارتباط بین این دو برخلاف تصورات قبل، چندان مستقیم و مثبت نخواهد بود. رابرت فلامنگ «Rabert flammang » با پذیرش تضاد کوتاه مدت رشد و توسعه، معتقد است که این دو در بلند مدت مکمل یکدیگرند. با همه اوصافی که ذکر آنها گذشت، عده ای از متخصصان همانند: زنتس « Szentes » اعتقاد به هم معنایی دو اصطلاح دارند. او می گوید: تمایز بین نظریه های رشد و توسعه صرفا به دلیل کاربرد عملی قابل پذیرش است، ولی تفکیک علمی آنها امکان پذیرنیست. زیرا همیشه و همه جا در برگیرنده تقابل تغییرات کمی وکیفی و نیز تقابل تکامل تدریجی در مقابل تحول انقلابی است. از طرف دیگر بیشتر متخصصان علوم اجتماعی معتقد به تمایز بین این دو فرآیند هستند. آنها اعتقاد دارند که: رشد به بررسی ترکیبات مناسب عوامل تولید می پردازد، به حدی که منجر به حداکثر تولید شود. در حالی که توسعه تحولات لازم و مناسب را در حوزه های فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و ساختارهای اقتصادی به منظور فراهم ساختن شرایط لازم برای رشد در همه ابعاد زندگی مورد مطالعه قرار می دهد. سرانجام می توان نتیجه گرفت که در مطالعات فرآیند رشد، اقتصاددانان نقش محوری دارند، ولی برای مطالعه توسعه علاوه بر اقتصاددانان، متخصصان حوزه های جامعه شناسی، مردم شناسی، روانشناسی و سایر حوزه های علوم اجتماعی نقش برجسته ای دارند. نتیجه دیگری که می توان گرفت این است که می توان انتظار داشت، تا در جوامع مدرن و سنتی، رشد سریعتر اتفاق بیفتد، بدون آنکه تحول عمده ای در ساختارهای اجتماعی، فرهنگی و حتی اقتصادی روی داده باشد. رشد در بهترین شرایط منجر به تغییرات محدود در این حوزه می گردد. دلیل این اتفاق آن است که این دو نوع جامعه کاملاً بی ارتباط با یکدیگر می باشند. رشد اقتصادی بطور معمول از طریق سرمایه گذاری های متمرکز در بخش مدرن، اتفاق می افتد چنین رشدی می تواند ناشی از کشف یک منبع ارزشمند طبیعی با افزایش قیمت یک ماده عمده صادراتی یا به دلایل دیگری باشد که این نعمت ها در استان بوشهر به وفور موجود می باشد، امّا برای احیاء و بهره وری به نفع استان نیاز به توجه، مطالعه و برنامه ریزی های کاربردی دارند. لازم به ذکر است که تبعات ناشی از این رشد به بخش سنتی جامعه منتقل نمی شود یا اینکه تأثیر گذاری بسیار محدودی دارد. گرچه اعتقاد بر آن است که توسعه بدون رشد میّسر نخواهد شد. اما استرتین «Streeten » و همفکرانش معتقدند که در کوتاه مدت بدون رشد یا حتی با رشد منفی امکان توسعه وجود دارد. همچنانکه رشد بدون توسعه ممکن است، توسعه بدون رشد نیز امکان پذیر است. با این وجود می توان گفت که: رشد و توسعه دو مفهوم متمایز اما مرتبط با هم می باشند، ولی بنا به تجربه تاریخی برخی کشورهای در حال توسعه، به خصوص در دهه های اخیر، امکان وجود یکی بدون دیگری قابل تصور است. لازم به توضیح است که شواهدی دال بر بقاء هر یک از دو فرآیند توسعه یا رشد به تنهایی در بلند مدت وجود ندارد. آنچه مبرهن است زیربنایی‎ترین شرایط و مؤلفه، امنیت اجتماعی هر جامعه است، لذا توسعه مستلزم آن است که براساس هویت ملی، ارزش ها، داشته ها، خواسته ها و بایسته ها شکل گیرد. هدف چنین توسعه ای باید، دستیابی به ظرفیت های مثبت شخصیت های انسانی جامعه باشد، پیوسته، نوع توسعه، سرعت توسعه، ارزش های حاکم بر توسعه و اندازه هایی که آن توسعه رعایت می کند و اهدافی که در پی آن خواهد آمد، بر امنیت و تعادل نظام اجتماعی کل جامعه تأثیرگذار خواهد بود. جهت روشن شدن موضوع و در ادامه بمنظور تبیین و تفسیر مؤلفه های توسعه استان بوشهر برخی از شاخص های توسعه را به شرح ذیل خواهیم آورد: 1- تحقق جامعه مدنی و ایجاد مردمی با فرهنگ، «جامعه مدنی جامعه ای است که اوصاف اجتماع کل یعنی اجتماع اجتماعات در آن حاصل شده باشد». 2- علمی شدن و علم گرایی در جامعه 3- قانون محوری 4- تحول قدرت آمرانه به قدرت اجماع و مسئول 5- توسعه یافتگی دولت ومهمتر از همه امنیت اجتماعی یا امنیت عمومی حال با تمام اوصاف حوزه تعاریف و استانداردهای دو فرآیند فوق الذکر به انضمام برخی از شاخص های توسعه، جایگاه استان بوشهر کجاست و تا چه حد راه رسیدن به رشد و توسعه را پیموده است؟ آیا این دو در استان با کیفیتی در شأن و منزلت مردم بوشهر محقق می گردد؟ چه ضریب احتمالی در جهت گذر از مرحله رشد و پیوستن به مرحله توسعه را می توان برای این استان درنظر گرفت؟ به نظر نگارنده با وجود سرمایه های مادی نجومی و نیروهای متخصص انسانی بومی، پارامترها، ابزارها، بسترها، نیازمندی ها و خواستگاههای مردمی با وجود مردمی با فرهنگی بسیار قوی امّا غیر مشارکتی و با حضور مدیرانی رونده و نه دونده، هنوز راه درست و سریع رسیدن به سرمنزل مقصود را نیافته با گام‎هایی ابهام آمیز طی طریق می نماید. اکنون به منظور برون رفت از این تنگناها ابتدا باید به توسعه اجتماعی استان توجه کرد و آن هم توسعه اجتماعی پایدار. صاحب نظران تعریف های زیادی از توسعه پایدار ارائه داده اند. برخی اعتقاد دارند، توسعه پایدار، توسعه ای است که نیازهای زمان حال را بدون این که توانایی نسل های آینده را در تأمین نیازهایشان به مخاطره اندازد فراهم کند. بعضی دیگر توسعه اجتماعی پایدار را همچون یک فرآیند، شرط لازم بهبود و پیشرفت هر جامعه می دانند. یا به عبارت ساده تر، با پذیرش اصول توسعه اجتماعی پایدار یعنی رفع نیازهای کنونی بدون محرومیت نسل های آینده. بنابراین مدیران تصمیم گیر استان، جهت رسیدن به هدف، باید توسعه پایدار شهرها را با جنبه های اجتماعی در نظر بگیرند و به موازات توجه به مسائل زیست محیطی، به مسائل اجتماعی و انسانی توجه وافر داشته باشند. منظور از این عبارت، ایجاد حمایت از محیط های انسانی فعال، فضاهای زنده و شهرهایی است که می توان شرایط را با کیفیت بالایی برای زندگی شهروندانش فراهم کرد، می باشد. بدیهی است که تعریف ابعاد اجتماعی به مراتب از ابعاد زیست محیطی مهم تر است. توجه به ابعاد اجتماعی پایدار بدین مفهوم است که شهر پایدار، شهری است که با پیگیری اهداف خاص نظیر سرپناه مناسب مقرون به صرفه، بهداشت و درمان و ارائه خدمات اصلی دیگر به شهروندان بتوان محیط امن انسانی و فعال و عاری از بزهکاری و مفاسد اجتماعی را ساخت. لذا توسعه پایدار باید منجر به ایجاد جامعه ای مبتنی بر عدالت و برابری گردد و در نهایت منتج به تنوع اجتماعی فرهنگی گردیده برای همه افراد از هر نژاد، فرهنگ، سن، شغل و درآمد یکسان یا مکفی را به دنبال داشته باشد. محتملاً چنین شهر یا جامعه ای که در آن تنوع وجود داشته و مورد حمایت مسئولین قرار گیرد، جدایی و فواصل بارزی در گروههای درآمدی و اجتماعی وجود نخواهد داشت و کلیه افراد و گروهها به خدمات و تسهیلات اساسی دسترسی داشته همگی دارای موقعیت های برابر خواهند بود. شواهد و قرائن حاکی از آن است که چنین پتانسیل هایی بصورت بالقوه در استان بوشهر وجود دارد و تنها احیاء گری بالفعل را طلب می کند. در نهایت می توان نتیجه گرفت که توسعه پایدار اجتماعی فرآیندی است که در آن تأمین رفاه انسان در زندگی و پاسداری از عزت و کرامت انسان را دربرداشته در آن سیاست های اقتصادی، مالی، تجاری، انرژی، کشاورزی، صنعتی چنان طراحی می شوند که ایجاد توسعه کند به گونه ای که از نظر اقتصادی، اجتماعی و بوم شناسی، پایدار باشند. این نوع توسعه به واسطه نیاز اساسی به مشارکت عمومی، بدون وجود عدالت اجتماعی فقر زدایی از جامعه و بدون توزیع عادلانه امکانات، قابل حصول نخواهد بود. شکل دیگر توسعه اجتماعی یا تقویت پایه های جامعه مدنی، مشارکت همه افراد بر اساس میزان توانمندی‎های آنان در امور جاری و آینده نگری استان می باشد. جوانان نیروهای فعال هر جامعه هستند که گام های توسعه به میزان شناخت و آگاهی آنان از امور مختلف و حضور مؤثرشان در تصمیم گیری ها و اجرای برنامه بستگی دارد. یکی از محمل های مشارکت اجتماعی جوانان، حضور در سازمان های غیر دولتی است که اولین بار در سال 1992«1371» سازمان ملل واژه NGO یعنی «Non gavernment organization» را به آنان اتلاق نمود. بعدها این مجموعه ها به عنوان نهادهای مدنی شناخته شدند. گرچه در کشورما برخلاف دیگر کشورهای جهان N.G.O ها در ساختارهای اداری متمرکز دولت و ضعف قوانین و مقررات و عواملی مشابه موفق به عرض اندام و اجرای اهداف خود نگردیده اند ولی به هر جهت، مسئولین استان باید بپذیرند که جمعیت جوان، نیروهای فعال و سرنوشت سازی هستند که آینده هر جامعه درگرو توانمند سازی، سازماندهی مطلوب و به کارگیری مشارکت آنهاست. لذا باید به آنها اعتماد کرده در فعال سازی آنان در بخش های مختلف، اهتمام وافری مبذول دارند چرا که باید واقف باشند که سازمان‎های غیر دولتی قدرت عملیاتی کردن موارد زیر را به راحتی در دستور کار خود دارند: 1) مشاوره، مشارکت و حفاظت ار محیط جوامع در حال پیشرفت. 2) بهره مند ساختن فقیر ترین و آسیب پذیرترین قشرها ار برنامه توسعه و عواید آن. 3) معرفی خط مشی های قابل انعطاف و ابتکاری در مناسبات محیطی و اجتماعی سخت. دیگر عاملی که باعث رشد و توسعه استان خواهد شد، توسعه اقتصادی است. در این خصوص لازم است قبل از پرداختن به مقوله توسعه اقتصادی، عامل مؤثری به نام توسعه انسانی را به اجمال توضیح دهم. عناصر رشد شاخص انسانی، عبارتند از: برابری، پایداری و توانمند سازی افراد جامعه. دسترسی برابر به فرصت ها، مسئولیت در برابر نسل های آینده، سرمایه گذاری در منابع انسانی، ایجاد فضای قابلیت زا برای پرورش استعدادها و امکان انتخاب بر اساس خواسته های افراد، از جمله عواملی هستند که موجب تسریع روند توسعه انسانی می شوند. مهمترین عنصری که می توان توسعه انسانی را تحت الشعاع خود قرار دهد، فضای اجتماعی قابلیت زا می باشد. فضای قابلیت زا، فضایی است که در آن، انگیزه، امید، مشارکت و بستر لازم برای شکوفایی استعدادها و به فعلیت رسانیدن آنها وجود داشته باشد، ایجاد چنین فضایی به چند عامل اساسی یعنی، حمایت اجتماعی، بازارهای رقابتی، دمکراسی و هویت فرهنگی مستحکم در یک جامعه نیازمند است. توسعه انسانی براساس 3 بعد، توسعه اقتصادی، توسعه فرهنگی و توسعه سیاسی استوار است. این نوع محورها منجر به تشکیل ظرفیت های انسانی در دستیابی به زندگی بهتر می گردند. شاخص توسعه انسانی از ترکیب سه شاخص، درآمد، آموزش و امید به زندگی تعیین می گردد. شاخص آموزش، نمادی از تحولات آموزشی فرهنگی است ولی شاخص امید به زندگی مربوط است به وضعیت بهداشتی و طول عمر توأم با سلامتی. این امور نیز بدون شک یکی از نقائص و چالش های بازدارنده توسعه استان بوده تقویت آنها ضرورت محض است. بنظر من، یکی دیگر از موانع بزرگ و پرطمطراقی که بر سر راه توسعه اقتصادی و ... استان قرار گرفته، عسلویه و صنعت و تکنولوژی مستقر در آن است که متأسفانه، علاوه بر وابستگی محض استان به این مقوله، مدیران برنامه ریز و مدبر و کاربردی و متفکر را قانع کرده به حالت انفعالی و کم تحرک تبدیل نموده است تا به فکر کشف و احیاء و به توسعه کشانیدن دیگر پتانسل های استانی نباشند و اینان به مثابه بازنشسته‎ای که فقط دلخوش و سرمست از دریافت حقوق و مزایای بازنشستگی خود بوده، ناتوانی خود را هر ماه به جشن می نشینند، در برابر توسعه استانی عمل می کنند، سهم الاجاره ای که از طریق پارس جنوبی دریافت می کنند بطور متفرقه هزینه کرده تاکنون کار نمادین و یا توسعه همه جانبه بخش خاصی از صنایع مختلف استان، مثل تجارت، آموزش و پرورش، آموزش عالی، کشاورزی ، راهها و بازارهای رقابتی و... را بدنبال نداشته است. همه تصمیم گیران در سرنوشت و آینده متعالی بوشهر، منحصراً چشم امید خود را به همین نقطه دوخته اند و عامل کلیه توجیهات خویش می دانند. بنابراین همانگونه که سالهاست وابستگی اقتصاد ایران به درآمدهای حاصل از صدور نفت می باشد و برنامه ریزان اقتصادی و دولت ها قادر به کاهش این وابستگی نشده اند تا اقتصاد ایران همچنان قدرت خروج از یک اقتصاد تک محصولی را نداشته، درآمدهای ارزی خود را از منابع متنوع دیگر تأمین نکند، استان بوشهر نیز دچار چنین مرض مزمنی گردیده همه مسئولین وابستگی و ایستایی استان را در عسلویه معطوف داشته اند و از فعال کردن دیگر بخش های در آمدزا و ایجاد اشتغال بومی بمنظور حذف معضل بیکاری، رونق و حرکت استان به سمت پویایی غافل مانده اند. لذا ضمن حفظ و استفاده بهینه از این قطب بزرگ اقتصادی- صنعتی به نفع توسعه استان، قطع وابستگی محض به آن اجتناب ناپذیر بوده باید به فکر تقویت دیگر زیر ساخت های اقتصادی، صنعتی و تجاری و ... این مرز و بوم باشند. در نهایت برنامه ریزی و عملکرد مدیران ارشد استان باید به گونه ای باشد تا در آینده عسلویه « پارس جنوبی – شمالی» وابسته و محتاج استان شوند.

توسعه در خصوص توسعه، پیشرفت، نوسازی، مدرنیته و رشد نظرات متعددی وجود دارد و حتی در خصوص مفهوم توسعه نیز تفکرات متعددی وجود دارد و مثل سایر مفاهیم تعریف پایه یکسانی برای آن که اتفاق نظری حاصل شده باشد نیز وجود ندارد و در مباحث و موارد تحقیقی نیز هر یک از افراد به فراخور اطلاعات پایه، قالب ذهنی و تخصص خود موضوعی را به عنوان توسعه مد نظر قرار داده اند. البته بنا به این که در در این نوشته سعی بر سادگی و عمومیت می باشد. از توضیح و تشریح موضوعات حایشه در که حیث توسعه گاهاً پر رنگ تر از متن شده اند، خودداری می گردد. از نظر کلی توسعه هر گونه پیشرفت، نوسازی، و رشد چه به صورت مقطعی، مستمر و چهشی در فضای مورد بحث (سطح اجتماعی) می باشند. توسعه در فضاهای متعددی از جامد، نبات، حیوان، انسان، گروه، سازمان، کشور، منطقه، و کل جامعه جهانی قابل طرح و بررسی است. در خصوص نباتات می توان گفت که رشد و توسعه یکی است و بیشتر بصورت فیزیکی و مشهود است و در خصوص انسان نیز می توان گفت رشد به جنبه های ظاهری و توسعه به فرهیختگی استناد دارد اما در خصوص جوامع (گروه، سازمان، کشور، منطقه و کل جامعه جهانی) هرگونه پیشرفت، نوسازی، بازآفرینی، مدرنیته، و رشد را می توان از مصادیق توسعه تلقی نمود. گرچه در مفهوم ادبی رشد و توسعه از هم متمایزند ولی در نگرش کلان می توان رشد را جزی از توسعه تلقی نمود. بنابراین کلیه کشورها، سازمان ها و گروه ها همیشه مگر در موارد نادر در حال توسعه هستند. می توان گفت که رشد و بهره وری اجزای تشکیل دهنده توسعه هستند. اگر فضای بحث را به کشور ها تعمیم بدهیم بنا به وضعیت و سیر تاریخی برخی از آنها را توسعه یافته و برخی را در حال توسعه می نامند و این تنها انتخاب ادبیاتی برای تشریح اوضاع فعلی می باشد و الا همه کشور ها در حال توسعه هستند چون توسعه را پایانی نیست. بنا به این دلیل می توان گفت عبارت دقیق تر عنوان "کشورهای توسعه یافته تر" در مقابل "کشورهای کمتر توسعه یافته" است. با ظهور عصر صنعتی در چند سده اخیر و عصر فرا صنعتی در چند دهه اخیر فاصله توسعه یافتگی بین کشورها زیادتر شده و در این بین برخی عنوان توسعه یافته و برخی در حال توسعه را به خود اختصاص داده اند و علت آن جهش های سریع تر جوامع صنعتی و فراصنعتی است. در عمل، توسعه بصورت تک بعدی یا ناقص شکل می گیرد و بر اساس نظریه نظامندی توسعه شامل توسعه اقتصادی, سیاسی, اجتماعی, فرهنگی و غیره می باشد. توسعه یکی از ابعاد, توسعه سایر ابعاد را نیز به همراه خواهد آورد.این موضوع را در هندسه به راحتی می توان مشاهده نمود یک مربع با افزایش طول یک ضلع سایر اضلاع نیز افزایش می یابند و اصولاً برای رسیدن به یک توسعه پایدار و قابل اتکا باید توسعه ای همه جانبه شکل بگیرد. بنابراین، اینکه توسعه از کدام بعد شکل بگیرد یا اینکه یک توسعه تک بعدی پایدار است به اندازه جان توسعه حائز اهمت نیست. اگر به صورت نظام مند به موضوع توسعه نگریسته شود حتی توسعه دریک جامعه دور یا متفاوت در جامعه ای دیگر نقش داشته و عاملی برای تغییرات و تحولات خواهد بود. می توان گفت ایده لوژی صرف عاملی برای جلوگیری از تغییر و توسعه خواهد بود. پویایی عاملی برای بروز توسعه توسعه است. در جامعه ای که اقتصاد راکد باشد در زمینه فرهنگی و اجتماعی و سیاسی توسعه پایداری شکل نخواهد گرفت در واقع اینها مثل پایه های یک میز هستند که اگر یکی ضعیف باشد عملی برای تضعیف سایرین خواهد بود به همین ترتیب توسعه باید از حاکمیت و بدنه جامعه توامان شکل بگیرید.

تجربه‌ای به نام توسعه شهرهای بزرگ جهان همواره برای ساکنان شان، کابوس بودند. این شهرها که در نیمه اول قرن بیستم به مرور رشد زیادی داشتند، نتوانستند آن‌گونه که باید، برای شهروندان‌شان امکانات رفاهی و زندگی را فراهم آورند. شکی نیست که از نیمه دوم قرن بیستم بسیاری از این شهرها دچار مشکلات زیست محیطی و آلودگی زیادی شدند. مسئولان این شهرها با بروز مشکلات زیست محیطی و گسترش بیماری‌ها و اثرات محیطی بر شهروندان درصدد تغییر وضعیت برآمدند. شاید اگر بخواهیم به نهضت‌های جدی در بهسازی زندگی در شهرها توجه کنیم، باید نشانه‌های اولیه آن را در اوائل قرن بیستم بجوییم که تلاش بسیاری از شهروندان به افزایش فضاهای زندگی در شهرها و گسترش امکانات منجر شد. اما پس از آن‌که شهرهای کشورهای توسعه یافته به الگو‌های درست برای امید بخشی و افزایش سرانه نشاط در شهرهای‌شان رسیدند، نوبت به کشورهای در حال توسعه رسید. باور کردنی نیست که در میان شهرهای بزرگ جهان آن‌دسته از شهرها به لحاظ تراکم در صدر رده بندی قرار دارند که کمتر نشانی از توسعه یافتگی در آنان دیده می‌شود. به عنوان مثال شهر بمبئی و کلکته هند به عنوان متراکم‌ترین شهرهای جهان شناخته شده‌اند. در این شهر‌ها در هر کیلومتر مربع به ترتیب 29 هزار و 650 نفر و 24 هزار نفر زندگی می‌کنند. این در حالی است که در شهری مانند نیوریورک در هر کیلومتر مربع تنها حدود2 هزار و 50 نفر زندگی می‌کنند. بدیهی است کیفیت زندگی در این شهرها با همدیگر قابل مقایسه نباشد. شهر تهران در این رده‌بندی جایگاه مناسبی ندارد. بر اساس این رده بندی که توسط بنیاد علمی مرکز انجام شده در هر کیلومتر مربع تهران حدود 10 هزار و 550 نفر زندگی می‌کنند. این رقم تهران را در رده شانزدهم متراکم‌ترین شهرهای جهان قرار می‌دهد. شاید وقت آن باشد که در این باره از تجربه دیگر شهرهای جهان استفاده کنیم. به ویژه این‌که تهران در حال حاضر با همکاری بنیاد اپور می‌تواند بسیاری از تجارب را بومی سازی کرده و در راستای درست از آن بهره ببرد.

دکتر محمد رضا مثنوی پیش بینی شده است که با ورود به هزاره سوم، تقریبا نیمی از جمعیت جهان در نواحی شهری ساکن خواهند بود. یعنی جاهایی که بیشترین منابع مصرف و بیشترین ضایعات و آلودگی ها را تولید می کنند. توسعه پایدار و پارادایم...pdf

در سال های اخیر موضوع توسعه پایدار در نواحی شهری از مهم ترین مباحث مطرح در بین صاحب نظران شهری است. مسأله آن است که منابع و امکانات موجود چگونه می توانند در برنامه ریزی توسعه و گسترش شهر تأثیر گذار باشند؟ 9 Naghshe Karbari.pdf

کتابچه راهنمای مدل تعالي سازمانهاي پروژه محور Download فايل هاي خود اظهاري Download بسياري از مديران ارشد سازمان‌هاي ايراني پذيرفته اند که براي افزايش اثربخشي و کارائي سازماني خود مي بايست اقداماتي را انجام دهند. اما يکي از مشکلات پيش روي آنها تشخيص نقاط قوت و فرصت هاي بهبود سازماني و اولويت بندي پرداختن به آنها مي باشد. يقينا در هر سازماني مي توان فرصت هاي بهبود فراواني را پيشنهاد نمود، اما شناسايي جامع کليه ابعاد سازماني و توان اولويت بندي فرصت هاي بهبود شناسايي شده نکته بسيار مهم پروژه هاي بهبود سازماني مي باشد. يکي از روش هاي مناسب بررسي اثربخشي سازماني و بهبود عملکرد سازمان بهينه کاوي مي باشد. مقايسه عملکرد سازمان با سازمان هاي ديگر مي تواند جايگاه سازمان را در صنعت خود نمايان سازد و مطالعه فرايندهاي سازمان هاي ديگر براي يادگيري سازماني و بهبود فرايندهاي سازمان بسيار مهم و موثر مي باشد. لذا فراهم نمودن امکاني براي انجام بهينه کاوي مي تواند کمک شاياني به سازمان ها بنمايد. نياز به يک ديد جامع و سيستماتيک از کليه ابعاد يک سازمان متعال از يک سو و نياز به تمرکز خاص بر سازمان هاي پروژه محور از سوي ديگر موجب شده که علي رغم آنکه مدل هاي تعالي بسياري در دنيا معرفي شده و مورد استفاده قرار مي گيرند اما هيچ يک نتواند به صورت کامل اين دو نياز همزمان را پوشش دهد. لذا، نياز شديد به يک مدل جامع جهت شناسايي فرصتهاي بهبود و تشويق سازمانها و پروژه ها به پرداختن به اين فرصتها به منظور دستيابي به سطوح متعالي عملکرد و توانمندي مشاهده گرديد. از آنجا که پاسخ گويي به اين نياز مستلزم انجام تحقيقات کتابخانه اي و ميداني فراوان و بهره گيري از تجارب و نظرات انديشمندان نظري و خبرگان صنعت بود، اجراي اين پروژه به مرکز تحقيقات و توسعه مديريت پروژه واگذار گرديد كه در نهايت منتج به مدل تعالي سازمان‌هاي پروژه محور گرديد. اين مدل كليه ابعاد و فرآيندهاي سازماني را با رويكرد ذينفع محوري و مديريت پروژه 360 درجه مي‌نگرد و بر اين اساس سازمان‌هاي پروژه محور مي‌بايست در 8 حوزه، تعالي خود را پايش نمايند. ويژگي­ها و امتيازات مدل تعالي سازمان­هاي پروژه محور مدل حاضر در مقام مقايسه با بسياري از مدل­هاي موجود داراي ويژگي­ها و امتيازات قابل اعتنايي مي باشد. برخي از اين ويژگي ها به شرح زير مي باشند: به صورت توأمان ويژگي­هاي خاص سازمان­هاي پروژه محور و ابعاد عمومي سازمان ها را پوشش مي دهد. î عوامل کليدي موفقيت حائز اهميت براي سازمان­هاي ايراني را به صورت خاص پوشش مي دهد. î امکان سفارشي سازي سريع و مناسب براي سازمان هاي مختلف را دارا مي باشد î با توجه به نياز سازمان مي تواند بسيار تفصيلي يا کاملا کلي اجرا گردد. î در اثر اجراي مدل، دانشي قابل توجه به همراه افرادي توانمند در سازمان به جاي خواهد ماند. î امکان دسته بندي هاي متنوعي از فرصت هاي بهبود سازمان فراهم مي آورد. î به دليل نگرش فرايندي مدل، در هر سازمان پروژه محوري با هر ساختار سازماني قابل پياده سازي مي باشد. î زمان و هزينه اجراي مدل نسبتا زياد نمي باشد. î سطح تفصيل مدل به نسبت قابل توجهي درصد خطاي ارزيابي را کاهش مي دهد. î امکان شناخت دقيق و علمي حوزه هاي قوت و فرصت هاي بهبود سازمان را فراهم مي آورد. î امکان يادگيري مستقيم و غيرمستقيم دانش مديريت بنگاه هاي پروژه محور را فراهم مي آورد. î امکان الگوبرداري از ديگر سازمانها را فراهم مي آورد. î با توجه به دردسترس بودن طراحان مدل در کشور امکان بهره گيري خبرگان داخلي از متدولوژي تهيه مدل و درصورت لزوم سفارشي سازي يا اصلاح آن موجود است. î يک ديدگاه سيستماتيک قوي از ابعاد يک سازمان پروژه محور متعالي ارائه مي دهد. î مي تواند به عنوان مبناي ارزيابي و اهداي جايزه تعالي سازماني قرار گيرد. قلمرو پوشش مدل تعالي سازمان­هاي پروژه محور اين مدل ويژه سازمان هاي پروژه محور طراحي شده است. سازمان هاي پروژه محور سازمان هايي هستند که عمليات آنها را عمدتا پروژه ها تشکيل مي دهند. اين سازمان ها به دو دسته تقسيم مي شوند: î سازمان هايي که عمده درآمد آنها از اجراي پروژه در قالب يک قرارداد براي ديگران حاصل مي شود از قبيل سازمان هاي مهندسين مشاور، پيمانکاران ساختماني، مشاوران و پيمانکاران دولتي. î سازمان هايي که مديريت بر مبناي پروژه را پذيرفته اند. چنين سازمان هايي فعاليت هاي خود را درقالب پروژه ها سازماندهي مي نمايند. اين سازمان ها سيستم هاي مديريتي را براي حمايت از پروژه ها مستقر مي نمايند. براي مثال سيستم مديريت مالي آنها به طور خاص براي حسابداري، پي گيري و گزارش دهي چندين پروژه همزمان طراحي شده است. در برخي موارد سازمان هاي غير پروژه محور بخش ها يا انواع ديگري از واحدها را دارند که همانند يک سازمان پروژه محور عمل مي نمايند و داراي سيستم هاي لازم جهت پشتيباني از پروژه ها مي باشند. اين مدل اين بخش چنين سازمان هايي را نيز پوشش مي دهد. منبع: مرکز تحقیقات و توسعه مدیریت پروژه

دردهه هاي اخير به دنبال توسعه ي هم هجانبه ي كشور، توسعه كالبدي سكونتگاههاي روستايي به عنوان مكانهاي فعال تو زيست روستاييان درقالب طرح هاي كالبدي، بيش از گذشته مورد عنايت قرارگرفته اند. تاسال 1379 ،توجه به توسعه ي روستايي تنها محدود به تهيه طرح هاي هادي مي شد اما از اين سال با موافقت سازمان مديريت و برنامه ريزي كشور، تهيه طرح هاي بهسازي بافت با ارزش روستايي باهدف احياي بافت هاي ويژه نيز به بنياد مسكن انقلاب اسلامي واگذار شد. طي اين موافقتنامه، تعداد 20 روستاي نمونه در كل كشور انتخاب و براي آنهاطرح تهيه گرديد كه هم اكنون مراحل اجراي طرح را پشت سر مي گذارنند. دانلود مقاله

مقدمه : جابجايي و انتقال دادن انسانها و يا اموال و كالا ها از جايي به جاي ديگر در قلمرو حمل و نقل قرار مي گيرند. اين مسئله در واقع يكي از مشغله هاي مهم انساني از ابتدايي ترين تا پيشرفته ترين مراحل توسعه بوده است.راهها و وسائط نقليه دو ركن اساسي حمل و نقل مي باشند .در گذشته كه انسان مسافات زيادي پيموده و يا از پا و يا سر انسان بعنوان وسيله حمل و نقل استفاده مي كرد نيازش به راه محدود بود اما از زماني كه به توليدات زياد پرداخت نياز به ايجاد راههاي بهتر و جاده هايي با مشخصات فني و مناسب احساس كرد .تا اينكه امروزه استفاده از وسايل نقليه غول پيكر و سريع السير و راههايي در زمين و هوا و دريا با كيفيتهاي بسيار بالا امري غير قابل اجتناب گرديده است. متن اصلی : ملل شرق با توجه به قدمتشان داراي گنجينه هاي ارزشمندي از تمدن بشري هستند و شهر نيز به عنوان يكي از اين آثار و در واقع مهد آثار مختلف تمدن در اين جوامع مطرح است. كشور ايران نيز بدين سابقه طولاني تمدن از اين آثار بي بهره نبوده است. راه و راهسازي در ميان ايرانيان چه در دوران باستان و چه در دوره هاي پس از آن همواره يك ضرورت بوده است. بر همين اساس بايد علل گرايش ايرانيان را به راه سازي و به تبع آن توسعه و افزايش مهارت آنها در اين بخش تا اندازه زيادي ناشي از شرايط و ويژگيهاي حاكم بر سرزمين ايران دانست. سير تحول شهر سازي و شبكه حمل و نقل در ايران را مي توان به سه دوره عمده تقسيم نمود: ١ ـ دوران باستان ٢ ـ بعد از ظهور اسلام ۳ ـ عصر جديد ١ ـ دوران باستان: شهر سازي دوران باستان: شهرهاي دوران باستان در ايران به دلايل نظامي ،مذهبي و يا اهميت قتصادي بنا مي شدند.با وجود اينكه قبل از ساسانيان مسئله شهر و شهر نشيني وجود داشته است ولي بيشتر شهرهاي دوران باستان در زمان ساسانيان به وجود آمده است . در اين دوره عناصر عمده ساخت شهر كهندژ ،شارستان و سواد (حومه)بوده است. ميدان و بازار نيز از جمله فضاهاي اصلي شهر به شمار مي رفته اند.و ميدان كه اغلب در نزدكي كاخ هاي سلطنتي بود از مراكز مهم سیاسی محسوب مي شد. ساخت شهر در دوران باستان : ايران كشوري نيمه خشك است و بارندگي در آن بسيار اندك .آبادي ها و شهر ها در فلات ايران از يكديگر دورند.ايرانيان براي پيوند اين آباديهاي دور از هم تلاشهاي سازمان يافته بسياري را در حوزه راه سازي انجام دادند و بر همين اساس بود كه در دوره خامنشي به دليل اهميت راه سازي سازماني مستقل در اين زمينه مسئوليت داشته و فعاليت مي كرده است .در دوران هخامنشي شهر ها اغلب بر اساس خواست پادشاهان شكل مي گرفت و كمتر از عوامل محيطي متأثر مي شد .شهر ها از دوره سلوكيان و پارتيها بتدريج در پيروي از قواعد نسبتاً معين استوار شد و سلوكيان اولاً بانيان شهرهاي جديد در ايران بودند .برخي از شهرها به شكل شطرنجي احداث مي شدند. طرح دايره اي شكل نيز ابتدا در دوره پارتيان و سپس در دوره ساسانيان مورد ت.جه قرار گرفت مسائل امنيتي بود. نقش شبكه ارتباطي در دوران باستان: اساس ساختمان راه ها بر هدفهاي جنگي و دولتي بود .و تسلط حكومت مركزي و جريان اداري كارها را تسهيل مي كرد.ولي در عين حال سبب شد كه كار بازرگاني و حمل ونقل كالا ها نيز آسان شود.از جمله راههاي عمده قديم در ايران كه بدين منظور شكل گرفت راه شاهي و راه ابريشم مي باشد.در دوره ساسانيان وجود جاده ابريشم ايران باستان را بصورت پل ارتباطي چين و روم در آورده بود.در اين شهر ها اغلب جهت شبكه به سوي مركز تجاري يا اداري بود و به نوعي حالت شفاهي را القا مي نمود . از طرفي در اثر رشد ارگانيك ،بخش شارزستان و سواد از شكل خاصي تبعيت نمي كرد.با وجود اين، شهر هايي كه مبناي تأسيس آنها نظامي و حكومتي بود از نظر شكل شبكه داراي وضعيت روشن تري بودند ازجمله پاسارگاد. ٢ ـ دوران بعد از ظهور اسلام شهرسازی دوران : در دوره پس از اسلام ويژگيهاي شهر سازي نسبي ايران با خصوصيات مذهبي و اسلامي در هم آمیخته و تكامل يافت؛ تا آنجا كه علاوه بر وجود ارتباطهاي منطقي و دقيق بين فضا ها و عناصر شهر هاي مطابق با شرايط اقليمي ـ جغرافيايي ،اقتصادي ،نظامي ـ دفاعي،سياسي،مذهبي و مفهوم منطقه شهري نيز در قالب روابط برابر و سالم بين شهر و روستا تحقق پيدا كرد. عناصر شهري در اين دوره، محله، بازار، مسجد، مدرسه، ميدان، ارگ، بارو و گذر بوده است.با اين حال كهندژ ،شارستان و ربض در همه اين شهرها مشترك بوده است. وجود مسجد به عنوان مهمترين ساختمان شهر اسلامي است كه محل برخورد انديشه هاي علمي و ديني و قضايي است.بطور كلي دردوران اسلامي و به خاطر وسعت نفوذ آن در مناطق مختلف و گسترش بازار مبادلات ،شهر نشيني رونق فراوان يافت.عمدتاً در اين دوران شهر ها در استخوان بندي اصلي تابع فرم خطي بودند. نحوه توزيع عناصر و فضاهاي عمومي بر پايه سهولت دسترسي ،مجاورت،مراكز اقتصادي اجتماعي و همجواري و تناسب فضاها و فعاليت ها مطرح بود. نقش شبكه ارتباطي در شهر هاي دوران اسلامي: در دوره اسلامي نه تنها راهها در سطح كشور ايران بسيار گسترش يافت و ايرانيان در روند راه سازي به تجارب ارزنده اي دست يافتند،ايجاد بناهايي با ويژگيهاي گوناگون در شهر و روستاها و جاده هاي حاشيه كوير و معابر كوهستاني با نامهاي مختلف چون رباط و كاروانسرا رواج يافت. در اين دوران هرگاه امنيت و نظم در محدوده فلات ايران بر قرار بوده اين منطقه به شكل يكي از محورهاي اصلي مواصلات جهاني شامل تجارت و ترانزيت كالا در مي آمد و اين خود موجب رونق اقتصادي منطقه مي شد.غير از محورهاي اصلي شهر كه از دروازه ها شروع مي شد ،مابقي گذرها تابع شرايط زير بودند: - مسائل اقليمي بخصوص در نواحي گرم - مسائل امنيتي بخصوص در شهرهايي كه ضمن دارا بودن رونق اقتصادي ،در معرض حمله و هجوم اقوام بيگانه بودند. لذا ميتوان گفت شبكه به شکلی نا منظم بود. منابع: § كتاب طرحهاي توسعه شهري،اقتصاد ،مديريت،حمل و نقل و ترافيك در شهرهاي جديد-كتاب سوم(وزارت مسكن و شهرسازي) مجله آبادي –زمستان 1385(شماره 53) تشکر یادت نره

برنامه‌ریزی از ارکان و ضرورت‌های اساسی دستیابی به اهداف از پیش تعیین شده محسوب می‌شود. به این معنا که، برنامه‌ریزی می‌تواند کوتاه‌ترین مسیر در تحقق هر هدفی را تعیین و تبیین کند و با صرفه‌جویی در زمان، نیرو و هزینه‌های مورد نیاز، دستیابی به هدف تعیین‌شده را سهولت بیشتر بخشد. کنترل و هدایت پدیده‌های جهان امروز نیز در سمت و سوی اهداف مورد نظر، بدون تدوین و تبیین برنامه به هیچ وجه میسر نیست. در واقع برنامه‌ریزی است که با ایجاد بستر مناسب برای شناخت امکانات و محدودیت‌ها، تمهیدات بهره‌گیری بهینه از امکانات موجود و تبدیل محدودیت‌ها و تهدیدها به فرصت‌ها را فراهم می‌سازد و از انحراف به بیراهه‌ها و مسیرهای پرفراز و نشیبی که نه تنها به اهداف تعیین‌شده ختم نمی‌شود، بلکه موجب دوری از آن‌ها و بروز مشکلات و تنگناهای متعدد می‌گردد، پیشگیری می‌کند. امروزه "برنامه‌ریزی" ابزار اصلی "مدیریت" در تمامی عرصه‌های جوامع انسانی شناخته شده و الگوهای متعددی را بر اساس تجارب جهانی در دستیابی به مفهوم واقعی توسعه و زندگی بهتر، پیش روی انسان معاصر قرار داده است؛ انسانی که با تجارب پیشینیان و گستره دانش خود، همچنان در جست‌وجوی افق‌های روشن‌تر، کامیابی‌های بیشتر و آرمان‌های ذهنی خویش است. در این تکاپو، دستاوردهای علمی و فنی از یک‌سو موجب گسترش شهرنشینی و از سوی دیگر، موجب دوری انسان از عناصر طبیعی، تخریب محیط زیست و ناهنجاری‌های ناشی از آن شده است. کنترل این ناهنجاری‌ها و ایجاد تعادل بین دستاوردهای نوین علمی و فنی با عناصر طبیعت را تنها "برنامه‌ریزی" می‌تواند میسر سازد و رابطه انسان با محیط پیرامونی‌اش را متعادل کند. در این زمینه هرچند دانش شهرسازی همزمان با پیدایش و گسترش شهرها همواره راهنمای جوامع مختلف در نحوه بهره‌گیری از امکانات مصنوع و طبیعی بوده است، اما باور و تلقی اولیه در این زمینه تا آغاز قرن بیستم بر این بود که دانش شهرسازی در قلمرو رشته‌های کاربردی معماری و مهندسی قرار دارد. بر اساس چنین باوری نیز همواره حل و فصل مسائل شهری با محاسبات فنی و مهندسی پیگیری می‌شد و برنامه‌ریزی، نقش و جایگاهی در حیطه آن نداشت. با آغاز قرن بیستم و همزمان با گسترش شهرها و بروز معضلات زیستی در آن‌ها ضرورت برنامه‌ریزی توسعه شهری نیز آشکار شد و به این ترتیب، رابطه دانش شهرسازی با علوم اجتماعی و مبانی نظری آن بیش از رابطه این دانش با رشته‌های معماری و مهندسی تجلی یافت. در عین حال، پیشینه شهرسازی و دامنه کاربردی آن نیز خود مؤید رابطه این دانش با علوم اجتماعی بوده است، کما این‌که شهرسازی همواره در دوره‌های مختلف تاریخی خود، تحت تأثیر شرایط سیاسی، اقتصادی و اجتماعی جوامع و حکومت‌های حاکم بر آن‌ها متحول و هدایت شده است. در ادامه این تحولات با مداخله برنامه‌ریزی، دانش شهرسازی هرچند به عنوان یک دانش میان رشته‌ای مستقل از رشته‌های فنی و مهندسی شناخته شد، اما سالیان متمادی به ورطه آرمانگرایی و غفلت از واقع‌گرایی کشیده شد که در عین حال عوامل اصلی ناکامی آن در توسعه هدفمند شهرها نیز در همین نگرش آرمانگرایی و غفلت از واقع‌گرایی قابل جست‌وجو است. با وجود این تحولات گسترده در عرصه معادلات سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جوامع انسانی در نیم قرن گذشته و پیدایی دیدگاه‌های دوران پسامدرنیسم، دانش و نگرش‌های نوین برنامه‌ریزی، توسعه شهری را به چالش‌های جدی‌تر کشانده است. در این زمینه، نظریه‌ها و رویکردهای جدیدی، از جمله رویکرد برنامه‌ریزی راهبردی در کشورهای پیشرفته و سایر کشورهای جهان، از جمله در ایران مطرح شده است که همراه خود، مسائل و مشکلات فراوانی را نیز از جنبه‌های نظری و عملی ایجاد کرده است. این مسائل از نظر تجارب ملی و جهانی نیز قابل توجه‌اند. شناخت ابعاد مختلف این شیوه برنامه‌ریزی در سایر کشورها و تفاوت آن با شیوه‌های دیگر، بررسی امکانات و محدودیت‌های کاربردی آن در کشورمان را میسر می‌سازد. در عین حال با شناخت الگوهای به‌کار گرفته شده در کشورمان و تحلیل و ارزیابی آن‌ها می‌توان گزینه مطلوب را برای فعالیت‌های آتی شهرسازی کشور پیشنهاد داد. رویکردهای نوین برنامه‌ریزی اساس برنامه‌ریزی نوین در توسعه و عمران شهرها از نخستین سال‌های قرن بیستم در کشورهای انگلستان و ایالات متحده آمریکا پی‌ریزی شد. در این سال‌ها، دو نظریه‌پرداز علم زیست‌شناسی به نام پاتریک گدس و لوئیس مامفورد با بهره‌گیری از اصول بوم‌شناسی و زیست‌شناسی به ارائه نظریه ارگانیسمی در شهرسازی پرداختند و با تلفیق این نظریه با نظریه کارکردگرایی شهرسازی مدرن که در منشور آتن (1933) بر آن تأکید شده بود، "الگوی برنامه‌ریزی جامع" یا "برنامه‌ریزی عقلانی" را ارائه دادند که به عنوان مبانی نظری برنامه‌ریزی "طرح‌های جامع و تفصیلی" بیش از نیم قرن بر فعالیت‌های علمی شهرسازی جهان سایه افکند و تا دهه 1960 ادامه یافت. این شیوه برنامه‌ریزی که "برنامه‌ریزی نوین" نامیده می‌شود، از جمله دستاوردهای دوران نوگرایی شناخته می‌شود و بر این باور است که خردگرایی و پوزیتیویسم علمی، اساس شناخت جهان و تحولات آن است و پیشرفت جوامع انسانی در گرو پیشرفت اقتصادی آنان قرار دارد. همچنین بر مبنای نگرش کلی این شیوه برنامه‌ریزی، ساختار فیزیکی جوامع شهری در تعیین اولویت‌های توسعه از بیشترین اهمیت برخوردار است و دولت‌ها نیز با مشروعیت خود، مسئول اداره این جوامع شناخته می‌شوند و با دارا بودن حق حاکمیت و مشروعیت خود و استفاده از منابع طبیعی، مجاز به تعیین چارچوب‌های توسعه و مداخله در پدیده‌های طبیعی و اجتماعی با یاری برنامه‌ریزان هستند. به این ترتیب، اساس نگرش این شیوه برنامه‌ریزی، امکان مشارکت عمومی و حضور مردم در تبیین چارچوب و بستر طرح‌های توسعه شهری را سلب می‌کند و نقش و سهم دولت‌ها را پررنگ‌تر می‌سازد، به نحوی که دستگاه‌های دولتی بر مبنای این رویکرد، در عرصه "تصمیم‌گیری" و فرآیند تهیه طرح‌ها بیشترین نقش تأثیرگذاری را به عهده دارند. بروز تحولات نوین جهانی از نیمه دوم قرن بیستم به تدریج اعتبار باورها و آموزه‌های دوران نوگرایی را کاهش داد و همزمان با روند جهانی‌شدن و شروع دوران ارتباطات و گسترش جوامع شبکه‌ای، آموزه‌های پسانوگرایی جایگزین نگره نوگرایی شد و در پی این تحولات، برنامه‌ریزی توسعه شهری نیز به شدت دگرگون شد و رویکردهای نوینی در آن نضج گرفت که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به رویکردهای زیر اشاره کرد: 1- برنامه‌ریزی راهبردی: 1960، ایالات متحده آمریکا 2- برنامه‌ریزی حمایتی: 1965، دیویدوف ـ ایالات متحده آمریکا 3- برنامه‌ریزی سیستمی: 1966، انگلستان 4- برنامه‌ریزی پاسخگو: 1981، مک کوئل ـ انگلستان 5- برنامه‌ریزی مشارکتی: 1990، هیلی ـ انگستان این نظریه‌ها و رویکردها هرکدام به نوبه خود، گام مؤثری در خروج از چارچوب برنامه‌ریزی طرح‌های توسعه شهری با رویکرد جامع و تفصیلی شناخته می‌شوند که همواره مدافع مدیریت متمرکز دولتی و شیوه‌های آمرانه آن بوده است. تبیین این نظریه‌ها و دیدگاه‌ها ضمن این‌که حرکتی برای خروج از سیاست‌ها و روش‌های برنامه‌ریزی طرح‌های جامع و تفصیلی محسوب می‌شود، در عین حال، دوره‌های جدیدی را در برنامه‌ریزی طرح‌های توسعه شهری بعد از برنامه‌ریزی طرح‌های جامع (1960-1920) شکل می‌بخشد که مجموع آن را می‌توان به دو دوره "برنامه‌ریزی سیستمی" و "برنامه‌ریزی دموکراتیک" تقسیم‌بندی کرد: 1- برنامه‌ریزی سیستمی: این روش که از دهه 1960 وارد برنامه‌ریزی شهری شد، تا دهه 1980 ادامه داشت و مبانی فکری و اجتماعی آن را "نگرش سیستمی به جهان" و "مدیریت علمی سیستم‌ها" تشکیل می‌داد و اهداف کلان آن در به‌سازی سیستم‌های اقتصادی و اجتماعی جوامع شهری و هدایت و نظارت سیستم‌ها خلاصه می‌شد. الگوی طرح‌های توسعه مبتنی بر این روش برنامه‌ریزی نیز مدل‌سازی سیستم‌های شهری، تهیه طرح‌های بلندمدت با مبانی ساختاری ـ محلی بودند. 2- برنامه‌ریزی دموکراتیک: این روش با نگرش راهبردی، تأکید بر دموکراسی و خرد جمعی و حفظ ارزش‌های بومی و محلی از دهه 1980 جایگزین برنامه‌ریزی سیستمی و برنامه‌ریزی جامع و تفصیلی شده است و اهداف کلان آن را تأمین توسعه پایدار، گسترش عدالت اجتماعی و تقویت مشارکت عمومی تشکیل می‌دهند. در این برنامه‌ریزی، الگوی طرح‌های توسعه، مبتنی بر تبیین سلسله مراتب طرح‌ها، تهیه انواع طرح‌های کوتاه مدت محلی و طرح‌های موضعی طراحی شهری است که مبانی آن نیز در تقابل با برنامه‌ریزی طرح‌های جامع و تفصیلی قرار دارد. برنامه‌ریزی در دوره پسانوگرایی مجموعه تجارب جهانی در قرن بیستم نشان داد، شهرسازی مقوله‌ای نیست که صرفاً ابعاد فیزیکی و ساختار فضایی شهرها را مورد توجه و مداقه قرار دهد و صرفاً با ارائه طرح مبتنی بر "آمریت عقلانی سازمان‌یافته"، جست‌وجوگر راهکارهای توسعه فیزیکی بر اساس نیازهای ساکنان آن‌ها باشد. در این دوره، این آموزه اساسی حاصل شد که بتوان تحولات و انتظام فیزیکی و فضایی شهرها را صرفاً از طریق طرح‌های سطحی و ساده‌نگر سامان بخشید. با اشاعه این باور که دانش شهرسازی، صرفاً شناخت ابعاد فیزیکی و اجزای آن نیست، گرایش به شناخت عوامل تأثیرگذار در روند توسعه و عمران شهرها، از جمله عوامل طبیعی و اقلیمی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و وقوع پدیده‌های پیش‌بینی‌نشده در زمینه آن‌ها شدت یافت و مشخص شد که الگوی طرح‌های جامع و تفصیلی یا برنامه‌ریزی سیستمی نمی‌توانند در تداوم توسعه و زندگی در شهرها به عنوان بستر مناسبی برای بقای انسان شهری تلقی شوند و ادامه این روند، نه تنها پاسخگوی باورها، نیازها، خواسته‌ها و منافع شهروندان نیست، بلکه در بسیاری موارد، با گرایش‌ها، نیازها و منافع آنان نیز در تعارض قرار دارد. چرا که به واقع، در چارچوب الگوهای پیشین، برنامه‌ریزان و مدیران، تصمیم‌گیران اصلی برنامه‌ریزی توسعه شناخته می‌شدند و شهروندان در هدایت و اصلاح این برنامه‌ریزی‌ها و سیاستگذاری‌ها هیچ نقشی برعهده نداشتند و چه بسا، همین بی‌توجهی به نقش مشارکت شهروندان در تهیه و تصویب طرح‌های توسعه شهری، موجب بروز مسائل و مشکلات جدیدی می‌شد و در مواقعی نیز به رکود و توقف اجرای طرح‌ها می‌انجامید. ضرورت خروج از بن‌بست چنین عوارضی، ضمن الزامی ساختن مشارکت نهادهای مردمی در برنامه‌ریزی طرح‌های توسعه شهری و تحقق اجرای آن‌ها، این باور را قوت بخشید که دخالت در ساختار فضایی و عملکرد شهرها امری بسیار مهم و حساس است و مداخله در روند توسعه و عمران آن‌ها لازم است که با احتیاط همه‌جانبه و به صورت تدریجی انجام پذیرد. قطعیت و جزم‌گرایی برنامه‌ریزی شهری با رویکرد جامع و تفصیلی نیز همواره از عواملی بوده که مدیریت‌های شهری را در اجرای فرامین آن‌ها به رویارویی و برخورد با گروهی از شهروندان واداشته و تحقق‌پذیری اهداف تعیین‌شده را به شدت کاهش داده است. ناکارآمدی این الگوی برنامه‌ریزی، اندیشه جایگزینی الگوهای نوین را در برنامه‌ریزی توسعه و عمران جوامع شهری شکل بخشید و همزمان با آغاز دوران پسانوگرایی، تحول در تبیین سیاست‌ها و برنامه‌ریزی طرح‌های توسعه شهری نیز تحقق پذیرفت. البته گذار از برنامه‌ریزی شهری با رویکرد جامع و تفصیلی به الگوهای نوین، در واقع، خود زاده تحولات دوران پسانوگرایی است که به باور برخی از نظریه‌پردازان معاصر، تنها به منزله یک جنبش فکری و فرهنگی مورد تأکید نیست، بلکه تحولی در تاریخ بشری است که بر توسعه مفاهیم اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی، شیوه کار و سکونت در ابعاد جهانی تکیه دارد. در این زمینه، برنامه‌ریزی نیز از جمله موضوعات مورد توجه پسانوگرایی محسوب می‌شود که فیلیپ المندینگر در کتاب خود به نام "برنامه‌ریزی در دوران پسانوگرا" (چاپ سال 2000) به تفصیل در این زمینه به بحث پرداخته و با تحلیل‌های خود، دامنه جدیدی به مفاهیم و مبانی دانش برنامه‌ریزی افزوده است. به‌طور کلی، پیروان پسانوگرا با هر رویکردی مبتنی بر نظرات و دیدگاه‌های کلان مخالف هستند و "آمریت عقلانی سازمان‌یافته" را مغایر با مبانی برنامه‌ریزی توسعه می‌دانند و این رویکرد از سوی متفکرانی چون ژاک دریدا از منظر ساختارشکنی و میشل فوکو از جنبه قدرت‌ستیزی به شدت مورد انتقاد قرار گرفته است. المندینگر نیز در کتاب خود، ضمن موضع‌گیری در برابر برنامه‌ریزی آمریت عقلانی، به نقد و بررسی دیدگاه‌های نوگرایی در این زمینه پرداخته و از دید نیچه و مکتب انتقادی، نوگرایی را شمشیر دولبه و آمیزه دوگانه‌ای معرفی کرده است که برنامه‌ریزی در سمت تاریک آن قرار می‌گیرد. چرا که از این منظر، برنامه‌ریزی هم می‌تواند اهداف مترقی و هم اهداف ارتجاعی داشته باشد. یعنی در برخی جوامع می‌تواند عامل تنوع و پویایی باشد و در بعضی از جوامع دیگر، به عامل مقاومت در برابر هرگونه تغییر و تحول باورها تبدیل شود. در مجموع، پسانوگرایان با رد دیدگاه‌های نوگرایان، حاکمیت شیوه نگرش آنان در برنامه‌ریزی را دوره پایان‌یافته تلقی می‌کنند. در این زمینه، هرچند که برخی از جامعه‌شناسان و پژوهشگران صاحب‌نظر، از جمله آنتونی گیدنز، دیوید هاروی، یورگن هابرماس، تری ایگلتون و ... معتقدند که هنوز دوره نوگرایی و حاکمیت باورها و معیارهای آن در سطح جهان به پایان نرسیده است و نفی باورهای این دوره، همراه با تلقی خاتمه یافتن تأثیر شیوه نگرش آنان در ابعاد مختلف زندگی جوامع امروزی، به نحوی ممکن است که به نفی دستاوردهای نوین در عرصه‌های مختلف، از جمله در عرصه دموکراسی و حقوق بشر منجر شود و فرآیند توسعه را دچار رکود و نقصان سازد. به این ترتیب، در کشاکش چالش این دو دیدگاه، دانش و مبانی نظری برنامه‌ریزی نیز بین شیوه‌های کلی‌نگری و جزئی‌نگری، تکثرگرایی و فردگرایی، آزادی اقتصادی و کنترل عمومی، جهانی‌شدن، بومی‌گرایی و ... گرفتار نوعی سردرگمی و ابهام شده است. با وجود این، اصول کلی پسانوگرایان در زمینه انعطاف‌پذیری، ضرورت شناخت واقعیت‌های اجتماعی و بازنگری در سیاست‌های عمومی به شدت در تبیین مبانی برنامه‌ریزی تأثیر گذاشته و در گزینش شیوه‌های مناسب، آن را به سوی "الگوی راهبردی" سوق داده است تا بر مبنای آن بتوان تمهیدات بیشتری را در پاسخگویی به نیازها و خواسته‌های جوامع کنونی فراهم آورد. سیروس ظهیرمالکی منبع: روزنامه اعتماد، شماره 1810، 13 آبان 1387

آزیتا رجبی چکیده: هدف این مقاله بررسی سیر تحول تاریخی تهران در بستر جغرافیایی محلات آن است؛ چیزی که به شکلگیری محلات فعلی تهران انجامیده است. در این مقاله نگارنده سعی نموده تهران را در هفت مرحله حساس تاریخ شکلگیری آن مطالعه کرده و محلات گذشته آن را با محلات فعلی تطابق دهد. بیشتر بحث، حول محور مکان جغرافیایی محلات قدیم و تجسم دیروز تهران بر پیکره امروز استوار است. به عبارت دیگر مقاله حاضر بر اساس بستر جغرافیایی محلات تهران در طول تاریخ شکلگیری آن تدوین شده است. دانلود مقاله

ناطقي الهي فريبرز,واثقي اكبر,لعل شهسوار وحيد پل ها به طور بالقوه از آسيب پذيرترين سازه هاي موجود در سيستم هاي شهري و بزرگراهي در حين زلزله مي باشند. بديهي است که کارآيي لرزه اي سيستم هاي حمل و نقل و از جمله پل ها نقشي کليدي در مديريت بحران زلزله ايفا مي نمايند. يکي از روش هاي نوين مطالعه رفتار لرزه اي سازه ها براي زلزله هاي آينده، استفاده از منحني هاي تقاضاي لرزه اي احتمال انديشانه مي باشد. منحني هاي تقاضاي لرزه اي احتمال انديشانه (PSDC)، از تحليل احتمال انديشانه تقاضاي لرزه اي (PSDA) يا به عبارت ديگر از تحليل ديناميکي افزايشي (IDA) بدست مي آيند. يک PSDC، ارتباطي منطقي بين متغير مقياس شدت زلزله (IM) نظير PGA و PGV و متغير تقاضاي لرزه اي سازه (EDP) نظير شکل پذيري تغيير مکان نسبي عرشه برقرار مي نمايد. در اين پژوهش نحوه تهيه منحني هاي تقاضاي لرزه اي احتمال انديشانه پل ها توسعه داده شده است. براي ارزيابي عملکرد بهينه چنين منحني هايي، عملکرد لرزه اي يک پل پيش تنيده راه آهن به طول 215 متر به طور کامل، توسط اين چنين منحني هايي و با کمک نرم افزار OpenSees، به صورت 100% سه بعدي المان محدود غيرخطي مورد بررسي قرار گرفته است. بررسي رفتار غيرخطي عرشه هاي پيش تنيده تحت شتاب قائم زلزله، بررسي پاسخ سازه به رکوردهاي مختلف زلزله و نيز، ميزان قابليت اعتماد به نتايج وابسته به مقياس هاي مختلف شدت زلزله، از ديگر بخش هاي اين پژوهش مي باشد. براي مطالعه نتايج تحليل، يک بسته نرم افزاري در محيط Matlab تهيه شده است. مدل سازي کامل پل با استفاده از مدل هاي غيرخطي سه بعدي و شش مولفه اي، به همراه مدل سازي کامل رفتار کوله ها، بالشتک ها، اثر سقوط عرشه از روي نشيمن و اندرکنش غيرخطي خاک – سازه از مزيت هاي اين پژوهش نسبت به کارهاي مشابه مي باشد. كليد واژه: پل هاي بتن آرمه، عملكرد لرزه اي، تقاضاي لرزه اي، توابع خسارت، تحليل المان محدود، تحليل غيرخطي، تحليل ديناميكي افزايشي دانلود

امروزه ويا در اين مرحله ازتوسعه كشور ، برنامه ريزي و سياست گذاري هائي كه دربخشهاي مختلف جهت رفع ويا تعد يل مشكلات اجتما عي با جرا درامده اند ، خاصه برنا مه ريزي هائي كه به مقولات مطرح در اين سايت مربوط ميشوند ؛ معمولا” با نا كامي وعدم موفقيت رو برو ميباشند . مشكلات شهري ، شهرنشيني معاصر، بحران مسكن ، طرح هاي هدايت استقرارها ، نظير طرح هاي جامع شهري ، سياست گذاريهائي كه به هدايت تقويت ساختارهاي فضائي در قلمرو ملي مربوط ميگردند، از جمله اين مقولات ميباشند . يقينا”، وجود اين مشكلات به صورتيكه درشرايط كنوني با ان مواجه هستيم ، عمد تا” به مرده ريگ دوران سلطه مر بوط ميگردد ؛ مرده ريگي كه خود ابعاد بسيار متنوعي دارد ؛ از ان جمله : عدم تحقق توسعه متناسب با نيازهاي جامعه وبقاي برداشتها و الگوهائي كه در فضاي سلطه رواج يافته وهنوزجايگزينهاي كارامدي براي انها نيافته ايم . لذا ، مسئله ايكه اهميت بسياري مي يابد ، البته علا وه بر تداوم وتشديد كوشش درامر تحقق توسعه ، ترك برداشتها والگوهائي تقليدي و يافتن جايگزين هاي مناسبي، كه از طريق تحقيق وپژوهشهاي وسيع وهمه جانبه قا بل د سترسي اند ، خواهد بود . متن کامل این مقاله که توسط مهدی کاظمی در اسفند 1385 تهیه شده رو به صورت PDF می تونید از لینک زیر دانلود کنید. دانلود مقاله

سرازير شدن از سكونتگاه*هاي روستايي به سوي شهرهاي بزرگ به*شكل متناسب و همراه با برنامه*ريزي، بخشي از جريان منطقي تعامل فضايي بين روستاها و شهرهاست كه براي تداوم فرايند توسعه و تكامل جوامع ضروري است اما قصه پر غصه مهاجرت بي*رويه روستانشينان به حاشيه شهرها در نيمكره*جنوبي زمين داستان چندان خوشايندي نيست و اغلب جز فقر و فلاكت چيز ديگري به همراه نداشته و از اساسي*ترين مسائلي است كه كشورهاي توسعه نيافته با آن روبه*رو هستند. اين مسئله داراي پيامدهاي بيشتر منفي براي مقصد يعني شهرهاست. دراين بين موضوع مهاجرت دائمي خانوارهاي روستايي به شهرها به*ويژه تهران با اين فرض بررسي مي*شود كه بين سطح توسعه يافتگي روستاها و ميزان شدت و جهت جريان مهاجرت روستا به شهر رابطه وجود دارد و دليل اصلي مهاجرت عامل اقتصادي و تفاوت*هاي درآمدي يا شغل است كه نمودي از توسعه نابرابر شهري و روستايي در نيمكره*جنوبي زمين است. با اين وصف آيا جزء الگوپذيري از فرايند پيشرفت و توسعه در كشورهاي شمالي راه ديگري وجود دارد؟ آنان كه اين راه را رفته*اند چه آسيبي ديده*اند؟ آيا دليل عقب*ماندگي جنوبي*ها نفي الگوپذيري از شمالي*ها نيست؟در توسعه درون شهري، بيشترين توجه معطوف به استفاده مؤثرتر از زمين*هايي است كه در پوشش توسعه شهري هستند. بخش بزرگي از رشد جمعيت و نياز مسكن در شهر را مي*توان با پركردن بافت موجود شهر، افزايش متعادل تراكم، نوسازي و بازسازي مناطق فرسوده و احيا و تغيير كاربري بناهاي قديمي موجود برآورده ساخت. نخستين مرحله مهم در هر شهر اين است كه ابتدا شاخص*هايي را طراحي كرد كه با اندازه*گيري آن شاخص*ها مي*توان ميزان توسعه دروني هر شهر را با توجه به استاندارد*هاي مربوط سنجيد. شاخص بهره*وري زمين شهري بهره*وري زمين شهري بدين مفهوم است كه با توجه به گران و كمياب بودن و تجديدناپذيربودن زمين شهري، هر چه ميزان تعداد نفرات بيشتر باشد، به مفهوم بهره*وري بالاتر زمين شهري است. البته اين ميزان چنانچه بيش از استانداردهاي قابل*قبول شهرسازي باشد، ضد*توسعه تلقي خواهد شد؛ مشابه چيزي كه در تهران اتفاق افتاده است. اين موضوع براي ساير شاخص*ها نيز موضوعيت دارد. اين شاخص را با محاسبه تراكم جمعيتي خالص و تراكم جمعيتي ناخالص در هر هكتار زمين شهري مي*توان به*دست*آورد. اين شاخص اطلاعات قابل ملاحظه*اي از پراكندگي، فشردگي جمعيت و در نتيجه پيامدهايي چون انباشت سرمايه و جمعيت، ميزان بهره*وري از زمين، تاسيسات و زير ساخت*هاي شهري را نمايان مي*كند. شاخص*سرانه* فضاي شهري طبق اين شاخص، شهري را مي*توان توسعه يافته دانست كه سرانه*هاي مربوط به سطح فضاي سبز، سطح فضاي باز، سطح فضاي*هاي آموزشي، بهداشتي و درماني، ورزشي، امنيتي، فرهنگي و نظاير آن در حد استانداردهاي تعيين شده شهرسازي به*صورت كلي يا استانداردهاي تعيين شده در طرح مصوب محدوده مربوط باشد. به اين شاخص، شاخص مطلوبيت هم مي*گويند. سازگاري كاربري*ها هر چه از ميزان ناسازگاري كاربرهاي هم جوار در محدوده شهر كاسته شود، اين به مفهوم حركت در مسير توسعه يافتگي شهر از درون است. شهري كه كاربرهاي آن، با هم منطبق و سازگار نباشد و مزاحم انجام فعاليت يكديگر شوند، نمي*تواند توسعه يافته تلقي شود. مثلاً وجود يك واحد صنعتي درون يك بافت متراكم مسكوني از مصاديق بارز ناسازگاري است. كيفيت و قدمت بناها هر چه از مقدار بناهاي نامقاوم و فرسوده كاسته شود، توسعه از درون داراي روندي مثبت است. البته اين شاخص، ارزيابي اوليه از وضعيت اقتصادي و الگوهاي فرهنگي ساكنان شهر را نيز هويدا مي*كند. شاخص نفوذ پذيري هر چه ميزان برخورداري و سهم هر بلوك شهري از معابر و شبكه دسترسي*ها بيشتر باشد، بستر توسعه از درون فراهم*تر مي*شود. براساس استانداردهاي موجود مناطق و نواحي، اين شاخص مي*تواند بين 20 تا 25درصد سطح بلوك شهري در نظر گرفته شود. شاخص*هاي اجتماعي – اقتصادي هر چه ميزان مشاركت و آگاهي اجتماعي ساكنان شهرها بالاتر باشد يا توان اقتصادي ساكنان و شهروندان بالاتر باشد و سطح آسايش آنها در شهر، محله و واحد مسكوني بهتر شود، اينها بيانگر توسعه يافتگي شهر از درون است. همچنين اينها مي*تواند با شاخص*هاي جزئي تري همچون نرخ اشتغال، نسبت جمعيت فعال، بار تكفل، بعد خانوار، تراكم خانوار در واحد مسكوني، تراكم نفر در اتاق همراه باشند. شاخص*هاي زيست*محيطي در عرصه واقعي، هر جا نسبت فضاي كار بر فضاي مسكوني و گردشگري غلبه مي*كند مسائل و مشكلات اجتماعي و زيست*محيطي بروز مي*كند. توليد و توزيع انواع آلودگي*ها در زمين و هوا سبب كاهش كيفيت محيط زندگي شهري مي*شود. علاوه بر شبكه*هاي معابر و گره*هاي ترافيكي، كاربري*ها و فعاليت*هاي آلوده*كننده مثل حمل*ونقل، انبارها، تعميرگاه*هاي وسايل نقليه و... طيف وسيعي از آلاينده*هاي مضر و خطرناك را وارد فضا و محدوده شهري مي*كنند. كانال*هاي فاضلاب قديمي، چاه*هاي جذبي از جمله منابع آلودگي آب و خاك هستند. شبكه معابر و گره*هاي ترافيكي و ميدان از جمله منابع آلودگي صوتي فضاهاي شهري به*ويژه در مناطق پر تردد هستند. وجود سازمان*هاي غيردولتي هر چه تعداد تشكل*هاي مردمي براي حل مسائل شهري بيشتر باشد حاكي از تحقق روند شهر مشاركتي و بالارفتن افزايش تعلق مردم به شهر و محله خود است. هر چه مشاركت مردم در اداره شهر و محله خود بالاتر باشد، شهر بسيار سريعتر از آنچه فكر مي*شود، از درون توسعه مي*يابد.

این فایل PDF کتابچه ای از سری کتاب های شهر سالم بوده که در سال 1381 توسط مهندسین مشاور معمار و شهرساز، عمران آب و انرژی تهیه شده و به شناخت علل، ریشه ها و خاستگاه های توسعه ناموزون تهران می پردازد. دانلود کتابچه