مشاعره

[niaz 9807]

ای شه صلاح الدین من ره دان من ره بین من

ای فارغ از تمکین من ای برتر از امکان من

[Mahtab.r 778]

نظر سوی دلفگاری نداری

دگر داری بمن باری نداری

جفا گفتم: نداری ، داری اما

وفا پنداشتم داری ، نداری

[moh@mad 5513]

یاد باد آنکه ز ما وقت سفر یاد نکرد

به وداعی دل غمدیده ما شاد نکرد

[arash86. 4604]

دل و دین و عقل و هوشم همه را به باد دادی

زکدام باده ساقی به من خراب دادی

[niaz 9807]

ای نور ما ای سور ما ای دولت منصور ما

جوشی بنه در شور ما تا می​شود انگور ما:icon_pf (34):

[arash86. 4604]

این دیده نیست قابل دیدار روی تو

چشمی دگربده که تماشا کنم تو را

[niaz 9807]

آمده​ام که سر نهم عشق تو را به سر برم

ور تو بگوییم که نی نی شکنم شکر برم

[arash86. 4604]

مرا دلی است که هرگز به دلبری نسپردم

در این خرابه ندانم چگونه لانه گرفتی

[moh@mad 5513]

یار اگر زخمت زند با تیغ ابرو دم مزن

تیغ ابرو را کنم با سوزن مژگان رفو

[niaz 9807]

تیکه ننداز محمد

 

وز هیچ کسی نیز دو گوشم نشنود

کاین آمدن و رفتنم از بهر چه بود

[arash86. 4604]

دلم اسیر دلبره دیونه و در بدره

[niaz 9807]

دلم اسیر دلبره دیونه و در بدره

 

 

دلبرت کیه ای کلک

 

 

هر خشت که بر کنگره ی ایوانی است

انگشت وزیر یا سرِ سلطانی است

[arash86. 4604]

تو کز مکارم اخلاق عالمی دگری

وفای عهد من از خاطرت به در نرود

[niaz 9807]

دردی است غیر مردن، آن را دوا نباشد

پس من چگونه گویم کاین درد را دوا کن؟

در خواب دوش پیری در کوی عشق دیدم

با دست اشارتم کرد، که عزم سوی ما کن

[arash86. 4604]

نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

بختم اریار شود رختم از اینجا ببرد

[niaz 9807]

دارنده چو ترکیب طبایع آراست

از بهر چه پس فکندش اندر کم و کاست

گر نیک آمد شکستن از بهر چه بود

ورنیک نیامد این صُور عیب کراست

[arash86. 4604]

تو شمع انجمنی یکزبان و یک دل شو

خیال و کوشش پروانه بین و خندان باش

[mohsen-gh 405]

شب قدری چنین عزیز شریف

با تو تا روز خفتنم هوس است

[moh@mad 5513]

تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دل سودازده از غصه دو نیم افتادست

[Astraea 25351]

تا خاک مرا به قالب آمیخته اند

بس فتنه که از خاک بر انگيخته اند