مشاعره

[SPEEDY 3334]

من ندانستم از اول که تو بی مهر و وفایی

عهد نابستن از آن به که ببندی و نپایی

 

یاران چه غریبانه رفتند از این خانه

هم سوخته شمع ما هم سوخته پروانه

[niaz 9807]

یاران چه غریبانه رفتند از این خانه

هم سوخته شمع ما هم سوخته پروانه

 

 

 

 

هرچند كه رنگ و روي زيباست مرا

چون لاله رخ و چو سرو بالاست مرا

[هوتن 15061]

هرچند كه رنگ و روي زيباست مرا

چون لاله رخ و چو سرو بالاست مرا

 

ای کریمی که از خزانه غیب گبر و ترسا وظیفه خور داری

دوستان را کجا کنی محروم تو که با دشمن این نظر داری

[MH.Sayyadi 14584]

اشکم ولی به پای عزیزان چکیده‌ام

خارم ولی به سایهٔ گل آرمیده‌ام

 

با یاد رنگ و بوی تو ای نو بهار عشق

همچون بنفشه سر به گریبان کشیده‌ام...

[MH.Sayyadi 14584]

یاد ایامی که در گلشن فغانی داشتم

در میان لاله و گل آشیانی داشتم

 

گرد آن شمع طرب می سوختم پروانه وار

پای آن سرو روان اشک روانی داشتم...

[niaz 9807]

یاد ایامی که در گلشن فغانی داشتم

در میان لاله و گل آشیانی داشتم

 

گرد آن شمع طرب می سوختم پروانه وار

پای آن سرو روان اشک روانی داشتم...

مي خور تو در آبگينه با ناله ي چنگ

زان پيش كه آبگينه آيد بر سنگ

[hamid_shahrsaz 28920]

گرانمایه سیندخت را خفته دید

رخش پژمریده دل آشفته دید

[niaz 9807]

گرانمایه سیندخت را خفته دید

رخش پژمریده دل آشفته دید

 

 

 

 

در كارگه كوزه گري رفتم دوش

ديدم دوهزار كوزه گويا و خموش

ناگاه يكي كوزه برآورد خروش

كو كوزه گر و كوزه خر و كوزه فروش

[MH.Sayyadi 14584]

در پیش بیدردان چرا فریاد بی حاصل کنم

گر شکوه ای دارم ز دل با یار صاحبدل کنم

 

در پرده سوزم همچو گل در سینه جوشم همچو مل

من شمع رسوا نیستم تا گریه در محفل کنم...

[MH.Sayyadi 14584]

شهر پرهنگامه از دیوانه ای دیدم رهی

از تو و دیوانگی های توام آمد بیاد...

[niaz 9807]

شهر پرهنگامه از دیوانه ای دیدم رهی

از تو و دیوانگی های توام آمد بیاد...

 

 

تا چند اسير عقل هر روزه شويم

در دهر چه صد ساله چه يك روزه شويم

در ده تو به كاسه مي از آن پيش كه ما

در كارگه كوزه گران كوزه شويم

[sara 20 1717]

ما چون ز دری پای کشیدیم کشیدیم

امید ز هرکــــس که بریـدیم بریـدیم

 

دل نیست کبوتر که چو برخاست نشیند

از گوشه بامی که پریدیم پریدیم

[niaz 9807]

ما چون ز دری پای کشیدیم کشیدیم

امید ز هرکــــس که بریـدیم بریـدیم

 

دل نیست کبوتر که چو برخاست نشیند

از گوشه بامی که پریدیم پریدیم

 

 

 

مرا نه سر نه سامان آفريدند

پريشانم پريشان آفريدند

[MH.Sayyadi 14584]

دیر آمدی که دست ز دامن ندارمت

جان مژده داده ام که چوجان در برارمت

 

تا شویمت از آن گل عارض غبار راه

ابری شدم ز شوق که اشگی ببارمت....

[SPEEDY 3334]

تا بوده چشم عاشق در راه يار بوده

بي آنكه وعده باشد در انتظار بوده

[MH.Sayyadi 14584]

هیچ آفریده ئی به جمال فریده نیست

این لطف و این عفاف به هیچ آفریده نیست

 

آن سروناز هم که به باغ ارم در است

فرد و فرید هست و لیکن فریده نیست...

[niaz 9807]

هیچ آفریده ئی به جمال فریده نیست

این لطف و این عفاف به هیچ آفریده نیست

 

آن سروناز هم که به باغ ارم در است

فرد و فرید هست و لیکن فریده نیست...

 

 

تنت در گور گردد سُفره گستر

به ِ گردش موش و مار و عقرب و مُور

[MH.Sayyadi 14584]

رفتم و بیشم نبود روی اقامت

وعده دیدار گو بمان به قیامت

 

گر تو قیامت به وعده دور نخواهی

یک نظرم جلوه کن بدان قد و قامت...

[niaz 9807]

رفتم و بیشم نبود روی اقامت

وعده دیدار گو بمان به قیامت

 

گر تو قیامت به وعده دور نخواهی

یک نظرم جلوه کن بدان قد و قامت...

 

 

 

 

 

 

ته كه زوني به مو چاره بياموز

كه اين تيره شوان واكه كرم روز

[MH.Sayyadi 14584]

زمستان پوستین افزود بر تن کدخدایان را

ولیکن پوست خواهد کند ما یک لاقبایان را

 

ره ماتم سرای ما ندانم از که می پرسد

زمستانی که نشناسد در دولت سرایان را...