جستجو در تالارهای گفتگو

دستورالعمل مقابله با شیوع بیماری کرونا در کارگاه های عمرانی 4_5796451918100301477.pdf

ژن انسان‌های اولیه (نئاندرتال‌ها) موجب افزایش مصونیت و ایمنی بدن شده است؛ اما آلرژی را نیز منتقل کرده است. دانشمندان دریافتند زمانی که انسان امروزی با نئاندرتال در اروپا و نژادهای مختلف پیوند زده شد، این تبادل ژن‌های مختلف موجب آلرژی شد. جانت کلسو، یکی از این محققان اظهار می‌کند: ما دریافتیم در پیوند بین نژادهای مختلف انسان‌های پیشین (انسان دنیسووا و نئاندرتال‌ها) تفاوت ژنتیکی تحت تاثیر قرار گرفته و سه ژن ایمنی امروزی متعلق به آنان است. در تحقیقات پیشین مشخص شد ۶ درصد ژنوم آسیایی اروپایی از انسان‌های اولیه به ارث رسیده است. در آخرین تحقیقات اهمیت عملکردی این ارث در ژن‌های گیرنده TLR(Toll-like receptor) ،TLR1 ،TLR6 و TLR10 سطح سلول (مکانی که آنها به ترکیبات باکتری، قارچ و انگل واکنش نشان می‌دهند) مشخص شد. این گیرنده‌های ایمنی در التهاب، واکنش‌های ضد میکروبی و فعال‌سازی واکنش ایمنی ضروری هستند. محققان بر اساس اطلاعات قابل دسترس از انسان امروزی از ۱۰۰۰ پروژه ژنوم و توالی ژنوم انسان‌های اولیه به این نتایج دست یافتند. آنها در این تحقیق ۱۵۰۰ ژن معروف را که در سیستم ایمنی نقش بسزایی دارند، مورد بررسی قرار دادند. سپس الگوهای مربوط به تنوع ژنتیک و تغییرات تکاملی در نواحی منسوب به بقیه ژنوم را بررسی کردند. دانشمندان دریافتند تغییرات کوچک در دوره‌ای طولانی موجب تغییر ژن‌ها شده و جالب این که گروه TLR1-6-10 در میان ژن‌های اقوام اروپایی و آسیایی که از اجداد نئاندرتال‌ها به ارث رسیده، بیشترین میزان است. کلسو می‌افزاید: پیوند نژادهای مختلف بر انسان امروز تاثیر گذاشته و نتیجه آشکار آن در شکل‌گیری و سازگاری با محیط امروز و بهبود پاتوژن‌های مقاوم با عوامل بیماری‌ زا و سوخت و ساز مواد غذایی امروزی است. نتایج این تحقیق در نشریه Human Genetics در اینجا و اینجا منتشر شده است. منبع: سایت بیگ بنگ

واحد ایمنی و حریم و کنترل ضایعات ایمنی : به کلیه اقداماتی که یک فردمجری ویا گروه اجرایی باید انجام دهد تا از خطرات وحوادث احتمالی پیشگیری کند . عمده وظایف این واحد دررابطه بانظارت بر نکات ایمنی وحریم به شرح زیرمی باشد: ـ نظارت مستمر بر کارگروههای اجرایی جهت رعایت نکات ایمنی فردی و گروهی ـ بازدید از شبکه های موجود به لحاظ رعایت حریمها ومسائل ایمن بودن شبکه ـ تکمیل کارت ایمنی گروهای اجرائی در هنگام انجام کار ـ بازدید از تجهیزات ایمنی فردی وگروهی ازنظر سالم بودن وایمن بودن آنها ـ آموزش مستمر کارکنان ومجریان درجهت استفاده صحیح وبه جا ازتجهیزات ولوازم ایمنی ـ برگزاری جلسات ایمنی وتحلیل حوادث وعلل آن برای پرسنل جهت کاهش حوادث ـ شناسایی فعالیتها و خطرات و حوادث هر فعالیت در شرکت ـ هماهنگی جهت انجام تستهای دوره ای لوازم ایمنی فردی : کفش کارمناسب، لباس کار مناسب ، دستکش عایق و دستکش کار ، کلاه ایمنی ، کمربندایمنی ، کلیه لوازم ایمنی فردی ، شخصی می باشد وبه دلیل رعایت مسائل بهداشتی استفاده برای افراد دیگر ممنوع می باشد. وظیفه چک کردن لوازم ایمنی به عهده فرد مجری می باشد.

ايمني برق عمومي در صنعت برق اگر ايمني رعايت نشود، خطر برق گرفتگي حتمي است. بنابراين قبل از دست زدن به سيم يا ادوات برقي جهت تعمير و يا هرگونه بازرسي بايستي حتماً جريان برق در مدار قطع بوده و مطمئن باشيد كه جريان برق وجود ندارد و آزمايش وجود يا عدم وجود جريان برق توسط فازمتر صورت ميگيرد. جريان برق : جريان برق را با واحد امپر نشان مي‌دهند كه بر دو نوع مي‌باشد: 1. جريان مستقيم(DC) : جريان برق حاصل از ژنراتورها و باطري ها از اين نوع مي‌باشد. 2. جريان متناوب (AC):جريان برق شبكه شهري از اين نوع مي‌باشد. ولتاژ برق : اندازه گيري فشار الكتريكي را با ولت نشان مي‌دهند كه در صنعت به سه دسته زير تقسيم مي شود: 1. ولتاژ بالا كه از 650 ولت به بالا مي‌باشد. 2. ولتاژ متوسط كه بين 250 تا 650 ولت مي‌باشد. 3. ولتاژ پائين كه از 250 ولت كمتر است. توضيح : ولتاژ پائين از نظر ايمني ولتاژ زير 25 ولت مي‌باشد. مقاومت الكتريكي : مقاومت در برابر جريان الكتريسيته را مقاومت الكتريكي گويند و واحد اندازه گيري آن اهم مي‌باشد.جدول زير مقاومت بدن انسان را در مقابل جريان الكتريسيته نشان مي‌دهد. [TABLE=align: center] [TR] [TD]مقاومت بر حسب اهم [/TD] [TD]اجزاي بدن [/TD] [/TR] [TR] [TD]100000 تا 600000 [/TD] [TD]پوست خشك [/TD] [/TR] [TR] [TD]1000 [/TD] [TD]پوست خيس [/TD] [/TR] [TR] [TD]400 تا 600 [/TD] [TD]دست و يا اندام داخلي [/TD] [/TR] [TR] [TD]100 [/TD] [TD]گوش تا گوش [/TD] [/TR] [/TABLE] سيستم ارت وسايل برقي : ازآنجائي كه مقاومت سيم در برابر جريان برق از مقاومت بدن انسان كمتر است چنانچه دستگاه برقي ما بوسيله يك سيم به زمين وصل شود ، جريان برق از طريق اين سيم به زمين منتقل خواهد شد.دستگاههاي برقي سيار بوسيله سيمي كه در دو شاخه آن تعبيه شده به پريز مخصوص متصل مي گردد. براي دستگاهها و سازه هاي بزرگ بايد تمامي كابلها به يك نقطه به نام چاه ارت EARTH PEAT متصل گردند. فيوز : وسيله اي است براي قطع جريان برق ، در حقيقت فيوز شير اطمينان برق است. زمانيكه بار الكتريكي مدار بيش از مقدار مجاز باشد قبل از اينكه اين امر باعث سوختن و يا جرقه الكتريكي در دستگاه بشود ،فيوز مي‌سوزد. انواع فيوزها : 1. فيوز خط هوايي يا حلقه اي 2. فيوز دو شاخه اي 3. فيوز فشنگي 4. فيوز اتوماتيك 5. فيوز استوانه اي بايد توجه داشت كه هر يك از اين فيوزها براي جريان خاصي طراحي شده‌اند و استفاده نامناسب از آنها مي تواند موجب آسيب رسيدن به شخص يا دستگاه گردد. پاره‌اي از اصول اوليه ايمني برق : 1. قبل از شروع تعمير وسايل برقي حتماً مجوز لازم را اخذ نمائيد. 2. قبل از شروع به كار (تعمير) كليد اصلي برق شبكه را قطع نموده و درب جعبه تقسيم را قفل نمائيد. 3. چنانچه امكان قفل كردن جعبه وجود نداشته باشد، با در آوردن فيوز جريان را قطع نمائيد. 4. در صورت امكان برچسب تعميرات نيز زده شود. 5. فقط برقكاران اجازه كار بر روي شبكه يا دستگاه ها را دارند. 6. تمامي دستگاه هاي برقي بايد داراي سيم ارت باشند. 7. تمامي كابلهاي معيوب بايد تعويض شوند. 8. از هر كابل فقط يك انشعاب گرفته شود. 9. تمامي دستگاه ها بايد دو شاخه داشته باشند. 10. براي تعمير يك وسيله برقي حتماً بايد دو شاخه آنرا در آوريد. 11. در كارهاي برقي هيچگاه شانسي عمل نكنيد. 12. هيچگاه دو شاخه را با كشيدن كابل از پريز جدا نكنيد. 13. هرگز يك سيم برق لخت را لمس نكنيد. 14. در زمان حفاري اگر به كابل برقي برخورد نموديد قبل از هر كاري به مسئولين اطلاع دهيد. 15. توجه داشته باشيد كه كار در زمين هاي مرطوب با وسايل برقي مي تواند منجر به برق گرفتگي شود. 16. فقط دستگاه هايي كه ولتاژ آنها كمتر از 25 ولت باشد ، خطر برق گرفتگي در آنها كاهش يافته است. 17. كابلهاي برق كه در مسير عبور و مرور وسائط نقليه هستند را حتماً بايد از درون يك لوله يا چيزي شبيه آن عبور داد. 18. براي هر دستگاه فيوز مناسب را استفاده نموده و فيوزهاي سوخته را براي استفاده مجدد سيم پيچي نكنيد. 19. هيچگاه كابل دستگاهي كه گير كرده است را با فشار نكشيد بلكه به آرامي آنرا رها كنيد. 20. توجه داشته باشيد كه آتش سوزي ناشي از برق را فقط بايد با گاز يا پودر خاموش نمود ، استفاده از آب خطرناك است. 21. در صورتي كه قبل از شروع تعميرات ، محيط ايمن سازي مي‌شود بايد پس از اتمام عمليات و برقرار كردن مدار ، علائم هشدار دهنده و بطور كلي تجهيزات ايمني‌ سازي محيط برداشته شود . اقداماتي كه براي نجات شخص برق گرفته مي توان انجام داد عبارتست از : 1- قطع مدار برق 2- رها كردن شخص برق گرفته از مدار 3- تنفس مصنوعي 4- رساندن به پزشك مرگ در اثر برق گرفتگي معمولاً نتيجه مستقيم دو چيز است : ý بهم ريختن كار منظم قلب ý متوقف شدن دستگاه تنفس يك تماس جزئي با سيم يا وسايل برقي انسان را به سرعت نابود ميكند و چنانچه مسير برق گرفتگي از سمت چپ بدن يا از سمت سر باشد خطرناك تر است. مسئله مهم در برق گرفتگي تنفس مصنوعي مي باشد كه بايد در كمتر از 3 دقيقه پس از برق گرفتگي با انجام اين كار جريان تنفس را به حالت عادي بازگردانيم. مصدوم را به پشت بخوابانيد و بلوز كار يا كت خود را تا كنيد و با قرار دادن آن زير شاته ، بطوري كه سر به عقب كشيده شود ، پهلوي سر مصدوم قرار گيريد و تنفس مصنوعي و ماساژ قلبي انجام دهيد. -بخش HSE : بخش تدوين كننده دستورالعملها و قوانين HSE در كارخانجات و ناظر بر اجراي آنها. واحد HSE : واحد اجراي قوانين و دستورالعملهاي HSE در كارخانه . منظور از حفاظت افراد دربرابر تماس مستقيم كه در اين مبحث مطرح مي شود ، كليه مقررات و قوانيني مي باشد كه براي حفاظت پرسنل از خطراتي كه در هنگام لمس تجهيزات برقدار ممكن است پيش بيايد . حداكثر ولتاژ ايمن به ولتاژ اسمي گفته مي شود كه در بين هاديها از 42 ولت و در بين سيمهاي فاز و نول مدارها از 24 ولت تجاوز نكند . در مورد مدارهائي كه زير بار نيستنداين مقادير به ترتيب نبايد از 50 و 29 ولت تجاوز نمايد (موثرترين نتيجه فركانس 60-50 هرتز خواهد بود . ) ولتاژ تماسي ، بخشي از ولتاژ نشتي يا ولتاژ تخليه شده به زمين مي باشد كه ممكن است در معرض تماس افراد قرار گيرد . اتصال زمين ياسيستم ارت عبارت است از متصل كردن بدنه تجهيزات به نحوي كه اطمينان حاصل شود درصورت هر گونه نقص الكتريكي ، ولتاژ فورا و بدون هيچگونه خطري به زمين تخليه خواهدشد . 2- مسئوليتها : 4-1- مسئوليت نگهداري صحيح و بازرسي قبل از شروع كار در خصوص كابلهاي نرم (انعطاف پذير) وسائل برقي قابل حمل و نقل بعهده كارگر و سركارگر مربوطه است . 4-2- مسئوليت بازو بسته نمودن در تابلوهاي برق و يا هرگونه تعمير و يا تغييري در سيستم تابلوها و يا راه اندازي و برقراري مجدد جريان برق بعهده افراد ذيصلاح مجرب برقكار كه قبلا از واحد برق كارخانه به واحد HSE كارخانه معرفي شده اند مي باشد . 4-3- مسئوليت علامتگذاري و تعيين مشخصات كليه انواع قطع كننده هاي مدارهاي برقي در كاخانه بعهده رئيس واحد برق كارخانه است . 4-4- مسئوليت بازرسي دوره اي و هرگونه تست و آزمايشي بر روي تجهيزات برقي از قبيل كابلها ، قطع كننده هاي مدار ، فيوزها ، كليدها و ... و در نهايت رد يا قبول نمودن انها بعهده كارشناسان واحد برق و HSE كارخانه است . 5-4- در صورت نياز به اخذ مجوز كار (بند 5-21 ) سرپرست مربوطه ملزم به آگاه نمودن واحد HSE كارخانه و نيز اخذ مجوز لازم باشد . 6-4- جهت صدور مجوز كار ، واحد HSE كارخانه ملزم به بازرسي شرايط كار و افراد از نظر رعايت سلامت و ايمني لازم مي باشد . 3- روش اجرائي : 5-1- دستورالعمل ايمني كار با تاسيسات برقي : 5-1-1- كليه قطعات تاسيسات الكتريكي بايد از نظر ايمني مطابق با استانداردهاي بين المللي باشند . 5-1-2- كليه قطعات الكتريكي بايد در اندازه هاي مناسب و منطبق با كاري باشند كه براي آنها درنظر گرفته شده و بويژه داراي خصوصيات زير باشند : الف ) تحمل و استقامت مكانيكي كافي در شرايط كار را دارا باشند . ب) در برابر عواملي چون آب ، گرد و غبار ، گرماي الكتريكي و واكنشهاي شيميائي مقاوم بوده و آسيب پذير نباشند . 5-1-3- كليه قسمتهاي تاسيسات الكتريكي بايد طوري ساخته ، نصب و نگهداري شوند كه از هر گونه خطر آتش سوزي و انفجار بدور باشند . 5-1-4- كليه قسمتهاي تاسيسات الكتريكي بايد طوري ساخته ، نصب و نگهداري شوند كه از هر گونه خطر شوك الكتريكي مصون باشند . 5-1-5- تجهيزات ايمني فردي نظير كفشها و دستكشهاي لاستيكي نبايد بعنوان عاملي مناسب براي تامين ايمني در برابر خطر برق گرفتگي محسوب شوند . 5-1-6- كاربرد و ولتاژ كليه ادوات و انشعابات الكتريكي بايد دقيقا مشخص و توسط علائم واضحي نشان داده شود . 5-1-7- مدارها و ادوات الكتريكي يك واحد كه ولتاژهاي مختلفي دارند بايد با مشخصه ها و علامات واضحي مانند رنگهاي مختلف علامتگذاري شوند . 5-1-8- وقتي نتوان كروكي تاسيسات را به وضوح تعيين و مشخص نمود مدارها و ادوات الكتريكي بايد توسط برچسبها يا ديگر روشهاي مقتضي و موثر مشخص و متمايز گردند. 5-1-9- كليه كسانيكه با تجهيزات برقي (الكتريكي) كار مي كنند بايد بطور كامل با خطرات ناشي از الكتريسيته آشنا شده و آموزشهاي لازم را گذرانده باشند . 5-1-10- شبكه خطوط ارتباطي و مخابراتي نبايد از مسير خطوط الكتريكي ولتاژ متوسط يا ولتاژ قوي عبور داده شوند . 5-1-11- براي محافظت تاسيسات الكتريكي در مقابل دريافت ولتاژهاي بالا از ديگر تاسيسات بايد تدابير ايمني كافي بعمل آيد . 5-1-12- در صورت لزوم و براي پيشگيري از خطر رعد و برق بايد تدابير لازم جهت حفاظت از تاسيسات الكتريكي بعمل آورده شود . 5-1-13- آويزان نمودن لباس و يا ديگر وسايل از تابلوها و تجهيزات برقي ممنوع مي باشد . 5-2- حفاظت در برابر تماس مستقيم و غير مستقيم : 5-2-1-در كليه انواع تاسيسات الكتريكي بايد براي حفاظت افراد در برابر تماس مستقيم يا غيرمستقيم با ولتاژهاي بالا تدابير ايمني ويژه اي از قبيل اخذ مجوز كار ، شناسائي خطرات توسط كارشناسان واحد برق و HSE كارخانه و ... بعمل آورده شود . 5-2-2- بايد بنا به نيازهاي خاص شرايط مختلف كاري (نظير محلهاي مرطوب يا خيس ، كاردر داخل لوله ها ، تانكها و ... يك يا چند روش از انواع روشهاي ذكر شده زير اعمال گردد : i. كشيدن حصار ii. عايق كاري كامل (عايق دوبله – عايق تقويت شده ) iii. حداكثر ولتاژ ايمن iv. ايزولاسيون ايمن (مانند ترانسهاي ايزوله شده ايمن ) v. اتصال زمين سيم نول vi. نول ايزوله شده vii. اتصال زمين قسمتهاي فاقد برق viii. رله يا سوئيچي كه در صورت هرگونه نشتي ولتاژ به زمين جريان را قطع كند ( از انواع با حساسيت بالا) ix. وسائل كنترل عايقها x. كليدهاي قطع مدار به هنگام اتصال به بدنه يا زمين xi. اخذ مجوز كار در صورت تشخيص واحد HSE xii. در صورت امكان استفاده از ولتاژ پائين DC xiii. استفاده از كابلهاي سالم و بدون عيب 5-2-3 – از هيچگونه سيم يا تجهيزات الكتريكي لخت و بدون روپوش نبايد استفاده شود . 5-3- حصارها و پوششها : 5-3-1- پوششها ، توريهاي حفاظتي و حصارها بايد از مواد غير آتشگير ساخته شده و داراي مقاومت مكانيكي كافي بوده و بطور محكم و مطمئن نصب شوند . 5-3-2- جهت نصب پوشش و حصار بايستي اطمينان حاصل گردد كه برقدار نخواهند شد . 5-3-3- برداشتن و جابجائي حصارهاي اطراف قسمتهاي حامل جريان برق نبايد بدون استفاده از ابزارهاي خاص امكان پذير باشد . 5-4- وسائل قطع كننده جريان : 5-4-1- براي قطع جريان در كليه هاديهاي الكتريكي فعال در مواقع ضروري ، يك وسيله قطع كننده مركزي بايد پيش بيني گردد . 5-4-2- به منظور قطع سريع جريان برق در كليه هاديهاي الكتريكي بايد يك وسيله قطع كننده كه دسترسي فوري به آن امكان پذير باشد در مدار كليه ادوات الكتريكي تعبيه گردد . 5-4-3- تاسيسات الكتريكي حتي الامكان بايد به يك قطع كننده اتوماتيك جريان مجهز شوند تا در مواقع بروز نقص در تاسيسات جريان را قطع نمايد . 5-5- لامپها : 4-5-1- ارتفاع لامپهاي روشنائي و اتصالات آنها از سطح زمين يا كف حتي الامكان نبايد كمتر از 12 متر باشد. 5-6- تجهيزات ضد اشتعال : 5-6-1- در محلهائي كه داراي مواد يا جو آتشزا بوده يا مستعد آتشزائي و انفجار مي باشند فقط بايد از كليدها ، اتصالات ، روشنائي و تجهيزات الكتريكي ضد توليد جرقه(Intrinsic safe ) مخصوص چنين محلهائي استفاده گردد . 5-7- هشدارها : 5-7-1- براي جلب توجه عمومي بايستي اطلاعيه يا اطلاعيه هائي با مضمون هاي زير در محلهاي مناسب نصب كرد : a) ورود افراد غير مجاز و متفرقه به محلهاي تاسيسات الكتريكي ممنوع b) هرگونه تعمير و يا دستكاري تاسيسات الكتريكي توسط افراد غير مجاز ممنوع c) روشهاي مقابله با آتش سوزي در هنگام بروز حريق d) روشهاي نجات افراد برق گرفته و كمكهاي اوليه به افرادي كه دچار برق گرفتگي شده اند e) مشخص نمودن افراد معيني براي مقابله با خطرات الكتريكي احتمالي و اعلام نحوه ارتباط با آنها f) شماره تلفنهاي اضطراري كارخانه 5-8- سيمهاي برق : 5-8-1- كليه سيمهاي برق بايد داراي روپوش عايق بوده و از پيچيده شدن آنها بدوراشياء تيز و برنده اكيدا جلوگيري شود . 5-8-2- سيمهاي نول ، حفاظت كننده و جبران كننده بايد به وضوح از ساير سيمها متمايز شوند . 5-8-3- سيمهاي هوائي بايد داراي نگهدارنده هاي مقاوم بوده و در ارتفاعي قرار داشته باشند كه با افراد و اشيائي كه در زيرجابجا مي شوند برخورد ننمايند . 5-8-4- تيرهاي هدايت كننده سيمهاي برق يا تجهيزات الكتريكي بايد بطور مطمئن به زمين يا هر پايه محكم ديگري متصل شده باشند . 5-8-5- هنگام پائين آوردن سيم ازروي تيرها ، تيرها بايدطوري مهار شوند كه دراثر تكانهاي وارده منحرف نشوند. 5-8-6- سوئيچها ، فيوزها ، سرپيچها و پريزهاي سيم كشي هائي كه در فضاي آزاد انجام شده اند بايد كاملا ايزوله شده و تماس با آنها غير ممكن باشد . 5-8-7- سيم كشي هاي هوائي برق 440 ولت و بيشتر بايد در محلهاي تقاطع با جاده ها و مسيرهاي حمل و نقل داراي ارتفاع كافي از سطح زمين باشند . 5-8-8- سيم كشيهائي كه در ارتفاع كمتر از 5/2 متر (8 فوت) از سطح زمين يا كف كارگاه واقع شده اند بايد حصاركشي شده يا در داخل لوله هائي از جنس فولاد يا هر ماده ديگر كه در برابر ضربه و صدمات ناشي از آن استحكام كافي داشته باشند ، قرار داده شوند . 5-8-9- سيم كشيهاي موقت حتي الامكان نبايد مسير خطوط برق ، تلفن يا آنتن راديو را قطع نمايند . 5-8-10- سيمهائي كه از درون زمين عبور داده ميشوند فقط بايد از جنس سيمهاي محكم و بادوام بوده و بايستي در برابر ضربات ناشي از وسائل نقليه ، تجهيزات مكانيكي ، خاك برداري و غيره محافظت شوند . جهت عمليات خاك برداري د رمناطقي كه سيم برق قبلا درون زمين قرار گرفته شده اخذ مجوز كار الزامي است . 5-8-11- كابلهاي فشار قوي هرگز نبايد با دستهاي لخت لمس شوند و براي گرفتن آنها بايد از دستكش هاي مخصوص عايق برق استفاده گردد . 5-8-12- ريلهائي كه بعنوان نيروي محركه برقي براي حركت جراثقالها و غيره بكار مي روند بايد داراي قابليت قطع جريان برق باشند . 5-8-13- اگر تعدادي از ماشين آلات از يك ريل مشترك تغذيه مي كنند ، هر ماشين بايد بطور مستقل قابليت قطع ارتباط از تمامي فازها را داشته باشد . 5-9- كابلهاي نرم (انعطاف پذير) : 5-9-1- اگر براي اتصال به خطوط اصلي نياز به اتصالات دوشاخه و پريز باشد اين اتصالات بايد : الف) بطور صحيح جفت شوند ب) بطور صحيح طراحي شده باشند 5-9-2- كابلهاي نرم وسائل برقي قابل حمل و نقل الف ) درصورت وجود سيستم اتصال به زمين در شبكه سيم كشي ، كابلهاي انعطاف پذير بايد داراي سيستم ارت باشند . ب) با استفاده از فنر فولادي ، لوله لاستيكي يا ساير وسائل مناسب بايد از گره خوردن يا تاب برداشتن سيم در ناحيه ورودي سيم به دستگاه جلوگيري شود . 5-9-3- در وسائل دستي و در صورت امكان در وسايل قابل حمل و نقل برقي بايد از كابلهاي انعطاف پذير ساده استفاده شود . 5-9-4- كليه كالهاي نرم بايد بخوبي مراقبت شده و اتصال آنها به يكديگر نبايد بدون استفاده از دو شاخه و پريز انجام شود . 5-9-5- براي بلند كردن ابزارهاي پرتابل (قابل حمل ) از روي زمين نبايد سيم آنها را كشيد . 5-9-6 – كابلهاي نرم را نبايد در روي سطوح چرب يا آغشته به مايعات خورنده قرار داد . 5-10- تجهيزات الكتريكي : 5-10-1- وسائل كنترل كننده نظير كليدها ، فيوزها و قطع كننده هاي مدار نبايد در محلهائي كه مايعات قابل اشتعال و مواد قابل انفجار يا گازهاي قابل اشتعال وجود دارد نصب گردند ، مگر آنكه براي چنين منظورهائي ساخته شده باشند . 5-10-2- موتورها ، تجهيزات توزيع برق و كليدها بايد در برابر چكيدن و پاشيدن آب محافظت شوند . 5-10-3- افراد غير مجاز نبايد دراتاقهائي كه تجهيزات الكتريكي قرار دارند تردد نمايند . 5-11- ترانسفورماتورها : 5-11-1- ترانسفورماتورهاي روغني كه در فضاي آزاد و روي زمين قرار داده مي شوند بايد : الف ) در محلي عاري از مواد قابل اشتعال نصب شوند . ب) پائين تر از سطح زمين قرارداده شده و يا دورآنها به نحوي محصور شود كه روغن ريخته شده از آنها در سطح زمين پخش نگردد . 5-11-2- ترانسفورماتورهاي نصب شده در روي دكلها بايد حداقل 5/4 متر (15 فوت ) بالاتر از سطح زمين نصب شوند . 5-11-3- ترانسفورماتورهاي نصب شده بر روي دكلها كه كمتر از 5/4 متر (15 فوت) از سطح زمين فاصله دارند بايد بطور مناسبي توسط حصار يا ساير وسائل موثر محصور شوند . 5-12- شبكه اتصالات (صفحه كليدها ) : 5-12-1- شبكه اتصالات حتي المقدور بايد بوسيله فلز ، پلاستيك يا ساير مواد مناسب محصور شود . در صورت استفاده از فلز بايستي آنرا به سيستم ارت وصل نمود . 5-12-2- اگر از شبكه هاي نوع روباز استفاده مي شود : a) كليه قسمتهاي برقدار بايد بطور مناسب در برابر تماس تصادفي توسط حفاظ يا نصب در ارتفاع محافظت شوند . b) در اطراف قسمتهاي برقدار بايد فضاي كافي براي كار منظور گردد . c) شبكه اتصالات ومجموعه ترانسفورماتورها و ساير دستگاهها بايد بطور مناسب محصور شوند . 5-12-3- تنها افراد ذيصلاح برقكار مجاز به باز نمودن در تابلوهاي برق مي باشند . 5-13- قطع كننده هاي مدار : 5-13-1- قطع كننده هاي مدار بايد عمل قطع و وصل را بطور كامل و دقيق انجام دهند . 5-13-2- مشخصات اصلي اين قطع كننده ها بايد بطور واضح در روي آنها علامت گذاري شود . 5-13-3- جز در مدارهاي با ولتاژ بسيار پائين ، كليه قطبهاي برقدار بايد بطور مناسب عايق كاري شوند . 5-13-4- قطع كننده هاي مدار نبايد بطور تصادفي توسط نيروي جاذبه يا ضربه مكانيكي با يا بسته شوند . 5-14- فيوزها : 5-14-1- اطلاعات مربوط به ميزان عبور جريان از فيوز ، نوع فيوز از نظر قطع كنندگي سريع يا با تاخير و قدرت قطع كنندگي بايد بر روي فيوزها مشخص شده باشد . 5-14-2- براي جلوگيري از آسيب افراد در هنگام بيرون آوردن يا نصب فيوزها بخصوص عدم تماس آنها با قسمتهاي برقدار مجاور بايد اقدامات حفاظتي موثر بعمل آيد . 5-15- كليدهاي قطع و وصل : 5-15-1- كليه كليدها بايد بطور ايمن محصورشده باشند . 5-15-2- كليدها بايد طوري نصب و اتصال زمين شوند كه هنگام كار خطري ايجاد نكنند . 5-15-3- اگر امكان بسته شدن كليدها توسط نيروي جاذبه وجود داشته باشد در اين صورت بايد به قفلي مجهز شوند كه آنها را بازنگهدارد . تذكر :درخصوص قطع كننده ها ، فيوزها و كليدهاي قطع و وصل مي بايستي بازرسي دوره اي توسط كارشناسان واحد برق و HSE كارخانه بطور مرتب انجام پذيرد . 5-16- موتورها : 5-16-1- كليد موتورها بايد به كليد قطع و وصل مجهز شوند . 5-16-2- اگر موتوري در بيش از يك محل كليد قطع و وصل داشته باشد ، در اين صورت حتي الامكان بايد يك كليد قطع كننده د رنزديكترين نقطه مجاور موتور نصب گردد . 5-16-3- موتورها بايد طوري نصب شوند كه در حين كار به اندازه كافي خنك شوند . 5-16-4- موتورها بايد به نحوي موثر در برابر جريانهاي اضافي محافظت شوند . 5-17- اتصالات : 5-17-1- نقاط اتصال يا انشعاب هاديها و نيز محل ورود هاديها به داخل دستگاهها بايد : الف ) بطور مكانيكي محافظت شوند . ب) به روش صحيح و مقاوم عايق كاري شوند . 5-17-2- اتصال ، انشعاب يا وروديها به داخل دستگاهها بايد با استفاده از جعبه هاي تقسيم ، رابطها ، بوشها ، بستها يا ديگر وسايل اتصال دهنده مشابه انجام شود . 5-17-3- براي اتصال كابلها به يكديگر حتي الامكان بايد از جعبه تقسيم يا اتصال دو شاخه و پريز استفاده نمود. 5-17-4- براي اتصال قسمتهائي از يك سيم به يكديگر يا يك سيم به سيم ديگر و يا به دستگاه بايد ازروشهائي چون پيچ كردن ، گيره زدن ، لحيم كاري ، پرچ كاري ، جوش برنج ، كنگره دادن و يا ديگر روشهاي مشابه استفاده نمود . 5-17-5- جعبه هاي تقسيم و هاديها حتي الامكان بايد در برابر صدمات ناشي از حمل و نقل و عبور و مرور ، افتادن بر روي زمين ، آب و ديگر منابع خطر آفرين محافظت شوند . 5-17-6- هنگام اتصال كابلهاي حفاظت شده به يكديگر ، جعبه تقسيم بايد طوري كابلها را به هم متصل نمايد كه روكش حفاظتي كابلها توسط قيدهاي هدايت كننده مناسبي بهم وصل گردد . 5-18- تجهيزات برقي قابل حمل و نقل (توسط دست يا چرخ) : 5-18-1- بطور معمول ولتاژ برق مصرفي وسائل الكتريكي دستي نسبت به زمين نبايد بيش از 250 ولت باشد . 5-18-2- تجهيزات قابل حمل و نقل (بادست يا چرخ) بايد مجهز به كليد قطع و وصل توكار شوند . 5-18-3- در اتمسفرهاي قابل اشتعال و انفجار نبايد از ابزارهاي برقي قابل حمل و نقل استفاده نمود مگر آنكه سيستم آنها براي استفاده در چنين مكانهائي مناسب باشد . 5-18-4- حباب چراغهاي سيار دستي بايد توسط پوشش مناسب در برابر خطر شكستن و تماس افراد با آن محافظت شود . 5-18-5- سرپيچ لامپهاي سيار بايد داراي مشخصات زير باشند : الف ) كليه قسمتهائي كه جريان برق از آن عبور مي كند بسته و محصور باشد . ب) داراي دستگيره عايق برق باشد . 5-19- بازرسي ، تعمير و نگهداري : 5-19-1- براي اطمينان از مناسب بودن وسائل الكتريكي جهت انجام كار مورد نظر ، تمامي آنها بايد قبل ازاستفاده بازرسي شوند . 5-19-2- فردي كه از وسائل الكتريكي استفاده مي كند بايد در آغاز هر شيفت تجهيزات و سيمها خصوصا كابلهاي قابل انعطاف را بصورت ظاهري آزمايش نمايد . 5-19-3- هادي ها و تجهيرات الكتريكي فقط بايد توسط متخصصين برقكار تعمير شوند . 5-19-4- حتيالامكان نبايد هيچگونه عملياتي بر روي تجهيزات و سيمهاي برقدارانجام شود . 5-19-5- قبل از انجام هرگونه عمليات برروي هاديها و تجهيزاتي كه نيازي به برقدار بودن آنها در حين انجام عمليات نيست اقدامات زير به اجرا گذاشته شود : a) جريان برق قطع گردد . b) احتياطهاي لازم بعمل آيد تا از برقراري مجدد جريان برق جلوگيري شود . c) هادي ها و تجهيزات از نظر بدون برق بودن آزمايش شوند . d) تجهيزات و هادي ها را اتصال به زمين كرده و بصورت اتصال كوتاه درآورد . e) براي جلوگيري از برخورد تصادفي ، قسمتهاي برقدار مجاور بطور مناسب محافظت شوند . 5-19-6- بعد از اتمام كار برروي هادي ها و تجهيزات ، برقراري مجدد جريان برق فقط بايد با دستور فردي ذيصلاح انجام شود . 5-19-7- برقكاران بايد مجهز به ابزار مناسب و كافي و وسائل حفاظت فردي نظير دستكش و زير پائي لاستيكي شده و ولتاژ مورد نياز براي كارشان بطور صحيح تامين گردد . 5-19-8- كليه هادي ها و تجهيزات را بايد برقدارفرض نمود مگر آنكه خلاف آن به اثبات برسد . 5-19-9- هرگونه تعمير بر روي تجهيزات و وسائل برقي بايستي با نظارت و اجراي افراد مجرب برقكار انجام گيرد. 5-20- كار در مجاورت تاسيسات الكتريكي : 5-20-1- قبل از شروع كا ردرمجاورت هاديها يا تاسيسات الكتريكي ، كارفرما بايد ولتاژ عبوري را تعيين نمايد تا افراد و تجهيزات در فاصله اي ايمن از هاديها يا تاسيسات قرار گرفته و كار كنند . 5-20-2- هيچگونه عملياتي نبايد در محدوده خطرناك هاديها و تاسيسات برقي انجام شود مگر آنكه برق آنها قطع شده باشد . 5-20-3- قبل از شروع كارمسئولين برق بايد تائيد نمايند كه برق هادي ها و تاسيسات قطع شده است . 5-20-4- قبل ازبرقراري مجدد جريان برق سرپرست كاربايد مطمئن شود كه كليه كارگران محل كار را ترك نموده اند. 5-20-5- اگر قطع جريان برق در هاديها و تاسيسات مجاور عمليات امكان پذير نباشد در اين صورت بايد براي جلوگيري از خطر ، تدابير لازم اتخاد و به كارگران دستورالعملهاي خاص داده شود . 5-20-6- اگر در مجاورت هاديها و تاسيساتي كه امكان قطع برق انها وجود ندارد از تجهيزات متحرك استفاده مي شود، حركت اين تجهيزات بايد طوري كنترل شود كه فاصله ايمن از هاديها و تاسيسات حفظ گردد . 5-21- مجوز كار : 5-21-1- در صورت نياز به عمليات خاك برداري د رمناطقي كه قبلا سيم برق درون زمين دفن گرديده ، اخذ مجوز كار (حفاري و خاك برداري) از واحد HSE الزامي مي باشد . 5-21-2- در صورت نياز به انجام كار بر روي سيستمهاي برقدار (امكان قطع برق نباشد ) اخذ مجوز كار از واحد HSE الزامي مي باشد. 5-21-3- جهت انجام عمليات تنش زدائي (POST WELDING HEAT TREATMENT ) با ولتاژ بالا ، اخذ مجوز كار از واحد HSE الزامي مي باشد منبع : سایت [Hidden Content]

ایمنی در انواع نردبان ها نردبان ها رایج ترین انواع وسایل دسترسی به ارتفاع در صنعت ساخت وساز می باشند. بنابراین ما در هر هفته با هزاران ساعت كاری مواجهه با خطرات نردبان سر و كار داریم.آمار مرگ و میر بالا، شمار زیادی از جراحات و هزینه های مربوطه و سایر مشكلات ایجاد شده در این خصوص، باعث می شود تا افزایش آموزش كارگران و نظارت بهتر در استفاده از نردبان قابل توجیه باشد. آموزش كارگران به تنهایی نمی تواند موجب بهبود و پیشرفت شرایط گردد. كاهش چشمگیر در حوادث نردبان نیازمند تقویت نظارت بر آموزش و همچنین كنترل محیط كار با نردبان می باشد. استانداردها و مواد: استانداردcsa-z11 وی‍ژگی های لازم را برای تولید نردبان های قابل حمل ارائه می دهد. وزارت كار آنتاریو استانداردهایی را برای نردبان های چوبی ساختمان سازی ارائه نموده است، در حالی كه سازمان استاندارد جهانی ( ISO) استاندارد ISO-2860 را منتشر نموده كه مربوط به قرارگیری نردبان ها در محیطی است كه ماشین آلات در حال حركت می باشند. رایج ترین مواد برای ساخت نردبان آلومینیم، چوب، آهن و پلاستیك فشرده می باشد. نردبان های چوبی نسبت به سایر نردبانها سریعتر خراب شده و كیفیت شان را از دست میدهند. نردبان های چوبی نبایستی در شرایط نامساعد قرار گیرند. زیرا ممكن است رطوبت در آن نفوذ كرده و باعث تسریع پوسیدگی گردد. برای این منظور بهتر است آنها بوسیله روغن جلا پوشانده شوند. نردبان های چوبی بایستی به منظور كشف شكستگی ها، ترك خوردگی ها، لق شدن پله ها و شل شدن اتصالات فلزی بصورت دوره ای بازبینی شوند. اگر چه نردبان های آلومینیمی طرفدار بیشتری داشته و بطور گسترده تری نسبت به نردبان های چوبی استفاده می شوند ولی آنها بیشتر مستعد آسیب پذیری هستند. آنها الكتریسیته را به خوبی منتقل می كنند. بنابراین در جاهایی كه تماس الكتریكی ممكن است اتفاق بیافتد نبایستی استفاده شود. این نردبان ها بایستی به منظور كشف فرورفتگی ها، خمیدگی و شل شدن پله ها بطور مرتب بازبینی شوند. اگر خمیدگی و فرو رفتگی مشاهده شد بایستی توسط شخص ماهر تعمیر شود و در صورت غیر قابل تعمیر بودن بایستی نردبان معدوم شود. نردبان هایی كه دارای نرده های كناری پلاستیكی ( پلاستیك فشرده) هستند رایج بوده و معمولا با پله های آلومینیمی استفاده می شوند. آنها الكتریسیته را منتقل نمی كنند و در برابر زنگ زدگی و خوردگی مقاوم هستند. وزن كم و تنوع رنگ دارند. ولی گران بوده و به گرما حساس هستند و نبایستی با دمای بالای 3/93 درجه تماس داشته باشند . نردبان های آهنی بدلیل وزن زیادشان، معمولا بعنوان نردبانهای قابل حمل استفاده نمی شوند و اغلب برای سازه های دایم بصورت ثابت نسب می شوند. انواع نردبان: نردبان های قابل حمل: همه نردبانهای پرتابل بایستی دارای پایه های غیر لغزنده بوده و یا طوری قرار گیرند كه پایه هایشان لیز نخورد. نردبانهای پرتابل در 3 درجه موجود می باشند: درجه 1 برای كارهای سنگین- درجه 2 برای كارهای متوسط – درجه 3 برای كارهای سبك به منظور انجام كارهای ساخت و ساز، بسیار تاكید شده است كه فقط نردبان های دارای برچسب استاندارد CSA انتخاب و استفاده شود. آنها ممكنه تا حدودی گران تر باشند ولی این اطمینان را به شخص می دهد كه نردبان با كیفیت بالا و زیر نظر كارشناس تولید شده است. برای كارهای ساختمانی، نردبان درجه 1( مخصوص كارهای سنگین ) توصیه می شود. نردبان های درجه 2 برای كارهایی كه بدان منظور تولید شده اند بایستی در نظر گرفته شوند و نه برای كارهای سخت تر. علاوه بر استانداردهای ذكر شده توجه به قفل نردبان ها در حالت باز و در حین استفاده بسیار مهم می باشد. نردبانهای ثابت: نردبان های آهنی برای سازه هایی مثل دودكش ها و سیلوها بطور ثابت نسب می شوند. ولی توسط كارگران در حین ساختمان سازی نیز مورد استفاده قرار می گیرد. در صورت استفاده از نردبان های ثابت عمودی در حالی كه خطر سقوط در ارتفاع بیش از 3 متر وجود دارد، استفاده از كمربند ایمنی و طناب نجات و وسایل قفل كننده توسط كارگران الزامی می باشد. این نردبان ها بایستی دارای حفاظ قفسه ای بوده كه از ارتفاع حداكثر 2/2 متر از پایه نردبان شروع می شود و تا ارتفاع 9/0 متر بالاتر از محل كار ادامه می یابد. برای مسافت های بیش از 9 متر بایستی سكوی استراحت در نظر گرفته شود. نردبان های ویژه: این نردبان ها بایستی طبق دستورالعمل تولید كننده و فقط برای كاربردهای خاص استفاده شود. نردبان های چوبی برای كارهای ساختمان سازی: برای ساخت این نردبان ها چوب بایستی صاف بوده و فاقد گره، لبه تیز، تراشه و شكستگی باشد. این نردبان ها بایستی در جاپای سفت و محكم قرار داده شده و بصورت مطمئنی بسته شوند. یك نردبان چوبی نبایستی تحت فشار باشد و با مواد تیره و كدر پوشیده نشود. یك نردبان چوبی نبایستی بیش از 9 متر باشد. نردبان های چوبی نیز سنگین بوده و در مواقعی كه قابل حمل بودن نردبان اهمیت دارد ، توصیه نمی شود. آنها بسرعت كیفیت شان را از دست می دهند و هر روز بایستی بازبینی شوند و در صورت معیوب بودن، تعمیر و یا از سیستم خارج شوند. نظارت و استفاده از نردبان ها: كار ناظر: حوادث نردبان می تواند بصورت چشم گیری كاهش یابد بوسیله كنترل محیط های كاری و بهبود مدیریت كه این مسئله محتاج این است كه پرسنل ناظر: به كارگران نحوه حفاظت و استفاده صحیح از نردبان ها را آموزش دهند. وسایل صعود برای یك كار خاص در ارتفاع را ارزیابی كنند. بهترین وسیله را برای دستیابی به محل كار در ارتفاع را انتخاب نمایند. نردبان های پرتابل ذاتاً خطرناك بوده و فقط بایستی در جاهایی كه استفاده از پلكان، داربست، بالابرها یا شیبراهه ها عملی نیست استفاده شوند. نردبان ها نبایستی توسط كارگران زیادی مورد استفاده قرار گیرد. توجه عمیق به كارایی نردبان معمولا مشخص می كند كه در جایی كه تعداد زیادی كارگر بطور متعدد از نردبان استفاده می كنند استفاده از پلكان ها یا حتی بالابرها مناسب تر می باشد. در تعیین بهترین نوع وسایل برای دستیابی به ارتفاع كار، مقدار مواد حمل شده، زمانی كه كارگر بر روی وسیله صرف می كند، شرایط آب و هوا و شرایط سطح كار در ارتفاع بایستی از سوی مدیریت مورد توجه قرار گیرد. در مواردی كه استفاده از سایر وسایل مثل داربست و بالابر عملی و ایمن تر می باشد، نبایستی از نردبان استفاده كرد. اگر گزینه دیگری وجود ندارد ، ناظر بایستی مناسب بودن نردبان و شرایط استفاده از آن را تایید نماید و همچنین مطمئن شود كه پرسنل آموزش لازم را برای استفاده صحیح از نردبان ها دیده اند. استفاده صحیح از نردبان ها : بیش از %80 حوادث نردبان مربوط به استفاده نادرست تجهیزات می باشد. ناظران بایستی نحوه كاربرد تجهیزات را كنترل نمایند. البته پرسنلی كه از این تجهیزات استفاده می كنند نیز باید باید آموزش لازم را فرا گیرند كه آموزش بایستی شامل موارد زیر باشد : چك كردن نردبان برای كشف نواقص در شروع شیفت كاری، بعد از استفاده توسط پرسنل دیگرو بعد از بعد از یك مدت طولانی كه استفاده نشده باشند. نواحی اطراف پایه نردبان و قسمت فوقانی نردبان بایستی تمییز و عاری از آشغال، مواد و سایر موانع باشد. پایه نردبان باید در محیطی امن قرار گیرد و نردبان باید دارای پایه های غیر لغزنده باشد و یا اینكه یك تسمه فلزی یا چوبی را در زیر پایه به زمین میخكوب كنید. نردبان بایستی در یك سطح سفت و ثابت قرار گیرد. اگر سطح مربوطه نرم، سست و غیر هموار است بایستی یك زیر ساز چوبی برای استفاده از نردبان در نظر گرفته شود. قسمت فوقانی نردبان باید بسته شود . اگر این كار ممكن نیست از نردبان های دیگر استفاده شود و یا اینكه یك كارگر دیگر نردبان را از پایین بصورت محكم نگه دارد. قسمت فوقانی پایه نردبان بایستی حداقل 914 میلیمتر بالاتر از سطح مورد نظر امتداد یابد. این كار به این علت است كه كارگر در حین پیاده شدن یا سوار شدن به نردبان بتواند به راحتی نردبان را نگه دارد. زاویه قرارگیری نردبان ها بایستی طوری باشد كه فاصله افقی بین پایه نردبان تا محلی كه نردبان به آن تكیه داده است كمتر از یك چهارم ( % 25) یا بیشتر از یك سوم ( % 33 ) فاصله عمودی بین این نقاط نباشد. قبل از قرارگیری نردبان ها، محیط بایستی از لحاظ عدم وجود خطوط برق هوایی بررسی شود. نردبان های فلزی نبایستی در نزدیكی خطوط برق مورد استفاده قرار گیرند. فقط پرسنل برقكار مجاز هستند تا با نردبان های غیر رسانا (غیر فلزی) در نزدیكی خطوط برق كار كنند. نردبان های پرتابل نبایستی بصورت افقی بعنوان داربست، محل عبور یا كارهای دیگر كه بدان منظور طراحی نشده اند، مورد استفاده قرار گیرند. هنگامی كه كار باید بصورت ایستاده بر روی نردبان انجام شود، طول نردبان باید به اندازه ای باشد كه كارگر بر روی ارتفاعی به اندازه یك پله یا بیشتر از بالای نردبان بایستد. نردبانهای كوتاه نبایستی هرگز برای ساختن نردبان های بلند به یكدیگر بسته شوند. در این صورت پایه های كنار نمی توانند فشار اضافی را تحمل كنند. نردبان ها نبایستی بعنوان شمعك (پشت بند)، یا وسیله ای كه چیزی را بر روی آن سر دهند و یا بعنوان مهار استفاده شوند. نردبان ها نباید در راهروی عبوری، درگاه، راه ورودی و یا سایر موقعیت های مشابه كه امكان ضربه خوردن و جابجایی ناخواسته وجود دارد قرار گیرند. در حین استفاده فقط یك شخص مجاز به ایستادن بر روی نردبان می باشد و در مورد نردبان های 2 طرفه بیش از 2 نفر مجاز به این كار نمی باشند و آن هم بصورتی كه هر كدام در یك سمت جداگانه باشند. نردبان ها نبایستی بر روی یا در كنار سطوح قابل حركت یا قابل انعطاف قرار داده شوند. همواره در حین بالا و پایین رفتن از نردبان رو به نردبان بایستید. در حین بالا وپایین رفتن از نردبان بایستی 3 قسمت از بدن با نردبان در تماس باشد. كه این سه قسمت شامل 2 دست و 1 پا ویا 2 پا و 1 دست می باشد. این نكته بویژه در هنگام سوار شدن یا پیاده شدن از نردبان در ارتفاع بسیار حائز اهمیت می باشد. در هنگام كار با نردبان مركز ثقل بدن باید در بین پایه های كناری باشد. مركز ثقل یك شخص تقریباً در مركز بدن و در ارتفاع كمربند می باشد. هنگامی كه شما دستتان را به سمتی دراز می كنید بویژه اگر چیزی در دستتان باشد، مركز ثقل بدن شما تغییر كرده و موقعیت شما و ثبات نردبان در شرایط خطرناكی قرار می گیرد. تا حد ممكن از بالا و پایین رفتن از نردبان وقتی چیزی در دستتان است، خودداری كنید. ابزار و وسایل می توانند در یك جعبه و بوسیله یك طناب بالا و پایین برده شوند. كارگران باید آموزش ببینند در خصوص اینكه پوتین هایشان را از آلوده شدن به گل، برف، گریس و سایر مواد لغزنده حفظ كنند، اگر آنها از نردبان استفاده می كنند. نردبان بایستی حداقل با یك دست نگه داشته شود. اگر این عمل بخاطر ماهیت كار امكان پذیر نیست بخصوص اگر كار در ارتفاع بیش از 3 متر انجام می شود، بستن كمربند ایمنی و طناب محافظتی قبل از شروع كار الزامی می باشد. هرگز طوری قرار نگیرید كه یك پایتان بر روی نردبان و پای دیگرتان بر روی اشیای دیگر باشد. اشخاصی كه بطور مكرر از نردبان استفاده می كنند، بایستی كفش ایمنی با كف و پاشنه غیر لغزنده بپوشند. هرگز نردبان ها را در روی جعبه ، چهار چرخ، میز و سایر سطوح غیر ثابت مستقر نكنید. تكیه گاه نردبان نبایستی پله های آن باشد و باید حتماً بر روی پایه های كناری تكیه كنند. هنگام بلند كردن نردبان های سنگین و بدقواره، حداقل 2 نفر ویا بیشتر باید با هم همكاری كنند. بازرسی و حفاظت از نردبان بازرسی قانونمند و نگهداری از نردبان ها باعث افزایش عمر مفید نردبان ها و كاهش تعداد حوادث آنها می شود. نردبان های معیوب برای سرویس شدن بایستی اقدام شوند و هركدام برای تعمیر یا اوراق شدن برچسب مربوطه را دارا باشند. هرگاه برچسب زده شد، نردبان تا زمانیكه تعمیر شود نبایستی استفاده گردد. برچسب باید توسط شخصی كه نردبان را از رده خارج نموده و برچسب زده است برداشته شود. برچسب باید با حروف درشت و خوانا و با كلمات زیر چاپ شود. (خطر – غیر قابل استفاده) ثبات و محكمی نردبان ها، اتصالات بین قسمتهای ثابت و فلزآلات مربوط به این اتصالات باید مورد بررسی قرار گیرد. فرسودگی و زنگ زدگی و خوردگی اتصالات و قسمت های فلزی باید بازرسی شود. عملكرد پایه های غیر لغزنده و پایه های كار گذاشته شده باید بررسی شود. سایر مواردی كه باید بررسی شوند عبارتند از : فرورفتگی و خم شدگی نردبان های آلومینیمی، جایگزینی پله های معیوب با لوله و سایر مواد نا مناسب، ترك خوردگی، شكستگی و پوسیدگی نردبان های چوبی آلوده بودن پایه ها به گریس، روغن و سایر مواد لغزنده، مرطوب بودن محیط انبار و غیره تقریبا %50 حوادث هنگامی رخ می دهد كه كار با نردبان شروع شده است . بین % 40 – 30 حوادث مربوط به جاپاهای نا مناسب می باشد. بسیاری از حوادث مربوط به شرایط جوی نا مناسب می باشد بویژه در خصوص كسانی كه در فضای آزاد كار می كنند مثل كارگران، بناها، طاقزن ها و نجارها. تعداد شگفت آوری از حوادث هنگامی اتفاق می افتند كه كارگران بر روی اولین پله قدم می گذارند. با اینكه ارتفاع كم است ولی باعث جراحاتی مثل رگ به رگ شدن، كشیدگی، شكستگی و كوفتگی می شوند. و در نهایت بسیاری از حوادث در نتیجه استفاده از نردبان های نا ایمن و غیر استاندارد ایجاد می شوند.

محقق ایرانی برای صنایع پرخطر دوربین‌های ضد انفجار طراحی کرده و ساخته است که در زمان وقوع انفجار هیچ جریان الکتریکی را از خود به بیرون منتقل نمی‌کند. مهدی بختیاری، مجری طرح در گفتگو با مهر گفت: در صنایعی چون نفت، گاز، پتروشیمی و کارخانه های تولید پشم شیشه و الیاف برخی مواد در فضا معلق است که خطرناک هستند. وی ادامه داد: در محیط‌ های کاری این صنایع به دلیل وجود جریان الکتریکی و یا ایجاد کوچکترین جرقه می‌تواند باعث وقوع حریق و یا انفجار شود که از این رو در مناطق خطر ملزم به استفاده از محصولاتی هستیم که خود عامل وقوع انفجار نباشند. بختیاری از طراحی و ساخت دوربین‌های ضد انفجار خبر داد و یادآور شد: این دوربین‌ها هیچ گونه جرقه و جریان الکتریکی را از داخل خود به بیرون منتقل نمی‌کنند و در تماس با مواد قابل اشتعال بیرونی باعث انفجار نمی‌شوند. مجری طرح ادامه داد: علاوه بر این در دوربین‌های ضد انفجار ساخته شده به واسطه وجود بدنه مقاوم حتی در صورت انفجار در محیط خارج از دوربین، خسارت وارده به دوربین کاهش می‌یابد. وی همچنین خاطر نشان کرد: این دوربین‌ها در مناطقی که رطوبت و آب شور وجود دارد مقاومت بالایی از خود نشان می‌دهند. بختیاری با تاکید بر اینکه این دوربین‌ها به بازارهای بین المللی عرضه شده است، اضافه کرد: از این دوربین‌ها می‌توان در صنایع نفت، گاز، پتروشیمی، کارخانه‌های تولید پشم، شیشه، الیاف، غلات، چوب و هر کارخانه‌ایی که با مواد خطرناک و قابل اشتعال یا انفجار کار می‌کند مورد استفاده قرار می‌گیرند. منبع : مجله بسپار

این مقاله PDF درباره اضافه ولتاژهای موجی و مشخصات آنها و انتخاب برق گیرها می باشد که امیدوارم بدردتون بخوره. دانلود مقاله

آيين‌ نامه‌ حفاظتي مواد خطرناك‌ و مواد قابل‌ اشتعال و مواد قابل‌ انفجار قسمت‌ اول‌ - تعاريف‌ و اصطلاحات‌ الف‌ - در اين‌ آيين‌ نامه‌ مايع‌ قابل‌ اشتعال‌ به‌ مايعاتي‌ اطلاق‌ مي‌شود كه‌ نقطه‌ اشتعال‌ آنها از صد درجه‌ سانتيگراد (212 درجه‌ فارنهايت‌) كمتر باشد. ب‌ - مايعاتي‌ كه‌ نقطه‌ اشتعال‌ آنها از 100 درجه‌ سانتيگراد بيشتر باشد مايع‌ غيرقابل‌ اشتعال‌ ناميده‌ مي‌شود. ج‌ - «مخزن‌ روي‌ زمين‌» به‌ مخازني‌ اطلاق‌ مي‌شود كه‌ هيچ‌ قسمت‌ از آن‌ از سطح‌ زمين‌ طبيعي‌ پايين‌تر نباشد. د - «مخزن‌ مدفون‌» به‌ مخازني‌ اطلاق‌ مي‌شود كه‌ كاملاً در زمين‌ مدفون‌ شده‌ و سقف‌ آن‌ با قشري‌ به‌ ضخامت‌ حداقل‌ 60 سانتيمتر از خاك‌ مستور شده‌ باشد. هـ - «مخزن‌ نيمه‌ مدفون‌» به‌ مخازني‌ اطلاق‌ مي‌شود كه‌ كليه‌ يا قسمتي‌ از آن‌ در داخل‌ زمين‌ قرار گيرد و در صورتي‌ كه‌ كليه‌ مخزن‌ درون‌ خاك‌ باشد قشر خاك‌ روي‌ سقف‌ مخزن‌ كمتر از 60 سانتيمتر باشد. و - «فيبر» اصطلاحاً عبارت‌ از الياف‌ مقاومي‌ است‌ كه‌ داراي‌ ريشه‌ معدني‌ - نباتي‌ و يا حيواني‌ باشد. ز - «گرد و غبار» به‌ ذرات‌ جامدي‌ اطلاق‌ مي‌شود كه‌ مي‌تواند به‌ اطراف‌ پراكنده‌ شود و يا در هوا معلق‌ بماند و منشاء توليد اين‌ ذرات‌ نتيجه‌ عمليات‌ گوناگون‌ از قبيل‌ كوبيدن‌، قطع‌ كردن‌، الك‌ كردن‌، سائيدن‌، انفجار يا از هم‌ پاشيدن‌ مواد آلي‌ و غيرآلي‌ مثل‌ ذغال‌ سنگ‌، فلزات‌ و املاح‌ آن‌ها و همچنين‌ حبوبات‌، غلات‌، چوب‌ و غيره‌ است‌. ح‌ - دود به‌ ذرات‌ جامد معلق‌ اطلاق‌ مي‌شود كه‌ در اثر تراكم‌ گازها و يا تبخير فلزات‌ در حال‌ ذوب‌ و يا احتراق‌ ناقص‌ سوخت‌ها و مواد آلي‌ ديگر بوجود بيايد و با مواد اوليه‌ آنها متفاوت‌ مي‌باشد. ط‌ - گاز به‌ ذراتي‌ اطلاق‌ مي‌شود كه‌ مانند هوا شكل‌ و حجم‌ ثابتي‌ نداشته‌ ليكن‌ استعداد گسترش‌ غيرمحدود دارد و ممكن‌ است‌ آن‌ را به‌ وسيله‌ ازدياد فشار و يا كاهش‌ حرارت‌ به‌ صورت‌ مايع‌ و يا جامد درآورد. ي‌ - مه‌ به‌ قطرات‌ مايع‌ معلق‌ اطلاق‌ مي‌شود كه‌ به‌ وسيله‌ تراكم‌ از حالت‌ گازي‌ به‌ حالت‌ مايع‌ يا پخش‌ مايع‌ به‌ صورت‌ ذرات‌ ريز در فضا بوجود مي‌آيد. ك‌ - بخار به‌ حالت‌ گازي‌ موادي‌ اطلاق‌ مي‌شود كه‌ در شرائط‌ معمولي‌ (يك‌ آتمسفر فشار و 15 درجه‌ سانتيگراد) مايع‌ و يا جامد هستند. اين‌ بخار در اثر ازدياد فشار و يا كاهش‌ گرما به‌ صورت‌ اوليه‌ در مي‌آيد. قسمت‌ دوم‌ - مواد خطرناك‌ و زيان‌ بخش‌ فصل‌ اول‌ - مقررات‌ عمومي‌ ماده‌ 1: در كارگاه‌هايي‌ كه‌ مواد خطرناك‌ و زيان‌ بخش‌ به‌ صورت‌ جامد، مايع‌ يا گاز تهيه‌ حمل‌ و نقل‌ و يا مصرف‌ مي‌شود و همچنين‌ در مكانهايي‌ كه‌ مواد قابل‌ اشتعال‌ يا موارد قابل‌ انفجار گردهاي‌ سمي‌ و مضر و مواد تحريك‌ كننده‌ توليد و يا پخش‌ مي‌شود بايد مواد اين‌ آيين‌نامه‌ مورد رعايت‌ قرار گيرد. ماده‌ 2: عمليات‌ مخاطره‌آميز بايد حتي‌ الامكان‌ در اطاق‌ها و بناهاي‌ مجزا با حداقل‌ نفرات‌ و رعايت‌ احتياطات‌ كامل‌ و مخصوص‌ انجام‌ گيرد مگر اينكه‌ مقام‌ فني‌ صلاحيتدار ترتيب‌ ديگري‌ را مقرر داشته‌ باشد. ماده‌ 3: عمليات‌ مخاطره‌آميز بايد در دستگاه‌هاي‌ سر بسته‌ انجام‌ گيرد تا از تماس‌ اشخاص‌ با مواد زيان‌ بخش‌ و از انتشار گرد، فيبر، دود، گاز، مه‌ و بخار در هواي‌ كارگاه‌ كه‌ كارگران‌ در آن‌ مشغول‌ كار هستند جلوگيري‌ شود. ماده‌ 4: در صورتي‌ كه‌ بكار بردن‌ دستگاه‌هاي‌ سر بسته‌ مقدور نباشد گرد و غبار گازها دود و ابخره زيان‌ بخش‌ را بايد در همان‌ لحظه‌ توليد يا در نزديكترين‌ فاصله‌ از مرحله‌ توليد به‌وسيله‌ دستگاه‌ سرپوش‌ مكنده‌ با دودكشهاي‌ مخصوص‌ از محيط‌ كارگاه‌ خارج‌ نمود. ماده‌ 5: براي‌ كارگراني‌ كه‌ با مواد خطرناك‌ و زيان‌ بخش‌ كار مي‌كنند بايد حفاظي‌ متناسب‌ با نوع‌ كاري‌ كه‌ انجام‌ مي‌دهند تهيه‌ گردد و كارگران‌ موظفند آنها را در موقع‌ كار مورد استفاده‌ قرار دهند. تبصره‌ - جهت‌ محافظت‌ كارگران‌ از مواد خطرناك‌ نبايد فقط‌ به‌ تجهيزات‌ حفاظتي‌ شخصي‌ متكي‌ بوده‌ بلكه‌ علاوه‌ بر تجهيزات‌ مذكور بايد به‌ وسائل‌ و تدابير قطعي‌ براي‌ رفع‌ مخاطرات‌ توسل‌ جست‌ مگر در فعاليتهاي‌ غير مستمر و اتفاقي‌ و پراكنده‌ كه‌ ممكن‌ است‌ وسايل‌ حفاظتي‌ شخصي‌ به‌ تنهايي‌ كافي‌ باشد. فصل‌ 2- علايم‌ مشخصه‌ براي‌ وسايل‌ و ظروف‌ ماده‌ 6: هر نوع‌ ظرف‌ بزرگ‌ و كوچك‌ و وسايل‌ ديگري‌ كه‌ مواد خطرناك‌ در آنها نگهداري‌ مي‌شود بايد: الف‌ - داراي‌ رنگ‌ ساده‌ و مشخصي‌ باشد. ب‌ - با نصب‌ پلاك‌ محتويات‌ داخل‌ آن‌ شناسانده‌ شود. ج‌ - دستورالعمل‌هاي‌ لازم‌ براي‌ بكار بردن‌ محتويات‌ آن‌ به‌ نحو بي‌خطر و بدون‌ زيان‌ همراه‌ داشته‌ باشد.

نرم افزاری که معرفی میشود کاری است از آقایان وحید فرهادفر و امین میرزاخانی که زحمت ترجمه و تهیه این نرم افزار را کشیده اند. این برنامه کاملا رایگان بوده و MSDS اغلب مواد شیمیایی را بصورت فارسی ارائه میدهد. ظاهرا این نرم افزار ترجمه ای از کتابNIOSH POCKET GUIDE TO CHEMICAL HAZARDS است که به نرم افزار تبدیل شده است. برای استفاده از این برنامه به آکروبات ریدر نیاز دارید. دانلود این نرم افزار برای کسانی که با مباحث ایمنی مواد شیمیایی و یا افرادی که در کارخانجات مواد شیمیایی فعالیت دارند پیشنهاد میکنم. Download

چکیده: هدف نهایی مهندسی ایمنی وسیستمهای مدرن مدیریت ایمنی کنترل خسارت می باشد. بطوریکه خسارت موجود کاهش یابد یا کاملا حذف گردد.درواقع می توان گفت کاهش یا حذف خسارات یکی از مهمترین نتایج حضور مهندسان ایمنی وسیستمهای مدیریت ایمنی در سازمانها می باشد. تجربه کنترل حوادث در جهان ونیازهای جهانی ایجادیک سیستم مدیریت ایمنی را تایید می کند ولی باید به این نکته توجه کرد که ابزار سیستمهای مدیریت ایمنی متدهای مهندسی ایمنی است که غفلت از این متدها پیامدی جز عدم کفایت سیستم مدیریت ایمنی درپی نخواهد داشت. در مطالعه حاضر سعی شده با توجه به اینکه بخشی ازکنترل خسارات سازمانها از طریق معیارهای ایمنی تحقق می یابد چارچوبی برای مدیریت کنترل خسار ت از این منظر ارائه شود وروشها واهدافی که در این سیستم وجود دارد بیان گردیده وبه توضیح آنها پرداخته ایم. در قسمت آخر این مقاله نیز یک مدل جهت ارزیابی وضعیت مدیریت ایمنی وکنترل خسارت در سازمان ارائه شده است

حضور پیاده در شهر از مواردی است كه در فرایند طراحی شهری امروز بیش از پیش مورد توجه و تأكید قرار دارد. در این میان فراهم آوردن شرایطی امن به ویژه در برابر نفوذ روز افزون اتومبیل و وسایل نقلیه، از عوامل تأثیرگذار بر كمیت و كیفیت حضور پیادگان است. عبور از (عرض) خیابان كه متأثر از نظام حمل و نقل شهری می باشد، گاه از موارد گریزناپذیر حضور پیاده در سطح شهر است، كه تسهیل آن همواره با چالش های متعددی ازطرف طراحان و برنامه ریزان روبه رو بوده است. پلهای عابر پیاده كه در قالب عنوان كلی گذرگاههای عرضی غیر همسطح روگذر طبقه بندی میشوند، نمونه ای از امكانات مناسب شهری برای تسهیل عبور و مرور پیاده همراه با افزایش ایمنی تردد، جلوگیری از حوادث ناگوار و نیز كاهش مشكلات ترافیكی معابر میباشند. از اینرو باتوجه به كارآیی و پیامدهای مثبت این پلها، طراحی و ساخت آنها در سطح شهرها البته نه تنها بر مبنای رویكردی سازهای (سازهای اغلب فلزی برای عبور) ضروری میباشد. با در نظر گرفتن این نكته كه یك پل، خواه به صورت تنه درختی بر روی یك رودخانه باشدیا با استفاده از تكنولوژی بسیار پیشرفته مهندسی ساخته شده باشد، همواره بیانگر ونمودی از سازه خویش و در واقع به عنوان عنصری با خالصترین ساختار مطرح است، اماپلهای عابر پیاده در سطح شهرها را میتوان متفاوت از سایر پلها (با عملكردها وفرمهای مختلف) دانست. چراكه به دلیل تأثیر عمده پلهای عابر پیاده بر سیمای شهرهاو با توجه به نقشی كه این پلها به عنوان عناصری ساختاری و نیز گونهای از مبلمان شهری در شهرها همراه با عملكرد اصلی خویش یعنی تسهیل تردد عابرین پیاده برعهده دارند، میبایست علاوه بر مسایل صرفاً سازهای، معیارهای دیگری نیز در طراحی این پلها در نظر گرفته شوند. برخی از مهمترین عواملی كه در طراحی پلهای عابر پیاده میتوان در نظر گرفت عبارتنداز: 1ـ موقعیت از آنجایی كه این گونه پلها، باتوجه به ضرورت جانمایی، مقابل یا در كنارساختمانها قرار میگیرند، بایستی طوری طراحی شوند تا مانع نورگیری یا اخلال درروند عملكرد همجواریهای خود به وجود نیاورده و چه بسا به دلیل كاركرد خود بر كیفیت فضای اطراف بیفزایند 2ـ سازه باتوجه به اینكه پلهای عابر پیاده نسبت به پلهای سواره رو سبكتر وكوچكتر میباشند، درنتیجه امكان طراحیهای خلاقانه و نوآور كه گاه خود به عنوان عاملی در جهت افزایش انگیزه استفاده از پل مطرح میشود، بسیار است. از این رو میتوان با توجه به موقعیت، مقدار باری كه میبایست پل تحمل كند، نوع و ویژگی های طرح (طول، عرض، ارتفاع، تعداد دهانه، شیب و ...)، جنبه های اقتصادی، شرایط اقلیمی (مقاومت در برابر تغییرات اقلیمی)، نوع عبور و مرور (از برخی پلهای عابر پیاده به سبب موقعیت قرارگیری علاوه بر عابرین پیاده، وسایل نقیله موتوری سبك و دوچرخه نیزعبور میكنند) و نیز ماندگاری پل از سازههای مختلف بتنی، فولادی، آلومینیومی (سازهای بسیار سبك و البته گران)، چوبی، سنگی و نیز سازههای تركیبی در طراحی استفاده كرد. 3ـ مصالح مصالحی كه در پلهای عابر پیاده مورد استفاده قرار میگیرند، با توجه به موقعیت و محل قرارگیری پل، ابعاد پل، نحوه نگهداری و محافظت و در نظر گرفتن مسایلناشی از فرسودگی یا تخریب (vandalism)، تعیین میشوند. البته در این انتخاب،درنظرگرفتن موارد زیبایی شناسی و فراهم كردن شرایط مناسب برای عبوری بیخطر (همچون دقت در انتخاب مصالح كف پل كه سبب سرخوردن یا آسیبهای دیگر نشود) نیز روی مصالح انتخابی تأثیرگذار است . 4ـ ایمنی از آنجایی كه مهمترین هدف طراحی و ساخت پلهای عابر تسهیل تردد شهرون داناست، از اینرو فراهم نمودن تسهیلاتی همانند پله های برقی و بالابرها، برای استفاده سالخوردگان و افراد كمتوان جامعه از پلها، بایستی در طراحی لحاظ شوند. همچنین توجه به تعداد و ارتفاع پلهها، طراحی نرده و حفاظ روی پل با در نظر گرفتن نوع وارتفاع آن و نحوه اتصال آخرین پله به كف معبر ازجمله مهمترین موارد در تأمین ایمنی پلهای عابر پیاده شوند . 5ـ نورپردازی و رنگ هرچند كه به دلیل جانمایی، نور عمومی محیط بسیاری از پلهای عابرپیاده معمولاً زیاد است اما وجود نور كافی از مواردی است كه سبب احساس امنیت بیشترو وضوح مسیر پل در عبور شب هنگام عابران از روی پل میشود. همچنین نورپردازی پل سبب خوانایی و برجسته شدن طراحی، عناصر تعبیه شده روی مسیر پل و نیز محلهای ورود وخروج در طول شب میشود. البته بایستی توجه داشت كه نور بیش از اندازه روی پل، برای رانندگان اتومبیل های عبوری از زیر پل گاه مشكل آفرین میباشد. از آنجایی كه امروزه در شهرها رنگ به عنصری فراموش شده تبدیل شده است، استفاده ازرنگ البته هدفمند طوری كه سبب اغتشاش رنگی در سیمای شهر نشود، در طراحی پلهای عابرپیاده علاوه بر زیبایی و خوانایی پل و تأثیر بر فضای پیرامون، به لحاظ روانی وایجاد انگیزه برای عبور عابران نیز موثر است . 6ـ شرایط اقلیمی یكی دیگر از مهمترین موارد موثر در طراحی پل توجه به شرایط اقلیمی چون برف، باران و باد میباشد. از آنجایی كه پلها اغلب در ارتفاع بلندتری از سطحزمین قرار میگیرند، مقابله با جریانهای شدید هوا و باد و طراحی موانعی در جهت كاستن شدت این جریانها میبایست در طراحی لحاظ شوند. از طرف دیگر به دلیل زاویه ریزش باران و برف، میبایست كف پل با شیب متناسبی طراحی شود تا ضمن جمع نشدن آب باران و عدم ریزش روی مسیر سواره زیر پل، این آب به صورتی هدایت شده از طریق كانالهایی به پایین منتقل شود. همچنین میتوان با تمهیداتی (مثل نصب سیمهای حرارتی در زیر كف پل) در فصل زمستان از جمع شدن برف در سطح پل جلوگیری كرد منبع: ديد هفتم