farzaneh.y 2170 ارسال شده در 5 شهریور، 2010 چه آغازي چه انجامي چه بايد بود و بايد شد در اين گرداب وحشت زا در اين گرداب وحشت زا چه اميدي چه پيغامي كدامين قصه شيرين براي كودك فردا براي كودك فردا زمين از غصه مي ميرد گل از باد زمستاني شعور شعر ناپيدا در اين مرداب انساني همه جا سايه وحشت همه جا چكمه قدرت گلوي هر قناري را بريدند از سر نفرت بجاي شستن گلها به باغ سبز انساني شكفته بوته آتش نشسته جغد ويراني چه آغازي چه انجامي چه بايد بود و بايد شد در اين گرداب وحشت زا در اين گرداب وحشت زا كه مي گويد كه مي گويد جهاني اين چنين زيباست جهاني اينچنين رسوا كجا شايسته روياست چه آغازي چه انجامي چه اميدي چه پيغامي سوالي مانده بر لبها كه مي پرسم من از دنيا به تكرار غم نيما كجاي اين شب تيره بياويزم بياويزم قباي ژنده خود را قباي ژنده خود را كجاي اين شب تيره بياويزم بياويزم قباي ژنده خود را قباي ژنده خود را كجاي اين شب تيره بياويزم بياويزم قباي ژنده خود را قباي ژنده خود را 1
Doctor_Shovan مهمان ارسال شده در 5 شهریور، 2010 به تكرار غم نيما كجاي اين شب تيره بياويزم بياويزم قباي ژنده خود را قباي ژنده خود را :rose:
Doctor_Shovan مهمان ارسال شده در 5 شهریور، 2010 ممنون گریه نکن دم سحر . حال میگیری ها .منم گریه میکنم تازه مامی جونم هم خونه نیست خیلی هم براش دلتنگم :w165:
پری 173 ارسال شده در 6 شهریور، 2010 از آن شبی که پریدی ز آشیانه ی من صدای گریه بلندست از ترانه ی من قرار بخش دلم، یاد لحظه لحظه ی توست ستاره های شبم ، اشک دانه دانه ی من به هر بهانه که باشد به گریه روی آرم غم فراغ تو هم، بهترین بهانه ی من مگر ز خاطر افسرده ام توانی رفت؟ که بوی عطر تو دارد هوای خانه ی من همیشه شانه ی من زیر بار منت توست از آنکه ریخت شبی زلف تو،به شانه ی من منم پرنده ی بی جفت بیشه های سکوت بیا که نغمه برآری ز آشیانه من به عشق،شهره ی شهرم که از عنایت دوست ـــ ز هر لبی شنوی شعر عاشقانه ی من 2
خاله 3004 ارسال شده در 6 شهریور، 2010 گل یا پوچ؟پوچ...!!! چرااااااااا؟ .... آخه دیگه عادت کردم گل یا پوچ؟ فرقی نمیکند وقتی تو آن گمشده ام نباشی. 5
خاله 3004 ارسال شده در 7 شهریور، 2010 پیراهن چار خانه خانه های زیتونی خیال مرا ویران کرده اند بیا تا در یکی از خانه های پیراهن چارخانه ات زندگی کنیم... من اینجا تنهای تنها هستم کارت سوختم خالی خالیست دلم گر... 4
YAGHOT SEFID 29302 ارسال شده در 8 شهریور، 2010 من نمیخواهم بپندارم تو خوابی بوده ای در گمان آسمانم ، آفتابی بوده ای تا که با طعم زلالت کام ذهنم تازه است چون به خود گویم : تو رویای سرابی بوده ای ؟ تا نگارین است از تصویرهایت خاطرم چون کنم باور که تو نقش بر آبی بوده ای ؟ مثل غصه ، عینی و ملموس و جان داری ، تو کِی قصه ای موهوم و بی جان از کتابی بوده ای ؟ دیگران هم بوده اند ای دوست در دیوان من ز آن میان تنها تو اما شعر نابی بوده ای مثل لبخندی گریزان ، پیش روی دوربین لحظه ای بر چهره ی اشکم نقابی بوده ای جرعه ای جانانه با کیفیت خُم خانه ای مایه ی یک عمر مستی را شرابی بوده ای چون که میسنجم تو را با آنچه در من بوده است خانه ای آباد در شهر خرابی بوده ای در دل این کوه ، این کوهی که نامش زندگی ست ناله هایم را طنینی ، بازتابی بوده ای از تمام آن چه با معیار من سنجیدنی ست عشق من ، تنها تو دلخواه انتخابم بوده ای تا که رمز عشق را از هر کسی پرسیده ام هم تو در خورد سوال من ، جوابی بوده ای 2
YAGHOT SEFID 29302 ارسال شده در 8 شهریور، 2010 دوستت دارم پریشان، شانه می‌خواهی چه کار؟ دام بگذاری اسیرم ، دانه می‌خواهی چه کار؟ تا ابد دور تو می‌گردم ، بسوزان عشق کن ای که شاعر سوختی ، پروانه می‌خواهی چه کار؟ مُردم از بس شهر را گشتم یکی عاقل نبود راستی تو این همه دیوانه می‌خواهی چه کار؟ مثل من آواره شو از چاردیواری درآ در دل من قصر داری ، خانه می‌خواهی چه کار؟ خُرد کن آیینه را در شعر من خود را ببین شرح این زیبایی از بیگانه می‌خواهی چه کار؟ 2
خاله 3004 ارسال شده در 8 شهریور، 2010 یک نفر همیشه یک نفر نیست یک نفر گاهی همه است شاید حالا بتوانی بفهمی وقتی غروب یک روز تعطیل دلم برای تو تنگ می شود چه دلتنگی عظیمی را به دوش می کشم... رویا شاه حسین زاده 3
YAGHOT SEFID 29302 ارسال شده در 8 شهریور، 2010 خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد ساحت کون و مکان عرصه میدان تو باد زلف خاتون ظفر شیفته پرچم توست دیده فتح ابد عاشق جولان تو باد ای که انشا عطارد صفت شوکت توست عقل کل چاکر طغراکش دیوان تو باد طیره جلوه طوبی قد چون سرو تو شد غیرت خلد برین ساحت بستان تو باد نه به تنها حیوانات و نباتات و جماد هر چه در عالم امر است به فرمان تو باد 1
farzaneh.y 2170 ارسال شده در 8 شهریور، 2010 چه سخت است دل کندن چه سخت است فراموش کردن بی خیال شدن ، خود را به آن راه زدن این سختی تقاص سکوت است تقاص فاصله ای که سکوت خالق آن است... 4
YAGHOT SEFID 29302 ارسال شده در 8 شهریور، 2010 عشقی به من بده که مرا سازد همچون فرشتگان بهشت تو یاری به من بده که در او بینم یک گوشه از صفای سرشت تو یک شب ز لوح خاطر من بزدای تصویر عشق و نقش فریبش را خواهم به انتقام جفاکاری در عشقش تازه فتح رقیبش را آه ای خدا که دست توانایت بنیان نهاده عالم هستی را بنمای روی و از دل من بستان شوق گناه و نقش پرستی را 2
خاله 3004 ارسال شده در 8 شهریور، 2010 آه ... مورچه‌ها مورچه‌های غمگينِ من! چقدر عکس، آشغال، کلمه، حرف چقدر چَرت و پَرتِ دُرُست دشنام‌های دلنشين دو رويیِ بی ريا روزنامه‌های صبح روزنامه‌های عصر چه عناوينِ آبرومندی چه خبرهای خالصی چه آرامشی دارد اين قيلوله قيلوله‌ی خُمار در سايه‌سارِ چتری از عقرب، عقربِ کور. همه چيز عالی، دُرُست، بی‌نظير و مزخرف است، اين وسط فالگيرهایِ ناکسِ خوشْ‌خيال هم فقط اميد می‌فروشند بخت، باران، سفر، سکه و صحبت‌های کهن سالِ البته ...! البته به زودی اتفاقی رُخ خواهد داد مورچه‌ها غمگين‌اند فواره‌ی حوضِ بزرگِ بالای شهر، فرشته‌ها، عمله‌ها، روسپی‌ها، و ظهرِ دوشنبه، هفتم خرداد ...! لطفا سايه سارِ همين چند سطرِ ساده را سانسور نکنيد. يکی از نويسندگانِ مايل به عهدِ اتابکان خواب ديده است خداوند او را از قزوين به ری خواهد رساند و در کتاب مقدس آمده بود نان ارزان است هنوز کلمه ارزان است هنوز کتاب ارزان است هنوز و زندگی و دشنام، دو رويی، و اجازه بدهيد عرض خواهم کرد همه‌ی آن حقيقتِ لوس بی‌مزه همين است ايرانيان هرگز در زندگی دروغ نمی‌گويند. پس پای صندوق‌های رای زانو خواهيم زد به نام پدر، پسر و روح‌القدس ...! آمين! مورچه‌های غمگينِ من! آمين! (پس فالگيرِ بزرگ از مسندِ آفتاب به زير آمد و خطاب به خرمگسِ خسته گفت: دريغا که در اين درازنایِ بی‌دليل آدمی تولدِ خويش را تنها در وحشتِ گريه آغاز میکند!) و روزنامه‌ها نوشتند در زندگی هرگز حق با هيچ کسی نبوده است و اگر آدمی می‌توانست تنها به قدرِ شبتابی، شريکِ روشنايی شود ديگر نيازی به عناوين آبرومند و اخبارِ خالصِ روزگارِ خويش نداشت. خوش باشيد مورچگانِ غمگينِ من! جهان را تنها برای فحاشانِ بی‌شرف آفريده‌اند. سید علی صالحی 4
خاله 3004 ارسال شده در 9 شهریور، 2010 مثل میوه افتاده‌ای دلتنگم میوه‌ای که درختش را بریده و برده‌اند 4
YAGHOT SEFID 29302 ارسال شده در 10 شهریور، 2010 سوز عشق تو چون گرم التهاب شوم چو شمع شعله کشم آنقدر که آب شوم هزار چشمه نور از تو در دلم جاريست به کهکشان روم و رشک آفتاب شوم تو ای سلاله خورشيد ذره پرور باش مباد آنکه چو زلفت به پيچ و تاب شوم مشام من ز گل روی خود معطر کن که با نسيم سبک سير هم رکاب شوم به شوق چشمه وصل تو آمدم ، مپسند که درکويرغمت خسته از سراب شوم کنون که دامنم زاشک شوق لبريزست بیا که من ز وصال تو کامياب شوم هزار شکوه ناگفته در دلم باقیست ولی چو لب به سخن آوری مجاب شوم من و غلامی درگاه مهدی موعود که با شنيدن نامش در انقلاب شوم در آن حریم که نامحرم است مهر منیر کیم که ذره ناچيز آن جناب شوم به گرد شعله چو پروانه سوختم ای دوست بدین امید که از عاشقان حساب شوم 2
YAGHOT SEFID 29302 ارسال شده در 10 شهریور، 2010 رندان سلامت می کنند جان را غلامت می کنند مستی ز جامت می کنند مستان سلامت می کنند غوعای روحانی نگر سیلاب طوفانی نگر خورشید ربانی نگر مستان سلامت می کنند ای آرزوی آرزو آن پرده را بردار از او من کس نمی دانم جز او مستان سلامت می کنند آن دام آدم را بگو وان جان عالم را بگو آن یار و همدم را بگو مستان سلامت می کنند ای ابر خوش باران بیا وی مستی یاران بیا وی شاه طراران بیا مستان سلامت می کنند 2
خاله 3004 ارسال شده در 10 شهریور، 2010 نیامدنت را به فال نیک می گیرم از کجا معلوم که می آمدی و خنده هایت شبیه خنده های نامردان نشده بود؟ از کجا که می آمدی و دست هات به جای بوی نوازش من در خواب بوی اسکلت هایی که هنوز نمرده اند نمی داد؟ به نیامدنت ادامه بده شبی که رفتی حسابی ماه بودی از کجا که شبی که خدایی نکرده برمی گردی ماه را زیر قدم های تند هوس آلودت شکنجه نکرده باشی؟ مهدیه لطیفی 4
- Nahal - 47858 ارسال شده در 11 شهریور، 2010 همه رفتن،کسی دور و برم نیست… چنین بی کس شدن در باورم نیست… اگر این آخر و این عاقبت بود… به جز افسوس هوایی در سرم نیست… همه رفتن کسی با ما نموندش کسی خط دل ما را نخوندش… همه رفتن ولی این دل ما را همون که فکر نمی کردیم سوزوندش چه حاشا، تقه ای بر در نخورده! که آیا زنده ایم یا جون سپرده!! چه حاشا صحبتی حرفی کلامی… که جز رفته پایین ما نمرده…. عجب بالا و پایین داره دنیا… عجب این روزگاز دلسرد با ما یک روز دور و برم صد تا رفیق بود مرا امروز ببین تنهای تنها…. خیال کردم که این گوشه کنارا، یکی داره هوای کار ما را یکی هم این میون دلسوز ما هست…. نداره آرزو ، آزار ما را عجب بالا و پایین داره دنیا عجب این روزگاز دلسرد با ما یک روز دور و برم صد تا رفیق بود مرا امروز ببین تنهای تنها…. 3
ارسال های توصیه شده