مشاعره با اشعار حافظ

[ترانه18 8013]

شراب خورده و خوی کرده می‌روی به چمن

که آب روی تو آتش در ارغوان انداخت

[sam arch 55879]

تا بو كه يابم آگهى از سايه ء سرو سهى

گلبانگ عشق از هر طرف بر خوشخرامى مى زنم

[ترانه18 8013]

مددی گر به چراغی نکند آتش طور

چاره تیره شب وادی ایمن چه کنم

 

 

حافظا خلد برین خانه موروث من است

 

اندر این منزل ویرانه نشیمن چه کنم

[sam arch 55879]

مى ده كه نوعروس چمن حد حسن يافت

كار اين زمان ز صنعت دلاله مى رود

[ترانه18 8013]

دوش لعلش عشوه‌ای می‌داد حافظ را ولی

من نه آنم کز وی این افسانه‌ها باور کنم

[sam arch 55879]

ما قصه سكندر و دارا نخوانده ايم

از ما بجز حكايت مهر و وفا مپرس

[ترانه18 8013]

سخن درست بگویم نمی‌توانم دید

که می خورند حریفان و من نظاره کنم

[sam arch 55879]

مردم درين فراق و در آن پرده راه نيست

يا هست و پرده دار نشانم نمى دهد

[ترانه18 8013]

دانی که چیست دولت دیدار یار دیدن

در کوی او گدایی بر خسروی گزیدن

[sam arch 55879]

نگويم از من بى دل به سهو كردى ياد

كه در حساب خرد نيست سهو بر قلمت

[ترانه18 8013]

تا شدم حلقه به گوش در میخانه عشق

هر دم آید غمی از نو به مبارک بادم

[sam arch 55879]

ميل رفتن مكن اين دوست دمى با ما باش

بر لب جوى طرب جوى و به كف ساغر گير

[ترانه18 8013]

راه دل عشاق زد آن چشم خماری

پیداست از این شیوه که مست است شرابت

[sam arch 55879]

ترسم اين قوم كه بر دردكشان مى خندند

در سر كار خرابات كنند ايمان را

[ترانه18 8013]

ای قصر دل افروز که منزلگه انسی

یا رب مکناد آفت ایام خرابت

[sam arch 55879]

تكيه بر تقوى و دانش در طريقت كافريست

راهرو گر صد هنر دارد توكل بايدش

[ترانه18 8013]

شوق لبت برد از یاد حافظ

درس شبانه ورد سحرگاه

[sam arch 55879]

هرگز نميرد آن كه دلش زنده شد به عشق

ثبت است بر جريده ء عالم دوام ما

[ترانه18 8013]

اگر چه زنده رود آب حیات است

ولی شیراز ما از اصفهان به

 

 

سخن اندر دهان دوست شکر

 

ولیکن گفته حافظ از آن به

[sam arch 55879]

هر كه آمد به جهان نقش خرابى دارد

در خرابات بگوئيد كه هشيار كجاست