مشاعره

[azarafrooz 14221]

ما سیه گلیمان را جز بلا نمی شاید

بر دل بهایی نه هر بلا که بتوانی

[moein.s 18983]

یا رب تو آن جوان دلاور نگاه دار

کز تیر آه گوشه نشینان حذر نکرد

 

حافظ

[azarafrooz 14221]

دوستان عيب من بي دل حيران نكيد

گوهري دارم و صاحب نظري ميجويم

[moein.s 18983]

می تازی همزاد عصیان

به شکار ستاره ها رهسپاری

دستانت از درخشش تیر و کمان سرشار

اینجا که منهستم

آسمان خوشه کهکشان کی آویزد

کو چشمی

آرزومند ؟

 

سهراب عزیز

[azarafrooz 14221]

در این زمانه که شرط زندگی نیرنگ است

دلم برای رفیقان بی‌ریا تنگ است

[moein.s 18983]

تو همچون کوه مغروری

صفای روح پاکت را

میان آسمان صاف باید دید

دلت آیینه ای زیباست

نه بر آن نقش زنگاری

تو همچون اسب خود

چالاک و نیرومند

 

حمید مصدق

[azarafrooz 14221]

در اين بيابان ، ز ناتواني ، فتادم از پا ، چنان كه داني

صبا پيامي ، ز مهرباني ، ببر ز مجنون ، به سوي ليلا

[moein.s 18983]

از غم خبری نبود اگر عشق نبود

دل بود ولی چه سود اگر عشق نبود ؟

بی رنگ تر از نقطه ی موهومی بود

این دایره ی کبود ، اگر عشق نبود

 

قیصر امین پور

[layla 639]

دلتنگم و دیدار تو درمان منست

بی رنگ رخت زمانه زندان منست:icon_gol:

[azarafrooz 14221]

تا که تکمیل شود حج من و تقصیرم

باید این دیده و این دست کنم قربانی

[moein.s 18983]

یادم بماند آفتاب

سر از کدام سو زده امروز

هوای آمدنت

مرا دوباره گرفته است

 

از رویا زرین

[...YaSss 1393]

ترکه فرضی تنبیه من آماده نشد ؟

 

یا مرا چوب تادب بنواز ؛

 

یا بیا و سبد معذرتم را بپذیر...!

 

[moein.s 18983]

راننده در گشوده و مرا پیش خود نشاند

برگشتم و نگاه به او بستم

با شانه های خم شده در زیر بار سر

با گرد آسیای زمان بر شقیقه ها

چون لک لکی شکسته و لرزان بود

نزدیک چار راه

یک دم ، چراغ سرخ به ما هر دو ایست داد

 

چند بیت از شعر زیبای در میان سرخ و سبز نادر نادرپور

[...YaSss 1393]

دستور مي دهم

.

.

.

آجُر بزن به خانه يِ سيمانيم و بعد

محکوم شو به اين که نمي دانيم وبعد

يک روز ميرسد که عزادار مي شوي

باآيه هاي روشن قرآنيم و بعد

[moein.s 18983]

در پیش کومه ام

در صحنه ی تمشک

بیخود ببسته است

مهتاب بی طراوت.لانه.

 

یک مرغ دل نهاده ی دریادوست

با نغمه هایش دریایی

بیخود سکوت خانه سرایم را

کرده است چون خیاش ویرانه.

 

از نیما یوشیج

[azarafrooz 14221]

هر ذره که در خاک زمینی بود است

پیش از من و تو تاج و نگینی بوده است

گرد از رخ نازنین به آزرم فشان

کان هم رخ خوب نازنینی بود است

[moein.s 18983]

تقدیر تقویم خود را تماما به خون میکشید

وقتی که رستم تهیگاه سهراب را می درید

بی شک نمی کاست چیزی از ابعاد آن فاجعه

حتی اگر نوشدارو به هنگام خود می رسید

 

حسین منزوی

[azarafrooz 14221]

دوستی با تیشه کردم مرده ام

در دهانم خشکی و خواری چرا

در لجن گر ریشه کردم مرده ام

آفتاب مهر کی بینی ز جان

داد براندیشه کردم مرده ام

خاموشی این نیست در کنجی، شبی

گر زبان در شیشه کردم مرده ام

[...YaSss 1393]

ده سال مـی شود کـه خـرابـم...فقـط خـراب

ده سال مـی شود کـه بـرایـم غـریبـه ای

شایـد تـو هـم شبیـه دلـم درد می کشی

شاید تـو هـم همیشـه خـودت را زدی بـه خـواب

 

 

 

[دختر باران 18625]

به غیر خون جگر نیست بی نصیبان را

زمانه را چه گنه؟چون نصیب ما اینست

رهی