وصف حالتان با زبان شعر

[MEMOLI 8954]

.

.

.

من زودتر از عقربه ها اتفاق می افتم ...!

[خاله 3004]

به پرواز

شک کرده بودم

به هنگامی که شانه‌هایم

از وبالِ بال

خمیده بود،

[MEMOLI 8954]

با مداد رنگي ام

آســمانم را آبـی ِ پر رنــگ میکنم !

گه گاهی هم ابــری در کناری میکشم

تا شاید روزی بــارانی ببارد ...

.

.

.

[*Polaris* 19606]

..

سکوت بودم من

آنگاه که عشق

با خمیازه ای

روی گرداند و رفت

و اندوه

با ناله

به دامان ام ریخت

من اما

ناگفته بسیار دارم

..

[MEMOLI 8954]

ما ایستاده ایم

و لحظه لحظه نوبت خود را

خمیازه می کشیم !

اما ...

این آسیاب کهنه به نوبت نیست

شاید همیشه نوبت ما فرداست ...!

.

.

.

 

[MEMOLI 8954]

می دانم ...

زمانی آرام خواهم گرفت

و خواهم گریست !

.

.

.

[Astraea 25351]

زین همــــرهان سست عناصر دلــــم گرفت

شیــر خـــدا و رستم دستــانــم آرزوســـــت

 

زیــــن خلق پر شکایت گریان شدم ملـــــول

آن های و هوی و نعره ی مستانم آرزوست

[MEMOLI 8954]

.

.

.

من زندگي ام را خواب مي بينم ... روياهايم را زندگي مي كنم ...!

[خاله 3004]

همه جا سپید

برف باریده ...

راه می روم تمام راه را

و سوت می زنم

برای غریبی جا پاهایی كه

فقط مال من است !!

[aida.comix 1809]

این روزها همه کمرنگ می شوند

من در میان کمرنگ ها پر رنگ

پاک کن را دستت دادم

جای کمرنگ کردنم،بی رنگم کردی

حالا حسابی بی رنگم...

[aida.comix 1809]

این ثانیه ها آرامشی دارم وصف ناشدنی!

دیروزی مملؤ از نبودنت و امروز افتاده ام در دام آرامشت...

گاه گاه آنقدر برایم سؤال می شوی که می مانم در فلسفه هستی ات،وجودت

گویی قلم هم بی میل شده برای خزیدن روی این کاغذ پاره ها،او هم چون من رسیده به آرامشی وصف ناشدنی!!

چه خرامان می تراود از قلمم این ثانیه ها...

 

گفته بودی آرامشی،گفته بودم نمی خواهم آرامشت را،تشویش جانم شدی،غرق شدم در طوفان بلایت...

لبخند که می زنند این آدمک های دست ساخته ی تو،چیزی از وجودم جاری می شود به نگاهت...

در خنده های پر دردشان تویی می بینم به وسعت آفرینش،گویی تجلی یافته ای در گلخند یک بهانه ی شیرین شبانه...

تمامأ ترانه شده ام در باران این لحظه ها...

تمامأ تو شدم در این من شدن ها و بی تو،تو شدن ها!

لحظه ای سکوت...

آری! یکپارچه آرامشم...

[aida.comix 1809]

بارور شده ام!!!

از عشق بازی عقل و اندیشه!

دیگر نمی توانم سرم را بلند کنم...

حالا خوب میفهمم وقتی می گویند درخت هر چه بارش بیشتر میشود،خمیده تر می شود

[*Polaris* 19606]

من و تلفن

 

هر دو خاموشیم

 

روزهاست

 

كسی از ما

 

صدایی نشنیده است!

[aida.comix 1809]

نفس هایم را احساس میکنم...

سنگین است،انگار غول سنگین خاطرات روی نفس هایم افتاده

گویا کبود شده ام ...

رو به روی آیینه می ایستم...

چنگ میزنم به این خاطرات...

پس از ساعت ها کلنجاااار....

آه...باز نفسم برگشت...

[خاله 3004]

هر قدر

این قلم

نوشت ،

خط زد ،

نگاشت و خط خطی کرد

باز ، به پندار نیامدی ...

اکنون ، دیگر بار

 

.

.

 

میان کاغذ های مچاله می جویمت

که زیر پا انداخته ام

[MEMOLI 8954]

.

.

.

ديگر خوب ياد گرفته ام صبر كنم ...

صبر مـي كنم !

[aida.comix 1809]

بغض است که جا خوش کرده در بیراهه ی گلویم

من ِ ساده را ببین که فکر میکردم تو در راه گلویم مانده ای...

چه خیال خامی...

یادم نبود سالهاست که طعم تو را هرگز نچشیده ام!!!

[aida.comix 1809]

لعنت بر این شب ها...

لعنت بر این ساعت خشکیده ی سرد که جان میدهد و جان میگیرد تا میگذرد...

لعنت بر این ثانیه هایی که فاصله تنها بهانه ی بغض هایم شده...

لعنت بر من که تا این موقع شب دست از تو بر نمیدارم...

و لعنت بر تو که میدانی دوریت جانم را میگیرد و باز دوری...

[گیلاس 367]

یا رب نظری بر منه سرگردان کن

لطفی به منه دلشده حیران کن

با من مکن آنچه من سزای آنم

هرچه از کرم و طلف تو زیبد آن کن

[aida.comix 1809]

نمی دانم امشب چه می گذرد بر من....

 

ذهنم در حال انفجار است...

 

یک گل به من دهید...

 

میخواهم ببینم دوستم دارد؟

 

یا دوستم ندارد؟

 

دوستم دارد؟

 

دوستم ندارد؟

 

دوستم دارد؟

 

دوستم ندارد؟

 

گلبرگ ها تمام شده و او همچنان ....

 

دوستم ندارد...