جستجو در تالارهای گفتگو
در حال نمایش نتایج برای برچسب های 'نانوفناوری'.
9 نتیجه پیدا شد
-
دانلود مقالات سومين همايش سراسري كاربردهاي دفاعي علوم نانو(1392)
a.namdar پاسخی ارسال کرد برای یک موضوع در صنایع نظامی و دفاعی
سلام در این تایپیک سعی می‌کنم کلیه مقالات شفاهی(oral) ارائه شده در سومين همايش سراسري كاربردهاي دفاعي علوم نانو (1392)را قرار بدهم. محورها و اهداف همایش به شرح زیر بوده است: محورها 1- نانو شيمي 2- نانو مواد 3- نانوفيزيك 4- نانو زيست‌فناوري 5- نانوفناوري پزشكي 6- نانو فوتونيك و نانو الكترونيك 7- محاسبات نانويي و شبيه‌سازي با كاربردهاي دفاعي نظير: * آشكارسازي و تشخيص سريع * حفاظت بالستيكي، شيميايي، زيستي و پرتويي * رفع و دفع آلاينده‌ها، خود رفع‌آلودگي‌كننده‌ها، خود ترميم‌شونده‌ها * پوشش‌هاي جاذب امواج الكترومغناطيس/صوت * استتار، اختفاء، فريب * مواد منفجره، پيشرانه و پيروتكنيك * باتري‌ها، سلول‌هاي خورشيدي، پيل‌هاي سوختي، خازن‌ها * سازه‌ها و استحكامات خاص * پيشگيري، درمان صدمات فيزيكي * ليزر * ساير كاربردها فایل ها به صورت زیپ بوده و پسوورد هم : www.noandishaan.com می باشد.- 26 پاسخ
-
- 3
-
-
- محاسبات نانو یی و شبیه سازی
- نانو فتونیک
- (و 9 مورد دیگر)
-
افزایش برداشت نفت با کمک نانو ذرات پلیمری
unstoppable پاسخی ارسال کرد برای یک موضوع در اخبار و نوآوری
یک گروه تحقیقاتی بین‌المللی موفق شده است با استفاده از نانوذرات پلیمری، بازده فرآیند استخراج نفت را افزایش دهد. زمانی که شرکت‌های نفتی از ادامه اسختراج نفت از یک چاه منصرف می‌شوند و در واقع آن چاه را به حال خود رها می‌کنند، هنوز نیمی از منابع نفتی چاه در آن وجود داشته و استخراج نشده است. دلیل رها کردن چاه این است که بهبود چاه برای ادامه برداشت نفت کاری دشوار است. اخیرا محققان موفق شدند با استفاده از نانوذرات، روشی برای برداشت نفت از این چاه‌ها ارائه کنند. نفت معمولا در میان حفره‌های بسیار ریز سنگ‌ها به دام می‌افتد. فشار طبیعی داخل مخازن نفت بسیار بالا است، بنابراین زمانی که مته حفاری به نفت می‌رسد، نفت با فشار از مخزن بیرون می‌جهد. برای حفظ این فشار، شرکت‌های برداشت نفت، به جای نفت خارج شده از زمین، آب به آن تزریق می‌کنند. آب تزریق شده موجب می‌شود تا نفت با فشار زیادی به بیرون رانده شود. نقطه‌ای که آب به چاه تزریق می‌شود، معمولا چند صد متر یا چند هزار متر دورتر از نقطه‌ای است که فرآیند استخراج نفت صورت می‌گیرد. مشکلی که در این روش وجود دارد این است که هر چند آب باعث افزایش فشار نفت می‌شود، اما بعد از مدتی آب جای نفت را در خروجی چاه می‌گیرد و به جای نفت، آب استخراج می‌شود. این نقطه‌ای است که شرکت‌ها مجبور به تعطیل کردن چاه می‌شوند. بیش از چند دهه است که شرکت‌های نفتی روی حل این مشکل کار می‌کنند، به طوری که راه‌های متعددی برای این کار پیشنهاد شده است. یک گروه تحقیقات از مرکز cipr با همکاری محققان چینی روشی برای حل این مشکل ارائه کرده‌اند. این گروه چینی پیش از این موفق به برداشت 15 درصد از نفت باقی‌مانده در چاه‌ها شده بودند، اما با همکاری این گروه نروژی در نهایت این رقم را به 50 درصد رساندند. در این پژوهش محققان در کنار آب، از نانوذراتی استفاده کردند که قطری کمتر از حفره‌های چاه داشتند. زمانی که آب و نانوذرات به چاه تزریق می‌شود، آب موجب افزایش فشار بر چاه می‌شود و نانوذرات، حفره‌های به جای مانده را پر می‌کند. با این کار نفت بیشتری از چاه استخراج می‌شود. این گروه تحقیقاتی روی نانوذرات با ابعاد مختلف مطالعه کرده و بهترین نانوذرات را برای این کار پیدا کرده‌اند، این نانوذرات از نوع پلیمر بوده که با دیوار چاه برهمکنش ایجاد می‌کنند. منبع: مجله بسپار -
آشکارسازی تومورهای سرطانی با نانوپلیمرها
unstoppable پاسخی ارسال کرد برای یک موضوع در اخبار و نوآوری
گروهی از پژوهشگران ایرانی با ایده پردازی‌های جدید خود، به کمک آزمایشگاه کنترل معاونت غذا و دارو وزارت بهداشت موفق به سنتز نوع جدید پلیمری شد که دارای خاصیت دارویی برای آشکارسازی سرطان‌های پستان و تومورهای کبدی در مراحل اولیه هستند. این دارو علاوه‌بر درمان تومورهای سرطانی قابلیت استفاده در تصویربرداری MRI به عنوان تشدید کننده‌های تصویری (مواد کنتراست‌زا) را دارد. تصویربرداری مولکولی روشی غیرتهاجمی و اختصاصی برای‌شناسایی بیومارکرهای ویژه بافت‌ها و سلول‌های بیمار است که در طول دهه گذشته کاربردهای فراوانی داشته است. تصویربرداری رزونانس مغناطیسی یا MRI به‌دلیل قابلیت‌ها و توانمندی‌های ویژه به عنوان تکنیکی برتر در ارائه اطلاعات آناتومیکی و فیزیولوژیکی با دقت بالا مطرح است. از مواد داروئی حاجب (Contrast Agents) در MRI استفاده می‌شود که به شکل‌های مختلف در دسترس هستند. با ورود فناوری نانو به عرصه پزشکی تشخیصی به‌خصوص MRI، نانوذرات مغناطیسی به عنوان موفق‌ترین راه ممکن مطرح هستند که برخلاف مواد حاجب موجود که فقط سیگنال حاصل از عروق را تشدید می‌کنند، سیگنال حاصل از بافت‌ها و سلول‌های خاص را نیز درحد قابل تشخیص افزایش می‌دهند. دکتر نادر ریاحی عالم، استاد گروه فیزیک پزشکی و مهندسی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران در این‌باره گفت: «از آنجا که داروی مرسوم کنتراست مغناطیسی (مگنویست) در سطح خارج سلولی کاربرد دارد لذا برای تشخیص سلول‌های سرطانی در مراحل اولیه لازم است که این دارو دارای سایز و ابعاد قابل نفوذ به سلول باشد. به‌همین خاطر پروسه سنتز این دارو در سایز نانو این امکان را فراهم می‌آورد که از سطح فضای خارج سلولی به فضای درون سلولی راه یابد و سلول‌های سرطانی و تومورال را از سلول‌های نرمال متمایز و قابل‌شناسایی نماید. لذا ماده دریافتی از دانشگاه کالج لندن به‌صورت امولسیون برای ساخت پلیمرهای جراحی مفید و دارای نتایج موفقیت آمیز بود و می‌توانست بعنوان ماده کنتراست تصویربرداری ام ار‌ای در سایز نانو قابل استفاده باشد.» هدف از انجام این مطالعه ارزیابی بهینه‌سازی کنتراست نانوذرات گادولینیوم اکساید با پوشش نانوکامپوزیت و پایه سیلیکونی و مقایسه نانوذره گادولینیوم اکساید با ماده کنتراست متداول در تصویربرداری تشدید مغناطیسی مگنویست (Magnevist) است. در این مطالعه امولسیون جدید تشکیل شده از نانوذره گادولینیوم اکساید و پوشش نانوکامپوزیت POSS-PCU بررسی شد. نانوذرات گادولینیوم اکساید در مقایسه با مگنویست با کاهش زمان استراحت و یا افزایش آهنگ استراحت (Relaxivity) می‌تواند شدت سیگنال MRI را افزایش داده و بعنوان ماده کنتراست مثبت در مقایسه با نانوذرات اکسیدآهن (ماده کنتراست منفی)، بهینه‌سازی کنتراست بالایی را در MRI ایجاد کند. داروی جدید هم اکنون در ادامه روشهای هدفمند‌سازی و از طریق اتصال با مواد زیست سازگار، به نتایج سودمند دیگری در دارورسانی هدفمند جهت آشکارسازی عقده‌های لنفاوی سرطان پستان و تومورهای کبدی نایل شده است. وی در تکمیل این مطلب افزود: «در انجام این طرح علاوه‌بر سنتز دارویی مبنی بر آشکارسازی سرطان‌های مختلف در مراحل اولیه، توانستیم داروی مرسوم وارداتی از خارج را نیز سنتز نماییم که دارای اثرات قابل توجهی شبیه نمونه خارجی است.» در مورد کاربردهای ماده سنتز شده، کاربرد آن در علوم تصویربرداری پزشکی برای سیستمهای تصویربرداری MRI و نیز استفاده‌های چندگانه در درمان تومورها به‌طور همزمان مطرح است. ریاحی عالم در رابطه با معرفی این دارو گفت: «از آنجا که نمونه غیر نانو این دارو مورد تایید سازمان استاندارد مواد غذایی و دارویی امریکا است، لذا دارای تاییدیه FDA است، به همین خاطر چون این دارو مراحل آزمایشگاهی و حیوانی را گذرانده است در حال بررسی‌های انسانی است که پس از آن معرفی می‌شود.» نتایج این کار تحقیقاتی که به دست دکتر نادر ریاحی عالم و همکاران وی صورت گرفته است، در مجله Biological trace element research (جلد 137، شماره 3، دسامبر 2010) منتشر شده است. علاقمندان می‌توانند متن کامل مقاله را در صفحات 324 الی 334 همین شماره مشاهده نمایند. منبع: مجله بسپار -
ساخت پلیمر رسانا و انعطاف‌پذیر با کمک نانوذرات طلا
unstoppable پاسخی ارسال کرد برای یک موضوع در اخبار و نوآوری
یک تیم تحقیقات بین‌المللی موفق شده است تا با وارد کردن نانوذرات طلا به ساختار پلی‌اورتان، پلیمر رسانا و انعطاف‌پذیر تولید کند. این فیلم رسانا کاربردهای وسیعی در تولید ادوات الکترونیکی انعطاف پذیر دارد. قطعات الکترونیکی انعطاف‌پذیر دارای کاربردهای متعددی است. برای مثال می‌توان از این قطعات در نمایشگرهای انعطاف‌پذیر، باتری‌ها و ادوات پزشکی استفاده کرد. نیکولاس کوتوف و همکارانش موفق شدند با افزودن نانوذرات طلا به پلی‌اورتان هدایت الکتریکی آن را افزایش دهند با این کار می‌توان صفحه‌های رسانا و انعطاف‌پذیر تولید کرد. این گروه تحقیقاتی از دانشگاه میشیگان نشان دادند که وجود نانوذرات طلا در ساختار پلیمر استحکام پلیمر را نیز بهبود می‌دهد. کوتوف می‌گوید: این کامپوزیت، حاوی نانوذرات به صورت فلز منعطف عمل می‌کند. از این روش می‌توان برای تولید کامپوزیت‌هایی حاوی نانوذرات مختلف استفاده کرد که کاربردهای متنوعی نیز خواهد داشت. این کامپوزیت در صورتی که دو برابر حالت اولیه خود کشیده شود هنوز رسانای الکتریکی خوبی است، پژوهشگران می‌کوشند تا این ساختار را به اشکال مختلف نظیر زیگزاگی یا فنری شکل در آورند. پژوهشگران این پروژه از این که افزودن نانوذرات طلا به پلیمر پلی‌اورتان می‌تواند انعطاف‌پذیری و تعداد الکترون‌های در حال حرکت را افزایش دهد شگفت‌زده هستند. نتایج این پژوهش در نشریه Nature به چاپ رسیده است. یونسیب کیم، نویسنده اول این مقاله می‌گوید: ما دریافتیم که در هنگام کشیده شدن پلیمر، نانوذرات به صورت زنجیره‌ای در یک صف قرار می‌گیرند به همین دلیل هدایت الکتریکی آن نیز افزایش می‌یابد. کوتوف می‌گوید: با کشیدن این پلیمر، نانوذرات در آن به نحوی تغییر وضعیت می‌دهند که رسانایی پلیمر حفظ شود. به همین دلیل است که این کامپوزیت هم دارای انعطاف‌پذیری و هم هدایت الکتریکی مناسبی است. این گروه تحقیقاتی موفق شده‌اند تا با استفاده از دو ماده مختلف، ساختار جدیدی با ویژگی‌ها جالب توجه ارائه کند. برای این کار از دو روش لایه‌ای و *****کردن استفاده شده است. محصولی که از روش لایه‌ای بوجود می‌آید دارای رسانایی بیشتری است در حالی که روش *****کردن منجر به محصول منعطف‌تر می‌شود. ساختار لایه‌ای که حاوی 5 لایه طلا است دارای هدایت الکتریکی 1100 S/cm بوده در حالی که اگر همین 5 لایه با استفاده از روش *****کردن بدست آید رسانایی 1800 S/cm را خواهد داشت. از این کامپوزیت می‌توان برای تولید الکترود در باتری‌های انعطاف‌پذیر استفاده کرد. این باتری‌ها در بخش جراحی‌های مغز قابل استفاده است. چنین الکترودهایی به دلیل انعطاف‌پذیری دارای دوام زیادی در مغز خواهد بود. منبع : Elastic electronics: Stretchable gold conductor grows its own wires منبع : مجله بسپار-
- 2
-
-
- نانو
- نانوفناوری
- (و 13 مورد دیگر)
-
ساخت پوشش‌های خودتمیزشونده در دانشگاه گیلان
unstoppable پاسخی ارسال کرد برای یک موضوع در اخبار و نوآوری
محققان دانشگاه گیلان موفق به طراحی و ساخت پوشش‌های خودتمیزشونده با قابلیت استفاده در صنایع نساجی و ساخت سطوح شدند. دکتر هادی فلاح معافی، عضو هیات علمی دانشگاه گیلان اظهار کرد: هدف از انجام این پروژه سنتز نانوذرات تیتانیوم دی اکسید آلاییده با نقره و زیرکونیوم و همچنین سنتز نمونه آلاییده اشتراکی با نقره و زیرکونیوم (Ag-Zr-TiO2) بر روی الیاف پلی آکریلونیتریل جهت مطالعه خواص خود تمیز شوندگی فوتوکاتالیزوری بوده است. وی افزود: در این تحقیق یک روش ساده و موثر برای ایجاد پوشش‌های خود تمیز شونده بر مبنای TiO2 و نمونه‌های آلاییده آن بر روی الیاف پلی آکریلو نیتریل ارائه شده است. TiO2 آلاییده با نقره و زیرکونیوم به تنهایی و هچنین آلاییده با نقره و زیرکونیوم به صورت اشتراکی (co-doped) به روش سل-ژل تهیه و شناسایی شده است. فلاح معافی خاطرنشان کرد: در این پژوهش از تیتانیوم تترا ایزوپروپوکساید به عنوان پیش ماده برای سنتز TiO2 استفاده شد. ابتدا مقدار مناسب از تیتانیوم تترا ایزوپروپوکساید به استیک اسید گلاسیال تحت همزدن مغناطیسی اضافه و سپس آب دیونیزه، قطره قطره به مخلوط اسیدی الکوکسید تیتانیوم اضافه شد. مخلوط به دست آمده به مدت کافی همزده شد و سپس سل شفافی به دست آمد. سل تیتانیوم دی‌اکسید آلاییده با نقره و زیرکونیوم و co-doped مشابه روش فوق با استفاده از نمک نقره و زیرکونیوم جهت دوپ کردن نقره و زیرکونیوم سنتز شد. سپس از سل‌های به دست آمده برای پوشش دهی به پلی آکریلو نیتریل استفاده شد. به گفته فلاح معافی، مطالعات اخیر برای اصلاح و بهبود خواص فوتوکاتالیستی TiO2 از طریق فرآیند دوپ شدن اشتراکی (co-doped) نشان دهنده بهبود فعالیت فوتوکاتالیزوری برای TiO2 است که ناشی از تقویت و همکوشی بین یون‌های دوپ‌کننده است. در این تحقیق نیز تقویت و همکوشی بین نقره و زیرکونیوم در نانوکامپوزیت Ag-Zr-TiO2 موجب بهبود فعالیت فوتوکاتالیزوری TiO2 در رفتار خود تمیز شوندگی فوتوکاتالیزوری شده است. وی در مورد نتایج این تحقیقات نیز افزود: نانوذرات تیتانیوم دی اکسید و آلاییده آن با نقره و زیرکونیوم و همچنین نمونه آلاییده اشتراکی با نقره و زیرکونیوم (Ag-Zr-TiO2) روی الیاف پلی آکریلو نیتریل به روش سل-ژل سنتز شد. فعالیت فوتوکاتالیزوری نمونه‌های پوشش داده شده با Ag-Zr-TiO2 ,Ag-TiO2 ,Zr-TiO2 ,TiO2 در تخریب نوری رنگینه‌های متیلن بلو و اوزینY تحت تابش نور فرابنفش-مرئی بررسی شد. تمام نمونه‌های پوشش داده شده هنگامی که تحت تابش نور فرابنفش-مرئی قرار گرفتند، خواص خود تمیز شوندگی فوتوکاتالیزوری از خود نشان دادند. TiO2 آلاییده با Ag و Zr به صورت اشتراکی (Ag-Zr-TiO2) در مقایسه با دیگر نمونه‌ها خواص فوتوکاتالیزوری موثرتری نشان داد. با توجه به اینکه این پروژه می‌تواند در صنایع نساجی و در ساخت سطوح خود تمیز شونده کاربرد داشته باشد، این محققان برای ادامه تحقیقات خود به سنتز نانوکامپوزیت‌های تیتانیوم دی اکسید و دیگر نیم رساناها بر روی سطوح مختلف جهت مطالعه خواص فوتوکاتالیزوری، خواهند پرداخت. نتایج این کار تحقیقاتی که توسط دکتر هادی فلاح معافی، دکتر عبدالله فلاح شجاعی و دکتر محمد علی زنجانچی از اعضای هیات علمی دانشگاه گیلان صورت گرفته، در مجله Journal of applied polymer science منتشر شده است. منبع : مجله بسپار-
- 3
-
-
- tio2
- فوتوکاتالیزور
- (و 8 مورد دیگر)
-
تسریع بهبود سوختگی درجه 3 با پوشش نانولیفی
unstoppable پاسخی ارسال کرد برای یک موضوع در اخبار و نوآوری
پژوهشگران ایرانی موفق به تولید پوشش‌های نانولیفی ضدمیکروب با قابلیت ترمیم زخم های سوختگی درجه سه شدند. پژوهشگران ایرانی با توجه به خاصیت بیولوژیکی کیتوسان و خواص ضد میکروبی بالای آن و همچنین ویژگی‌های نانوالیاف چون تخلخل و ساختار سه بعدی، موفق به تولید پوشش‌های نانولیفی ضدمیکروب با قابلیت ترمیم زخم‌های سوختگی درجه سه شدند. اعمال این پوشش نانولیفی بر روی بریدگی‌ها و سوختگی‌های عمیق سبب می‌گردد سیگنال‌های بیوشیمیایی لازم جهت تسریع بهبود ایجاد شده و ترمیم زخم سریع‌تراتفاق بیافتد. هرساله سوانح مختلف سوختگی که منجر به ایجاد سوختگی‌های درجه سه با وسعت زیاد می‌گردد جان تعداد زیادی از انسان‌ها را به خطر می‌اندازد. در این موارد همواره عفونت و تجمع میکروب در زخم‌های سوختگی ترمیم را با مشکلات زیادی روبرو ساخته و در بعضی موارد منجر به مرگ بیمار می‌گردد. از این رو تولید پوشش‌های زخم‌بند مناسب با قابلیت ضد میکروبی بالا و جذب چرک و عفونت از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. دکتر عادله قلی پور کنعانی دانش آموخته ممتاز مهندسی شیمی نساجی دانشگاه صنعتی امیرکبیر، توضیح داد: «هدف اصلی این کار تحقیقاتی، تولید داربست‌های زیست سازگار و ضد میکروب از پلیمر بیولوژیک کیتوسان به شکل پوشش‌های نانولیفی متخلخل با قابلیت بالا در خارج‌سازی چرک و عفونت است که در نتیجه منجر به ترمیم زخم‌های سوختگی درجه سه می‌گردد. با این هدف از مخلوط پلیمرهای زیست سازگار طبیعی کیتوسان و مصنوعی پلی وینیل الکل استفاده شد و به‌وسیله‌ی فناوری نانو به پوشش‌های نانولیفی تبدیل شد که به صوت داربست برای ترمیم زخم‌های سوختگی درجه سه مورد استفاده قرار گرفت.» این پوشش‌ها به دلیل آبدوستی و تخلخل بالا توانایی خارج نمودن عفونت و خون را از سطح زخم داشته و از طرفی سبب می‌گردند سطح زخم رطوبت لازم را برای ترمیم سریع‌تر دارا باشد. از طرف دیگر ویژگی منحصربه‌فرد نانویی بودن امکان ایجاد ساختار مشابه ماتریس خارج سلولی بافت پوست را به داربست می‌دهد در نتیجه این پوشش‌های نانولیفی قابلیت جذب فیبروبلاست به لایه درم را داشته که در نتیجه کلاژن زایی و ترمیم با سرعت زیاد انجام می‌شود. قلی پور کنعانی ویژگی اصلی این طرح را تلفیق خواص بیولوژیکی عالی کیتوسان با ویژگی‌های منحصربه‌فرد نانوالیاف و دستیابی به داربست زیست سازگاری دانست که می‌تواند هم به صورت داربست بدون سلول و هم داربست به همراه سلول بنیادی برای ترمیم زخم‌های برشی و سوختگی تمام عمق مورد استفاده قرار می‌گیرد. قلی پور کنعانی افزود: «مهمترین ویژگی که فناوری نانو به داربست حاصل داده است، ایجاد یک شبکه سه بعدی متخلخل متشکل از نانوالیاف است که امکان شبیه‌سازی فضای ماتریس خارج سلولی طبیعی را به داربست می‌دهد و سلول‌های فیبروبلاست به سمت لایه درم جذب می‌شوند. در نتیجه سلول‌ها در این فضای مشابه به راحتی به رشد، انتشار و چسبندگی بر داربست می‌پردازند تا در نهایت تمامی ساختار را پرکرده و ترمیم در حد عالی کامل می‌شود.» این طرح تحقیقاتی قبلاً منجر به ثبت سه اختراع در زمینه ساخت و کاربردهای پزشکی شده است و نتایج اخیر این طرح نیز در بررسی‌های پاتولوژی نشان دهنده اثربخشی بسیار خوب زخم‌های سوختگی ترمیم شده با داربست نسبت به گروه کنترل بوده و البته حضور سلول‌های بنیادی در نمونه‌های ترمیم شده با داربست با سلول به دلیل امکان کلاژن‌سازی بیشتر منجربه سطوح ترمیم بسیار بهتری شده است. پوشش نانولیفی حاصله به دلیل تخلخل بالا و همچنین ویژگی هیدروژل بودن پلیمر مورد استفاده، پس از جذب رطوبت و چرک متورم شده و یک گپ بسیار کوچک بین پوشش و سطح زخم ایجاد می‌شود که این امر به همراه ویژگی تخلخل داربست سبب عبور و مرور اکسیژن بر روی زخم در ضمن مرطوب نگه داشتن سطح آن می‌گردد. از طرفی پوشش مورد استفاده خود دارای خاصیت ضد میکروب بوده و مانند سایر پانسمان‌ها نیاز به اعمال پمادها و آنتی بیوتیک‌ها ندارد. همچنین به دلیل حضور الیاف در مقیاس نانو و از جنس پلیمر زیست سازگار سبب ایجاد پاسخ‌های ایمونولوژیک و آلرژیک نمی‌شود و برعکس به بدن القا می‌نماید که بافتی مشابه بافت اصلی در محل زخم قرارگرفته و در نتیجه سبب می‌گردد سیگنال‌های بیوشیمیایی لازم جهت تسریع بهبود ایجاد شده و ترمیم زخم سریع‌تراتفاق بیافتد. نتایج این کار تحقیقاتی که به دست دکتر عادله قلی پور کنعانی و همکاران وی در دانشگاه صنعتی امیرکبیر، دانشگاه علوم پزشکی ایران و مرکز قلب تهران صورت گرفته است، در مجله IET nanobiotechnology (جلد 6، شماره 4، دسامبر 2012) منتشر شده است. علاقمندان می‌توانند متن کامل مقاله را در صفحات 129 الی 135 همین شماره مشاهده نمایند. منبع: مجله بسپار-
- 3
-
-
- نانو
- نانوفناوری
- (و 6 مورد دیگر)
-
دریافت نور بیشتر بدون افزایش دما با نسل جدید پنجره‌های هوشمند
unstoppable پاسخی ارسال کرد برای یک موضوع در اخبار و نوآوری
محققان آزمایشگاه ملی لارنس برکلی متعلق به سازمان انرژی ایالات متحده، ماده جدیدی را برای هوشمندتر کردن پنجره‌ها طراحی کرده‌اند. ماده ابداعی پوشش نازکی از نانوکریستال‌های تعبیه‌شده در شیشه است که می‌تواند به طور پویایی نورخورشید را هنگام عبور از خلال پنجره اصلاح کند. برخلاف فناوری‌های موجود، این پوشش کنترل گزینشی را بر روی نور مرئی و نور مادون‌قرمز نزدیک (NIR) تولیدکننده گرما ارائه می‌دهد، به طوری که پنجره‌ها می‌توانند صرفه‌جویی انرژی و آسایش ساکنان را در طیف وسیعی از شرایط آب‌وهوایی به حداکثر برسانند. هنگام استفاده از این پوشش پنجره، ماده جدید می‌تواند اثر بزرگی را بر روی کارایی انرژی ساختمان داشته باشد. تیم تحقیقاتی پیش‌تر پنجره هوشمندی را طراحی کرده بود که نور مادون‌قرمز نزدیک را بدون مسدودکردن نور مرئی، مسدود می‌کند. این فناوری بر اثر الکتروکرومیک تکیه می‌کرد که در آن تکان کوچک الکتریسته، ماده بین وضعیت مسدودکننده NIR و وضعیت انتقال‌دهنده NIR را سوئیچ می‌کند. پنجره‌های جدید این رویکرد را با ارائه کنترل مستقل بر روی نور مرئی و نور مادون‌قرمز نزدیک، یک گام فراتر می‌برند. کنترل مستقل نور مادون قرمز نزدیک به این معنا است که ساکنان می‌توانند نور طبیعی را در داخل ساختمان بدون داشتن گرمای ناخواسته داشته باشند و این امر نیاز به نوردهی مصنوعی و تهویه هوا را کاهش دهد. در این حالت پنجره می‌تواند به وضعیت تاریک سوئیچ شود و نور و گرما را مسدود کند یا این که به وضعیت کاملا شفاف سوئیچ شود. در قلب فناوری جدید ماده الکتروکرومیک "طراحی‌کننده" وجود دارد که از نانوکریستال‌های اکسید ایندیوم-قلع ساخته شده است. این نانوکریستال‌ها در ماتریکسی شیشه‌ای از اکسید نیوبیوم تعبیه شده‌اند. ماده ترکیبی حاصل دو کارکرد مجزا را ترکیب می‌کند (کارکرد ارائه‌دهنده کنترل نور مرئی و کنترل نور مادون قرمز نزدیک) اما این ماده بیش از مجموعه این اجزا گزارش شده است. محققان تعامل هم‌نیروزادی را در ناحیه ریزی یافتند که در آن ماتریکس شیشه‌ای به نانوکریستالی متصل می‌شود که قدرت اثر الکتروکرومیک را افزایش می‌دهد. این بدین معناست که می‌توان از پوشش‌های نازک‌تر بدون کاهش عملکرد استفاده کرد. کلید رویکرد جدید این است که شیوه‌ای که اتم‌ها در عرض رابط شیشه-نانوکریستال به یکدیگر متصل می‌شوند، موجب بازآرایش در ماتریکس شیشه‌ای می‌شود. تعامل، فضا را در داخل شیشه باز می‌کند و امکان حرکت آسان‌تر بار به داخل و خارج را می‌دهد. فراتر از پنجره‌های الکتروکرومیک، این کشف فرصت‌های جدیدی را برای مواد باتری ارائه می‌دهد که در آن، انتقال یون‌ها از خلال الکترودها یک چالش به شمار می‌آید. از دیدگاه طراحی مواد، دانشمندان حاضر در این پروژه نشان داده‌اند که می‌توان مواد بسیار نامتشابه را با داشتن نانوکریستال‌ها و تعبیه‌کردن آنها در مواد، برای ایجاد ویژگی‌های نوینی که در مواد فاز منفرد همگون (آمورف یا کریستالی) قابل‌دسترسی نیستند، ترکیب کرد. نوآوری جدید اخیرا جایزه 2013 R&D 100 را از آن خود کرد و محققان در مراحل اولیه تجاری‌سازی آن هستند. جزئیات این مطالعه در Nature منتشر شد. منبع: مجله بسپار -
نقش جدید پلیمرها، تحمل 500 کیلو بار توسط قایق نیم کیلویی
unstoppable پاسخی ارسال کرد برای یک موضوع در اخبار و نوآوری
آيا مي‌توان قايقي نيم كيلوگرمي ساخت كه ۵۰۰ كيلوگرم بار حمل كند. آيا مي‌توان تلويزيوني توليد كرد كه صفحه نمايش آن به ضخامت كاغذ ديواري باشد و روي ديوار نصب شود. نانوسلولز قرار است به همه اين رؤياها جامه عمل بپوشاند. كمپاني فورد آمريكا قصد دارد در سال‌هاي آينده تا ۴۰۰ كيلوگرم از وزن خودرو هايش بكاهد. اين خودروسازي در اين مسير از الياف نانوسلولزي استفاده خواهد كرد. نانو سلولز نوعي پليمر طبيعي با خواص تخريب‌پذيري زيستي و قابل بازيافت است. براي توليد آن سلولز به ذراتي ريز (در ابعاد نانو) و تحت فشار بالا به نانوكريستال تبديل مي‌شوند. توليدكنندگان، محصول به دست آمده را به‌صورت دلخواه روي هم مي‌گذارند و بافت مورد نظر را شكل مي‌دهند. از بافت‌هاي نانوسلولزي همچنين مي‌توان ***** ساخت؛ *****هايي كه يا در سيگار به كار مي‌روند يا در دستگاه‌هاي آب‌شيرين‌كن براي حذف املاح موجود در آب دريا. بافت‌هاي نانوسلولزي اين قابليت را دارند كه در آينده در كنار الياف كربن به يك ابرماده تبديل شوند. در حال حاضر از بافت‌هاي بسيار سبك اما فوق مقاوم ساخته‌شده از الياف كربن، از جمله در صنايع خودروسازي و هواپيماسازي استفاده مي‌شود. بافت نانوسلولزي مقاومت كششي بيشتر از كِولار دارد، از كاغذ نازك‌تر است و مي‌تواند در شرايط خاص رساناي جريان الكتريكي باشد. كولار نوعي الياف مصنوعي است كه نسبت استحكام به وزن آن بسيار بالاست. اين الياف با وزن يكسان، ۵برابر فولاد مقاومت كششي دارند. توليد الياف نانوسلولزي سلولز به وفور در دسترس است. توليدكنندگان براي رسيدن به ويژگي‌هاي الياف نانوسلولزي مثلا به سراغ پوست درختان مي‌روند؛ بافت آن را مي‌شكافند تا به الياف بسيار ريز (در مقياس نانو) برسند. براي اين كار دستگاه‌هاي مختلف و مواد شيميايي متفاوتي لازم است. اين فرايند نه‌تنها به انرژي نياز دارد، بلكه به الياف‌ها هم آسيب مي‌رساند. براي توليد الياف نانوسلولزي راه‌هاي ديگري هم وجود دارد؛ مثلا به كمك باكتري‌ها. باكتري‌ها و مخمرهايي كه از انگور سركه مي‌سازند يا حتي قارچ كامبوچا در اين‌جا به كمك پژوهشگران مي‌آيند. اين باكتري‌ها براي تخمير به مقدار بسيار زيادي افزودني از جمله شكر و مايعات و همچنين منبع‌هاي عظيم نگهداري مايعات نياز دارند. در اين ميان محققان دانشگاه تگزاس آمريكا راه‌حلي يافته‌اند كه با استفاده از آن بافت‌هاي پركاربرد نانوسلولزي را ساده‌تر و كم‌هزينه‌تر مي‌توان توليد كرد. به نوشته پايگاه اينترنتي دي‌ولت، پژوهشگران براي اين كار ساختار ژنتيكي جلبك‌ها را با استفاده از دي‌ان‌اي (DNA)باكتري‌هاي سركه تغيير مي‌دهند. جلبك‌هاي تغييريافته براي توليد الياف نانوسلولز به كارگرفته مي‌شوند. اين روش مزيت‌هاي فراواني دارد؛ از جمله اين‌كه مواد مورد نياز – آب و نور خورشيد براي پرورش جلبك – به اندازه كافي وجود دارد. علاوه بر اين، جلبك‌ها دي‌اكسيد كربن را هم جذب مي‌كنند. اين ماده يكي از تركيبات اصلي است كه ورود آن به جو تأثير بسزايي در تشديد پديده گرمايش زمين دارد. كاربرد صنعتي توليد الياف نانو سلولزي به كمك جلبك‌ها در حال حاضر از مقياس آزمايشگاهي خارج شده و در حوزه صنعت تحت بررسي است. پيش‌بيني مي‌شود در ۵ تا ۱۰ سال آينده توليد اين الياف در مقياس وسيع انجام شود. يك شركت لهستاني تلاش مي‌كند تا پايان سال جاري (۲۰۱۳) با روش‌هاي معمول (شيميايي) الياف نانوسلولزي را به توليد انبوه برساند. در توليد تقريبا هر محصولي مي‌توان از الياف نانوسلولزي استفاده كرد سرپرست تيم مطالعاتي دانشگاه تكزاس كه بر روي توليد الياف به كمك جلبك‌ها كار مي‌كند، مي‌گويد با استفاده از اين روش «توليد مقرون به صرفه‌ي الياف نانو سلولز در مقياس انبوه» امكان‌پذير مي‌شود و بدين ترتيب ماده خامي «براي توليد ديرپاي سوخت‌هاي زيستي و بسياري محصولات ديگر» به دست مي‌آيد. به عنوان مثال مي‌توان با استفاده از الياف يادشده جليقه‌هاي ضدگلوله بسيار سبك و در عين حال فوق‌العاده مقاوم توليد كرد. الياف بسيار ريز سلولزي را مي‌توان چنان فشرده در كنار هم چيد كه گلوله نتواند ساختار نهايي الياف را بدرد. با توجه به ساختار فوق‌العاده فشرده اين الياف، مي‌توان از آن براي عايق‌بندي ساختمان‌ها نيز استفاده كرد. امكان توليد ايمپلنت؟ الياف نانوسلولزي با توجه به بافت متخلخل، جاذب بسيار خوب مايعات است. بدين ترتيب مي‌توان با اين الياف، تامپون يا چسب زخم و گاز استريل با قابليت جذب بسيار زياد مايعات توليد كرد. با اين حساب نيازي به تعويض زودهنگام پانسمان زخم نيست. اين ويژگي در بخش سوانح سوختگي بيمارستان‌ها كه در آنها تعويض پانسمان اندام سوخته با درد و سوزش بسيار شديد همراه است، كاربرد فراواني خواهد داشت. علاوه بر اين، بافت الياف نانو سلولزي شباهت فراواني به بافت اندام بدن دارد. با توجه به اين نكته پژوهشگران دانشگاه يِنا در آلمان آزمايش‌هاي حيواني را آغاز كرده‌اند تا ببينند آيا مي‌توان از اين الياف براي توليد درون‌كاشت‌ها (ايمپلنت) استفاده كرد. از بافت‌هاي نانوسلولزي حتي مي‌توان به جاي كاغذ استفاده كرد؛ البته اگر حجم توليد به حد مصرف كنوني كاغذ برسد. افزودن قابليت رسانايي به بافت‌هاي نانوسلولزي دريچه ديگري را به روي محققان صنعتي مي‌گشايد. به‌عنوان مثال مي‌توان شيشه يا پلاستيك را از صفحه نمايش تلويزيون يا كامپيوتر حذف كرد و نمايشگرهايي انعطاف‌پذير به ضخامت پوست ساخت. پايونير، توليدكننده ژاپني دستگاه‌هاي صوتي و تصويري، بر همين اساس روي تلويزيوني كار مي‌كند كه نمايشگر آن را مي‌توان مانند كاغذ ديواري روي ديوار نصب كرد. منبع : پینا -
آرشیو(قبل از مرتب سازی در تیر 91)
EN-EZEL پاسخی ارسال کرد برای یک موضوع در موضوعات متفرقه مهندسی مکانیک
برای دانلود رو لینک زیر کلیک کنید مبانی برق 1- 760 پاسخ
-
- 4
-
-
- aging
- alternative energy for dummies
- (و 309 مورد دیگر)