مهم ترين رويدادهاي جهان در چنين روزي

[Himmler 22,171]

استقبال بي نظير از استخوانهاي ناپلئون

 

 

دسامبر سال 1840، خاكستر بقاياي جسد ناپلئون بناپارت در Les Invalides فرانسه طي مراسم باشكوهي به خاك سپرده شد.

وي در سال 1815 در واترلو واقع در بلژيك امروز از نيروهاي اتحاديه اي مرکب از چند قدرت اروپايي كه بر ضد او تشكيل شده بود شكست خورده و به جزيره سنت هلن در اقيانوس اطلس تبعيد و در همانجا فوت شده بود.

پس از گذشت سالها، هنگام انتقال استخوانهاي ناپلئون به فرانسه؛ از اين استخوانها چنان استقبالي شد كه تا آن روز در طول تاريخ سابقه نداشت؛ زيرا كه وي ديگر قدرتي نداشت كه مردم برايش حساب باز كنند. بيش از يكصد هزار فرانسوي استخوانهاي اورا از ورود به خاک فرانسه تا پاريس در طول دهها كيلومتر مشايعت كرده بودند. اين چنين استقبالي هر سياستمداري را دلگرم به خدمت به وطن مي كند. قدر شناسي مردم از يك فرزند وطن باعث ايجاد انگيزه خدمت در همگان و ترقي ميهن مي شود.

ناپلئون براي اعتلاي فرانسه بود كه آن همه تلاش كرد. وي نه تنها وطن خود را به صورت قدرت اول اروپا در آورد بلكه دستگاه قضايي مدرن با قوانيني جامع و يك نظام پيشرفته آموزش و پرورش كه مورد اقتباس ساير كشورها قرار گرفته است برايش به وجود آورد.

[Himmler 22,171]

يک پستچي آمريکايي در همان نقطه اي که جان اف. کندي گلوله خورد خودکشي کرد!

 

 

بامداد 14 دسامبر 2003 «ريچاد كلم Richard Clem» پستجي 50 ساله شهر دالاس ايالت تكزاس آمريكا كه علاقه زايدالوصفي به جان اف. كندي رئيس جمهور مقتول اين كشور داشت و همه كتابها و مقالات مربوط به ترور مرموز او در ميدان «ديلي پلازا» ي شهر دالاس را خوانده بود به همان نقطه اي كه گلوله به كندي اصابت كرده بود رفت و با شليك يك گلوله به عمر خود پايان داد.

نقطه اي كه كندي گلوله خورد با علامت "ضربدر" كه با سيمان ساخته اند مشخص شده است و ريچاد كلم روي همان علامت خود را كشت. ريچارد ده ساله بود که جان اف. کندي ترور شد.

کندي 22 نوامبر سال 1963 هنگام بازديد با خودرو روباز از شهر دالاس هدف گلوله قرار گرفت و کشته شد. طبق گزارش پليس از پنجره طبقه ششم ساختمان يک مدرسه به سوي "کندي" شليک شده بود و متهم به قتل نيز دو روز بعد هنگام انتقال از زندان به دادگاه با گلوله فرد ديگري کشته شد و اين فرد هم بعدا در زندان فوت کرد. هنوز اسرار اين قتل از پرده ابهام خارج نشده است. ليندن جانسون معاون او که بعدا رئيس جمهوري شد يک تکزاسي بود.

[Himmler 22,171]

[TABLE]

[TR]

[TD=class: h6, width: 595]برخي ديگر از رويدادهاي 15 دسامبر [/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: body, width: 550]1825: در روسيه يك بپاخيزي با هدف الغاء رسم خريد و فروش اراضي مزروعي با كشاورزانش و بعضي اصلاحات اجتماعي ديگر آغاز شد و 26 دسامبر ( 11 روز بعد ) به اوج خود رسيد كه به علت نداشتن سازمان ، از سوي نيروهاي نيكلاي اول سركوب شد.

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: body, width: 550]1917: بلشويک هاي روس که پس از انقلاب اکتبر زمام اموررا به دست گرفته بودند با آلمان (سنترال پاور) ترک مخاصمه اعلام کردند و به اين ترتيب روسيه از جنگ جهاني اول خارج شد.

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: body, width: 550]1946: سه روز پس از آذربايجان، ارتش ايران مهاباد را نيز از دست تجزيه طلبان خارج و بسياري از آنان را دستگير کرد که محاکمه و برخي از آنان اعدام شدند.

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: body, width: 550]1954: دو منطقه واقع در کائيب؛ اروباAruba و آنتيل ندرلاند جزيي از قلمرو ندرلند (هلند) اعلام شدند.

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: body, width: 550]1964: برگ درخت افرا (شبيه برگ چنار) علامت رسمي پرچم كانادا شد.

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: body, width: 550]1997: در بانکوک پيماني امضاء شد که آسياي جنوب شرقي را منطقه اي که بايد تهي از سلاح اتمي باشد (منطقه غير اتمي) اعلام کرد.

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: body, width: 550]1978: جيمي کارتر رئيس جمهور وقت آمريکا تاييد کرد که تنها يک چين در جهان وجود دارد و وعده داد که مناسبات ديپلماتيک آمريکا با تايوان را محدود کند. دولت مليّون پس از افتادن پکن به دست نيروهاي مسلح مائو تسه دونگ در سال 1949 به تايوان رفته و در شهر تايپه مستقر شده و خودرا همچنان دولت همه چين معرفي مي کرد و سازمان ملل تا سه دهه اين ادعا را قبول داشت و دولت پکن در اين مدت به آن سازمان راهي نداشت. دولت آمريکا اعلام کرده است که مانع دست اندازي به تايوان از طريق توسل به نيروي نظامي خواهد شد.

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: body, width: 550]2004: [TABLE=align: left]

[TR]

[TD][/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: caption]

 

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

ديويد بلانکت David Blunkett وزير داخله انگلستان که متهم شده بود اعمال نفوذ کرده تا براي کلفت (نني بچه) دوست دختر خود ويزا و اقامت در آن کشور بگيرد از سمت خود در کابينه حزب کارگر کناره گيري کرد. ديري نگذشت که يک نشريه لندن اورا متهم کرد که با يک زن شوهردار هم رابطه داشت. انتشار اين اخبار به حزب کارگر ـ حزب حاکم وقت آسيب سياسي وارد کرد. بلانکت از سال 2000 وزير داخله انگلستان بود.

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[Himmler 22,171]

شانزدهم دسامبر 2003 «جين کرينJeanne Crain » بازيگر آمريکايي فيلم سينمايي و برنده جايزه بهترين بازيگر زن در 1949 در 78 سالگي درگذشت. وي که به خاطر شرکت در فيلم «پينکي» برنده آن جايزه شده بود در طول فعاليت هنري خود در 64 فيلم سينمايي شرکت کرده بود. جين از بازيگران معروف دهه هاي 1940 و 1950 بود. در آن دوران، زيبايي بازيگران فيلمها در جلب بيننده و معروفيت فيلم نقش موثر داشت.

داستان فيلم «پينکي» تبعيض نژادي در جامعه آمريکا در دهه هاي پيش از نيمه 1960 را منعکس مي کرد

[Himmler 22,171]

سیمون بولیوار ـ روزی که اعلام استقلال کرد و روزی که درگذشت

 

 

 

17دسامبر سال 1830 سيمون بوليوار قهرمان ملّي و مظهر استقلال لاتين هاي قاره آمريكا در 47 سالگي از بیماری سل درگذشت. بوليوار که کمر به قطع استعمار اسپانيا در آمريکاي لاتين بسته بود در همین روز در سال 1819 استقلال «گران کلمبیا» را اعلام کرده بود. در آن زمان به مجموعه ونزوئلا، کلمبیا، اکوادور، پرو (و بخشي از پرو که امروزه کشور بولیوی است) «گران کلمبیا» می گفتند. شهری را که بولیوار در آن استقلال منطقه را اعلام داشت سیوداد بولیوار (شهر بولیوار) نام نهاده اند. وی كه موفق شد با مبارزات مسلحانه، بسياري از سرزمين هاي امريكاي مركزي و جنوبي را به استقلال برساند و نام او بر كشور بوليوي نهاده شده است خودرا متعلق به همه لاتينهاي قاره امريكا مي دانست. بوليوار که در شهر كاراكاس ونزوئلا به دنيا امده بود در كلمبيا درگذشت و بعدا بقایای جسد اورا به کارکاس منتقل و در اینجا دفن کردند. دولت ونزوئلا پول ملي اين كشور به نام او «بولیوار» گذارده است.

بولیوار پس از تحصیل فلسفه و تاریخ در اروپا، با افکار روشنگران آن قاره آشنا شده و در محل، چگونگی روند انقلاب فرانسه را بررسی کرده و به وطن بازگشته بود.

بولیوار رشد یک کشوررا بدون رشد مردم آن امکان ناپذیر می دانست. برپایه افکار بولیوار، در دهه یکم قرن 21 در آمریکای لاتین اتحادیه ای به نام بولیوارین آلترناتیو (اختصارا؛ آلبا) تاسیس شده است. به پاس فداکاري هاي استقلال طلبانه بولیوار و خدمات او به بشریت، يک ميدان شهر تهران نيز به نام اوست. همين نامگذاري کمک بزرگي به گسترش دوستي و روابط ايران و لاتين هاي آمريکا کرده است و ايرانيان مي توانند بدون ويزا از چند کشور آمريکاي لاتين ازجمله ونزوئلا، اکوادور و بوليوي ديدار کنند.

[Himmler 22,171]

17 دسامبر سال 1903 در صحراي «كيتي هاك» ايالت كاروليناي شمالي آمريكا برادران رايت (ارويل و ويلبر رايت) هواپيمايي را كه در كارگاه دوچرخه سازي شان بر پايه استفاده از مقاومت هوا ساخته بودند به پرواز در آوردند كه به عنوان نخستين پرواز بشر با هواپيما ثبت شده است. پرواز بشر با بالون هوای گرم در چهارم ژوئن 1783 صورت گرفته بود. این بالون توسط دو برادر فرانسوی ـ ژاک و ژوزف مون گلفیه ـ ساخته شده بود. بالون ساخت این دو برادر در نوامبر و دسامبر آن سال چند مسافررا هم حمل و در ارتفاع 500 متری با سرعت 22 کیلومتر در ساعت پرواز کرده بود.

برادران رايت 18 دسامبر، و يك روز پس از نخستين پرواز كه پيروزمندانه بود، از دولت آمريكا خواستند كه اختراع آنان را خريداري كند. وزارت جنگ آمريكا مامور بررسي اين درخواست شد و پس از مذاكره و مشاهده اختراع، تصميم گرفت براداران رايت را به خدمت بگيرد و كمك مالي به تكميل اين صنعت بكند

[Himmler 22,171]

[TABLE]

[TR]

[TD=width: 595][/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: h6, width: 595]برخي ديگر از رويدادهاي 17 دسامبر [/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: body, width: 550]1718: در پي تشكيل اتحاديه مربع در اروپا براي جلوگيري از جاه طلبي هاي اسپانيا ، انگلستان يكي از اعضاي اين اتحاديه به دولت اسپانيا اعلان جنگ داد.

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: body, width: 550]1862: ژنرال گرانت از فرماندهان نيروهاي فدراسيون كه بعدا رئيس جمهوري آمريكا شد با صدور فرمان شماره 11 به يهوديان ساكن ايالت تنسي امريكا اخطار كرد كه از اين ايالت خارج شوند.

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: body, width: 550]1914: انگلستان با استفاده از فرصت جنگ جهاني اول، مصر را به عنوان يك كشور تحت الحمايه خود اعلام كرد.

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: body, width: 550]1914: عثمانيها كه بر فلسطين حكومت داشتند و به حمايت از آلمان وارد جنگ جهاني اول شده بودند يهوديان را از شهر تل اويو بيرون كردند.

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: body, width: 550]1920: جامعه ملل همزمان مرتكب دو اشتباه شد و جزاير متصرفي آلمان در اقيانوس آرام را در قيمومت ژاپن و افريقاي جنوب غربي ( ناميبياي امروز ) مستعمره ديگر آلمان را تحت قيموميت دولت فدرال افريقاي جنوبي قرار داد كه اين دولت تا همين اواخر با وجود قيام مردم ناميبيا حاضر به تخليه آن نبود.

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: body, width: 550]1925: شوروي همانند ايران و افغانستان با تر كيه نيز پيمان عدم تجاوز امضاء كرد.

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: body, width: 550]1978: اوپك با استفاده از فرصتي كه قطع صدور نفت ايران به دست داده بود و كمبود نفت خام در بازارهاي بين المللي بهاي اين ماده را دفعتا 18 در صد بالابرد

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[Himmler 22,171]

«ديانا لين» بازيگر آمريکايي فيلمهاي سينمايي 18 دسامبر1971 در 45 سالگي درگذشت. معروفترين فيلم او «داستان آناپوليس: هرچه که آسان به دست آيد آسان هم از دست مي رود» عنوان دارد. ديانا در فيلمها، عمدتا نقش دختران ساده دل از همه جا بي خبر را برعهده مي گرفت.

[Himmler 22,171]

Edouard Vaillant سوسياليست معروف فرانسوي در اين روز در سال1915 در 75 سالگي درگذشت. وي که از جواني به انديشه سوسياليسم معتقد شده بود و آن را در فرانسه تبليغ مي کرد در 1871 - زماني که ارتش آلمان پس از غلبه بر ارتش فرانسه به حومه پاريس رسيده بود از ايجاد کنندگان "کمون پاريس" و رد هرگونه دولت به صورت گذشته بود. وايلان و يارانش همه دشواري ها و جنگها را نتيجه وجود دولتهايي از دست گذشته مي پنداشتند که سران آنها سواي خواست مردم عمل مي کرده، تنها در پي منافع خود بوده و حرص قدرت داشتند. وي پس از سرکوب شدن خونين کمون پاريس به انگلستان گريخت و به کارل مارکس که در آنجا بود پيوست. در غياب، درپاريس او را به اعدام محکوم کردند که سالها بعد اين حکم لغو شد و وايلان به وطن بازگشت و به نمايندگي مجلس فرانسه هم انتخاب شد.

وي در سال 1900 با کمک همفکرانش حزب سوسياليست انقلابي فرانسه را تاسيس کرد، ولي پنج سال يعد با ادغام اين حزب با حزب سوسياليست موافقت کرد و تا پايان عمر به فعاليت در آن ادامه داد. وايلان تا دم واپسين اين باور خود را از دست نداد که جامعه بدون "دولت به صورتي که وجود داشت" بهتر مي تواند به زندگي خود ادامه دهد و خواهان کاهش اختيارات دولتها و اداره کشور توسط شوراها بود

[Himmler 22,171]

ويلي برانت Willy Brandt ، مردي كه بيش از هر كس ديگر به سوسيال دمكراسي وفادار بود 18 دسامبر سال 1913 در آلمان به دنيا آمد و در سال 1992 در گذشت.

وي از جواني پيرو سوسيال دمكراسي بود كه در آلمان آن زمان «راه سوم» خوانده مي شد. پس از روي كار آمدن هيتلر که رهبر جنبش سوسيال ناسيوناليسم بود، برانت چون حاضر به دست كشيدن از اين فكر (برقرار کردن سوسيال دمکراسي) نبود به نروژ پناهنده شد و در اينجا به كار روزنامه نگاري پرداخت. پس از تصرف نروژ به دست نيروهاي هيتلر به سوئد گريخت .برانت در اين مدت دمي از كمك به گسترش سوسيال دمكراسي غافل نبود. وي پس از جنگ به وطن خود بازگشت و در زنده كردن حزب سوسيال دمكرات آلمان فعاليت بسيار كرد و نماينده پارلمان شد. سپس به مدت 9 سال شهردار برلن غربي بود. سه سال وزير امور خارجه و 5 سال صدر اعظم آلمان بود و باشوروي و آلمان شرقي راه مسالمت در پيش گرفت و از بانيان اتحاديه اروپا بشمار مي رود و به همين دليل در سال 1971 برنده جايزه صلح نوبل شد.

برانت هنگامي كه رئيس دفترش متهم به جاسوسي براي بلوك شرق شد، اين رويداد را نتيجه ضعف تشخيص خود در انتصاب آن فرد اعلام داشت و از صدارت عظماي آلمان كنار رفت، اما تاپايان عمر به مدت 16 سال رئيس مركز جهاني احزاب سوسياليست بود. مهمترين اثر او «تحول سوسياليسم» است كه كتابي است جامع در زمينه اين فرضيه. حزبي را كه او از هيچ به وجود آورد تاکنون چندبار زمام امور آلمان را به دست داشته است . ويلي برانت نامي است كه او پس از فرار از آلمان بر خود نهاد كه شناخته نشود ولي بعدا حاضر به تغيير دادنش نشد.

[Himmler 22,171]

قوبيلاي قاآن Kublai Khan = Qubilai = Ghubilai (خان خانها؛ متولد 1215 و متوفا در 1294) نوه چنگيز خان مغول (پسر تولي) كه اسما فرمانرواي كل متصرفات مغولها در آسيا و اروپا از جمله بخشهايي از ايران بود، 18 دسامبر 1271 عنوان امپراتوري خود به مركزيت چين را تغيير نام داد و آن را دولت «يوان = يووان» ناميد كه حکومت دودمان يوان Yuan Dynasty تا سال 1368 ميلادي ادامه داشت. هلاكو (هولاگو) كه بر ايران حكومت مي كرد و ايلخاني (حكومت مغولي) ايران را تاسيس كرده بود برادر قوبيلاي قاآن بود.

امپراتوري «يوان» كه تا روسيه و اروپاي مركزي امتداد داشت و ماركوپولو آن را در كتاب خود شرح داده است، در دهه هاي اول عمر خود، يك مجمع (قوريلتاي = خوريلتاي = پارلمان) داشت و در سراسر آن امپراتوري اصول واحدي به نام «ياسا» رعايت مي شد كه چنگيزخان آن را تدوين كرده بود و تا مدتي بمنزله قانون اساسي مغولها بود

[Himmler 22,171]

برادران رايت 18 دسامبر1903، و يك روز پس از نخستين پرواز كه پيروزمندانه بود، از دولت آمريكا خواستند كه اختراع آنان را خريداري كند. وزارت جنگ آمريكا مامور بررسي اين درخواست شد و پس از مذاكره و مشاهده اختراع، تصميم گرفت براداران رايت را به خدمت بگيرد و كمك مالي به تكميل اين صنعت بكند.

17 دسامبر سال 1903 در صحراي «كيتي هاك» ايالت كاروليناي شمالي آمريكا برادران رايت (ارويل و ويلبر رايت Orvill & vilbur Wright) هواپيمايي را كه در كارگاه دوچرخه سازي شان بر پايه استفاده از مقاومت هوا ساخته بودند به صورتي كه در عكس ديده مي شود به پرواز در آوردند كه به عنوان نخستين پرواز بشر با هواپيما ثبت شده است. روزنامه هاي آن زمان آمريکا در گزارش هاي خود از نخستين پرواز، هواپيماي برادران رايت را "ماشين پرنده" نام گذارده بودند.

در دسامبر 2003 به مناسبت صدساله شدن اين اختراع، درهمان محل (کيتي هاک) مراسمي برگزار شد. قرار بود در اين مراسم يك المثناي هواپيماي برادران رايت که اخيرا ساخته شده بود به پرواز در آيد، ولي اين پرواز تا ساعت ها به سبب نوزيدن باد مساعد به انجام نگرفت و پس از آن هم يک بال هواپيما هنگامي که براي پرواز به حرکت درآمده بود به زمين گير کرد و برنامه لغو شد. به عبارت ديگر، توفيق برادران رايت صد سال پيش از آن بيشتر بود

[Himmler 22,171]

نبرد «وردن Verdun» خونین ترین صحنه جنگ جهانی اول 18 دسامبر 1916 با شکست آلمانی ها پایان یافت. محصول این نبرد ده ماهه که 21 فوریه 1916 در شمال شرقی فرانسه و در نزدیکی شهری به همان نام آغاز شده بود نزدیک به 340 هزار کشته و بیش از نیم میلیون زخمی بود. شمار کشته شدگان فرانسوی 163 هزار گزارش شده بود. در این نبرد بیش از 40 میلیون گلوله توپ بکار رفته بود. نبرد در زمینی پُراز تپه صورت گرفته بود. مارشال فالکنهاین Erich Von Falkenhayn آلماني هجدهم دسامبر به ستاد ارتش آلمان اعلام کرد که ادامه این نبرد به مصلحت نیست و سپس به نیروهای خود دستور عقب نشینی داد.

 

 

فالکنهاين در کتاب خاطرات خود نوشته است طرف مقابل ما در جبهه وردن از نيروي انساني فراوان برخوردار بود بگونه اي که پتن نظاميان خودرا نوبتي کرده بود تا خسته نشوند، روحيه از دست ندهند و تمدد اعصاب يابند ولي سربازان ما بايد هفته ها در سنگر و در همانجايي که بودند بمانند. وقتي که تلفات ما اعم از کشته و زخمي از ريع ميليون گذشت دستور عقب نشيني دادم. فالکنهاین در سال 1919 بازنشسته شد و تا سال 1922 که زنده بود چند کتاب نظامي و استراتژي نوشت که به بسياري از زبانها ترجمه شده و در مدارس نظامي تدريس مي شوند.

فرمانده نیروهای فرانسوی در این نبرد مارشال فيليپ پتن Philippe Petain بود که با پیروزی درنبرد وردن، قهرمان ملی فرانسه شد. فرانسویان همین قهرمان ملّی را در پایان جنگ جهانی دوم به اعدام محکوم کردند که با یک درجه تخفیف روانه زندان ابد شد زیرا که در جریان جنگ جهانی دوم، ادامه جنگ با آلمان را به مصلحت فرانسه ندیده بود و از در مسالمت وارد شده بود تا فرانسه ويران نشود

[Himmler 22,171]

بي نظير بوتو سياستمدار پاکستاني (که دو بار هم رئيس دولت اين کشور شده بود) 18 دسامبر 1987 با آصف علي زرداري ازدواج کرد. در طول حکومت دوم بي نظير بر پاکستان، شوهر او متهم به سوء استفاده از قدرت زنش شده و بعدا به اتهام دريافت پورسانتاژ در معاملات دولتي تحت تعقيب قضايي قرار گرفته و زنداني شده بود. در پي ترور بي نظير در دسامبر 2007 و سپس کناره گيري پرويز مشرّف، آصف علي زرداري به رياست جمهوري پاکستان انتخاب شده است. بوتو از قبيله راجپوت ايالت جنوبي سند است و آصف علي از قبيله بلوچ زرداري ساکن ايالت سند. شهر کراچي مرکز ايالت سند است.

[Himmler 22,171]

20 دسامبر 1951 (58 سال پیش در 29 آذرماه) نخستین ژنراتور تولید برق با استفاده از نیروی اتم در 30 کیلومتری شهر «آرکو» واقع در ایالت کوهستانی آیداهو آمریکا آغاز بکار کرد. نام این نیروگاه را «ای. بی. آر ـ 1» به معنای نخستین رآکتور تجربی تولید نیروی برق گذاردند. این نیروگاه تا سال 1964 سرگرم بکار بود. صدها نیروگاه بعدی که در گوشه و کنار جهان ساخته شده است بر همان پایه کار می کنند.

[Himmler 22,171]

انقلاب كشاورزان انگليسي كه از بزرگترين انقلابات قرون وسطي در اروپا بود در دسامبر سال 1381 به اوج خود رسيد و كارگران و مردم كم درآمد هم به آنان پيوستند. كشاورزان خواستار سهم بيشتري از محصولات كشاورزي و در مورد اراضي استيجاري كشاورزي، خواهان كاهش اجاره بهاي اين اراضي بودند، كارگران دستمزدي بيشتري مي خواستند و طبقه كم درآمد هم خواستار لغو ماليات سرانه و تبديل آن به ماليات بر درآمد بود.

اين انقلاب طولاني شد. چندي بعد ريچارد دوم، پادشاه وقت انگلستان كه كشور را در شرف سقوط اقتصادي ديد، از انقلابيون خواست كه نماينده خود را نزد او بفرستند و آنان «وات تايلر» و يك كشيش به نام «جان نبال» را از جانب خود به لندن فرستادند. اين دو تن موفق شدند كه از ريچارد دوم دستور آزادي كشاورزان از قيود ارباب املاك را، به علاوه سهم بيشتري از محصولات و نيز افزايش دستمزد كارگران بگيرند، ولي روز بعد كه براي دريافت دستخط پادشاه به كاخ او رفته بودند، وات تايلر به دست شهردار لندن كه مخالف خواستهاي انقلابيون بود، كشته شد و انقلاب ادامه يافت و ....

[Himmler 22,171]

«ژو يووان زانگ» يك روستايي و كشاورز كه چين را بار ديگر متحد كرد و سلسله پادشاهي مغولان را در چين منقرص ساخت و آنان را به دشت «گُبي» ـ همانجايي كه آمده بودند فراري داد 20 دسامبر در سال 1398 ميلادي درگذشت. ژو (زو) هنگام مرگ 70 ساله بود.

پدر ژو او را در جواني از كار كشاورزي بازگرفت و به مدرسه آموزش روحانيون بودايي فرستاد و روحاني شد و در اين سمت اطلاعات وسيعي از عدم رضايت مردم از دولت مغولي چين (سلسله يووان) به دست آورد. سپس دسته يي از كشاورزان و مردم عادي چين را با خود همدست كرد و انقلاب بزرگي به راه انداخت كه به انقلاب كلاه قرمزها (Red Turbans دستار قرمزها) معروف شد. او مي دانست كه اربابان ملك حامي پادشاه هستند. بنابراين، نخست به تضعيف و از ميان بردن آنان پرداخت و در سال 1368 شهر پكن را به آساني تسخير كرد. سپس شاهزادگان ايالتها را عزل و زنداني و وحدت چين را بار ديگر تامين كرد. وي تا آخرين لحظه عمر از غم مردم عادي و كشاورزان فارغ نبود و براي نويسندگان و اهل فرهنگ و ادب، حتي آنان كه روش وي را نمي پسنديدند حقوق ماهانه برقرار كرده بود تا بكار خود در هرگوشه اي از چين که بخواهند ادامه دهند. ژو براي حفظ وحدت چين، يك شبکه سراسري اطلاعاتي مركب از ماموران مخفي ايجاد کرده بود تا اورا از هرگونه مخالفت و دشمني و توطئه آگاه گردانند. ژو پس از شناخت مخالفان مي كوشيد كه آنان را قانع كند تا دست از مخالفت بردارند. فرمول «تبديل دشمن به مخالف، و مخالف به ناراضي، و ناراضي به بي اعتنا (خنثي ـ بي طرف)» از اوست كه اينك در سراسر جهان بكار بسته مي شود و دولت ها به جاي مجازات سخت، مخالفان خود را طبق اين فرمول، آرام و خنثي مي كنند بدون اين كه انعكاسي داشته باشد و در افراد توليد مقاومت كند.

[Himmler 22,171]

در دسامبر سال 1640 ميلادي به تصميم دولت ژاپن، 61 پرتغالي كه ظاهرا به منظور بازكردن راه تجارت با ژاپن وارد اين كشور شده بودند در شهر ناگازاكي در ملاء عام گردن زده شدند. اين عده با دو كشتي و 13 ملوان وارد ژاپن شده بودند كه دربار ژاپن به نيت اصلي آنها از اين سفر و به استعمار كشيدن ژاپن پي برد و پس از يك محاكمه كوتاه به جلادشان سپرد. اين پرتغاليهاي از ماكائو در خاك چين كه مستعمره پرتغال بود وارد ژاپن شده بودند.

شاهزاده آميتسو Iemitsu در مراسم اعدام آنها گفت: اينها كه از غرب و آن سوي درياها آمده اند هدفي جز به نوكري گرفتن ما ندارند و با ترويج مسيحيت، مي خواهند فرهنگ ما را از دستمان بگيرند. ما اين 13 ملوان را آزاد مي كنيم تا خبر اين مجازات سخت و سريع را به گوش سران سرزمين خود برسانند كه بدانند ما حاكم بر سرزمين هاي خود هستيم و خواهيم بود.

[Himmler 22,171]

بيست و يکم دسامبر سال 1958شارل دوگل ناسيوناليست معروف فرانسوي رئيس جمهوري اين کشور شد که به جمهوري پنجم معروف است. وي قبلا رئيس دولت فرانسه بود. فرانسويان كه از ناامني ها، خودسري ها، گراني ها، بيكاري ها و ... به جان آمده بودند سرانجام براي نجات خود در يكم ژوئن اين سال، يك بار ديگر دست به سوي شارل دوگل (سردار فرانسويان در جريان جنگ جهاني دوم و مقام ارشد دولت در سال 1946) دراز كردند و او را از بازنشستگي خارج و با خواهش و تمني رئيس دولت فرانسه كردند تا به اوضاع سر و سامان دهد و او با اين شرط كه قانون اساسي (جمهوري چهارم) را اصلاح كند و شش ماه نيز كشور را به اراده خود و از طريق صدور بخشنامه (به جاي مصوبه پارلمان) اداره كند با بازگشت به قدرت موافقت كرد كه پس از گذشت آن شش ماه در انتخابات بیستم دسامبر نامزد شد و 21 دسامبر با راي 79 درصد راي دهندگان رئيس جمهوري شد. دوگل از ديرزمان با قانون اساسي جمهوري چهارم فرانسه مخالف بود.

در توسل به دوگل، رهبران همه احزاب جز فرانسوا ميتران (سوسیالیست) شركت كرده بودند. دوگل از آن روز تا 28 آوريل سال 1969 بر فرانسه حكومت كرد و در اين مدت فرانسه را وارد باشگاه اتمي ها ساخت، مركز ناتو را از فرانسه بيرون انداخت و فرانسه را از فعاليت هاي نظامي اين اتحاديه بيرون كشيد، با شوروي و آلمان دوستي ويژه برقرار كرد، با اصلاح قانون اساسي «جمهوري پنجم فرانسه» را ساخت، تا زنده بود مانع ورود انگلستان به بازار مشترك اروپا (پدر اتحاديه اروپا) شد، به مستعمرات فرانسه از جمله الجزاير استقلال داد و .... وي يك سال پس از كناره كيري از ریاست جمهوری در 81 سالگي و در همان ماهي كه به دنيا آمده بود درگذشت (نوامبر 1970). دوگل يك مينهدوست تمام عيار بود. به گفته فرانسوا ميتران رقيب سياسي او، هيچ فرانسوي به اندازه دوگل فرانسه را دوست نداشت؛ دوگل سخنگو و نماد شخصيت و وجدان فرانسه بود

[Himmler 22,171]

18 دسامبر 2004 كنگره آمريكا قانوني را تصويب كرد كه با اجراي آن صدها هزار نام ديگر بر دو فهرست موجود كه يكي از آنها به ليست «ممنوع پرواز» موسوم است و ديگري فهرست «بايد پاييده شوند» اضافه خواهد شد.

اين فهرست ها در آغاز كار از نام كساني تهيه شده بود كه از لحاظ تروريست بودن و ارتباط با ترورستها مورد سوءظن بودند كه گويا اينك نام برخي از مخالفان فعال هم بر آنها اضافه مي شود و اين مخالفان بيش از گذشته پاييده خواهند شد. در قانون از اين افراد به عنوان «كساني كه دولت مي گويد بررسي بيشتري درباره آنان لازم است» نام برده شده است. اين قانون تصريح كرده است كه مسافران كشتي هاي تفريحي هم بايد مشمول مسافران هوايي شوند و سوابق كاركنان فرودگاهها بارديگر و دقيقتر تحت بررسي قرار گيرد. انجمن هاي دفاع از حقوق مدني ابراز نگراني كرده اند كه اجراي اين قانون، عملا آزادي ها و حقوق مصرحه در اصلاحيه هاي دهگانه اول قانون اساسي آمريكا را كه در دسامبر 2004 دويست ساله شده بودند نقض كند و يا تحت الشعاع قرار دهد