مهم ترين رويدادهاي جهان در چنين روزي

[Himmler 22,171]

31 دسامبر سال 192 ميلادي رئيس گارد امپراتوري روم « كومودوس » امپراتور اين كشور كه سلطنت خود را از جانب يكي از خدايان رومي( هركولس ) مي دانست و معتقد بود كه همه اسيران جنگي بايد در بازي هاي گلادياتوري يكديگر را بكشند و مي گفت كه امپراتور بايد به جاي همسر « مترس » داشته باشد، چند ساعت پس از اين كه شهر رم را به نام خود « كوموديانا » تغيير نام داد به دست يك پهلوان كشتي در حمام به قتل رسانيد. در اين عمل « مارسيا » مترس امپراتور به فرمانده گارد كمك كرده بود . رئيس گارد سپس به سناي روم رفت و كار خود را عملي لازم براي حفظ امپراتوري و اختيارات سنا به عنوان انتخاب كننده امپراتور اعلام كرد و در خواست بخشدگي براي خود و همدستانش كرد. كومودوس (لوسيوس اورليوس كومودوس ) از سال 180 تا سال 192 بر روم رياست كرده بود.

[Himmler 22,171]

31 دسامبر سال 1600 ميلادي (و 12 سال پس از شکست آرمادای اسپانیا، دو سال بعد از نخستین دیدار دریایی هفت ساله انگلیسی ها از آبهای آسیا و هفت سال پیش از استقرار انگلیسی ها در آمریکای شمالی و دو سال) دولت انگلستان در راستاي سياست استعماري اش در آسيا، فرمان ايجاد كمپاني هند شرقي The British East India Company را صادر كرد و همه بازرگانان و ماموران و دريانوردان انگليسي را كه قصد فعالیت در قاره آسيا و آبهاي آن داشته باشند اجبارا عضو اين كمپاني كرد كه روزي سياه براي اين قاره و مردم آن بشمار مي رود.

در آن زمان، دو سال از ورود آنتوني و رابرت شرلي با 26 انگليسي ديگر به ايران مي گذشت كه موفق شده بودند خود را در دل شاه عباس یکم جاي دهند كه هدفش احياي امپراتوري ايران با عقب راندن پرتغاليها از خليج فارس و تضعيف هرچه بيشتر عثماني بود. شاه عباس براي رسيدن به هدفهايش نياز به دوستي با آن اروپاييانی را داشت که دشمن عثمانی و رقیب دریایی پرتغال بودند.

جیمز لانکاستر James lancaster به عنوان مسئول محلی کمپانی هند شرقی در سال 1601 عازم شرق شد. ورود انگلیسی ها به آبهای آسیا (اصطلاحا راه دریایی ادویه) باعث مرافعه پرتغالی ها و هلندی ها با آنان شد که قبلا وارد آسیا شده بودند. این مرافعه طولانی در سال 1824 به سازش این سه استعمارگر منجر شد و انگلیسی ها قبول کردند که وارد اندونزی هلندی ها و نیز مناطقی از هند که توسط پرتغالی ها تصاحب شده بود نشوند و ایندو نیز با استقرار انگلیسی در شرق هند، برنئوی شمالی و مالاکا موافقت کردند. جنگ تریاک با چین نیز از رویدادهایی است که عاملش کمپانی هند شرقی انگلستان بود که به آن کشور از هند تریاک صادر می کرد و منجر به شکست چینی ها و تصرف هنگ کنگ و دریافت امتیازهای متعدد از چین شد.

277 سال پس از ايجاد كمپاني هند شرقي، و تصرف تدريجي شبه قاره هند توسط انگليسي ها، ملكه ويكتوريا، یکم ژانويه سال 1877 ميلادي خودرا پادشاه انگلستان و امپراتور (امپرس) هند اعلام کرد و این سمت در خاندان سلطنتی انگلستان تا سال 1947 باقی بود.

بسياري از مسائل جاري مشرق زمين ناشي از استعمار انگلستان بر هند است كه به خاطر حفظ هند از تعرض ساير قدرتهاي اروپايي، از انجام هر توطئه اي در ايران، ایران خاوری (افغانستان) و همه خاورميانه، آسياي ميانه و آسياي جنوبي خودداري نورزيد

[Himmler 22,171]

به نوشته مولفان تاريخ فرانسه، از سال 1745 تا 1764 به مدت 19 سال حكمران واقعي فرانسه مادام دو پمپادور رفيقه لويي 15 پادشاه فرانسه بود. اين زن از روزي كه يك پيشگو گفته بود كه مترس شاه فرانسه خواهد شد به هر تدبير و نيرنگي از جمله برگزاري ميهماني هاي بزرگ و دعوت مشاهير وقت از جمله ولتر و مونتسكيو به انها دست زده بود تا به دربار فرانسه راه يابد و با پادشاه آشنا شود .

وي سرانجام به اين هدف خود رسيد و چون همسر لوئي 15 درگذشته بود و وي به دليل منع مذهبي (قانون کليساي کاتوليک) نمي توانست ازدواج مجدد كند مادام دو پمپادور را به عنوان مترس خود انتخاب كرد و او از آن زمان نخست در پشت پرده و سپس علنا مشاور لوئي 15 شد. از زماني كار پمپائور براي فرانسه مشكل آفرين شد كه دوستان و بستگان خود را در راس كارها گمارد تا قدرت را از دست ندهد و آنان مردماني آزمند و نالايق بودند. مشكلاتي كه مادام دو پمپادور كه نام اصلي او Jeane Antionette Poisson بود از اين رهگدر براي فرانسه به وجود آورد تا انقلاب فرانسه باقي بود و به عقيده مورخان، اين مشكلات به دوران پادشاهي لويي 16 منتقل و از علل انقلاب شد

[Himmler 22,171]

31 دسامبر سال 1907 ميلادي به دستور نيكلاي دوم تزار روسيه 167 تن از اعضاي 169 گانه دوماي روسيه به اتهام خيانت به كشور بازداشت و تحويل دادگاه شدند . بعدا دادگاه با رعايت تخفيف هر كدام را به سه ماه زندان محكوم كرد. اين تخفيف به اشاره انگشت تزار منظور شده بود. خيانت اين عده آن بود كه ضمن مذاكرات پارلمان گفته بودند كه اگر چنين نشود ممكن است مردم ماليات ندهند و اگر چنان شود احتمال دارد عده اي از خدمت سربازي شانه خالي كنند و....كه تزار همه اين حرفها را خيانت به كشور تلقي كرده بود و انان را جز دونفر كه اصلا حرف نزده بودند به دادگاه تحويل داد .

با بازداشت و تحويل اعضاي دوما به دادگاه اين دوره مجلس منحل شد و تزار با اعضاي دوره ديگر دوما هم همين معامله را البته به طرزي ديگر انجام داد و پس از انحلال سه دوره پي در پي دوما از خير تشكيل آن براي مدتي صرف نظر کرد

[Himmler 22,171]

بيست و نهم دسامبر 2005 و در ساعات شب، پنج هزار پليس مصري در قاهره به گروهي از آوارگان سوداني كه از چند هفته پيش در ميداني مقابل دفتر آوارگان سامل ملل اعتصاب نشسته كرده بودند حمله بردند و آنان را از آنجا خارج ساختند. در اين عمليات 20 سوداني كشته و عده اي نيز زخمي شدند و به بيمارستان انتقال يافتند. اين سوداني ها شبها با به خود پيچيدن پلاستيك و پتو در اين ميدان مي خوابيدند و از كارتن براي فرار از سرما استفاده مي كردند.

اين اعتصاب از زماني آغاز شده بود كه دفتر پناهندگان سازمان ملل به اين سوداني ها اطلاع داده بود كه در سودان جنگ پايان يافته و بايد به كشور خود بازگردند و آنان مدعي شده بودند كه قطع جنگ تنها روي كاغذ است. به علاوه، برخي از آنها متهم به درگيري با ارتش شده اند كه بدون دريافت حكم عفو به وطن باز نخواهند گشت.

عكس بالا، دسته از آوارگان سوداني را نشان مي دهد كه پس از شنيدن خبر آغاز حمله پليس مصر، سراسيمه شده بودند.

[Himmler 22,171]

دادگاه عالي سويس در آخرين هفته سال 2005 راي داد كه «يوگني آداموف» وزير پيشين انرژي روسيه به جاي آمريكا به روسيه مسترد شود. دولت آمريكا از دستگاه قضايي سويس خواسته بود كه آداموف را به آن كشور مسترد دارد تا محاكمه كند كه دادگاه عالي سويس اين درخواست را نپذيرفت. همزمان، دستگاه قضايي روسيه نيز درخواست استرداد آداموف را كرده بود. آداموف كه از سال 1998 تا مارس 2001 وزير انرژي روسيه بود به درخواست دستگاه قضايي آمريكا، هنگامي كه در سويس اقامت داشت تحت نظر قرار گرفت. يك داديار فدرال آمريكا در ايالت پنسيلوانيا، جايي كه آداموف در آنجا يك موسسه مشاوره تاسيس كرده بود! وي را متهم ساخته بود كه 9 ميليون دلار از پولي را كه دولت آمريكا در اختيار روسيه قرار داده بود به جيب زده و به حساب شخصي اش در سويس واريز كرده است. اين پول اواخر دهه 1990 که هنوز روسيه وضعيت مالي مناسبي نداشت جهت تحكيم محافظت از مراكز انرژي اتمي اش که مورد دستبرد دزدان اتمي قرارنگيرد در اختيار مسکو قرارگرفته بود. آداموف از ماه مه 2005 در سويس تحت نظر قرار گرفت. وي ضمن رد اتهام داديار آمريگايي گفته بود كه هدف آمريكا از استرداد او به اين كشور «سياسي» است نه قضايي، و مي خواهد از او درباره اسرار اتمي روسيه و همكاري هاي اتمي اش با ايران آگاه شود.

آداموف پس از اطلاع از حكم دادگاه عالي سويس، از اين حكم ابراز خرسندي كرد

[Himmler 22,171]

خبر اول بامداد 31 دسامبر 2004 شبكه هاي تلويزيوني، گزارش مصور حريق يك باشگاه در بوئنوس آيرس (آرژانتين) بود كه ضمن آن بيش از 175 بيننده يك اركستر "راك" جان باخته و 410 مجروح و نيز مسموم از استنشاق دود به بيمارستان منتقل شده بودند. حريق در ساعات شب 30 دسامبر آغاز شده بود و تا سحرگاه 31 دسامبر ادامه داشت. در تالار اين باشگاه دست كم 1500 تن در حال تماشاي اركستر بودند كه حريق از ناحيه سقف تالار آغاز شد. يكي از نجات يافتگان مدعي شده بود كه از ميان تماشاگران شعله اي به سوي سقف پرتاب شده بود. علت اين همه تلفات بسته بودن در «خروج اضطراري» تالار اعلام شده بود كه پليس گفته ابود که آن خروجي قفل بود. شبكه هاي تلويزيوني گفته بودند كه اگر مسئولان چنين تالارهايي به گزراشهاي حريق در ساير كشورهاي توجه مي كردند چنين تلفاتي روي نمي داد زيرا كه چند ماه پيش از آن در رودآيلند آمريكا عينا چنين حادثه اي روي داده و بيش از يكصد تن كشته شده بودند.

مقتولان حادثه آرژانتين همانند حوادث مشابه در ساير نقاط جهان براثر استنشاق دود و يكديگر را له كردن به هنگام دويدن به سوي در اضطراري قفل شده جان سپرده بودند. بيشتر تماشا گران اركستر بوئنوس آيرس جوانان «تين ايجر» بودند

[Himmler 22,171]

31 دسامبر 2008 پیش بینی شده بود که رکود اقتصادی آمریکا که نتیجه بحران مالی ناشی از سوء جریانات معاملات سهام و اسناد بهادار و کثرت نقدينگي است دست کم تا اواخر سال 2009 ادامه خواهد داشت. این رکود پس از رکود سال 1931 (زمان ریاست جمهوری هربرت هوور) سابقه نداشت. بحران مالی جاری بهای سهام کمپانی های بزرگ آمریکا را در سال 2008 تا 41 درصد پایین برد و این، به معنای آن است که دارندگان سهام پنج هزار کمپانی بزرگ آمریکا هفت تریلیون و سیصد میلیارد دلار از دست داده بودند. باوجوداین، در پايان سال 2008 ارزش دارایی واقعی این کمپانی ها بمراتب کمتر از مجموع بهای سهام فروش رفته آنها بود.

در طول سال 2009 بهاي سهام کمپاني هاي آمريکا در بورس نيويورک ترقي کرد ولي تاثيري روي ميزان بيکاري و روکود مالي نگذاشت و درصد بيکاري در پايان سال 2009 از ده دصد نيروي کار بيشتر بود. به عبارت ديگر، پیش بینی سال 2008 که رکود اقتصادي در سال 2009 رفع مي شود تحقق نيافت.

[Himmler 22,171]

حملات هوایی اسرائیل به نوار محدود و محاصره شده «غزه» که نتیجه اش در چهار روز منتهی به 31 دسامبر 2008 نزدیک به چهارصد کشته، صدها زخمی و ویرانی سنگین بود؛ جدایی توده های عرب از حاکمانشان به ویژه در مصر و کشورهای نفتدار نشان داد. این حملات و انعکاس گزارش مصوّر آنها از شبکه های تلویزیونی؛ درحقیقت توده های عرب را به نقطه جوش رسانیده بود. این توده ها در جريان تظاهرات خشم آلود خود در مصاحبه با روزنامه نگاران اين مطالب را گفته بودند:

سران کشورهای عربی دارنده نفت در پاییز 1973 این حربه برنده خودرا بکارگرفتند و صادرات این کالای مورد نیاز را به کشورهای حامی اسرائیل قطع کردند و اعلام داشتند که برایشان "خون عرب" که بر شن های صحرای سینا می ریزد مهمتر از پول حاصل از فروش نفت است و این تحریم موثر واقع شد، ولی اینک برای این حاکمان درآمد نفت ارزشمندتر از "خون عرب" است، ساکت نشسته اند و مرگ اعراب غزه را که بدون داشتن ابزار دفاع ضد هوایی زیر بمباران تازه ترین جت های ساخت کارخانه های هواپیماسازی آمریکا قراردارند از تلویزیونهای خود تماشا می کنند و خم به ابرو نمی آورند، اینها باید بروند. این جتها با نفت صادراتی عرب پرواز می کنند. حسنی مبارک 25 دسامبر (سه روز پیش از حملات هوایی اسرائیل) با وزیر امور خارجه اسرائیل ملاقات کرد و بنابراین شریک جرم است. حسنی مبارک مرز مصر با نوار غزه را که تنها راه این منطقه کوچک به دنیای خارج است آنطور که باید باز نکرد تا زنان، کودکان و سالخوردگان خارج شوند و کمک های انساندوستانه از جمله خواربار به مردم غزه برسد. مسئله فلسطینی ها در نیمه قرن 20 باعث تاسیس «اتحادیه عرب» شد، چرا این اتحادیه در سکوت مرگ فرو رفته است. اتحادیه عرب دست کم می توانست اخطار دهد که اگر سازمان ملل به عنوان «مرجع حافظ صلح» اقدام فوری نکند عضویت 22 کشور عرب در آن را به عنوان اعتراض به حالت تعلیق درخواهدآورد. «حجاز» که اعراب پراکنده در منطقه از اعقاب مهاجرین آن سرزمین در ادوار نخست تاریخ اسلام هستند باید یک وضعیت مستقل اسلامی و عربی داشته باشد و ازدست یک دولت مشخص خارج شود. در مورد اعراب مهاجر از حجاز در طول تاریخ، باید فرمول اسپانیا به اجرا درآید که اعقاب مهاجرین اسپانیایی نسلهای گذشته را تبعه اسپانیا می داند و برایشان گذرنامه و پروانه کسب و کار صادر می کند و ....

از گزارش هاي منتشره چنين بر مي آمد که حملات هوایی اسرائیل به غزه توده های عرب نسبت به سازمانهای بین المللی را هم به اندازه حاکمان عرب بدبین ساخته بود. يک مفسر عرب گفته بود که حملات هوایی اسرائیل به غزه، جنگ یک دولت با مردمی است که 60 سال فریاد می زنند و در "عصر اعلامیه حقوق بشر" حقوق خودرا می خواهند. اين مفسر گفته بود که اگر وضعيت غزه به همين صورت ادامه يابد دولتهای عرب در آستانه تفرقه دیگری قرار خواهند گرفت. این وضعیت مقامات برخی از دولتهای عربی را نسبت دولت های عربی دیگر (دوست غرب) بی اعتماد و عصبی کرده است.

تظاهرات و اعتراض به حملات هوایی اسرائیل به نوار غزه که فاقد یک دولت برسمیت شناخته شده و ارتش است نه تنها در کشورهای عربی (از مراکش و موریتانی تا عُمان)، بلکه در سراسر جهان ـ از شهر واشنگتن تا لندن و پاریس و توکیو ـ به چشم خورد و شعارهای تظاهرات حکایت از جدا عمل کردن توده ها از دولتها می کرد. اين تظاهرات در ایران چشمگیر از نقاط دیگر بود، در ایران به اين مناسبت يک روز عزای عمومی اعلام شده بود. اصحاب نظر اعلامیه 28 دسامبر 2008 رهبر جمهوری اسلامی درباره غزه را یک فتوا و حکم دینی دانسته و گفته بودند تا جایی که حافظه آنان یاری می دهد یک فتوا نظیر این حکم که قاعدتا از لحاظ دینی لازم الرعایه است قبلا صادر نشده بود و این فتوا همه مجاهدان فلسطینی و مومنان جهان اسلام را موظف می کند که به هر طریق از مردم بی دفاع و زنان و کودکان غزه دفاع کنند. در اين اعلاميه آمده بود که هرکس که در این دفاع مشروع جان ببازد «شهید» خواهد بود و در ردیف شهدای غزوات «بدر» و «اُحد» قرار خواهد گرفت. تحلیلگران ضمن بیان نظر خود درباره این حکم دینی، اشاره به فتوای مشابه درباره سلمان رشدی کرده بودند که پس از گذشت سالها همچنان به قوت خود باقی است

[Himmler 22,171]

[TABLE]

[TR]

[TD=class: h6, width: 595]برخي ديگر از رويدادهاي 31 دسامبر [/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: body, width: 550]1857: ملكه ويكتوريا شهر اوتاوا را براي پايتختي مهاجرنشين انگليسي كانادا انتخاب كرد.

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: body, width: 550]1902: دولت ونزوئلا راي دادگاه بين المللي لاهه را براي پرداخت غرامت به اتباع انگلستان و آلمان كه در جريان كودتاي سال 1899 آن كشور آسيب ديده و شركتهاي راه آهنشان ملي شده بود پذيرفت و ناوگان دو كشور سواحل ونزوئلا را ترك گفتند.

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: body, width: 550]1915: نيروي دريايي آلمان كشتي مسافربر انگليسي « پرشيا » را غرق كرد كه 335 نفر كشته شدند . در آن زمان كه نيمي از ايران منطقه نفوذ انگلستان بود ، نامگذاري كشتي به نام پرشيا ( ايران ) آزاد بود ولي اينك رسانه هاي انگليسي خليج فارس را هم خليج و يا خليج عربي مي نويسند !!! .

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: body, width: 550]1930: ركود اقتصادي، شمار بيكاران ايالات متحده را به 4 ميليون و 800 هزار رسانيد.

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: body, width: 550]1971: دولت عراق كه اختلافاتش بادولت وقت ايران گسترش يافته بود هزاران ايراني و ايراني زاده را از آن كشور بيرون راند.

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: body, width: 550]1973: دولت وقت پرو شركتهاي امريكايي زغال سنگ را در آن كشور ملي كرد.

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: body, width: 550]1981: در غنا يك افسر جزء كودتا كرد

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[Himmler 22,171]

29 دسامبر 2004 اعلام شده بود که سازمانهاي روزنامه نگاري آمريكا از انجمن سردبيران تا گروههاي آموزش روزنامه نگاري دانشگاههاي و اتحاديه هاي صنفي ژورناليستها تصميم گرفته اند كه اگر مقامات دولتي به محدود كردن اجراي قانون دسترسي به اطلاعات( Freedom of Information Act ) ادامه دهند از 13 مارس (23 اسفند) 2005 به مدت يك هفته با انتشار خبر، مقاله و كاريكاتور دست به اعتراض بزنند. روزنامه نگاران آمريكايي گفته بودندكه رويداد 11 سپتامبر سال 2001 بهانه اين محدوديت قرار گرفته كه خلاف قانون موضوعه است. اين قانون دسترسي به هرگونه اطلاعات و نيز كاويدن فعاليت سازمانهاي دولتي را كه متعلق به مردم هستند آزاد كرده است مگر اين كه اين اطلاعات به دلايلي كه قانون به وضوح به آنها اشاره كرده است (اطلاعات دفاعي) مستثني شده باشند. اراده مقامات دولت و خواست دادستان كل نمي تواند مانع از ادامه اجراي قانون شود. به علاوه، تا سه سال پيش از آن (سپتامبر سال 2001)، بي اعتمادي نسبت به روزنامه نگار كه پياده نظام وطن است در آمريكا ديده نشده بود. برخي از سران انجمن هاي روزنامه نگاري آمريكا گفته بودند كه مانع دسترسي روزنامه نگار به اطلاعات شدن عملي مغاير دمكراسي آمريكا است و به اعتماد ملت كه مي خواهد بداند دولتش چه مي كند آسيب مي رساند. "دانستن" حق است.

اين اعتراض موثر واقع شد و اجراي قانون دسترسي به اطلاعات به روال عادي خود بازگشت

[Himmler 22,171]

ژاندارك، دختر ارلئان، كه فرانسويان مايوس و افسرده را به پيروزي رسانيد سوم ژانويه سال 1431 براي مجازات شدن به يك اسقف کاتوليک (كشيش بزرگ منطقه) در شمال فرانسه سپرده شد كه به دستور اين كشيش كه او هم فرانسوي بود به جرم جادوگري و پوشيدن لباس مردانه در يک محکمه مذهبي محكوم به اعدام شد و سي ام ماه 1431 مه (چهارماه پس از اینکه تحویل اسقف شده بود) در يك بازار باز (بدون سقف) در برابر چشم مردم آتش زده شد. ژاندارك هنگام آتش زده شدن 19 ساله بود. انگلیسی هایی که در مراسم اعدام حضور داشتند استخوانهای نیمسوخته ژاندارک را جمع آوری و دوباره آتش زدند تا چیزی باقی نماند که وسیله تحریک فرانسویان علیه انگلستان شود (اصطلاحا پيراهن عثمان شود).

ژاندارك دوران خردسالي را در محيطي گذرانيده بود كه ارتش فرانسه از انگليسي ها شكست خورده بود و تمامي شمال رود «لوار» از جمله پاريس به تصرف انگليسي ها در آمده بود. در جريان اين جنگ پاره اي از فرانسويان هم به انگليسي ها كمك مي كردند. از اين جنگها در تاريخ به عنوان جنگهاي صدساله اروپا نام برده شده است.

ژاندارک هنگامي كه نيروهاي دشمن از روستاي محل اقامت او كه دختر يك كشاورز بود گذشتند و خرابي فراوان به بار آوردند و سپس دست به محاصره بندر ارلئان در همان نزديكي زدند به خشم آمد و به مدافعان نااميد ارلئان پيوست. لباس سربازي بر تن و نظاميان فرانسوي را تشويق به ضد حمله كرد که موفق شدند. ژاندارک سپس با درجه سرواني به هدايت نظاميان فرانسوي ادامه داد و دشمن را از بسياري از نقاط بيرون راند.

در اثناي اين پيروزي ها، در جريان يک نبرد محلي فرانسويان متحد انگلستان اورا گرفتند و بعدا به انگليسي ها فروختند و انگليسي ها (به اشاره پادشاه وقت انگلستان) وي را به يك اسقف فرانسوي هوادار خود تحويل دادند و گفتند كه او جادو گر است كه صدايش اين چنين هيجان و دلاوري در سربازان فرانسه به وجود مي آورد كه بدون ترس دست حمله به نيرويي به مراتب بزرگتر از خود مي زنند. انگليسي ها نخواستند، خود ژاندارك را بكشند و براي هميشه دشمني فرانسويان را بخرند. پادشاه وقت فرانسه با اينکه مي توانست براي نجات ژاندارک اقدام کند کاري نکرد.

در سال 1456 و بيست و پنج سال پس از قتل ژاندارك، اسقف هاي فرانسه در يک نشست خود از وي اعاده حيثيت كردند كه بعدا عنوان قهرماني فرانسه را به دست آورد و پاپ در سال 1920 اورا تقديس كرد.

از قرن 15 به بعد ضمن اشاره به اعدام دلخراش ژاندارك اندرز داده مي شود كه نبايد اشتباه و يا بدنيّتي يك و يا چند نفر باعث شود كه ديگران از ميهندوستي رويگردان شوند

[Himmler 22,171]

یکم ژانویه 1965 و در سالروز پیروزی انقلاب سال 1958 کوبا، کمونیستهای افغانستان تاسیس حزب «حزب دمکراتیک خلق افغانستان» را اعلام داشتند که بعدا در درون خود به دو شاخه خلق و پرچم تقسیم شد و اتحاد مجدد این دو شاخه به برانداختن دولت سردار محمددواودخان در سال 1978 و حکومت چهارده ساله کمونیستها بر افغانستان انجامید. شاخه خلق حزب کمونیست افغانستان به رهبری نور محمد تره کی [یک پشتون و متولد غزنه و روزنامه نگار] وفادار به مارکسیسم ـ لنینیسم و خواهان سوسیالیست کردن افغانستان در کوتاهترین مدت بود و شاخه پرچم [که رهبران این شاخه هم پشتون بودند] جامعه سنتی، قبیله ای و فقرزده افغانستان را آماده برای پذیرفتن فوری سوسیالیسم نمی دانست و خواهان پیاده شدن آن در طول دست کم نیم قرن و از طریق آموزش عمومی مردم و فراهم شدن شرایط بود. به این ترتیب، این دو شاخه ماجرای منشویک و بلشویک روسیه دهه 1910 را زنده کرده بودند. مرور زمان ثابت کرد که استدلال اقلیت [منشویک و شاخه پرچم] درست بود و نظام کمونیستی توأم با جهش هر دو کشور فروپاشید. روی کارآمدن حزب کمونیست افغانستان مسئله ای را در آسیای جنوبی بوجود آورده که ادامه دارد و هر روز ابعاد تازه ای می یابد

[Himmler 22,171]

روزنامه هاي آمريكا اول ژانويه2003 با چاپ اين عكس نوشته بودند كه فقر در افغانستان بيداد مي كند، ولي علت آن را ننوشته اند. اگر اين روزنامه ها تاريخ دويست سال اخير افغانستان را مرور كنند خواهند ديد كه سياست هاي انگلستان در قبال آن سرزمين و رقابت با روسيه، افغانها را گرفتار اين مشكلات كرده است كه هنوز هم معلوم نيست كه چه زماني پايان يابند

[Himmler 22,171]

[TABLE]

[TR]

[TD=class: h6, width: 595]برخي ديگر از رويدادهاي 3 ژانويه [/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: body, width: 550]106: سيسرو فيلسوف، خطيب، نويسنده و سياستمدار روم باستان سوم ژانويه سال 106 پيش از ميلاد به دنيا آمد.

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: body, width: 550]303: حكمران رومي انگلستان به مردم يک شهر اين کشور که امروز ليچفيلد خوانده مي شود اخطار كرد كه انجيل ها را تحويل دهند و ياتخريب كنند و چون به اين اخطار توجه نشد همه مردم از كوچك وبزرگ را سربريد.

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: body, width: 550]1833: انگلستان جزاير فالكلند در اقيانوس اطلس جنوبي را كه آرژانتين از آن خود مي داند تصرف كرد.

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: body, width: 550]1852: نخستين چينيان وارد هاوايي شدند.

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: body, width: 550]1921: ميان ايران و افغانستان مناسبات سياسي بر قرار شد.

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: body, width: 550]1934: دولت عراق براي حل اختلافات مرزي خود با ايران به جامعه ملل شكايت برد.

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: body, width: 550]1961: دولت آمريكا مناسبات خود را با كوبا كه دراين كشور نظام سوسياليستي اعلام كرده بود قطع كرد.

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: body, width: 550]1980: طلا هر اونس به 634 دلار رسيد. در همين روز در سال 2010 هر اونس حدود 1200 بود.

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[Himmler 22,171]

يکم ژانويه 2005 «الف اورز Alf Evers» تاريخدان آمريكايي كه در طول عمر 50 كتاب تاريخ براي كودكان دبستاني و نوجوانان نوشته است در 99 سالگي در نيويورك درگذشت. وي چند كتاب نيز درباره تاريخچه شهرهاي كهنسال به صورت جغرافياي تاريخي به رشته تحرير درآورده است.

«الف» گفته بود عقيده دارد كه يك فرد از دبستان بايد با تاريخ ملي و تاريخ تمدن آشنا شود و با اين كه نوشتن تاريخ به زباني كه قابل فهم كودك باشد دشوار است او اين كار را پيشه خود ساخته تا به بشريت خدمت كند و از اين عمل بسي شادمان است

[Himmler 22,171]

پنجم ژانويه سال 1951 (چهارم ژانويه به وقت آمريکا) شهر سئول براي دومين بار پس آغاز جنگ كره به دست نيروهاي كمونيست افتاد. سه ماه بعد ژنرال مك آرتور فرمانده اين جبهه كه آمريكا را از هرگونه جنگ زميني در آسيا برحذر داشته است از همه سمتهاي نظامي اش بركنار شد. وي به عنوان فاتح ژاپن شهرت يافته است.

جنگ كره در ژوئن 1950 با حمله نظامی كره شمالي به جنوب و با هدف تامین یکپارچگی کره که فاتحان جنگ جهانی دوم آن را تقسیم موقت! کرده اند آغاز شد و دراندك مدتي بيشتر اراضي جنوب كه پس از جنگ جهاني دوم قرار بود از طريق انتخابات به صورت كشوري واحد در آيند به تصرف نيروهاي شمال درآمد و شهر سئول ماهها در كنترل شمالي ها بود كه نيروهاي آمريكايي و بعدا چند كشور ديگر ازجمله تركيه وارد عمل شدند و بيست و ششم سپتامبر شهر سئول از دست شمالي ها خارج شد و در اكتبر نيروهاي خارجي تحت پرچم سازمان ملل از مدار 38 درجه كه خط تقسيم دو كره است عبور کردند که صدها هزار چيني براي کمک به کره شمالي از رود «يالو» حد فاصل چين با شبه جزيره كره گذشتند و نيروهاي زير پرچم سازمان ملل را با تحمل تلفات سنگين مجبور به عقب نشيني کردند و سئول دوباره به دست شمالي ها افتاد.

اين جنگ پرهزينه در 28 جولاي 1953 پس از 3 سال و يك ماه با امضاي قرارداد ترك مخاصمه متوقف شد و از آن زمان هنوز هزاران نظامي آمريكايي در كره جنوبي مستقر هستند.

جمع تلفات آمريكا در اين جنگ 25 هزار كشته گزارش شده است، ولي در آن يك ميليون تن از اتباع كره جنوبي جان خود را از دست دادند. شبه جزيره كره پيش از سال تقسيم (1945 ) در كنترل ژاپن و پیش از آن وابسته به چین بود

[Himmler 22,171]

طبق يكي از اسناد طبقه بندي شده (محرمانه) دولت آمريكا كه اواخر سال 1998 مجاز شدند علني گردند و چهارم ژانويه سال 1999در اختيار مراجعان قرار گرفتند، جان اف كندي رئيس جمهوري وقت آمريكا دريادداشت مورخ چهارم اكتبر سال 1963 خود كه براي رابرت مكنامارا وزير دفاع ارسال شده بود نوشته بود: ادامه جنك ويتنام به سود آمريكا نيست. از سال آينده (1964 ) پس ازانجام انتخابات (رياست جمهوري آمريكا)، ظرف يك سال به تدريج نظاميان آمريكا بايد از ويتنام جنوبي خارج شوند و امور جنگ به خود ويتنامي ها سپرده شود.

در آن زمان شمار نظاميان آمريكا در ويتنام جنوبي 16 هزار و 300 تن بود. چهل و هشت روز پس از ارسال اين يادداشت، جان اف كندي در شهر دالاس هدف گلوله قرار گرفت و كشته شد. ليندن جانسون جانشين او نه تنها نظاميان امريكايي را از ويتنام خارج نساخت بلكه شمار انان را به 536 هزار تن افزايش داد كه سالها بعد نيكسون مجبور شد پس از تحمل 58 هزار كشته و 250 هزار زخمي دستور بازگرداندن آنان را صادر كند.

هنوز انگيزه و چگونگي قتل جان اف كندي به درستي روشن نشده است

[Himmler 22,171]

وارن كريستوفر وزير امور خارجه پيشين آمريكا و مردي كه دهها سال در صحنه سياسي اين كشور بود در مقاله اي كه نخست در نيويورك تايمز و سوم ژانويه سال 2003 در بسياري از روزنامه هاي آمريكا به چاپ رسيد نوشته بود كه به نظر او مسئله عراق در اولويت نيست و تجربه وي نشان مي دهد كه دولت آمريكا در يك زمان واحد نمي تواند در بيش از يك مسئله درگير شود.

اين مقاله هشتاد روز پيش از حمله نظامي آمريکا به عراق انتشار يافته بود.

کريستوفر که هجدهم مارس 2011 و در 86 سالگي درگذشت در مقاله اش نوشته بود که به نظر او براي آمريكا مبارزه با تروريسم، حل مسائل داخلي (اقتصاد) و مسئله كره در اولويت قرار دارند. مسئله عراق را از راههاي ديگر هم مي توان حل كرد. به نظر مي رسد كه دولت بغداد (صدام حسين) تا اينجا با بازرسان سازمان ملل همكاري كرده است

[Himmler 22,171]

خيو سامفان Khiew Samphan [در ژانويه 2011 هشتاد ساله] زماني مرد شماره 2 رهبري خمر سرخ كه از 1975 تا 1979 بر كامبوج حكومت داشتند و چند سالي رئيس جمهور اين کشور در حالي که براي يک محاكمه بين المللي آماده مي شد، در سوم و چهارم ژانويه 2004 در دو مصاحبه اختصاصي با رسانه هاي غرب از خود دفاع كرده و گفته بود: ما قصد ساختن يك مدينه فاضله كشاورزي را در كامبوج داشتيم كه در آن مردم برابر و برادر و از عدالت اجتماعي برخوردار باشند و براي اجراي انديشه خود مردم شهرها را كه جز مصرف دسترنج روستائيان و معامله گري، دغل کاري و پشت میز نشینی هنر ديگري نداشتند به روستاها منتقل كرديم كه عمر شماري از آنان چون عادت به كاركردن، توليد و زندگي روستايي نداشتند كوتاه شد و بنابراين قصد آدمكشي در كار نبود. وي كه متهم به مشاركت در مرگ صدها هزار تن [TABLE=align: left]

[TR]

[TD][/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: caption]پُل پُت در 1979

 

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

شده است گفت كه منكر اين نيست كه برخي ماموران در اجراي برنامه استثمارزدايي دست به خشونت اضافي (غير لازم) زده و باعث مرگ شماري از مردم شده باشند ولي تعمد در کار نبوده است.

خيو كه زماني معاون «پل پت Pol Pot » رهبر متوفاي خمرهاي سرخ بود در جريان بازجويي و محاکمه بازداشت نبود و در خانه اش در شهر «پنوم پن» بسر مي بُرد و در همين خانه مصاحبه کرده بود. سامفان که در فرانسه دکتراي اقتصاد گرفته است فرزند يک قاضي کامبوجي است. وي به محض بازگشت از فرانسه به کامبوج ضمن تدريس در دانشگاه، فعاليت هاي کمونيستي خودرا آغاز کرد. کمونيست هاي کامبوج به جاي «رفيق» يکديگر را «برادر» خطاب مي کردند و هر برادر يک شماره داشت. سامفان برادر شماره 4 بود. وي در طول بازداشت خانگي در دهه يکم قرن 21 يک کتاب نوشته و مسائل را در آن تشريح کرده است.

پل پت Pol Pot که در سال 1925 متولد شده و 15 اپريل 1998 درگذشت بنيادگذار حزب کمونيست کامبوج در سال 1963 و شاخه نظامي آن ـ خمر روژ در سال 1968 بود. وي از جواني در کامبوج و فرانسه فعاليت کمونيستي داشت. کمونيست هاي کامبوج در سال 1975 با کمک هاي ويتنام شمالي و در يک جنگ داخلي بر دولت هوادار غرب کامبوج به رياست لون نل Lon Nol پیروز شدند ولي طولي نکشيد که برضد ويتنام دست به تحريکات مرزي زدند و ادعاي ارضي کردند. در اين ميان، چين که با ويتنام اختلاف ارض دارد به جانبداري از کامبوجي ها برخاست و دولت مسکو در کنار ويتنامي ها قرارگرفت که سرانجام در ژانويه 1979 نظاميان ويتنام با کمک دسته اي از کمونيستهاي کامبوجي که از خمر سرخ جدا شده بودند پیروز شدند و پل پت و نيروهايش به يک نطقه مرزي در غرب اين کشور عقب نشستند. ويتنام سالها در کامبوج باقي ماند و سرانجام پس از تدوين قانون اساسي تازه و بازگشت نظام سلطنتي، از کامبج خارج شد. خمر روژ نيز پس از درگذشت پل پت فروپاشید و آن دسته از سران آن که در قيد حيات بودند تسليم شدند. کامبوج 181 هزار کيلومتري تا افتادن منطقه هندوچين به دست فرانسه يک قدرت منطقه اي و امپراتوري بود.