moein.s 18983 اشتراک گذاری ارسال شده در 8 مرداد، ۱۳۹۱ وقتی نقد ناهنجاری می کنیم کمی باید کلی نگر بشیم. مصداق هایی مثه اینکه در ایرانی ها چشم چرونی بیشتره یا اینکه کاش چشم چرونی کمتر بود تا خانوم ها یا بالعکس آقایون راحتر باشن.کمی نگاه کردن به ظاهر مسئله هست. اینکه دایره ی اظهار نظر مون بشه شعاع دیدمون و قضاوتمون بشه براساس این آمار هم نادرست هست. مگه خارج از ایران که خانوم ها یا آقایون راحت تر میان بیرون،چشم چرونی نیست! باهاتون موافق هستم که عقده های فرو خورده از دلایل این ناهنجاری هست. ولی جا و مکان گوشه ای از دلیل این ناهنجاری هست. فرهنگ هم بخشی از این ناهنجاری هست. خانواده هم یک بخش از ناهنجاری هست. خود شخص هم بخشی از این ناهنجاری هست. اخلاق....اخلاق...اخلاق.... اخلاق تو سطوح مختلف اجتماعی از شخص تا خانواده تا جامعه با هم کار می کنن. هیچ وقت نمی شه توقع داشت که یک نفر یک ناهنجاری رو انجام نده وقتی عوامل تشدید ناهنجاری رو فراهم می کنید و بالعکس این یک حق نمی تونه باشه برای هنجارشکنان که این رو اسباب و دلیل ناهنجارشون کنن. ولی اونکه دنبال آرامش هست پیشگیری می کنه و اونکه این رو حق خودش می دونه پس مضرات اون رو هم باید بپذیره و من اعتقاد دارم که این امر برخورد نکردن با این جماعت رو توجیه نمی کنه. بزارین شعار بدم....باید فرهنگ سازی بشه...نه فرهنگ بازی.....و اگر از من و تو و او شما شروع بشه....جامعه هم رو به بهبود بر می داره....وگرنه با حرف زدن و اینکه اون باید رعایت کنه و این حقه منه و تو باید حقه من رو رعایت کنی و....... کار پیش نمی ره 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده