معماری روز

[.FatiMa 36559]

[TABLE=width: 0%]

[TR]

[TD=colspan: 3]

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=bgcolor: #cdcdcd]

[/TD]

[TD=align: center]

نشر موندادوری که یکی از مهمترین ناشران ایتالیاست در سال 1975 افتتاح شد.ساختمان مرکز مدیریتی و اداری این نشر یکی از قابل توجه ترین ساختمانهایی است که اسکار نیمایر طراحی کرده.سایت محل قرار گیری این مرکز که با یک دریاچه ی بزرگ محصور شده،از سه عنصر تشکیل شده:سطوح نواری بزرگی که به صورت موازی کنار هم قرار گرفته اند و طاقهایی با عرض متفاوت آنها را شاخص میکند و قسمت مرکزی ساختمان که به بخشهای اداری و بخش سرمقاله ها اختصاص داده شده و یک بخش کم ظهور که به صورت مارپیچی در پشت قسمت اول قرار دارد.طاقهای موازی قسمت اصلی بنا را می پوشانند و به نظر میرسد که از ساخمان اصلی بیرون زده اند.رستوران و بار و فروشگاه ها در یک عرصه و بایگانی و بخش مقاله ها و سالن اصلی در عرصه ای دیگر قرار داده شده اند.اسکار نیمایر درباره ی این ساختمان میگوید:با ساختمان موندادوری من نشان دادم طراحی خارجی حجم و ایجاد یک بازی هارمونیک در فضای آزاد چقدر مهم است.با استفاده از قوسهایی با عرض های متفاوت که ریتمی نابرابر و موسیقیایی ایجاد میکنند...

[/TD]

[TD=bgcolor: #cdcdcd]

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[TABLE]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

ریتم قوسها

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

بیرون زدگی بخش خارجی

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[.FatiMa 36559]

[TABLE=width: 0%]

[TR]

[TD=colspan: 3]

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=bgcolor: #cdcdcd]

[/TD]

[TD=align: center]

بازسازي سالن تئاتر القصباء اولين پروژه معماران ماگما در امارات متحده عربي است كه به اتمام رسيده است.

بازديد كنندگان اين تالار 300 نفره خود را در فضايي مواج و تنديس گون ميابند كه خاطراتي از مناظر شارجه را يادآور مي شود. درخشندگي عناصر پنهان روشنايي از ميان سطوح بسط يافتني آن، احساس پيوستگي و مداومت فضا را افزايش ميدهد. ايده اوليه طراحي به همان اندازه كه ريشه در طبيعت و تاريخ شارجه دارد به استقبال آينده فرهنگي آن رفته است. طرح بازسازي تالار پايه بر تركيب فضايي ظريف از زندگي روزمره از گذشته وجهان معاصر تئاتر است همانگونه كه به ماهيت شارجه به عنوان الهام بخش و روايتگر چشم اندازهاي صحرا وخطوط تپه هاي شني در برابر نوارهاي نور شب اشاره ميكند. ميهمانان با ورود به سالن از زندگي روزمره جدا شده و در فضاي شگفت آور و برجسته تئاتر القصباء غرق ميشوند.

گذشته و حال در انتخاب متريال اثر نيز منعكس شده اند.پوسته داخلي از مواد نساجي منطقه ايست كه البته با تكنولوژي روز ساخته شده است. معماران ماگما طراحي و تعمير لابي و فضاهاي مجاور تالار را نيز انجام داده اند ؛ محيطهايي كاملا سفيد با نور ملايم كه به وسيله نرم افزار تغيير رنگ ميدهند براي دعوت بازديدكنندگان به داخل و افزايش پيش بيني طراحي سالن اصلي. القصباء مقصد تفريحي ، فرهنگي و توريستي شارجه است. دو ساختمان بلند 150 متري كه 4 طبقه ي مشتركشان در بالاي كانال آب القصباء قرار دارند كه شامل گالري ها ، مغازه ها ، رستوران ها ، دفاتر و سالن هاي كنفرانس ميباشند. تالار تئاتر القصباء محل برگزاري جشنواره فيلم سالانه شارجه است.

اين پروژه در سال 2008 راه اندازي شد ؛ ساخت و ساز آن در شارجه از سال 2011 شروع و در 2012 به اتمام رسيد. اين طراحي در ليست برندگان جايزه 2012 LEAF قرار دارد.

[/TD]

[TD=bgcolor: #cdcdcd]

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[TABLE]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

نماي مقابل سالن تئاتر القصباء

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

سالن تئاتر القصباء

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

سالن تئاتر القصباء

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

سالن تئاتر القصباء

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

نورپردازي مخفي ميان سطوح

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

پلان ها

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

جزئيات اجرايي

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[.FatiMa 36559]

[TABLE=width: 0%]

[TR]

[TD=colspan: 3]

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=bgcolor: #cdcdcd]

[/TD]

[TD=align: center]

ساختمان هتل دبليو بارسلونا كه به " بادبان‌ " مشهور شده است همچون يك نماد مدرنيته بر بالاي درياي مديترانه قد برافراشته است.

هتل در ورودي جديد بندر بارسلونا (the Nova Bocana) واقع شده است كه مركز تاريخي شهر را به درياي مديترانه متصل مي كند. دبليو بارسلونا در نزديكي تفرجگاه ساحلي معروف جهان Le Barcceloneta و شهر قديم بارسلونا و رامبلاها قرار دارد. هتل بلند و باريك با 26 طبقه بر بالاي بارانداز نشسته است و تقريبا از هر اتاق ميهمان منظره هايي كم نظير از شهر و دريا را نمايان ميسازد و لابي هاي آن با ديد به دريا از نور طبيعي كاملي برخوردارند.

بازتاب نماي شيشه اي نقره فام آن هماهنگ با رنگهاي آسمان كاتالونيا ، خورشيد و جلوه هاي درياي مديترانه مي آميزد. مكانهاي عمومي در يك سطح و با دو تراس بزرگ همراه شده اند ؛ تالار كنفرانس بزرگ آن با پنجره هاي عظيم افق دريا را ميشكند و با حجم خود خطوط افقي پايه ساختمان را بيشتر ميكند.

هتل پنج ستاره دبليو بارسلونا با 473 اتاق ، 67 سوئيت ، بار بالاي پشت بام ، آبگرم بزرگ و تراسهايي بزرگ با استخر و ديگر فضاهاي عمومي ديدني و جذاب است.

ريكاردو بوفيل معمار بارسلونايي هتل مي گويد: " بارسلونا مخلوطي از همه معماري هاست ؛ ما همه چيز داريم! از عالي ترين شهرسازي تا تنوع باور نكردني آثار معماري ؛ از ديواره هاي رومي تا آخرين نمادهاي مدرنيسم . اين نتيجه همكاري هزاران معمار به مدت دو هزار سال است و ما اميدواريم دبليو بارسونا به بخشي از آن تبديل شود."

[/TD]

[TD=bgcolor: #cdcdcd]

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[TABLE]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

نما از سطح دريا

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

ورودي هتل

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

فضاهاي داخلي

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

استخر بر روي تراس

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

استخر بر روي تراس

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

استخر بر روي تراس

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

اسكچ اوليه موقعيت بنا

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

اسكچ هاي اوليه

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

اسكچ هاي اوليه

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

اسكچ هاي اوليه

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

اسكچ هاي اوليه

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

نماي هتل

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

ديد پرنده

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

نماي هتل

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

پلان يكي از طبقات

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

برش كلي بنا

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[R.Irankhah 25490]

ساختمان معانی زیادی را در بر دارد. اما برخی مواقع یك ساختمان نسبت به دیگر ساختمان‌ها متمایز است.

 

این ساختمان‌ها ویژگی‌ها و ماهیت مختص به خود را دارند. وقتی به مدرسه به عنوان یك كارگاه بزرگ ، كه كارهای دستی مختلفی در آن انجام می‌شود ، نگاه می‌كنیم ، فضاها به فضای كاری هنرمند ، استودیوی طراحی و یا كارگاه كابینت‌سازی ابداع می‌شوند.

 

این ویژگی باید مشخص بوده و خود ساختمان مفهوم آن را برساند. هر قسمت می‌بایست متفاوت باشد اما دانش‌آموزان باید با تمام فعالیت‌های صورت گرفته در داخل ساختمان آشنا باشند و بدانند كه در هر كارگاه چه كاری انجام می‌شود.

 

آنها باید خود را جزئی از كل مدرسه بدانند. هدف ما این است كه دید دانش‌آموزان را تا جایی كه ممكن است باز كنیم و این قضیه بخشی از كلید روند آموزش و یادگیری است.

 

این ساختمان با شكل هندسی محل مطابقت دارد. طبقه همكف به شكل زمین ملك است. در بالای این بخش ، ورودی ساختمان ، سالن اجتماعات و اتاق كنفرانس قرار دارد.

 

 

نمای خارجی توصیفی از مكان است. طبقه همكف به صورت پایه عمل می‌كند و با آجركاری كلینكر سیاه ساخته شده. بخش فوقانی ساختمان به شكل جعبه‌ای آبی رنگ است.

 

در طبقه زیرین كارگاه‌ها و در طبقه فوقانی كلاسهای تئوری و تمام قسمت‌ها بر روی هم قرار دارند.

 

این پروژه به شكل مدولار ساخته شده و از ساختار ساده مقاومی استفاده می‌كند و با دو راهروی خروج اضطراری ساخته شده كه به چند ضلعی‌های سالنی شكل و محورهای عمودی متصل است كه شكل حلقه‌مانند دارند و در بهترین حالت ممكن تمامی قسمت‌ها را بهم مرتبط می‌سازند.

 

در این سازه قسمت‌هایی نیز بدون هیچ استفاده خاصی وجود دارند. در آموزش هنر، تبادل شخصی، روابط و اطلاعات تنظیم نشده، بخش مهمی از فرآیند بلوغ وجود دارد.

 

 

چنین مكانی بدین منظور لازم است. در این قسمت یك سالن ورودی به سمت راهروهای اطراف ، بخش كوچك استراحت رو به خیابان با دستگاه‌های رفع خستگی كشیده می‌شود. اتاق كنفرانس در امتداد سالن ورودی است كه با دیوار كشویی از هم جدا می‌شوند.

 

اگر برای كنفرانس نیاز به فضای بیشتری باشد، می‌توان دیوار را كشید و از فضای سالن ورودی نیز استفاده كرد. نحوه استفاده از این فضا به كاربران بستگی دارد و اندازه سالن امكان برگزاری نمایشگاه، مناظره، نمایش مد و غیره را میسر می‌سازد.

 

 

این قسمت با پارتیشن شیشه‌ای از خیابان جدا شده و شبیه به ویترینی است كه دانش‌آموزان كارهایشان را از آنجا در معرض نمایش همگان قرار می‌دهند و از سوی دیگر دانش‌آموزان با یكدیگر به تبادل نظر می‌پردازند.

 

دیوارهای پارتیشن از تخته‌های لاستیكی ساخته شده‌اند كه همگام با مطابقت‌های آتی برای برنامه‌های آموزشی است كه بی‌شك یكی از عوامل در حال تكامل سریع در عصرفن‌آوری جدید است. با اینكه پارتیشن‌ها فضای داخل را بخش بخش می‌كنند اما مانع دید بین فضاها نمی‌شوند.

 

شرایط زیرخاك و بستر زمین به گونه‌ای است كه با صرف هزینه بیشتر امكان ساخت چند طبقه زیرین دیگر وجود داشت.

 

از این فضا می‌توان به عنوان پاركینگ ماشین و دوچرخه استفاده كرد اگرچه مسلماً برای موارد دیگر هم می‌توان به طور همزمان استفاده كرد. هدف عمل كردن همانند یك جعبه خالی تا یك كاغذ سفید و ایجاد خلاقیت برای دانش‌آموزان و مدرسان است.

 

 

[R.Irankhah 25490]

نیایشگاهKamppi در ضلع جنوبی میدان Narinkka در هلسینكی (پایتخت فنلاند) واقع شده است. این سازه كه در یكی از پر ازدهام‌ترین فضاهای شهری فنلاند قرار گرفته، محیط را به آرامش دعوت می‌نماید. این ساختمان خاجی شكل كوچك با نمای چوبی منحنی، منظره شهر را زیبا ساخته است.

 

همزمان، فضای داخلی این نیایشگاه آرام مردم را به آغوش خود فرا خوانده و از سر و صدا و هیجانات زندگی شهری كه در بیرون در جریان است دور می‌كند.

 

این نیایشگاه از تمام جهات قابل دسترسی است. اگر از سمت Simonkatu می‌آیید، به میدان كوچكی می‌رسید كه اگر مستقیم ادامه دهید به میدان Narinkka خواهید رسید. از آنجا پس از طی كردن پله‌ها به قسمت ورودی می‌رسید. قسمت ورودی شامل دو نمای شیشه‌ای است كه رو به میدان Narinkka و ساختمان Narinkka می‌باشد.

 

 

فقط فضای نیایشگاه اصلی چوبی است. فضاهای فرعی رو به میدان قرار دارند. فضای ورودی دو برابر نمایشگاه است كه پس از ورود، با روحانیون ومددكاران اجتماعی ملاقات خواهید كرد.

 

فضای قسمت خاجی‌شكل بسیار آرام است و به نظر می‌رسد كه با سر و صداهای بیرون فاصله زیادی داریم. روشنایی بر روی سطح منحنی فضا را گرم می‌كند. دیوارهای داخلی نیایشگاه از چوب درخت توسكای مشمعی ساخته شده و مبلمان نیز چوبی است.

 

 

 

 

 

[R.Irankhah 25490]

شركت معماری BNKR این طرح را با یك سؤال ساده و واضح شروع كرد: چگونه می‌توان سمبلی برای Taichung ساخت؟

 

تحقیقات آنها شامل طیف گسترده‌ای از منابع مفهومی برای پیدا كردن توصیف هنری مرتبط با فرهنگ و جامعه تایوانی است.

 

هدف اصلی این علامت چند منظوره ادغام شدن آن با شهر نه از نظر زیبایی بلكه از نظر تخصیص و تعلق است.

 

برنامه اصلی برای این پروژه شامل دو فاكتور اصلی است. برج تایوان و موزه شهر Taichung.

 

هر دو برنامه بر پایه یك عقیده هستند: ارتقاء فرهنگ شهری شهروندان Taichung و ایجاد مركزی برای تبادل نظریات جدید بر تكنولوژی سبز، برنامه‌ریزی فضایی شهری و در كل فرهنگ می‌باشد.

 

 

استراتژی ما برای نیل به این اهداف استحكام بخشیدن به ماهیت فرهنگی پروژه با تركیب چند فاكتور برنامه است كه بر روی جمعیت زیادی از مردم متمركز بوده و نه به خاطر سمبل جدید Taichung بلكه به این دلیل كه هر اتفاقی در آنجا میفتد، تعداد بازدیدكنندگان زیاد می‌شود.

 

برنامه چندمنظوره اما فرهنگی داخل برج، نظام شهری را به صورت جعبه‌های فردی مجدداً خلق می‌كند كه در یك سازمان واسازی عمودی، لایه‌دار و سوار شده است.

 

 

به عنوان نقطه شروع برای طراحی برج ، مجموعه‌ای از كارهای رسمی با یك معمای چینی (TANGRAM، بازی تخته برای تعریف هندسه كه اساس طرح ما شد) انجام پذیرفت.

 

هندسه به دست آمده در نتیجه تحقیقات ما شامل حجمی با بخش‌های مثلثی شكل مشابه به اشكال طبیعی از مواد معدنی مختلف نظیر كوارتز وآمیتیس بود.

 

این سازه یادآور كریستال‌های بزرگ غار Naica در شمال مكزیك و معدن متصل به آن كه 300 متر زیر زمین قرار دارد، می‌باشد.

 

 

در تلاشی برای تركیب دو مكاشفه فرهنگی، معمای TANGRAM و غار Naica، از استراتژی تحقق چگونگی طرح هندسی مواد معدنی استفاده شد.

 

برج تایوان به یك كوآرتز عظیم در وسط شهر تبدیل خواهد شد. با این منطق، پا را از چلیپای فرهنگی فراتر نهادیم و بر كیفیت مواد معدنی تكیه كردیم.

 

تركیب برنامه داخلی برج شبیه به تشكیلات زمین‌شناسی طبیعی است. پوسته خارجی سازه پوشش و پشتیبان فضای داخلی است. سازمان‌دهی برنامه داخلی با هدف تولید یك سری از جعبه‌های كشیده بر روی یكدیگر مشابه غار Naica است.

 

شكل، ساختار، مادیت و قابلیت برج نتیجه مستقیم سیر تكاملی است كه مفاهیم اولیه ما را در هم می‌آمیزد: انتزاع معماری TANGRAM به عنوان نماینده فرهنگ چینی و غار Naica در میكزیك به عنوان یك مورد خاص و منحصر به فرد در دنیا.

 

 

[R.Irankhah 25490]

پس از سقوط یك درخت خرمای شش شاخه در مركز شهر DayaVieja در اسپانیا، به بهانه نگهداری ساختاری درخت ، طرح “El Mirador de la Palmera” را ارائه دادیم.

 

ما قصد داشتیم مركز شهر را به حصاری از باغستان‌ها متصل كنیم تا بازدیدكنندگان بتوانند محیط‌های چشم‌انداز را در تمام فصول مشاهده نمایند. به همین منظور برج مراقبتی با تفریحگاه ماریپیچی ساخته شد كه در یكی از خیابان‌های اصلی شهر با یك پل باریك دیدنی و جذاب به نقطه اوج می‌رسد.

 

“El Mirador de la Palmera” مناظر خیره‌كننده Vega Baja ، Rojales و La Marina را نشان می‌دهد.

 

 

نتیجه این سازه عجیب و غریب، ‌«تنوع گوگنهایم» یا «دیدگاهی از نخلستان» ، یك گردشگاه سه طبقه مارپیچ آهنی است. در شهر DayaVieja، در سواحل جنوب غربی اسپانیا، شش درخت خرما از سیستم نگهداری خاص و فوق‌العاده‌ای برخوردارند.

 

ما این سازه را با میله‌های گرد در ابعاد 2، 4 و شش سانتی‌متر ساختیم كه نوعی بازی در برنامه طراحی سازه 3D بود. این بازی با بازنگاری و تعاریف قبلش 8 ماه طول كشید.

 

 

از آنجا كه در ساخت این سازه به نسبت دیگر سیستم‌های نگهداری سنتی، از مصالح وفضای بیشتری استفاده شده و كارایی‌اش نیز بیشتر است ، مطمئناً بازدیدكنندگان بیشتری را به سمت درخت‌ها جذب می‌نماید. علاوه بر منظره زیبا و ساختار جالب، نظریه نقطه كانونی كردن درخت، مثالی از تفكر پایدار است كه معماری امروز بدان توجه خاصی دارد.

 

 

این برج بیشتر شبیه به یك مسیر تفریحی مرتفع و پر پیچ و خم برای عابران پیاده می‌باشد. به جای سرعت، Mirador به شما چشم‌انداز 360 درجه‌ای از DayaVieja را پیشنهاد می‌نماید.“El Mirador de la Palmera” یك سازه دومنظوره، تفریحگاه مارپیچ وهمچنین برج مراقبت و حائل درختان خرما است.

 

[R.Irankhah 25490]

ایستگاه اتحادیه واشنگتن ، یك راهنمای ملی و همچنین یكی از پرازدهام‌ترین مراكز حمل و نقل چندنوعه در كشور را Daniel Burnham در سال 1907 طراحی كرده كه در حال حاضر دستخوش تغییراتی است.

 

تعداد مسافرانی كه روزانه از این ایستگاه با قطار، مترو و اتوبوس در تردد هستند بالغ بر 100000 نفر بوده كه این تعداد بیشتر از ظرفیت ایستگاه می‌باشد.

 

انتظار می‌رود كه در 15 الی 20 سال آینده تعداد مسافران سه برابر و تعداد قطارها دو برابر شود و تغییرات نیز در این راستا انجام خواهند شد.

 

HOK با همكاری Amtrak و Parsons Brinckerhoff از طرح احیاء و بازسازی ایستگاه و مطابقت آن با استانداردهای قرن 21 پرده‌برداری كرد.

 

 

این طرح، ایستگاه را بخش جدایی‌ناپذیری از طرح سرمایه‌گذاری راهروی شمال شرقی Amtrak می‌داند كه به راه‌ها و طبقاتی ارتقا خواهد یافت.

 

این تغییرات پاسخگوی رفت و آمدها و خدمات راه‌آهن شهری با اتاقی برای توسعه آینده برای عملكرد و سرعت بالای آن است.

 

در قلب این طرح ، یك آلونك قطار است كه به مسافران پایتخت خوش‌آمد می‌گوید.

 

در طرح HOK از نور طبیعی برای روشن كردن ایستگاه استفاده شده است.

 

 

این طرح ادغامی از جایگاه جدید تلاقی مسافران با خرده‌فروشی‌های قابل توجه و امكانات مسافری و مجموعه‌ای از ورودی‌های جدید خیابان‌هاست.

 

در ضمن، سقف سبز شده با پوشش گیاهی، از مسافران در برابر ریزش باران محافظت كرده و دمای فضای داخل ایستگاه را نیز متعادل نگه می‌دارد.

 

Bill Hellmuth، مدیر طراح این سازه اظهار داشت: «ما قصد داشتیم آلونك قطاری بسازیم كه رفت و آمدها را كنترل كرده و همچنین سقف سبز آن از خیابان قابل مشاهده باشد.

 

 

پشت‌بام‌های سبز مواج ورودی سالن افراد را به مسیرهای واقعدر زیر این سقف‌ها خوانده و این حس كه ورودی شمالی از در پشتی است را از بین می‌برد. كل طرح تأكیدی بر پایداری ماندگار حمل و نقل عمومی است.»

 

هزینه بازسازی و توسعه ایستگاه مبلغی بین 6.5 تا 7.5 بیلیون دلار در سال 2012 برآورد شده است و انتظار می‌رود ساخت آن 15 تا 20 سال به طول انجامد. با توسعه تجاری و ساخت ایستگاهی كه با محیط پیرامون همگام و یكپارچه بوده و به سیستم حمل و نقل منطقه‌ای چندنوعه متصل است، انتظار می‌رود كه این ایستگاه به پروژه‌ای حتی عظیم‌تراز آنچه تصور می‌نماییم تبدیل شود.»

 

 

[.FatiMa 36559]

[TABLE=width: 0%]

[TR]

[TD=colspan: 3]

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=bgcolor: #cdcdcd]

[/TD]

[TD=align: center] آلاسکا تنها ایالت آمریکا می باشد که هیچ ساختمانی برای کنگره ی آن در نظر گرفته نشده است. وقتی به ما پیشنهاد شد که این معضل را بررسی کنیم این درخواست به مثابه فرصتی برای درک ما از گنبد تاریخی بدل شد. و نتیجه اش یک برگردان از مجلس ایالتی سرنمونی برای آشکارسازی مفهومی و برانگیزاننده از گنبدی تاریخی شد که درون زبانی معاصر پردازش یافته, و با وجود قابل دسترس و آشنا بودن اما چالش برانگیز و وابسته اند. کنگره ی ایالتی آلاسکا سازه ی دو پوسته ی برونلسکی ومقبره ی یادمانی بوله برای نیوتن که گنبد را به کمال رسانده اند, و به عنوان حوزه ی منعکس کننده ی جهان تعبیر شده اند, پیشنهاد کرده است. بر این سیاق تمهید ما برای سازماندهی این پروژه یک پوسته ی تخم مرغی دو لایه ی در نوسان به منظور ترسیم یک دنیایی بیشتر پویا است تا ایستا. پوسته ی داخلی مجموعه ای خارج از محور درون یک پوسته ی تخم مرغی ساکن و ثابت با فضای قابل سکنی در بینابین آنها می باشد.علی رغم تغییر در فرم, کنگره یک اصالت معاصر و زنده را که به جای تقلید ازمیراث پیشینیانش تجلیلگر آنها می باشد کسب کرده است. [/TD]

[TD=bgcolor: #cdcdcd]

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[TABLE]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

کنگره ی آلاسکا

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

...

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

...

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

...

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

...

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

...

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

...

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[.FatiMa 36559]

[TABLE=width: 0%]

[TR]

[TD=colspan: 3]

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=bgcolor: #cdcdcd]

[/TD]

[TD=align: center]

در جشنواره طراحي لندن ، اين بار زاها حديد با همكاري تيم موآرايي برند فاج يك سالن موي پاپ آپ ايجاد كردند.

سالن پاپ آپِ فاج در يك گالري تك رنگ به همراه مدلها و مبلمان طراحي شده توسط استوديوي حديد قرار داده شده بود. ملادي لئونگ يكي از معماران پروژه مي گويد :‌ "زاها چيزي بيشتر از تقسيم ساختمان مي خواست و ما يك مجموعه ي كامل از مبلمان و محصولات طراحي شده را به فاج ارائه داديم و انها هيجان زده بودند تا كار خود را به عنوان زمينه اي براي اين رويكرد آوانگارد به آرايش مو اجرا كنند."

اين سالن در پايين ترين طبقه گالري واقع شده بود، مكاني كه يك مدل سفيد تقليل يافته از آخرين طراحي زاها حديد برآمده از يكي از ديوارهاي سالن بر روي زمين كشيده شده بود؛ قسمتي از طرح مركز تحقيقات و مطالعات نفت شاه عبدالله در عربستان سعودي كه در حال ساخت ميباشد. لئونگ اضافه كرد: "ادغام اشكال هندسي سياه هم قالب با حجم سفيد موقعيت هر ايستگاه آرايش مو را ترسيم ميكردند."

اين سالن تنها 5 روز همزمان با فستيوال طراحي لندن و هفته ي مد لندن برپا بود.

[/TD]

[TD=bgcolor: #cdcdcd]

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[TABLE]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

مكان يابي ايستگاههاي آرايش مو

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

مكان يابي ايستگاههاي آرايش مو

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

مكان يابي ايستگاههاي آرايش مو

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[.FatiMa 36559]

[TABLE=width: 0%]

[TR]

[TD=colspan: 3]

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=bgcolor: #cdcdcd]

[/TD]

[TD=align: center]

آسمانخراش حقوق بشر در پكن Human Rights Skyscraper in Beijing ؛

تقدير شده در رقابت آسمانخراش 2012 ؛

رن تيان هانگ Ren Tianhang، لو جينگ Luo Jing ، كانگ ژوئن Kang Jun ؛

چين ؛

طراحان ساختار حقوق بشر پكن مي گويند :خريد غير قانوني زمين توسط نهادهاي دولتي محلي چين موجب هزاران رنجش باور نكردني ساكنان و حتي اخيرا فوت، بعلاوه بي ثباتي اجتماعي شده است . اگرچه مالكيت خصوصي واقعا در چين وجود ندارد- و خريد يك ملك تنها تضمين استفاده از آن براي 70 سال است-، طراحان اين ساختار احساس مي كنند كه استفاده از زمين به نو سازي در چين نياز دارد ،و به عنوان يك خانه خصوصي يك حق اساسي انساني است. پيشنهاد آنها آوردن يك مكان براي هر فرد براي زندگي به سوي بيان انفجار جمعيت كشور و نياز براي توسعه ي انبوه ، و بدينسان به صورت عمودي، ميباشد.

اين طراحان ،با الهام از كاراكتر چيني 田 اقامتگاه سيهان siheyuan سنتي و برنامه ريزي شهري باستاني چين ، روياي ساختار بتني تقويت شده غول پيكری را دارند كه بيشتر به عنوان زير ساخت ساختمان خدمت مي كند. اين زمين براي مسكن است – به جاي خود مسكن- يك صفحه ي شطرنجي سه بعدي كه يك واحد خانه درون هر سلولش قرار گرفته است. ساختار طول همان شهر ممنوعه است ، به طور مستقيم به سمت شرق آن واقع شده است. طراحان به شكل كنايه آميز مي گويند ، "‌آن با شهر ممنوعه مقابله مي كند ، نمادي از ابر قدرت استبداد، با تاكيد بر برتري حقوق بشر در روشي نمايشي ونمادين". فضاهاي زندگي درون ساختار، 25 تا 30 متر اندازه گيري ميشود . اين طرح توسط سياستمداران ، با فشار آنها ، يا متخصص اقتصاد ساخته نشده است."‌ما مردم هستيم. ما فقط يك خانه يا زمين مي خواهيم".‌

[/TD]

[TD=bgcolor: #cdcdcd]

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[TABLE]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

آسمانخراش حقوق بشر پكن

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

آسمانخراش حقوق بشر پكن

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[.FatiMa 36559]

[TABLE=width: 0%]

[TR]

[TD=colspan: 3]

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=bgcolor: #cdcdcd]

[/TD]

[TD=align: center]

كشتي نوح- شهر پايدار Noah’s Ark: Sustainable City ؛

تقدير شده در رقابت آسمانخراش 2012 ؛

الكساندر جوكسيموويك Aleksandar Joksimovic، جلنا نيكوليك Jelena Nikolic

صربستان؛

كشتي نوح شهر خود پايدار بر روي آب است كه مي تواند همه ي موجودات زنده را نگه دارد، از انسان ها تا حيوانات و از ماهي گرفته تا گياهان و درختان، كه بواسطه ي بلاياي طبيعي ، جنگ ، و هر حادثه اي كه در روز قيامت ممكن است بوجود آيد، از زمين بيرون شده اند. علاوه بر فراهم كردن حفاظت از اين حوادث ، مفهوم كشتي همچنين ازدحام بيش از حد را بر روي زمين را اداره مي نمايد:‌ 72% از سطح زمين از آب پوشيده شده است، بنابراين گسترش شبكه شهري روي آب هم منطقي و هم مفيد است ، ، چنانكه انرژي خورشيدي ، باد و انرژي موج به آساني در دريا تسخير شده است ، و اين منابع انرژي طبيعي ، توسعه را قدرت مي دهد.

آن به عنوان بخشي از شبكه اي متشكل از كشتي هاي ديگر طراحي شده است ، كه با تونل هاي شناور در زير آب و سرزمين اصلي اتصال يافته است. همانطور كه شهرك سازي رشد مي كند ، كشتي ها مي توانند به همديگر متصل شود ، و يك سرزمين مصنوعي از مجموعه اي از جزاير مصنوعي را ايجاد مي كند.

تعداد زيادي از كابل هاي انعطاف پذير جزيره را به انتهاي اقيانوس اتصال مي دهد ، استحكام را فراهم مي كند ، و يك ديوار خارجي به ارتفاع 64 متر ، از جزيره در برابر بادهاي سخت دريا و سونامي محافظت مي كند. هنگامي كه شرايط اضطراري با شدت شديد رخ مي دهد ، ساكنان مي توانند به حباب هاي درون عمق جزيره براي حفاظت كناره گيري كنند.

در قسمت پايين اين جزيره ، توربين هاي بزرگ به انتهاي تبديل جريان هاي اقيانوس براي انرژي، متصل شده و پوشش هاي مرجاني مصنوعي سطوح ، توسعه اكوسيستم هاي جديد را تقويت مي كنند. به عنوان يك راه حل ،كشتي همه چيز را براي راحتي ساكنين دارد:‌ مسكوني ، اداري ، مناطق تفريحي ، پارك ها و جنگل ها ، و سواحل. و همچنين مكاني براي نگهداري حيوانات وجود دارد.

[/TD]

[TD=bgcolor: #cdcdcd]

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[TABLE]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

كشتي نوح- شهر پايدار

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

كشتي نوح- شهر پايدار

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[.FatiMa 36559]

[TABLE=width: 0%]

[TR]

[TD=colspan: 3]

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=bgcolor: #cdcdcd]

[/TD]

[TD=align: center]

بررسي اجمالي؛ هنرهاي درون شهري ، واقع در محله فقير لس آنجلس ، ملجا خلاقی براي كودكان در معرض خطر ارائه مي دهد، كه در غير اين صورت به هنر دسترسي ندارند. اين توليد مشاركتی ميان بنيانگذاران باب بيتس Bob Bates و اروين ياگر Irwin Jaege ، مديران مدارس دولتي ، و جامعه ي محلي است و اين سازمان، كلاس هاي آزاد هنري آموزش دهنده توسط هنرمندان حرفه اي به حدود ده هزار كودك در سال را فراهم مي نمايد. اين تا حدودي به منظور جبران اثرات طرح پيشنهادي 13 " Proposition 13" ، اصلاح نظام نامه ي دولت در سال 1978 كه منجر به سخت گيري پوشش مالياتي و عملا محوشدن آموزش هنر از بسياري مدارس عمومي كاليفرنيا ، ايجاد شده بود.

بعد از تصرف جزئي فضاهاي موقت براي چندين سال ، هنرهاي درون شهري با تلاش مايكل مالتزان براي مقاوم سازي و دوباره در نظر گرفتن گاراژهاي رها شده در محله ي اسكيد رو Skid Row لس آنجلس انجام شد. اين پروژه ی تكميل شده ، يك هكتار محوطه ي كالج ساخته شده در سه فاز به منظور رشد موسسه ، و يكي كردن زبان ساده ي معماري ، هندسه ها ي انتزاعي با آهنگ نارنجي روشن ، كه در آن خلاقيت دانش آموزان در مركز صحنه صورت مي گيرد را به كار گرفت.فضاهاي بيروني و دروني بسيار مناسب ،معني صحنه هايي مناسب با روحيه كودكان را مي رساند ؛ حياط اصلي محيطی راحت است كه در آن گرد هم مي آيند ، بازي مي كنند و كشف مي كنند ، يك جاي امن در محله اي كه فضاي باز بيروني آن اغلب ناامن است. موانع پيرامون محيط ،مدرسه را با محيط اطراف خود ارتباط مي دهد و به طور استراتژيك، ديوارهاي كوتاهي كه ساختمان را به سمت همسايگي ها مي گشايد ،قرار مي گيرد. برج هاي سراميكي مجسمه گون در مركز محوطه ي كالج ، برج ديده باني مدرسه است. در نقاشي ديوارهاي گچي بيروني سفيد و روشن ،اين سازماندهي الزاماتش را با تعمير و نگهداري ارتباط مي دهد. مالتزان از طريق مشاركت يك دهه خود – درگيري نيمه با پروژه ، پتانسيل معماري را براي الهام بخشي به خلاقيت و تحقق وعده در زمينه ي تقريبا اصلاحات غير عملي شهر كوچك نشان مي دهد.

معمار؛ مايكل مالتزان Michael Maltzan ، فايا FAIA ، داراي ليسانس هنرهاي زيبا و ليسانس معماري از مدرسه ي طراحي رودآيلند Rhode Island، و كارشناسي ارشد معماري را از دانشگاه هاروارد دريافت كرد. معماري داراي پروانه كار و همكار انستيتو معماري آمريكا است، او معماري مايكل مالتزان را در سال 1995 بنا نهاد. عمل او ، بر اين باور كه معماري را ميتوان يك كاتاليزور مثبت براي تغيير در شهر و جامعه ي ما دانست، استوار است. پروژه هاي او ، گستره اي از ساختمانهاي عمومي براي نهادهاي فرهنگي ، خوابگا ه هاي خصوصي ، پروژه هاي فعاليت هاي اجتماعي براي سازمان هاي غير انتفاعي ، از داخل شهر هنر و اعتماد مسكن اسكيد رو Skid Row Housing Trust است.

1993-2008 ؛لس آنجلس ، كاليفرنيا ؛معماري مايكل مالتزان Michael Maltzan Architecture ؛

[/TD]

[TD=bgcolor: #cdcdcd]

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[TABLE]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

منظره ي گوشه ي شمال غربي

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

منظره ي گوشه ي شمال شرقي؛ گسيختگي ها و موانع در امتداد پيرامون محوطه ي دانشكده، سطح خارجي را ايجاد مي نمايد كه با محيط اطرافش متصل شده است، و از محيط اطراف جدا نشده است. در درون مجموعه ، فضاهاي خصوصي مطابق هم براي توسعه ي پروژه هاي هنري و اماكن عمومي كه در آن اشتراك، اجرا و تعامل وجود دارد .

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

بام دانشكده

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

علامت بيروني پيشنهاد شده

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

منظره ي حياط مركزي

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

اتاق چند منظوره

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

كلاس هنر

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

نماها و برشها

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

درون برج سراميك

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

پلان چشم انداز

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

سايت پلان

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

ارائه ي سايت

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

فاز 1 ؛ محوطه ي كالج در سه فاز بين 1993 و 2008 توسعه يافته ، وتوسط موفقيت و رشد برنامه پيش برده شده است. تمام مراحل كار توسط مالتزان و تيم طراحي ، و بسياري مشاوران و پيمانكاران كار كرده در هر سه فاز در طول دوره پانزده ساله نظارت شده بود.

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

فاز 2

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

فاز 3

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

پروژه ي كامل شده

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

پلان كف

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[.FatiMa 36559]

[TABLE=width: 0%]

[TR]

[TD=colspan: 3]

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=bgcolor: #cdcdcd]

[/TD]

[TD=align: center]

بررسي اجمالي؛ منطقه ريو دي ژانيرو مانگوينهاوس ، منطقه شهري بزرگي در شمال شهر ، زمين ساختمان نزديك به تعداد 10 فاولااست favela ، اسكان غير رسمي كه در آن تقريبا بيست و هشت هزار نفر در مجاورت كارخانه هاي صنعتي زندگي مي كنند. ساكنان از جرم و جنايت بسيار بالا و فقدان فضاي عمومي و تسهيلات جامعه رنج مي برند. خورخه ماريو جورجيو پيشگام و مدافع در زمينه ي ارتقا زاغه است. در سال 1993 او شروع به كار با برنامه ي فاولا – بايرو Favela-Bairro ريو نمود،كه از صدها نفر از هزاران ساكنان فاولا از طريق مداخلات كوچك به دست آمده است. در سال 2005 پروژه ي شهري كلان شهر راه اندازي شد ، شركت جورجيو ، مطالعات برنامه ريزي شهري مانگوينهاوس را به عهده گرفت . معماران، مصاحبه ها و جلسات با ساكنان منطقه و نمايندگان براي درك هم نگراني فوري و احتياجات بلند مدت انجام دادند ، كه يك تجزيه و تحليل دقيق از منطقه را توسعه مي دهد.

نتيجه، پلانی براي نماي خط راه آهن اصلي در مجاورت جاده اصلي منطقه و ايجاد پارك عمومي طولاني در فضاي زير است. بالا بردن خط راه آهن موانع فيزيكي و رواني بين مانگوينهاوس و ريو را در وسعت و ايجاد سازگاري عمومي جديد مجهز شده با گردشگاههاي خوش منظره ، مسيرهاي دوچرخه سواري ، و رشته هاي ورزشي، از بين خواهد برد. پارك محل ملاقات مركزي خواهد بود ، بنابراين مكان اتصال به شبكه هاي اجتماعي وجود دارد. معماران تعدادي از افراد را كه نياز دارند به انتقال در طول ساخت و ساز و جا دادن مسكن جايگزين به طرح را محدود كردند. اين پروژه نشان دهنده ي يك رويكرد جديد براي ارتقا زاغه است: كل جامعه برخوردار از زير ساخت هاي جديد و موجود در شبكه هاي اجتماعي تا حد زيادي دست نخورده باقي مي ماند.

معمار ؛ خورخه ماريو جورجيو Jorge Mario Jáuregui معمار شهري مستقر در ريو دي ژانيرو Rio de Janeiro و فارغ التحصيل از دانشگاه ناسيونال د روزاريو Nacional de Rosário ، آرژانتين است . او ديپلم خود را در شهرسازي از دانشگاه فدرال ريو دي ژانيرو به دست آورده است. در دهه 1980 او شروع به تحقيقات خود در بخش شهري- اجتماعي بين فاولاس favelas ريو و بقيه ي شهر نمود. او در سيتي هال City Hall در 1993 در بيش از بيست پروژه برنامه ي فاولا باريو مامور شد . اين "‌محلات زاغه" پروژه اي بر مداخله ساختار هاي اجتماعي " پوتنتيالاز potentialize " مستقر شده است . از سال 2007 جورجيو بر دو پروژه ي توسعه ي مجدد شهري بزرگ مقياس در ريو دي ژانيرو كار كرد –مجموعه دو آلمائو Complexo do Alemão و مجموعه مانگوينهاوس. جورجيو ، دريافت كننده ي جايزه ي ورونيكا روج سبز Veronica Rudge Green Prize در طراحي شهري از مدرسه ي طراحي تحصيلا ت تكميلي دانشگاه هاروارد در سال 2000 بود

مجموعه ی مانگوينهاس ؛2005 -2010 ؛ ريو دي ژانيرو Rio de Janeiro ، برزيل ؛خورخه ماريو جورجيو Jorge Mario Jáuregui/ پروژه هاي شهري كلان شهر.

[/TD]

[TD=bgcolor: #cdcdcd]

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[TABLE]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

مانگوينهاوس رامبلا تحت ساخت

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

برش مانگينهاوس رامبلا

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

برش ايستگاه قطار مانگوينهاوس

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

منظره ي هوايي سايت پروژه

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

منظره ي هوايي سايت پروژه

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

تجسم و نمايش افكار با تصوير سايت پروژه

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

اسكچ نماي خط راه آهن

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

اسكچ نماي خط راه آهن

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

دياگرام سايت

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

پلان مانگوينهاوس

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

پلان كلي از ناحيه

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[zahra22 19501]

 

خاستگاه (Origin) آخرین کار اتحادیه هنرهای تجسمی است که بنایی را در مقیاس بزرگ ساختند که توسط LED از خود عکس‌العمل نشان می‌دهد.

 

در ماه اکتبر 2011، این تأسیسات به صورت حصاری بین دو پل در ساحل بروکلین و انبار تنباکوی DUMBO نصب شد.

 

این مکعب نوری 10 × 10 متر، عکس‌العمل احساسی از آنهایی که وارد این منطقه شده‌اند را استخراج می‌کند.

 

خاستگاه اوج مجموعه‌ای از کارهاست که از جعبه موسیقی که صدایی همانند آوای ارکستر بیرون می‌دهد (Orchestrion)، طرح سن اصلی ایجاد شده توسط UVA برای Coachella 2011، مشتق شده است.

 

این شبکه مکعب شکل از 125 فضای مکعبی دومتری سوار شده با نوارهای خطی LEDتشکیل شده است که الگوهای نوری مختلفی را در تمام جهات منتشر می‌کند.

 

 

[zahra22 19501]

پیشرفت سریع دوچرخه سواری حرفه ای در سینالوای مکزیک در دهه های گذشته، انگیزه و تمایلی برای ساخت پیست دوچرخه سواری جدید کولیاکان شده است ، و همچنین منجر به اتخاذ سیاستی جدید در برنامه های شهری شده است تا از دوچرخه سواری به عنوان شیوه ای از حمل و نقل در مکان های عمومی حمایت شود.

 

پیشنهادنامه BNKR Arquitectura این شور و شوق کشف شده جدید دوچرخه سواری را به موضوع واحدی هدایت می کند که احداث ساختمانهای ورزش حرفه ای را با توسعه پارک دوچرخه سواری-گرا تلفیق می کند.

 

تصاویر بیشتر و توضیحات معماران پس از مشاهده تصاویر زیر خواهد آمد.

 

 

پیشنهاد ما برای یک سری رمپ های مارپیچی که در اطراف و بالای پیست دوچرخه سواری (ولودروم) المپیک در کولیاکان کشیده می شود، تلاشی است برای اتصال این ساختمان، به عنوان نماینده آرمان های رقابتی سینالوا، با بافت شهری آن.

 

در حال حاضر، پیست های دوچرخه سواری در سراسر جهان، دارای امکانات تخصصی احاطه شده با پارکینگ های بزرگ هستند. برای مقابله با این رویکرد ماشین-گرا در ساخت اماکن ورزشی، ما ادغام کامل آنرا با پارک رودخانه مجاور درنظر گرفته ایم .

 

مسیرهای دوچرخه سواری از پارک به سایت کشیده می شود و بصورت رمپ ملایم دایره ای، شروع به بالا رفتن و حرکت مارپیچی در سراسر پیست به سمت بالای ساختمان می کند.

 

 

دو رمپ اصلی که توسط پوسته شبکه ای فولادی شفاف محافظت شده، به بالا می رود و در بالا به یک تک حلقه می رسد تا مسیر پیوسته ای ایجاد می کند که بالا می رود و دوباره به پائین باز می گردد. مجموع طول مسیر یک سفر 3.5کیلومتراست. از داخل و خارج ساختمان، شما می توانید دوچرخه سواری عمومی را در پوسته آن ببینید.

 

از داخل مسیر خط کشی شده دوچرخه سواری، شما می توانید از مسابقات و یا وقایعی که در مسیر پیست یا گردشگاه مرکزی اتفاق می افتد لذت ببرید. که به معنای اتصال جهان دوچرخه سواری آماتور با حرفه ای و ایجاد قابلیت دید و علایق عمومی و تقویت هر دو آنهاست. پوسته ای که پییست دوچرخه سواری را می پوشاند ادامه ای است از بافت شهری، غشاء ای است زنده و قابل سکونت و فضای عمومی جدیدی برای شهر است.

 

[R.Irankhah 25490]

زمین در ضلع شمال غربی دهکده ی هاتزیراتوس در کیکلاداس جزیره ی تینوس در مدیترانه ی هلنی واقع شده است, و شامل بقایایی از دیوارهای سنگی به جا مانده از بافت بومی آن منطقه از جمله عناصر بخصوصی مانند دستگاه شراب و اجاق سنگی می باشد. هدف پروژه ابتناء یک خانه ی معاصر در چارچوبی سنتی بود. شیب طبیعی سایت در سه سطح مختلف در ریتم پدید آمده از کاهش ارتفاع دیوارها خود را نشان می دهد . تمام مساحت زمین با کاربری های مسکونی اشغال شده است.

 

بافت موجود حفظ شده و با فرمی از یک گونه ی طراحی با پرداختی از فضاهای پر وخالی بازسازی شده است. احجام توپر در قامت یک منشور مکعب مانند سرنمونی شکل یافته است: برج, دال, بلوک؛ آنها به منطور کامل کردن محیط شهری جای گرفته اند. به عنوان نمونه برج نشانه ای در تعیین جهت دهکده است. همبندی کلی در جهت حفظ استمرار فضای باز در سرتاسر حیاط و پاسیو می باشد. استفاده ی معمولی از کلبه های محلی خانه های سه خوابه ی منشور مانند, با مجموعه ای از فضاهای شستشو الهام بخش این خانه است.که هرعنصرش چشم اندازی مجزا براساس شکل یا جایگاهشان دارند: عمودیت برج به منظور توجه به آسمان است, اریب بودگی دال به سوی قله جهت گرفته است, نمای پانارامیک بلوک به منظور مشاهده ی تراز همسایگی است. ضاهای زندگی جمعی – ناهارخوری و پذیرایی, آشپزخانه ی باز – در تراز مرکزی, به منظور پذیرش خودمختاری کلبه های وابسته قرار گرفته اند. استفاده ی مجدد از مصالح بومی به الحاقیه و ساخت و ساز با کیفیت بالا غنای بیشتری می بخشد.

 

استفاده از مصالح بنایی برای تولید دیوارهایی که نقش دیوارهای حمال برای سوئیت افقی دارای نمای پرداخت نشده ای را ایفا می کند بر سقف بتنی تعریف شده است. گشودگی های بنا از جانمایی عناصر سازه ای پدید آمده اند, که به فراخور جهت گیریشان و پر کردن با چوپ طبیعی, پنل های مرمری و شیشه ای تفاوت دارند. ماندگاری حرارتی ساختار بتنی و بنایی برروی وجوه شمالی گسترده و بسته شده است, و به عنوان یک سینک حرارتی عمل می کند.کاهش میزان دما و تغییر در کل محوطه ی داخلی ساختمان به منظور توانمند سازی آنها برای سردکردن فضا بدون سرمازایی مکانیکی می باشد.

بعلاوه, وجود گشودگی ها درهر دو طرف فضای داخلی اجازه می دهد تهویه ی فیزیکی به شکل دستی کنترل شود. کاهش مرزهای داخلی/خارجی هر فضای قابل سکنی را توسعه بخشیده است و پیوستگی فضا را تشدید می کند. طراحی یک میز توکار در نقطه ی مرکزی خانه که تأکیدی بر حس و همچنین طرحی از اتصالات طبقه ی همکف است. الحاق یک مسیر آبی در مرکز خانه بعد از سیستم خنک سازی و اهداف آسایش فضا, به چند ایده پاسخ می دهد: پی افکندن یک مسیر حرکتی چرخشی, توصیه ی "انباشت آب های جمع آوری شده از پیرامون" طرحی تولیدی از دهکده ی تینوس و پلانی است که بازتابی از وجوه طبیعی در معماری اثر است.

[R.Irankhah 25490]

این ساختمان شامل چندین سالن ورزشی و یک سالن سطح بالا با گنجایش 1500 تماشاگر است. با توجه به کمبود فضا، این سالن‌های ورزشی با طراحی مفهومی دو قسمتی ساختمان، سازماندهی شده‌اند.

بازدیدکنندگان بسیاری به طور همزمان وارد ساختمان می‌شوند بنابراین، بخش‌های مختلف با دقت تقسیم‌بندی شده‌اند.

مسیریابی ساختمان از طبقات اصلی و فضاهای دینامیک مانند پله‌های عریض می‌گذرد که به بخش‌های مختلف ورزشی مرتبط است. قسمت اعظم ترافیک خارج ساختمان و مقابل در است که تماشاچیان و ورزشکاران در حال تردد هستند.

نمای ساختمان با یک طرح گرافیکی با ایجاد سوراخ‌هایی بر روی پانل‌های فلزی بر روی سطح ساختمان تزئین شده و در شب زیبایی خاصی به بنا می‌بخشد.

[.FatiMa 36559]

[TABLE=width: 0%]

[TR]

[TD=colspan: 3]

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=bgcolor: #cdcdcd]

[/TD]

[TD=align: center]

هانزاویرتل محله ای کوچک است در برلین آلمان که در جنگ جهانی دوم تقریبا نابود شده بود و در سالهای 1957 تا 1961 به عنوان یک شهرک بازسازی شد.در این پروژه معماران شناخته شده ی بین المللی همکاری داشته اند از جمله:آلوار آلتو،اگان ارمن،والتر گروپیوس،اسکار نیمایر و چند تن دیگر.اثر کلی در حال حاضر به عنوان یک بنای تاریخی شناخته میشود. در مرکز محله ایستگاه قطار زیرزمینی هانزاپلاست قرار گرفته و در سمت راست ایستگاه میدانیست با همین نام با یک مرکز خرید کوچک یک کتابخانه و تئاتر کودک.ایستگاه هانزاپلاست در سال 1957 ساخته شد اما خط مترو سال 1961 راه اندازی شد.

[/TD]

[TD=bgcolor: #cdcdcd]

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[TABLE]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

یکی از مجتمع های مسکونی

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

یکی از مجتمع های مسکونی

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

خط مترو

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

نمایی دیگر از محله

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

نمایی دیگر از محله

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

نگاهی نزدیکتر به طراحی معماران محله

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

نگاهی نزدیکتر به طراحی معماران محله

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

نگاهی نزدیکتر به طراحی معماران محله

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

نمایی دیگر از محله

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

نگاهی نزدیکتر به طراحی معماران محله

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

نگاهی نزدیکتر به طراحی معماران محله

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

نگاهی نزدیکتر به طراحی معماران محله

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

نگاهی نزدیکتر به طراحی معماران محله

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[.FatiMa 36559]

[TABLE=width: 0%]

[TR]

[TD=colspan: 3]

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=bgcolor: #cdcdcd]

[/TD]

[TD=align: center]

بيست و چهار سال پس از افتتاح هرم شيشه اي آي ام پي ، موزه لوور قطعه دوم آن از معماري معاصر را در 22 سپتامبر معرفي و پرده برداري كرد.

دپارتمان جديد هنرهاي اسلامي توسط معمار ميلاني ماريو بليني و همكار فرانسوي وي رودي ريچاوتي، كه اين پروژه را از طريق مسابقه اي در سال 2005 بدست آورده اند، طراحي شده است. همانند كار اي.ام پي اين زوج نيز يك گالري زيرزميني با سقف شيشه اي موج دار طراحي كرده اند كه از نور طبيعي خورشيد روشن ميشود و در ميان محوطه تاريخي باغ كور ويسكونتي قرار گرفته است.

اين گالري پلان آزاد با عمق 12 متر در خاك و مساحت 2800 متر مربع مكان جديدي براي مجموعه هاي معتبر هنرهاي اسلامي در موزه لوور است. فضاي گالري و پلكان بلند تنديسي آن كه با نوع مخصوصي از بتن مومي سياه كار شده است در تضاد كامل با سقف شيشه اي به ظاهر شناور و ديواره هاي پيراموني ِ نامرئي آن قرار گرفته اند. يكي از چالشهاي عمده طراحي اين فضا به عنوان يك گالري معاصر ، همزيستي مسالمت آميز آن با نماهاي سايت و محيط باغ كور ويسكونتي متعلق به قرن 18 بوده است.

بليني توضيح ميدهد كه " راه حل اين مشكل پارچه ابريشمي بود! پارچه اي كه گويي باد آنرا درهوا معلق نگاه داشته است بدون آنكه دست وپا گير محوطه شود و يا نماي آنرا آلوده كند." وي اضافه ميكند: " واضحا بدون هيچ اشاره اي به فرشهاي پرنده ، حجاب اسلامي و موسيقي عربي يك احترام عميق براي مجموعه اسلامي ست كه از دانش و شناخت من در طي سفرهاي متعددم به جغرافيا و فرهنگ اسلامي بدست آمده است. "

اين "حجاب عظيم" از فرم دهي يك شبكه آزاد 8000 لوله اي فولاد ساخته شده است كه عايق دو جداره آن ، مشي پوشانده شده با طلا ، نقره و آلومينيوم است. پانلهاي مثاثي سقف با آلومينيوم جلا داده شده علاوه بر كامل كردن فرم شناور يكپارچه سقف به رفلكس تصاوير وعبور نور خورشيد نيز كمك ميكنند. اين سقف با ضخامتهاي مختلف از 20 سانتي متر تا1.5 متر وحداكثر ارتفاع 8 متر ، وزني معادل 120 تن دارد و با 8 ستون سبك و متمايل نگه داشته شده است تا حسي از سبكي و تعلق را القا كند.

[/TD]

[TD=bgcolor: #cdcdcd]

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[TABLE]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

بازديد ماريو بليني از اتمام كار

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

گالري مواج با شيشه هاي نامرئي

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام