مشاعره با اشعار حافظ

[sam arch 55879]

شرممان باد ز پشمينه ء آلوده ء خويش

گر بدين فصل و هنر نام كرامات بريم

[*lotus* 20275]

مست بگذشت و نظر بر من درویش انداخت

گفت ای چشم و چراغ همه شیرین سخنان

[sam arch 55879]

نسيم در سر گل بشكند كلاله ء سنبل

چو از ميان چمن بوى آن كلاله برآيد

[*lotus* 20275]

دگر ز منزل جانان سفر مکن درویش

که سیر معنوی کنج خوانقاهت بس

[sam arch 55879]

سوى رندان قلندر به ره آورد سفر

دلق بسطامى و سجاده ء طامات بريم

[*lotus* 20275]

مژده ای دل که دگر باد صبا باز امد

هد هد خوش خبر از طرف سبا باز امد

[sam arch 55879]

دلى كه با سر زلفين او قرارى داد

گمان مبر كه بدان دل قرار بازآيد

[*lotus* 20275]

دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس

که چنان زد شده ام بی سر و سامان که نپرس

[sam arch 55879]

سر فرا گوش من آورد به آواز حزين

گفت اى عاشق ديرينه من خوابت هست ؟

[*lotus* 20275]

تا کی می صبوح و شکر خواب بامداد

هشیار گرد هان که گذشت اختیار عمر

[ترانه18 8013]

راز درون پرده ز رندان مست پرس

کاین حال نیست زاهد عالی مقام را

[AFARIN 7196]

اي بيخبر بكوش كه صاحب خبر شوي

تا راهرو نباشي كي راهبر شوي

[ترانه18 8013]

یاد باد آن که خرابات نشین بودم و مست

وآنچه در مسجدم امروز کم است آن جا بود

[AFARIN 7196]

دوش ديدم كه ملائك در ميخانه زدند

گل آدم بسرشتند و به پيمانه زدند

[*lotus* 20275]

دلربایی همه ان نیست که عاشق بکشند

خواجه انست که باشد غم خدمتکارش

[AFARIN 7196]

شاهدان گر دلبري زين سان كنند

زاهدان را رخنه در ايمان كنند

[*lotus* 20275]

دریغ و درد که در جستجوی گنج حضور

بسی شدم به گدایی بر کرام و نشد

[AFARIN 7196]

در خرابات مغان نور خدا ميبينم

اين عجب بين كه چه نوري ز كجا ميبينم

[ترانه18 8013]

محرم راز دل شیدای خود

کس نمی‌بینم ز خاص و عام را

[*lotus* 20275]

اگر چه عرض هنر پیش یار بی ادبیست

زبان خموش و لیکن دهان پر از حرمست