مشاعره

[RezaMTJAME 9,278]

درون سینه ام دردی خونبار

که همچون گریه میگیرد گلویم.

غمی آشفته دردی گریه آلود

نمی دانم چه می خواهم بگویم. :ws44:

[taniam 256]

مردم از درد و نمی ایی به بالینم هنوز

 

مرگ خود م یبینم و رویت نمی بینم هنوز

[mehran_setup 232]

زفر کـیانی یکی تخت ساخت

چو مایه بدو گوهراندر شناخت

چو خورشید تابان، میان هـوا

نشسته بر او، شاه فرمـان روا

جهان انجمن شد، برتخت اوی

شگفتی فرومانده از بخت اوی

سـرسـال نو، هرمز فرودیــن

برآسود از رنج تن، دل زکـین

 

 

ابولقاسم فردوسی..

[taniam 256]

نیست در خاطر مرا اندیشه از گردون رهی

 

رهرو آزاده را پروای رهزن نیست نیست

[mehran_setup 232]

تا نظر بر روی زیباتر ز ماهت می کنم

نازکی آنسان که با گل اشتباهت می کنم

[taniam 256]

مرا چگونه بود تاب آشنایی خلق ؟

 

که چون رهی دل از خود رمیده ای دارم

[sara 20 1,717]

ماه کنعانی من مسند مصر آن تو شد

وقت آن است که بدرود کنی زندان را

[taniam 256]

آتشین خوی مرا پاس دل من نیست نیست

 

برق عالم سوز را پروای خرمن نیست نیست

[sara 20 1,717]

ترسم این قوم که بر دردکشان می‌خندند

در سر کار خرابات کنند ایمان را

[mehran_setup 232]

اگر خود پولي از سنگ کبود است

چوبي آبست پل زان سوي رود است

سگ قصاب را در پهلوي ميش

جگر باشد و ليک از پهلوي خويش

[taniam 256]

شهر پرهنگامه از دیوانه ای دیدم رهی

 

از تو و دیوانگی های توام آمد بیاد

[!ala مهمان]

دل در بر و مي در كف و معشوق به كام است

سلطان جهانم به چنين روز غلام است

[mehran_setup 232]

ترا گم میکنم هر روز و پیدا می کنم هرشب

بدینسان خواب هارا با تو زیبا می کنم هرشب

[taniam 256]

با یاد رنگ و بوی تو ای نو بهار عشق

 

همچون بنفشه سر بگریبان کشیدهام

[mehran_setup 232]

من بی تو تا دنیاست دنیای ندارم

 

چون سنگ خاموشم وغوغایی ندارم

[sara 20 1,717]

من عاشق دلسوخته جانی دارم

پیداست درین جهان به جانی چه دهند

[MH.Sayyadi 14,584]

در قدح عکس تو یا گل در گلاب افتاده است؟

مهر در آیینه یا آتش در آب افتاده است؟

 

بادهٔ روشن دمی از دست ساقی دور نیست

ماه امشب همنشین با آفتاب افتاده است....

[ALI* 880]

تا خدا یک رگ گردن باقیست

تا خدا مانده به غم وعدهء این خانه مده :w00:

با خدا باش

تا ابد او باقیست ...

[taniam 256]

تاگریزان گشتی ای نیلوفری چشم از برم

 

در غمت از لاغری چون شاخه نیلوفرم

[mehran_setup 232]

ماه من!

غصه اگر هست بگو تا باشد!

معني خوشبختي ،

بودن اندوه است...!

اين همه غصه و غم ، اين همه شادي و شور

چه بخواهي و چه نه! ميوه يک باغند.

همه را با هم و با عشق بچين...

ولي از ياد مبر

پشت هر کوه بلند

سبزه زاري است پر از ياد خدا!

و در آن باز کسي با صدایی آرام و مطمئن مي خواند

 

که خدا هست ، خدا هست و چرا غصه ؟ چرا ؟