مشاعره

[آریوبرزن 13988]

الا ای پیر فرزانه مکن عیبم ز میخانه

که من در ترک پیمانه دلی پیمان شکن دارم

 

[moh@mad 5513]

مطلع مهر شود کلبه‌ تاريکم اگر

از جمال تو بر او عکس فتد در شب تار

[niaz 9807]

رحمی نکند چشم خوش تو

بر نوحه و این چشم تر من

 

[آریوبرزن 13988]

نکته ای دلکش بگویم خال آن مهرو ببین

عقل و جان را بسته ٔزنجیر آن گیسو ببین

[niaz 9807]

نشنود نغمه پری را آدمی

کو بود ز اسرار اعجمی

 

 

مولانا

[آریوبرزن 13988]

یک شغالی رفت اندر خم رنگ

اندر آن خم کرد یک ساعت درنگ

 

پس بر آمد پوستین رنگین شده

کاین منم طاووس علیین شده

.......

 

مولانا

[arash86. 4604]

هزار شكر كه ديدم به كام خويشت باز

ز روي صدق و صفا گشته با دلم دمساز

[maryam 2009 369]

زان پیش که من درآیم از پای

در خانه ی خویش گرم کن جای

تا چون اجلم رسد بمیرم

دانم که کسی ست جای گیرم

[arash86. 4604]

مست مستم ساقيا دستم بگير

تا نيفتادم زپا دستم بگير

[niaz 9807]

رنج معقولت شود محسوس و فاش

تا نگيري اين اشارت را به لاش

[arash86. 4604]

شرم از آن چشم سيه بادش و مژگان دراز

هر كه دل بردن او ديد و در انكار من است

[آریوبرزن 13988]

تو را نادیدن ما غم نباشد,

که در خیلت به از ما کم نباشد.

 

من از دست تو در عالم نهم روی,

ولیکن چون تو در عالم نباشد.

[niaz 9807]

در معاصي قبض هادلگير شد

قبض ها بعد از اجل زنجير شد

[arash86. 4604]

دست از طلب ندارم تا كام من برآيد

يا تن رسد به جانان يا جان زتن برآيد

[آریوبرزن 13988]

دلی دارم در آتش خانه کرده.

میان شعله ها کاشانه کرده.

 

دلی دارم که از شوق وصالت.

وجودم را زغم ویرانه کرده

[گـنـجـشـک 24371]

همه عمر برندارم سر از این خمار مستی

که هنوز من نبودم و تو در دلم نشستی

[آریوبرزن 13988]

یاد دارم در شبی تاریک و سرد

 

میگذشت از کوچه ما دوره گرد

 

داد میزد کهنه قالی میخرم

 

دست دوم جنس عالی میخرم

 

کاسه و ظرف سفالی میخرم

 

گرنداری کوزه خالی میخرم

 

اشک در چشمان بابا حلقه زد

 

عاقبت آهی کشیدبغضش شکست

 

اول ماهست و نان درسفره نیست

 

ای خدا شکرت ولی این زندگیست؟؟

 

بوی نان تازه هوشش برده بود

 

اتفاقا مادرم هم روزه بود

 

خواهرم بی روسری بیرون دوید

 

گفت آقا سفره خالی میخری

[BluE GiRl 80]

یار مردان خدا باش که در کشتی نوح

هست خاکی که به آبی نخرد طوفان را

[arash86. 4604]

از من اكنون طمع صبر و دل و هوش مدار

كان تحمل كه تو ديدي همه بر باد آمد

[گـنـجـشـک 24371]

دانی که چرا راز دلم با تو نگویم

طوطی صفتی طلقت اسرار نداری