مشاعره

[taniam 256]

آن قدر با آتش دل ساختم تا سوختم

 

بی تو ای آرام جان یا ساختم یا سوختم

[mehran_setup 232]

میل بین کان سروبالا می‌کند

سرو بین کاهنگ صحرا می‌کند

[taniam 256]

دوش تا آتش می از دل پیمانه دمید

 

نمشب صبح جهانتاب ز میخانه دمید

[mehran_setup 232]

دیرگاهی است که چون من همه را

رنگ خاموشی در طرح لب است

جنبشی نیست دراین خاموشی

دست ها، پاها در قیر شب است

[ALI* 880]

تو به آیینه ، نه

آیینه به تو خیره شده ست

تو اگر خنده کنی ، او به تو خواهد خندید

واگر بغض کنی

آه از آیینهء دنیا که چه ها خواهد کرد؟

[taniam 256]

در جستجوی یار دلازار کس نبود

 

این رسم تازه را به جهان ما گذاشتیم

[ALI* 880]

من وضو با تپش پنجره ها میگیرم

من نمازم را وقتی میخوانم که اذانش را باد گفته باشد سر گلدسته ی سرو

[marjan17 4150]

وفا مجوی زکس ور سخن نمی شنوی

به هرزه طالب سیمرغ و کیمیا می باش

[sara 20 1717]

شراب و عیش نهان چیست کار بی بنیاد

زدیم بر صف رندان و هر چه بادا باد

 

گره ز دل بگشا و از سپهر یاد مکن

که فکر هیچ مهندس چنین گره نگشاد

[taniam 256]

درد بی عشقی ز جانم برده طاقت ورنه من

 

داشتم آرام تا آرام جانی داشتم

[marjan17 4150]

مرا اميد وصال تو زنده ميدارد

و گر نه هر دمم از هجر تست بيم هلاك

[taniam 256]

کج نهادی پیشه کن تا وارهی از دست خلق

 

غنچه را صد گونه آسیب است و خار آسوده است

[marjan17 4150]

تبی آنگونه هستی جانسوز و جانکاه

که مغز استخوان را آب می کرد!

[taniam 256]

درون اشک من افتاد نقش اندامش

 

به خنده گفت : که نیلوفری ز آب دمید

[surush 1359]

درس دوم معرفت

یک مداد آماده کن

تا که سر مشقت دهم

بودنت را ساده کن

 

درس بعدی را بگم؟

دست بر چشمت گذار

گویم آن کس برده که

یار خودرا هم شناخت

 

درس ها را یک به یک

می شمار و می شمار

ضربه های قلب من

با مدادت بی قرار

[marjan17 4150]

در انهدام گیاهان

ز خشکسال نگاه

به احترام تمام درختها برخیز

در اشک جاری شو

[surush 1359]

واي از آن نرگس شيراز و مست

چرخ زد و قلب دو عاشق شكست

[marjan17 4150]

تمام هستی ام را با تو قسمت می کنم

یک آینه که خود را نگری

و یک کتاب که مرا بنویسی. ...

و هر دم که چشمانت را ببینی به یاد تمام هستی ام باشی...

[taniam 256]

یاد ایامی که در گلشن فغانی داشتم

 

در میان لاله و گل آشیانی داشتم

[marjan17 4150]

منم که شهره ی شهرم به عشق ورزیدن

منم که دیده نیالوده ام به بد دیدن