AFARIN 7196 اشتراک گذاری ارسال شده در 24 تیر، ۱۳۹۰ اين تاپيك منو ياد يه قسمت از كتاب «بشر چيست؟» انداخت.. مارك تواين تو اين كتاب 4 تا اصل كلي رو براي هر انساني مطرح ميكنه كه دوميش اينه: «كليه اقدامات بشر براي يك منظور است و آن استرضاي نفس ميباشد، بشر جز اطاعت از آن قوه دروني چاره اي ندارد.» ما (يعني بطور كلي بشر) يك مشت صفاتي را با اسامي فريبنده مانند عشق، احسان، عفو، جوانمردي، شهامت، خست و غيره به خود نسبت ميدهيم در صورتي كه در واقع كليه اين صفات مظاهر مختلط استرضاي نفس است؛ محرك اصلي كه بشر را وادار ميكند به هر قيمتي شده اعمالي را انجام دهد و در حقيقت مسؤول كليه اعمال او ميباشد. اگر اين حس نبود، بشر از جاي خود نميجنبيد و ديگر از ترقي و تمدن خبري نبود. منم موافقم.. چون هر كسي در نهايت از بين آلترناتيوهاي موجود، اوني رو انتخاب ميكنه كه ارزش بيشتري داره واسش (اين ارزش بديهيه كه لزوما مادي نيست) و براش يه جورايي آرامش و راحتي خيال مياره، و اين راحتي خيال و ارزش براي آدماي مختلف متفاوته بر اساس تربيت و هر چيزي كه در كنارش رشد كردن و شخصيتشون شكل گرفته؛ و در كل همه عوامل خارجي... يه نفر كسي رو كه به كمك احتياج داره ميبينه، و براش مهم نيست، يه نفر ديگه تو همون موقعيت تا وقتيكه كمك نكنه به اون فرد، آروم نميگيره.. اما در مورد چرا اصلا ما انسان ها این حس بشر دوستی رو داریم ؟ چرا ما انسان ها حس میکنیم باید به دیگران کمک کنیم تا خوب باشیم ؟ حس نوع دوستي چيزيه كه بعنوان يه ارزش تو زواياي وجود نهادينه شده (و باز بر اساس ويژگيهاي شخصيتي تو بعضيا بيشتر)؛ شايد از زماني كه بشر زندگي جمعي رو شروع كرده، حس تعلقش به جمع و حفظ اون جامعه، نوع دوستي رو بعنوان يه ارزش مطرح كرده كه تا امروز ادامه پيدا كرده... هر انساني از كمك به همنوع خودش لذت ميبره، ولي بهرحال وقتي تو موقعيتش قرار ميگيره، لزوما اينطور نيست كه هميشه بشردوستي رو انتخاب كنه و ممكنه چيزاي ديگه رو ترجيح بده به اون (نمونه شم زياد ديدم) پست 25 خيلي كامل بود در اين مورد اگر این تاپیک تا فردا زنده موند و به اعماق نرفت یک خلاصه ای از حرفهایی که اینجا زده شده رو بیان میکنم... 4 لینک به دیدگاه
viviyan 12431 اشتراک گذاری ارسال شده در 25 تیر، ۱۳۹۰ من این نظر شما رو بیش از ده بار خوندم ولی متوجه نشدم که مفهومش چیه و چی گفتین. نظريه انتخاب طبيعي ميگه كه هر ويژگي يا صفتي كه باعث بقاي نسل يه موجود بشه در اون موجود باقي ميمونه، مثل خصوصيات چشمگير تو گوزنهاي نر و يا تو پرنده ها كه باعث جلب توجه جنس ماده ميشه و اين باعث انتقال خصوصيات اون جانور نرينه به نسل بعد ميشه. چرا در مورد حس دلسوزي و ترحم همچين چيزي نباشه؟ وقتي كه حس ترحم و دلسوزي در انسان باعث ميشه كه حس خودپسنديش ارضا بشه چرا بايد از بين بره؟ مثل جريان قد بلند شدن انسان هست، ابتدا انسان خميده بود ولي به مرور كه رو زمين راه رفت راست قامت شد، چون با راست ايستادن راحت تر بود. 2 لینک به دیدگاه
سمندون 19437 اشتراک گذاری ارسال شده در 4 آذر، ۱۳۹۰ ارزش 1000 بار خونده شدن رو داره ............ 4 لینک به دیدگاه
El Roman 31720 اشتراک گذاری ارسال شده در 4 آذر، ۱۳۹۰ من این تعریف از خودخواهی رو قبول ندارم من به کسی کمک نمیکنم که احساس خوبی داشته باشم؛ من احساس خوبی پیدا میکنم چون به یک نفر کمک کردم ولی از نظر تکنیکی آره هممون خودخواه هستیم؛ نه به خاطر احساساتمون؛ به خاطر منابع مادی مون که همه مون همیشه دنبال اون هستیم تو زندگی و تصور زندگی بدون خودخواهی محاله اگه خودخواه نبودیم دنبال غذا هم نمیرفتیم! اینا خودخواهی های خوب هستند و لازمند؛ اینکه حق دیگران رو به خاطر خودت نادیده بگیری خودخواهی بد هست و نباید باشه 3 لینک به دیدگاه
::: شیـــما ::: 6955 اشتراک گذاری ارسال شده در 4 آذر، ۱۳۹۰ زندگی بدون خودخواهی محاله وقتی عاشق کسی میشی هم حس میکنی از خودخواهیه یا وقتی ک کسیو دوس داری ؟ من دوست دارم چون ب نظرم دوس داشتتنی میای نه ب خاطر این ک با من مهربونی یا خوش برخورد یا هر چیز دیگه ای این دوس داشتنی بودن ک ازت تو ذهنم میاد یا با معرفت بودنت کجاش از خودخواهیه ؟ 2 لینک به دیدگاه
سیندخت 18786 اشتراک گذاری ارسال شده در 4 آذر، ۱۳۹۰ ارزش 1000 بار خونده شدن رو داره ............ چه جالب.............من چن روزه فقط دارم به این تاپیک فکر می کنم.........بعضی از پستا و مثالای بچه ها تو این تاپیک ثبت شدن تو ذهنم انگار 1 لینک به دیدگاه
El Roman 31720 اشتراک گذاری ارسال شده در 4 آذر، ۱۳۹۰ وقتی عاشق کسی میشی هم حس میکنی از خودخواهیه یا وقتی ک کسیو دوس داری ؟ من دوست دارم چون ب نظرم دوس داشتتنی میای نه ب خاطر این ک با من مهربونی یا خوش برخورد یا هر چیز دیگه ای این دوس داشتنی بودن ک ازت تو ذهنم میاد یا با معرفت بودنت کجاش از خودخواهیه ؟ ببین همه اینا بستگی به تعریفت از خودخواهی داره و در تعریفی از خودخواهی که اینها هم شاملش میشن، خودخواهی اون معنی بد خودش رو از دست میده تو گوشیتو دوست داری چون از کار کردن باهاش لذت میبری، باباتو دوست داری چوا از بودن در کنارش لذت میبری، منو دوست داری چون از چت کردن با من لذت میبری (منم دوست دارم البته مرسی) اگه تو تعریف خودخواهی بشه اینها رو هم گنجوند، اونوقت خودخواهی اصلا مفهوم بدی نیست چه بسا حیاتی هم هست، تصور کن زندگی بدون خودخواهی(یا همون لذت بردن) رباتها رو ولی تعریف خودخواهی نباید این باشه؛ وقتی خودخواهی رو اینجوری تعریف کنی که یعنی آسیب زدن به دیگری به خاطر خودمون؛ این چیزا شاملش نمیشن و یه کار بد و نکوهیده میشه 2 لینک به دیدگاه
::: شیـــما ::: 6955 اشتراک گذاری ارسال شده در 4 آذر، ۱۳۹۰ ببین همه اینا بستگی به تعریفت از خودخواهی داره و در تعریفی از خودخواهی که اینها هم شاملش میشن، خودخواهی اون معنی بد خودش رو از دست میدهتو گوشیتو دوست داری چون از کار کردن باهاش لذت میبری، باباتو دوست داری چوا از بودن در کنارش لذت میبری، منو دوست داری چون از چت کردن با من لذت میبری (منم دوست دارم البته مرسی) اگه تو تعریف خودخواهی بشه اینها رو هم گنجوند، اونوقت خودخواهی اصلا مفهوم بدی نیست چه بسا حیاطی هم هست، تصور کن زندگی بدون خودخواهی(یا همون لذت بردن) رباتها رو ولی تعریف خودخواهی نباید این باشه؛ وقتی خودخواهی رو اینجوری تعریف کنی که یعنی آسیب زدن به دیگری به خاطر خودمون؛ این چیزا شاملش نمیشن و یه کار بد و نکوهیده میشه ولی من اینجوری نیستم گوشیمو ک خودت در جریانی قبل از این ک بگیرمش عاشقش شدم بابامم وقتی ک هنوز چیزی از زندگی نمیفهمیدم عاشقش شدم یا خیلی چیزای یا آدمای دیگه ک دوسشون دارمم همینجورین شاید اصن نشناسمشون یا نبینمشون ولی حس میکنم ک دوسشون دارم ینی تو میگی خودخواهی = لذت بردن ؟ 2 لینک به دیدگاه
El Roman 31720 اشتراک گذاری ارسال شده در 4 آذر، ۱۳۹۰ ولی من اینجوری نیستمگوشیمو ک خودت در جریانی قبل از این ک بگیرمش عاشقش شدم بابامم وقتی ک هنوز چیزی از زندگی نمیفهمیدم عاشقش شدم یا خیلی چیزای یا آدمای دیگه ک دوسشون دارمم همینجورین شاید اصن نشناسمشون یا نبینمشون ولی حس میکنم ک دوسشون دارم ینی تو میگی خودخواهی = لذت بردن ؟ اصولا تنها چیزی که ما بدون هیچ دلیلی دوستش داریم "من" هست، در واقع دنیای ما "من"مون هست و غیر از اون هرچیزی رو هم به خاطر "من" دوست داریم، این "من" خیلی جالبه؛ من حتی نمیدونم این "من" چی هست که مادرم ، دستم، سرم، افکارم و عقایدم و ... رو به خاطر اون دوست دارم؛ به خاطر جلب رضایت و لذت بردن اون، فکر کردن به چندتا چیز آدم رو اذیت میکنه و توصیه شده زیاد دربارش فکر نکنین چون دیوونه میشین، یکیش هم همین "من" هست خودخواهیی که تو مکالمات روزمره منظورمون هست نه؛ ولی خودخواهی به معنای کامل کلمه یعنی هر چیزی غیر از "من":hanghead: خودمم نفهمیدم چی گفتم امیدوارم تو بفهمی 2 لینک به دیدگاه
felorans666 12046 اشتراک گذاری ارسال شده در 4 آذر، ۱۳۹۰ من این تعریف از خودخواهی رو قبول ندارممن به کسی کمک نمیکنم که احساس خوبی داشته باشم؛ من احساس خوبی پیدا میکنم چون به یک نفر کمک کردم ولی از نظر تکنیکی آره هممون خودخواه هستیم؛ نه به خاطر احساساتمون؛ به خاطر منابع مادی مون که همه مون همیشه دنبال اون هستیم تو زندگی و تصور زندگی بدون خودخواهی محاله اگه خودخواه نبودیم دنبال غذا هم نمیرفتیم! اینا خودخواهی های خوب هستند و لازمند؛ اینکه حق دیگران رو به خاطر خودت نادیده بگیری خودخواهی بد هست و نباید باشه کاملا موافقم تعریف منم از دامنه خودخواهی دقیقا همینه ... کمک به دیگرانو اسمشو می زارم بخشندگی نه خودخواهی 1 لینک به دیدگاه
Waffen 15118 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 4 آذر، ۱۳۹۰ وقتی عاشق کسی میشی هم حس میکنی از خودخواهیه یا وقتی ک کسیو دوس داری ؟ من دوست دارم چون ب نظرم دوس داشتتنی میای نه ب خاطر این ک با من مهربونی یا خوش برخورد یا هر چیز دیگه ای این دوس داشتنی بودن ک ازت تو ذهنم میاد یا با معرفت بودنت کجاش از خودخواهیه ؟ شما بیخودی عاشق کسی نمیشید... وقتی عاشق میشید یک سری نیاز های درونی وجود داره که با اون ارتباط اونها ارضا میشند... دلیل نمیشه چون شما در بخش هوشیار مغزتون از این نیاز خبر ندارید اونها اونجا نباشند... مغز شما به شکل ناخودآگاه شما رو به سمتی میبره تا این نیاز ها رو برآورده کنید... در مورد دوستی و رابطه هم همچنین... هیچ رفتاری در جهان وجود نداره که از روی خودخواهی نباشه... وقتی میگیم خودخواهی منظورم هر رفتاری هست که به شکلی به نفع فاعل باشه... 2 لینک به دیدگاه
Waffen 15118 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 4 آذر، ۱۳۹۰ من این تعریف از خودخواهی رو قبول ندارممن به کسی کمک نمیکنم که احساس خوبی داشته باشم؛ من احساس خوبی پیدا میکنم چون به یک نفر کمک کردم ولی از نظر تکنیکی آره هممون خودخواه هستیم؛ نه به خاطر احساساتمون؛ به خاطر منابع مادی مون که همه مون همیشه دنبال اون هستیم تو زندگی و تصور زندگی بدون خودخواهی محاله اگه خودخواه نبودیم دنبال غذا هم نمیرفتیم! اینا خودخواهی های خوب هستند و لازمند؛ اینکه حق دیگران رو به خاطر خودت نادیده بگیری خودخواهی بد هست و نباید باشه شما دقیقاه به دیگران کمک میکنید چون این مسئله در ژن شما وجود داره که اینکار امکان بقا رو براش شما بالا میبره... شما ممکنه از این حس بی اطلاع باشید... ولی مطالعاتی که روی مغز انسان و رفتار انسان انجام شده چیز دیگه ای میگه... اگر دقیقا برگردید و فکر کنید به دفعاتی که به دیگران کمک کردید و دلایلتون برای اینکار میبینید که دقیقا این نوع تفکر حتی در نیمه ی هوشیار رفتاری شما هم هست... 2 لینک به دیدگاه
El Roman 31720 اشتراک گذاری ارسال شده در 4 آذر، ۱۳۹۰ شما بیخودی عاشق کسی نمیشید... وقتی عاشق میشید یک سری نیاز های درونی وجود داره که با اون ارتباط اونها ارضا میشند... دلیل نمیشه چون شما در بخش هوشیار مغزتون از این نیاز خبر ندارید اونها اونجا نباشند... مغز شما به شکل ناخودآگاه شما رو به سمتی میبره تا این نیاز ها رو برآورده کنید... در مورد دوستی و رابطه هم همچنین... هیچ رفتاری در جهان وجود نداره که از روی خودخواهی نباشه... وقتی میگیم خودخواهی منظورم هر رفتاری هست که به شکلی به نفع فاعل باشه... کاملا درسته ولی اینکه اسم این رو هم بزاریم خودخواهی یا نه من نمیدونم... فقط به خاطر احساسی که کلمه خودخواهی ایجاد میکنه 1 لینک به دیدگاه
El Roman 31720 اشتراک گذاری ارسال شده در 4 آذر، ۱۳۹۰ شما دقیقاه به دیگران کمک میکنید چون این مسئله در ژن شما وجود داره که اینکار امکان بقا رو براش شما بالا میبره... شما ممکنه از این حس بی اطلاع باشید... ولی مطالعاتی که روی مغز انسان و رفتار انسان انجام شده چیز دیگه ای میگه... اگر دقیقا برگردید و فکر کنید به دفعاتی که به دیگران کمک کردید و دلایلتون برای اینکار میبینید که دقیقا این نوع تفکر حتی در نیمه ی هوشیار رفتاری شما هم هست... هرچی که هست من کمک نمیکنم که حس خوبی داشته باشم؛ حس خوب بعد از کمک به وجود میاد، اون جمله در جواب به عین جمله شما در استارت بود فقط وگرنه با مضمون مشکلی ندارم (در قالبی که شما خودخواهی رو توش تعریف کردین البته) شاید کمک میکنم به خاطر حس ترحم یا نشون دادن خودم یا هرچی 1 لینک به دیدگاه
Fakur 9754 اشتراک گذاری ارسال شده در 4 آذر، ۱۳۹۰ شما بیخودی عاشق کسی نمیشید... وقتی عاشق میشید یک سری نیاز های درونی وجود داره که با اون ارتباط اونها ارضا میشند... دلیل نمیشه چون شما در بخش هوشیار مغزتون از این نیاز خبر ندارید اونها اونجا نباشند... مغز شما به شکل ناخودآگاه شما رو به سمتی میبره تا این نیاز ها رو برآورده کنید... در مورد دوستی و رابطه هم همچنین... هیچ رفتاری در جهان وجود نداره که از روی خودخواهی نباشه... وقتی میگیم خودخواهی منظورم هر رفتاری هست که به شکلی به نفع فاعل باشه... داستان "ريش قرمز " قصه ي دختري بود كه با مرد ثروتمندي به نام ريش قرمز ازدواج مي كرد. ريش قرمز به دختر مي گفت كه اون مي تونه در تمام اتاق هاي قصر اون زندگي كنه و هر جور كه مي خواد ثروت اون رو خرج كنه، اما هرگز نبايد به اتاق كوچك زيرزمين قصر نزديك بشه. يك روز ريش قرمز وانمود مي كنه كه داره مي ره سفر. دختر از روي كنجكاوي به سراغ اتاق كوچك مي ره و در اون رو باز مي كنه و مي بينه زنهاي زيادي در يك سياهچال زنداني هستند.اون ها همه ، زنهاي قبلي ريش قرمز بودند كه به خاطر كنجكاويشون و باز كردن در اون اتاق بدون اجازه ي ريش قرمز،اون جا زنداني شده بودند! ريش قرمز سر مي رسه و اون دختر رو هم در سياهچال مي اندازه. اون زنها همه با هم مشكل داشتند و هيچ كدوم ديگري رو قبول نداشته، به همين دليل هرگز حاضر به كمك كردن به هم نبودند. اما اون دختر، باهوش بوده و مي دونسته اگه همه با هم يكي بشن از دست ريش قرمز نجات پيدا مي كنند. اون مي دونسته براي يكي شدن، اون ها بايد، همه، هم رو بپذيرند.اون يكي شدن رو به همه ياد مي ده و اون ها ، با قبول كردن و پذيرفتن هم و اتحاد، براي رهايي نقشه مي كشند و آزاد مي شند.ريش قرمز رو به ياد بيار! زنداني هاي اون سياهچال فقط با يكي شدن مي تونستند از اون اتاق نجات پيدا كنند. اون اتاق همون جاييه كه صفات نيمه ي تاريك رو در اون پنهان مي كنيد. از نيمه ي تاريك ذهن باید شروع کرد! هر كس كه مي خواد در مورد اون كامل بدونه ميتونه كتاب نيمه ي تاريك وجود نوشته ي دبي فورد ترجمه ي فرناز فرود رو بگيره و بخونه. 2 لینک به دیدگاه
Waffen 15118 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 4 آذر، ۱۳۹۰ کاملا موافقم تعریف منم از دامنه خودخواهی دقیقا همینه ... کمک به دیگرانو اسمشو می زارم بخشندگی نه خودخواهی اگر بحث سره تعریف از خودخواهی هست که باید عرض کنم اینجا خودخواهی فقط یک کلمه هست... میتونید با هر چیزی جایگزینش کنید... منظور از این تاپیک چیز دیگری بود... صفحه های اول رو اگر مطالعه کنید این رو هم توضیح دادیم... دقیقا تاپیک برای توضیح همین مسئله زده شده... خودخواهی فقط به این معنا نیست که شما برید جای یک نفر رو توی صف شیر بگیرید... هر حرکتی که به شکلی به شما سودی برسونه میشه حرکتی خودخواهانه... حالا میزان اینکه چقدر یک حرکت میتونه به فردی سود برسونه متفاوت هست... 1 لینک به دیدگاه
Waffen 15118 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 4 آذر، ۱۳۹۰ کاملا درسته ولی اینکه اسم این رو هم بزاریم خودخواهی یا نه من نمیدونم... فقط به خاطر احساسی که کلمه خودخواهی ایجاد میکنه یعنی شما دارید میفرمایید چون از کلمه ی خودخواهی خوشتون نمیاد این اسم رو نباید روش بگذاریم ؟ خوب این کاملا شخصی هست... شما میتونید اسم دیگری رو روش بگذارید... من کلمه ی دیگری براش پیدا نکردم و در فلسفه ی علوم هم selfishness کلمه ای بود که برای توضیح این حالت در اجتماع و فرد انتخاب شده بود... حالا میتونید از کلمه ی دیگری استفاده کنید... مسئله فقط اشاره به این قضیه بود و اینکه از چه کلمه ای برای اشاره بهش استفاده میکنیم اصلا مهم نیست... منظور از تاپیک این بود که مشخص کنیم هرگز هیچ موجود زنده ای هیچ حرکتی رو بدون سود بردن از اون حرکت چه از نظر روحی و چه مادی انجام نمیده... حالا هر اسمی میخواید میتونید روش بگذارید... 1 لینک به دیدگاه
El Roman 31720 اشتراک گذاری ارسال شده در 4 آذر، ۱۳۹۰ اگر بحث سره تعریف از خودخواهی هست که باید عرض کنم اینجا خودخواهی فقط یک کلمه هست... میتونید با هر چیزی جایگزینش کنید... منظور از این تاپیک چیز دیگری بود... صفحه های اول رو اگر مطالعه کنید این رو هم توضیح دادیم... دقیقا تاپیک برای توضیح همین مسئله زده شده... خودخواهی فقط به این معنا نیست که شما برید جای یک نفر رو توی صف شیر بگیرید... هر حرکتی که به شکلی به شما سودی برسونه میشه حرکتی خودخواهانه... حالا میزان اینکه چقدر یک حرکت میتونه به فردی سود برسونه متفاوت هست... خوب من مشکل دارم با این مقایسه گرفتن جای یک نفر تو صف با لذت بردن از یک چهره زیبا باید تو یک کلمه تعریف بشن؟ فرق این 2 عمل زمین تا آسمونه که، به هر2 آدم باید گفت خودخواه؟ همین 1کلمه؟ ببین مسئاله من نیستم که، اونطوری که شما میگین اینجا: منظور از تاپیک این بود که مشخص کنیم هرگز هیچ موجود زنده ای هیچ حرکتی رو بدون سود بردن از اون حرکت چه از نظر روحی و چه مادی انجام نمیده... یعنی این خودخواهی که شما میگین با ذات انسان گره خورده پس مفهوم بدی نیست ولی کسی که میره تو صف شیر داره کار بدی انجام میده درست مثل اینکه شما میگین غذا خوردن یک کار غریضی هست و کسی هم که رفته غذای یکی دیگه رو برداشته و خورده هیچکاری نکرده فقط غذا خورده! اگه به اون قسمت سبز بگیم غذا خوردن مطمئنن باید به کاری که بچه از سینه مادرش شیر میمکه یه اسمی غیر از غذا خوردت گذاشت و یا برعکس 2 لینک به دیدگاه
Waffen 15118 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 4 آذر، ۱۳۹۰ هرچی که هست من کمک نمیکنم که حس خوبی داشته باشم؛ حس خوب بعد از کمک به وجود میاد، اون جمله در جواب به عین جمله شما در استارت بود فقط وگرنه با مضمون مشکلی ندارم (در قالبی که شما خودخواهی رو توش تعریف کردین البته) شاید کمک میکنم به خاطر حس ترحم یا نشون دادن خودم یا هرچی خوب این اصلا مسئله ی کلیدی نیست که شما قبل از کمک به دیگران احساس خوبی دارید یا بعد از کمک به دیگران... مسئله اینجاست که به هر حال شما از این حرکت سودی دارید میبرید... نوعی ارضای روانی... 1 لینک به دیدگاه
Waffen 15118 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 4 آذر، ۱۳۹۰ داستان "ريش قرمز " قصه ي دختري بود كه با مرد ثروتمندي به نام ريش قرمز ازدواج مي كرد. ريش قرمز به دختر مي گفت كه اون مي تونه در تمام اتاق هاي قصر اون زندگي كنه و هر جور كه مي خواد ثروت اون رو خرج كنه، اما هرگز نبايد به اتاق كوچك زيرزمين قصر نزديك بشه. يك روز ريش قرمز وانمود مي كنه كه داره مي ره سفر. دختر از روي كنجكاوي به سراغ اتاق كوچك مي ره و در اون رو باز مي كنه و مي بينه زنهاي زيادي در يك سياهچال زنداني هستند.اون ها همه ، زنهاي قبلي ريش قرمز بودند كه به خاطر كنجكاويشون و باز كردن در اون اتاق بدون اجازه ي ريش قرمز،اون جا زنداني شده بودند! ريش قرمز سر مي رسه و اون دختر رو هم در سياهچال مي اندازه. اون زنها همه با هم مشكل داشتند و هيچ كدوم ديگري رو قبول نداشته، به همين دليل هرگز حاضر به كمك كردن به هم نبودند. اما اون دختر، باهوش بوده و مي دونسته اگه همه با هم يكي بشن از دست ريش قرمز نجات پيدا مي كنند. اون مي دونسته براي يكي شدن، اون ها بايد، همه، هم رو بپذيرند.اون يكي شدن رو به همه ياد مي ده و اون ها ، با قبول كردن و پذيرفتن هم و اتحاد، براي رهايي نقشه مي كشند و آزاد مي شند.ريش قرمز رو به ياد بيار! زنداني هاي اون سياهچال فقط با يكي شدن مي تونستند از اون اتاق نجات پيدا كنند. اون اتاق همون جاييه كه صفات نيمه ي تاريك رو در اون پنهان مي كنيد. از نيمه ي تاريك ذهن باید شروع کرد! هر كس كه مي خواد در مورد اون كامل بدونه ميتونه كتاب نيمه ي تاريك وجود نوشته ي دبي فورد ترجمه ي فرناز فرود رو بگيره و بخونه. فکور جان داستان جالبی بود... خوب این دقیقا در تایید همون حرفی هست که بنده اول تاپیک گفتم... لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده