جستجو در تالارهای گفتگو

پرورش گیاهان دارویی در خانه ، هم آرامش و لذت بی نظیری برای شما به ارمغان می آرورد و هم گیاهان خوش عطر و بویی پرورش می دهید که درمانگران طبیعت هستند ، در واقع شما داروخانه خودتان را خواهید داشت ! جالب است بدانید بسیاری از گیاهان دارویی جنبه زینتی هم دارند بنابراین می توانند مثل سایر گیاهان باغچه زینت بخش خانه ما باشند. از آن گذشته معمولاً گیاهان دارویی به مراقبت کمی نیاز دارند و بسیاری از آنها دائمی هستند در صورتی که با روشهای مصرف این گیاهان آشنا باشیم می توانیم با مشورت پزشک یا متخصصین داروهای گیاهی آنها را در موارد لازم مصرف کنیم. جالب اینکه امروزه در گوشه و کنار بعضی از استانها صنایع تولید گیاهان دارویی ایجاد شده و کارخانجات تولیدکننده این داروها معمولاً آمادگی دارند تا برگها، گلها و یا ساقه های گیاهان تولید شده را خریداری کنند که این می تواند در مناطق روستایی منبع درآمد خانواده و یا حداقل کمک هزینه باشد. پرورش "گیاهان دارویی " در منزل هم سرگرمی است، هم آرامش بخش و هم پس انداز پول که در کنارش به سلامت ماندن خود نیز کمک می کنید. از این " گیاهان دارویی " برای خوش طعم و خوش مزه کردن غذا استفاده می شود، و این در حالی است که سرشار از آنتی اکسیدان و مواد مغذی ضروری نیز هستند. شما می توانید از آنها در انواع غذاها و سالاد و یا حتی به صورت جوشانده استفاده کنید . برایان هتریک، دکتر درمان طبیعی در وست پالم بیچ، می گوید:" سی دقیقه پس از برداشت گیاهان دارویی نیمی از ارزش غذاییشان از بین می رود. وقتی خودتان گیاهان دارویی را در منزل پرورش می دهید، به هنگام نیاز می توانید گیاه مورد نظر را به اندازه لازم برداشت کنید و به صورت تازه و لحظه ای به مصرف برسانید." با ده تا از مفید ترین گیاهان دارویی که می توان آن ها را در خانه پرورش داد به همراه دستور و نکات کشت و پرورششان آشنا شوید: رزماری این گیاه زیبا و معطر شامل ترکیباتی چون اسید کارنوسیک می باشد که با سلول های سرطانی مبارزه می کنند. علاوه براین، بوییدن عطر رزماری حتی می تواند موجب تقویت حافظه شود. مطالعات اخیری که در دانشگاه نورتامبریا واقع در انگلیس صورت گرفت نشان داد به هنگام پاشیدن عطر رزماری در اتاق، افراد کارهای مرتبط با حافظه را با کیفیت بهتری انجام می دهند. نکاتی برای نگهداری و پرورش : رزماری در زیر نور آفتاب و آبیاری دائمی بهتر رشد می کند. هتریک می گوید: " من دوست دارم این گیاه را در مسیر قدم زدنم بکارم تا به هنگام عبور مجبور باشم با دستم آن را پس بزنم. چرا که با این کار عطر خوش بویش در فضا می پیچد. و به شما هم همین توصیه را می کنم." آویشن از زمان های گذشته از آویشن برای درمان مشکلات تنفسی از جمله برونشیت استفاده می شده است. و علاوه براین، این گیاه دارای خواص ضدعفونی کننده نیز هست. یکی دیگر از ویژگی های عالی این گیاه این است که عاری از کالری است و طعم و عطر بهتری به سوپ، سالاد و هر نوع غذای دیگر می دهد ! نکاتی برای نگهداری و پرورش : گل های کوچک اما پر پشت این گیاه گزینه خوبی برای تزئین منزل به حساب می آید. آویشن را به راحتی می توان درون فضای خانه پرورش داد چرا که همیشه در اندازه کوچک خود باقی می ماند. فقط باید مطمئن بود که همواره در معرض نور خورشید قرار دارد. اسطوخودوس این گیاه نه تنها زیباست بلکه دارای فوائد بسیاری برای سلامتی می باشد. عطر این گیاه آرامش بخش و تسکین دهنده است(کمک می کند که به راحتی به خواب بروید) و دارای آنتی اکسیدانی با نام پلی فنول می باشد که برای نفخ شکم بسیار مفید است. نکاتی برای نگهداری و پرورش : هتریک می گوید گیاه اسطو خودوس نسبتا گیاه بزرگی است که در بیرون از منزل بهتر رشد می کند. این گیاه را در محلی بکارید که روزانه به مدت هشت ساعت در معرض نور خورشید باشد. ویژگی این گیاه به گونه ایست که عمل تخلیه آب از خاک باید بدون مشکل صورت بگیرد به همین دلیل اگر تصمیم گرفتید این گیاه را درون منزل پرورش دهید باید مطمئن باشید که گلدان حاوی این گیاه دارای چندین سوراخ است تا عمل تخلیه به خوبی صورت بگیرد. ریحان ریحان به عنوان آرام کننده اعصاب شناخته شده است، همچنین منبع خوبی برای تامین فیبر می باشد و بر روی کبد خاصیت سم زدایی دارد. ثابت شده است روغن ریحان به دلیل خاصیت ضدالتهابی ای که دارد به از بین رفتن لکه های پوستی کمک می کند. مصرف مقدار کمی از ریحان تاثیرات زیادی بر بدنمان دارد. نکاتی برای نگهداری و پرورش : ریحان گیاهی با استقامت است که به راحتی درون منزل یا خارج از آن رشد می کند. خیلی به مراقبت احتیاج ندارد و تنها هر یک روز در میان نیاز به آب دارد. جعفری همیشه از این چاشنی در دسترس، در غذایتان استفاده کنید. جعفری سرشار از مواد مغذی است. سرشار از ویتامین A و C است و تنها مصرف یک قاشق سوپ خوری از این گیاه بیش از نیمی از مصرف روزانه ویتامین k را که برای خون بسیار ضروری است برآورده می کند. نکاتی برای نگهداری و پرورش: جعفری به آسانی رشد می کند و خیلی به نور خورشید و مراقبت نیاز ندارد. (فقط مراقب باشید خاک آن خیلی خشک نباشد، چون اگر پژمرده شود به سختی بتوان آن را به حال نخست برگرداند ). جعفری به نسبت سایر گیاهان دیرتر رشد می کند اما خواص آن ارزش تحمل این زمان را دارد! مریم گلی مریم گلی در ترکیبات بسیاری از محصولات زیبایی به کار می رود و جای تعجبی هم ندارد: این گیاه دارای خواص ضد عفونی کننده و آنتی اکسیدان است که به مقابله با پیری زودرس کمک می کند - هدیه ای از طرف محصولات زیبایی!- این گیاه دارویی طبیعی برای درمان اضطراب و خستگی می باشد و در کنار این ویژگی ها در تقویت حافظه هم بسیار موثر است. نکاتی برای نگهداری و پرورش : این گیاه به شدت به مراقبت نیاز دارد. برای رشد به نور زیاد خورشید، خاک خوب و آبیاری یک روز درمیان احتیاج دارد. گشنیز این گیاه جز اصلی غذاهای آسیایی و مکزیکی است. گشنیز سرشار از فیبر و آهن می باشد و به دفع فلزات سنگین از بدن کمک می کند. بدنمان فلزات سنگین را با مواد مغذی اشتباه می گیرد، گشنیز خود را به جیوه، سرب و سایر فلزات سنگین و سمی می چسباند و آن ها را با خود به بیرون از بافت بدن می کشاند. نکاتی برای نگهداری و پرورش : به دلیل ریشه عمیق گشنیز، این گیاه برای رشد به فضایی عمیق نیاز دارد و از همین رو جزء معدود گیاهانی است که به سختی می توان درون محیط خانه نگهداریشان کرد. اگر گیاه گشنیز دانه کرد آن ها را دور نریزید، چرا که از آن ها به عنوان ادویه خوشمزه گشنیز استفاده می کنند. پیازچه این گیاه خوشمزه که از خانواده پیاز به شمار می آید به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک می کند. چندین تحقیق نشان داده است خوردن سبزیجات آلیوم، یعنی گروهی که شامل سیر و تره فرنگی است، در کنار پیازچه خطر پیشرفت سرطان هایی همچون سرطان پروستات، سرطان شکم و سرطان سینه را کاهش می دهد. نکاتی برای نگهداری و پرورش: پیازچه یکی از گیاهان مورد علاقه من است، چرا که به آسانی رشد می کند، می توان در داخل خانه هم از آن نگهداری کرد و چندان به نور خورشید نیاز ندارد. حدود هشت اینچ رشد می کند و به فضای زیادی برای رشد احتیاج ندارد. شوید مصرف این گیاه خوش طعم فقط در باقالی پلو نیست ! شوید سرشار از آنتی اکسیدان هایی مثل بتا کاروتین می باشد و گفته می شود در درمان سک سکه موثر است. دفعه بعد که دچار سک سکه شدید یک قاشق چای خوری از برگ شوید را با یک فنجان آب جوش مخلوط کنید، سپس برگ ها را خارج کرده و به آرامی بنوشید. نکاتی برای نگهداری و پرورش: گیاه شوید به شدت به نور خورشید نیاز دارد و خاک عمیقی که خیلی متراکم نباشد مناسب ترین محل برای رشد آن است، بنابراین بهترین مکان برای نگهداری این گیاه محیط خارج از منزل است و اگر مایل به نگهداری آن در درون خانه هستید باید این گیاه را درون گلدان بزرگی قرار دهید. اگر این گیاه در بیرون از خانه قرار دارد هفته ای یک بار آب دادن به آن کافی است ولی اگر درون خانه قرار دارد به مراقبت بیشتری نیاز دارد. نعناع نعناع منبع غنی ای از ویتامین A می باشد. با خوردن دو قاشق سوپ خوری از این گیاه بیش از نیمی از مصرف روزانه ویتامین A در بدن تامین می شود. علاوه براین،نعناع برای تنفس، هضم غذا، حالت تهوع، سردرد، اختلالات تنفسی، آسم، جوش و کرم خوردگی دندان مفید است. آیا برای مصرف این گیاه هنوز قانع نشده اید؟! اخیرا مطالعه ای در مورد قرص نعناع انجام گرفته است و نتیجه این است که روغن های ضروری موجود در قرص نعناع تاثیر خوبی بر عملکرد ورزشی، میزان تنفس و فشار خون دارد. نکاتی برای نگهداری و پرورش: مراقب باشید! این گیاه به سرعت رشد می کند و به فضای زیادی نیاز دارد. از آنجا که نعناع به خوبی و به سرعت رشد می کند مانع رشد هر گیاهی می شود که در مسیرش قرار گرفته است. بهتر است آن را در بیرون از منزل و در یک بستر بلند تر از سایر گیاهان کشت دهید باغچه خود را بسازید شروعش راحت است. همه ابزارهایی را که برای ساخت باغچه خود نیاز دارید می توانید از هر گلخانه ای تهیه کنید. آنچه که نیاز دارید: برای کاشت گیاهان در داخل منزل، به سینی کاشت، گلدان پر شده از مواد ارگانیک(از نظر هتریک 100درصد ارگانیک بهتر است) و دانه یا نشاء این گیاهان نیاز دارید. برای کاشت در خارج از منزل به همان موارد بالا احتیاج دارید با این تفاوت که به جای سینی کشت به جعبه چوبی با 2 تا 8 فوت ارتفاع نیاز دارید که برای کشت در بیرون مناسب تر است.

در فرانسه، شش نفر از میان نود نفر داوطلب برای آزمایش یک داروی جدید، پس از شرکت در مرحله آزمایش بالینی راهی بیمارستان شدند و سه از آنها دچار مرگ مغزی شده‌اند. مراحل آزمایش بالینی این دارو اکنون متوقف شده است و شرکت تولید کننده دارو تمامی داوطلبان را فرا خوانده است و دادستانی فرانسه اعلام کرده است که تحقیق در این باره را آغاز کرده است. اما برای رسیدن یک دارو به آزمایش بالینی چه مراحلی باید طی شود؟ امتحان داروی جدید بر روی انسان تا چه حدی می‌تواند خطرآفرین باشد؟ چه قوانینی در این زمینه وجود دارند و بر چه اساسی وضع شده اند؟‌ تا قبل از قرن بیستم نظارت چندانی بر داروها و روش‌های درمانی وجود نداشت. در سال۱۹۰۶، قانون نظارت بر موادغذایی و دارو در آمریکا به امضای "تئودور روزولت" ریس جمهور وقت رسید. این قانون بیشتر روی مواد شیمیایی مصرفی در مواد غذایی و داروها مانند رنگ‌های خوراکی نظارت می کرد. حدود سی سال بعد این قانون به نظارت روی مواد غذایی، دارو و لوازم آرایشی گسترش پیدا کرد. پیدا شدن مواد رادیواکتیو در برخی لوازم آرایشی و نیز مرگ حدود صدنفر بر اثر ماده‌ای سمی به نام "سولفانیل‌آمید" که ادعا می شد به عنوان محلول کاربرد پزشکی و دارویی دارد باعث افزایش نظارت‌ها شد. در دهه پنجاه و شصت میلادی "فاجعه تالیدومید" توجه جامعه جهانی را به اهمیت نظارت بر داروهای جدید، به خود جلب کرد. تالیدومید دارویی بود که برای رفع حالت تهوع در مادران باردار تجویز می‌شد. نتیجه مصرف این دارو تولد هزاران کودک با نقص عضو بود. پس از این فاجعه، مصرف تالیدومید در اغلب کشورها ممنوع اعلام شد. از نیمه دوم قرن بیستم به این سو، برای عرضه هر دارو و روش درمانی جدید نظارت سختگیرانه‌ای آنجام می‌شود. هر کشوری قوانین مخصوص خود را دارد و البته سختگیرانه‌ترین قوانین در آمریکا و اتحادیه اروپا اعمال می‌شوند. به طور کلی برای ورود هر دارو به بازار مراحل زیر باید طی شوند: تحقیقات پایه: تحقیقات پایه را شرکت‌های دارویی، دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی با کمک گرفتن از دانشمندان رشته‌های گوناگون از جمله، شیمی، زیست شناسی، داروشناسی و پزشکی صانجام می‌دهند. کشف دارو: پس از آنکه تحقیقات پایه سمت و سوی خود را یافتند، برآیند تحقیقات دارویی جدید خواهد بود. با معرفی دارو به سایر محققان، داروی جدید وارد مراحل بعدی تحقیقات می‌شود. آزمایش پیش‌بالینی: در این مرحله مطالعات فارمودینامیک (بررسی تاثیرات فیزیولوژیک داروها بر بدن)، فارماکوکینتیک (بررسی تاثیر داروها بر روی سلول‌ها و مولکول‌های زیستی بدن)، آزمایش سم‌شناسی و بررسی‌های دیگر انجام می‌گیرد تا اثربخشی و ایمنی دارو سنجیده شود. این مرحله تحقیقات بر روی سلول‌های کشت شده در آزمایشگاه یا حیوانات آزمایشگاهی (البته پس از بررسی‎های دقیق و گرفتن مجوزهای لازم برای رعایت اصول اخلاقی) انجام می‌گیرد. بطور میانگین از هر پنج هزار دارویی که وارد این مرحله می شوند تنها یک دارو به مرحله تولید نهایی و کسب مجوز می رسد. آزمایش بالینی مرحله اول: در این مرحله دارو بر روی داوطلبان آزمایش می‌شود. داوطلبان باید افراد بالغ بالای ۱۸ سال و برخوردار از سلامت جسمانی و روانی باشند. تعداد شرکت کنندگان در این مرحله بین بیست تا صد نفر است. آزمایش بالینی مرحله دوم: در این مرحله دارو بر روی بیماران آزمایش می‌شود تا اثر بخشی و ایمنی آن بررسی شود. در این مرحله دارو بر روی صد تا سیصد نفر آزمایش می‌شود. آزمایش بالینی مرحله سوم: برای اطمینان بیشتر از کارآمدی و ایمنی، دارو روی بیماران بیشتری آزمایش می‌شود. در مرحله هزار تا دوهزار داوطلب شرکت می‌کنند. آزمایش‌های بالینی عموما روی افراد بالغ و با سلامت نسبی صورت می‌گیرد. کودکان، سالمندان، مبتلایان به بیماری‌های شدید و مادران باردار بجز در موارد نادر و استثنایی در آزمایش‌های بالینی پذیرفته نمی‌شوند. پس از مراحل فوق در صورتی که نتایج رضایت بخش باشد دارو می‌تواند وارد بازار شود و پزشکان آن را تجویز کنند. مراحل فوق، از شروع تحقیقات پایه تا اتمام آزمایش‌های بالینی، حدود ده سال زمان می‌برد. پس از اینکه دارو وارد بازار شد مرحله چهارم آزمایش بالینی آغاز می‌شود. در این مرحله از بیمارانی که از دارو استفاده کرده‌اند، خواسته می‌شود تا داوطلبانه با مراکز تحقیقاتی همکاری کنند تا عوارضجانبی دارو بهتر شناخته شوند. کشف و ورود داروی جدید به بازار بسیار پیچیده و نیازمند نظارت‌های سختگیرانه‌ای است بنابراین اغلب داروهایی که به مرحله آزمایش بالینی می‌رسند از ایمنی بالایی برخوردارند. با اینکه آنچه در فرانسه رخ داد فرانسه غم انگیز است، اما مانند هر نوآوری دیگری، تحقیقات و آزمایش‌های بالینی نیز دارای درصدی از خطا هستند. bbc

وزیر بهداشت ایران بار دیگر بر آلوده بودن محصولات شرکت آب معدنی دماوند تأکید کرد. همزمان رئیس سازمان غذا و دارو نیز گفت، آزمایش‌ها نشان داد که آب تولیدی این شرکت به فاضلاب انسانی آلوده بوده است. حسن هاشمی، وزیر بهداشت ایران، روز دوشنبه (۲۷ مهر/ ۱۹ اکتبر) اظهارات مدیران شرکت آب معدنی دماوند مبنی بر عدم‌ وجود آلودگی در آب‌های تولیدی آن شرکت را رد کرد. هاشمی در سالن همایش‌های رازی با تأکید بر این که "قطعا هیچ کسی نمی‌تواند بدون مدرک و سند حرفی بزند" به مسئولان شرکت آب معدنی دماوند هشدار داد، به سلامت مردم فکر کنند و تسلیم قانون باشند. رسول دیناروند، معاون وزیر بهداشت و رئيس سازمان غذا و داروی ایران، نیز ۲۶ مهر در گفت‌وگو با عصر ایران بر آلودگی آب‌های تولیدی شرکت آب معدنی دماوند تأکید کرد. او گفت: «در آزمایش‌هایی که در شهریور‌ماه بر روی آب‌های تولیدی این شرکت انجام شد مشخص گردید که آب‌های این شرکت به میکروب سودوموناس آلوده است.» دنیاروند می‌گوید، پس از روشن شدن آلودگی آب دستور توقیف این محصول داده شد و از مسئولان آب معدنی دماوند خواسته شد تا هر چه سریع‌تر برای رفع آلودگی‌های میکروبی اقدام کنند. او ادامه داد: «علی رغم ارائه دستور توقف تولید، این شرکت دستور فوق را به خوبی اجرا نکرده و اقدام به توزیع محصولات خود در بازار نمود که در نهایت دستور پلمب خط تولید صادر شد.» آزمایشی که پروانه شرکت را لغو کرد در پی این اقدامات شرکت آب معدنی دماوند اعلام کرد، مشکلات را رفع کرده و شرایط تولید مجدد را پیدا کرده است. اما بعد از آزمایش مجدد بازرسان وزارت بهداشت معلوم شد که در چاه منشأ تولید آب این شرکت میکروب ایکولای وجود دارد. رسول دیناروند می‌گوید: «وجود میکروب ایکولای در آب نشان‌دهنده آلوده بودن آب به فاضلاب انسانی است و لذا بعداز مشخص شدن این نتایج سریعا پروانه تولید آب معدنی دماوند تعلیق شده و این شرکت ملزم به طی فرایندهای میکروب‌زدایی گردید.» به گفته رئیس سازمان غذا و دارو، هم‌اکنون شرکت یادشده فقط اجازه تولید آب آشامیدنی را دارد و مجاز به تولید آب معدنی نیست. در تولید آب معدنی، به دلیل داشتن سرچشمه سالم تصفیه‌ای انجام نمی‌شود، اما در تولید آب آشامیدنی، حتما باید تصفیه آب و سالم‌سازی انجام گیرد. مدیران شرکت آب معدنی دماوند پیش از این وجود هر گونه آلودگی در آب‌های تولیدی آن کارخانه را رد کرده و آن را "سوءتفاهم" دانسته بودند. میشل راسکائو، مدیرعامل این کارخانه گفته بود، نتیجه رسمی از آزمایش‌های سازمان غذا و دارو دریافت نکرده و از آزمایش‌گاه‌های معتبر داخلی و خارجی در مورد سلامت آب‌های تولیدی خود تأییدیه دریافت کرده است. اما دکتر دیناروند می‌گوید: «تمامی مکاتباتی که با مسئولان شرکت آب معدنی دماوند انجام گرفته است و همچنین نتایج آزمایش‌های انجام شده در این آب‌ها به طور مستند در آزمایشگاه مرجع وزارت بهداشت موجود است و به زودی در اختیار خبرنگاران قرار خواهد گرفت.» DW.COM

محققان می گویند که امکان بیرون کشیدن ویروس عامل ایدز، اچ آی وی، از مخفیگاه هایش در بدن با کمک یک داروی سرطان وجود دارد. هنر داروهای ضدویروسی این است که اچ آی وی موجود در جریان خون را می کشد، اما "ذخایری" پنهان از آن را دست نخورده باقی می گذارد. مطالعه منتشر شده در نشریه پلاس وان نشان داد که این دارو در فعال کردن ویروس های پنهان اچ آی وی "بسیار موثر" است. متخصصان می گویند که این نتایج جالب توجه است، اما باید اطمینان یافت که این دارو خطری برای بیماران آلوده به اچ آی وی ایجاد نمی کند. خطر ذخایر پنهان اچ آی وی در یک کودک اهل میسیسیپی ثابت شد. او در زمان تولد داروهای ضدویروسی دریافت کرد. اما علیرغم آنکه برای دو سال عاری از ویروس به نظر می رسید، با توقف داروها ویروس دوباره ظاهر شد. 'بزن و بکش' تصور می شود که یک استراتژی موسوم به "بزن و بکش" در درمان اچ آی وی نقش اصلی را داشته باشد - "زدن" ویروس های نهفته اچ آی وی را بیرون می کشد تا امکان کشتن آنها با دارو فراهم شود. تیم دانشکده پزشکی دانشگاه کالیفرنیا در دیویس در مورد داروی پی ای پی ۰۰۵ (PEP005) تحقیق کرد. این یکی از اجزای درمانی برای جلوگیری از بروز سرطان در پوستی است که در اثر آفتاب آسیب دیده. آنها دارو را در سلول های کشت شده در آزمایشگاه و همچنین به روی بخش هایی از سیستم ایمنی استخراج شده از بدن ۱۳ فرد مبتلا به اچ آی وی امتحان کردند. گزارش شد که این دارو در فعال کردن اچ آی وی پنهان بسیار موثر است و نماینده شیوه تازه ای برای مقابله با این ویروس است. دکتر ساتیا داندکار از اعضای تیم تحقیق گفت: "خیلی خوشحالیم که یک کاندیدای برجسته برای فعال سازی مجدد اچ آی وی و ریشه کنی این بیماری را یافته ایم؛ دارویی که قبلا تایید شده و هم اکنون در بیماران استفاده می شود." با این حال این دارو هنوز مستقیما در افراد مبتلا به اچ آی وی آزمایش نشده است. پروفسور شارون لوین از دانشگاه ملبورن نتایج را جالب خواند و گفت:‌ "این مطالعه خانواده دیگری از داروها را به فهرست داروهای بالقوه آزمایشی برای حذف اشکال با دوام اچ آی وی می افزاید، هرچند کار زیادی باقی است تا معلوم شود در بیماران موثر است یا نه." به گفته او هرچند سازمان مواد غذایی و دارویی آمریکا قبلا این دارو را تایید کرده اما آزمایش ایمنی آن در بیماران اچ آی وی کار بیشتری می برد. [Hidden Content]

نویسندگان: سوسن روشن ضمیر، محمدحسن ایکانی نانوفناوري، مهندسي در ابعاد كمتر از ١٠٠ نانومتر م ي باشد. تقريباً هر صنعتي با نانوفناوري تحت تأثير قرار خواهد گرفت. سه كاربرد خاص نانوتكنولوژي در بيوپزشكي شامل تكنيك هاي تشخيص، داروها، اعضاء مصنوعي و پيوندها مي باشد. بطور سنتي محصولات دارويي با آناليز شيميايي مولكول‌هاي دارو توليد مي‌شوند. با اين وجود، طي سا ل هاي جديد، داروسازي مدرن از مجموعه‌اي از تكنيك ها و فناوريها بهره‌مند شده است. به عبارت بهتر، صنعت دارويي در جهان از شكل سنتي و متداول خود به سمت مهندسي هدفمند مولكو لهاي هدفدار حركت مي‌كند و در ميان مدت داروهاي تأييد شده، قادر خواهند بود بافت خاص را با گزينش انتخابي، اثربخشي زياد و كاهش اثرات جانبي مورد هدف قرار دهند. طي ١٠ تا ١٥ سال آتي، در حدود نيمي از محصولات دارويي به ارزش ١٨٠ ميليارد دلار در سال، به نانوفناوري وابسته خواهند بود. لذا، ارتقاء تكنيكي توسعه و ساخت محصولات دارويي در كشور يك ضرورت است. در اين مقاله، محرك‌ها و چالش‌هاي مربوطه براي توسعه صنعت دارويي كشور مورد بررسي قرار گرفته‌اند. نتايج مطاله نشان‌دهنده پتانسيل بسيار زياد نانوفناوري در حل مشكلات صنعت دارويي كشور است. همچنين، با استفاده از معيارهاي مربوطه، اولويت هاي بكارگيري نانوفناوري در صنعت دارويي كشور تعيين شده‌اند. 94.rar

محققان آمریکایی موفق به طراحی پلیمر هوشمندی شدند که قادر به رهاسازی داروی ضد سرطان است. آن‌ها برای این کار از خودآرایی رشته‌های دی‌ان‌ای استفاده کردند. این ساختار جدید می‌تواند برای رهاسازی داروهای ضد سرطان نظیر دوکسوروبیسین مورد استفاده قرار گیرد. اطلاعات بیشتر درباره این دستاورد پزشکی در نشریه ACS Nano به چاپ رسیده است. خودآرایی نانوذرات یکی از شاخه‌های علم نانو است که از آن در حوزه‌هایی نظیر اپتیک، حسگری و رهاسازی دارو استفاده می‌شود. در طول فرآیند خودآرایی ترکیبی به نانوذره اضافه می‌شود که می‌تواند منجر به واکنشی شود. در پایان فرآیند خودآرایی، نانوذره‌ای ایجاد می‌شود که حالت جامد داشته یا به صورت یک خوشه مولکولی است. این گروه تحقیقاتی اخیرا به بررسی چگونگی استفاده از DNA برای رسیدن به ساختارهایی مفید پرداخته‌اند. نتایج بررسی‌های اولیه نشان داد که فرآیند خودآرایی نانوذرات بسیار سریع و محصول نهایی بسیار پایدار است، اما این فرآیند خودآرایی بسیار چالش برانگیز است. «مای» از محققان این پروژه می‌گوید: ما به دنبال پاسخ این سوال بودیم که چگونه می‌توان فرآیند خودآرایی در نانوذرات را آغاز یا به پایان رساند. در نهایت دریافتیم که با عامل گرما می‌توان تغییرات ساختاری در یک پلیمر ایجاد کرد و در نهایت یک پلیمر هوشمند طراحی کردیم که ساختار آن در مقیاس نانو تغییر می‌کرد. پلیمر هوشمند به مولکول بزرگی اطلاق می‌شود که از واحدهای سازنده اتمی ساخته شده است؛ این پلیمر در صورت قرار گرفتن در معرض محرک‌های خارجی نظیر نور، گرما یا اسید می‌تواند واکنش نشان دهد. این گروه موفق به طراحی پلیمری شدند که نه تنها با تغییر دما واکنش می‌داد، بلکه در حضور نانوذرات طلا خودآرایی می‌کرد. آنچه در طراحی این پلیمر تازگی دارد، این است که به نانوذرات طلا رشته‌های منفرد دی‌ان‌ای متصل شده است. این پلیمر می‌تواند در دماهای بالا ( 50 درجه سانتی‌گراد) چروکیده شود و فعالیت از پیش تعیین شده‌ای را انجام دهد و با کاهش دما بسط ساختاری پیدا کرده و رشته دی‌ان‌ای از فعالیت باز بماند. این گروه تحقیقاتی دریافته‌اند که در صورت افزایش دما داروی ضد سرطان می‌تواند از پوسته دی‌ان‌ای رهاسازی شود. منبع: پینا

گروهی از پژوهشگران ایرانی با ایده پردازی‌های جدید خود، به کمک آزمایشگاه کنترل معاونت غذا و دارو وزارت بهداشت ‏موفق به سنتز نوع جدید پلیمری شد که دارای خاصیت دارویی برای آشکارسازی سرطان‌های پستان و تومورهای ‏کبدی در مراحل اولیه هستند. این دارو علاوه‌بر درمان تومور‌های سرطانی قابلیت استفاده در تصویر‌برداری ‏MRI‏ به عنوان تشدید ‏کننده‌های تصویری (مواد کنتراست‌زا) را دارد.‏ تصویربرداری مولکولی روشی غیرتهاجمی و اختصاصی برای‌شناسایی بیومارکرهای ویژه بافت‌ها و سلول‌های بیمار است که ‏در طول دهه گذشته کاربردهای فراوانی داشته است. تصویربرداری رزونانس مغناطیسی یا ‏MRI‏ به‌دلیل قابلیت‌ها و توانمندی‌های ‏ویژه به عنوان تکنیکی برتر در ارائه اطلاعات آناتومیکی و فیزیولوژیکی با دقت بالا مطرح است. از مواد داروئی حاجب ‏‏(‏Contrast Agents‏) در ‏MRI‏ استفاده می‌شود که به شکل‌های مختلف در دسترس هستند. با ورود فناوری نانو به عرصه پزشکی ‏تشخیصی به‌خصوص ‏MRI، نانوذرات مغناطیسی به عنوان موفق‌ترین راه ممکن مطرح هستند که برخلاف مواد حاجب موجود که ‏فقط سیگنال حاصل از عروق را تشدید می‌کنند، سیگنال حاصل از بافت‌ها و سلول‌های خاص را نیز درحد قابل تشخیص افزایش ‏می‌دهند.‏ دکتر نادر ریاحی عالم، استاد گروه فیزیک پزشکی و مهندسی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران در این‌باره گفت: «از آنجا ‏که داروی مرسوم کنتراست مغناطیسی (مگنویست) در سطح خارج سلولی کاربرد دارد لذا برای تشخیص سلول‌های سرطانی در مراحل ‏اولیه لازم است که این دارو دارای سایز و ابعاد قابل نفوذ به سلول باشد. به‌همین خاطر پروسه سنتز این دارو در سایز نانو این ‏امکان را فراهم می‌آورد که از سطح فضای خارج سلولی به فضای درون سلولی راه یابد و سلول‌های سرطانی و تومورال را از ‏سلول‌های نرمال متمایز و قابل‌شناسایی نماید. لذا ماده دریافتی از دانشگاه کالج لندن به‌صورت امولسیون برای ساخت پلیمرهای ‏جراحی مفید و دارای نتایج موفقیت آمیز بود و می‌توانست بعنوان ماده کنتراست تصویربرداری ام ار‌ای در سایز نانو قابل استفاده ‏باشد.»‏ هدف از انجام این مطالعه ارزیابی بهینه‌سازی کنتراست نانوذرات گادولینیوم اکساید با پوشش نانوکامپوزیت و پایه سیلیکونی ‏و مقایسه نانوذره گادولینیوم اکساید با ماده کنتراست متداول در تصویربرداری تشدید مغناطیسی مگنویست (‏Magnevist‏) است. ‏در این مطالعه امولسیون جدید تشکیل شده از نانوذره گادولینیوم اکساید و پوشش نانوکامپوزیت ‏POSS-PCU‏ بررسی شد. ‏نانوذرات گادولینیوم اکساید در مقایسه با مگنویست با کاهش زمان استراحت و یا افزایش آهنگ استراحت (‏Relaxivity‏) می‌تواند ‏شدت سیگنال ‏MRI‏ را افزایش داده و بعنوان ماده کنتراست مثبت در مقایسه با نانوذرات اکسیدآهن (ماده کنتراست منفی)، بهینه‌سازی کنتراست‎ ‎بالایی را در ‏MRI‏ ایجاد کند.‏ داروی جدید هم اکنون در ادامه روش‌های هدفمند‌سازی و از طریق اتصال با مواد زیست سازگار، به نتایج سودمند دیگری در ‏دارورسانی هدفمند جهت آشکارسازی عقده‌های لنفاوی سرطان پستان و تومورهای کبدی نایل شده است. وی در تکمیل این ‏مطلب افزود: «در انجام این طرح علاوه‌بر سنتز دارویی مبنی بر آشکارسازی سرطان‌های مختلف در مراحل اولیه، توانستیم ‏داروی مرسوم وارداتی از خارج را نیز سنتز نماییم که دارای اثرات قابل توجهی شبیه نمونه خارجی است.»‏ در مورد کاربرد‌های ماده سنتز شده، کاربرد آن در علوم تصویربرداری پزشکی برای سیستم‌های تصویربرداری ‏MRI‏ و نیز ‏استفاده‌های چندگانه در درمان تومورها به‌طور همزمان مطرح است.‏ ریاحی عالم در رابطه با معرفی این دارو گفت: «از آنجا که نمونه غیر نانو این دارو مورد تایید‎ ‎سازمان استاندارد مواد غذایی و ‏دارویی امریکا است، لذا دارای تاییدیه ‏FDA‏ است، به همین خاطر چون این دارو مراحل آزمایشگاهی و حیوانی را گذرانده است ‏در حال بررسی‌های انسانی است که پس از آن معرفی می‌شود.»‏ نتایج این کار تحقیقاتی که به دست دکتر نادر ریاحی عالم و همکاران وی صورت گرفته است، در مجله ‏ ‏Biological trace element research‏ (جلد 137، شماره 3، دسامبر 2010) منتشر شده است. علاقمندان می‌توانند متن ‏کامل مقاله را در صفحات 324 الی 334 همین شماره مشاهده نمایند.‏ منبع: مجله بسپار

رهاسازی هدفمند دارو، یکی از راهبردهای اصلی در درمان سرطان است. اخیرا روش جدیدی برای این کار ارائه شده است که در آن، نانوذرات پلیمری حساس به pH برای این کار در نظر گرفته شدند. این نانوذرات با وارد شدن به تومور به دلیل تغییر pH محیط، تغییر شکل داده و دارو را رهاسازی می‌کنند. محققان برای رهاسازی دارو در تومورهای سرطانی راهبرد جدیدی ارائه کردند. آنها از نانوذرات حاوی گروه‌های بازی برای این کار استفاده کردند. این نانوذرات به راحتی وارد محیط‌هایی با اسیدیته بالا، نظیر تومورهای سرطانی می‌شوند و دارو را رهاسازی می‌کنند. یون یین وون استادیار دانشگاه پرودو می‌گوید: این پدیده‌ای که ما از آن استفاده می‌کنیم حرکت در pH گفته می‌شود که راهبرد مناسبی برای درمان تومورهای حالت جامد سرطانی است. به محلول‌های دارای pH کمتر از 7 اسید گفته می‌شود و محلول‌های دارای pH بالاتر از 7 نیز محلول‌های بازی هستند. در راهبرد حرکت در pH، باید از مایسل‌های پلیمری سنتز شده استفاده کرد. این مایسل‌ها به شکلی هستند که دارو در مرکز آنها قرار می‌گیرد و لایه بیرونی در صورت تغییر pH، دچار تغییر ساختار شدیدی می‌شوند. با افزایش ابعاد این مایسل به دو برابر، کارایی آنها در رهایش دارو درون تومور نیز به دو برابر افزایش می‌یابد. با این روش می‌توان مقدار دوز مناسب از دارو را به درون تومور تزریق کرد. این روش را می‌توان با روش‌های دیگر رهایش دارو ترکیب نمود و از آن در پزشکی استفاده کرد. محققان نشان دادند که بیشترین تورم در مایسل زمانی اتفاق می‌افتد که pH برابر 0.5±7 باشد، در این صورت رهایش دارو به درون تومور با بالاترین کارایی انجام می‌شود. وون می‌گوید: تومورهای حالت جامد، دارای pH 6.5 تا 6.9 بوده در حالی که pH بخش‌های نرمال بدن 7.4 است. مایسل‌ها از مولکول‌های آمین‌دار تشکیل شده‌اند. این مولکول‌ها دارای اتم‌های هیدروژن و نیتروژن هستند. مایسل‌ها در pHهای کم متورم شده که دلیل آن پروتونه شدن گروه آمینی است. در واقع گروه‌های آمینی پروتونه شده، به دلیل داشتن بار مثبت یکدیگر را دفع می‌کنند در نتیجه نانوذرات بزرگ‌تر می‌شوند. بار مثبت مانع از حرکت سریع نانوذرات می‌شود که این کار موجب تجمع آنها در محل تومور می‌شود. در این حالت دارو رهاسازی می‌شود. روی سطح این نانوذرات از ماده‌ای پوشانده شده که به صورت محافظ از نانوذرات محافظت می‌کند. در نتیجه تا وقتی که نانوذرات به تومور نرسند، تغییر شکل نمی‌دهند و دچار زوال ساختاری نمی‌شوند. این پژوهش گامی موثر در مسیر توسعه رهاسازی دارو دربخش نانوپزشکی محسوب می‌شود. منبع : Nanoparticles, 'pH phoresis' could improve cancer drug delivery منبع : مجله بسپار

محققان دانشگاه تربیت مدرس با همکاری دانشگاه هاروارد با هدف قرار دادن یکی از موضوعات تحقیقات خود بر پایه تهیه ‏نانوذره و حامل مناسب برای ژن رسانی (‏gene delivery‏) و به طور ویژه آنتی‌سنس رسانی، موفق به ساخت حامل مناسب ‏برای ژن رسانی شدند.‏ در این مطالعه، نانوذره هسته-پوسته آلبومین-کیتوزان به عنوان حامل اسیدهای نوکلئیک و ژن طراحی، تهیه و سپس با ‏روش پاسخ سطحی مراحل تهیه آن بهینه شد که به این منظور تأثیر سه فاکتور مستقل بر روی اندازه و بازده بارگیری نانوذرات ‏مذکور بررسی گردید. در نهایت برداشت سلولی نانوذرات مذکور با روش‌های فلوسایتومتری و میکروسکوپی کانفوکال بررسی شد.‏ مهدی کریمی، فارغ التحصیل رشته نانوبیوتکنولوژی دانشگاه تربیت مدرس، در این باره گفت: «هدف از این تحقیقات تهیه ‏نانوذره و حامل مناسب برای ژن رسانی (‏gene delivery‏) و به طور ویژه آنتی‌سنس رسانی و تهیه حاملی با قابلیت همزمان ‏دارورسانی و ژن رسانی بوده است.»‏ در حال حاضر یکی از مهمترین مشکلات برای ژن درمانی، فقدان یک حامل مناسب برای ژن رسانی است که این مطالعه ‏می‌تواند گامی در جهت نایل شدن به این هدف تلقی گردد.‏ در این تحقیقات، نانوذرات جدید هسته-پوسته آلبومین-کیتوزان برای ژن و آنتی‌سنس رسانی گزارش شده و فرآیندهای ‏بهینه کردن اندازه و بازده بارگیری نانوذرات مذکور با روش پاسخ سطحی انجام گردید. همچنین بر اساس نتایج حاصله برداشت ‏سلول نانوذرات در حدود 85 درصد است که در کل به نظر می‌آید که نانوذرات مذکور می‌توانند نانو حامل‌های مناسبی برای ژن ‏رسانی باشند.‏ به گفته کریمی کاربرد نانوذرات مذکور در صنعت داروسازی است که از این نانوذرات می‌توان برای دارورسانی و ژن رسانی ‏همزمان (دارو در قسمت هسته نانوذره و ژن در قسمت پوسته نانوذره) استفاده کرد. البته قابل ذکر است که مطالعات بیشتری ‏برای صنعتی کردن نانوذره مذکور مورد نیاز است.‏ وی با ابراز امیدواری برای ادامه فعالیت‌ها، پگیله کردن نانوذره مذکور و همچنین هدفمند کردن و نشانه‌گیری آن ‏‏(‏targeting‏) برای سلول‌های خاص را هدف بعدی این تیم تحقیقاتی دانست.‏ نتایج این کار تحقیقاتی که به دست مهدی کریمی و همکاران وی از دانشگاه‌های تربیت مدرس و هاروارد صورت گرفته ‏است، در مجله ‏Journal of Nanoparticle Research‏ (جلد 15، شماره 5، ماه می سال 2013) منتشر شده است. منبع : msrt.ir

برآورد هزينه ارائه و كشف يك داروي جديد به بازار مصرف بين 500 ميليون تا 5/1 ميليارد دلار تخمين زده شده است. مهمترين علت اين رقم سرسام‌آور، تعلل و توقف داروها در مرحله آزمايشات باليني و احياناً طي مطالعات بعد از ورود به بازار (post marketing) مي‌باشد. علي‌رغم، آنكه پيشرفت‌هاي جديد امكان دسترسي محققين را به دسته تركيبات داروئي نوين فراهم مي‌نمايد، معذالك اكثر متخصصين داروسازي به دنبال يافتن راه‌هايي هستند تا از طريق آن داروها را به دقت به‌ محل اثر اصلي خود برسانند تا بيشترين اثر درماني آن ها بروز نمايد. در حال حاضر اكثر داروها از طريق جذب سيستميك به محل اثر خود ارائه مي‌شوند . پايه‌هاي اين نگرش بر اين مبنا است كه اگر مقدار كافي از دارو وارد سيستم گردش خون شود، بالاخره مقداري از آ ن به محل اثر خود اعم از اينكه محل اثر در بافت ، عضو و يا سلول‌ ‌باشد خواهد رسيد . به طور مثال برخي از داروهاي ضد سرطان از اين طريق بر روي سلول هاي در حال تقسيم تأثير مي‌گذارند ، اما در همان حال ممكن است به سلول هاي سالم نيز به نوعي مانند سلول هاي سرطاني آسيب برسانند . البته براي مواجه با اين مشكل و كاهش هزينه‌هاي مربوط به ارائه داروهاي جديد، مي‌بايستي كه آنها را به طور اختصاصي بر روي اهداف تعيين شده طراحي نمود. در مواردي حتي دارو را به آنتي بادي اختصاص ي سلول گرفتار موردنظر متصل مي‌نمايند تا داروي پيوند يافته بتواند به راحتي مسير اتصال خود به سلول هاي هدف را به طور اختصاصي پيدا كند. برخي از محققين نيز نقاط ورودي را در مسير متابوليكي بيماري ها پيدا كرده اند و بر مبناي آن داروها را طراحي و ارائه مي‌نمايند ، اما آيا راه اختصاصي وجود دارد تا بتواند حتي يك مولكول دارو را به طور ايده آل به هدف خود متصل نمايد؟ نگاه ريزتر براي مواجه و مقابله با يك چنين مشكلاتي، بسياري از محققين خود را در مسير فناوري نانو قرار داده‌اند. قطع نظر از سايز و شكل ذرات كه اغلب مي‌بايستي كمتر از 100 نانومتر باشد، نانو سامانه‌هاي نوين داروسازي (Nano DDS) روش هاي هدف‌گيري شده‌اي را براي ارائه مقادير بيشتر از مواد داروئي به مناطق هدف در اختيار قرار مي‌‌دهند. با درنظر گرفتن اينكه ، البته با ارائه فقط يك متد نمي‌توان ك ليه مشكلات ف ارماكوك ي نت ي ك را برطرف نمود،‌ اما معذالك مي‌بايست اذعان ن م ود كه ارائه اين نوع ذرات خيلي از مشكلات توزيع در بدن را حذف و يا كاهش مي‌دهد. به دليل اينكه اكثر داروها داراي خواص هيدروف وبي ك (ليپوفيل) هستند ، بنابراين در غلظت‌هاي زياد در بافت تمايل به رسوب دادن پيدا مي‌كنند و براي برطرف كردن اين اثر مي‌بايستي كه همراه آنان مواد جانبي زيادي در فرمولاسيون‌ها به كار روند و لذا س ميت‌هاي بافتي زيادي در اين موارد حاصل مي شود. براي مقابله با اين مشكل، نانو سامانه هاي نوين دارورساني زيادي كه داراي خواص آبدوستي و يا ل يپوفيل باشند طراحي شده است. در برخي از موارد خيلي از داروها سريع تجزيه و به سرعت از اد ر ار دفع مي‌شوند. در اين موارد تغييرات فيزيكوشيميايي مي تواند سبب افزايش فراهمي زيستي داروها ‌شود و در نهايت سبب كاهش نياز به تجويز دارو در اندازه‌هاي كمتري ‌شود. مطالعات نشان داده است كه انكپسول نمودن مواد داروئي تأثير زيادي در مهار ك ليرنس دارو ها از بدن مي‌گذارد. مشكل ديگري كه در مورد داروهاي سيتوتو كسي ك وجود دارد ، مورد تهاجم قرار گرفتن ساير بافت ها توسط اين نوع داروهاست (Extravasation) . با به كارگيري انواع پليمرهاي زيست تخريب‌پذير در سامانه‌هاي nanoDDS بر اين مشكل نيز مي‌توان تا حدي فائق آمد. در هر صورت به دليل آنكه سامانه‌هاي nanoDDS مي‌توانند حجم توزيع مربوط به داروها را بدن كاهش دهند، لذا عوارض جانبي داروهاي مورد مصرف با اين سامانه‌ها نيز كاهش مي‌يابد. علي‌رغم مكانيسم هدف‌گيري شده اين نوع دارورساني كه در بالا توضيح داده شد، نسبت مولكول دارو به مولكول هدف مي‌بايستي 1 به 1 باشد . اما سامانه‌هاي nanoDDS مي‌توانند صدها و يا هزاران مولكول از دارو را با خود حمل نمايند و اين نسبت را افزايش دهند و در نهايت سبب ارائه يك نوع رهش كنترل شده و طولاني‌تر به درون بافت هدف شوند . بنابراين به علت كاهش دوز مورد نياز، اين نوع دارورساني مناسب تر خواهد بود . داروها در ذرات حامل بدون شك با پيشرفت‌هاي اخيري كه در زمينه صنعت پلي‌مر و شيمي سطح در كنار ساير روش‌هاي صنعتي نمودن فراهم شده است، كانون توجه در فناوري دارورساني ، در زمينه طراحي و كاربرد ذرات نانو باشد. در اين عرصه از ساختمان‌هاي مولكولي با هسته سراميكي و يا فلزي تا كمپلكس‌هاي ذرات ليپد ـ پليمر همگي توانائي خود را براي داروسازي به اثبات رسانيده‌اند . بطور مثال شركت Nano Med pharmaceuticals تمامي تلاش خود را بر روي دارو رساني به مغز و همچنين به سيستم ايمني معطوف داشته است. بنا به گفته مسؤولين اين شركت، محققين آنجا توانسته‌اند نانوذرات با طبيعت خنثي، كاتيونيك و يا آنيونيك را از ذرات شيميايي كه عمدتاً داراي خواص داروئي هستند طراحي و توليد كنند. اين ذرات حاوي فرآ ورده هائي از نوع الكل‌هاي با زنجيره طولاني، فسفوليپيدها و مواد فعال كننده سطحي هستند. آنها توانسته‌اند اين داروها را به صورت انكپسول شده و يا به صورت جذب شده بر روي ذرات نوعي ماتريك س طراحي شده در سايز نانو سوار نمايند و اين مجموعه را در اختيار سلول‌هاي هدف قرار دهند. در دارو رساني به سيستم اعصاب مركزي (CNS) ، مشكل‌ترين بخش مربوط به عبور دارو از سد خوني مغزي BBB و رساندن دارو به بخش‌هاي مركزي است. براي آنكه داروئي بتواند براي بيماري‌هائي نظير سرطان مغز، سكته مغزي، آلزايمر و يا پاركينسون مؤثر شود ، مي‌بايستي به راحتي بتواند از اين سد خوني ـ مغزي عبور نمايد. در حال حاضر 95% داروهاي موجود اين مشكل را دارند و لذا در اين گونه موارد به طور مستقيم و با پذيرش مخاطراتي ، آنها را به درون مغز و يا مايع مغز ي- نخاعي تزريق مي نماي ند و يا حتي در بعضي موارد به كمك كاشتني‌ها (implants) دارو در مغز وارد مي‌شود. در حال حاضر برخي از شركت هاي داروئي توانسته‌اند نانو ذراتي را از داروها تهيه نمايند تا بدون برخورد با محدوديت عبور از سد خوني - مغزي بتواند دارو به طور طولاني اثر به بافت‌هاي مغزي برسند و در نتيجه عوارض سميت و عوارض حاصل از دو زاژ بالاتر برطرف شود. داروي paclitaxel كه در موارد درمان سرطان مغز به كار مي‌رود نيز توسط فناوري نانو به صورت ذرات نانو با قابليت عبور از سد خوني ـ‌ مغزي تهيه و قابل ارائه است. در اين مورد نيز نانو ذرات حاوي paclitaxel در مقادير كمتر و با عوارض جانبي كمتر به درون مغز دارورساني مي‌شود. يك شركت ديگر آلماني به نام Nano Del Technologies با استفاده از جذب داروها بر روي سطح ذرات پلي سيانوآكر يلات توانسته است در راه ارائه فناوري نانو و دارو رساني اقدامات عملي انجام دهد. آنها پس از سوار كردن دارو بر روي پليمر در طي پليمريزاسيون و سپس با مواد فعال سطحي مانند پلي سوربات 80 ذرات نانو را پوشش داده و امكان دارورساني و رهش كنترل شده آن را فراهم مي‌نمايند. البته اين شركت هنوز به درستي مكانيسم برداشت و انتخاب اين ذرات توسط سلول ها را نتوانسته است به دست آورد و لكن شايد نوعي مكانيسم نفوذ به درون سلول (enodcytosis) مطرح باشد. به نظر ميرسد كه پلي سوربات 80 سبب تحريك آپوپروتئين E/B شده و آن هم باعث اتصال ذرات نانوحاوي دارو به ليپوپروتئين‌هاي گيرنده‌هاي سطحي مستقر در سطح سلول‌ها شود و به اين صورت داروها در داخل ذرات به درون سلول هاي مغزي راه مي‌يابند. علي‌رغم آنكه اين شركت هنوز در مرحله آزمايشات بر روي حيوانات است، مغذالك كارائي اين سامانه در دارو رساني ضد صرع ها ، ضد دردها و داروهاي مؤثر بر اعصاب به اثبات رسيده است. اين سامانه به طور جالبي براي دارورساني doxorubicin كه يك داروي مؤثر در سرطان مغز مي‌باشد جواب داده است. در حال حاضر اين شركت آمادگي همكاري مشترك با ساير شركت هاي داروئي به م ن ظور انتقال امتياز و ادامه همكاري را دارد. روغن و آب در حاليكه شركت ها ي ي مانند NanoMed به دنبال طراحي سامانه‌هائي براي انكپسول كردن داروها و يا اتصال آنها بر روي ذرات نانو هستند، ساير شركت ها سامانه ذراتي را فرموله مي‌كنند كه در آنها مولكول داروجزئي از ساختار مواد تشكيل دهنده باشد. به دليل آنكه اغلب ساختارهاي داروئي ليپوفيل هستند،‌ لذا اين دسته از ذرات نانو مي‌بايستي كه در داخل امولس ي ون‌هاي روغن ـ آب عرضه شوند. به طور مثال محققين شركت Kereos ذراتي را عرضه كرده‌اند كه از پرفلوروكربن‌هائي (perfluorocarbones) تشكيل شده است . البته اين ذرات از نظر داروسازي بي‌تأثير هستند و آنها را با لايه‌هاي ليپيدي پوشش داده‌اند. در حقيقت لايه ليپيدي يك محل اتصال نانوكووالانت مناسبي را براي اتصال عوامل ليپوفيل مانند برخي از مولكول هاي كوچك و آ‌نتي‌بادي‌ها فراهم مي‌كند. هر يك از ذرات داخل امولس ي ون كه حاوي 10 الي چند صد مولكول ليگان د هدف هستند مي‌توانند با مولكول‌هاي زيستي يا بيوماركرها اتصال برقرار نمايند. هر يك از اين ذرات مي‌توانند با تعداد زيادي حتي 000/100 مولكول از موادي كه روي آ ن سوار شده اند همراه شوند و به طور فوق العاده اختصاصي به مولكول هدف برسند. اين تعداد از مولكول هاي مواد دارو ي ي در مقايسه با ساير روش‌ها كه براي دارورساني آنها مي‌بايستي مقدار زيادي از مواد تجويز شونده بسيار جالب و متمايز است. شركت Kereos اين سامانه از نانو ذرات را براي كاربرد در تصويربرداري رز و نانس مغناطيسي (MRI) و در ارتباط با دارورساني براي كاربرد داروهاي قلبي و ضدسرطان پيشنهاد داده است در غالب نظريه ، اين مواد پس از اتصال اختصا صي به مولكول‌هاي سرطاني مي‌توانند زمينه موجود در تصاوير مربوط به MRI را تشكيل دهند، كه از حيث ك اربرد ، اين مواد در مراحل اوليه ايجاد سرطان‌ها به امر تشخيص و درمان كمك مي‌كند. در بيماري هاي قلبي عروقي، پيشگيري از تشكيل پلاك آترواسكلروزين كه ريشه خيلي از بيماري هاي قلبي عروقي است و همچنين سبب حملات قلبي مي‌شود بسيار مهم است. Bristol-Myers Squibb توانسته است كاربرد اين نوع ذرات نانو را در تشخيص پلاك‌هاي اوليه به اثبات برساند و از سال 2007 در مرحله مطالعات باليني در عرصه درمان نيز اين شركت امولس ي ون‌ه اي ي را براي عرضه داروهاي مؤثر بر تومورهاي جامد ارائه كرده است كه تا سال 2006 در مرحله باليني قرار خواهند گرفت. فلورن ها ( Fullerenes ) محققين مؤسسه C Sixty از ماكرو مولكول هاي درماني به صورت فلورن ها استفاده مي‌كنند. در حقيقت اين مولكو ل هاي غول‌پيكر داراي 20 الي 84 كربنه هستند و از نظر ساختاري شبيه توپ فوتبال هستند و به عنوان آنتي - اكسيدان و داراي قدرت جذب راديكال هاي آزادي هستند كه در طي بيماري هائي مانند بيماري هاي اعصاب، حملات قلبي و ديابت افزايش مي‌يابند. انواعي از مواد داراي اكسيژن فعال و راديك ا ل‌هاي آزاد موجود هستند كه مي توانند الكترون‌هاي غيرمزدوج خود را در تماس با مولكول‌هاي حياتي مانند اسيدهاي نوكلئيك قرار ‌دهند و به اين وسيله سبب تخريب سلولي و مرگ سلول (apoptosis) ‌شوند. محققين C Sixty معتقدند كه فلورن ها به صورت يك "اسفنج راديكالي" عمل مي‌كند و مي‌تواند كه الكترون هاي تخريب شده را در ميان بگيرد. در عمل فلورن ها در آب نامحلول هستند لذا لازم است تا به نوعي محلوليت آنها افزايش يابد. اين شركت توانسته است فلورن ها را ب ه كمك اسيدمالونيك اصلاح ساختار نمايد و توليد ماده‌اي به نام C3 را بنمايد كه به طور مؤثري در بيماري تخريب اعصاب مؤثر است. بعدها دسته تركيباتي به نام دندريمر ها تهيه شدند كه اين مواد شاخه‌دار بزرگ مي‌توانستند خواص محلوليت در آب را افزايش دهند. اين امر منجر به تهيه تركيباتي شد كه رفتار فارماكوكينتيك و توزيع در بدن مانند مولكول هاي كوچك را داشتند. اين شركت مجوز يكي از فرآورده هاي خود را به شركت Merck داده است. ليپوزوم‌ها ليپوزوم‌ها در دارورساني با استقبال زيادي روبرو شده‌اند. اين مواد مي‌توانند به طور كروي مواد داروئي را دربر گر فته و احاطه نماي ن د. تاكنون بسياري از تركيبات از جمله ضدسرطان‌ها و آنتي بيوتيك‌ها توسط ليپوزوم‌ها مورد استفاده قرار گرفته اند . در مقابل نيز شركت‌هائي مانند Anosys وجود دارند كه توانسته‌اند از ليپوزوم‌ها به صورت حامل‌هاي دارو ي ي استفاده نمايند. اغلب سلول ها براي انتقال پيام و سيگنال مهم خود به سلول ديگر از حامل‌هائي به نام dexosome ها استفاده مي‌كنند. در سيستم ايمني ، اين سلول هاي دندانه‌دار ، آنتي‌ژن‌ توم و رها و عوامل ويروس ي و عفونت ز ا را حس مي‌كنند و اين پيام را به سطح سلول منتقل مي‌نمايند. در آنجا اين پيام توسط سلول هاي T مورد شناسائي واقع مي‌شود و سپس سلول هاي شناخته شده به عنوان آنتي‌ژن را نابود مي‌سازد. شركت Anosys توانسته‌اند با شناسايي dexosome هائي ، واكسن‌هائي را تهيه نمايند كه به كمك آنها مولكول‌هاي هدف را در سيستم ايمني مورد شناسائي قرار دهند. در حقيقت اين شركت توانسته است dexosome هاي مصنوعي براي هدف قراردادن سرطان را بسازد. محققين Anosys به كمك اين روش خواهند توانست نوعي ايمني اكتسابي بر عليه انواعي از سرطان‌ها ايجاد نمايند. اين شركت فاز I مطالعات باليني مربوط به اين روش را پشت‌سرگذاشته و به زودي در فاز II مطالعات قرار خواهد گرفت. اهميت اندازه ذرات قطع نظر از اينكه آيا تحقيقات مذكور در حد فرمولاسيون خواهند ماند و يا به صورت دارورساني توسط ذرات انجام خواهد پذيرفت، معذالك مي‌بايست اذعان نمود كه روش هاي فناوري نانو مسير خود را ادامه خواهند داد. به عقيده كارشناسان البته اندازه كوچك ذرات بسيار مؤثر است به طوريكه در زير 100 نانومتر، ذرات قابليت هاي جالبي از نظر خواص شيميايي، فيزيكي و بيولوژيك بدست مي‌آورند. تحليل با توجه به گسترش روز- افزون كاربرد فرآورده هاي نانو و استقبال صنايع دارويي ساير كشورها از اين رويكرد، مي بايستي تمامي ظرفيت هاي بالقوه اين فناوري نوين در صنعت داروسازي كشور به درستي برآورد شود و تاثير آن را در ايجاد تحولات كيفي و كمي مد نظر قرار داد. البته مطالعات اوليه اي كه تاكنون انجام شده است نيز ضرورت استقبال از اين رويكرد را تاييد مي نمايد. لذا اهميت انجام پروژه هاي نانو در مراكز تحقيقاتي و دانشگاهي از ارزش بالايي برخوردار است. اميد است كه با انجام پژوهش هاي جدي و كاربردي ضمن ارزشيابي اهميت به كار گيري نتايج حاصل از آنها، صنايع دارويي موجود در كشور بتوانند از دستاورد هاي آن در آينده استفاده نمايند. منبع: دارو فنآوری ايران

نانو و کاربرد آن در خواص دارویی و درمانی دكتر مرتضی پیرعلی : فناوری نانو یكی از آخرین دستاوردهای علمی است. طبق بررسی های شورای پژوهش های اجتماعی _ اقتصادی انگلستان، فناوری نانو از جمله موارد رو به گسترش و مورد توجه اجتماعی _ اقتصادی است. بحث هایی كم و بیش در زمینه كاربرد این نوع فناوری چه منتقدانه و یا طرفدارانه وجود دارد. بیشترین اشكالی كه منتقدان در این زمینه وارد می كنند، ترس از انباشته شدن كره زمین از وجود موادی است كه ممكن است این فناوری در پی داشته باشد و به نوعی خطرناك باشد. اما نقطه نظر طرفداران سرسخت این نوع فناوری بیشتر متوجه تاثیر مثبت آن در ارتقای زندگی، تولیدات جدید و توسعه گرانه و تولید محصولات ارزان تر است. - فناوری نانو چیست؟ به طور كلی این فناوری عبارت از كاربرد ذرات در ابعاد نانو است. یك نانومتر، یك میلیاردم متر است. از دو مسیر به این ابعاد می توان دسترسی پیدا كرد. یك مسیر دسترسی از بالا به پایین و دیگری طراحی و ساخت از پایین به بالا است. در نوع اول، ساختارهای نانو با كمك ابزار و تجهیزات دقیق از خرد كردن ذرات بزرگ تر حاصل می شوند. در طراحی و ساخت از پایین به بالا كه عموما آن را فناوری مولكولی نیز می نامند، تولید ساختارها، اتم به اتم و یا مولكول به مولكول تولید و صورت می گیرند. به عقیده مدیر اجرایی موسسه نانوتكنولوژی انگلستان، فناوری نانو ادامه و گسترش روند مینیاتوریزه كردن است و به این طریق تولید مواد، تجهیزات و سامانه هایی با ابعاد نانو انجام می شود. درحقیقت فناوری نانو به ما امكان ساخت طراحی موادی را می دهند كه كاملا دارای خواص و اختصاصات جدید هستند. به بیان دیگر این نوع فناوری چیزهایی را كه در اختیار داریم با خصوصیات جدید در اختیار قرار می دهد و یا آنها را از مسیرهای نوینی می سازد. اما گویا صنایع داروسازی از مدت ها قبل به ساخت ذرات ریز مشغول بوده اند. به نظر پروفسورBuckton، طی سخنرانی كه در كنفرانس علوم دارویی انگلستان(BPC) انجام داد ادعا نمود كه فناوری نانو در داروسازی اصطلاح تازه به كار گرفته شده ای برای فناوری تولید ذرات در اندازه میكرونی(particles Micro) است كه از سال ها قبل تهیه و ساخته می شده اند. پس چه چیزی در این بین جدید خواهد بود؟ به عقیده مدیر اجرایی موسسه فناوری نانو انگلیس، دستیابی و ساخت دستگاه های آنالیز پیشرفته و ابداع روش های آنالیز نوین سبب می شود تا ما بتوانیم رفتار مواد را به دقت مورد شناسایی قرار دهیم و از این رهگذر بتوانیم آنها را با ظرافت خاصی دستكاری كنیم. - تغییر در خصوصیات دارویی كاربرد فناوری نانو در پزشكی تاثیرات مهمی دارد. شركت Elan یكی از شركت هایی است كه از فناوری نانو در تغییر ذرات دارویی استفاده می كند. این شركت فرایند آسیاب كردن كریستال های نانو را در اختیار دارد كه اجازه می دهد بعد از این پروسس، ذراتی مانند داروی Sirolimns متعلق به شركت Wyeth كه اجبارا می بایست در فرمولاسیون محلول خوراكی به كار برند، بهبود یافته و آن را بتوانند به فرم قرص ارایه نمایند. یعنی با تهیه ذرات نانو فرم محلول این ماده به فرم جامد تبدیل می شوند. داروی Sirolimns به عنوان یك تضعیف كننده سیستم ایمنی همراه سایر فرآورده های دارویی در موارد پیوند اعضا مانند پیوند كلیه به كار می رود. این شركت مدعی است كه با كاهش سایز ذره سرعت انحلال Sirolimns به مقداری كه بتواند به فرم قرص ارایه شود افزایش می یابد. از نظر تجاری این نوع فناوری آسیاب نمودن فقط مختص داروهای با حلالیت بسیار ضعیف است، اما به عقیده این شركت 40 الی 50 درصد فرآورده های جدید (NCE) تقریبا در این رده قرار می گیرد. فناوری نانو همچنین در زمینه داروهای پپتیدی كه عمدتا برای محفوظ ماندن از متابولیسم می بایست به فرم تزریقی تجویز شوند به كمك آمده است و شرایطی را می تواند فراهم نماید تا آنها را بتوان از طریق سایر روش های داروسازی ونیز مورد پذیرش بیمار تجویز كرد. شركت Xstal Bio كه با دانشگاه های Glasgow Strathelyde همكاری می كند، توانسته است كریستال های نوینی بسازد كه با ذرات پروتئینی پوشش داده شده اند. مدیر اجرایی شركت Xstal Bio معتقد است كه اغلب شركت ها، برای تهیه ذرات نانو از مسیر خرد كردن ذرات بزرگ تر به ذرات كوچك تر استفاده می كنند، اما آنها فرایندی را در اختیار دارند كه مستقیما ذرات كوچك از آن تهیه می شود، بدون آنكه احتیاج به فرایند زیادتری داشته باشند. این فرمولاسیون انسولین استنشاقی را انجام می دهد. بیماران می توانند به سادگی با اسپری كردن و تنفس آن، پودر خشك انسولین و یا یك پروتئین دیگری را دریافت كنند. برای اینكه این راه تجویز به طور موثر در اختیار باشد، ذرات محتوی آن باید آنقدر ریز باشند تا بتوانند در بخش های عمقی مجاری تنفسی نفوذ كنند والبته آنقدر ریز هم نباشد تامبادا پس از مصرف از دهان و بینی خارج شوند. بنابر این شركت Xstal Bio مسیر اثباتی خاصی را پشت سر گذرانده است و هم اكنون این فرآورده در بیماران تحت آزمایش است. فناوری نانو در زمینه تشخیص ساده بیماری ها، تصویربرداری ها و برآوردسریع از كارایی مصرف دارو در افراد نیز كاربردهایی دارد. به طور كلی این فناوری در تولید اعضای مصنوعی، كاشت داروها، استفاده از تشخیص های فردی در كنترل آزمایش های درون تنی و تشخیصی و داروسازی نوین كاربرد دارد. درخصوص آخرین مواردی كه اشاره شد، یعنی مونیتورینگ تشخیصی و داروسازی، این فناوری قادر است ریز وسیله داروهایی بسازد تا پس از كاشتن آن در بدن و كمك آن، سطح خونی مواد بیولوژیك درون بدن دائما تحت كنترل باشد و در صورت نیاز مقداری دارو آزاد و ارایه شود. - ژن درمانی یكی دیگر از كاربردهای فناوری نانو در زمینه دارو رسانی ژن هاست. Vector های موجود، ویروس های اصلاح شده روی سیستم ایمنی بدن دارای اثراتی هستند، بنابراین تحقیقات روی ساخت، ذرات نانو كه قابلیت حمل ژن ها را داشته باشند از موارد مورد نیاز می باشد. سایر روش های آزادسازی و دارو رسانی به منظور افزایش تاثیر دارو و كاهش اثرات جانبی آنها نیز وجود دارند كه مورد تحقیق می باشند. به طور مثال كاربرد پوشش هایی كه تحت تابش نور فعال می شوند برای كاربرد داروهای خاص در استخوان ها به كار گرفته می شود از این موارد هستند. این نوع داروها عمدتا به علت نوع پوشش دادن آنها، غیرمحلول باقی می مانند و در استخوان ها جذب می شوند. این پوشش ها پس از قرار گرفتن در معرض نور و تابش به فرم محلول درآمده و اجازه می دهند تا دارو به محل اثر خود رسیده و تاثیر نماید. این تحقیقات همچنین بر روی ذرات مغناطیسی كه به كمك آن بتوان داروها را به محل اصلی هدایت نمود نیز انجام می شوند. پوشش ذرات غیر نانو با پلیمرهایی نظیر پلی اتیلن گلیكول نیز از مواردی است كه به كمك آن داروها را می توان به محل اصلی هدایت نمود. این روش سبب می شود تا اختصاصات دارو تغییر ننماید و دارو از متابولیسم در كبد درامان باقی بماند. این راه دارورسانی نیز به زودی در درمان در دسترس قرار خواهد گرفت. علی رغم آنكه امروزه ممكن است فناوری نانو در مقایسه با علوم رایج و كاربردی بیشتر از یك عبارت باب روز جلب توجه نكند، اما اصلا نباید از توانمندی های آتی آن غفلت كرد. - تحلیل مهندسی ذرات و دارو رسانی نوین از مهم ترین فصل های مشترك دارو رسانی با فناوری نانو است، به علت پیشرفت در روندهای ساخت ذرات و فرمولاسیون های دارویی امكان دارو رسانی فرآورده های جدید كه عمدتا از نوع پپتیدها و پروتئین ها می باشند امكان پذیر شده است. هم راستای این پیشرفت ها صنعت ساخت پلیمرهای دارویی امكان تهیه حامل های مناسب برای دارو رسانی به محل های اثر مورد نظر را فراهم كرده است. امید است با یك بازنگری كلی پیرامون توانمندی های موجود در مراكز تحقیقاتی داخلی و امكان سنجی برای انجام پروژه های نانو در عرصه دارو رسانی بتوان از ظرفیت های بالقوه در راستای كاربردی نمودن فناوری نانو در دارو رسانی بهره برداری نمود. متقابلا پژوهشگران نیز می بایستی با درك مناسب از موقعیت فراهم شده و توجه صنایع دارویی از این فناوری، خود را به طور علمی و عملی برای ورود در این عرصه مهیا نمایند و با ارایه دستاوردهای قابل كاربرد، حفظ اعتمام متقابل سرمایه گذاران و گسترش روز افزون این رویكرد در بین صنایع دارویی اقدام نمایند. منبع : مؤسسه فناوری اطلاعات ایران

متخصصان علوم پزشكی در استرالیا برای اولین بار در جهان دارویی را تولید كرده اند كه از نابینایی ناشی از آب مروارید جلوگیری می كند. به گزارش سرویس بهداشت و درمان ایسنا، آب مروارید زمانی بروز می كند كه پروتئینی موسوم به «كالپاین» در مقابل عدسی چشم شكل می گیرد و در نتیجه موجب نقص و اشكال در بینایی می شود. عوامل مختلفی از جمله افزایش سن، موجب فعال شدن این پروتئین می شوند. در حال حاضر تنها راه درمان آب مروارید برداشتن بافت تار شده در عدسی چشم از طریق جراحی و جایگزین كردن یك لنز مصنوعی است. به گزارش شبكه خبری ای بی سی، گروهی از متخصصان چشم پزشكی در دانشگاه استرالیایی «آدلاید» می گویند: ما برای اولین بار و در پیشرفتی چشمگیر به یك روش درمانی غیرجراحی برای معالجه آب مروارید دست یافته ایم. روش جدید شامل دارویی است كه هر شب قبل از خواب به صورت قطره یا كرم موضعی استفاده می شود. تاكنون نتایج آزمایشات اولیه موفقیت آمیز بوده اما هنوز انجام آزمایش های بیشتر روی نمونه های انسانی ضروری است. آفتاب

داوری ‘سحرآمیز’ ضد افسردگی به بازار می آید . محققان دانشگاه ییل داروی ضد افسردگی جدیدی را ارائه کرده اند که در چند ساعت تاثیر خود را نشان می دهد و مانند داروی های موجود در بازار نیازی به مصرف چند هفته و ماه ندارد. به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، این تخقیقات می تواند تولید ایمن و ساده شکلی از داروی ضد افسردگی کتامین را تسریع بخشد. تاثیر مثبت داروی کتامین در درمان بیماران به شدت افسرده، اثبات شده است. محققان در آزمایش های خود بر روی موش ها دریافتند کتامین نه تنها به سرعت، رفتارهای افسرده مانند را بهبود می بخشد بلکه ارتباط آسیب دیده بین سلول های مغزی را که به دلیل استرس مزمن ایجاد شده اند، نیز احیا می بخشد. پروفسور رونالد دومن استاد روانپزشکی و داروشناس دانشگاه ییل و مجری این تحقیقات می گوید: کتامین مانند یک داروی سحرآمیز است، یک دوز آن می تواند به سرعت موثر واقع شود و تاثیر خود را به مدت ۱۰ روز حفظ کند. کتامین بطور معمول برای بیهوشی عمومی در کودکان استفاده می شده است اما دهه گذشته محققان مرکز سلامت ذهنی Connecticut دریافتند به نظر می رسد تجویز دوزهای کمتر این دارو به رهایی بیماران از افسردگی کمک می کند. در مطالعات اولیه بالینی در موسسه ملی سلامت ذهنی، حدود ۷۰ درصد بیماران که در برابر درمان با تمامی اشکال داروهای ضد افسردگی از خود مقاومت نشان می دادند طی چند ساعت پس از مصرف کتامین بهبود یافتند.

نانولوله های ساخته شده از طلا می تواند مانع از ابتلا به آنفلوآنزا شود پژوهشگران دانشگاه بوفالو و مرکز کنترل و پیشگیری امراض آمریکا دریافته‌اند که در آینده می‌توان با استفاده از فناوری نانو برای مقابله با ویروسهای عامل همه‌گیری آنفلوآنزا از جمله آنفلوآنزای نوع «آ» استفاده کرد. به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل از دیلی اکسپرس ، این دانشمندان دریافته‌اند که نانومیله‌هایی از جنس طلا می‌توانند در زمینه مقابله با ویروسهای مختلف آنفلوآنزا موثر و کارآمد باشند. محققان می‌گویند: این کشف مشترک می‌تواند به تولید نسل جدیدی از داروهای ضد ویروسی برای درمان این بیماریهای مهاجم و طیف گسترده‌ای از بیماریهای عفونی کمک کند. کشف جدید بویژه برای بیماریهای کارایی خواهد داشت که در برابر داروهای معمول مقاوم هستند. این نانومیله‌های طلا که ساخت دانشمندان دانشگاه بوفالو هستند مانند وسایل نقلیه موثری عمل می‌کنند که مولکول قدرتمند فعال کننده سیستم ایمنی بدن را وارد سلولها می‌کنند. مزیت اصلی این نانومیله‌ها این است که طلا خاصیت سازگاری زیستی دارد. نانومیله‌های طلا مانع از این می‌شوند که مولکول وراثتی دی ان آ به هنگام ورود به درون سلول تخریب شود. شرح این یافته در نشریه پیشرفتهای آکادمی ملی علوم منتشر شده است.

...Nonsteroidal Anti inflammatory Drugs...NSAIDs داروهاي ضدالتهابي غيراستروئيدي الف) مکانیسم عمل: آنزیم سیکلوژناز باعث تبدیل اسید آراشیدونیک به پروستاگلاندینها می شودکه حداقل در۲ایزوفرم وجود دارد: Cox-1وCox-2 Cox-1 عمدتاَ درسلولهای غیرالتهابی یافت می شوند،درحالی که Cox-2 درلمفوسیتهای فعال وپلی مورفونوکلئرها وسایر سلولهای التهابی یافت می شود. آسپیرین وNSAID های غیرانتخابی قدیمی سبب مهار هر ۲ نوع سیکلوژناز می شود ودر نتیجه کاهش سنتز پروستا گلاندین وترومبوکسان درسراسربدن می شوند.آزادسازی پروستاگلاندینها برای حفظ عملکردhomeostaticبدن ضروری است.ازنظرتئوری مهار کننده های انتخابی Cox-2 اثر کمتری بر روی پروستاگلاندینهایی که درگیربا عملکرد Homeostatic بدن هستند،دارند. خصوصا پروستاگلاندینهایی که در دستگاه گوارشی عمل می کنند کمتر تحت تاثیر قرار می گیرند.تفاوت بین آسپرین و سایر NSAID های دیگر در این است که آسپرین بطور غیر قابل برگشت سیکلو اکسیژناز را مهار میکند ، در حالیکه NSAID های دیگر بطور برگشت پذیر سیکلواکسیژنازرا مهارمی کند.نتیجه این مهار غیر قابل برگشت سیکلواکسی ژناز توسط آسپرین دوره ی اثر بلندتر ضدپلاکتی این دارو را توجیه می کند.