مهم ترين رويدادهاي جهان در چنين روزي

[Himmler 22,171]

«سارا جين مورSara Jane Moore» چهل و دو ساله و مادر چهار فرزند كه قصد ترور جرالد فورد رئيس جمهور وقت آمريكا را كرده بود 15 ژانويه 1976 به اين جرم به حبس ابد محكوم شد. وي در دادگاه به عمل خود اعتراف كرده و گفته بود: «وقتي كه از قانون كاري ساخته نباشد، بايد از تفنگ استفاده كرد.». وي كه قبلا پرستار بيمارستان بود در 42 سالگي به صف ناراضيان آمريكايي پيوسته بود و در سپتامبر 1975 هنگامي كه فورد در شهر سانفرانسيسكو از هتل اقامتش بيرون آمده بود تپانچه خود را به سوي او نشانه رفته بود كه يك رهگذر زير دستش زده بود، گلوله به خطا رفتة بود و فورد نجات يافته بود.

در آن زمان، رسانه هاي آمريكا گزارش كرده بودند كه «سارا» قبلا پنج بار شوهر كرده بود ولي در هيچيك از آنها موفق نبود. وي همچنين در تحصيل و كار شكست خورده و تحصيل در دانشكده پرستاري را ناتمام گذارده بود. به ادعاي اين رسانه ها، سارا مدتي هم «خبرچين» اف بي آي شده بود و در اين ماموريت با ناراضيان آشنا شده و به صف آنان پيوسته بود.

[Himmler 22,171]

مقامات روسيه از «ماچيمورا» وزير امور خارجه وقت ژاپن كه 13 ژانويه 2005 وارد اين كشور شده بود استقبالي سرد كردند. آنان به او، نه وعده حل مسئله جزاير كوريل را دادند و نه امضاي پيمان صلح. مقامات روسيه گفته بودند كه اين كار نياز به بررسي بسيار طولاني دارد. رسانه هاي غرب كه اين خبر را منتشر كرده بودند نوشته بودند كه اين تحول هم نشانه سخت شدن سياست روسيه است كه بيش از هر كشور ديگر، سلاح اتمي و موشك دارد و بار ديگر مي خواهد با تكيه برآنها كه مي توانند چهل بار كره زمين را نابود سازند سخن بگويد.

[Himmler 22,171]

13 ژانويه 2005 پانزده تن از دستگير شدگان تظاهرات سال 2004 ضد سلطنت در كشور سعودي به شلاق و زندان محكوم شدند كه يكي از آنان زن است. اين نخستين بار در يك كشور است كه ناراضي سياسي به خوردن شلاق در ملاء عام محكوم مي شود. هر يك از اين محكومان بايد يكصد تا 250 ضربه شلاق تحمل كنند. به محكوم زن در محوطه زندان زنان و به دور از چشم مردها شلاق زده مي شود. اعلام مجازات اين 15 تن در حالي بود که محاكمه ساير دستگير شدگان ادامه داشت.

[Himmler 22,171]

تصميم به بازنشسته كردن ناو هواپيمابر آمريكايي «جان اف كندي» با مخالفت نمايندگان ايالت ويرجينيا در كنگره آمريكا رو به رو شده بود که موفق شدند آن را چهارسال به تاخير اندازند. اين نمايندگان پارلماني گفته بودند که اگر «كندي» باز نشسته شود؛ بيش از پنج هزار شغل و اعتبارات مالي ديگر مربوط به آن از ايالت آنان مي رود كه برابر است با يك ميليارد دلار زيان در هر سال. در ناو هواپيمابر جان اف كندي که در پايگاه نورفك( ويرجينيا) مستقر بود پنج هزار و پانصد نفر كار مي كردند كه با بازنشسته شدن ناو به نقاط ديگر منتقل مي شدند. اين ناو بالاخره در سال 2009 بازنشسته شد.

[Himmler 22,171]

حزب اقليت فدراسيون آفريقاي جنوبي 11 ژانويه 2006 بانو «فومزيل ملامبو نگوكاPhumzile Mlambo Ngcuka» معاون رئيس جمهوري اين کشور را متهم كرد كه براي ديدار از امارات عربي خليج فارس كه يك سفر خصوصي بوده از هواپيماي دولتي استفاده كرده و از اين رهگذر به ملت زيان مالي وارد ساخته و دستگاه قضايي بايد به اقدام او رسيدگي كند. دليل خصوصي بودن اين مسافرت، نداشتن ماموريت دولتي و همراه بردن اعضاي خانواده اش بوده بود. اين نخستين بي احتياطي فومزيل نيست، يك شركت نفتي نيز چند سال پيش به اشاره وي در زماني كه وزير معادن و انرژي فدراسيون آفريقاي جنوبي بود به مبارزات انتخاباتي كنگره ملي آفريقا بيش از نصاب قانوني، كمك مالي كرده بود. فومزيل در زمان واردشدن اتهام (سال 2006) 51 ساله بود.

[Himmler 22,171]

[TABLE]

[TR]

[TD=class: h2, width: 595][/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=width: 595][/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: h6, width: 595]برخي ديگر از رويدادهاي 15 ژانويه [/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: body, width: 550]1953: ( دي ماه سال1332 ) برغم مخالفت مردم و يك رشته تظاهرات خونين ، سفارت ايران در لندن و سفارت انگلستان در تهران باز گشوده شدند و دو روز بعد راجر استيونسون سفير انگلستان در تهران و علي سهيلي سفير ايران لندن شد .

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: body, width: 550]1955: سناي امريكا بدون راي مخالف تصويب كرد كه كار بازرسي كارمندان سازمانهاي عمومي از نظر وفاداريشان به دولت آغاز شود.

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: body, width: 550]1965: وينستون چرچيل دولتمرد محافظه كار انگليسي دچار سكته مغزي شد و 15 روز بعد ( سي ام ژانويه ) در 91 سالگي در گذشت.

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: body, width: 550]1973: نيكسون رئيس جمهوري وقت آمريكا دستور قطع هر گونه حمله نظامي به شمال ويتنام را صادر كرد.

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[Himmler 22,171]

نيكيتاخروشچف رهبر وقت شوروي 16 ژانويه 1963 اعلام كرد كه اين كشور بمب اتمي 100 مگا تني ساخته است . هنوز معلوم نشده كه بر سر اين تسليحات چه آمده و روسيه فدراتيو با اين قدرت آتش ، چرا سياست انفعالي و انزوا در پيش گرفته است كه مآلا برايش زيان غير قابل جبران خواهد داشت!. ديروز ( 16 ژانويه2004 ) از عمر كشور واحد روسيه كه ايجاد آن از سوي ايوان مخوف اعلام شد درست 457 سال گذشت

[Himmler 22,171]

دولت انگلستان تصميم گرفت كه به دلايل مالي! نيروهاي خود را از شرق سوئز ازجمله منطقه خليج فارس و سنگاپور تا سال 1972 خارج سازد و روز بعد( 17 ژانويه

1968 )ويلسون نخست وزير وقت انگلستان اين تصميم را در پارلمان اين كشور اعلام داشت. نيروهاي انگليسي چهار قرن در اين مناطق بودند. با خروج انگلستان از خليج فارس ، دولت وقت ايران امكان يافت كه با توسل به نيروي مسلح برخي جزاير خود را به قلمرو وطن بازگرداند . مروري بر تاريخ وطن نشان مي دهد كه ايران عمدتا به دليل نداشتن توان جنگ دريايي ، بيش از هر كشور ديگر از حضور طولاني انگلستان در منطقه خليج فارس آسيب ديده است.

[Himmler 22,171]

حمله نظامي آمريكا و يارانش از جمله دولت سعودي، مصر و قطر با 690 هزار نظامی ( 425 هزار تن از آنان آمريكايي )، 1800 هواپيماي نظامي و دهها كشتي جنگی و ناوهاي پرتاب موشك كروز از سحرگاه 16 ژانويه 1991 به مواضع عراق در داخل اين كشور و كويت آغاز شد. هدف از اين حمله اجراي قطعنامه 678 شوراي امنيت اعلام شده بود كه به دولت عراق تا 15 ژانويه مهلت داده بود كه كويت را تخليه كند. چهار روز پیش از آغاز حمله، دبیرکل وقت سازمان ملل عازم مذاکره با دولت عراق شده بود تا موافقت این دولت را به خروج از کویت جلب کند ولی کنگره آمریکا منتظر نتایج مذاکرات او نشد و به رئیس جمهور اختیار جنگ داد و دو روز بعداز این تصویب این اختیارات، حمله نظامی آغاز شد. به این ترتیب تلاش های ظاهرا صلح آمیز آخر تنها برای دادن چهره بهتری به جنگ بود. اندكي پس از آغاز حمله 50 موشك كروز به سوي عراق و عمدتا بغداد پرتاب شد. در آن زمان چني (معاون جورج بوش دوم) وزير دفاع و ژنرال پاول (وزير امور خارجه دولت جورج بوش دوم) رئيس ستاد مشترك نيروهاي مسلح آمريكا بود. جورج بوش (پدر) 16 ژانویه در نطقي كوتاه حمله نظامي به عراق را اقدامي به منظور آزاد ساختن كويت خواند و صدام حسين در مطلبي كه از راديو تلويزيون پخش شد جورج بوش را مردي دو رو كه خيالات شيطاني دارد توصيف كرد.

[Himmler 22,171]

شبكه سي بي اس آمريكا جمعه شب 14 ژانويه 2005 گزارش تازه « سيا » را كه عراق دارد به صورت بزرگترين مركز جذب ، تجمع و عملياتي تروريسم در جهان در مي آيد و يك خطر بزرگتر مي شود خبر اول بخش مشروح اخبار خود قرار داده بود و ساير اخبار مربوط به اوضاع عراق از جمله ابراز عجز و ترديد مقامات از برقراري نظم، و حفظ آن در روز انتخابات اين كشور را پشت بند آن گزارش قرار داده بود، ولي سرويسهاي خبري ديگر تا اين حد به آن توجه نكرده و در رديف اخبار « تاپ » نگنجانده بودند!. سي بي اس گفت: از اين گزارش چنين بر مي آيد كه نبايد منتظر برقراري ثبات در عراق در آينده اي نزديك بود.

[Himmler 22,171]

[TABLE]

[TR]

[TD=class: h2, width: 595][/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=width: 595][/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: h6, width: 595]برخي ديگر از رويدادهاي 16 ژانويه [/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: body, width: 550]1938: در آخرين سال رکود اقتصادي آمريکا معروف به رکود بزرگ ، طبق يك آمار رسمي ، جمع بيكاران آمريكا به هشت ميليون تن رسيده بود.

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: body, width: 550]1944: شوراي مشورتي اروپا پيشنهاد كرد كه پس از شكست هيتلر، آلمان به چند منطقه تقسيم شود تا بار ديگر نتواند بر ضد همسايگانش جنگ به راه اندازد.

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: body, width: 550]1945: ارتش سرخ ( شوروي ) آلمانيها را از شهر ورشو ( پايتخت لهستان) دور ساخت و دو روز بعد در اين شهر مستقر شد.

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[Himmler 22,171]

«دكستر فيلكينز» روزنامه نگار آمريكايي 15 ژانويه 2005 از بغداد گزارش داده بود:

«تشديد عمليات مسلحانه، انفجار و بمب اندازي سبب شده است كه نامزدهاي انتخابات سي ام ژانويه عراق جرات نكنند خود را معرفي كنند. در موارد بسيار، اين نامزدها حتي نام خود را هم نمي گويند. تهديد نامزدها به مرگ برفعاليت هاي انتخاباتي سايه افكنده است. در عراق به احزاب راي داده مي شود، فرد. ناصر چادرچي رئيس حزب دمكراتيك ملي كه حزب او 48 نامزد دارد تاييد كرد كه نامزدها جرات مبارزه علني ندارند و گفت كه اين انتخابات را بايد انتخابات سري نام نهاد. او گفت كه جز در برخي مناطق جنوبي و نواحي كردنشين شمال، نامزدها ترجيح مي دهند كه از خانه خارج نشوند. هنوز (نيمه ژانويه 2005) محل 5776 حوزه راي گيري اعلام نشده است و از 7471 نامزد تنها شماري از نامزدهاي كرد و شيعه آشگارا مي گويند نامزد انتخابات هستند. مقامات برگزار كننده انتخابات با اسكورت در حركتند و ساختمانهاي محل كار آنان شديدا محافظت مي شود. حسين علي از مبلغان حزب وفاق ملي نيز تاييد كرد كه محيط انتخابات بسيار ترس آور شده است.».

فيلكينز كه گزارشش 16 ژانويه در نيويورك تايمز انتشار يافت اضافه كرده بود:

«در طبقه پنجم يك كارخانه توليد روغن نباتي عراق اجتماع انتخاباتي برپا بود ولي ناطقين جلسه جرات نمي كردند كه بگويند نامزد هستند!.».

[Himmler 22,171]

17 ژانويه سال 1936 (سه سال پيش از آغاز جنگ جهاني دوم) دكتر ژوزف گوبلز وزير تبليغات دولت هيتلر در اجتماع بيش از 18 هزار تن از اعضاي حزب ناسيونال سوسياليست كارگران آلمان (نازي) گفت كه تنها هنر بعضي دولتها (اشاره به انگلستان و فرانسه) استثمار ملل ديگر و ارتزاق از اين راه و آقايي كردن بر همان ملل و تحت انقياد نگهداشتن آنها است. داد و ستد عادي با اين ملل تحت سلطه هم بايد با تصويب قبلي استعمار گران انجام شود. كارخانه هاي آلمان نياز به مواد خام دارند، ولي خريد اين مواد بايد با تصويب قبلي «دولتهايي كه ارباب و آقاي آنها هستند» باشد و گرنه كشورهاي دارنده اين مواد خام جرات فروش مستقيم نخواهند داشت. اربابها (قدرتهاي استعمارگر) دولتهاي تحت سلطه خود را تو سري خور و در حالت ضعف نگهميدارند تا سركش نشوند و حق خود را نخواهند. در كشورهاي تحت سلطه، دولتها از مردمشان جدا هستند و سلطه گران هم ادامه اين وضعيت را مي خواهند و مي كوشند كه مردم اين كشورها از آن چه كه روي مي دهد و حقايق پيرامون خود آگاه نشوند و حق خود را مطالبه نكنند و .... دولت آلمان اين نظم را رد مي كند و چون نياز به مواد خام دارد؛ راهي ندارد جز اين كه به اين استثمار و استضعاف پايان دهد. ما از لحاظ قدرت نظامي و ظرفيت صنعتي چيزي از اين استثمار گران كم نداريم كه نمي توانيم با پول خريد كنيم و آنها به مفت مي برند و مانع از خريد ما مي شوند . اين وضعيت در اين دوران قابل تحمل نيست و ما ادامه آن را نمي پذيريم و ....

گرچه در تركيب قدرتها تغييراتي روي داده است ولي به نظر مي رسد كه حرفهاي آن زمان گوبلز كهنه نشده و ماندگار مانده اند.

[Himmler 22,171]

17 ژانويه سال 1961 ژنرال آيزنهاور رئيس جمهور وقت آمريكا كه از دوران حكومت وي تنها سه روز باقي مانده بود در مراسم توديع با افسران ارتش اين كشور، نگراني خودرا از گسترش نفوذ سياسي ـ رسانه ای [تبلیغاتی] و قدرت گرفتن اصحاب صنايع نظامي آمريكا ــ كه عمدتا غير دولتي هستند ــ اعلام داشت و گفت: اگر اجازه داده شود كه صاحبان و مديران اين صنايع در تصميمگيري هاي حكومتي به هر طریق اعمال نفوذ بیشتر کنند، حكومت آمريكا اسير و گروگان آنان خواهد شد و فلسفه وجود دولت كه مسئول تامين حقوق، آسايش، آرامش، امنيت و آزادي همه مردم است محدود خواهد گرديد.

در آن زمان، تفسير نگاران تعجب خودرا از شنيدن اين كلمات از دهان يك نظامی قديمي ابراز داشتند، ولي بعدا «تاريخ» بر درستي نگراني ژنرال آيزنهاور مهر تاييد گذارد. برای مثال؛ در ژانویه 2011 و در پی اعلام تصمیم کاهش 71 میلیارد دلاری بودجه دفاعی آمریکا، صاحبان صنایع نظامی که در رسانه های این کشور منافع و نفوذ دارند موضوع ساخت جنگنده «جی ـ 20» چین را به طرزی ترس آور برای مردم آمریکا بزرگ کردند تامانع کاهش سفارش ساخت هواپیما برای نیروی هوایی این کشور شوند و گفتند که استرالیایی ها در آخرین سنجش افکار چین را ابرقدرت شماره یک جهان [برتر از آمریکا] خوانده و آفریقاییان که یک سوم منابع خام جهان را در دست دارند مشارکت باچین را ترجیح می دهند. جنگنده «جی ـ 20» از نوعی است که رادار نمی تواند وضعیت آن را در آسمان گزارش کند و اصطلاحا «نامرئی» است

[Himmler 22,171]

16 ژانويه 2005 براي سومين روز پياپي، شهرهاي بزرگ روسيه از جمله سن پترزبورگ زادگاه ولاديمير پوتين صحنه تظاهرات خشم آلود بازنشستگان اين کشور بود كه در برخي شهرها ترافيك را قطع كرده بودند.

به تصميم دولت روسيه، قرار بر اين بود که از آغاز ژانويه 2005 به جاي استفاده بازنشستگان از اتوبوس شهري و درمان رايگان و مزايايي از اين قبيل به هريك از آنان مبلغي پول نقد داده شود که اين بازنشستگان خواهان باز گشت به وضعيت سابق بودند و استدلال مي کردند كه يك فرد در ايام پيري نياز بيشتري به «درمان» دارد و هزينه هاي دكتر و داروي او زيادتراست.

ضمن شعارهاي سالخوردگان روس كه پرچم سرخ با خود داشتند، اين شعارها به چشم مي خورد:

محدود کردن کمک هزينه درمان به مبلغي ثابت، يعني موافقت با مرگ زودرس سالخوردگان كه روسيه را در جنگ دوم پيروز و براي اين كشور فضا را تسخير كردند. چرا شوروي مي توانست مسكن با آب و برق و تلفن رايگان در اختيار باز نشستگان بگذارد و روسيه نمي تواند

[Himmler 22,171]

[TABLE=width: 580]

[TR]

[TD=class: h6, width: 595, align: right]برخي ديگر از رويدادهاي 17 ژانويه[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: body, width: 550]1913: ريمون پوانكاره به رياست جمهوري فرانسه انتخاب شد.

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: body, width: 550]1915: در پي شكست نيروهاي روسيه در نبرد اوت سال گذشته ، تزار نيكلاي دوم هشتصد هزار سرباز روانه جنگ با آلمان كرد.

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: body, width: 550]1916: نيروهاي روسيه ارتش سوم عثماني را به ارزروم عقب راندند . در اين نبرد تلفات عثماني ها كه متحد آلمان بودند 25 هزار كشته بود.

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: body, width: 550]1923: فرانسه اعلام كرد توپي ساخته است كه برد نهايي آن 56 مايل (90 كيلومتر ) است.

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: body, width: 550]1977: منابع دولت وقت ايران 17 ژانويه 1977 جيمي كارتر را متهم كردند كه درنظر دارد از طريق بعضي انجمن هاي حامي حقوق بشر بر ضد آن دولت دست به تبليغات و ... بزند. پس از براندازي 28 مرداد 1332 ، اين نخستين بار بود که مقامات دولتي ايران زبان به انتقاد علني از سياست دولت آمريکا گشوده بودند.

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[Himmler 22,171]

17 ژانويه 2005 سناتور جان كري رقيب جورج دبليو بوش در انتخابات نوامبر سال 2004 در مراسم زادروز مارتين لوتر كينگ رهبر جنبش حقوق مدني سياهپوستان كه در ايالت ماساچوست برگزار شده بود از بي نظمي هاي متعدد در انتخابات نوامبر 2004 آمريكا كه به ناموفق شدنش انجاميد ياد كرد و گفت: بي نظمي و نقائص! زياد بود، ولي او در آن زمان حساسيت هاي روز و مصالح وطن را تشخيص داد و به رغم مخالفت سران حزب دمكرات، تصميم گرفت دست از ادامه اعتراض بردارد تا آرامش حفظ شود ولي آرام گرفتن او دليل خودداري از تكميل رسيدگي به شكايت معترضين نبوده است. او به عنوان يك فرد از حق اعتراض گذشت و يك فرد نمي تواند حق اعتراض را از ديگران سلب كند و اين دو موضوع به هم ارتباط نداشته است. تصميم او در حالي بود كه همه مي دانستند بسياري از مردم موفق به راي دادن نشده بودند. ماشين هاي راي گيري به تناسب ثبت نام كنندگان هر حوزه توريع نشده بود، به گونه اي كه اين نقص سبب شده بود كه در برخي ازحوزه هاي دمكرات نشين، مردم مجبور به چهار تا هفت ساعت ايستادن در صف نوبت بودند و خيلي ها كه طفل شيرخوار داشتند، سالخورده بودند و گرفتاري شغلي داشتند؛ از خير راي دادن که حق مسلّم يک تبعه است گذشتند، صف را رها كرده و به خانه و محل كار باز مي گشتند. حال آن كه در حوزه هاي جمهوريخواه نشين اين معطلي از ده دقيقه تجاوز نمي كرد. همچنين اسامي بسياري از راي دهندگان از فهرست ها پاك شده بود و از راي دادن محروم شده بودند. ما در عراق صدها ميليون دلار هزينه مي كنيم تا بتوانيم مردم را به پاي صندوقهاي راي گيري بكشانيم ولي در كشور خودمان عملا مانع از راي دادن مردم مي شويم!.

سناتور كري گفت: بي نظمي ها در اوهايو باعث اعتراض شديد و متعدد شد و هنوز كار رسيدگي به اين اعتراض ها پايان نيافته بود كه كنگره بر راي 285 به 251 الكتورها (الکتورال کالج) مهر تاييد گذارد و بوش را برنده اعلام كرد، حال آن كه قاعدتا بايد منتظر به پايان رسيدن كار رسيدگي به اعتراض ها مي شد كه حق معترضين بود. [در آمريکا مردم الکتورهارا انتخاب مي کنند و آنان رئيس جمهور را بر مي گزينند، به عبارت ديگر انتخابات رياست جمهوري دو مرحله اي است. ديده شده است که در برخي انتخابات يک نامزد آراء عمومي بيشتري آورده بود ولي اکثريت الکتورها به نامزد ديگر راي دادند و اورا رئيس جمهور کردند]

[Himmler 22,171]

«ادگار آلن پو Edgar Allan Po» نويسنده اي كه به نگارش «داستان كوتاه» نظم نوين داد و سبكي را كه الگوي اين كار شده است بكار بست 19 ژانويه (در روزي چون امروز) در سال 1809 در شهر بوستون آمريكا ديده به جهان گشود. وي در عين حال يك شاعر بود.

تاريخ ادبيات عمومي (جهان) از آلن پو به عنوان فردي كه در تكامل داستان كوتاه نويسي سهمی بسزا دارد ياد كرده است. اهميت و نفوذ آلن پو در دهه هاي پایانی سده بیستم و دهه یکم سده 21 كه مردم وقت و حوصله خواندن داستان مطوّل ندارند بيشتر شده است. او در كنار حرفه روزنامه نگاري، 120 دادستان كوتاه نوشت و يك ديوان، شعر سرود كه اشعارش عمدتا طنزگونه است. آلن پو سالها سردبير روزنامه «رجيستر» چاپ شهر بالتيمور آمريكا بود. حرفه روزنامه نگاري باعث شده بود كه داستانهاي كوتاه او روح واقعي داشته باشند زيرا انعكاس واقعيت هاي روز هستند و استحكام نوشته در واقعي تلقي شدن آنها جاي ترديد باقي نمي گذارد. وي در چهل سالگي هنگام عبور از یک خيابان در شهر بالتيمور بر زمين افتاد و درگذشت. در آن زمان تشخيص علت مرگ او امكان نداشت ولي اخيرا با انجام آزمايش روي باقيمانده جسد او نشان داده است كه بيماري سل و خونريزي ناگهاني ريه باعث مرگ او شده بود.

آلن پو هنگامي كه سه ساله بود پدر و مادر خود را از دست داد و يك ثروتمند ساكن ريچموند ويرجينيا وي را به عنوان پسر خوانده بزرگ كرد. پدر خوانده براي ادامه تحصيل، نخست او را به انگلستان و سپس به دانشگاه ويرجينيا فرستاد.

آلن پو در جريان تحصيل به قمار معتاد شده بود و چون از پرداخت پولي كه باخته بود استنكاف كرده بود جريان را به پدرخوانده اش اطلاع داده بودند و او كمكهايش را به وي قطع كرد و پو مجبور به ترك تحصيل شد. اين وضعيت باعث شد كه دختر مورد علاقه خود را كه باهم نامزد شده بودند از دست بدهد و مجبور شود براي ادامه زندگي به خانه عمه اش به بالتيمور برود؛ ولي غم از دست دادن نامزد، اورا تا سال آخر عمر رها نساخت. آلن پو بعدا ازدواج كرد اما نامزد اول را فراموش نكرد و سرانجام در آخرين سال عمر خود پس از فوت همسر اولش موفق به ازدواج با او شد.

داستانهاي الن پو كه در سال 1849 فوت شد هنوز تجديد چاپ مي شوند. يكي از نوشته هاي او «تيمور لنگ (امير تيمور) Tamorlane» عنوان دارد كه خواسته است درآن استقامت و پايداري را نشان دهد و عنوان داستان ديگر او «العارف»! است و ...

[Himmler 22,171]

19 ژانويه سال 1813 در لندن داستاني انتشار يافت كه عنوان كتاب «غرور و تبعيض» بود. نويسنده داستان خود را معرفي نكرده بود و اسم مستعار هم نگذاشته بود و ناشر كتاب به جاي نام مولف نوشته بود: يك بانو (A Lady). هجوم مردم براي خريد اين كتاب آنچنان بود كه ظرف يك هفته به چاپ دوم و ظرف دو ماه به چاپ هفتم رسيد و همين امر سبب شد كه هركس در صدد كشف نويسنده برآيد تا بداند كه اين نوشته جالب كار چه كسي است. هر كس حدس و گماني مي زد و سر انجام «جين آستن Jane Austen» به عنوان نويسنده آن شناخته شد. دليل توجه مردم به خواندن اين داستان اين بود كه جامعه آن زمان در آتش تبعيض مي سوخت و مردم از هر گونه تبعيض خسته شده بودند و "تبعيض" موضوع روز بود و اين نويسنده، مسئله را به موقع تشخيص داده و به صورت داستاني جالب و دلكش درآورده و همه زشتي هايش را تشريح کرده بود. تاثير همين داستان سبب كاهش و رخت بربستن نسبي تبعيض از آن جامعه شد.

[Himmler 22,171]

19 ژانويه 1980 (29 دیماه 1358) به تصويب شوراي انقلاب، روزنامه نگاران آمريكايي از ايران اخراج و دفاتر دو خبرگزاري مريوط و نيز نمايندگي هاي رسانه هاي سراسري آمريكا (نيويورك تايمز، واشنگتن پست و ...) در تهران تعطيل شدند. اين روزنامه نگاران متهم به مخابره گزينشي اخبار ايران، تحريف این رويدادها و افزودن سوابق (بک گراوند) دلخواه خود بر اخبار شده بودند. دفتر اسوشييدپرس در تهران كه زير نظر سردبيري منطقه اي آن در لندن فعاليت داشت به قبرس منتقل شد و تا زمان رياست جمهوري محمد خاتمي [نیمه دوم دهه 1370] در آنجا مستقر بود و اخبار ايران را از دست دوم (راه دور) دريافت و پس از دوباره نويسي (به روش و طبق سياست خود) مخابره مي كرد.

اصحاب نظر گفته بودند از بررسي اخبار و انشاء مطالب، انتخاب واژه ها و سوابقي كه بر خبرها اضافه مي شودد چنين برمي آيد كه اين خبرگزاري پس از انتقال مجدد به تهران تا حدي متمايل به هواداران خاتمي شده بود. همين خبرگزاري بود که عنوان «اصلاح طلبانreformists » بر مقامات دولت خاتمي گذارد و آن را در سراسر جهان رواج داد. براي مثال: اين خبرگزاري در هر خبري در توصيف شوراي نگهبان مي نوشت unelected body (بنياد غير انتخابي) حال آن که نيمي از اعضاي اين شورا با راي مجلس برگزيده مي شوند.

اسوشييدپرس در طول فعاليت مجدد خود در ايران حتي يکبار اشاره به رد درخواست تجديد نظر اين نگارنده مبني بر صدور مجدد پروانه روزنامه «سپيده دم» نکرده است که در تابستان 1384 (ماههاي آخر حکومت «اصلاح طلبان!») رد شد و موضوع آن وسيعا انتشار يافته بود. وزير ارشاد دولت اصلاح طلبان که يکي از معاونان وقت او (طبق گزارش کيهان به استناد سايت اينترنتي بي بي سي) همکار بخش فارسي تلويزيون دولتي انگلستان شده است! حاضر به ملاقات اين نگارنده که بيش از نيم قرن به کار روزنامه نگاري اشتغال داشته است نشد تا دست کم حرفهايش را بشنود