MohammadAli.E 1601 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 24 خرداد، ۱۳۹۲ [h=1]الحاق موفق فضاپیمای چینی به ایستگاه فضایی اختصاصی [/h] یک فضاپیمای چینی حامل سه سرنشین روز گذشته (13 ژوئن) پس از دو روز پرواز به ماژول فضایی مدارگرد این کشور ملحق شد. به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، خبرگزاری شینهوا اعلام کرد که نی هایشنگ، ژانگ شیائوگوانگ و وانگ یاپینگ(دومین فضانورد زن چینی) به طور خودکار فضاپیمای شنژو 10 را در ساعت 05:11 به وقت گرینویچ به ماژول تینگونگ متصل کردند. این فضانوردان در ساعت 08:17 روز پنج شنبه به وقت گرینویچ وارد ماژول شدند تا یک ماموریت 12 روزه را در آزمایشگاه فضایی چین آغاز کنند. این ماموریت که مدت آن به طور کلی 15 روز است، طولانی‌ترین پرواز فضایی برای سرنشینان چینی در تاریخ برنامه فضایی کشور خواهد بود. شی جین‌پینگ، رئیس‌جمهور چین اظهار کرد: فضاپیمای شنژو 10 با موفقیت پرتاب شده و به دقت در مدار قرار گرفته است؛ بدین معنی که پنجمین ماموریت سرنشین‌دار کشور ما در مرحله اول موفق بوده است. اکنون من احساس مشابهی را با همه شما دارم و بسیار خوشحال و هیجان‌زده هستم. فضانوردان در طول اقامت خود در ماژول تیانگونگ 1 که به معنی کاخ آسمانی است، فضاپیمای خود را یکبار دیگر با استفاده از فرآیندهای دستی الحاق به ماژول متصل کرده و تجربیاتی را اجرا خواهند کرد. همچنین انتظار می‌رود که این فضانوردان در بخشی از ماموریت خود برای دانشآموزان چینی در زمین مطالب درسی ارسال کنند. به گفته مقامات چینی، شنژو 10 آخرین نمونه از سه ماموریتی است که برای کمک به مهارت یابی در فناوری دیدار و الحاق در فضا طراحی شده است. این ماموریت قرار است به سازمان فضایی چین در دستیابی به تجربیات ضروری که قابل اعمال در ساخت و اجرای یک ایستگاه بزرگار فضایی تا سال 2020 بوده، کمک کند. به گزارش خبرگزاری شینهوا، این ایستگاه فضایی 90 تنی از سه کپسول برخوردار خواهد بود: یک نهاد هسته و دو آزمایشگاه. تیانگونگ 1 از سپتامبر 2011 در مدار زمین حضور دارد و قرار است برای سه ماه دیگر اجرایی باقی بماند. هشت فضانورد چینی دیگر پیش از ماموریت شنژو 10 به فضا پرواز کرده بودند و اولین گروه آنها در ژوئن 2012 عملیات الحاق به ماژول فضایی چین را انجام دادند. یانگ لیوی، اولین فضانورد چینی در سال 2003 به مدار فرستاده شد که چین را به سومین کشور جهان پس از روسیه و آمریکا در ارسال فضانوردان به فضا با استفاده از خودروهای خود تبدیل کرد. 3 لینک به دیدگاه
MohammadAli.E 1601 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 26 خرداد، ۱۳۹۲ راز مرگ نخستین فضانورد جهان فاش شد با گذشت 45 سال از مرگ یوری گاگارین نخستین فضانورد جهان، مستنداتی به دست آمده که راز مرگ وی را فاش می‌کند! به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، یوری گاگارین در سال 1961 در حالی اولین سفر فضایی تاریخی را رقم زد که فقط 27 سال سن داشت. مدارگردی وی حول زمین در 12 آوریل این سال، فقط 108 دقیقه طول کشید و یکی از بزرگ‌ترین پیروزی‌های شوروی در جریان جنگ سرد بود. هفت سال بعد، این فضانورد روسی طی یک پرواز آموزشی در سانحه‌ای کشته شد؛ حادثه‌ای که علت آن تا پیش از این در هاله‌ای از ابهام باقی مانده بود. یکی از فرضیات موجود این بود که وی به دستور لئونید برژنف (سیاست‌مدار و رهبر شوروی از سال ۱۹۶۴ تا ۱۹۸۲ ) به دلیل جرم نامشخص یا عدم وفاداری به حزب، به قتل رسیده است. از دیگر فرضیات مطرح این بود که گاگارین خودکشی کرده یا این که هواپیمای وی به یک UFO اصابت کرده است. آرشیوهای محرمانه کاخ کرملین در اوایل سال 2011 حاکی از آن بود که جت MiG وی در تلاش برای ممانعت از برخورد با یک بالن در مسیر مارپیچ شدید افتاده، به زمین برخورد کرده و گاگارین در دم جان سپرده بود. اما اکنون پس از 45 سال، دلیل واقعی مرگ گاگارین به یاری فضانورد همکاری وی، آلکسی لئونف، می‌تواند فاش شود. لئونف اولین شخصی بود که در سال 1965 پیاده‌روی فضایی را انجام داد و عضوی از کمیته رسمی بود که برای بررسی این سانحه تشکیل شد. مهم‌تر از همه، وی در آن روز مرگبار ماه مارس در محل سانحه حضور داشته و هم‌اکنون گزارشی جدید را در این خصوص علنی کرده است. این مرد 79 ساله پس از انتشار جدید گزارشی محرمانه، سرانجام این فرصت را پیدا کرده که زنجیره واقعی رویدادهایی را فاش کند که در 20 سال گذشته قصد برملاکردن آنها را داشته است. وی توضیح می‌دهد: یک جنگندهSU-15 غیرمجاز در حال پرواز بود و به طور خطرناکی به هواپیمای گاگارین نزدیک شد. در این حالت خلبان به قوانین توجه نکرد و تا ارتفاع 450 متری پایین آمد. من آنجا بودم و با شاهدان در این خصوص صحبت کردم. این هواپیما در فاصله 10 تا 15 متری در درون ابرها به هواپیمای گاگارین نزدیک شد، آن را منحرف کرد و وی را به درون یک مسیر شدیدا مارپیچ عمیق با سرعت 750 کیلومتر در ساعت فرستاد. وی بر آموزش پرش با چتر در میدان هوایی Chkavlovsky واقع در شمال شرق مسکو، نظارت می‌کرد، یعنی جایی که گاگارین از آن جا اوج‌گیری‌اش را آغاز کرده بود. گاگارین در این زمان، معاون مدیر آموزشی مرکز آموزشی Cosmonaut بود و دوباره به عنوان یک خلبان جنگنده، فعالیتش را از سر گرفته بود. به دلیل آب و هوای نامناسب، لئونف منتظر تایید رسمی لغو تمرین‌های آن روز (27 مارس) بود. وی سپس امواج فراصوتی را شنید و چند ثانیه بعد، صدای انفجاری به گوشش رسید. لئونف عضوی از کمیسیون دولتی بود که مسئولیت مطالعه این سانحه را بر عهده داشت و پس از بررسی، حقایق تحریف‌شده‌ای را کشف کرد. گرچه اظهارات لئونف، به نام خود وی درج شده اما در واقع، توسط کسی دیگری نوشته شده بود. این کیهان‌نورد روسی می‌گوید: انفجار ، یک و نیم یا دو ثانیه بعد از شنیده شدن امواج فراصوت رخ داد. وی می افزاید:هنگامی که من به کپی نوشتارهای موجود از چگونگی رخداد حادثه نگاه کردم، دریافتم که این سند فاصله صدا را به جای دو ثانیه‌ای که گزارش کرده بودم، 15 تا 20 ثانیه اعلام کرده بود. این نشان می‌داد که این دو جت نباید کمتر از 50 کیلومتر از یکدیگر فاصله داشته باشند. لئونف می‌دانست که جت گاگارین برای 55 ثانیه و با سرعت 750 کیلومتر شیرجه رفته بود و بر این اساس، نتیجه‌گیری‌هایش را انجام داده بود. وی در ادامه اظهار می‌دارد: ما از یک رایانه برای بررسی خط مسیری که به این فاصله 55 ثانیه‌ای مرتبط بود، استفاده کردیم و مشخص شد که این مسیر مارپیچی عمیق است. یک جت می‌تواند در عمق مسیر مارپیچ شدیدغرق شود و اگر هواپیمایی سنگین‌تر و بزگتر،به آن نزدیک شود، مانند موج، جت را به شدت منحرف خواهد کرد. این دقیقا همان چیزی است که برای گاگارین اتفاق افتاد و این خط مسیر تنها مسیری است که با تمامی پارامترهای ورودی ما مطابقت دارد. با این حال، یک پرسش دیگر باقی است: خلبان دیگر چه کسی بود؟ مردی که مسؤول مرگ گاگارین بود، هنوز زنده است و در سن 80 سالگی در وضعیت سلامتی نامناسبی به سر می‌برد، اما لئونف سوگند خورده که رازدار باشد و هیچگاه هویت وی را فاش نکند. برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام یوری گاگارین برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام گاگارین در سال 1963 (نفر وسط) برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام آلکسی لئونف در سال 1965 برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام مجسمه گاگارین در مرکز لندن برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام کپسول Vostok 1 و لباسی که گاگارین به تن داشت 2 لینک به دیدگاه
MohammadAli.E 1601 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 28 خرداد، ۱۳۹۲ [h=1]تلسکوپ فضایی «جیمز وب» در حال تکمیل شدن[/h] ناسا اخیرا از تکمیل ابزاری در تلسکوپ فضایی «جیمز وب» خبر داده که مانندستون فقرات، بخش‌های مختلف این تلسکوپ را به هم وصل می‌کند. به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، چارچوب پشتیبان پانل پشتی، بخش مرکزی و بال‌ها، ساختار پشتیبان آینه دوم، سیستم اپتیک عقبی و ماژول ابزار علمی یکپارچه جیمز وب را متصل خواهد کرد. این ابزار همچنین مسیر نور را در داخل تلسکوپ در زمان رصدهای علمی همتراز نگه خواهد داشت. این چارچوب با ابعاد 3.5×2.7×7.1 متر و وزن 500 کیلوگرم آخرین بخش مورد نیاز برای تکمیل سازه پشتیبان پانل پشتی آینه اولیه است. این بخش وزن رصدخانه را در زمان پرتاب پشتیبانی کرده و آینه اولیه با قطر 6.4 متری را در زمان رصد جیمز وب از فضای عمیق تقریبا ثابت نگه خواهد داشت. این کار توسط شرکت ATK در ایالت یوتای آمریکا تحت رهبری شرکت نورثروپ گرومان، سازنده این تلسکوپ انجام شده است. سازه پشتیبان پانل پشتی اولیه و چارچوب پشتیبان پانل پشتی مونتاژ شده در سال جاری مورد آزمایش برودتی حرارتی شدید قرار خواهد گرفت. این بخش‌ها پیش از ترکیب با مونتاژهای بال در تاسیسات نورثروپ گرومان در سال 2014 تحت آزمایش سازه استاتیک قرار خواهند گرفت. تلسکوپ فضایی جیمز وب که جانشین هابل است، قویترین تلسکوپ فضایی ساخته شده تاکنون بوده و قرار است تا سال 2018 پرتاب شود. این فضاپیما یک پروژه مشترک بین ناسا، سازمان فضایی اروپا و سازمان فضایی کانادا است. 3 لینک به دیدگاه
MohammadAli.E 1601 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 29 خرداد، ۱۳۹۲ [h=1]نیمی از فضانوردان جدید ناسا را زنان تشکیل می‌دهند [/h]سازمان ناسا هشت فضانورد جدید استخدام کرده که چهار تن از آنها زن بوده و بالاترین درصد کاندیداهای زن فضانوردی را که تاکنون این سازمان انتخاب کرده، تشکیل داده‌اند. به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، در میان این کاندیداهای خوش‌شانس، نخستین زن خلبان جنگنده قرار دارد که طی نزدیک به دو دهه فضانورد شده است. همچنین یک خلبان زن بالگرد نیز در این گروه قرار دارد. این خبر در روز دوشنبه(27 خرداد) در سی‌امین سالگرد پرتاب سالی راید، اولین زن آمریکایی به فضا اعلام شد که تابستان سال گذشته از دنیا رفت. این فضانوردان شامل جاش کاسادا، ویکتورگلوور، تیلر هاگ، کریستینا هاموک، اندرو مورگان، جسیکا میر، آن مک‌کلین و نیکول آوناپو مان هستند. این هشت فضانورد که همگی در دهه 30 سالگی عمر خود قرار دارند از میان بیش از شش هزار درخواستی که اوایل سال دریافت شده بود، انتخاب شدند. گزارش وظیفه این اعضای جدید در ماه اوت در مرکز فضایی جانسون در هوستون انجام شده و به 49 فضانورد کنونی ناسا خواهند پیوست. تعداد فضانوردان این سازمان در پی توقف پرواز شاتل‌ها در سال 2011 کاهش یافته است. بسیاری از فضانوردان ترجیح دادند به جای انتظار در صف طویل فرجه‌های نسبتا کم ماموریتهای طولانی در ایستگاه فضایی بین‌المللی از این کار کنار بکشند. چارلز بولدن، رییس ناسا اظهار کرد که این کاندیداهای جدید به اولین ماموریت انسانی سفر به یک سیارک در دهه 2020 و سپس مریخ در دهه بعدی کمک خواهند کرد. به گفته بولدن، آنها همچنین شاید در میان اولین افرادی باشند که بر روی یک فضاپیمای خصوصی به ایستگاه فضایی سفر خواهند کرد. در حال حاضر روسیه این وظیفه را انجام می‌دهد. وی در بیانیه‌ای اعلام کرد: این کاوشگران جدید فضایی به این دلیل خواستند به ناسا بپیوندند که می‌دانند ما در اینجا کارهای بزرگ مانند طراحی ماموریتهایی به مناطق دورتر در فضا انجام می‌دهیم. نیکول آوناپو مان، یک سرگرد نیروی دیایی و خلبان جنگنده F/A 18 بوده و آن مک‌کلین یک خلبان بالگرد است. دو کاندیدای زن دیگر دانشمند هستند. هر چهار کاندیدای مرد انتخاب شده از پس‌زمینه نظامی برخوردارند. دکتر اندرو مورگان در میان آنها از سابقه کار اتاق اورژانس به عنوان یک پزشک برخوردار است. 3 لینک به دیدگاه
MohammadAli.E 1601 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 29 خرداد، ۱۳۹۲ [h=1]مأموریت مریخ اروپا کلید خورد [/h] پروژه ExoMars برای سفر به سیاره سرخ در سال 2016 با انعقاد یک قرارداد جدید، وارد فاز نهایی ساخت شد. به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، مقامات آژانس فضایی اروپا در تاریخ 17 ژوئن (27 خرداد) برای اجرایی شدن پروژه ExoMars، قرارداد نهایی ساخت را به ارزش 307 میلیون دلار با شرکت Thales Alenia Space منعقد کردند. این پروژه شامل ارسال یک مدارگرد در ژانویه 2016 و فرود یک مریخ نورد بر سطح سیاره سرخ در سال 2018 خواهد بود. این مریخ نورد قادر به حفاری به عمق دو متر در دل سنگ ها و جمع آوری نمونه از این سیاره خواهد بود، اما پرتاب کاوشگر به موفقیت مأموریت مدارگرد بستگی دارد. این پروژه طرح مشترک آژانس فضایی اروپا(ESA) و آژانس فضایی فدرال روسیه، «روس کاسموس» محسوب شده و هدف اصلی آن یافتن نشانه هایی از حیات بر سطح سیاره سرخ است. ناسا یکی از شرکای اصلی پروژه ExoMars محسوب می شد، اما بدلیل کاهش بودجه فدرال در سال 2012 مجبور به خروج از این طرح شد؛ «روس کاسموس» با جایگزین شدن به جای ناسا، وظیفه تأمین ابزار علمی از جمله تأمین موشک برای پرتاب مدارگرد و کاوشگر را برعده گرفته است. 3 لینک به دیدگاه
MohammadAli.E 1601 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 31 خرداد، ۱۳۹۲ [h=1]آلودگی باکتریایی فضاپیمای «انشتین» آژانس فضایی روسیه را نگران کرد [/h] باز شدن دریچه فضاپیمای ترابری خودکار (ATV) اروپا بداخل ایستگاه فضایی بین‌المللی بدلیل نگرانی از احتمال وجود قارچ با تأخیر صورت گرفت. به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، چهارمین فضاپیمای ترابری خودکار (ATV-4) موسوم به «آلبرت انشتین» به عنوان سنگین‌ترین فضاپیمای ارسالی اروپا روز شنبه 15 ژوئن (25 خرداد) به ایستگاه فضایی ملحق شد. باز کردن دریچه فضاپیما و تخلیه تجهیزات به داخل ایستگاه فضایی بین‌المللی برای روز دوشنبه برنامه‌ریزی شده بود، اما نگرانی درخصوص احتمال وجود قارچ در ATV-4 و لزوم مشورت و تصمیم‌گیری با کشورهای شریک در ISS این برنامه را دو روز به تأخیر انداخت. بر اساس توافق صورت گرفته، خدمه مستقر در ایستگاه فضایی اقدام به تخلیه 21 کیسه حامل تجهیزات و ضدعفونی کردن آنها در درون فضاپیما کردند. این نگرانی بدلیل نارضایتی مقامات آژانس فضایی فدرال روسیه از روش‌های ضد عفونی کردن مهندسان آژانس فضایی اروپا (ESA) در زمان بارگیری فضاپیمای رباتیک ATV-4 ایجاد شد، اما مقامات روس حتی روش ضدعفونی کردن کپسول باری ملحق شده به ایستگاه را نیز قبول ندارند. تأیید یا تکذیب وجود قطعی قارچ در فضاپیمای باری پس از انجام مراحل ضدعفونی قابل تعیین نیست. مطالعه صورت گرفته در ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) بین سال‌های 2006 و 2008 میلادی نشان می‌دهد، رشد باکتری سالمونلا در شرایط میکروگرانشی بسیار شدیدتر از باکتری‌های موجود بر روی زمین است. فضاپیمای ترابری خودکار ATV-4 حامل دو هزار و 478 کیلوگرم تجهیزات از جمله آب، غذا، اکسیژن و تجهیزات سخت افزاری برای فضانوردان مستقر در ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) است. 3 لینک به دیدگاه
MohammadAli.E 1601 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 1 تیر، ۱۳۹۲ [h=1]مأموریت نگهبان بیدار ایران در مرزهای فضایی آغاز شد [/h] با راه اندازی نخستین پایگاه جامع رصد و مراقبت فضایی، جمهوری اسلامی ایران به آخرین حلقه از زنجیره فناوری فضایی دست یافت. به گزارش ایسنا، نخستین پایگاه جامع رصد و مراقبت فضایی جمهوری اسلامی ایران که با نام مبارک حضرت امام صادق (ع) نامگذاری شده به همت متخصصان صنایع الکترونیک وزارت دفاع ساخته شده و اخیرا طی مراسمی با حضور رییس جمهور و وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح در استان مرکزی افتتاح شده است. پایگاه رصد و مراقبت فضایی امام صادق (ع) که به منظور کشف، شناسایی، جستجو و رصد اجسام فضایی ایجاد شده است می تواند با سه روش ردیابی راداری، ردیابی الکترواپتیکی و ردیابی رادیویی به جستجو و ردیابی اجسام فضایی بپردازد. سردار وحیدی، وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح هدف اصلی از راه اندازی این پایگاه را امنیت‌بخشی به فضا و سامانه‌های فضایی کشورمان عنوان و تاکید کرده بود که می‌بایست به طور دائم اجرام فضایی به ویژه ماهواره‌های عبوری از فضای کشور را رصد کنیم؛ چرا که اطلاعات منتج از سامانه‌های رصد فضایی نه تنها برای ماهواره‌های خودی، بلکه در مدیریت ترافیک مداری برای دیگر کشورهای صاحب دارایی‌های فضایی نیز مفید خواهد بود. به گفته وی هم‌اکنون معاهدات بین‌المللی مختلفی جهت هماهنگی و تبادل داده‌های رصدی وجود دارد که با دستیابی کشور به این نوع سامانه، می‌توانیم با به اشتراک گذاشتن این نوع داده‌ها، در شبکه مربوط قرار گرفته و از اطلاعات رصدی به دست آمده در سایر نقاط دنیا نیز بهره‌مند شویم. سردار وحیدی با اشاره به تخصص‌های مختلف و پیچیدگی‌های خاصی که برای احداث این پایگاه به کار گرفته شده گفته بود که با افتتاح این پایگاه، زنجیره فناوری فضایی در جمهوری اسلامی ایران کامل شد. وی از صاایران به عنوان قطب طراحی و ساخت ماهواره و تجهیزات الکترونیکی و الکترواپتیکی فضایی در کشور که نقش بسیار مهمی در این حوزه بسیار استراتژیک ایفاء کرده است، نام برد. دکتر اصغر ابراهیمی، رییس گروه صنایع فضایی صاایران در گفتوگو با خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) با بیان اینکه دانش فضایی یک مجموعه با المان‌های مختلفی است، گفت: منظور از این که با راه اندازی پایگاه رصد و مراقبت فضایی چرخه فناوری فضایی کامل شده این است که مولفه‌ها وابعاد مختلف دانش و فناوری فضایی در کشور با تلاش دانشمندان و متخصصان ایرانی به خدمت گرفته است. البته این بدین معنا نیست که ما به انتهای کار رسیده‌ایم بلکه به این مفهوم است که در این مرحله به مولفه های مختلف این چرخه وارد شده‌ایم و برای تکمیل آن باید ابعاد آن توسعه یابد، به طوری که باید در ساخت ماهوارهها وحامل‌های ماهواره و همچنین تعریف ماموریت و توسعه ایستگاه‌های بهره برداری و ایستگاه‌های هدایت و کنترل و برنامه ریزی دقیق و به روز داشته و در این جهت گام برداریم. کسب دانش فنی طراحی و ساخت ماهوارهها و قرار دادن آن در مدار زمین وی با بیان اینکه در ابتدای چرخه فناوری فضایی باید ماموریت را تعریف کرده و اهداف پرتاب ماهوارهها مشخص شود، تصریح کرد: ماموریتهای مختلفی برای پرتاب ماهواره ها وجود دارد. سنجش از دور یعنی تصویربرداری از سطح زمین، ارتباطات و مخابرات که در این حالت ماهواره باید مجهز به سامانه‌های مخابراتی دریافت و ارسال داده باشد، ناوبری (هدایت و کنترل سیستم‌های زمینی، دریایی و هوایی از طریق سیستم‌های ناوبری مانند GPS گلوناس، گالیله)، هواشناسی با هدف پیش بینی وضعیت آب و هوا از جمله ماموریتهای ماهوارهها محسوب می‌شود که باید در کشور توسعه یابد. وی تصریح کرد: در این راستا ایران موفق به کسب دانش فنی طراحی و ساخت ماهوارهها و قرار دادن آن در مدار زمین شده است. دکتر ابراهیمی، مولفه دیگر چرخه فناوری فضایی را دستیابی به دانش فنی و طراحی و ساخت حامل ماهوارهها عنوان کرد و گفت: پس از طراحی و ساخت ماهوارهها مرحله بعدی پرتاب ماهواره توسط ماهواره‌برها در مدار زمین است که در کشور تعداد قابل توجهی ماهواره مانند امید، رصد و نوید توسط ماهواره‌برهای خانواده سفیر به مدار زمین پرتاب شده اند. دستیابی به فناوری ساخت ایستگاه‌های زمینی بهره برداری رییس گروه صنایع فضایی صا ایران با بیان اینکه مولفه سوم چرخه فناوری فضایی، دستیابی به فناوری ساخت ایستگاه‌های زمینی بهره برداری جهت ارتباط مداوم با ماهواره است، تصریح کرد: در حال حاضر ایران با دستیابی به این فناوری موفق به راه اندازی ایستگاه‌های زمین بهره بردار مانند ماهدشت شده است که علاوه بر این ایستگاه‌های موبایل هم در مکان‌های مختلف مستقرند. برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام پایگاه رصد و مراقبت فضایی امام صادق(ع) وی افزود: دسته دوم ایستگاه‌های بهره بردار، ایستگاه‌های هدایت وکنترل هستند که به دلیل اینکه ماهوارهها ذاتا خود هدایت شونده نیستند و باید از روی زمین فرمان‌های هدایت و کنترل به ماهواره داده شود، فرمان‌های عکسبرداری و ارسال آن به زمین از جمله این فرامین هستند داده شود. رییس گروه صنایع فضایی صا ایران خاطرنشان کرد: پس از انجام این مراحل، برای رصد ماهواره پرتاب شده و تعیین موقعیت دقیق، آن نیازمند پایگاهی هستیم که پایگاه جامع رصد فضایی کشور که اخیرا توسط متخصصان ایرانی راه اندازی شده است این مهم را برعهده خواهد داشت. وی افزود: وظیفه پایگاه جامع رصد فضایی ایران که به اسم مبارک امام جعفر صادق (ع) نام گذاری شده است کشف، رصد و شناسایی اجرام مدار گرد زمین است که می‌تواند شامل ماهوارهها، باقیمانده ماهوارهها و حتی باقیمانده سیستم‌های حامل ماهواره باشد. این پایگاه ارتفاع و مشخصات مداری اجرام مدارگرد را مشخص می‌کند. همچنین می‌توان مشخص کرد که یک ماهواره در چه زمانی واز چه مکانی نسبت به یک ایستگاه ثابت زمینی طلوع و غروب می‌کند. خودکفایی ایران در اعلام مسیر ماهواره‌های خودی و خارجی دکتر ابراهیمی در گفتوگو با ایسنا ادامه داد: با راه اندازی پایگاه رصد فضایی جمهوری اسلامی ایران، کشورمان در اعلام مسیر ماهوارهها خودی وحتی ماهواره‌های سایر کشورها به خودکفایی رسیده است. ابراهیمی تصریح کرد: معمولا وقتی کشوری ماهواره به فضا پرتاب می‌کند از سایت‌های خارجی درخواست می‌کند که اطلاعات مداری ماهواره را به آنها بدهد که می تواند هم در قالب قرارداد و یا به صورت رایگان باشد در این راستا پایگاه جامع رصد فضایی امام جعفر صادق (ع) که در آینده توسعه می‌یابد قابلیت ارائه خدمات به سایر کشورها را خواهد داشت به طوری که وقتی کشوری ماهواره پرتاب می‌کند ایران می‌تواند ماهواره کشور مورد نظر را رصد کرده و اطلاعات مداری ماهواره را استخراج کرده و در اختیار آنها قرار دهد. دستیابی کشورهای محدود به فناوری ساخت پایگاه رصد فضایی وی تصریح کرد: در حال حاضر تعداد محدودی کشور در دنیا این توانمندی را دارند که وقتی ماهواره‌ای به فضا پرتاب می‌شود آن را کشف و رصد کنند و می‌توانند اطلاعات آن را در اختیار کشورهای دیگر بگذارند البته چنانچه این اطلاعات در اختیار کشور پرتاب‌کننده ماهواره گذاشته نشود، احتمال این که ماهواره را از دست داده و گم کنند بسیار زیاد است. به گفته وی، تعداد انگشت شماری از کشورهای دنیا دارای سیستم رصد ماهواره، روی زمین هستند که می‌توان به آمریکا، روسیه، ژاپن و برخی کشورهای اتحادیه اروپا اشاره کرد. ابراهیمی افزود: پایگاه رصد فضایی دارای فناوری‌های بسیار پیچیده و گران قیمت است از این رو شاید تنها شش کشور دنیا این فناوری را در اختیار داشته باشند و به طور کلی کشورهایی به دنبال دستیابی به این فناوری می‌روند که تصمیم به فعالیت اساسی و زیربنایی در فضا داشته باشند در این راستا برنامه ریزی، فعالیت‌ها و ظرفیت‌هایی که در کشور عزیزمان ایجاد شده برای این است که به عنوان بازیگر اصلی و تاثیرگذار در جهان بوده و حرفی برای گفتن در عرصه فضایی داشته باشد. برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام پایگاه رصد و مراقبت فضایی امام صادق(ع) صادرات خدمات فضایی و مهندسی ماهواره ایران به خارج به گفته وی در آینده ایران خدمات فضایی را در سطح بین المللی صادر خواهد کرد و در آینده نه چندان دور کشور ارائه دهنده خدمات فضایی و خدمات مهندسی مانند طراحی و ساخت ماهواره، ایستگاه‌های زمینی و یا پرتاب ماهواره‌های سایر کشورها توسط ماهواره‌برهای داخلی خواهد شد. رییس گروه صنایع صا ایران با بیان اینکه رصد ماهواره در فضا به روش‌های مختلف امکان پذیر است گفت: یکی از ابتدایی‌ترین روش‌ها مشاهده ماهوارهها با چشم غیر مسلح است به طوری که در غروب و قبل از طلوع خورشید امکان مشاهده ماهوارهها با چشم معمولی وجود دارد. ماهواره‌هایی که ابعاد آنها بزرگتر بوده و میزان تابش پرتور خورشید به آنها زیاد است را می توان با چشم مشاهده کرد. استفاده پایگاه رصد فضایی ایران از سه روش الکترونیکی، راداری و رادیویی وی با بیان اینکه رصد ماهوارهها به روش‌های الکترونیکی، راداری و رادیویی صورت می گیرد گفت: در رصد الکترونیکی یک سیستم جست‌وجوگر وجود دارد که در فضا جست‌وجو کرده و نقاطی را که ماهوارهها هستند مشخص می‌کند در نهایت به ردیاب ارتباط می‌دهد و نقطه مورد نظر تعقیب شده تا معادلات حرکت ماهواره در مدار مشخص و محاسبه شود. وی در خصوص روش رصد راداری گفت: در این روش کارکرد مانند سیستم رادار هوایی که از روی زمین رادار شروع به کار می کند و مسیر هواپیماها را مشخص می‌کند و در صورتی که رادار پیشرفته بوده و قدرت آشکارسازی بالایی داشته باشد می تواند ماهواره‌هایی را که در ارتفاعات بالاتری هستند رصد کند. دکتر ابراهیمی در توضیح رصد رادیویی ماهواره ها تصریح کرد: ماهواره‌ای که در مدار قرار می‌گیرد در ارتباط با زمین بوده و سیگنال ارسال می‌کند که در هر نقطه‌ای از زمین قابل دریافت است. شناسایی ماهوارهها با دریافت این سیگنال‌ها را رصد رادیویی می نامند؛ در پایگاه جامع رصد فضایی امام صادق (ع) که دارای سیستم‌های رصدی با سه روش اشاره شده می باشد چنانچه ماهواره ای با یک روش رصد نشود از روش دیگر امکان پذیر خواهد بود. رییس گروه صنایع صا ایران تاکید کرد: در حوزه فناوری‌های پیشرفته کمتر کشوری به کشور دیگر کمک می‌کند چرا که معمولا کشورها علاقه دارند که این فناوری را در انحصار خود نگه دارند به طوری که حتی اگر کشورها دارای روابط خوبی با سایر کشورها هم باشند چندان علاقه‌ای به ایجاد روابط با هدف تبادل فناوری‌های فضایی ندارند؛ البته شاید امکان داشته باشد که محصولات منتج از فناوری‌های پیشرفته را صادر کنند اما هیچ گاه دانش و فناوری را صادر نخواهد کرد، بنابراین اگر ایران تحریم هم نبود شاید می‌توانستیم فقط محصولات و خدمات فضایی را دریافت کنیم ولی هیچ گاه قادر به دریافت دانش فنی نبودیم. ساخت پایگاه جامع رصد فضایی به شکل کاملا بومی وی افزود: در این راستا کاملا مدعی هستیم که ساخت پایگاه جامع رصد فضایی، بومی بوده و با تکیه بر دانش داخلی طراحی و به بهره برداری رسیده است. در راه اندازی این پایگاه از دانشگاه‌ها، مراکز تحقیقاتی و صنایع داخلی مشاوره گرفته شده است؛ البته به طور قطع این پایگاه قابلیت رقابت با پایگاه‌های رصد فضایی کشورهای دیگر را دارد واین اتفاق آغاز راه برای کشور عزیزمان است. همچنین در خصوص انتخاب محل استقرار سامانه‌های رصدی همانند فرآیند انتخاب محل استقرار تلسکوپ‌های فضایی پارامترهای جوی و آب و هوایی و شفافیت آسمانی مطرح است و میزان آلودگی نوری وهوایی از جمله پارامترهای مهم در انتخاب مکان استقرار سامانه‌های رصدی می‌باشند. رییس گروه صنایع فضایی صاایران تصریح کرد: چشم انداز آتی در صنایع فضایی کشور را می‌توان در دو قسمت عمده شامل حوزه فناورانه فضایی و ارائه خدمات فضایی ترسیم کرد؛ در حال حاضر در موضوع فناوری فضایی پیشرفت قابل توجهی داشته‌ایم به طوری که با پرتاب ماهواره های امید، رصد و نوید و توسعه ایستگاه‌های زمینی، اثبات فناوری در کشور صورت گرفته است اما در مقابل انتظار از صنایع فضایی کشور این است که خدمات مورد نیاز کاربران را نیز تامین کند. خودکفایی ایران در ارائه خدمات فضایی در آینده نزدیک وی افزود: پیش بینی من این است که در آینده نزدیک در ارائه خدمات فضایی به خودکفایی می رسیم به طوری که قادر به پرتاب ماهواره‌های سنجش از دور خواهیم بود که تصاویر ماهواره‌ای در اختیار کاربران قرار دهیم و حتی در آینده نه چندان دور موفق به طراحی ماهواره مخابراتی و پرتاب آن به مدار ژنو (زمین آهنگ) می‌شویم و در آینده ایران این قابلیت را به دست خواهد آورد تا ماهواره‌های سایر کشورها را پرتاب کند و حتی در حال حاضر با راه اندازی پایگاه جامع رصد فضایی امام جعفر صادق (ع) ماهواره‌های سایر کشورها را رصد می کنیم. البته در کنار آن ارسال موجود زنده به فضا به این معناست که ایران به نقطه‌ای می‌رسد که قابلیت طراحی و ساخت کپسول‌های زیستی حامل انسان را خواهد داشت. رییس گروه صنایع فضایی صا ایران تصریح کرد: ایران در زمینه دانش و فناوری فضایی به نقطه‌ای رسیده که قابلیت جذب فارغ‌التحصیلان دانشگاه‌ها را دارد و حتی تعامل خوبی بین صنایع و دانشگاه‌ها برقرار کرده است چرا که لازمه توسعه دانشگاه‌ها در ارتباط مستمر با صنایع است که در عرصه فناوری فضایی این ارتباط به شکل قابل قبولی برقرار شده است. وی افزود: در این راستا پشتیبانی از شرکت‌های دانش بنیان با ارائه فعالیت‌ها و پروژه‌ها به آنها در دستور کار است به طوری که در مجموعه فضایی کشور تلاش شده بخش خصوصی نیز تقویت شود. 3 لینک به دیدگاه
MohammadAli.E 1601 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 1 تیر، ۱۳۹۲ [h=1]ناسا به مأموریت مشترک عطارد پیوست[/h]پروژه مشترک عطارد با پیوستن ناسا به آژانس فضایی اروپا (ESA) و ژاپن وارد مرحله جدیدی شد. به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در مأموریت مشترک BepiColombo که شامل پرتاب دو مدارگرد بسمت عطارد است، ناسا وظیفه تأمین ابزار علمی موسوم به Strofio را برعهده خواهد داشت. این ابزار برای تهیه نقشه گازهای در حال تغییر این سیاره مورد استفاده قرار می گیرد؛ «مایکل براوکاس» سخنگوی ناسا، سهم مشارکت این آژانس در پروژه BepiColombo را حدود 32 میلیون دلار اعلام کرد. هزینه کلی این پروژه بالغ بر یک میلیارد دلار تخمین زده می شود که آژانس فضایی اروپا (ESA) وظیفه ساخت مدارگرد سیاره ای عطارد MPO را برعهده دارد و آژانس اکتشافات هوافضا ژاپن نیز در حال ساخت مدارگرد مگنتوسفریک عطارد (MMO) است. این دو مدارگرد آگوست سال 2015 توسط موشک آریان 5 به فضا پرتاب خواهند شد؛ هر دور چرخش این ماهواره ها بدور عطارد بیش از شش سال بطول می‌انجامد. این مأموریت به نام «جوزپه کلومبو» دانشمند و مهندس ایتالیایی که تکنیک استفاده از گرانش سیارات برای مانور ماهواره ها را توسعه داد، نامگذاری شده است؛ این پروژه به نوعی ادامه مأموریت فضاپیمای MESSENGER ناسا برای بررسی عطارد محسوب می شود. 4 لینک به دیدگاه
MohammadAli.E 1601 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 4 تیر، ۱۳۹۲ [h=1]موشک های شوروی سابق به جنگ سیارک های خطرناک می روند! [/h] یکی از دانشمندان موشکی روسیه مدعی شده است که موشک های بالستیک «ساتان» شوروی سابق قادر به مقابله با اجرام آسمانی تهدید کننده زمین هستند. به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، موشک های بالستیک «ساتان» (Satan) که از سوخت مایع استاندارد بر پایه هیدرازین استفاده می کنند، یک گزینه مناسب برای مقابله با اجرام فضایی کوچک تازه کشف شده محسوب می شوند. «ثبیت ثابت گارایف» از محققان ارشد مرکز طراحی موشک روسیه تأکید می کند: موشک های بالستیک سنگین بین قاره‌یی ساتان SS-18 شوروی سابق با بازسازی و تجهیز دوباره می‌توانند تا ده سال آینده برای مقابله با سیارک های تهدید کننده زمین مورد استفاده قرار بگیرند. تجهیز دوباره این موشک ها با بوستر جدید می توانند سیارک ها را در حدود پنج تا شش ساعت قبل از برخورد با زمین در فضا هدف قرار دهند. به گفته «گارایف»، موشک های ساتان می توانند اجرام آسمانی با قطر 100 متر مشابه سیارکی که فوریه گذشته (بهمن 91) منطقه چلیابینسک روسیه را هدف قرار داد را نابود کنند. 3 لینک به دیدگاه
MohammadAli.E 1601 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 4 تیر، ۱۳۹۲ [h=1]اجرای سومین پیاده‌روی فضایی سال در ایستگاه فضایی بین‌المللی [/h]دو فضانورد ایستگاه فضایی بین‌المللی، روز گذشته (دوشنبه) در عملیاتی برای آماده‌سازی این آزمایشگاه مدارگرد برای ورود یک آزمایشگاه جدید روسی، پیاده‌روی فضایی اجرا کردند. به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، فنودور یورچیخین و الکساندر مسیورکین، مهندسان پرواز روسی در سومین پیاده‌روی فضایی سال 2013 بیش از شش ساعت را در خارج از ایستگاه فضایی برای آزمایش کابل‌های سیستم الحاق خودکار و نصب تجهیزات جدید برای کمک به ورود آزمایشگاه چندمنظوره جدید روسیه که قرار است اواخر سال پرتاب شود، گذراندند. این پیاده‌روی فضایی شش ساعت و 34 دقیقه‌ای در ساعت 13:32 به وقت گرینویچ آغاز شد. یورچیخین و مسیورکین با موفقیت کابل ها را که برای الحاق خودرکار ماژول روسی مورد استفاده قرار خواهد گرفت، آزمایش کرده و همچنین گیره‌های کابل را برای حفظ کابل هایی که نیرو و داده را از بخش آمریکایی ایستگاه به ماژول جدید ارسال خواهد کرد، نصب کردند. یورچیخین و مسیورکین بخشی از تیم شش نفره حاضر در اکسپدیشن 36 ایستگاه فضایی شامل همتای خود پاول وینوگرادوف، کریس کاسیدی و کارن نایبرگ از ناسا و لوکا پارمیتانو از سازمان فضایی اروپا هستند. فضانوردان همچنین در طول این ماموریت یک پانل سوپاپ کنترل مایع را در ماژول زاریا تعویض کرده، یک تجربه جدید علمی را در بخش خارجی آزمایشگاه مدارگرد نصب کرده و دو تجربه قدیمیتر را بازیابی کردند. آنها در بخشی از پیاده‌روی فضایی خود طنابهایی را بین دستگیره‌ها برای ماموریتهای آینده فضانوردان در خارج از ایستگاه نصب کردند. شش پیاده‌روی فضایی دیگر برای امسال برنامه‌ریزی شده که چهار مورد آن توسط فضانوردان روس و دو مورد توسط آمریکایی‌ها انجام خواهد شد. ماموریت روز دوشنبه، صد و شصت و نهمین پیاده روی فضایی برای تعمیر و مونتاژ ایستگاه فضایی 100 میلیارد دلاری بوده است. 2 لینک به دیدگاه
MohammadAli.E 1601 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 5 تیر، ۱۳۹۲ [h=1]بازگشت موفقیت‌آمیز فضانوردان چینی از فضا [/h] دانشمندان فضایی چین امروز(چهارشنبه) از اتمام موفقیت‌آمیز ماموریت 15 روزه فضاپیمای سرنشین‌دار «شنژو 10» و بازگشت سه سرنشین آن به زمین خبر دادند. به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، این فضاپیما صبح امروز به وقت محلی در دشتی در داخل مغولستان فرود آمد. به گزارش خبرگزاری شینهووا، هر سه سرنشین این فضاپیما شامل نی هایشنگ، وانگ یاپینگ و ژانگ شیائوگانگ در شرایط خوب فیزیکی به زمین بازگشتند. وانگ تنها فضانورد زن این ماموریت بوده است. این ماموریت دانشمندان فضایی چین را در جهت ساخت یک ایستگاه فضایی دائم تا سال 2020 گامی به جلو برده است. ژانگ یوشیا، فرمانده کل برنامه فضایی سرنشین‌دار چین، ماموریت «شنژو 10» را یک موفقیت کامل خواند. در این ماموریت «شنژو 10» دوبار به ماژول فضایی «تیانگونگ 1» متصل شد که یکبار به طور خودکار و بار دوم توسط فضانوردان و به طور دستی اجرا شد. این فضانوردان 12 روز را در تیانگونگ 1 گذرانده و در آن تجربیات پزشکی فضایی و آزمایشات فنی انجام داده و همچنین برای دانشآموزان در زمین سخنرانی کردند. شی جین‌پینگ، رییس‌جمهور چین در یک تماس تصویری با فضانوردان حاضر در فضا اظهار کرد: رویای فضا بخشی از رویایی برای قویتر کردن چین است. این کشور از نخستین ماموریت سرنشین‌دار خود در سال 2003 تاکنون 10 فضانورد و شش فضاپیما را به فضا ارسال کرده است. 4 لینک به دیدگاه
MohammadAli.E 1601 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 8 تیر، ۱۳۹۲ [h=1]پیشرانه یونی ناسا رکورد زد [/h]ناسا جدیدا اعلام کرده که موتور پیشرانه یونی این سازمان بدون وقفه و به میزان 48 هزار ساعت (پنج سال و نیم) فعالیت کرده و این در نوع خود یک رکورد به شمار می‌آید. به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این موتور که تحت پروژه «پیشرانه زنون تکاملی» (NEXT) طراحی شده، رکود طولانی‌ترین مدت آزمایش هر نوع سیستم پیشرانه فضایی را به نام خود ثبت کرده است. پروژه NEXT یک سامانه پیشرانه الکتریکی خورشیدی است که در آن الکتریسیته حاصل از پنل‌های خورشیدی سفینه فضایی برای نیرودهی یک پیشرانه یونی متعلق به گروه هفت کیلوواتی به کار می‌رود. در این جا ذرات زنون از لحاظ الکتریکی شارژ و سپس برای سرعت‌بخشی تا 145 هزار کیلومتر در ساعت شتاب‌داده می‌شوند. چنین پیشرانه‌هایی پیش‌تر بر روی سفینه‌های فضایی ماننده کاوشگر Dawn ناسا به کار رفته‌اند و مهندسان به دلیل عملکرد بسیار بالایشان در مقایسه با موتورهای موشکی شیمیایی، به آنها علاقه زیادی دارند. آزمایش مستمر پیشرانه مزبور در اتاقک خلا مرکز تحقیقاتی گلن ناسا در کلولند اوهایو انجام شد؛ جایی که پیشرانه NEXT به طور شبانه‌وزی و مستمر فعال است. ناسا امیدوار است از NEXT یا نسخه‌ای از آن در طیفی از ماموریتهای فضایی عمیق استفاده کند. پیشرانش انجام‌شده توسط یک موتور یونی در مقایسه با یک موشک شیمیایی ریز است اما کارایی بسیار بالای آن و توانایی‌اش برای شلیک‌کردن برای سال‌های بدون وقفه بدین معناست که می‌تواند سرعت‌های شگفت‌آوری را طی زمان تولید کند. گفته می‌شد آزمایش این پیشرانه اواخر ماه جاری میلادی به پایان می‌رسد. 4 لینک به دیدگاه
MohammadAli.E 1601 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 8 تیر، ۱۳۹۲ [h=1]ارسال دومین آزمایشگاه فضایی چین به مدار زمین تا 2015 [/h] یک مقام هوافضای چین خبر داد که این کشور قصد دارد دومین آزمایشگاه فضایی خود را تا سال 2015 ساخته و به فضا پرتاب کند. به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، به گفته وانگ ژائویائو، رئیس اداره برنامه فضایی سرنشین‌دار چین، برنامه ساخت ماژول تیانگونگ 2 در راستای طرح کلی این کشور برای برنامه فضایی سرنشین‌دار است. ژائویائو این سخنان را در نشستی پس از بازگشت فضاپیمای سرنشین‌دار شنژو 10 از یک ماموریت 15 روزه به ماژول تیانگونگ 1، اولین ایستگاه فضایی مدارگرد چین اظهار کرد که در سال 2011 به فضا پرتاب شده بود. به گفته ژائویائو ، کار بر روی آزمایشگاههای کوچک فضایی مدارگرد می‌تواند به ساخت و ارسال یک ایستگاه فضایی سرنشین‌دار کامل منجر شود که اولین ماژول مرکزی آن حدود سال 2018 به فضا ارسال شده و انتظار می‌رود که تا سال 2020 تکمیل شود. ژائویائو همچنین اظهار کرد که این کشور قصد دارد مجموعه‌ای از فضاپیماهای سرنشین‌دار و باری را برای ارسال محموله‌ها و همچنین فضانوردان به آزمایشگاههای کنونی و آینده و در نهایت ایستگاه فضایی چین ارسال کند. 4 لینک به دیدگاه
MohammadAli.E 1601 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 10 تیر، ۱۳۹۲ [h=1]نمونه اولیه مریخ‌نورد جدید ناسا آزمایش شد [/h]نمونه اولیه ربات کاوشگر جدید ناسا که تا سال 2020 میلادی راهی سیاره سرخ خواهد شد، در صحرای آتاکاما شیلی مورد آزمایش قرار گرفت. به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، صحرای آتاکاما در شیلی خشک‌ترین منطقه بر روی زمین محسوب می‌شود که می‌تواند شرایط دشوار سیاره مریخ را شبیه‌سازی کند و محققان ناسا برای آزمایش تجهیزات مختلف کاوش در سیاره سرخ، از این منطقه استفاده می‌کنند. نمونه اولیه مریخ‌نورد جدید ناسا که اکنون در صحرای آتاکاما قرار دارد، بصورت کنترل از راه دور از آمریکا هدایت می‌شود و مراحل تست آنکه از چند روز قبل آغاز شده است، تا روز دوشنبه اول جولای (10 تیر) ادامه خواهد داشت. این ربات کاوشگر 771 کیلوگرمی مجهز به پنل‌های خورشیدی برای تأمین انرژی است و علاوه بر نصب چندین دوربین عکسبرداری، امکان حفاری تا عمق یک متر در دل سنگ‌ها را با کمک مته حفاری مخصوص دارد. در این مرحله آزمایش، عملکرد حسگرهای مریخ نورد، دوربین‌ها، توانایی ذخیره‌سازی انرژی و همچنین جست‌وجو برای یافتن حیات میکروبی در بیابان مورد بررسی قرار می‌گیرد. مقامات ناسا امیدوارند که از نسل جدید مریخ نورد برای کاوش در سایت‌های مورد بررسی مریخ نورد کنجکاوی با هدف یافتن نشانه‌های احتمالی حیات استفاده کنند. 4 لینک به دیدگاه
MohammadAli.E 1601 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 10 تیر، ۱۳۹۲ [h=1]ماموریت ماهواره ناسا برای نفوذ به منطقه مرموز خورشید [/h] ناسا اخیرا ماهواره جدیدی را به مدار ارسال کرده که به رصد و بررسی منطقه مرموز خورشید خواهد پرداخت. به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، این پرتاب روز پنجشنبه (ششم تیر) رخ داد که طی آن یک جت L-1011 از پایگاه هوایی واندنبرگ برخاسته و موشک حامل ماهواره را در ارتفاع 11.8 کیلومتری بر فراز اقیانوس آرام رها کرد. این پرواز ابتدا قرار بود روز چهارشنبه انجام شود اما قطع برق در کالیفرنیا باعث تاخیر در انجام آن شد. موشک پس از پنج ثانیه سقوط آزاد روشن شده و به سمت لایه‌های بالایی جو زمین حرکت کرد. سه مرحله این موشک 10 دقیقه بعد سوخته و اکنون این کاوشگر 2.1 متری برای شش ماه آینده در ارتفاع 527.8 کیلومتری زمین ساکن خواهد ماند. پس از این دوره سکون، ماموریت دو ساله رصد منطقه رابط خورشید توسط ماهواره آغاز خواهد شد. ابزار طیف‌نگار نقطه رابط از این ناحیه ناشناخته خورشید در تکه‌هایی به اندازه حدود یک درصد این ستاره عکس خواهد انداخت. همچنین دوربین فناوری پیشرفته این ابزار که تنها طول موجهای خاصی از نور را هدف قرار داده، برخی از واضح‌ترین تصاویر را از خورشید به ثبت رسانده که تاکنون دانشمندان به چشم دیده‌اند. این کاوشگر 199.5 کیلوگرمی بخشی از پروژه ناسا با هزینه 182 میلیون دلار است. به گفته دانشمندان این پژوهش، هدف این ماموریت درک بهتر واریانس‌های موجود در فعالیت خورشید است. اطلاعات زیادی در مورد این منطقه از خورشید در دست نیست چراکه تاکنون دانشمندان به آن علاقه زیادی نشان نداده بودند. این بی‌توجهی به قدری بوده که برخی دانشمندان این منطقه را «جو نادیده گرفته شده» نامیده‌اند. فناوری نیز در این چشم‌پوشی نقش مهمی دارد؛ زیرا تاچندی پیش به سختی می‌شد این ناحیه را که لایه نازکی از خورشید است، مشاهده کرد. این ناحیه در زمان خورشیدگرفتگی هنگامی که ماه نور خورشید را مسدود کرده و ساختارهای عظیم در ناحیه را که شبیه هاله‌ای اطراف این ستاره است، قابل مشاهده می‌شود. به گفته دانشمندان عرض این ساختار احتمالا تنها 160 تا 240 کیلومتر، اما طول آن 161 هزار کیلومتر است. ناحیه رابط بر فعالیت‌های مختلف در زمین تأثیر می‌گذارد. این ناحیه ممکن است همچنین مسؤول فورا‌ن‌های غیرمنتظره خورشیدی باشد که در شبکه برق زمین و ناوبری ماهوارهها اختلال ایجاد می‌کنند. آماده سازی ماهواره رصدی IRIS رها سازی راکت حامل ماهواره 4 لینک به دیدگاه
MohammadAli.E 1601 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 11 تیر، ۱۳۹۲ انفجار موشک روسی حامل سه ماهواره لحظاتی پس از پرتاب موشک پروتون روسیه حامل سه ماهواره ناوبری پس از پرتاب ناموفق از پایگاه فضایی بایکنور قزاقستان با زمین برخورد کرده و منفجر شد. به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، موشک پروتون سه شنبه دوم جولای (یازدهم تیر) در ساعت 02:38 به وقت گرینویچ (07:08 به وقت تهران) از پایگاه فضایی بایکنور قزاقستان به فضا پرتاب شد. این موشک با ارتفاع یک ساختمان 17 طبقه لحظاتی پس از پرتاب از کنترل خارج شده و آتش گرفت که قطعاتی از آن به اطراف پرتاب شدند؛ سپس به شدت با زمین برخورد کرده و منفجر شد. علاوه بر از بین رفتن موشک پروتون، سه ماهواره ناوبری Glonass روسیه که قرار بود توسط این موشک به مدار زمین منتقل شوند از بین رفتند. این موشک توسط مرکز تولید و تحقیقات دولتی Krunichev روسیه طراحی و ساخته شده است. پنجمین پرتاب موشک پروتون در سال 2013 میلادی در حالی با شکست مواجه شد که این موشک از دسامبر 2010 تاکنون شاهد پنج شکست در پرتاب بوده است. مهمترین شکست مربوط به دسامبر 2012 میلادی می شود که موشک پروتون یک ماهواره مخابراتی را در مدار اشتباه قرار داد. برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام خیلی جالبه فیلمش حتما ببینید. ابتدا که راکت بلند میشه همون اوایل دچار نقض هست و موشک به سمت چپ منحرف میشه. بلافاصله سیستم کنترل پیشرانش راکت میخواد مسیر رو تصحیح کنه و موشک رو به سمت راست برگردونه اما... 4 لینک به دیدگاه
MohammadAli.E 1601 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 13 تیر، ۱۳۹۲ [h=1]توقف فعالیت موشک‌های پروتون روسیه در پی حادثه سقوط اخیر [/h] روسیه در پی رویداد ناگوار روز دوشنبه (10 تیر) بطور موقت تمام پروازهای آینده موشک پروتون M خود را به حالت تعلیق درآورده است. به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، یک موشک بدون سرنشین پروتون M روسیه کمی پس از پرتاب در روز دوشنبه سقوط کرده و سه ماهواره هدایتگر با ارزش کلی 200 میلیون دلار را نابود کرد. این حادثه پنجمین پرتاب ناموفق بزرگ پروتون از دسامبر 2010 بوده است. به گزارش خبرگزاری ریا نووستی، این موشک فعلا به حالت تعلیق درآمده در حالیکه یک کمیته دولتی روسیه در حال بررسی دلایل این رویداد و یافتن ارگان مسئول این جریان هستند. موشک پروتون M در فاصله 2.5 کیلومتری محل پرتاب خود در پایگاه فضایی بایکنور قزاقستان سقوط کرده و یک دهانه با عرض 600 متر ایجاد کرد. همراه این موشک 600 تن سوخت نفت سفید، هپتیل سمی و آمیل بود. باران باعث شد تا دود سمی سوخت در حال آتش تحت کنترل باشد اما به گفته مقامات این دود ممکن است به جاهای دیگر کشیده شود. نزدیکترین شهر به این منطقه بایکنور است که در فاصله 60 کیلومتری قرار دارد. هیچ آسیب و جراحتی از این سانحه گزارش نشده اما احتمالا فعالیت‌های مرکز فضایی برای دو تا سه ماه آینده به حالت تعلیق در بیاید. در نتیجه این تعلیق احتمالا پرواز یک فضاپیمای باری رباتیک پراگرس به ایستگاه فضایی بین‌المللی که برای 27 ژوئیه(پنجم مرداد) برنامه‌ریزی شده، به تاخیر بیفتد. پرواز سرنشین‌دار بعدی از این پایگاه سیوز 36 است که قرار است در روز 25 سپتامبر(سوم مهر) برای انتقال سه سکنه جدید ایستگاه فضایی به فضا پرتاب شود. پرتاب بعدی پروتون M قرار است در روز 20 ژوئیه(29 تیر) انجام شده و یک ماهواره ارتباطات آسترا 2E را به مدار منتقل کند. این ماموریت احتمالا تاخیر قابل توجهی داشته و بررسی‌ها برای این سوانح ادامه می‌یابد. سه ماهواره نابود شده در این رویداد قرار بود به سیستم ناوبری Glonass بپیوندند که روسیه به عنوان یک جایگزین بومی برای سیستم جی‌پی‌اس آمریکا در حال ساخت آن است. سقوط روز دوشنبه رشته‌ای از مشکلات اخیر برای Glonass را ادامه داده است. سه ماهواره دیگر این مجموعه پس از یک سانحه دیگر پروتون در دسامبر 2010 گم شدند. 4 لینک به دیدگاه
MohammadAli.E 1601 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 17 تیر، ۱۳۹۲ نخستین پرتاب با ناوبری کامل موشک گراس‌هوپر یک شرکت طراحی و ساخت موشک مستقر در کالیفرنیا اولین پرتاب ناوبری کامل موشک قابل استفاده مجدد «گراس‌هوپر(Grasshopper)» را انجام داده است. به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، این فضاپیما تا ارتفاع 325 متری پرتاب شده و مجددا به طور عمودی بر روی سکوی پرتاب خود فرود آمد. این اولین بار است که موشک گراس‌هوپر به طور کامل از مجموعه حسگر ناوبری خود استفاده کرده که به اندازه کافی برای اجرای فرود دقیق عمودی که به موشک اجازه فرود بدون آسیب به زمین را داده، دقت دارد. در حالیکه بیشتر موشکها برای سوختن در مسیر ورود مجدد به جو طراحی شده‌اند، موشک 10 طبقه گراس‌هوپر برای مقاومت در برابر فشار ورود مجدد به جو زمین و فرود عمودی در سکوی پرتاب خود طراحی شده است. این موشک که توسط شرکت آمریکایی اسپیس‌ایکس ساخته شده، شامل مخرن مرحله اول موشک فالکون 9، موتور مرلین 1D، چهار پای فولاد و آلومینیومی فرود با تعدیل‌کننده هیدرولیکی و یک سازه پشتیبان فولادی است. فیلم رو حتما ببینید چون تا حالا همچین چیزی ندیدید. مطمعنم این موشک در صنعت راکتی تحول ایجاد میکنه. انتشار این فیلم در 5 Jul یعنی 4 روز بعد از سقوط خنده دار و شوکه برانگیز موشک Proton خیلی جالبه. 4 لینک به دیدگاه
MohammadAli.E 1601 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 19 تیر، ۱۳۹۲ [TABLE=class: master] [TR] [TD=class: colNews][h=1]پیاده‌روی فضایی نخستین فضانورد ایتالیا[/h][/TD] [/TR] [/TABLE] نخستین فضانورد ایتالیا به همراه فضانورد ناسا پیاده روی فضایی شش ساعته‌ای را به منظور آماده‌سازی مراحل نصب ماژول جدید روسیه انجام دادند. به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، «کریس کسیدی» مهندس پرواز ناسا به همراه «لوکا پارمیتانو» از آژانس فضایی اروپا (ESA) و نخستین فضانورد ایتالیا، روز سه شنبه نهم جولای (18 تیر) برای تعمیر برخی از سیستم های ایستگاه و انجام مراحل مقدماتی اتصال ماژول آزمایشگاهی چند منظوره روسیه از ایستگاه فضایی خارج شدند. ماژول آزمایشگاهی چند منظوره روسیه Nauka نام دارد که سال 2014 میلادی به ایستگاه فضایی منتقل خواهد شد و بعنوان آزمایشگاه تحقیقاتی و محل جدید الحاق کپسول های فضایی (به جای محل اتصال پیرس) مورد استفاده قرار خواهد گرفت. «کسیدی» تاکنون پنج پیاده روی فضایی به مدت 29 ساعت و 42 دقیقه انجام داده است و «پارمیتانو» که نخستین فضانورد ایتالیا محسوب می شود، اولین پیاده روی فضایی خود را تجربه کرد. «پارمیتانو» خلبان 36 ساله نیروی هوایی ایتالیا سال 2009 میلادی در فهرست فضانوردان اعزامی به ایستگاه فضایی آژانس فضایی اروپا (ESA) قرار گرفت؛ وی در قالب قرارداد همکاری مشترک ناسا و آژانس فضایی ایتالیا (ASI) برای یک سفر شش ماهه راهی ISS شد. این دو فضانورد در تاریخ 16 جولای (25 تیر) دور دیگری از پیاده روی فضایی را برای آمده سازی نصب ماژول روسیه انجام خواهند داد. 4 لینک به دیدگاه
MohammadAli.E 1601 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 21 تیر، ۱۳۹۲ [h=1]فرود رایانه‌یی یک پهپاد بر روی ناو هواپیمابر برای اولین بار [/h] ارتش آمریکا با موفقیت توانست برای اولین بار یک پهپاد به اندازه یک جت جنگنده را بر روی یک ناو هواپیمابر فرود بیاورد. به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، این دستاورد نشانگر قابلیت ارتش برای اجرای رایانه‌یی یکی از مشکلترین وظایف قابل انجام توسط یک خلبان است. فرود هواپیمای تجربی X-47B بدین معنی است که ارتش آمریکا اکنون می‌تواند به برنامه خود برای ساخت یک پهپاد دیگر که به ناوگانی در کنار هواپیماهای سنتی برای ارائه نظارت 24 ساعته و همچنین برخورداری از قابلیت حمله خواهد پیوست، ادامه دهد. این دستاورد همچنین راه را برای پرتاب پهپاد بدون نیاز به کسب اجازه از دیگر کشورها برای استفاده از پایگاه‌های آنان هموار خواهد کرد. پهپاد تجربی X-47B از پایگاه هوایی رودخانه پاتوکسنت در مریلند برخاسته و سپس به ناو یواس‌اس جورج دبلیو بوش در نزدیکی سواحل ویرجینیا نزدیک شد. این پهپاد مانند جنگنده‌های عادی با استقرار یک قلاب گیر که سیمی بر روی کشتی را گرفته و آنرا بطور کامل متوقف می‌کند، روی این ناو هواپیمابر فرود آمد. این مانور به عنوان یک فرود ترمزدار شناخته شده که پیش از این تنها توسط یک پهپاد برای فرود بر روی رود پاتوکسنت اجرا شده بود. فرود پهپاد بر روی کشتی در حال حرکت در حالی که مسیر آن از میان هوای آشفته پشت ناو هدایت می‌شود، یکی از مشکلترین مانورهاست. X-47B هیچگاه مورد استفاده عملیاتی قرار نخواهد گرفت اما به مقامات نیروی دریایی آمریکا در ساخت پهپادهای مبتنی بر ناوهای هواپیمابر کمک خواهد کرد. این پهپادها تا سال 2020 عملیاتی خواهند شد. چهار شرکت قرار است برای یک قرارداد به منظور طراحی پهپاد آینده رقابت کنند که در سال مالی 2014 منعقد خواهد شد. دو هواپیمای تجربی که برای اولین دور آزمایشات ساخته شده، از کار کنار گذاشته و در موزهای رودخانه پاتوکسنت و پایگاه هوایی پنساکولا در فلوریدا به نمایش درخواهند آمد. تلاش برای گسترش قابلیتهای پهپادی آمریکا در پی انتقادها از استفاده این کشور از پهپادهای پرداتور و ریپر برای جاسوسی و اجرای حملات موشکی علیه نیرویهای عراقی، افغان، پاکستانی و یمنی آغاز شده است. به گفته منتقدان، حملات پهپادی باعث کشته شدن بسیاری از غیرنظامیان شده و با نظارت ناکافی اجرا می‌شوند. X-47B بسیار بزرگتر از پرداتور بوده، از برد سه برابر برخوردار است و می‌تواند برای اجرای عملیات بدون دخالت انسان برنامه‌ریزی شود. اگرچه این پهپاد رادارگریز نیست اما با مشخصات کمی از آن طراحی شده است. این امر به تولید پهپادهای رادارگریز آینده کمک خواهد کرد. طول بالهای X-47B حدود 19 متر و وزن آن 6350 کیلوگرم است. در مقایسه طول بال پرداتور حدود 15 متر و وزن آن 498 کیلوگرم است. در حالیکه پرداتور معمولا با کنترل از راه دور توسط عامل انسانی در آمریکا هدایت می‌شود، X-47B تنها بر برنامه‌های رایانه‌ای تکیه داشته که به آن مسیرش را اعلام می‌کند؛ مگر اینکه یک کاربر انسانی دخالت کند. به گفته نیروی هوایی آمریکا این پهپاد که توسط گروه نورثروپ با هزینه 1.4 میلیارد دلار ساخته شده، بر ناوبری دقیق جی‌پی‌اس، اتصال به شبکه با یکپارچگی بالاو نرم‌افزار کنترل پرواز پیشرفته برای هدایت خود تکیه دارد. این پهپاد همچنین از قابلیت حمل سلاح برخوردار بوده و به عنوان نیک پیشرو برای برنامه پهپادی به منظور نظارت 24 ساعته طراحی شده است. این پهپاد می‌تواند تا ارتفاع 12 کیلومتری اوج گرفته و از برد بیش از 3888 کیلومتر برخوردار است. 3 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده