Ka!SeR 1,333 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 10 شهریور، ۱۳۹۱ گفتمش گفتمش سيب چه سيبي؟ سيب سرخي که روان است به يک آب و دل من پي او خسته و بي تاب * گفتمش ماه چه ماهي که نتابيده به شب هاي من و دل دل من باز کشد آه * گفتمش نور چه نوري؟ که ندارد خبر از ظلمت تاريک شب من که ندارد خبر از اين دل پر تاب و تب من گفتمش جام چه جامي؟ پر آتش پر حسرت چه دلم سوخت از اين آتش و حسرت * گفتمش شعر چه شعري؟ که ندارد خبر از اين تن تبدار که نگويد به من از لحظه ي ديدار * گفتمش عشق چه عشقي؟ نزند سر به شب من نگذارد لب خود را به لب من * گفتمش راز چه رازي؟ همه آگاه از اين راز همه گفتند به خنده اي عجب راز شرمگين شد دل من باز 2 نقل قول لینک به دیدگاه
Ka!SeR 1,333 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 10 شهریور، ۱۳۹۱ باران باز اي باران ببار بر تمام لحظه هاي بي بهار بر تمام لحظه هاي خشک خشک بر تمام لحظه هاي بي قرار * باز اي باران ببار بر تمام پيکرم موي سرم بر تمام شعر هاي دفترم بر تمام واژه هاي انتظار * باز اي باران ببار بر تمام صفحه هاي زندگيم بر طلوع اولين دلدادگيم بر تمام خاطرات تلخ و تار * باز اي باران ببار غصه هاي صبح فردا را بشوي تشنگي ها خستگي ها را بشوي باز اي باران ببار 2 نقل قول لینک به دیدگاه
Ka!SeR 1,333 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 10 شهریور، ۱۳۹۱ بیخودی فکر تو را چرا کنم؟ خيال باطل شده اي حرف تو را چرا زنم؟ سراب کامل شده اي * فکر مرا چه مي کني؟ حرف مرا چه مي زني؟ * تو که براي لحظه اي پيش دلم نمانده اي شعر مرا نخوانده اي جواب نامه ي مرا نداده اي نداده اي * از اين خيال بيخودي چرا جدا نمي شوي ز دام خواهش دلت چرا رها نمي شوي؟ * تو که نديده اي که من چگونه بيقرارتم به هر کجا که مي روي چون سايه در جوارتم * تو که نديده اي که من تمام شب نخفته ام وز غم آتشين خود سخن به کس نگفته ام * برو برو که من دگر از عاشقي خسته شدم نگاه کن به کنج اين قفس ببين که مرغ پر بسته شدم * برو برو فکر مرا مکن دگر حرف مرا مزن دگر 2 نقل قول لینک به دیدگاه
Ka!SeR 1,333 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 10 شهریور، ۱۳۹۱ آزاد دلم تنگ و دلم تنگ و دلم تنگ دلت سنگ و دلت سنگ و دلت سنگ * دلم باران دلم نرگس دلم جام دلت تنها نگاهي ساکت و رام * دلم رسواي شهر و مست و بي تاب دلت سرگرم بازي، شايدم خواب * دلم خون و دلم خون و دلم خون دلت خوشحال و خندان ،شاد و گلگون * دلم را بارش ابري گرفته دلت را خنده ي سردي گرفته * دلم تنها برايت مي تپد باز دلت «ساکت ترين ها »مي شود باز * دلم در انتظار روز ديدار دلت چون قاب خالي روي ديوار * دلم با خاطراتش شاد و مسرور دلت اما چنان کر ، همچنان کور * دلم با ياد چشمت رفته از دست دلت اما به اين نجوا غريبه است * دلم اما ندارداز تو شکوه گرچه درده .... دلت آزاد بوده هر چه کرده 2 نقل قول لینک به دیدگاه
Ka!SeR 1,333 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 10 شهریور، ۱۳۹۱ شبانه برای گریه هایم بسی بهانه دارم * به جای بوسه دیگر به لب ترانه دارم * چه غم که تو نماندی غمی به خانه دارم * ببین ز هجرت اینک شعر شبانه دارم 2 نقل قول لینک به دیدگاه
Ka!SeR 1,333 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 20 شهریور، ۱۳۹۱ زیر پای خاطرات چهره پاییزی و زرد حیاط برگ های خشک و نارنجی و سرخ خش خش تکرار اسمت بر لبم زیر پای خاطرات * می دوم با هر چه عشق می دوم با هر چه اشک باز همرنگ سکوت زیر پای خاطرات * ماهها در انتظار پنجره تب کرد و مرد بوی باران می رسد زیر پای خاطرات * حرفها بیرنگ و مات دستهایم می رود می رسد تا دست تو زیر پای خاطرات * باد موهای مرا می برد هر سو ولی من صدایت می کنم زیر پای خاطرات * بوی باران می زند بر درخت خانه ام یک پرنده می پرد تا بام عشق زیر پای خاطرات * عکس ها پوسیده اند مردمان بر عشق من خندیده اند لحظه ها خاکستري تر می شوند زیر پای خاطرات * شاید از روزی که باد با شکوفه عشق بازی می کند فصل لبخند من و تو می رسد زیر پای خاطرات * شاید آن ابریشم ابر کبود شاید این تنهایی مهتاب و نور باز هم گم می شود زیر پای خاطرات * من به دنبال سکوت فصل زرد من به دنبال نسیم رهگذر من به دنبال شروعی تازه تر می روم اما فقط زیر پای خاطرات * گوش کن آخر صدای خسته را یا هجوم بغض های بسته را برگ زردی می شوم ، له می شوم زیر پای خاطرات 2 نقل قول لینک به دیدگاه
Ka!SeR 1,333 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 30 شهریور، ۱۳۹۱ گول بیخودی خندیدیم که بگوییم دلی خوش داریم بیخودی حرف زدیم که بگوییم زبان هم داریم * و قفس هامان را زود زود رنگ زدیم و نشستیم لب رود وبه آب سنگ زدیم * ما به هر دیواری آینه بخشیدیم که تصور بکنیم یک نفر با ماهست * ما زمان را دیدیم خسته در ثانیه ها باز با خود گفتیم شب زیبایی هست! * بیخودی پرسه زدیم صبحمان شب بشود بیخودی حرص زدیم سهممان کم نشود * ما خدا را با خود سر دعوا بردیم و قسم ها خوردیم ما به هم بد کردیم ما به هم بد گفتیم * بیخودی داد زدیم که بگوییم توانا هستیم و گرفتیم کتابی سر دست که بگوییم که دانا هستیم * بیخودی پرسیدیم حال همدیگر را که بگوییم محبت داریم بیخودی ترسیدیم از بیان غم خود و تصور کردیم که شهامت داریم * ما حقیقت هارا زیر پا له کردیم و چقدر حظ بردیم که زرنگی کردیم * روی هر حادثه ای حرفی از پول زدیم از شما می پرسم ما که را گول زدیم 2 نقل قول لینک به دیدگاه
Ka!SeR 1,333 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 30 شهریور، ۱۳۹۱ شقایق شقایق گفت :با خنده نه بیمارم، نه تبدارم اگر سرخم چنان آتش حدیث دیگری دارم * گلی بودم به صحرایی نه با این رنگ و زیبایی نبودم آن زمان هرگز نشان عشق و شیدایی * یكي از روزهایی که.... زمین تبدار و سوزان بود و صحرا در عطش می سوخت * تمام غنچه ها تشنه ومن بی تاب و خشکیده تنم در آتشی می سوخت * ز ره آمد یکی خسته به پایش خار بنشسته * و عشق از چهره اش پیدای پیدا بود ز آنچه زیر لب می گفت شنیدم سخت شیدا بود * نمی دانم چه بیماری به جان دلبرش افتاده بود-اما- * طبیبان گفته بودندش اگر یک شاخه گل آرد ازآن نوعی که من بودم * بگیرند ریشه اش را و بسوزانند * شود مرهم برای دلبرش آندم شفا یابد * چنانچه با خودش می گفت بسی کوه و بیابان را بسی صحرای سوزان را به دنبال گلش بوده ویک دم هم نیاسوده * که افتاد چشم او ناگه به روی من بدون لحظه ای تردید شتابان شد به سوی من * به آسانی مرا با ریشه از خاکم جداکردو به ره افتاد...... واو می رفت و.... من در دست او بودم واو هرلحظه سر را رو به بالاها تشکر از خدا می کرد * پس از چندی هوا چون کورۀ آتش زمین می سوخت و دیگر داشت در دستش تمام ریشه ام می سوخت * به لب هایی که تاول داشت گفت:اما چه باید کرد؟ در این صحرا که آبی نیست به جانم هیچ تابی نیست * اگر گل ریشه اش سوزد که وای من برای دلبرم هرگز دوایی نیست واز این گل که جایی نیست * خودش هم تشنه بود اما!! نمی فهمید حالش را * چنان می رفت و من در دست اوبودم وحالامن..... تمام هست اوبودم * دلم می سوخت اما راه پایان کو ؟ نه حتی آب نسیمی در بیابان کو ؟ * و دیگر داشت در دستش تمام جان من می سوخت * که ناگه روی زانوهای خود خم شد دگر از صبر اوکم شد دلش لبریز ماتم شد * کمی اندیشه کرد- آنگه - مرا در گوشه ای از آن بیابان کاشت نشست و سینه را با سنگ خارایی * زهم بشکافت زهم بشکافت * اما ! آه ! ! صدای قلب او گویی جهان را زیرو رو می کرد زمین و آسمان را پشت و رو می کرد و هر چیزی که هرجا بود با غم رو به رو می کرد * نمی دانم چه می گویم ؟! به جای آب خونش را به من می دادو بر لب های او فریاد * بمان ای گل که تو تاج سرم هستی دوای دلبرم هستی بمان ای گل * ومن ماندم نشان عشق و شیدایی و با این رنگ و زیبایی ونام من شقایق شد گل همیشه عاشق شد 2 نقل قول لینک به دیدگاه
Ka!SeR 1,333 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 2 آذر، ۱۳۹۱ درخت باز از بوی درخت نفسم می گیرد چه کسی یاد تورا از دلم می گیرد؟ * حک شده روی دلم طرح زیبای درخت حک شده روی درخت طرح زیبای دو دل * به گمانم دل من شهره شهر شده * به گمانم دل تو بادلم قهر شده * وای! این بوی درخت بدتر از زهر شده 2 نقل قول لینک به دیدگاه
Ka!SeR 1,333 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 2 آذر، ۱۳۹۱ مسافر باران سیلی باران به گوشم می زند وه ! که این سیلی به گوشم آشناست می شناسم دست خیسی را که باز همچنان سیلی به گوشم می زند خوب می دانم که غمگینم ولی ریشۀ نامهربانی ها کجاست؟ * می دوم در خاطرات کودکی خوب می آرم بیاد سال هایی دور بود مادرم آمد به ایوان بهار * تا که باران را شنید مادرم دستی به موهایش کشید گفت: تو آماده باش مهربانی زیر باران می رسد * مهربانی خسته است کوله بارش را بگیر مهربانی چای می خواهد بریز مهربانی غصه دارد زودباش دستمالی را بیار اشک هایش را بگیر * سال ها می گذرد همچنان منتظرم تاکه باران سیلی اش را می زند زود از جا می پرم * می گذارم روی میز چای و دستمال تمیز 2 نقل قول لینک به دیدگاه
Ka!SeR 1,333 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 2 آذر، ۱۳۹۱ جمعه کوچه های جمعه باران خورده بود یک نفر در صبح جمعه مرده بود * شایداوهم عاشقی آزرده بود یا که اندوهی فراوان خورده بود * چشم های جمعه خواب آلوده بود جمعه در خمیازه خود خفته بود * جمعه خود را زیر باران شسته بود جمعه را اندوه با خود برده بود * جمعه هم مانند من دل خسته بود جمعه رازش را به گوشم گفته بود * کاش می شد جمعه را فریاد کرد جمعه اما گوش هایش بسته بود 2 نقل قول لینک به دیدگاه
Ka!SeR 1,333 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 2 آذر، ۱۳۹۱ عاشقی عاشقی روح مرا آزرده است خنده هایم را ز پیشم برده است * عاشقی را می توان تحقیر کرد؟ عاشقی را می شود زنجیر کرد؟ * عاشقی تقصیر یک پیغام نیست صحبت از آن دانه و این دام نیست * عاشقی یک اتفاق ساده نیست صحبت از دل بردن و دلداده نیست * عاشقی یک کلبه ویرانه نیست صحبت از شمع وگل و پروانه نیست * عاشقی تصویر یک پاییز نیست یک شب سرد و ملال انگیز نیست * عاشقی چیزی برای هدیه نیست طرح دریا و غروب و گریه نیست * عاشقی یک نامه و نقاشی بیجان که نیست عکس قلبی تيرخورده قطره های خون میان آن که نیست * عاشقی روییدن یک غنچه در باران که نیست هرچه می گویند این وآن که نیست * عاشقی تنهای تنها یک تب است بی تو مردن در سکوت یک شب است 2 نقل قول لینک به دیدگاه
Ka!SeR 1,333 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 2 آذر، ۱۳۹۱ آزار دوست دارم گاهی آزارت دهم ای که آزردی مرا با رفتنت * ای که ترسیدی اگر عاشق شوی عشق آرد یک بلایی بر سرت * رفتی و در قاب یادم همچنان می درخشد چشم های روشنت * می زند آتش به شعر دفترم یاد آن رفتار گنگ و مبهمت * رفتی و مانده ست بر ایوان دل جای پاهای تو مثل شبنمی * رفتی ومن می نویسم باز هم مانده برقلبم شرار ماتمی * این چه سود گر باز می خوانی مرا باز می گویی پشیمانی مرا * من نخواهم داد هرگز پاسخت ای که آزردی مرا بارفتنت * پای خود را روی قلبم می نهم دوست دارم گاهی آزارت دهم 2 نقل قول لینک به دیدگاه
Ka!SeR 1,333 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 14 آذر، ۱۳۹۱ وصیت بودنم را هیچ کس باور نداشت هیچ کس کاری به کار من نداشت * بنویسید بعد مرگم روی سنگ با خطوطی نرم و زیبا و قشنگ * او که خوابیده ست در این گور سرد بودنش را هیچ کس باور نکرد 1 نقل قول لینک به دیدگاه
Ka!SeR 1,333 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 14 آذر، ۱۳۹۱ شبی شبی با شعرهایم گریه کردم دوباره از تو با دل شکوه کردم * زدم چنگی میان پرده هایم پریدم از حصار نرده هایم * دویدم تا بیابم تکیه گاهی بریزم اشک گرمی روی آهی * نگاهم سرد بود و غصه می خورد مرا باخود به جایی دور می برد * دو باره آسمان بیداد می کرد دو باره شعر من فریاد می کرد * من اما می دویدم تا بگریم مگر می شد که آن شب من نگریم * نسیمی کاغذی را جابه جا کرد تو گویی خش خشش من را صدا کرد * دویدم از پی کاغذ، دویدم گرفتم کاغذ و جایی خزیدم * نشستم تای آن را باز کردم غم هجر تورا آواز کردم * میان کاغذ از چیزی که خوا ندم تنم لرزید،اشکی هم فشاندم * خدا می دانداما من چه دیدم عذابی بدتر از آتش کشیدم * نوشته بود معشوقی به عاشق برو! من ازتوآخر دل بریدم 1 نقل قول لینک به دیدگاه
Ka!SeR 1,333 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 14 آذر، ۱۳۹۱ شاد می زنم کبریت بر تنهایی ام تا بسوزد ریشۀ بی تابی ام * می روم تا هر چه غم پارو کنم خانه ام را باز هم جارو کنم * می روم تا موی خود شانه کنم خنده را مهمان این خانه کنم * می روم تا پرده هارا واکنم دوست دارم؛ دوست دارم عشق را معنا کنم * شادی ام را رنگ آبی می زنم بوسه بر طعم گلابی می زنم * می دوم خندان به سوی آینه باز می خندم؛ به روی آینه * می زنم یک شاخه گل بر موی خود می نشینم باز بر زانوی خود * می نشانم روی دستم یک کتاب تا بخوانم باز هم یک شعر ناب * آری!آری! این منم این شاد و مست دوست دارم عاشقی را هرچه هست 1 نقل قول لینک به دیدگاه
Ka!SeR 1,333 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 14 آذر، ۱۳۹۱ جستجو کوچه ای غمگین و خسته پنجره ها همه بسته * خسته بود کاج بلند بید مجنون و چنار گل سرخی به کنار * کودکی توپ بدست آدمی عاشق ومست * یک نفر تنها بود صبح از پنجره اش غم شب پیدا بود * تو در آن کوچه چه دیدی ؟! که شدی خیره به آن کاج بلند که نشستی لب جوی آه! بر روی لبت خسته از دست دلت * به ته کوچه رسیدی باز برگشتی وباز.... خیره بر پنجره ای که ندارد آواز * رفتی و ناله کنان قدمت خسته و زار دست را لمس کنان می کشیدی به درخت پشت را تکیه کنان می زدی بر دیوار * اشک هایت که چکید غمت اندازه نداشت زیر لب می گفتی: من دراین کوچه به دنبال پری می گردم که شکسته شده از بال دلم 1 نقل قول لینک به دیدگاه
Ka!SeR 1,333 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 14 آذر، ۱۳۹۱ رنگ دیگر این همه سرخ و سفید این همه آبی و سبز این همه زردو بنفش این همه رنگ.... که اندازۀ غمهای منست * و چقدر مسخره است خنده های ته دل شادی های شب عید * وچقدر تکراریست صبح و بیدار شدن خسته و زار شدن * باز هم خوردن و خواب خواندن شعر و کتاب * من چقدر دلزده ام! زینهمه فکر شتاب * که برو دیرت شد گل چه می خواهد ؟آب * و چقدر مثل من است آفتاب سر ظهر سوختن با تر وخشک عطش تشنگی و.... باز کوبیدن مشت * مشت بر هرچه که هست مشت بر آب و درخت * مشت برباد که باد آمد و پنجره را مشت کوبید و شکست * مشت بر خاطره ها مشت بر حرف دروغ * آه ! من بیزارم از خیابان شلوغ * و چقدر رنگ شب است حس تنهایی من که چنین تاریک است این همه راه؛ولی راه من باریک است * حس تنهایی من مثل تنهایی من به خدا نزدیک است * من فقط منتظر حادثه ام تو بیایی از در همه چیزم را باز بزنی رنگ دگر 2 نقل قول لینک به دیدگاه
Ka!SeR 1,333 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 13 دی، ۱۳۹۱ مرگ خدایا! خالق یکتای دانا! مهربانا! من اینجاو.... تو آن بالای بالا! نه دیروزو... نه امروزو... نه فردا.... فقط حالا همین حالای حالا بگیر این دست های خستۀ من گره وا کن زپای بستۀ من * خدایا مرگ تنها راه چاره است بده مرگم که قلبم پاره پاره است. 1 نقل قول لینک به دیدگاه
Ka!SeR 1,333 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 13 دی، ۱۳۹۱ تفاوت درون آینه یک زن زخود پرسیدآیا من همان بودم که اکنونم همین اینم که آن بودم * بگو پس خنده هایم کو؟ کجایند که نمی بینم * چرا اینقدر تنهایم که تنها تکیه گاه من دو خط شعرو کمی گریه واین آهی که می بینم * چه آمد بر سرم اینک؟ که اینسان زار و غمگینم تمام شب نمی خوابم فقط کابوس می بینم چرا اینگونه دلگیرم؟ * کجا رفت آن عروسک ها چه شد آن خواب های من بگو آن دختر شادی که می خندید، من بودم؟!! 1 نقل قول لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده
به گفتگو بپیوندید
هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .