moein.s 18983 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 28 آبان، ۱۳۹۱ شنا می کنی در فاصله ی دو سوت در امواج کسانی که بوی شور آب و آفتاب می دهند سعی می کنی با عکس کهنه ی کلیدی در جیب سنگینی قفلی در سینه و تصویر گمشده ای در ذهن در جستجوی سر نخ گمی آویخته از پنجره ای تاریک کسی سوال می کند آقا این سوت چندم است ؟ پ.ن:من بلد نیستم سوت بزنم 4 نقل قول لینک به دیدگاه
moein.s 18983 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 28 آبان، ۱۳۹۱ شستن ظرف ها که تمام و سماور و چراغ خانه هم که خاموش و بچه ها هم که خواب و خوب حالا یله روی این صندلی خسته پلک می گذارم و فکر می کنم از امروز گذشته چه مانده است کیسه ای زباله و چند تکه چینی شسکته ی خونی و دست های بریده بریده ی رنگ ترنج ندیده ای که سوز می زنند امروز هم گذشت بی اینکه صدایم کند : Blue lady پ.ن:ما همیشه منتظر بهترین ها در عادی ترین لحظه ها هستیم..ولی خبر نداریم که عادی ترین لحظه ها..همیشه عادی باقی می مونن... 4 نقل قول لینک به دیدگاه
moein.s 18983 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 5 بهمن، ۱۳۹۱ شعر که نه احتمالا این نوشته طوماری ست از نام کسانی که لحظه های مرا کشته اند کودکی که دیر زاده می شود خودم که به هوش نیامده ام هنوز و مادری که لباس های بچه را نیاورده ست پرستاری برگه ی ترخیص را در هوای توفانی محوطه گم کرده ست در 24 ساعتی که آب می رود دراز کشیده ام هنوز و کاش به هوش بیایم صدای آژیر کنار می زند اضطراب خیابان را مرا به هر قطاری برسانند می رسم مرا به هر هواپیمانیی به کائنات بگو لطفا کنار کنار تر چند لحظه ای که مانده زمان کمی نیست پ.ن:این طومار چقد بلند بالا شده...این طوماری که تو این چند مصرع اومده رو می گم.. طوماری ست از نام کسانی که لحظه های مرا کشته اند 2 نقل قول لینک به دیدگاه
moein.s 18983 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 6 خرداد، ۱۳۹۲ آفتاب از پشت خانه ی همسایه سر زده باران ! بلند شو از خانه شان صدای سهره بلند است و ضرب رقص غریبی که شفا می دهد غژغژ موسیقی خشک مفصل شان را چرا دوباره لج کرده ای ؟ ببند صدای جعبه ی جادو را بگذار صدای عروسی شان دهان به دهان و خانه به خانه بچرخد مبارکشان باد من هم به تو قول می دهم از تور و ساتن و پولک سپید بدوزم و قول می دهم که به زودی عروس آفتاب شوی و زیر سایه اش آبستن هفت بچه ی ابر و کمان گیسو طلا باران چه ضمانتی از من ؟ که باورم همیشه بر بستر ماسه های روان است پ.ن:چه شروع با شکوهی...و چه اتمام باشکوه تری....دوست می دارم شروع و پایانش رو... 1 نقل قول لینک به دیدگاه
moein.s 18983 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 6 خرداد، ۱۳۹۲ اصلا نه کنار من بیا و نه کنار بیا با من عذاب این همه را که مرور می کنم بهتر همان پرنده که اوج گرفته بلند بلند تر پ.ن:عجب تعبیر زیبایی....بلکه اوج بگیر... نه کنار من بیا و نه کنار بیا با من 2 نقل قول لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده
به گفتگو بپیوندید
هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .