shahdokht.parsa 50877 اشتراک گذاری ارسال شده در 24 دی، ۱۳۹۰ چرا ما "آدمها هیچ گاه هیچی نمیتونه راضیم کنه؟ حتی اگر در بالاترین مقام هم باشیم بازم یجورهایی زورمون میاد مثلا فلانی چرا دراون جایگاه قرار داره حالا سوال من از شما شما چقدر و کجاها توی زندگیتون دچار این بحران شدید؟ چکارکردید که از این حالت دربیاید؟ موفق بودید که بتونید موفق دیگران رو مانند یک حس خوب قبول کنید و به بیانی بهش حسودی نکنید؟ و.... تا حالا شده کسی به موقعیت شما حسادت کنه؟چه احساسی داشتید؟ ......................................... خب این یک امرطبیعیه برای انسان و ذاتش من خودم آره یه زمانی توی درس حسادت کردم و اونهایی که حقشون نبوده نمره های بیشتری گرفتند...حرصم خوردم...... یک بارم نمره یکی از درسام 20شد یه همکلاسی داشتم میخواست از حسادت بکشتم ولی خب شانس نیاورد 28 لینک به دیدگاه
کتایون 15176 اشتراک گذاری ارسال شده در 24 دی، ۱۳۹۰ من اگه الان بگم اصلا حسود نیستم که هیشکی باورش نمیشه...اما در واقع اگه ام باشم خیلی کم...شاید فقط تو شرایطی که بدونم من لایق تر بودم برای رسیدن به اون جایگاه اونم البته خیلی خیلی مقطعی سریع خوشحالی حاکم بر جو به من منتقل میشه...:w16:من به کسی حسادت نمی کنم امیدوارم کسی هم به من تو زندگیم حسادت نکرده باشه البته خب بوده اما من اهمیتی ندادم... 8 لینک به دیدگاه
هولدن کالفیلد 19946 اشتراک گذاری ارسال شده در 24 دی، ۱۳۹۰ دست من خسته شد از بس كه نوشتم پاي من آبله زد از بس كه دويدم تو اگر رسيده اي ما رو خبر كن چرا اونجا كه تويي من نرسيدم؟ 9 لینک به دیدگاه
*mini* 37778 اشتراک گذاری ارسال شده در 26 دی، ۱۳۹۰ اره....داشتم دوستایی که سطح علمیشون از خودم بالاتر بوده و بارها بخاطر نمرات خوبی که میگرفتن بهشون غبطه میخوردم......اما وقتی اونارو میدیدم حس رقابت توو وجودم میومدو تمام تلاشمو میکردم و میکنم که به اونا برسم....و خوشبختانه تا اینجاش که موفق بودم 8 لینک به دیدگاه
Atre Baroon 19624 اشتراک گذاری ارسال شده در 26 دی، ۱۳۹۰ من خداروشکر یه صفت خوبی که دارم اینه حسود نیستم!!! البته غطبه میخورما ولی مثِ مینا در جهت + به کار میبرمش! ولی به خاطر نمره اونم فقط تو دانشگاه به کسایی که حقشون نبود و نورچشمی استاد بودن حسودی کردم! البته خیلی کم!!! 7 لینک به دیدگاه
VINA 31339 اشتراک گذاری ارسال شده در 26 دی، ۱۳۹۰ چرا ما "آدمها هیچ گاه هیچی نمیتونه راضیم کنه؟ طمع یکی از خصلت های انسانیه که همه دارن حتی شما دوست عزیز حتی اگر در بالاترین مقام هم باشیم بازم یجورهایی زورمون میاد مثلا فلانی چرا دراون جایگاه قرار داره حالا سوال من از شما شما چقدر و کجاها توی زندگیتون دچار این بحران شدید؟ خیلی جاها ، مثلا داداش کوچیکم رزمی کار بود هی تشویقشم میکردم منم سریع رفتم دنبال ورزشای رزمی ، بعدش شبا همو میزدیم یکی هم خواهر داشته باشه من بشدت حسودی میکنم که خودم ندارم چکارکردید که از این حالت دربیاید؟ خواهرشو که کاری نمیتونستم بکنم اما ورزششو گفتم دیگه موفق بودید که بتونید موفق دیگران رو مانند یک حس خوب قبول کنید و به بیانی بهش حسودی نکنید؟نه ، دروغ چرا به مامانم حسودی میکنم خواهر داره من ندارم تا حالا شده کسی به موقعیت شما حسادت کنه؟چه احساسی داشتید؟حسادت؟ اره . من همیشه درسم خوب بود بچه های فامیل تا یه کاری میکردن مامانشون جلوو من میگفتم خاک تو سرت ببین فلانی نصف امکاناتتو نداره اینجوریه ، همیشه ناراحت میشدم شرایطی که من داشتم ایجاب میکرد درس بخونمو به چیزی فکر نکنم بعدش همیشه اون کلمه امکانات تو مغزم علامت سوال بود چه امکاناتی دارن من ندارم؟بعد بچه هاشون با من بازی نمیکردن میگفتن همش تقصیر توهه ......................................... خب این یک امرطبیعیه برای انسان و ذاتش من خودم آره یه زمانی توی درس حسادت کردم و اونهایی که حقشون نبوده نمره های بیشتری گرفتند...حرصم خوردم...... یک بارم نمره یکی از درسام 20شد یه همکلاسی داشتم میخواست از حسادت بکشتم ولی خب شانس نیاورد این حسادت سر نمره رو نمیتونم درک کنم اینقد ناراحت میشم صمیمی ترین رفیقت بخاطر نیم نمره بالاتر یا بایین تر حسودی میکنه الان دقت کنی هیچ کی حسود نیست فقط من حسودم 4 لینک به دیدگاه
partow 25305 اشتراک گذاری ارسال شده در 26 دی، ۱۳۹۰ گاهی لجم میگره ... من پروژه انجام میدم با یه بدبختی ... بعد یه نفر میره پروژه آماده از دوستش میگیره ... منم حسودیم میشه ... "گاهی وقت ها داشته هایت بیشتر از ادعایی است که برنده ها دارند " 5 لینک به دیدگاه
sadafv 6584 اشتراک گذاری ارسال شده در 26 دی، ۱۳۹۰ sefid barfi : چرا ما "آدمها هیچ گاه هیچی نمیتونه راضیم کنه؟ حتی اگر در بالاترین مقام هم باشیم بازم یجورهایی زورمون میاد مثلا فلانی چرا دراون جایگاه قرار داره این که هیچی راضیمون نمی کنه با این که حسادت کنیم فرق می کنه به نظرم!وقتی که آدم از خودش راضی نباشه دلیل نمی شه به دیگران حسادت کنه. من خودم رو با خودم می سنجم و البته کارهای مثبت دیگران رو هم می بینم و سعی می کنم از اون ها ایده بگیرم برای بهتر شدن اما نسبت بهم حسادت زیاد بوده!حتی در موقعیت هایی که خودم رو اصلا در شرایطی نمی دیدم که لایق اون حسادت باشم!و خیلی دلم می گرفت وقتی این حسادت ها-که در پی اش باعث می شد حتی گاهی جزوه هایی که استاد به همه می داد رو بهم ندن و ...- از طرف دوستام پیش می اومد! اما هروقت بهم حسادت می کنن پیش خودم می گم لابد اونقدر کاری که انجام دادم خوب بوده که باعث این شده و از همین استفاده می کنم تا اگه یه موقع نسبت به کسی این حس رو پیدا کردم می گم آیا واقعا کار خوبی انجام داده و لایق این حسادته هست؟!اگر هست حسم رو به غبطه و بعد افتخار به آن فرد تغییر می دم اگر هم نه کلا فراموش می کنم! نمی تونم بگم حسود نیستم!هستم اما در یک مدت کوتاه دیدم رو عوض می کنم و موضوع رو طور دیگه ای می بینم!(و البته زیاد تجربه کردم این موقعیت رو) 3 لینک به دیدگاه
Avenger 19333 اشتراک گذاری ارسال شده در 26 دی، ۱۳۹۰ کلا حس قدرت طلبی به نظر من باعث این موضوع میشه ادم همش میخواد قوی تر بشه 3 لینک به دیدگاه
saba mn 20993 اشتراک گذاری ارسال شده در 26 دی، ۱۳۹۰ منم بعضی وقتا اینجوری میشم اما خیلی کم .....بیشتر سعی میکنم به چیزایی که دارم و بقیه ندارن افتخار کنم این باعث میشه حسادت رو فراموش کنم......... 3 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده