peyman sadeghian 30244 ارسال شده در 28 تیر، 2011 سلام دوستان موضوع این هفته مربوط به سؤالی میشه که شایدواسه خودتون هم پیش اومده باشه! که آیاوالدین اشتباه نمیکنند؟ قطعااشتباه میکنند!امااگه اشتباهی کنندکه درسرنوشت خانواده مؤثرباشه چی؟ مافرزندان خانواده بایدساکت بنشینیم واعتراض وانتقادی نکنیم؟ یااینکه ماهم حق انتقادواعتراض به والدین روداریم؟ بهترین روش واسه اینکاربدون شکستن حرمتهادرخانواده به نظرشماچیه؟ چطورمیشه به والدین انتقادکردبدون اینکه به اونابی احترامی کرده باشیم؟ منتظرنظرات شماهستیم:rose:: 22
Cinderella 9897 ارسال شده در 28 تیر، 2011 خيلي موضوعه خوبي رو مطرح كرديد من واقعا با اين قضيه خيلي مشكل دارم... به خاطره واكنش و جبهه گيري هاي تندي كه مامانم ميكنه يا نبايد انتقاد كنم يا اگه بكنم با بي احترامي همراهه:pichak29: به نظر من به خصوص با پدر و مادرهايي كه فك مي كنن حرفشون درست ترين چيزه بايد خيلي ملايم انتقاد كرد يعني بايد بهشون نشون بدي كه من حرفت رو قبول دارم كاملا درسته ولي مثلا اگه اينطوري باشه خيلي بهتره اگه اينطوري باشه خيلي مفيد تره...:wubpink: من خيلي دوست دارم نظره همرو بدونم چون واقعا به دردم ميخوره :wubpink: ممنون:wubpink: 12
soil eng 17164 ارسال شده در 28 تیر، 2011 به موضوع خوبی اشاره کردی دستت درد نکنه بنظر من بهترین راه واسه حل این تیپ مشکلات اینه که سعی نکنیم نظر خودمونو بهشون تحمیل کنیم بلکه باید با دلیل و منطق نشون بدیم که اشتباه از اوناست! این در صورتی عملی میشه که هر دو طرف جنبه مذاکره داشته باشن(هم والدین هم خودمون) باید نشون بدیم همونقدر که ما به ارزش و طرز تفکر اونا احترام قائلیم(تفاوت نسل) انتظار احترام متقابلم داریم. من همه اینارو کردم نتیجه شم دیدم ! شمام بکنین حتما میبینین با داد و فریاد و قلدری چیزی حل نمیشه :icon_pf (34): 10
جوجه کوچولو 222 ارسال شده در 28 تیر، 2011 مشکل من با مادرمه آخه اون فکر می کنه من هنوز بچه ام و مثل بچه ها با من رفتار می کنه و به همین خاطر انتقادهای خودم رو از طریق پدرم که تاثیر بسیاری رو رفتار کل خانواده داره به گوش مادرم می رسونم و چون پدرم این انتقاد رو می گه یعنی با نظر من موافقه و به همین خاطر مادرم در اکثر موارد قبول میکنه 9
Mr. Specific 43573 ارسال شده در 28 تیر، 2011 من خواستم جواب بدم ولی واقعا نتونستم!!!! من که همیشه همینطوری انتقاد میکنم به کسی هم بر نخورده 9
afa 18504 ارسال شده در 28 تیر، 2011 امااگه اشتباهی کنندکه درسرنوشت خانواده مؤثرباشه چی؟ در سرنوشت خانواده همه در تصمیم گیری سهیم هستند مافرزندان خانواده بایدساکت بنشینیم واعتراض وانتقادی نکنیم؟ هیچکس مبرا از اشتباه نیس ..... در گفتگوهای خانوادگی هر کسی باید ازادانه نظر خودش رو اعلام کنه ........ خیلی مواقع علاوه بر کم تجربگی من نظر من رو جهت انجام کاری اعمال کردن یااینکه ماهم حق انتقادواعتراض به والدین روداریم؟ اگه اعتراض با حفظ احترام و در محیطی صمیمی باشه موثر واقع میشه ............... در خیلی موارد هم پیش خواهد آمد که والدین اعتنایی به نظرات فرزند خود ندارند ( به دلیل کم تجربه بودن ، کم سن بودن و یا اینکه نمیخوان دخالت بدن ....) اما مطمئنا جنجال کارساز نخواهد بود ........... اگه با گفتگو مساله حل نشد .... میشه با عمل درست خود نشون بدیم که درست فکر میکنیم .... نهایتا سکوت !!!! 10
afa 18504 ارسال شده در 28 تیر، 2011 چطور به فرزندانمان اعتماد کنیم؟ علت تضاد بین فرزندان و والدین چیست؟ چرا برخی فرزندان از والدین خود متنفر می شوند؟ 8
shirin.agro 6340 ارسال شده در 28 تیر، 2011 ممنون بابت تاپیک حرفی برای گفتن ندارم... چون راحت انتقاد می کنم و حرفامو می گم یه جور احترام متقابل و رابطه ی دوستی هست بینمون... 7
partow 25305 ارسال شده در 28 تیر، 2011 در بعضی مواقع باید ساکت نشست و حرفی نزد... مثلاً واسه تعیین رشته تحصیلی، واسه پدرِ من مهم نیست چی دوست دارم ... مهم بازار کار فلان رشتست ... تا 100 سال هم مخالفت کنم نتیجه نمیده ... پس باید سکوت کرد ... حق داریم انتقاد یا اعتراض کنیم... ولی به شرطی که اعتراضمون نتیجه داشته باشه ... و اما در اخر روشی پیدا نکردم ... 7
fahime.falahzade 689 ارسال شده در 28 تیر، 2011 خيلي موضوعه خوبي رو مطرح كرديد من واقعا با اين قضيه خيلي مشكل دارم... به خاطره واكنش و جبهه گيري هاي تندي كه مامانم ميكنه يا نبايد انتقاد كنم يا اگه بكنم با بي احترامي همراهه:pichak29: به نظر من به خصوص با پدر و مادرهايي كه فك مي كنن حرفشون درست ترين چيزه بايد خيلي ملايم انتقاد كرد يعني بايد بهشون نشون بدي كه من حرفت رو قبول دارم كاملا درسته ولي مثلا اگه اينطوري باشه خيلي بهتره اگه اينطوري باشه خيلي مفيد تره...:wubpink: من خيلي دوست دارم نظره همرو بدونم چون واقعا به دردم ميخوره :wubpink: ممنون:wubpink: سلام عزیزم...:icon_pf (44):خوبی؟ولی چه جوری میشه بهشون بفمونی که حرف شمادرستره درحالی که هنوزبچه حسابت میکنن ویه این باورنرسیدن که توهم بزرگ وصاحب اختیارشدی....من که به شخصه...توخانواده نظرنمیدم...چون بی پرده بگم خیلی به نظرم مخصوصا خلاف نظرمامانم باشه...اهمیتی داده نمیشه......بزرگترین مشگل من باخانوادم اینه که همشون فک میکنن من هموزبچم ونمیتونم مث اونافک کنم.....اگرهم بخوام نظری بدم.....البته همون جوری که گفتی بهشون نشون بدم...که حرف من درست تره....به من میگن هنوزبه سنی نرسیدم که بتونم نظرخوبی بدم..یامیگن توخودتوباماکه 30سال ازت بزرگتریم مقایسه میکنی؟؟؟؟؟؟اون موقس که من ناراحت میشم نظرم روبی پرده وباناراحتی میزنم.......بعدش به من (درکمال ناراحتی میگم این حرفو.میگم)..برچسب پرخاشگری وبی احترامی به والدین زده میشه ومن اصلا اینو دوس ندارم.........هی........من مامانم وبابامو دوس دارم ...امانمیتونم درکشون کنم....واین بزرگترین مشکل منه...... 4
fahime.falahzade 689 ارسال شده در 28 تیر، 2011 به موضوع خوبی اشاره کردی دستت درد نکنه بنظر من بهترین راه واسه حل این تیپ مشکلات اینه که سعی نکنیم نظر خودمونو بهشون تحمیل کنیم بلکه باید با دلیل و منطق نشون بدیم که اشتباه از اوناست! این در صورتی عملی میشه که هر دو طرف جنبه مذاکره داشته باشن(هم والدین هم خودمون) باید نشون بدیم همونقدر که ما به ارزش و طرز تفکر اونا احترام قائلیم(تفاوت نسل) انتظار احترام متقابلم داریم. من همه اینارو کردم نتیجه شم دیدم ! شمام بکنین حتما میبینین با داد و فریاد و قلدری چیزی حل نمیشه معذرت میخواما....ولی چه طورمیشه یه نظرتو بدو ندعوا وبدون دادوبی دادحل کنی .درحالی گه هنوزبچه حسابت میکنن...وواسه برخی ازحرفهات تره هم خوردنمیکنن؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟:banel_smiley_4::banel_smiley_4::banel_smiley_4: 3
fahime.falahzade 689 ارسال شده در 28 تیر، 2011 من خواستم جواب بدم ولی واقعا نتونستم!!!!من که همیشه همینطوری انتقاد میکنم به کسی هم بر نخورده میتونم بپرسم چه جوری انتقادمیکنی؟؟؟؟؟میتونی بپرسم چند سالته....فرزنداول هستی یا تک فزندی؟...همهی انها توبه استقلال شناختن ورسمیت شناختن شماخیلی خیلی اثرداره.......میدونستی؟ 1
fahime.falahzade 689 ارسال شده در 28 تیر، 2011 چطور به فرزندانمان اعتماد کنیم؟ علت تضاد بین فرزندان و والدین چیست؟ چرا برخی فرزندان از والدین خود متنفر می شوند؟ همش به خاطرتفاوت سنی زیاده...یها به عبارتی تفاوت نسل.........چون ماباوالدینمون تارفت سن داریم...درنتیجه عقاید همونمیفهمیم...همودرک نمیکنیم...این بدترین چیزه...مثلاخود من...نه مامانم منودرک میکنه نه من اونو...وهمیشه باهم بحث داریم........ 1
peyman sadeghian 30244 مالک ارسال شده در 28 تیر، 2011 باسلام خدمت دوستان عزیز لطفاسعی کنیددرروند موضوع پست بزنیدچون اگه پستی روندموضوع روتغییربده حذف خواهدشد.لطفادقت بیشتری داشته باشیدازموضوع که انتقاد فرزندان ازوالدین : هست خارج نشید.باتشکر 1
peyman sadeghian 30244 مالک ارسال شده در 28 تیر، 2011 معذرت میخواما....ولی چه طورمیشه یه نظرتو بدو ندعوا وبدون دادوبی دادحل کنی .درحالی گه هنوزبچه حسابت میکنن...وواسه برخی ازحرفهات تره هم خوردنمیکنن؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟:banel_smiley_4::banel_smiley_4::banel_smiley_4: به نظرمن شمامشکل روکمی دررفتارخودتون هم جستجوکنیدشایدشمانتونستی خودت روبه عنوان یه فردبزرگسال وکامل به خانواده ثابت کنی نمیشه یه طرفه به قاضی رفت؟آیاتابحال به صورت منطقی بااوناصحبت کردی؟آیااصلاازشون مسؤولیت های بزرگ قبول کردی؟من یقین دارم اگه کاملاجدی ودوستانه بااوناصحبت کنی مشکل حل میشه بیخودی نیست میگن بازبون خوش میشه مار روازسوراخش بیرون کشید : میتونم بپرسم چه جوری انتقادمیکنی؟؟؟؟؟میتونی بپرسم چند سالته....فرزنداول هستی یا تک فزندی؟...همهی انها توبه استقلال شناختن ورسمیت شناختن شماخیلی خیلی اثرداره.......میدونستی؟ همش به خاطرتفاوت سنی زیاده...یها به عبارتی تفاوت نسل.........چون ماباوالدینمون تارفت سن داریم...درنتیجه عقاید همونمیفهمیم...همودرک نمیکنیم...این بدترین چیزه...مثلاخود من...نه مامانم منودرک میکنه نه من اونو...وهمیشه باهم بحث داریم........ چراواسه یه بارم که شده نمیگی شایدتقصیرازخودم باشه؟چراشماسعی نمیکنی پدرومادرخودت رودرک کنی؟هرچی باشه اوناوالدین شماهستندواحترام والدین همسطح احترام به خداست وواجب. 2
afa 18504 ارسال شده در 29 تیر، 2011 معذرت میخواما....ولی چه طورمیشه یه نظرتو بدو ندعوا وبدون دادوبی دادحل کنی .درحالی گه هنوزبچه حسابت میکنن...وواسه برخی ازحرفهات تره هم خوردنمیکنن؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟:banel_smiley_4::banel_smiley_4::banel_smiley_4: شما باید با رفتار خودت به والدینت ثابت کنی به حدی رسیدی که بتونی تو تصمیمات بزرگ و کوچیک اظهار نظر کنی ............ من خودم گاهی با پدرومادرم اختلاف نظر داشتم ............ اما بیشتر مواقع بهم اعتماد کردن و گذاشتن برای خودم تصمیم بگیرم و حتی در مسایل همه خانواده با من مشورت کنن ......... در صورتی که نسبت خواهر بزرگتر من این برخورد رو ندارن ......پس سن زیاد دخیل نیست 2
Waffen 15118 ارسال شده در 29 تیر، 2011 معمولا در خانواده ی ما رسمه که هر زمان هر تصمیمی قراره گرفته بشه تمام اعضای خانواده باید نظر بدند و بعد به یک توافق کلی برسیم... بیشتر مواقع هم به یک میانه ای میرسیم که همه باهاش موافقند و نظر همه رو به شکلی جلب میکنه... من هرگز با خانوادم از این لحاظ مشکلی نداشتم... همیشه هم در نهایت تصمیم خودم بوده که عملی شده و اونها هم پشتیبانی کردند البته تا جایی که از دستشون بر میومده... فکر نمیکنم دلیلی داشته باشه که خانواده ها با حرف منطقی برخورد بدی بکنند... 2
peyman sadeghian 30244 مالک ارسال شده در 29 تیر، 2011 معمولا در خانواده ی ما رسمه که هر زمان هر تصمیمی قراره گرفته بشه تمام اعضای خانواده باید نظر بدند و بعد به یک توافق کلی برسیم... بیشتر مواقع هم به یک میانه ای میرسیم که همه باهاش موافقند و نظر همه رو به شکلی جلب میکنه... من هرگز با خانوادم از این لحاظ مشکلی نداشتم... همیشه هم در نهایت تصمیم خودم بوده که عملی شده و اونها هم پشتیبانی کردند البته تا جایی که از دستشون بر میومده... فکر نمیکنم دلیلی داشته باشه که خانواده ها با حرف منطقی برخورد بدی بکنند... خداروشکرکه این مشکل درخانواده شماریشه کن شده.پیشنهادشمابرای سایرافرادکه بااین مشکل مواجه هستندچیه؟به نظرشماچطورمیشه نسبت به اشتباهات والدین اظهارنظرکردبدون هیچ توهین واهانتی؟ 2
Waffen 15118 ارسال شده در 29 تیر، 2011 خداروشکرکه این مشکل درخانواده شماریشه کن شده.پیشنهادشمابرای سایرافرادکه بااین مشکل مواجه هستندچیه؟به نظرشماچطورمیشه نسبت به اشتباهات والدین اظهارنظرکردبدون هیچ توهین واهانتی؟ من متوجه توضیح دقیق توهین و اهانت نمیشم... اگر اهانت یعنی برخورد بد و بی ادبی خوب اون به شخصیت بچه ها برمیگرده که چطوری رفتار کنند... اصلاحش هم فکر میکنم ساده باشه... هر فردی اگر از مشکلات روانی رنج نبره میتونه رفتار و گفتار خودش رو طوری کنترل کنه که به دیگران توهین نشه... ولی اگر منظور این هست که کلا هر زمان فردی با پدر مادرش مخالفت میکنه این توهین و اهانت محسوب میشه و کلا خود عمل عدم موافقت با نظر بزرگتر بد هست خوب این برمیگرده به مشکل پدر و مادر... ببینید بنده وقتی میگم ما در خانواده رسم و قانونمون این هست که برای کارها مشورت میکنیم و نظر همه رو میخوایم و براساس اون عمل میکنیم منظورم این نیست که این رفتار همینطوری وچود داشته در خانواده و جزو فرهنگ بوده... این رو به وجود آوردیم... هر زمان که هر تصمیمی قراره گرفته بشه و من باهاش مخالفم میشینم و با دلیل و منطق نشون میدم چرا اینکار غلطه و به چه دلیلی نباید انجام بشه... در حقیقت اون چیزی رو که پدر مادرم نتونستند ببینند سعی میکنم روشن کنم... مسلما وقتی برای حرفم دلیل و مدرک داشته باشم و با منطق جلو برم راهی برای رد کردن حرفم وجود نداره... پدر مادر هم چون میدونند برخورد غیر منطقی بازخورد بدی داره همیشه قبول میکنند... این کار ما هست که اگر فرهنگی وجود نداره اون رو بسازیم... چه در جامعه و چه در خانواده... 2
ارسال های توصیه شده