معماری روز

[.FatiMa 36559]

[TABLE=width: 0%]

[TR]

[TD=colspan: 3]

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=bgcolor: #cdcdcd]

[/TD]

[TD=align: center] اولين خانه در نتيجه فعاليت هاي رقابتي سازمان يافته يك روزنامه بود و معمار مشهور تادائوآندو را به مراجعين معرفي مي كرد . اين خانه به مساحت 4 × 4 به طور كامل با نيازمنديهاي محيط وفق داده شده است . يك عامل مهم در پروژه زمين لرزه ها بود كه موجب خرابي زياد در ناحيه شد . موقعي كه اولين خانه به پايان رسيد . مشتري دوم از آندو خواست خانه اي مشابه در همسايگي آن بسازد . در تقاضاي دومي ، معمار قادر به تكميل ايده اصلي اش از دوخانه بود اما هيچگونه صحبتي با دو مشتري راجع به افكار و ايده هايش نكرد . دو ساختمان در كنار ساحل درياي هيوكو در كناره بندر تجاري كوبه واقع مي باشد . هرخانه در يك طرح و نقشه 4 × 4 متر با يك شرايط وي‍ژه در زمان طراحي ساختمانها قرار دارد . هر واحد از يك بلوك بتوني به عنوان يك برج نور ( فانوس دريايي ) در امتداد چشم انداز دريا به نظر مي رسد . اولين خانه با چهار ابعاد حداقلي از كف تقريبا 4 × 4 متر دارد در عوض از لحاظ ارتفاع داراي زير زمين ، طبقه هم كف و سه طبقه ديگر مي باشد . خانه دوم موقعي كه ما دسترسي هاي عمودي آن را بررسي مي كنيم از خانه اول متفاوت مي شود . درحالي كه خانه اول داراي 5 پله مي باشد . خانه دوم يك آسانسور دارد . تفاوت ديگر بين آنها موادي هستند كه در آن بكار رفته اند . اولين خانه صرفا با بتون ساخته شده در حالي كه دومين خانه از چوب بنا به تقاضاي مشتري بكار رفت . هر طبقه از خانه براي فعاليت مختلف بكار مي رود . انباري در زير زمين ، دسترس و سرويس طبقه هم كف ، اتاق خواب در طبقه اول ، اتاق مطالعه در طبقه دوم ، آشپزخانه و اتاق غذا خوري در طبقه بالا بكار رفته است . فضاها تقريبا به سه جانب محدود شده اند درحالي كه آنها در امتداد طبقه چهارم به روي دريا باز مي شوند . [/TD]

[TD=bgcolor: #cdcdcd]

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[TABLE]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

خانه 4×4 _ تادائو اندو

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

خانه 4×4 _ تادائو اندو

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

خانه 4×4 _ تادائو اندو

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

خانه 4×4 _ تادائو اندو

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

خانه 4×4 _ تادائو اندو

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

خانه 4×4 _ تادائو اندو

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

خانه 4×4 _ تادائو اندو

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

خانه 4×4 _ تادائو اندو

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

خانه 4×4 _ تادائو اندو

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[.FatiMa 36559]

[TABLE=class: BorderBox]

[TR]

[TD=align: center][TABLE]

[TR]

[TD=align: center][TABLE=width: 0%]

[TR]

[TD=colspan: 3]

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=bgcolor: #cdcdcd]

[/TD]

[TD=align: center]

مدرسه ي ساخته ی دست انسان – متي METI ؛2004 -2006 ؛ رودراپور Rudrapur- بنگلادش ؛آنا هرينگر و ايك روزواك ؛

بررسي اجمالي؛ در سال 2002 دانشجويان معماري آنا هرينگر و چند تن از همكلاسي هايش در دانشگاه هنر لينتس Linz تحليلی جامع از ساختار مدني و اقتصادي روستاي بنگلادش رودراپور را اداره نمودند. آنها فقدان آموزش را براي روستاييان شناسايي كردند ، و در پاسخ ، هرينگر Heringer مدرسه ي ساخته ي دست انسان را ، در پايان نامه ي كارشناسي ارشدش، طراحي كرده است. در سال 2004 او به سازمان هاي محلي غير دولتي كه در حال حاضر مدرسه اي را در روستا بهره برداري مي كنند ، نزديك شد. آنها طرح او را به عنوان چارچوبی براي توسعه تصويب كردند. پس از يكسال برنامه ريزي و جمع آوري آنها زمين پروژه را در سال 2005 تحت هدايت هرينگر و معمار برلين، ايك روزواگ Eike Roswag ، كسي كه مديريت ساخت و ساز را به عهده گرفت، بازنمودند.

ساختمان عمدتا از خاك ، مصالح ساختماني سنتي اين منطقه، ساخته شد. وهرينگر رس و شن و ماسه و ني محلي را براي افزايش دوام به آن اضافه نمود . تعدادي بهسازي بر روي ساختمان سنتي محلي ،مانند فنداسيون آجري براي تقويت ساختار و مانع رطوبتي پلاستيكي بين فونداسيون و ديوار نشان داده شده بود. كارگران ساكن غير ماهر، فن ساختمان واجراي تقريبا تمام عمارت را آموزش ديده بودند. در مدرسه ي تكميل شده ، ضخامت ديواره هاي خاكي سه طبقه كف كلاس و سيستمي از غارهاي بازي براي دانش آموزان را محصور مي كنند ؛ طبقه ي دوم داراي كف خاكي و ديوارهاي روشن و با نمای مشبك خيزران است. بافت هاي محلي با رنگ روشن اضافه شده اند.اين مدرسه با رويكرد نو آورانه روشها و مواد سنتي ، علاقه در معماري و تنظيم استانداردهاي ساختماني منطقه اي جديد را تهييج نمود .

معمار ؛آنا Heringer از دانشگاه هنر و طراحی صنعتی لینتس Linz در سال 2004 فارغ التحصیل شد ،با دیپلم پروژه خود "مدرسه دست ساز در بنگلادش " پس از اتمام پروژه ي ساختمان در همکاری با ايك روزواگ Roswag Eike ، او برنامه ريزي كرد و مدرسه حرفه اي انجمن و پروژه هاي دست ساز در مسكن روستايي بنگلادش را ساخت. از سال 2008 او به عنوان استاد مدعو در دانشگاه هنر و طراحي صنعتي لينز و مدير مسكن باس BASE ، استوديو پروژه براي ساختمان در كشورهاي در حال توسعه، بوده است. در سال 2010 او موفق به دريافت كانديدايي استاد افتخاري كرسي يونسكو "‌معماري خاكي Earthen Architecture " شد. مركز توجه كارهاي او آموزش به معماران جوان از طريق سخنراني هاي مختلف و كارگاه هاي عملي است. ايك روزواگ Eike Roswag معماري را در دانشگاه فني برلين خواند. در سال 2003 ، همراه با همكاران خود ،" مهندسين معمار زيگرت روزواگ سيلر Ziegert Roswag Seiler Architekten Ingenieure" واقع در برلين را تاسيس نمود. او به عنوان يك متخصص در ساختمان هاي خاكي و مصالح ساختماني طبيعي ، چندين پروژه در زمينه هاي ملي و بين المللي را تحقق بخشيد. از آنجا كه مشاركت وي در پروژه هايی در مكزيك با دانشگاههاي فني برلين ،و توسعه ي همكاري به بخش مهمي از كارهاي او تبديل شده است.

[/TD]

[TD=bgcolor: #cdcdcd]

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD] [TABLE]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

منظره ي بيروني ؛ يكي از اهداف هرينگر ، اثبات پايداري و دوام ساختمان دو طبقه كه ميتوان آنرا با خاك- ارزان ترين و در دسترس ترين و سازگار با محيط زيست - در مناطق روستايي بنگلادش ساخت، بود. شالوده ي بتني مدرسه ديوارهاي خاكي حجيم طبقه ي همكف را تحمل مي كند ، كه آن هم به نوبه ي خود ديوارهاي خيزران سبك طبقه ي دوم را نگه مي دارد. هريك از دو طبقه ي ساختمان شخصيت متمايز خود را دارند و مدرسه به طور كلي با محيط اطراف خود تركيب مي گردد.

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

پلان طبقه همكف ؛ ديوارهاي طبقه ي همكف مدرسه از مخلوطي از خاك، شن و ماسه ساخته شده است. لزوما ستبر، آنها فضاي داخلي را تنظيم كرده اند، و به عنوان يك حائل در برابر تغييرات دما و رطوبت عمل مي كند. حالت شكل پذيري مواد به هرينگر براي ايجاد غار – مانند خلوت گاهي براي بازي دانش آموزان در ديوار پشت ساختمان- الهام بخشيد.

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

پلان طبقه ي فوقاني

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

غار طبقه ي همكف

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

منظره ي ساخت وساز

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

پلان ؛ از زمان تكميل مدرسه ي ساخته ي دست بشر-متي در سال 2006، هرينگر و تيم او ، مدرسه اي حرفه اي براي متخصصين برق -2- و خانه هاي دو-سه طبقه اي خانوادگي در رودراپور -3- ساخته اند ، كه عمدتا با همان روش ساخت و ساز است. به طور سنتي ، ساختمانها در رودراپور يك طبقه ارتفاع دارند، اما ساختمانهاي هرينگر همگي در دو طبقه ساخته شده است. اين به كاربردن فضاهاي عمودي ، ردپاي ساختمان را به حداقل مي رساند ،و تعدادي زمين براي استفاده ي كشاورزي آزاد مي گردد.

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

نماي شرقي

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

نماي غربي

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

نماهاي شمالي و جنوبي

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

منظره ي خارجي

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

منظره ي ساخت و ساز

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

كلاس طبقه ي فوقاني

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

اسكچ هاي نما

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

برش

 

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[/TD]

[TD]

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[.FatiMa 36559]

[TABLE=width: 0%]

[TR]

[TD=colspan: 3]

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=bgcolor: #cdcdcd]

[/TD]

[TD=align: center]

مترو كابل Metro Cable ؛2007-2010 ؛كاراكاس Caracas ، ونزوئلا Venezuela ؛ شهر- مخزن انديشه Urban-Think Tank ؛

تپه هاي اطراف مركز شهر كاراكاس به مدت طولاني مقر باريو،سكونت گاه هاي غير رسمي ساكن شده ، توسط هجوم مداوم مهاجران روستايي و فقير بوده است . تخمين زده مي شود كه حدود 60 درصد ساكنان پنج ميليوني شهر در چنين جوامعي زندگي مي كنند، اما با توجه به وضعيت غير قانوني آنها ، اين مناطق هرگز به طور رسمي در ارتباط با حمل و نقل عمومي و ساير خدمات مدني نبوده است. در نتيجه تقسيمات اجتماعي سخت ظاهري بين دو بخش شهر وجود داشته است. در سال 2003 معماران آلفردو بريلمبرگ Alfredo Brillembourg و هوبرت كلامپنر Hubert Klumpner ، شركت "شهر – مخزن انديشه Urban-Think Tank " را بنا نهادند، و طرحی براي شهر جهت ساخت يك سيستم ترامواي برقي متصل كننده باريو با سيستم حمل و نقل عمومي در كاراكاس ساختند. اين طرح، نتيجه ي نظر سنجي محل ، كارگاه هاي آموزشي جامعه ، و ديگر كارهاي ميداني بر روي زمين توسط معماران مي باشد ، تمركز بر روي سيستم ترامواي برقي، كه ليكن سيستم متصل برقي ساختمان ها خوانده مي شود – سازه ها به هر ايستگاه برنامه هاي فرهنگي و تفريحي متصل شده است . ايده، حركتی اساسي از استراتژي برنامه ريزي رسمي است كه رفته رفته به دنبال پيوند باريو با بقيه شهر با ايجاد خيابان هاي سطح جديد، بود.ساخت جاده در باريو مستلزم از دست دادن خانه هاي بسياري خواهد بود؛ سيستم ترامواي برقي با حداقل دخالت و به انتخابي براي بافت موجود درآمده است.

رئيس جمهور هوگو چاوز شخصا از اين طرح استقبال و سرمايه اي مشترك در مه 2006 بين دولت و يك مهندس واگن اتريشي براي شروع اجراي آن راه اندازي نمود. اولين خط اجرا شده ي ترامواي برقي ، با پنج ايستگاه ، در باريو سن آگوستين barrio San Agustín به كار مي رود ؛ سرويس منظم در ژانويه ي 2010 آغاز شد. برخي عناصر اين پروژه ي به شدت سياسي، تغيير يافته يا هنوز تحقق نيافته ، اما اين پروژه براي كمك به تغييرات تدريجي در ساختار اجتماعي كاراكاس ادامه خواهد داشت. "شهر- مخزن انديشه Urban-Think Tank " يك سابقه ي جديد براي توسعه در شهر بي قاعده آغاز كرد.

معمار؛ " شهر- مخزن انديشه Urban-Think Tank " در كاراكاس در 1993 توسط آلفردو بريلمبرگ Alfredo Brillembourg تاسيس شد ،و در 1998 او به هوبرت كلامپنر Hubert Klumpner پيوست. بريلمبرگ از دانشگاه كلمبيا ، نيويورك ، در سال 1986 و كلامپنر از دانشگاه هنرهاي كاربردي در وين در سال 1993 فارغ التحصيل شدند. "شهر- مخزن انديشه" استوديواي چند رشته اي با تمركز بر تحقيقات مبتني بر شهرسازي و توسعه ي استراتژي هاي عملي براي ارتقا اسكان غير رسمي است. با تحصيلات تكميلي دانشكده معماري دانشگاه كلمبيا ، بريلمبرگ و كلامپنر ،مدل زندگي پايدار شهري را به عنوان يك استوديو پژوهش و برنامه ريزي كه در ارتباط با طراحان ، معماران و دانشجويان هست را تاسيس نمودند. در سال 2010 بريلمبرگ و كلامپنر منصوب كرسي معماري و طراحي شهري در اي تي اچ ETH – موسسه ي تكنولوژي فدرال سويس Swiss Federal Institute of Technology – در زوريخ Zurich شدند. "شهر- مخزن انديشه " دفاترش را در كاراكاس و سائو پائولو São Paulo داير نمود.

[/TD]

[TD=bgcolor: #cdcdcd]

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[TABLE]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

ديد به ترامواي برقي از زمين

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

در درون كابين ميان لاسيبا LaCeiba و ال مانگويتو El Manguito ، به شرق بسوي لا سيبا نگاه كنيد.

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

بيرون ايستگاه سن آگوستين

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

درون ايستگاه لاسيبا

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

ديد از ايستگاه ال مانگويتو به سوي شهر

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

ديد از ايستگاه ال مانگويتو به سوي شهر

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

پرسپكتيو سايت با دياگرام هاي حمل و نقل؛ با توجه به پيچيدگي پروژه، پشتيباني گسترده امري ضروري بود؛ آن تنها ميتواند با پشتوانه قوي سياسي موفق شود. معماران رويكردي يكپارچه داشتند، اقدام به طراحي سيستمي كه براي ساكنان باريو مفيد خواهد بود و توسط شهر پذيرفته شده است. آنها جامعه را در اين فرايند ، از طريق برگزاري كارگاههاي آموزشي، جلسات گروه و نشست عمومي به كار گرفتند.

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

اسكچ كانسپت ؛ اسكچ هاي اوليه ي اين پروژه يك فرض از بنيان اين پروژه را ارائه مي كند ، و ايجاد خيابان هاي جديد در باريو يك راه حل مناسب براي جدايي از بقيه ي شهر نيست.

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

اسكچ كانسپت؛ ايستگاه هاي متراكم و عمدتا مدولار، ساخته شده از قطعات فولاد و بتن پيش ساخته – كه حتي ميتواند در متراكم ترين محلات نيز مستقر گردد.

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

سيستم مترو كابل

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

ايستگاه لا سيبا

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

ايستگاه مركزي پاركو

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

باشگاه ورزشي عمودي

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

خانه ي در حال رشد

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

اسكچ از پلان كلي

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

منظره ي هوايي از كاراكاس با باريو سن آگوستين در سمت راست

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

شناخت گرافيكي؛ "شهر-مخزن انديشه" از بار Baur براي طراحي سيستمي نشانه اي براي ترمواي برقي، ايستگاه ها و ساختمان هاي متصل به برق دعوت نمود. پيشنهاد وي نمايان نمودن نوارهاي روشن رنگي پلي كربنات متصل شده به نماي ساختمان و مسيرهاي عابر پياده رنگي كه علائم راهنمايي هر ايستگاه است، بود. بخشهايي از اين طرح پر جنب و جوش گرافيكي در نهايت ممكن است تحقق يابد ، اما بسياري از ايده ها توسط دولت شهر سازوار شده است .

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

نقشه كلي از سيستم كابل مترو با خيابان لسيونا Avenida Lecuna

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[.FatiMa 36559]

[TABLE=width: 0%]

[TR]

[TD=colspan: 3]

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=bgcolor: #cdcdcd]

[/TD]

[TD=align: center] خانه ی ارواح به شکل لذت بخش و شبح واری با طراحی شرکای قدیمی برداگر و پیوس هم زمان با جشن هالووین در فرانسه بازگشایی شد. این مکان سابقاً یک زندان, سپس یک مدرسه و اخیراً یک خانه ی تدفین بوده است. این کمیسیون هنرعمومی غیرعادی با یک روکش سفید از پلی استر بسیار فشرده پوشیده شده است. چنانچه به نظر میرسد, قسمت هایی از بنا در حال ذوب شدن است. اسم این خانه به وام از مارسل دوشان و بازی که با واژه ها بر روی برخی از آثارش انجام می داد, بر این سیاق انتخاب شد: A Guest + A Host = A Ghostجستجویی دوگانه درتجسم بخشیدن به ارواحی که وانمودگر بناهای قدیمی بودند. ساختمان تندیس گون Gu(ho)st در مجاورت مرکز هنر معاصردلمه واقع شده است, و در یک کنیسه ی قدیمی واقع در شهری دورافتاده در شمال شرقی فرانسه استقرار یافته است. هزینه ی ساخت کمیسیون هنرعمومی توسط وزرات فرهنگ وارتباطات و حامیان محلی عمومی و خصوصی موجب پدید آمدن یک فضای کاملاً اجتماعی که می تواند لذت بخش باشد, شده است. اتاق تدفین به یک فضای پذیرایی جدید تغییر صورت داده است, جایی که گروه های مدرسه و بازدیدکنندگان دیگری برای برنامه های آموزشی گرد هم آمدند. یک گالری و یک فضای استودیویی الهام بخش در طبقات بالا به منظور دسترسی هنرمندان برای مناسبت های خاص در نظر گرفته شده است. در یک جلسه ی مطبوعاتی برای معرفی اثراین دو هنرمند درباره ی آخرین پروژه شان چنین اظهار نظر کرده اند: به عنوان یک بازتاب فضایی از بیماری جمعی , خانه صرفاً یک مکان مهیج, احساسی و خاطره برانگیز نیست, بلکه به ابزاری میانجی برای مرکز هنر تبدیل شده است.

[/TD]

[TD=bgcolor: #cdcdcd]

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[TABLE]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

خانه ی ارواح

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

خانه ی ارواح

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

خانه ی ارواح

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

خانه ی ارواح

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

خانه ی ارواح

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

خانه ی ارواح

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[.FatiMa 36559]

[TABLE=width: 0%]

[TR]

[TD=colspan: 3]

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=bgcolor: #cdcdcd]

[/TD]

[TD=align: center] این پروژه عبارت از نوسازی خانه ی موجود می باشد و رابطه ی مستقیمی با موجودیت قبلی ساختمان ها (مانند دیوارها، خانه اصلی و اجاق قدیمی) دارد، حتی محیط طبیعی و جایی که درختان نارنج موجود می باشند و سنگ را به طور کامل در سمت جنوب/غرب گسترش می دهد. دخالت تمایل به بالا بردن کیفیت تغییر حالت میان خانه و محیط طبیعی دارد. ساختمان جدید، زبان و مقیاس ساختمان های موجود در یک دوره از دخالت معاصر را، دوباره تفسیر می کند. حجم جدید با ساختاری زمینی از فضاهای باریک و عمودی با یک استخر سقفی مشخص شده است. ارتباط خارجی/داخلی با پنجره های بزرگ در نمای غربی و باز شدگی دقیق در هر دو سمت مشخص شده است، که به عنوان دو ارتباط دهنده به خانه ی اصلی به دو تونل فولادی می باشد، یکی بصری است و دیگری جایی قرار گرفته است که می توان به آن وارد شد. ایده تولید ترکیب ساختمان به گونه ای پایه ریزی شده است که نمایش مثبت و منفی در متریال های خارجی ساختمان را نمایش دهد، باریکه چوب پشت پنجره واقع گردیده و بتن بدون حفاظ تقویت شده است. یک تضاد واضح میان متریال های مصرفی و ساختمان جدید وجود دارد، در اولی متریال و سیستم های ساختمانی سنتی هستند و در دیگری بتن و فلز روی به کار برده شده است.

[/TD]

[TD=bgcolor: #cdcdcd]

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[TABLE]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

پلان موقعیت ساختمان

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

پلان همکف

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

برش از ساختمان قدیم و جدید

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

نمای جنوبی

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

تمای غربی

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

نمای شرقی

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

برش/وال سکشن

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

درختان نارنج در نمای جنوب

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

درختان نارنج در نمای غرب و اجاق قدیمی

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

نمایش متریال ها

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

مدل مطالعاتی سازه سرویس

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

نمایی از فضای داخلی

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

نمایی از فضای داخلی

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[.FatiMa 36559]

[TABLE]

[TR]

[TD=colspan: 3]

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=bgcolor: #cdcdcd]

[/TD]

[TD=align: center]

استیون ما, امسال عنوان بهترین پایان نامه ی کارشناسی ارشد در اس سی آی آرک را کسب کرد. این پروژه بسیار تأثیر گذار بود. عنوان پایان نامه ی او اگزابرانت - فرم های آستانه ای و زیبا شناسی کالوگرافیک نام داشت و استاد راهنمای او در این پروژه هرنان دیاز آلنسو بود. نظراستیون درباره ی این پروژه چنین است: این اثر از نظر شخصی سازی سبکی مفهومی معاصر از سبک است. به واقع پرداختی فاخر از یک ترکیب به هم پیوسته از فرم و عناصر زیباشناسانه می باشد.

این پایان نامه تحقیقی است در این باره که فرم و زیباشناسی چگونه می تواند اثرگذار باشند. هدف دیگر این پایان نامه تکامل یافتن گونه ای جدید, سبکی جدید و یا زیباشناسی جدید از طریق تولید وضعیت های آستانه ای و در حال فروپاشی است. فرم های آستانه ای و در حال فروپاشی یک وضعیت میانجی هستند که به واسطه ی ابهام, گشودگی و تعین ناپذیری تعریف می شوند. وضعیت آستانه ای به یک گذرگاه فانی و موقتی بین وضعیت های آلترناتیو منتج می شود. این اثر یک فرم آستانه ی موقتی است که به جای ایجاد تضاد بین دو فرم درگیر پدید آوردن رابطه بین آنهاست.

این پایان نامه فرمی آستانه ای است که مکرراً رابطه ی بین سیستم ها در خلق فرم های که حداکثر تنش را در رابطه با دیگر فرم ها ایجاد کرده و در یک وضعیت پایدار از گذری ناتمام به تعلیق در آورده است, را متحول می کند. این گذر ناتمام این امکان را فراهم می سازد, که هرکس به ظن خود اصالت را تشخیص دهد. در این روند درک همسان بودگی تا حدی از بین می رود, و مقداری سردرگمی جایگزین آن می شود.

فرم آستانه ای یک وضعیت میانجی از جهشی بی انتها است, که رشدی نامحدود را ممکن می سازد. زیبا شناسی کالوگرافیکال یک زبان سبکی فرمال است که در هماهنگ کردن خوانایی در توالی ترکیب کردن و مخلوط کردن سیستم های فرمال پیچیده به تکامل خواهد رسید. کیفیت فرمال کالوگرافی یک چیدمان فضایی پیچیده را ممکن می سازد که سیالیت خنثی را کنترل می کند. ایده ی فرم های آستانه ای و در حال فروپاشی با ادغام زیباشناسی کالوگرافیکال توانمندی خلق یک وضعیت ماندگار را دارد.

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[.FatiMa 36559]

[TABLE=width: 0%]

[TR]

[TD=colspan: 3]

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=bgcolor: #cdcdcd]

[/TD]

[TD=align: center]

این نمای دوتایی در playa del Rey همیشه ظاهری تندیس مانند نداشت. این بنا که در سال 1956 ساخته شد، با دارا بودن ویژگی چند سطحی، از سوی معمار Eric Owen Moss در سال 1977 نو نما شد و لقب گرفت؛ بر طبق شنیده ها، این لقب "SCI-Arc سریعترین کار ساخته شده" است. تعیین محل صدفی که از ساحل پرتاب شده، در هر توصیف، 3،114 فوت مربع ساختمانی است "که به صورت دونمایی حوزه بندی گردیده است، اما به 3 قسمت تقسیم شده و همه دارای محیط آشپزخانه، حمام مهمان، W/D و شومینه است.

فضای بالا روشن و پر نور و دارای سقفی پر تجمل و چند اشکوبه با 1.5 حمام است، 4عرشه بیرونی و نماهایی به سوی اقیانوس دارد. فضای میانی اتاق های محصور، 1.5 حمام، کف پوش های چوبی با دوام و 2 عرشه ی بیرونی دارد. فضای پایینی 2BR+1.5BA با پاسیوی بیرونی بزرگ را دارا می باشد." مال الاجاره به گونه ای کنترل شده است که با چهار جایگاه پارکینگ و دو گاراژ و دو مسیر سواره به دست می آید. بنایی که آخرین بار در سال 1977 به قیمت 355,50 دلار فروخته شد، اکنون به قیمت 1.925 میلیون دلار متقاضی دارد.

[/TD]

[TD=bgcolor: #cdcdcd]

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[TABLE]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

نمایی از ساختمان

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

فضای داخلی

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

فضای داخلی

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

فضای داخلی

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

فضای داخلی

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

فضای داخلی

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

فضای داخلی

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

فضای داخلی

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

دید از فضای داخلی

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

پاسیوی بیرونی

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

پاسیوی بیرونی

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

پاسیوی بیرونی

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

پاسیوی بیرونی

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

دید به اقیانوس

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

دید به اقیانوس

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[.FatiMa 36559]

[TABLE=width: 0%]

[TR]

[TD=colspan: 3]

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=bgcolor: #cdcdcd]

[/TD]

[TD=align: center]

شقایق دریایی یک اینستالیشن هنر/معماری با هدف آمیختن تجربه ای زیباشناسانه تؤام با تعامل لمسی است - ترکیبی که قاعدتاً در دنیای هنر معاصر محدود به نظر می رسند. هنر اینستال غالباً اشیایی ارزشمند و ستایش برانگیز به چشم می آیند. در صورتیکه آنها به منظور قدردانی از زیبایی زیباشناسانه پدید آمده اند, آنها از جهت برهم کنش انسانی ارائه می شوند.

هستی آنها با هدف دیده شدن خلق می شود, نه لزوماً درک و لمس آنها. بازشناخت تعامل انسان یکی از مهم ترین فاکتورها در خلق تجربه ای غنی است.شقایق دریایی با ایده ی کنش متقابل که یکی از اصلی ترین اهداف طراحی ما در این پروژه بود, اتود خورد. در اولین نگاه به این قطعه بیننده یک شی زیبا و نسبتاً ساده, با حرکتی مواج و نامتراکم که دیوارهایش به هم پیچیده و گوشه هایش صاف و خم شده را نظاره می کند. اما با تعمقی بیشتر, به سان شاخک های راست شده ی یک شقایش دریایی واقعی می ماند. این صفحه در واقع از هزاران میله ی شفاف انعطاف پذیر ساخته شده است. هرکدام از میله ها از درون با پرداختی پیوسته که در عمق بتدریج تغییر می کنند, با هدف خلق اثری مواج نمایان شده اند.

این شکل مواج به منظور برانگیختن یک حس کنجکاوی درباره ی ساخت, کاربرد, لمس پذیری, مصالح و ترویج فرم های متفاوتی از برهم کنش ایجاد شده است. عناصر با تمی تعامل برانگیز در ذهن که تداعی کننده یک دیوار ساده که هم به مثابه یک قلم مو و هم در جایگاه نیمکت هایی که به عنوان نشیمن گاه عمل می کنند,طراحی شدند. در مرکز اینستالیشن یک عنصر میز/تخت مانند, در زیر سایبانی معلق از شاخک های راست شده قرار گرفته است.

[/TD]

[TD=bgcolor: #cdcdcd]

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[TABLE]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

شقایق دریایی

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

شقایق دریایی

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

شقایق دریایی

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

شقایق دریایی

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

شقایق دریایی

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[.FatiMa 36559]

[TABLE=width: 0%]

[TR]

[TD=colspan: 3]

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=bgcolor: #cdcdcd]

[/TD]

[TD=align: center]

اخیرا در تاریخ 24 سپتامبر مراسم باشکوهی برای موسسه ی " باشگاه سوار کاران " ( یکی از قدیمی ترین موسسات هنگ کنگ برای ترویج مسابقات اسب دوانی ) در دانشگاه پلی تکنیک هنگ کنگ برگزار شد . زاها حدید در این مراسم ضمن تبریک به این موسسه بیان کرد : این پروژه (برج نوآوری) برای ما بسیار مهم است، به ویژه آنکه در هنگ کنگ قرار دارد ،شهری که در آن کار من آغاز شده است ، و من همیشه به آن علاقه داشته ام . قرار است در دانشکده ی PolyU یک برج به نام ' برج نوآوری ' واقع در شمال شرقی دانشگاه احداث شود که کار آن از سال 2009 شروع شده است و انتظار میرود تا سال 2013 به پایان برسد .

این برج با 15000 متر مربع زیربنا ؛ فضایی را برای استفاده ی 1800 نفر از دانش آموزان و کارکنان آنجا محیا میکند . در آن یک سالن سخنرانی، ده کلاس درس ، استودیو و کارگاه های آموزشی و همچنین یک موزه، فضای نمایشگاه و سالن مشاهدات جمعی قرار دارد. طرح آن شبیه به یک فانوس دریایی نمادین است برای ایجاد یک ساختار سیال یکپارچه همراه با ویژگی های یک برج مدرن . زمین های اطراف آن برای ایجاد یک چشم انداز جدید طراحی شده اند و همچنین ورودی اصلی با مساحت زیادی ساخته می شود برای راه داشتن به محوطه ی اصلی دانشگاه .

از سالن ورودی پله های برقی طولانی شروع میشوند وتا چهار طبقه ی فوقانی ادامه دارند ؛ شبیه یک آبشار رو به بالا که این امکان را در اختیار دانش آموزان میگذارد که از رویداد های در حال جریان مطلع شوند و این خود شروعی است برای ترویج تعامل میان انواع متنوعی از کاربران و ایجاد فرصت های جدید . حفره (void) ها باعث ورود نور طبیعی و ایجاد هوای تازه میشوند و این دو به همراه امکانات موجود ؛ خود عامل هماهنگی افراد با محیط مجموعه و همچنین کنترل حجم صداهای تولید شده ، میشود.

[/TD]

[TD=bgcolor: #cdcdcd]

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[TABLE]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

برج نوآوری از زاها حدید

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

محوطه سازی برج

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

نمای بیرونی

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

نمای داخلی

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

نمای داخلی

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

نمای داخلی

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

پله برقی بزرگ

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

نمای شهری

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

طرح

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

مدل سازی ا

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

مدل سازی

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

دیاگرام دسترسی ها

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[.FatiMa 36559]

[TABLE=width: 0%]

[TR]

[TD=colspan: 3]

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=bgcolor: #cdcdcd]

[/TD]

[TD=align: center] مدل اولیه طراحی، برای قابل انعطاف بودن و خروجی های نرم موقت، با استفاده ی کمتر از تکنولوژی و سرهم بندی راحت سیستم های ساختمانی در حال آزمایش است. این غرفه ی نمایشگاه یک راه برای طراحی با تکنولوژی بالا ارائه می دهد(مدل سازی پارامتریک و شبیه سازی های شاهکار محیطی) ساخت با سطح پایین تکنولوژی(موفقیت پذیر بدون کارمندانی متخصص، سریع و با منابعی محدود). با افتتاح آن در یکم اکتبر، نصب مدل نهایی با گسترش آگاهانه ی استفاده از چوب بلوط از جنگل مربوط به طبیعت انسانی از منطقه ی جنوبی ایتالیا جهت گیری شده است، روند طراحی پارامتری و محیطی توسط موسسه ملی معماری INARCH و arch شکل گرفته است. شرکت طراحی Paolo Cascone _Lab ، تجربه ساخت محوطه و فعالیت ساختمانی خود، از طراحی منظر تا تولید را هماهنگ کرده است. قاب گذاری مدولار، با مدیریت Silvia Piccione هماهنگ شد (َAA MSc صدو پنجاهمین سالگرد محیطی)، بر اساس شبیه سازی نمایش خورشیدی طراحی شده است. [/TD]

[TD=bgcolor: #cdcdcd]

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[TABLE]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

جزئیات نصب شبکه ها

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

تحلیل شبکه بندی

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

نمایی از نمایشگاه

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

غرفه نمایشگاه در حال ساخت_استفاده از چوب برای شبکه بندی

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

اعضای طراحان پروژه

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

ماکت نمایشگاه

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

نمایی از نمایشگاه

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

اعضای اجرایی غرفه نمایشگاه

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

نمایی از نمایشگاه

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

نمایی از نمایشگاه

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[.FatiMa 36559]

[TABLE=width: 0%]

[TR]

[TD=colspan: 3]

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=bgcolor: #cdcdcd]

[/TD]

[TD=align: center] اسکرین پلی توسط اولر وو و همکاران از 22/6 تا24/6 در مرکز همایشLA 2012 با مضمون زیستن در طراحی به نمایش در آمده است. اسکرین پلی بیانگر یک بازی بر ادراک بصری است. این دیوار پرده ای بیست و یک فوت از چهل و پنج هزار ریسمان آویخته شده از یک سری قاب های فلزی سبک وزن ساخته شده است. دیوار با هدف برانگیختن حس کنجکاوی که به آرامی از فرم و پیچیدگی که از طریق تعامل بصری و فیزیکی با اثر آشکار می شود, پدید آمد. تکرار یک قاب بندی فلزی از ریسمان طول دیوار را در سه بعد بسط داد. و یک دیوار پرده ای مواج با یک اثر خطی متراکم خلق کرد. در خطوط راست وقائم و چشم اندازی مستقیم, فرم های دیوار به شکل موشکافانه ای از یک سری الگوهایی که به آسانی توسط بیننده تشخیص داده می شود, سازماندهی شده اند. با حرکت در پیرامون دیوار کیفیت سه بعدی اثر بر مخاطب نمایان می شود. در این روند بیننده با یک سیستم بسیار پیچیده از حفره های قطعه قطعه شده ی عیمق, سطوح پیچیده, مصالح فشرده مواجه می شود. این تجربه به منظور ساخت یک سیستم یک در میان پر و خالی شده, به خوانایی الگوها با بکارگیری تأثیرات بصری به منظور تقویت میزان درگیری ما با اثر دامن میزند. نظر لبس وودز بر این اثر از این قرار است: در بازی مخاطره آمیز از گمانه زنی درباره ی طراحی فضا برای استفاده ی انسان, دایان اویلر و جنی وو مصر بودند بر ساخت چیزی که آن را در مقیاس 1.1 تصور می کردند. اما این مقیاس در واقعیت عملی نشد و در نتیجه سایز پروژه ی متصور شده در نهایی ترین چیزی که به ما ارائه دادند – اسکرین پلی – از آنجایی که من آن را یک مجموعه ی داخلی می خوانم, کوچک شد. اجازه دهید این اثر را بخشی از خانه ای که با یک دیوار و یک قطعه مبلمان معین شده در نظر بگیرم. چیزی که درباره ی این پروژه قابل توجه است مسیری است که معمارها این عناصر متعارف و ابداع تکنیک های جدید ساخت برای درک ایده های جدیدشان را مورد بازنگری قرار داده اند. دیوار در اینجا به یک صفحه ی نمایش سه بعدی تبدیل شده است که یک شبکه ی پیچیده ی فضایی, یک تسلسل دگردیس شده مانند مرزباهای شویتر را پیش بینی می کند , که در ذات خلاقانه ی ما مستتر است. در این پروژه یک بازی خیالی از مقیاس ها, یک نمایش معماری که توسط ساخت منحصر به فرد دیوار به اوج خود رسیده, جسمیت یافته است. و در مرز بین شفافیت و صلبیت معلق مانده است. ازدرون یک چنین بستر عمودی چیزی که شبیه به یک نشیمنگاه هست و علی رغم کارکرد آشنایش برای ما فرم رادیکالی دارد, ظهور می کند. در این اثر دایان اویلر و جنی وو مفاهیم فضایی جدید و اینکه ساختارهای تمام مقیاس چگونه به هم مرتبط می شوند, را بر ما آشکار کردند.اسکرین پلی در قامت اینستالیشنی نمود یافت که هم می توان از آن آموخت و هم لذت برد. [/TD]

[TD=bgcolor: #cdcdcd]

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[TABLE]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

...

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

...

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

...

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

...

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[.FatiMa 36559]

[TABLE=width: 0%]

[TR]

[TD=colspan: 3]

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=bgcolor: #cdcdcd]

[/TD]

[TD=align: center]

نمايشگاه فروش مبلمان Decameron

محل استقرار: سائوپائولو، برزيل

معمار: استوديو, MK27 ، سائوپائولو

برنده جشنواره جهاني معماري ؛ به عنوان بهترين طراحي فروشگاه

نمايشگاه مبلمان در سايتي اجاره اي درخيابان تجار مبلمان سائوپائولو واقع شده است. به منظور ساخت سريع و اقتصادي سازه اي با دوام در اين پروژه كه ايده اوليه آن استفاده از مقدار زيادي نور بوده است‌؛ از عناصر اقتصادي قابل مونتاژ استفاده شده است.

اين پروژه از طريق استفاده از كانتينرهاي حمل و نقل دريايي و يك سازه خاص ساخته شده است. با اينكه كانتينرها محدوديت هاي ساختي و فضايي بوجود مي آورند اما به عنوان يك سازه بدون ستون محيطهاي نمايشگاهي مناسبي پديد آورده اند.

قسمت اصلي نمايشگاه كه تاثيرمتقابل و ارتباط چيدمان مبلمانها را نشان مي دهد يك سازه فلزي خاص دارد كه از پنجره هايي بلند با پوشش يكنواخت اما سوراخدار پلي كربنات ساخته شده است ؛ اين قسمت از ورودي فضايي بسته است اما در پشت بنا شامل يك حياط با كف سنگريزه پر شده از درختان مي باشد. در ساعات استرس زاي شلوغي شهر با باز كردن درهاي عقب فروشگاه فضايي يكپارچه بوجود مي آيد كه آرامشي مطلق را به بينندگان خود مي دهد.

در انتهاي حياط محيطي با ديواره هاي شيشه اي قرار دارد كه بخش طراحي را از فصاي فروش دور نگاه مي دارد. تقابل ساختارهاي متضاد در اين طراحي از نقاط قوت اين پروژه كوچك است ؛ تضادي ميان شدت رو به افزون زندگي شهري و عقب نشيني كوچك طبيعت ؛ قدرت كانتينرها و سبكي ساختار فلزي اصلي ؛ خطي از تونلهاي رنگي و حجم مكعب تكرنگ.

[/TD]

[TD=bgcolor: #cdcdcd]

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[TABLE]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

فضاي داخلي

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

ديد ورودي از داخل

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

كانتينرها

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

تقابل رنگهاي كانتينرها و حياط پشتي بنا

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

قسمتي از نماي اصلي

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

نماي اصلي از خيابان

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

نماي كانتينها از ورودي

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

نماي اصلي از خيابان

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

ورودي

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

نورپردازي در حياط پشت بنا

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

حياط

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

بخش طراحي با ديواره هاي شيشه اي

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

نمايشگاه

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

فضاي داخلي كانتينرها

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

نمايشگاه Decameron

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

نماهاي جانبي و برش از كانتينرها

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[R.Irankhah 25490]

معماری‌های مدرن اساساً کارآمد و بدون بافت هستند که با این ویژگی می‌توان با حفظ اصول زیبایی‌شناسی و الزامات عملکردی، آنان را در هر بافتی جای داد. اگرچه ساختمان مجلس ملی در داکا نمونه‌ای خاص و عجیب از معماری مدرن است، از آن به عنوان بخشی از معماری بومی بنگالی الگوبرداری شده است.

 

ساخت این بنا در سال 1982 تکمیل شد که یکی از کارهای برجسته Kahn و بنای یادبود نمادین برای دولت بنگلادش است.

 

ساختمان مجلس ملی در سال 1959 توسط دولت پاکستان برای گسترش مقر مجلس ساخته شد و در سال 1962 Louis Kahn پیشنهاد طراحی آن را ارائه داد.

 

اگرچه در ماه مارس 1971 با اعلام استقلال بنگلادش از پاکستان، ساخت بنا متوقف شد؛ Kahn در صدد ساخت بنایی به یاد ماندنی بود و بعد از جدا شدن بنگلادش از قانون پاکستانی در ماه دسامبر 1971، این پروژه به یک نماد دموکراسی و مایه افتخار افراد بنگالی مبدل شد.

 

در نهایت، این پروژه در سال 1982 با هزینه‌ای دو برابر آنچه برآورد شده بود (32 میلیون دلار) به اتمام رسید.

 

 

ساختمان مجلس ملی به دلیل نوگرایی در اصل، منحصر به فرد است اما این پروژه ریشه عمیقی در بافت، شهروندان و بومیان بنگالی دارد. از آنجا که اکثر ساختمان‌ها متجدد شده‌اند، این بنا را تقریباً در هر کجای دنیا بدون هیچ دردسری می‌توان ساخت.

 

در ساخت این ساختمان، ساده‌ترین مصالح در دسترس به کار رفته و در برابر آب و هوای گرم و خشک صحرا مقاوم است.

 

ساختمان مجلس ملی به عنوان یک نهاد عظیم در صحرای بنگالی می‌درخشد و شامل هشت سالن است که دورتادور سالن بزرگ مجلس قرار گرفته‌اند که خود استعاره‌ای برای دولت دموکراتیک در قلب ساختمان است. کل مجموعه با بتن و سنگ مرمر ساخته شده است. دریاچه مصنوعی اطراف ساختمان نه تنها فضا را زیبا و روشن کرده بلکه به عنوان سیستم خنک‌کننده طبیعی نیز عمل می‌کند.

 

ساختار چندوجهی نما تأثیری دراماتیک در کل ساختمان گذاشته است و از سوی دیگر این شکل هندسی برگرفته از فرهنگ بنگالی است که تلفیق فرهنگ قدیم و جدید است. از نظر Kahn، نور نه تنها به دلیل روشن کردن فضا بلکه به عنوان خالق فضا، عاملی مهم در طراحی ساختمان به حساب می‌آید.

 

[R.Irankhah 25490]

این بنا به دلیل هزینه هنگفت ساختش، حدود 750 میلیون دلار یعنی به ازای هر عضو از 129 عضو مجلس 6 میلیون دلار، معروف بوده و نمونه‌ای بارز از تلفیق معماری با محیط اطرافش است. این همان چیزی بود که Enric Miralles طراح را از دیگر رقبایش متمایز ساخت. ماهیت طراحی وی بیشتر حول فضایی با ماهیت دموکراتیک می‌چرخید.

 

60 درصد از حوزه شهری پوشیده از گیاه است که خود یکی از مراجع دموکراتیک است که ایده آن در طول طراحی ساختمان ایجاد شده است. منطقه مونتاژ شده با چمن‌ مشخص شده و تردد در آنجا برای عموم آزاد است که بخشی از نیت دموکراتیک می‌باشد. راهروها و راه‌پله‌های باریک برای تشویق به برهمکنش‌های تصادفی و افزایش چرخه و جریان مداوم طرح تالار گفتگو می‌باشد.

 

 

در قسمت ورودی عمومی، صلیب‌های ضربدر نشان در طاق‌های بتنی تعبیه شده‌اند. لچکی‌های پله‌دار در Royal Mile سر و ته شده‌اند و گرانیت طوسی رنگ در معادن اسکاتلند استخراج و در ساختمان‌ها به کار می‌رود.

 

ساخت و ساز پیچیده سقف اتاق مناظره از سیم‌های کششی فولادی و تیرهای ساخته شده از چوب بلوط و تقویت شده با فولاد ساخته شده است. این فضا برنده یک جایزه بزرگ معماری در سال 2005 شد.

 

[.FatiMa 36559]

[TABLE=width: 0%]

[TR]

[TD=colspan: 3]

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=bgcolor: #cdcdcd]

[/TD]

[TD=align: center] اسکار نیمایر ولکان را در خانه فرهنگ هاوره که در سال 1982بازگشایی شد طراحی کرده است.او با جین-مایور لیونت همکاری کرده،که با او،به تازگی طراحی ساختمان مقر کمنیست را در فرانسه به اتمام رساند.ولکان (حجمی استوانه مانند شبیه به کوه آتشفشان) شامل یک تآتر 1200 نفره و یک سینما ی 350 نفره است.در حالی که ولکان (آتشفشان) کوچک یک سالن 500 نفره و یک تالار کنفرانس 80 نفره دارد .این سالن اجتماعات ایده های کمنیستی نیمایر را تداعی می کند،گویی این بنا زیر زمینیست که به نظر میرسد به طور طبیعی از دل منظره پدیدار می شود.نیمایر تعادل دو فرم را در نظر گرفته و اینکه دو بنا چطور فضای شهری بین یکدیگر را تشکیل می دهند.فرم های سفید مرکزی توسط رمپ قابل دسترسی هستند،همانند بسیاری دیگر از ساختمان های نیمایر.شکافهای کوچک پنجره ها نور را به طرز مرموزی به داخل منعکس می کند.

[/TD]

[TD=bgcolor: #cdcdcd]

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[TABLE]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

دو حجم به وسیله ی رمپ به هم متصل شده اند

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

پنجره هایی که نور را به داخل هدایت میکنند

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

عکس هوایی

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[.FatiMa 36559]

[TABLE=width: 0%]

[TR]

[TD=colspan: 3]

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=bgcolor: #cdcdcd]

[/TD]

[TD=align: center]

موزه ژانگ دا كيان

محل استقرار: چين ؛ Neijiang

معمار: Miralles tagliablue EMBT ؛ اسپانيا ؛ بارسلونا

برنده جشنواره جهاني معماري سال 2011 ؛ به عنوان پروژه فرهنگي آينده

ژانگ دا کیان نقاش در Neijiang متولد شد. او به عنوان استاد نقاشی چینی افسانه ای در قرن 20 شناخته شده است.

اين شهر خود را با تاكيد بر هنر اين نقاش بزرگ به جهانيان معرفي كرده است. ايده ي " زادگاه دا كيان ؛ فرهنگ Neijiang " شروع ساخت اين موزه به عنوان اولين قدم است. اهداف اين پروژه به جز نمايش آثار ، دستاوردهاي هنري و زندگي داكيان سعي بر مشاركت چين در روند تاريخ هنر جهان دارد.

در آپريل 2010 از گروه معماري EMBT براي طراحي و شاخت اين موزه دعوت به عمل آمده است.

در سال 1956 ژانگ دا كيان و پابلو پيكاسو همديگر را در پاريس ملاقات كردند و اين ديدار سرآغاز تبادل ايده هاي نقاشي و شروع يك دوستي بوده است. شهر Neijiang قصد دارد اين رابطه ي دوستي را نه تنها بين دو هنرمند كه فراتر از آن بين زادگاه هايشان ادامه دهد.

فلسفه طراحي اين موزه يادماني ادغام ماهيت فرهنگي شرق و غرب و بيان گذشته و آينده است.

سايت موزه در بلندترين نقطه كوهستان يوآن در دانگ تانگ لو قرار دارد ؛ در غرب صومعه كي لين و جنوب رودخانه تؤ. اين موزه نقطه ي عطفي در محيط اطراف خود خواهد بود.

موزه از محل كنوني يك چايخانه شروع مي شود و نمايشگاه هايش را در اطراف باغهايي كه با توپوگرافي محيط در سطح هاي مختلف كاشته شده اند ادامه مي دهد و درختان قديمي اطراف را به عنوان طراحي داخليش در بر مي گيرد.

ايده ها و حركات نقاشي هاي دا كيان به روكش چوبهاي خيزراني شكل مي دهد كه در سطوح عمودي نمايشگاه استفاده مي شوند؛ در خاليكه تفسير هندسي نقاشي وي از پرتره پيكاسو ، خطوط اوليه پلان را فرم مي دهد. اين ادغام هندسي از نقاشي هاي دو هنرمند تاكيدي بر خواست اين شهر در ادامه ي روابط هنري در زادگاه آنان است.

[/TD]

[TD=bgcolor: #cdcdcd]

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[TABLE]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

ماكت موزه

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

جانمايي ماكت در سايت

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

كانسپت اوليه

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

ديد پرنده

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

نماي خارجي

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem]

نماي داخلي

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[.FatiMa 36559]

[TABLE=width: 0%]

[TR]

[TD=colspan: 3]

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=bgcolor: #cdcdcd]

[/TD]

[TD=align: center] ما فقط به استفاده از ایده نگاه های احساسی ساختمان زاها حدید در بلوار مدرن منسجم که خیابان پارک منهتن است بسنده کرده بودیم، اما به نظر میرسد ما در حال خیال پردازی بوده ایم. یک دعوت به مسابقه برای طراحی ساختمان دفتر خیابان پارک جدید برای ملکL&L و ملک برادران Lemon، سوپر معمار در مقابل سوپر معمار(با لیستی کوتاه شامل شرکت حدید و رم کولهاس OMA) ترتیب داده شد. در انتها نورمن فاستر پیروز شد. "هدفمان ایجاد ساختمانی استثنایی است، به طوریکه که در این زمان و نیز در آینده، کاملا برای این موضوع مناسب باشند"، گفته ای از نورمن فاستر در یک گزارش؛ به نقل از روزنامه ی معمارها. فاستر ساختمان را به گونه ای توصیف کرده که " برای شهر و مردمی که در آن کار می کنند، همچنین برای طراحی دفتر کار و آماده سازی ویژگی خاصی که درخور جایگاه شهرت جهانی آن باشد، استاندارد جدیدی وضع شده است. طرح برگزیده سه ردیفی و به بلندی 625000 فوت مربع می باشد. این طرح دارای تراس هایی با چشم انداز در ارتفاعات بالا، کفپوش های زمینی قابل انعطاف، یک میدان دارای حفاظ در سطح خیابان و تصدیق LEED می باشد. به نظر می آید ساختمان در حال تکرار برخی از قانون های کلی یکسان دیده شده دردو آسمان خراش ساختمان Seagram و خانه Lever و تندیس های برج شرکت فعلی خیابان پارک، اما با استانداردهای به روز علامت دار شده، است. فقط زمان خواهد گفت اگر ساختمان فاستر بتواند مانند پیشینیان قرن میانی به بی نهایت برسد، یک شاهکار که با یک گروه از معماران خیابان پارک رقابت کرد، در دهه های 1950 و 60 هویت گروهش را ترویج داد. به نظر می رسد فاستر ایده هایی را برای کار پیش رو، دارد. بحث در باره ی نیویورک به عنوان "یک منبع الهام از زمان من در Yale بود، هنگامی که برج های جدید در خیابان پارک و همسایگی های آن برای هر معمار جوانی حکم آهن ربایی را داشت. مشاهده اولین آثار میس وندر روهه (Mies van der Rohe) ، جردن بن شافت(Gordon Bunshaft)، ارو سارینن (Eero Saarinen) ، و فیلیپ جانسون (Philip Johnson) در آن هنگام سرشار از هیجان بود، "او در خلاصی از فشار گفت: من خوشحالم که این فرصت بسیار خاص برای طراحی یک برج معاصر را دارم تا بتوانم در کنار آن ها باشم." طرح های ایده آل گرایانه از دیگر فینالیست ها شامل زاها حدید، OMA، و ریچارد راجرز ، در انجمن هنر شهری، مجلس سالیانه مذاکره مقالات گوناگون درباره یک موضوع، در اکتبر به نمایش گذاشته خواهد شد.

[/TD]

[TD=bgcolor: #cdcdcd]

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

ساختمان Seagram، طرحی از Mies van der Rohe

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[R.Irankhah 25490]

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

Zahner موفقیتش را به عنوان یکی از بزرگترین تولیدکنندگان فلز معماری با توسعه تسهیلات ساخت در میسوری ادامه داد.

 

این عمل بر روی بخش شمالی نما با پوشش فولادی 30 ساله و حیاط بتنی و حصار زنجیری اطراف آن انجام شد.

 

هدف از این طرح تبدیل بخش مورد استفاده قرار گرفته به فضای مونتاژ بدون ستون با ارتفاع زیاد برای جابجایی اجسام با دو جرثقیل بزرگ و ایجاد ارتباط کف بی‌درز با کف کارخانه موجود.

 

رسیدن به این ارزشها یعنی دریافت این که Zahner استمرار خود را در شناخت پیچیدگیهای فلز، خواص شیمیایی و چگونگی دستکاری آنها به انجام رسانده است. با در نظر گرفتن این موارد ، شکل نما از الگوهای اکسیداسیون فلز که در Zahner یافت شده ، مشتق شده است.

 

 

طرح نهایی گرافیتی الهام گرفته از الگوهای متعدد برای ایجاد شکلی است که مختص به نسبتها و زمینه گسترش است. با کامل شدن طرح، یک الگوریتم کامپیوتری، مقادیر تونال طرح به مدل سطح دیجیتال سه بعدی در نما تبدیل شدند.

 

اجزای کلیدی سیستم از تیغه‌های DT عمودی ساخته شده از اخراج آلومینوم نیم دایره میخ پرچ شده به ورق آلومینیومی است.

 

 

از این تیغه‌ها برای سیستم پشتیبانی ساختاری در پشت بسیاری از نماهای آلی با پوسته‌ای متصل به سطوح Zahner استفاده می‌شود.

 

این تیغه‌ها در هر 24 اینچ از مرکز با پانل‌های شیشه‌ای ما بین این دیوار لایه لایه قرار گرفته‌اند. سیستم پانل شیشه‌ای نه تنها به بنا شفافیت می‌بخشد و فعالیت‌های داخل مغازه برای دیگران را قابل رؤیت می‌سازد بلکه نور شمالی را به تمام فضا نیز می‌تاباند. این نور در کنار کارگاه توسعه یافته و دو جرثقیل پنج تنی باعث ارتقاء تولید و بهره‌وری شده‌اند.

 

 

 

 

 

 

 

[R.Irankhah 25490]

مسابقه طراحی «مبدل گلخانه‌ای» نیویورک، که مورد توجه خاص قرار گرفت، نمادشناسی کشاورزی شهری با هدف ایجاد محیطی برای فراگیری برای همه فصول در غرب هارلم است.

 

هدف اصلی PRAUD جمع کردن عوامل تولید غذا برای چرخه زندگی در ساختمان است و بازدیدکنندگان نیز می‌توانند در این فعالیت شرکت کنند.

 

برای نیل به این هدف، سیستم مبدلی را معرفی کردیم که محیط‌های مختلف همانند طبیعت را ایجاد می‌نماید.

 

یکی از موانع کشاورزی در شهرها شرایط اقلیمی آن است. برخلاف مزارع که دارای سیستم‌های آبیاری هستند، کشاورزی شهری به شرایط آب و هوایی طبیعی وابسته است. با استفاده از فن‌آوری، می‌توان شرایط آب و هوایی برای کشاورزی شهری را نیز تحت کنترل درآورد.

 

 

در این ساختمان می‌توان تولیدات غذایی را برای کل سال در شرایط کشت در آب، مبدل گلخانه‌ای و کشاورزی خارجی پرورش داد.

 

در این ساختمان همچنین فضایی برای آموزش و یادگیری کشاورزی شهری به صورت مستقیم در نظر گرفته شده و افراد علاقمند می‌توانند فرآیند دسته اول را مشاهده نمایند.

 

کالاهای تولید شده در این مزرعه پس از جمع‌آوری فروخته می‌شوند و هزینه آن صرف برنامه‌ آموزشی می‌شود.

در فصل تابستان، فضای باز بازار کشاورزان و فروشندگان محلی برای فروش کالاهایشان می‌شود. از دیگر خصوصیات این ساختمان، شرایط مختلف آب و هوایی تعبیه شده در آن است.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[R.Irankhah 25490]

پاییز امسال، انستیتوی فیلم بریتانیایی (BFI) به مرحله مهمی از زندگیش در تاریخ حفظ میراث فیلم کشورش رسید.

ساختمان جدید پیشگام، آماده نشان دادن مجموعه‌ای از تمام فیلمهای استاتی و نیتراتی در محیطی کنترل شده و شرایط ایده‌آل برای حفظ طولانی مدت از این مواد گرانبها و آسیب‌پذیر می‌باشد.

 

در این ساختمان تاریخ حرکت تصاویر در بریتانیا از دوران پیش از سینما تا به حال نشان داده می‌شود. این مجموعه در دو بخش نگهداری می‌شود: ساختمان جدید مجموعه را به سایت موجود در Warwickshire مرتبط می‌سازد.

 

 

ساختمان توسط معماران Edward Cullinan طراحی شده که با مطالعه امکان‌سنجی دقیق به این نتیجه رسیدند که ساختمان‌های آرشیو موجود BFI نمی‌تواند به طور مناسب به روز رسانی شود و اینکه امکانات انبار جدید برای جا دادن تمام مواد نیتراتی و استاتی که می‌بایست در اولین فرصت ساخته شوند، مناسب است.

 

آخرین راه حل تکنیکی در نتیجه تحقیقات گسترده و همکاری بین معماران، مهندسان، کارشناسان فیلم و BFI برای پیدا کردن بهترین روش برای نگهداری چنین مجموعه عظیمی از فیلم پایدار برای پنجاه سال آینده و فراتر از آن بود.

 

در فضایی به مساحت 3000 مترمربع، این ساختمان بزرگ با دمای زیر صفرش گنجایش نگهداری از 460000 حلقه فیلم در شرایط 5ـ درجه و رطوبت 35% را داراست و علاوه بر این، شرایط موجود در ساختمان باعث بهینه‌سازی مصرف انرژی نیز می‌شوند.

 

 

پانلهای بتنی از پیش ساخته شده جرم حرارتی مورد نیاز برای محدود کردن نوسانات دما را تأمین می‌نمایند.

 

این ساختمان ساده، دارای 30 محفظه برای فیلم نیتراتی و 6 محفظه برای فیلم استاتی، به شرایط خاص به میزان نشت هوای بسیار کم نیاز دارد و می‌بایست در برابر شرایط بعید آتش گرفتن فیلم نیتراتی مقاوم باشد.

 

تمام آزمایشات با دقت بسیار بالا صورت گرفت تا مطمئن شدیم که ساختمان تمام شرایط برای نگهداری از فیلم‌ها نظیر دمای زیرصفر، رطوبت پایین و پیشگیری از آتش‌سوزی را داراست.

 

این ساختمان اولین ساختمان در نوع خودش است که تعداد زیادی از فیلم‌ها را در شرایط سرد و خشک نگهداری می‌نماید. همچنین به خاطر ویژگیهای پایدارش، درجه عالی BREEAM را دریافت خواهد کرد.