تست هوش هیجانی (eq) موثر بر خلاقیت

[chame 1435]

دوستان عزیز تقاضا دارم این متن رو تو هر فرصتی که به دست آوردید بخونید، چرا که تاثیر شگرفی بر شناخت شما از خودتون خواهد داشت. سپس در ادامه این پست تست های خودآزمونی برای سنجش هوش هیجانی رو به اشتراک خواهیم گذاشت.

 

برگرفته از:

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

 

زندگي براي کساني که فکر مي کنند کمدي و براي کساني که احساس مي کنند تراژدي است

هوارس والپول

 

در واقعيت امر ما دو ذهن داريم، يکي که فکر مي کند و ديگري که احساس مي کند. اين دو راه متفاوت شناخت، در کنشي متقابل، حيات رواني ما را مي سازند. ذهن خردگرا همان مقام درک و فهم است که به مدد آن قادر به تفکر و تعمق هستيم. ولي در کنار آن نظام ديگري نيز براي دانستن وجود دارد، نظامي تکانشي و قدرتمند و گهگاه غيرمنطقي، يعني ذهن هيجاني. تقسيم ذهن به دو بخش هيجاني و خردگرا تقريبا مانند تمايزي است که عوام ميان «قلب» و «سر» قائلند. احساس يقين حاصل از «گواهي قلبي» بر درست بودن چيزي، متفاوت با گواهي عقلي و تا حدودي عميق تر از آن است. نسبت کنترل عقلاني ذهن بر بخش هيجاني آن روند يکنواختي دارد; هر چه احساس شديد تر باشد، ذهن هيجاني مسلط تر و ذهن خردگرا بي اثر تر مي گردد. به نظر مي رسد که اين ترتيب، از امتيازي سرچشمه مي گيرد که تکامل طي اعصار متمادي به احساسات و ادراک هاي شهودي ما داده است تا راهنماي پاسخ هاي آني ما در موقعيت هاي مخاطره آميز باشند; زيرا گاها لحظه اي تامل براي فکر کردن درباره کاري که بايد انجام شود، ممکن است به قيمت از دست دادن زندگي ما تمام شود. اين دو ذهن در اکثر موارد بسيار هماهنگ عمل مي کنند اما با اين وجود، دو ذهن خردگرا و هيجاني نيروهاي نسبتا مستقل از هم هستند. عملکرد ذهن هيجاني بسيار سريع تر از ذهن خردگراست. ذهن هيجاني بدون آنکه حتي لحظه اي درنگ کند تا بررسي کند که چه مي کند، مانند فنر از جا مي جهد و دست به عمل مي زند. نقطه تمايز ذهن هيجاني از واکنش سنجيده و تحليل گرايانه اي که مشخصه ذهن انديشمند است، سرعت عمل آن است. اعمالي که از ذهن هيجاني سرچشمه مي گيرند با قطعيت شديد و مشخص همراهند که حاصل روش جاري و آسان گير ذهن هيجاني در نگريستن به اطراف است که مي تواند براي ذهن خردگرا کاملا مبهوت کننده باشد. پس از فرو نشستن گرد و غبار يا حتي در ميانه راه متوجه مي شويم که داريم از خود مي پرسيم «راستي چرا آن کار را کردم؟» اين سوال نشانه اي از آن است که ذهن خردگرا در حال آگاهي يافتن از آن لحظه است اما نه با سرعت ذهن هيجاني. از متداول ترين پاسخ هاي هيجاني سريع و نپخته، ازدواج هاي غلط است; چرا که در حالات هيجاني (emotional) ذهن انسان از تفکر منطقي خالي مي شود و پس از فروکش کردن هيجان ها تازه مي فهميم که چه بلايي سر خود آورده ايم. ذهن هيجاني همانند يک شمشير دولبه است; امتياز بزرگ ذهن هيجاني در اين نکته است که مي تواند واقعيت هيجاني رادر يک لحظه دريابد (او از دست من عصباني است، او دروغ مي گويد، او فکر خطرناکي در کله دارد)، و دريک آن به قضاوتي شهودي دست بزند که به ما مي گويد در مقابل چه کسي بايد احتياط کنيم، به چه کسي بايد اعتماد کنيم و چه کسي درمانده است. ذهن هيجاني رادار ما براي اعلام خطر است. اگر ما (يا پيشينيان ما در طول دوران تکاملي) در برخي از اين موارد منتظر ارزيابي عقل خردگرا مي مانديم نه تنها ممکن بود اشتباه کنيم، که حتي شايد زنده هم نمي مانديم. اما همين ذهن هيجاني ممکن است دردسرساز شود; مشکل اينجاست که اين برداشت ها و قضاوت هاي شهودي از آنجا که در يک لحظه صورت مي گيرند ممکن است اشتباه يا گمراه کننده باشند. حال با اين مقدمه بهتر مي توانيم مفهوم «هوش هيجاني» را دريابيم.

 

تعريف هوش هيجاني

 

زنگ تفريح يک مرکز پيش دبستاني است و عده اي پسربچه روي چمن ها مي دوند. اميرعلي زمين مي خورد، زانويش زخمي مي شود و گريه مي کند; اما پسرهاي ديگر به دويدن ادامه مي دهند به جز اردشير که توقف مي کند. وقتي گريه اميرعلي فروکش مي کند، اردشير نيز خودش را زمين مي زند و زانويش را مي مالد، وي فرياد مي زند «زانويم زخمي شده است!» روانشناسان اردشير را نمونه اي از افرادي مي شمارند که از هوش هيجاني و بين فردي خوبي برخوردار است. به نظر مي رسد که اردشير در «شناخت احساسات» همبازي هاي خود و برقرار کردن «ارتباط سريع و هموار» باآنان توانايي بالايي دارد. فقط او بود که به درخواست کمک و درد اميرعلي توجه کرد و فقط او بود که سعي کرد دوست زمين خورده اش را تسلي دهد، هر چند تنها کاري که توانست بکند، ماليدن زانوي خودش بود. اين حرکت جسماني جزيي از استعدادي در برقرار کردن ارتباط حکايت دارد، يعني مهارتي عاطفي که براي حفظ ارتباط هاي نزديک در ازدواج، دوستي يا ارتباط حرفه اي اساسي است. اين مهارت ها در کودکان پيش دبستاني تازه جوانه زده اند و در طول زندگي شکفته خواهند شد. با اين وصف تعريف هوش هيجاني چنين است: «توانايي زير نظر گرفتن احساسات و هيجانات خود و ديگران، تمايز گذاشتن بين آنها و استفاده از اطلاعات حاصل از آنها در تفکر و اعمال خود». بنابراين هوش هيجاني مجموعه مهمي از يک سري توانايي هاست: توانايي هايي مانند اينکه فرد بتواند انگيزه خود را حفظ نمايد و در مقابل ناملايمات پايداري کند، تکانش هاي خود را به تعويق بيندازد و آنها را کنترل کند، حالات روحي خود را تنظيم کند و نگذارد پريشاني خاطر، قدرت تفکرش را خدشه دار سازد، با ديگران همدلي کند و اميدوار باشد. هوش منطقي (IQ) و هوش هيجاني (EQ) تضادي با يکديگر ندارند بلکه فقط با هم متفاوتند. دانستن اينکه شخصي فارغ التحصيل ممتازي است تنها به اين معني است که او در جنبه هايي که با نمره سنجيده مي شوند بسيار موفق بوده است و احتمالا فردي با هوشبهر (IQ) بالاست، اما درباره اينکه او به فراز و نشيب هاي زندگي چه واکنشي نشان مي دهد، چيزي به ما نمي گويد و مشکل در همين جاست. هوش تحصيلي - کلا کالا هوشبهر يا IQ - در مواقع بروز بحران و گرفتاري هاي زندگي، عملا هيچ نوع آمادگي اي در افراد پديد نمي آورد. با وجود آنکه هوشبهر بالا تضمين کننده رفاه، شخصيت اجتماعي يا شادکامي در زندگي نيست، با اين حال مدارس و فرهنگ ما صرفا بر توانايي هاي تحصيلي تاکيد مي کنند و هوش هيجاني، يعني مجموعه اي از توانايي ها و صفاتي که بي اندازه در سرنوشت افراد اهميت دارند را ناديده مي گيرند. نتيجه اين وضع خيل عظيم فارغ التحصيلان دانشگاهي است که در سطوح بالاي دانشگاهي داراي مدرک اند ولي در پيش پا افتاده ترين روابط عاطفي و اجتماعي خود به شدت داراي مشکل اند. زندگي هيجاني حيطه اي است که مانند رياضيات يا ادبيات مي تواند در آن مهارتي کم يا زياد داشت و مجموعه توانش هاي خاص خود را مي طلبد. ميزان شايستگي فرد در آن زمينه براي درک اين مطلب که چرا فردي در زندگي پيشرفت مي کند و فرد ديگري با همان ميزان استعداد، در نيمه راه متوقف مي شود. برخلاف هوشبهر که سابقه حدود يک صد سال تحقيق بر صدها هزار نفر را به همراه دارد، هوش هيجاني مفهوم جديدي است. در حالي که عده اي معتقدند که هوشبهر را نمي توان از طريق تجربه يا آموزش چندان تغيير داد، ولي هوش هيجاني و قابليت هاي عاطفي مهم را مي توان به کودکان آموخت و سطح آن را در بزرگسالان ارتقا داد.

 

مولفه هاي هوش هيجاني

 

حيطه هاي اصلي هوش هيجاني به شرح زير هستند:

1- شناخت عواطف شخصي:خودآگاهي، يعني تشخيص هراحساس به همان صورتي که بروز مي کند سنگ بناي هوش هيجاني است. توانايي نظارت بر احساسات در هر لحظه براي به دست آوردن بينش روان شناختي و ادراک خويشتن نقشي تعيين کننده دارد. ناتواني در تشخيص احساسات راستين، ما را به سردرگمي دچار مي کند. افرادي که نسبت به احساسات خود اطمينان بيشتري دارند بهتر مي توانند زندگي خويش را هدايت کنند. اين افراد درباره احساسات واقعي خود در زمينه اتخاذ تصميمات زندگي، از انتخاب همسر گرفته تا شغلي که برمي گزينند، احساس اطمينان بيشتري دارند.

بعضي از افراد واقعا در زمينه شناخت عواطف شخصي خود فاقد خودآگاهي اند. اين عده وقتي از لحاظ عاطفي و هيجاني به هم مي ريزند نمي دانند کهآيا خشمگين اند يا غمگين؟ خوشحال ا ند يا صرفا پرانرژي؟ اين افراد بهاي «بي سوادي هيجاني» خود را در روابط بين فردي و حتي دروني مختل مي پردازند.

2- به کار بردن درست هيجان ها: قدرت تنظيم احساسات خود، توانايي اي است که بر حس خودآگاهي متکي باشد و به ظرفيت شخص براي تسکين دادن خود، دورکردن اضطراب ها، افسردگي ها يا بي حوصلگي هاي متداول اشاره دارد. افرادي که به لحاظ اين توانايي ضعيفند، دايما با احساس نوميدي، خشم مزمن و افسردگي دست به گريبان اند، در حالي که افرادي که در آن مهارت زيادي دارند با سرعت بسيار بيشتري مي توانند ناملا يمات زندگي را پشت سر بگذارند. براي مثال بيرون ريختن غضب را برخي افراد به عنوان روشي براي مقابله با عصبانيت به کار مي گيرند چرا که اين باور در ميان عموم مردم رواج دارد که «انجام اين کار باعث مي شود احساس بهتري پيدا کني». از دهه 1950 روانشناسان با اين روش مخالفت کردند چرا که دريافتند برون ريزي خشم يکي از بدترين راه هاي خاموش کردن آن است، زيرا انفجار غضب عموما برانگيختگي مغز هيجاني را تقويت مي کند و باعث مي شود افراد در عوض احساس خشم کمتر، عصبانيت بيشتري احساس کنند. به همين ترتيب بسياري از افراد در زمينه مديريت اضطراب و نگراني هاي خود دچار مشکل اند. ذهن نگران در زنجيره بي پاياني از ناراحتي هاي جزيي گرفتار مي شود، از يک موضوع به موضوع ديگر مي رود و به عقب باز مي گردد.

نگراني هاي مزمن و مکرر، شبيه چرخش به دور خود است که هيچ گاه به راه حل مثبتي منجر نمي شوند. توانايي تنظيم هيجانات مختلف - خشم، نگراني، افسردگي و غيره- از مولفه هاي هوش هيجاني است و عامل تاثير گذاري در خدمت بهداشت روان محسوب مي شود.

3-برانگيختن خود: برانگيختن خود به زبان ساده يعني کنترل تکانه ها (تکانه هايي مثل خشم، ميل جنسي و...) تسلط بر نفس، تاخير در ارضاي فوري خواسته ها و اميال، رهبري هيجان ها و توان قرار گرفتن در يک وضعيت رواني مطلوب. خويشتن داري عاطفي يا همان به تاخير انداختن کامرواسازي و فرونشاندن تکانه ها يکي از مولفه هاي اساسي هوش هيجاني است. افراد داراي اين مهارت در هر کاري که به عهده مي گيرند بسيار مولد و اثربخش خواهند بود.

4- شناخت عواطف ديگران: همدلي، توانايي ديگري بر خود آگاهي عاطفي متکي است و اساس مهارت رابطه بامردم است. افرادي که از همدلي بيشتري برخوردارند به علا يم اجتماعي ظريفي که نشان دهنده نيازها يا خواسته هاي ديگران است توجه بيشتري نشان مي دهند. اين توانايي آنان را در حرفه هايي که مستلزم مراقبت ازديگرانند، تدريس، فروش و مديريت موفق تر مي سازد. انسان هايي که در شناخت عواطف ديگران مهارت دارند به راحتي و گاهي بدون ديدن چهره طرف مقابل مثلا از پشت تلفن قادرند حالت روحي ديگران را حدس بزنند. شناخت عوطف ديگران به ويژه در روابط بين زوجين اهميت دارد. تا هنگامي که انسان در اين کشور کويري که زمان و زندگي نام گرفته زندگي مي کند، تنهايي و انزوايش نيز پابرجاست. پس به 2 دليل مهم مي بايست توانايي شناخت عواطف ديگران را در خود بالا ببريم: اول اينکه چون ما هرگز نمي توانيم مستقيما وارد تجربه ديگران شويم، هيچ گاه نمي توانيم کاملا بدانيم که طرف مقابل ما چه چيزي را مي خواهد به ما برساند. وقتي پي مي بريم که هر قدر تلا ش کنيم نمي توانيم چنان با هوش يا حساس باشيم که بفهميم ديگري چه تجربه اي مي کند، احساس گناه مي تواند ما را ياري دهد که از روي اصالت، متواضع باشيم. در اين بين هر چقدر قدرت و مهارت شناخت و عواطف ديگران در ما بالا تر باشد بيشتر مي توانيم در دنياي خصوصي و گاهي درد ديگران سهيم شويم و تنهايي و انزواي آن ها را کم کنيم. دوم اينکه «زبان» نمي تواند تجربه را به خوبي منتقل کند زيرا تجربه نهفته در دل تجارب عميق انساني غني تر از آنند که کلمات توان بازگو کردن آن ها را داشته باشند...

5- برقراري رابطه با ديگران: بخش عمده اي از هنر برقراري ارتباط، مهارت کنترل عواطف در ديگران است. افرادي که در اين زمينه مهارت دارند، به خوبي و عميقا به ديگران گوش مي دهند، ديگران را مي پذيرند و دست به قضاوت نمي زنند، در ديگران احساس ارزش و عزت توليد مي کنند نه احساس گناه و در هر آن چه که به کنش متقابل آرام با ديگران بازمي گردد به خوبي عمل مي کنند. آنان ستاره هاي اجتماعي هستند ستاره هايي که حتي در روز نيز درخشان اند!

البته افراد از نظر توانايي هاي خود در هر يک از اين حيطه ها با يکديگر تفاوت دارند و ممکن است بعضي از ما مثلا در کنار آمدن با اضطراب هاي خود کاملا موفق باشيم اما در تسکين دادن ناآرامي هاي ديگران چندان کارآمد نباشيم. بدون شک زير بناي اصلي سطح توانايي ما، زيستي و عصبي است اما مغز به طرز چشمگيري شکل پذير است و همواره در حال يادگيري. سستي افراد را در مهارت هاي عاطفي مي توان جبران کرد، هر کدام از اين حيطه ها تا حد زيادي نشانگر مجموعه اي از عادات و واکنش هاست که با تلا ش صحيح مي توان آن ها را بهبود بخشيد.

 

ويژگي افرادي که هوش هيجاني بالا دارند

 

هوشبهر و هوش هيجاني قابليت هاي متضاد نيستند بلکه بيشتر مي توان چنين گفت که متمايزند. همه ما از ترکيبي از هوش و عواطف برخورداريم، افراد داراي هوش بالا و هوش هيجاني پايين و يا هوشبهر پايين و هوش هيجاني بالا ، علي رغم وجود نمونه هايي نوعي، نسبتا نادرند. في الواقع ميان هوشبهر و برخي جوانب هوش هيجاني همبستگي مختصري وجود دارد، هر چند اين ارتباط آن قدر است که روشن کند اين دو قلمرو اساسا مستقل اند. گونه خالص داراي هوشبهر بالا ، يعني کاملا فاقد هوش هيجاني، تقريبا تصوير اغراق آميزي از روشنفکراني است که در قلمرو ذهن استادند اما در دنياي فردي ناکار آمدند. نيم رخ هاي آماري مردان و زنان در اين خصوص تا حدودي متفاوت است. مرد داراي هوشبهر بالا با طيف گسترده اي از علا يق و توانايي هاي ذهني مشخص مي شود که البته جاي تعجبي ندارد. اين مرد بلند پرواز و مولد، قابل پيش بيني وسرسخت است و در بند علا يق فردي خود نيست. او همچنين عيب جو و فخر فروش مشکل پسند و بازدارنده، در تجارب احساسي ناراحت، غير بيانگر و مستقل و از نظر عاطفي سرد و بي روح است. مرداني که از نظر «هوش هيجاني» بالا هستند، از نظر اجتماعي متوازن، خوش برخورد و بشاش هستند و در مقابل افکار نگران کننده يا ترس آور مقاومند. آنان در زمينه خدمت به مردم يا حل مشکلا ت، قبول مسووليت و برخورداري از ديدگاه هاي اخلا قي، ظرفيتي قابل توجه دارند; در ارتباط خود با ديگران هم حسي و توجه نشان مي دهند. زندگي عاطفي آنان غني اما همخوان است، آنان با خود، ديگران و مجموعه اجتماعي که در آن زندگي مي کنند راحتند. زنان داراي «هوشبهر» بالا از اتکا به نفس هوشمندانه اي که از آنان انتظار مي رود برخوردارند، تفکرات خود را به راحتي مطرح مي کنند، براي موضوعات ذهني ارزش قائلند و طيف گسترده اي از علا يق ذهني و زيبايي شناختي دارند.

آنان همچنين درون نگر هستند، مستعد ابتلا به اضطراب، فرو رفتن در خيالات و احساس گناه بوده و در ابراز آشکار خشم خود درنگ مي کنند، هر چند که آن را به طور غيرمستقيم ابراز مي دارند. زنان داراي «هوش هيجاني» سرشار با جرات هستند و احساسات خود را به طور مستقيم ابراز مي دارند و درباره خودشان احساس مثبتي دارند و زندگي براي آنان سرشار از معنا است. آنان نيز همانند مردان، خوش برخورد و اجتماعي هستند و احساسات خود را به طور مقتضي ابراز مي دارند، نه اينکه آن را به صورت انفجارهايي ابراز دارند که بعدها از آن تاسف بخورند. همچنين به خوبي با فشارهاي عصبي منطبق مي شوند، جايگاه اجتماعي آنان به آنها امکان مي دهد تا به آساني با افراد جديد روبه رو شوند، با خودشان به قدر کافي راحت هستند تا آنکه بتوانند شوخ طبع، خود انگيخته و درمقابل تجارب عاطفي پذيرا باشند. برخلاف زنان داراي هوشبهر بالا و ناب، زنان داراي هوش هيجاني بالا، به ندرت احساس اضطراب يا گناه مي کنند يا در خيالات واهي غرق مي شوند. البته اين تصاير نشانگر دو جنبه افراطي هر حالت است - هوشبهر و هوش هيجاني به درجات مختلف در وجود همه ما در هم آميخته شده اند.

 

چگونه هوش هيجاني خود را افزايش دهيم؟

 

الفباي يادگيري هوش هيجاني شناخت هيجان هاي اصلي و ترکيبات فرعي آنهاست. برخي از هيجان ها را مي توان «اصلي» تلقي کرد; هيجان هايي که به مثابه رنگ هاي اصلي آبي، زرد و قرمز اند و ساير ترکيبات از آنها سرچشمه مي گيرند. عنوان برخي از خانواده هاي اصلي و برخي از اعضاي آنها از اين قرار است: خشم: تهاجم، هتک حرمت، تنفر، غضب، اوقات تلخي، غيظ، آزردگي، پرخاش، خصومت، اذيت، تندمزاجي، دشمني.

اندوه: غصه، تاثر، دلتنگي، عبوسي، ماليخوليا، دلسوزي به حال خود، احساس تنهايي، دل شکستگي، نااميدي و در سطح آسيب شناختي افسردگي شديد.

ترس: اضطراب، بيم، ناآرامي، دلواپسي، بهت، نگراني، ملاحظه کاري، ترديد، زودرنجي، ترسيدن، ترس ناگهاني يا شوک، وحشت و از نظر آسيب شناسي رواني هراس (Phodia) و وحشت زدگي (Panic).

شادماني: شادي، لذت، آسودگي، خرسندي، سعادت، شوق، تفريح، احساس غرور، وجد، به هيجان آمدن، خشنودي، رضايت، شنگولي، از خود بي خود شدن و در سطح آسيب شناختي شيدايي (mania).

عشق: پذيرش، رفاقت، اعتماد، مهرباني، هم ريشگي، صميميت، پرستش، شيفتگي.

شگفتي: جا خوردن، حيرت، بهت، تعجب.

شرم: احساس گناه، دست پاچگي، حسرت، احساس پشيماني، احساس پستي، افسوس، دل شکستگي، توبه.

فهرست مذکور يقينا نمي تواند کليه سوال هاي مربوط به طبقه بندي هيجان ها را پاسخ دهد. براي مثال حسادت را که گونه اي از خشم آميخته با اندوه و ترس است چگونه مي توان طبقه بندي کرد. با اين حال، قدم اول در اين مسير شناخت دقيق و ظريف انواع هيجانهاست. قدم بعدي خودآگاهي است; خودآگاهي به معناي وسيع کلمه عبارت است از تشخيص احساسات و يافتن واژگاني براي بيان آنها، يافتن پيوند موجود ميان افکار، احساسات و واکنش ها، آگاهي بر اينکه در تصميم گيري فکر يا احساسات غلبه دارد، توجه کردن به پيامدهاي انتخاب راه هاي مختلف و پياده کردن اين بينش ها در تصميم گيري درباره موضوع هايي نظير سيگار کشيدن.

يکي از اقدامات عملي براي غنا بخشيدن به خودآگاهي اين است که هنگام هيجاني شدن از خود بپرسيم: «الان دقيقا چه احساسي دارم؟ آيا رنجيده ام؟ آيا حسودي مي کنم؟ الان دقيقا چه فکري به ذهنم خطور کرد؟». پس از مدتي تمرين در مي يابيم که هميشه براي واکنش نشان دادن نسبت به احساسات، طرق مختلفي وجود دارد. هر قدر شخص براي پاسخگويي به يک هيجان، راه هاي بيشتري را بداند زندگي پربارتري خواهد داشت. راه ديگر براي بسط خودآگاهي، نوشتن حالات دروني است. بعد از چندين ماه نوشتن حالات روحي مختلف خود - از آنجا که کلمه ها در ذهن گم مي شوند نه روي کاغذ - مي توانيم خود را در يک نمودار تاريخي بررسي کنيم. مثلا مي فهميم که سال قبل در برابر يک مساله چگونه عصباني مي شديم و امسال چگونه واکنش نشان مي دهيم. همدلي، توانايي اجتماعي و هيجاني مهمي در اين زمينه است، يعني درک احساسات ديگران و خود را در جاي آنان فرض کردن و احترام گذاشتن به تفاوت هايي که در احساسات افراد نسبت به چيزهاي مختلف وجود دارد. توانايي برقراري ارتباط با افراد ديگر نيز از مولفه هاي هوش هيجاني است: فرد مي بايست تمرين کند تا شنونده و پرسشگر خوبي باشد، بتواند ميان آنچه ديگري انجام مي دهد و آنچه مي گويد تمايز قايل شود و سعي کند به جاي رفتارهاي نپخته اي مثل عصباني شدن يا منفعل بودن راه هاي بالغانه تري مثل جسارت و جرات ورزي را ياد بگيرد.

* * *

شکل گيري اجزاي هوش هيجاني، ابتدا در سال هاي اوليه زندگي کودک انجام مي گيرد، اگرچه شکل گيري اين ظرفيت ها در خلا ل سال هاي مدرسه نيز ادامه پيدا مي کند. پيامي که يک دختر کوچک هنگامي که براي درست کردن پازل خود از مادر گرفتارش کمک مي خواهد، دريافت مي کند، بر حسب نحوه پاسخ دهي مادر متفاوت است. چنانچه پاسخ مادر ابراز خشنودي آشکار از کمک کردن به او باشد، وي يک نوع پيام دريافت مي کند و اگر پاسخ مادر اين جواب موجز باشد که «مزاحم من نشو، کارهاي مهمي دارم که بايد انجام بدهم» برداشت کاملا متفاوتي پيدا مي کند. تمام مبادلات کوچک ميان والد و فرزند، داراي زيرمجموعه اي عاطفي است و تکرار اين پيام ها در طي ساليان به شکل گيري ديدگاه ها و توانايي هاي عاطفي اساسي در کودکان مي انجامد.

تحقيقات نشان مي دهند که صرف بي توجهي به کودک، از سو»رفتار آشکار بسيار مضرتر است; کودکاني که ناديده گرفته مي شوند از همه کودکان ديگر بدتر عمل مي کنند، از همه مضطرب تر، بي توجه تر و بي احساس تر هستند و به صورت متناوب پرخاشگر و گوشه گيرند. ميزان اجبار به تکرار کلاس اول در ميان اين کودکان 65 درصد است. سه چهار سال اول زندگي دوره اي است که مغز کودک نوپا حدود دو سوم اندازه کامل خود رشد مي کند و به لحاظ پيچيدگي، به گونه اي متحول مي شود که در تمام دوران زندگي، هيچ گاه به اين ميزان رشد نخواهد کرد. در خلال اين دوره، نسبت به دوران بعدي زندگي، فراگيري مطالب اساسي با سهولت بيشتري تحقق مي پذيرد و فراگيري عاطفي نيز در پيشاپيش تمام آموخته ها انجام مي گيرد. در خلال اين دوران فشار رواني جدي مي تواند به مراکز يادگيري مغز آسيب برساند و از اين رو به هوش افراد زيان وارد آورد.

 

محمدامين شريفي، کارشناس ارشد روانشناسي باليني

[chame 1435]

در ابتدا يادآور مي شوم" مفهوم هوش عاطفي اين است كه مي خواهيم بدانيم فرد تا چه ميزان از احساسات خود اطلاع دارد."

 

امكان بسيار دارد كه افراد با iq متوسط داراي توانمندي هاي بيشتري نسبت به افراد با iq بالاتر باشند كه اين به eq بر ميگردد.

 

 

تست:

 

به سوالات زير جواب هاي "هرگز"،"به ندرت" ،"بعضي اوقات"، "معمولاً" ،"هميشه" دهيد و آن را جلوی سوال یاد داشت کنید.

 

 

I. در زمان تصميم گيري به احساسم در مورد آن اطمينان دارم.

 

Ii. كاملاً مي دانم چه هدفي در زندگي دارم.

 

Iii. دوستان زيادي دارم.

 

Iv. سعي مي كنم در اولين برخورد با ديگران اثر خوبي بر روي آنان گذارم.

 

V. بدون دفع وقت به جنگ مشكلات مي روم.

 

Vi. بطور غريزي مشكلات را احساس مي كنم.

 

Vii. اگر كسي استحقاق ستايش را دارد او را ستايش مي كنم.

 

Viii. به راحتي بر روي كارها تمركز مي كنم.

 

Ix. براي انجام كاري كه تصميم گرفته ام به شدت تلاش مي كنم.

 

X. ديگران دوست دارند در مهمانيهاي آنان شركت كنم زيرا كه از هم صحبتي با من لذت مي برند.

 

Xi. در مورد تاثير رفتارم بر روي ديگران فكر مي كنم.

 

Xii. احساس غريزي ام در مورد مسائل درست از آب در مي آيد.

 

Xiii. اگر بخواهم مي توانم روحيه ام را تغيير دهم.

 

Xiv. در هر موقعيتي بر روي جتبه هاي مثبت تاكيد مي كنم.

 

Xv. دوست شدن با همكاران برايم امري طبيعي است.

 

Xvi. به عنوان عضو جديد يك گروه مي دانم چگونه جاي خود را باز كنم.

 

Xvii. به مشكلات به عنوان چالشهايي نگاه مي كنم كه نياز به راه حل دارند.

 

Xviii. متوجه شده ام كه قادرم احساسات ديگران را حس كنم.

 

Xix. استعداد خوبي براي تشخيص رابطه بين افراد در مهماني ها دارم.

 

Xx. اگر كاري خوب پيش نرود دوباره تلاش مي كنم.

 

 

به هر جواب به ترتيب امتياز 1(هرگز) تا 5(هميشه) دهيد. نمرات هر سوال را جلوی هر سوال گذارید(با هم جمع نزنید) در این صورت شناختی نسبی از خود خواهید داشت که از مقایسه ی آنها با هنجارها می توانید به تقویت و از بین بردن کاستی ها و افزایش توانمندی های خود بپردازید.

[S.F 24932]

70

 

[chame 1435]

70

 

 

مهندس جان همونطور که عرض کردم جمع نزنید و امتیاز هر سوال رو تنها مقابل خودش بنویسید و با هنجار ها مقایسه کنید.

[Mohammad Aref 120452]

در ابتدا يادآور مي شوم" مفهوم هوش عاطفي اين است كه مي خواهيم بدانيم فرد تا چه ميزان از احساسات خود اطلاع دارد."

 

امكان بسيار دارد كه افراد با iq متوسط داراي توانمندي هاي بيشتري نسبت به افراد با iq بالاتر باشند كه اين به eq بر ميگردد.

 

 

تست:

 

به سوالات زير جواب هاي "هرگز"،"به ندرت" ،"بعضي اوقات"، "معمولاً" ،"هميشه" دهيد و آن را جلوی سوال یاد داشت کنید.

 

 

I. در زمان تصميم گيري به احساسم در مورد آن اطمينان دارم. معمولاً

 

Ii. كاملاً مي دانم چه هدفي در زندگي دارم. معمولاً

 

Iii. دوستان زيادي دارم. بعضي اوقات

 

Iv. سعي مي كنم در اولين برخورد با ديگران اثر خوبي بر روي آنان گذارم. بعضي اوقات

 

V. بدون دفع وقت به جنگ مشكلات مي روم. بعضي اوقات

 

Vi. بطور غريزي مشكلات را احساس مي كنم. بعضي اوقات

 

Vii. اگر كسي استحقاق ستايش را دارد او را ستايش مي كنم. معمولاً

 

Viii. به راحتي بر روي كارها تمركز مي كنم. معمولاً

 

Ix. براي انجام كاري كه تصميم گرفته ام به شدت تلاش مي كنم. معمولاً

 

X. ديگران دوست دارند در مهمانيهاي آنان شركت كنم زيرا كه از هم صحبتي با من لذت مي برند. به ندرت

 

Xi. در مورد تاثير رفتارم بر روي ديگران فكر مي كنم. معمولاً

 

Xii. احساس غريزي ام در مورد مسائل درست از آب در مي آيد. بعضي اوقات

 

Xiii. اگر بخواهم مي توانم روحيه ام را تغيير دهم. بعضي اوقات

 

Xiv. در هر موقعيتي بر روي جتبه هاي مثبت تاكيد مي كنم. بعضي اوقات

 

Xv. دوست شدن با همكاران برايم امري طبيعي است. بعضي اوقات

 

Xvi. به عنوان عضو جديد يك گروه مي دانم چگونه جاي خود را باز كنم. به ندرت

 

Xvii. به مشكلات به عنوان چالشهايي نگاه مي كنم كه نياز به راه حل دارند. بعضي اوقات

 

Xviii. متوجه شده ام كه قادرم احساسات ديگران را حس كنم. بعضي اوقات

 

Xix. استعداد خوبي براي تشخيص رابطه بين افراد در مهماني ها دارم. به ندرت

 

Xx. اگر كاري خوب پيش نرود دوباره تلاش مي كنم. معمولاً

 

 

به هر جواب به ترتيب امتياز 1(هرگز) تا 5(هميشه) دهيد. نمرات هر سوال را جلوی هر سوال گذارید(با هم جمع نزنید) در این صورت شناختی نسبی از خود خواهید داشت که از مقایسه ی آنها با هنجارها می توانید به تقویت و از بین بردن کاستی ها و افزایش توانمندی های خود بپردازید.

 

واسه من 64 شد.

همش کاستی شد

[Ehsan 112346]

واسه من 64 شد.

همش کاستی شد

 

به نظرم دیگه وقته استعفا از مدیریت است. :icon_pf (44):

 

به خدا پیر شدی،دست از سر قدرت بر دار....... :w00:

[bme.masood 5832]

 

تست:

 

به سوالات زير جواب هاي "هرگز"،"به ندرت" ،"بعضي اوقات"، "معمولاً" ،"هميشه" دهيد و آن را جلوی سوال یاد داشت کنید.

 

 

I. در زمان تصميم گيري به احساسم در مورد آن اطمينان دارم. بعضي اوقات

 

Ii. كاملاً مي دانم چه هدفي در زندگي دارم. معمولاً

 

Iii. دوستان زيادي دارم. هميشه

 

Iv. سعي مي كنم در اولين برخورد با ديگران اثر خوبي بر روي آنان گذارم. هميشه

 

V. بدون دفع وقت به جنگ مشكلات مي روم. به ندرت

 

Vi. بطور غريزي مشكلات را احساس مي كنم. معمولاً

 

Vii. اگر كسي استحقاق ستايش را دارد او را ستايش مي كنم.بعضي اوقات

 

Viii. به راحتي بر روي كارها تمركز مي كنم.به ندرت

 

Ix. براي انجام كاري كه تصميم گرفته ام به شدت تلاش مي كنم.بعضي اوقات

 

X. ديگران دوست دارند در مهمانيهاي آنان شركت كنم زيرا كه از هم صحبتي با من لذت مي برند.معمولاً

 

Xi. در مورد تاثير رفتارم بر روي ديگران فكر مي كنم.هميشه

 

Xii. احساس غريزي ام در مورد مسائل درست از آب در مي آيد.معمولاً

 

Xiii. اگر بخواهم مي توانم روحيه ام را تغيير دهم.هميشه

 

Xiv. در هر موقعيتي بر روي جتبه هاي مثبت تاكيد مي كنم.معمولاً

 

Xv. دوست شدن با همكاران برايم امري طبيعي است.هميشه

 

Xvi. به عنوان عضو جديد يك گروه مي دانم چگونه جاي خود را باز كنم.معمولاً

 

Xvii. به مشكلات به عنوان چالشهايي نگاه مي كنم كه نياز به راه حل دارند.بعضي اوقات

 

Xviii. متوجه شده ام كه قادرم احساسات ديگران را حس كنم.هميشه

 

Xix. استعداد خوبي براي تشخيص رابطه بين افراد در مهماني ها دارم.هميشه

 

Xx. اگر كاري خوب پيش نرود دوباره تلاش مي كنم.به ندرت

 

 

به هر جواب به ترتيب امتياز 1(هرگز) تا 5(هميشه) دهيد. نمرات هر سوال را جلوی هر سوال گذارید(با هم جمع نزنید) در این صورت شناختی نسبی از خود خواهید داشت که از مقایسه ی آنها با هنجارها می توانید به تقویت و از بین بردن کاستی ها و افزایش توانمندی های خود بپردازید.

جمع نمیزنم

[XMEHRDADX 7514]

یه چیز جالب که در رابطه با هوش هیجانی وجود داره اینه که اگر تلاش کنیم با افزایش سن هوش هیجانی افزایش پیدا میکنه.من این مسئله رو در مورد خودم تجربه کردم.اگر این تستا رو 10 سال پیش جواب می دادم،پاسخهای من تقریبا هرگز و بندرت بود. ولی در حال حاضر جواب من به این تستهابیشتر همیشه و معمولا هستش.

تست:

 

به سوالات زير جواب هاي "هرگز"،"به ندرت" ،"بعضي اوقات"، "معمولاً" ،"هميشه" دهيد و آن را جلوی سوال یاد داشت کنید.

 

 

I. در زمان تصميم گيري به احساسم در مورد آن اطمينان دارم.همیشه5.

 

Ii. كاملاً مي دانم چه هدفي در زندگي دارم.همیشه5.

 

Iii. دوستان زيادي دارم.معمولا4.

 

Iv. سعي مي كنم در اولين برخورد با ديگران اثر خوبي بر روي آنان گذارم.همیشه5.

 

V. بدون دفع وقت به جنگ مشكلات مي روم.همیشه5.

 

Vi. بطور غريزي مشكلات را احساس مي كنم.همیشه5.

 

Vii. اگر كسي استحقاق ستايش را دارد او را ستايش مي كنم.همیشه5.

 

Viii. به راحتي بر روي كارها تمركز مي كنم.همیشه5.

 

Ix. براي انجام كاري كه تصميم گرفته ام به شدت تلاش مي كنم.همیشه5.

 

X. ديگران دوست دارند در مهمانيهاي آنان شركت كنم زيرا كه از هم صحبتي با من لذت مي برند.معمولا4.

 

Xi. در مورد تاثير رفتارم بر روي ديگران فكر مي كنم.معمولا4.

 

Xii. احساس غريزي ام در مورد مسائل درست از آب در مي آيد.همیشه5.

 

Xiii. اگر بخواهم مي توانم روحيه ام را تغيير دهم.همیشه5.

 

Xiv. در هر موقعيتي بر روي جتبه هاي مثبت تاكيد مي كنم.همیشه5.

 

Xv. دوست شدن با همكاران برايم امري طبيعي است.همیشه5.

Xvi. به عنوان عضو جديد يك گروه مي دانم چگونه جاي خود را باز كنم.معمولا4.

 

Xvii. به مشكلات به عنوان چالشهايي نگاه مي كنم كه نياز به راه حل دارند.همیشه5.

 

Xviii. متوجه شده ام كه قادرم احساسات ديگران را حس كنم.معمولا4.

 

Xix. استعداد خوبي براي تشخيص رابطه بين افراد در مهماني ها دارم.معمولا4.

 

Xx. اگر كاري خوب پيش نرود دوباره تلاش مي كنم.همیشه5.

[setiya 12665]

جمع كردم

79

[O-N 10553]

خب اين هنجار ها چي هستن؟ :w127:

[chame 1435]

خب اين هنجار ها چي هستن؟ :w127:

آنچه که در جامعه به عنوان معیار در پاسخ به این سوالات محسوب می شه. عالی ترین پاسخ رو معیار بگیرید. گاهی عال ترین پاسخ هرگز و هیچ وقت هست پس او رو معیار بگیرید

[chame 1435]

یه چیز جالب که در رابطه با هوش هیجانی وجود داره اینه که اگر تلاش کنیم با افزایش سن هوش هیجانی افزایش پیدا میکنه.من این مسئله رو در مورد خودم تجربه کردم.اگر این تستا رو 10 سال پیش جواب می دادم،پاسخهای من تقریبا هرگز و بندرت بود. ولی در حال حاضر جواب من به این تستهابیشتر همیشه و معمولا هستش.

آفرین توضیح جالبی دادید. کاملن صحیح هستش

[O-N 10553]

خب براي من اكثرشون هميشه بودن و چند تا معمولا

آخه اين خيلي يكنواخته. همه توي يه راستا هستن و خودشون به جوابا جهت ميدن

چطوري از اين ميشه اي كيو رو سنجيد؟

جواب اين سوالا براي من توي هر سني تقريبا همين بودن

[spow 44197]

در ابتدا يادآور مي شوم" مفهوم هوش عاطفي اين است كه مي خواهيم بدانيم فرد تا چه ميزان از احساسات خود اطلاع دارد."

 

امكان بسيار دارد كه افراد با iq متوسط داراي توانمندي هاي بيشتري نسبت به افراد با iq بالاتر باشند كه اين به eq بر ميگردد.

 

 

تست:

 

به سوالات زير جواب هاي "هرگز"،"به ندرت" ،"بعضي اوقات"، "معمولاً" ،"هميشه" دهيد و آن را جلوی سوال یاد داشت کنید.

 

 

I. در زمان تصميم گيري به احساسم در مورد آن اطمينان دارم. هميشه

 

ii. كاملاً مي دانم چه هدفي در زندگي دارم. هميشه

 

iii. دوستان زيادي دارم. معمولاً

 

iv. سعي مي كنم در اولين برخورد با ديگران اثر خوبي بر روي آنان گذارم. معمولاً

 

v. بدون دفع وقت به جنگ مشكلات مي روم. هميشه

 

vi. بطور غريزي مشكلات را احساس مي كنم.بعضي اوقات

 

vii. اگر كسي استحقاق ستايش را دارد او را ستايش مي كنم. معمولاً

 

viii. به راحتي بر روي كارها تمركز مي كنم. هميشه

 

ix. براي انجام كاري كه تصميم گرفته ام به شدت تلاش مي كنم. هميشه

 

x. ديگران دوست دارند در مهمانيهاي آنان شركت كنم زيرا كه از هم صحبتي با من لذت مي برند.بعضي اوقات

 

xi. در مورد تاثير رفتارم بر روي ديگران فكر مي كنم. هميشه

 

xii. احساس غريزي ام در مورد مسائل درست از آب در مي آيد.بعضي اوقات

 

xiii. اگر بخواهم مي توانم روحيه ام را تغيير دهم. هميشه

 

xiv. در هر موقعيتي بر روي جتبه هاي مثبت تاكيد مي كنم. هرگز

 

Xv. دوست شدن با همكاران برايم امري طبيعي است. معمولاً

 

xvi. به عنوان عضو جديد يك گروه مي دانم چگونه جاي خود را باز كنم. هميشه

 

xvii. به مشكلات به عنوان چالشهايي نگاه مي كنم كه نياز به راه حل دارند.هميشه

 

xviii. متوجه شده ام كه قادرم احساسات ديگران را حس كنم. معمولاً

 

xix. استعداد خوبي براي تشخيص رابطه بين افراد در مهماني ها دارم. معمولاً

 

xx. اگر كاري خوب پيش نرود دوباره تلاش مي كنم.هميشه

 

 

به هر جواب به ترتيب امتياز 1(هرگز) تا 5(هميشه) دهيد. نمرات هر سوال را جلوی هر سوال گذارید(با هم جمع نزنید) در این صورت شناختی نسبی از خود خواهید داشت که از مقایسه ی آنها با هنجارها می توانید به تقویت و از بین بردن کاستی ها و افزایش توانمندی های خود بپردازید.

 

خب من از یه تست روانشناسی کاملتری معمولا استفاده میکنم برای تحلیل خودم وگرفتن فیدبک های لازم وارزیابی مطمئن تر

تست 16 عامل شخصیت کتل

اگه فرصت کنم حتما تایپ میکنم ومیزارم براتون

ولی درمورد تستی که قرار دادید

[chame 1435]

خب براي من اكثرشون هميشه بودن و چند تا معمولا

آخه اين خيلي يكنواخته. همه توي يه راستا هستن و خودشون به جوابا جهت ميدن

چطوري از اين ميشه اي كيو رو سنجيد؟

جواب اين سوالا براي من توي هر سني تقريبا همين بودن

دوست گرامی این تعیین هوش هیجانی(eq) رو آسون می کنه. و هیچ ارتباطی با iq نداره. که البته به سن مربوط می شه. اما اینکه تست ضعیف هست ممکنه و یا اگر شما همیشه همین جواب ها رو می دادید بر می گرده به هوش هیجانی بالای شما که نشان از مدیریت بحران در شما است.

[chame 1435]

خب من از یه تست روانشناسی کاملتری معمولا استفاده میکنم برای تحلیل خودم وگرفتن فیدبک های لازم وارزیابی مطمئن تر

تست 16 عامل شخصیت کتل

اگه فرصت کنم حتما تایپ میکنم ومیزارم براتون

ولی درمورد تستی که قرار دادید

ممنون می شم من خودم به تست های هوش هیجانی علقه ی زیادی دارم.

[O-N 10553]

دوست گرامی این تعیین هوش هیجانی(eq) رو آسون می کنه. و هیچ ارتباطی با iq نداره. که البته به سن مربوط می شه. اما اینکه تست ضعیف هست ممکنه و یا اگر شما همیشه همین جواب ها رو می دادید بر می گرده به هوش هیجانی بالای شما که نشان از مدیریت بحران در شما است.

 

منم همون eq منظورم بود.

من هميشه برام سواله كه چطوري كساني كه خودشون انسان هستن براي سنجش انسان هاي ديگه سوال مطرح مي كنن.

حالا براي سنجش هوش يا هر چيز ديگه اي.

آخه بايد توي اون زمينه يه برتري وجود داشته باشه...

خب مثلا از كجا ميشه فهميد كه اين سوال ناشي از هوش زياده نه شانس يا حافظه ي خوب يا ساير عوامل؟

[spow 44197]

منم همون eq منظورم بود.

من هميشه برام سواله كه چطوري كساني كه خودشون انسان هستن براي سنجش انسان هاي ديگه سوال مطرح مي كنن.

حالا براي سنجش هوش يا هر چيز ديگه اي.

آخه بايد توي اون زمينه يه برتري وجود داشته باشه...

خب مثلا از كجا ميشه فهميد كه اين سوال ناشي از هوش زياده نه شانس يا حافظه ي خوب يا ساير عوامل؟

 

این تست کتل رو یه دور اجرا کنی وارزیابی کنی دید بهتری نسبت به این مسئله پیدا میکنی!

البته سوال شما درست تر از جواب منه

چون یه پارادوکس نهانی هنوز این وسط میمونه واونم بینه ودلیل این کارهست

مرجع این رفتارشناسی با کدوم معیار درست هست

شاید یه دیوانه درست فکرکنه وکل عالمی که بهش دیوانه میگن رو دیوانه بدونه

درهرحال نسبیت عام مشمول بشر هست!!

[chame 1435]

منم همون eq منظورم بود.

من هميشه برام سواله كه چطوري كساني كه خودشون انسان هستن براي سنجش انسان هاي ديگه سوال مطرح مي كنن.

حالا براي سنجش هوش يا هر چيز ديگه اي.

آخه بايد توي اون زمينه يه برتري وجود داشته باشه...

خب مثلا از كجا ميشه فهميد كه اين سوال ناشي از هوش زياده نه شانس يا حافظه ي خوب يا ساير عوامل؟

 

در قبول اینکه تفکر در هر زمینه ای برتری در اون زمینه برای متفکرش ایجاد می کنه که شکی نیست؟ اما به دست آوردن تست ها اعم از هوش پرسشی یا هوش هیجانی منوط به آزمون ها و اقدامات پژوهشی متفکرانی هست که در این زمینه اقدام به فکر و اندیشه کردن. باز هم برگشت به سوال دوستمون، همونطور که سن و سال قالبی تعریفی به صورت مطلق در ذهن بشر داشته و زمان از روی گذر اون بررسی می شده تا اینکه نظریه ی نسبی بودن حرکت مکان در زمان مطرح گردید مبحث ذهن و عقل بشر هم قالب های تعریف شده ای بوده اند که با نظریات تکامل تدریجی داروین اون قالب شکسته می شه و نظریات متعددی در زمینه های مختلف برای این مبحث ارائه می شه.(اشاره به کتاب های روانشناسی هیلگارد، پرسش های هوش هیجانی)

 

این تست کتل رو یه دور اجرا کنی وارزیابی کنی دید بهتری نسبت به این مسئله پیدا میکنی!

البته سوال شما درست تر از جواب منه

چون یه پارادوکس نهانی هنوز این وسط میمونه واونم بینه ودلیل این کارهست

مرجع این رفتارشناسی با کدوم معیار درست هست

شاید یه دیوانه درست فکرکنه وکل عالمی که بهش دیوانه میگن رو دیوانه بدونه

درهرحال نسبیت عام مشمول بشر هست!!

 

من با نسبی بودن تمام زمینه های تفکر بشر کاملن موافقم ولی این رو با تعاریف خاصی باید در نظر گرفت تا منجر به انحراف دیدگاه ما نشه. چرا که پذیرش نسبی بودن در اندیشه های انسانی موجب پذیرش خطا و تزلزل در رفتار اونها هم خواهد شد. این هم باید عرض کنم که البته همه ی اینها به قدرت تفکیک خود انسان بر می گرده که در نسبت دادن اندیشه به مکان و زمان چقدر نیت و قصد شخصی رو دخیل کنه و واقعیت ها رو به جای جریان حقیقت بپذیره.

[chame 1435]

۱) آیا می توانید احساس های خود را بازشناسی کنید و بگوئید در هر موردی به طور دقیق، چه احساسی دارید؟

بلی خیر

 

۲) آیا می توانید بین احساس های گوناگونی که دارید، تمایز قائل شوید؟

بلی خیر

 

۳) آیا می دانید چه احساسی دارید و از چه راهی آن را نشان می دهید؟

بلی خیر

 

۴) آیا می توانید احساس ها، افکار و باورهایتان را از طریق روش های غیرمخرب ابراز کنید؟

بلی خیر

 

۵) آیا همانطور که هستید به خودتان احترام می گذارید و خود را می پذیرید؟

بلی خیر

 

۶) آیا در بیشتر مواقع، احساس اعتماد به نفس و امنیت دارید؟

بلی خیر

 

۷) آیا نسبت به آنچه که دیگران در مورد شما می گویند، احساس خوبی دارید؟

بلی خیر

 

۸) آیا به قابلیت ها و توانائی های خود آگاه هستید؟

بلی خیر

 

۹) آیا به خودتان می گوئید که یک زندگی بامعنا، غنی و کامروا دارید؟

بلی خیر

 

۱۰) آیا نسبت به دستاوردهایتان احساس رضایتمندی می کنید؟

بلی خیر

 

۱۱) آیا نسبت به آنچه فکر می کنید و انجام می دهید، خودگردان و خودکنترل هستید؟

بلی خیر

 

۱۲) آیا از وابستگی هیجانی دیگران فارغ هستید؟

بلی خیر

 

 

به ازاء هر پاسخ بلی ۱ امتیاز به خود بدهید.

نتیجه: امتیاز بین ۱۰ تا ۱۲ نشاندهنده درجه بالای هوش هیجانی است.

 

● با انجام دادن آزمون چه چیزی را یاد میگیرید؟

اول از همه و نیز مهمتر از همه، آزمون به شما میگوید که کدام مهارتها، نقاط قوت شما است و کدام نقاط، احتیاج به تقویت دارد. با انجام دادن این آزمون دربارهٔ تمایلها و رفتارهایتان، چیزهای بیشتری یاد خواهید گرفت.

 

● ده توصیه برای بهبود هوش هیجانی

۱) مسئولیت عواطف و کامیابی ها را بپذیرید.

۲) بجای برچسب زدن به رفتار و انگیزه های دیگران احساسهای خودتان را بازنگری کنید.

۳) مهارتهای مؤثر سازش جویانه را برای حالت خاص روانی توسعه دهید. یاد بگیرید وقتی هیجان زده هستید، آرامش خود را حفظ کنید و برعکس، وقتی احساس خمودگی و ضعف میکنید، پرتلاش و پرتحرک باشید.

۴) به دنبال کسب پیروزی باشید و از شرایط منفی، درس زندگی بیاموزید.

۵) با خودتان صادق باشید. احساسهای منفی تان را بپذیرید و به دنبال یافتن منشاء آنها باشید. به دنبال راه حل هائی باشید تا به طور جدی بتوانید مشکلها را حل کنید.

۶) به احساسهای دیگران احترام بگذارید و به آنها نشان دهید برایشان احترام قائل هستید.

۷) از افرادی که به احساسهای شما احترام نمیگذارند یا قبولتان ندارند، دوری کنید.

۸) دو برابر آنچه حرف میزنید، گوش کنید.

۹) به ارتباطهای غیرکلامی اهمیت ندهید، وقتی با دیگران ارتباط برقرار میکنید به چهره آنها نگاه کنید، به لحن صدای آنها توجه کنید. علایم تن گفتاری (حرکتهای بدن) را به ذهن بسپارید و آنها را مدنظر قرار دهید.

۱۰) بدانید بهبود هوش هیجانی به زمان نیاز دارد و صبر و حوصله کنید و عجله نکنید.

 

منابع:

هوش هیجانی؛ کاربرد هوش در قلمرو هیجان، سیروس آقایار وپرویز شریفی درآمدی

هوش هیجانی (مهارتها و آزمونها)، براد بری تراوپس و گر یوز جین ترجمهٔ مهدی گنجی

هوش هیجانی در زندگی روزمره، ژوزف سیاروچی و ژوزف فورگاس و جان مایر (۱۳۸۴) ترجمه اصغر نوری امامزاده و حبیب الله نصیری.