مشاعره

[Astraea 25351]

ندانم کان مه نامهربان یادم کند یا نه

فریب انگیز من با وعده ای شادم کند یا نه

[سارا-افشار 36437]

هرگز از بی کسی خویش مرنج

هرگز از دوری این راه مگو

و از این فاصله ها که میان من و توست

و هر انگاه دلت تنگ من است

بهترین شعر مرا قاب کن و پشت نگاهت بگذار

تا که تنهاییت از دیدن من جا بخورد

و بداند که دل من با توست

و همین نزدیکی ست

[moh@mad 5513]

تیر مژگان ترا خون ریختن

در طریق عشق کمتر پایه‌ایست

[captain 9274]

توانی اگر دل دریا کنی

تو آن در یکتای پیدا کنی

[سارا-افشار 36437]

تو كيستي كه من اينگونه بي تو بيتابم

شب از هجوم خيالت نمي برد خوابم

تو كيستي كه با هر تبسم تو

مثال قايق شكسته روي گردابم

[captain 9274]

مغنی نوای دگر ساز کن

دلم تنگ شد مطرب آواز کن

[moh@mad 5513]

نه زنجیر جفا بر گردنم تنگ است از آن گویم

که عنقا را ز طوق آهنین ننگ است مینالم

 

عنقا: نام پرنده ایست بلند پرواز

[azarafrooz 14221]

من آن شب زاده ی خشمم که با شب رازها دارم

غمم آغاز خورشیدُ به شب آوازها دارم

[سارا-افشار 36437]

مادر موسیقی بهشت همانا صدای توست

گوش دلم به زمزمه لالایی توست

شهریار

[azarafrooz 14221]

ترا من چشم در راهم

شباهنگام

گرم یاد آوری یا نه

من از یادت

نمیکاهم

[moh@mad 5513]

ما گذشتیم و گذشت آنچه تو با ما کردی

تو بمان و دگران وای به حال دگران

[ترانه18 8013]

نگارینی که من دارم اگر برقع براندازد

نماید زینت و رونق نگارستان مانی را

 

عطار

[moh@mad 5513]

اگر چه دوست به چیزی نمیخرد ما را

به عالمی نفروشیم مویی از سر دوست

[sadafv 6584]

تکیه بر تقوی و دانش در طریقت کافریست

راه رو گر صد هنر دارد توکل بایدش...

[skalaskala 1624]

شراب خورده و خوی کرده می روی به چمن

که آب روی تو آتش در ارغوان انداخت

به بزمگاه چمن دوش مست بگذشتم

چو از دهان توام غنچه در گمان انداخت

[azarafrooz 14221]

تا که بودیم،نبودیم کسی کشت ما را غم بی همنفسی

تا که رفتیم همه یار شدند،خفته ایم و همه بیدار شدند

[captain 9274]

داد معشوقه به عاشق پیغام

که کند مادر تو با من جنگ

[Astraea 25351]

گوهر شناس نیست در این شهر شهریار

من در صف خزف چه بگویم که چیستم

[captain 9274]

میی ده که چون ریزیش در سبو

بر آرد سبو از دل آواز هو

[*lotus* 20275]

وای ازین چشمی که می کاود نهان

روز و شب در چشم من راز مرا

گوش بر در می نهد تا بشنود

شاید آن گمگشته آواز مرا