مشاعره

[mehran_setup 232]

ملاح که بهر ماه من مهد آراست

گفتی کشتی مرا چو کشتی شد راست

چندان خبرم بود که او کشتی خواست

در آب نشست و آتش از من برخاست

[marjan17 4150]

تا دل هرزه گرد من رفت به چين زلف تو

زان سفر دراز خود عزم وطن نميكند

[MH.Sayyadi 14584]

در چمن چون شاخ گل نازک تنی افتاده است

سایه نیلوفری بر سوسنی افتاده است

 

چون مه روشن که تابد از حریر ابرها

ساق سیمینی برون از دامنی افتاده است

 

یک جهان دل بین که از گیسوی او آویخته

یک چمن گل بین که در پیراهنی افتاده است...

[mehran_setup 232]

توفان ها

در رقص عظیم تو

به شکوهمندی

نی لبکی می نوازند،

و ترانه رگ هایت

آفتاب همیشه را طالع می کند

بگذار چنان از خواب بر ایم

که کوچه های شهر

حضور مرا دریابند

دستانت آشتی است

ودوستانی که یاری می دهند

 

شاملو

[marjan17 4150]

دیدی که یار جز سر جورو ستم نداشت

بشکست عهد و از غم ما هیچ غم نداشت

[MH.Sayyadi 14584]

دوش تا آتش می از دل پیمانه دمید

نمشب صبح جهانتاب ز میخانه دمید

 

روشنی بخش حریقان مه و خورشید نبود

آتشی بود که از باده مستانه دمید

 

چه غم ار شمع فرومرد که از پرتو عشق

نور مهتاب ز خاکستر پروانه دمید

 

عقل کوته نظر آهنگ نظر بازی کرد

تا پریزاد من امشب ز پریخانه دمید

 

جلوه ها کردم و نشناخت مرا اهل دلی

منم آن سوسن وحشی که به ویرانه دمید

 

آتش انگیز بود باده نوشین گویی

نفس گرم رهی از دل پیمانه دمید.

[MH.Sayyadi 14584]

تاگریزان گشتی ای نیلوفری چشم از برم

در غمت از لاغری چون شاخه نیلوفرم

 

تا گرفتی از حریقان جام سیمین چون هلال

چون شفق خونابه ل می چکد از ساغرم....

[marjan17 4150]

در پاي قدح بنشين، زيبا صنمي بگزين

اسباب ريا برچين، كمتر ز دعا دم زن

[mehran_setup 232]

ندونم لوت و عریونم که کرده

خودم جلاد و بی جونم که کرده

بده خنجر که تا سینه کنم چاک

ببینم عشق بر جونم چه کرده

[marjan17 4150]

دیدم نگار خود را میگشت دور خانه

برداشته ربابی میزد یکی ترانه

[mehran_setup 232]

همه را بیازمودم، ز تو خوشترم نیامد

چو فرو شدم به دریا، چو تو گوهرم نیامد

[MH.Sayyadi 14584]

همچو نی می نالم از سودای دل

آتشی در سینه دارم جای دل

 

من که با هر داغ پیدا ساختم

سوختم از داغ نا پیدای دل...

[marjan17 4150]

دل من در دل شب خواب پروانه شدن ميبيند

مهر صبحدمان داس به دست خرمن خواب مرا ميچيند

[MH.Sayyadi 14584]

دوش تا آتش می از دل پیمانه دمید

نمشب صبح جهانتاب ز میخانه دمید

 

روشنی بخش حریقان مه و خورشید نبود

آتشی بود که از باده مستانه دمید

[mehran_setup 232]

در دفتر همیشه ی من ثبت می شود

این لحظه ها عزیزترین یادگار تو

تا دست هیچ کس نرسد تا ابد به من

می خواستم که گم بشوم در حصار تو

[marjan17 4150]

واعظان کین جلوه بر محراب ومنبر میکنند

خود به خلوت میروند آن کار دیگر میکنند

[mehran_setup 232]

دو ابروی تو که پیوسته سر به سر دارد

دو ماه پاره سر وصل یکدگر دارد

[marjan17 4150]

در آنجا در فراز قله كوه دو پايم خسته از رنج دويدن

به خود گفتم در كه اين اوج ديگر صدايم را خدا خواهد شنيدن

به سوي ابرهاي تيره پر زد نگاه روشن اميدوارم

زدل فرياد كردم كاي خداوند من او را دوست دارم دوست دارم...

[mehran_setup 232]

مسکن شده کوچه ملامت ما را

ره نیست به وادی سلامت ما را

درویشانیم ترک عالم کرده

این است طریق تا قیامت ما را

[marjan17 4150]

آنكه نهاده بر دلم حسرت يك نظاره را

بر لب من كجا نهد لعل شراب خواره را