مشاعره

[moh@mad 5513]

در چمن باد بهاری ز کنار گل و سرو

به هواداری آن عارض و قامت برخاست

[niaz 9807]

تا چند زنم به روی دریاها خشت

بیزار شدم ز بُت پرستان کِنشت

[کامیلا 422]

گل اگر خار نداشت

دل اگر بی غم بود

اگر از بهر پرستو قفسی تنگ نبود

زندگی

عشق

اسارت همه بی معنا بود

[niaz 9807]

در پردهی اسرار کسی را ره نیست

زین تعبیه جان هیچ کس آگه نیست

[moh@mad 5513]

تا توانی دلی به دست آور

دل شکستن هنر نمیباشد

[niaz 9807]

در خواب بُدم مرا خردمندی گفت

کز خواب کسی را گُل شادی نشکفت

کاری چه کنی که با اجل باشد جُفت

مَی خور که به زیر خاک می باید خفت:icon_pf (34):

[moh@mad 5513]

تا کی در انتظار گذاری به زاریم

باز آی بعد از اینهمه چشم انتظاریم

[niaz 9807]

می نوش به خرمی که این چرخ کهن

ناگاه تو را چو خاک گرداند پست

[moh@mad 5513]

تو دان بی تو جهان در چشم من تنگ است مینالم

فلک را بی سبب با من سر جنگ است مینالم

[niaz 9807]

مَی خور چو ندانی از کجا آمده ای

خوش باش و ندانی به کجا خواهی رفت

[moh@mad 5513]

تیره گون شد کوکب بخت همایون فام من

واژگون شد از سپهر واژگون اقبال من

[arash86. 4604]

نابرده رنج گنج میسرنمی شود

مزد آن گرفت جان برادرکه کارکرد

[شقایق31 40377]

نابرده رنج گنج میسرنمی شود

مزد آن گرفت جان برادرکه کارکرد

 

دارم دلکی به عشق بسته

اما چه دلی؟ دلی شکسته

[arash86. 4604]

هزار مرتبه شویم دهان به مشک وگلاب

هنوز نام تو بردن کمال بی ادبی است

[moh@mad 5513]

تا دل هرزه گرد من رفت به چين زلف او

زان سفر دراز خود عزم وطن نمی‌کند

[niaz 9807]

در خواب بُدم مرا خردمندی گفت

کز خواب کسی را گُل شادی نشکفت

[moh@mad 5513]

تا هستم ای رفیق ندانی که کیستم

روزی سراغ وقت من آیی که نیستم

[niaz 9807]

می نوش به خرمی که این چرخ کهن

ناگاه تو را چو خاک گرداند پست:w00:

[moh@mad 5513]

تا چند کنيم از تو قناعت به نگاهی

يک عمر قناعت نتوان کرد الهی

 

چرا داد میزنین؟

[niaz 9807]

یک کوزه شراب تا به هم نوش کنیم

زان پیش که کوزه ها کنند از گِلِ ما

موقعیت شعر ایجاب میکرد داد بزنم:w00: