مشاعره

[MH.Sayyadi 14584]

یا رب چه غمزه کرد صراحی که خون خم

با نعره های قلقلش اندر گلو ببست

[Ali.Akbar 9300]

تن برود به پیش دل کاین همه را چه می‌کنی

گوید دل که از مهی کز نظرت نهان بود

جز رخ دل نظر مکن جز سوی دل گذر مکن

زانک به نور دل همه شعله آن جهان بود

[Maryam.j 1013]

در سلوکم گفت پنهان عارفی وارسته ای

نقد سالک نیست جز تیمار قلب خسته ای

[Ali.Akbar 9300]

یار دلدار من ار قلب بدین سان شکند

ببرد زود به جانداری خود پادشهش...

[ALI* 880]

شاه شمشادقدان خسرو شيرين دهنان

که به مژگان شکند قلب همه صف شکنان

مست بگذشت و نظر بر من درويش انداخت

گفت اي چشم و چراغ همه شيرين سخنان

تا کي از سيم و زرت کيسه تهي خواهد بود

بنده من شو و برخور ز همه سيم تنان

 

تکراری نیست؟:ws6:

[Ali.Akbar 9300]

نرخ بالا کن متاع غمزه‌ی غماز را

 

شیوه را بشناس قیمت، قدر مشکن ناز را

[ALI* 880]

افشاي راز خلوتيان خواست كرد شمع

شكر خدا كه سر دلش در زبان گرفت

[monire 680]

تور در آب بیندازیم

وبگیریم طراوت را از آب

ریگی از روی زمین برداریم

[ALI* 880]

مجلس انس و بهار و بحث شعر اندر ميان

نستدن جام مي از جانان گران جاني بود

[monire 680]

در میان مردمی با این مصیبتها صبور

صحبت از مرگ محبت مرگ عشق

گفتگو از مرگ انسانیت است

[ALI* 880]

تاب بنفشه میدهد طره مشک سای تو

پرده غنچه میدرد خنده دلگشای تو

[monire 680]

واژه ها را باید شست

واژه باید خود باد ‚ واژه باید خود باران باشد

[melpomene 541]

دردم از یاراست و درمان نیز هم

دل فدای او شد و جان نیز هم

[ALI* 880]

مطرب چه پرده ساخت كه در پرده سماع

بر اهل وجد، در هاي و هو ببست

[monire 680]

تو گویی نهفته ست در آن دو چشم

نواهای خاموش سرگشتگان

[melpomene 541]

ناكرده گناه در جهان كيست؟بگو

من بد كنم و تو بد مكافات دهى

 

آنكس كه گنه نكرده چون زيست؟بگو

پس فرق ميان من و تو چيست؟بگو

[monire 680]

وانگهم در داد جامی کز فروغش بر فلک

زهره در رقص آمد و بربط زنان می‌گفت نوش

[melpomene 541]

شاگردى روزگار كرد بسيار

در كار جهان هنوز استاد نيم

[monire 680]

معاشران ز خلوت شبانه یاد آرید

حقوق بندگی مخلصانه یاد آرید

[Maryam.j 1013]

دوای جان مجو و تن فرو ده

که درد عاشقی را هرگز دوا نیست