مشاعره

[Ali.Akbar 9300]

دستم نداد قوت رفتن به پيش يار

چندي به پاي رفتم و چندي به سر شدم

[قاصدکــــــــ 20162]

دستم نداد قوت رفتن به پيش يار

چندي به پاي رفتم و چندي به سر شدم

 

 

مرجان لب لعل تو مرجان مرا قوت

 

ياقوت بنامم لب خندان تو را قوت

[Ali.Akbar 9300]

تو را من در سرای عشق دیدم

به کویت جای پای عشق دیدم

همه بیگانه اند با عشق اما

تو را من آشنای عشق دیدم

[monire 680]

من نگویم که مرا از قفس آزاد کنید

قفسم برده به باغی و دلم شاد کنید

[قاصدکــــــــ 20162]

دوش مي گفت به مژگان درازت بكشم

 

يارب از خاطرش انديشه ي بيداد ببر

[monire 680]

رخنه ای نیست دراین تاریکی

در و دیوار به هم پیوسته

سایه ای لغزد اگر روی زمین

نقش وهمی است ز بندی رسته

[قاصدکــــــــ 20162]

هم گلستان خيالم ز تو پرنقش و نگار

 

هم مشام دلم از زلف سمن ساي تو خوش

[monire 680]

شب ز راه آمد و با دود اندود

طرح هایی که فکندم در شب

روز پیدا شد و با پنبه زدود

[قاصدکــــــــ 20162]

در تيره شب هجر تو جانم به لب آمد

 

وقتست كه همچون مه تابان به در آيي

[monire 680]

یادم آرد روز باران: گردش یک روز دیرین،

خوب و شیرین توی جنگل های گیلان.

[قاصدکــــــــ 20162]

نرگس ساقي بخواند آيت افسونگري

 

حلقه ي اوراد ما مجلس افسانه شد

[monire 680]

دست جادویی شب

در به روی من و غم می بندد

می کنم هر چه تلاش

او به من می خندد

[قاصدکــــــــ 20162]

دل ما به دور رويت ز چمن فراغ دارد

 

كه چو سرو پاي بندست و چو لاله داغ دارد

[monire 680]

در میان دو درخت گل یاس شاعری تابی می بست

پسری سنگ به دیوار دبستان میزد

کودکی هسته زردآلو را روی سجاده بیرنگ پدر تف می کرد

و بزی از خزر نقشه جغرافی آب می خورد

 

[قاصدکــــــــ 20162]

درو ازين بهتر نباشد ساقيا عشرت گزين

 

حال ازين خوشتر نباشد حافظا ساغر بخواه

[monire 680]

هر چه بگندد نمکش میزنند

وای به روزی که بگندد نمک:icon_pf (34):

[Ali.Akbar 9300]

در پیچ و خم و تابم از آن زلف خدا را

ای زلف که داد اینهمه پیچ و خم و تابت؟

[ALI* 880]

تصویر ها در اینه ها نعره می کشند

ما را از چارچوب طلایی رها کنید

ما در جهان خویشتن آزاد بوده ایم

دیوارهای کور کهن ناله می کنند

ما را چرا به خاک اسارت نشانده اید ؟

[MH.Sayyadi 14584]

در گلستان جهان

چون غنچه های صبح دم

با درون پر ز خون

در حال لبخندیم ما

[Maryam.j 1013]

ای عجب نو ها کهن گردد ز گشت روزگار

عشق تو با من چرا هر روز بفزاید نویی؟