sanaz.goli 3471 ارسال شده در 17 فروردین، 2011 - بی وفا من و تو چون دریچه روبروی هم اگاه ز هر بگومگوی هم هرروز سلام و پرسش و خنده هر روز قرار روز اینده اکنون دل من شکسته است زیرا یکی از دریچه ها بسته است نه مهر فسون و نه ماه جادو کرد لعنت به سفر که هرچه کرد او کرد 3
YAGHOT SEFID 29302 ارسال شده در 18 فروردین، 2011 اگر به باده مشکین دلم کشد شاید که بوی خیر ز زهد ریا نمیآید جهانیان همه گر منع من کنند از عشق من آن کنم که خداوندگار فرماید طمع ز فیض کرامت مبر که خلق کریم گنه ببخشد و بر عاشقان ببخشاید مقیم حلقه ذکر است دل بدان امید که حلقهای ز سر زلف یار بگشاید تو را که حسن خداداده هست و حجله بخت چه حاجت است که مشاطهات بیاراید چمن خوش است و هوا دلکش است و می بیغش کنون بجز دل خوش هیچ در نمیباید جمیلهایست عروس جهان ولی هش دار که این مخدره در عقد کس نمیآید به لابه گفتمش ای ماه رخ چه باشد اگر به یک شکر ز تو دلخستهای بیاساید به خنده گفت که حافظ خدای را مپسند که بوسه تو رخ ماه را بیالاید 3
YAGHOT SEFID 29302 ارسال شده در 18 فروردین، 2011 به نسیمی همه راه به هم می ریزد کی دل سنگ تو را آه به هم می ریزد سنگ در برکه می اندازم و می پندارم با همین سنگ زدن ، ماه به هم می ریزد عشق بر شانه هم چیدن چندین سنگ است گاه می ماند و نا گاه به هم می ریزد آنچه را عقل به یک عمر به دست آورده است دل به یک لحظه کوتاه به هم می ریزد آه یک روز همین آه تو را می گیرد گاه یک کوه به یک کاه به هم می ریزد 3
پیرهاید 10193 ارسال شده در 18 فروردین، 2011 هان ای طبیب عاشقان ، دستی فرو کش بر سرم تا بخت و رخت و تخت خود ، بر عرش و کرسی بر برم بر گردن و بر دست من ، بر بند آن زنجیرها افسون مکن از افسون تو هر روز دیوانه ترم . . . . 1
sarooneh 2052 ارسال شده در 18 فروردین، 2011 بنگر چه گونه دست تکان میدهم گوئی مرا برای وداع آفریده اند 2
sanaz.goli 3471 ارسال شده در 19 فروردین، 2011 خدایا کفر نمیگویم! پریشانم چه میخواهی تو از جانم؟! مرا بی آنکه خود خواهم اسیر زندگی کردی خداوندا تو مسئولی! اگر روزی ز عرش خود به زیر آیی لباس فقر پوشی غرورت را برای تکه نانی به زیر پای نامردان بیاندازی و شب آهسته و خسته تهی دست و زبان بسته به سوی خانه باز آیی زمین و آسمان را کفر میگویی نمیگویی؟! خداوندا! اگر در روز گرما خیز تابستان تنت بر سایهی دیوار بگشایی لبت بر کاسهی مسی قیر اندود بگذاری و قدری آن طرفتر عمارتهای مرمرین بینی و اعصابت برای سکهای اینسو و آنسو در روان باشد زمین و آسمان را کفر میگویی نمیگویی؟! خداوندا! اگر روزی بشر گردی ز حال بندگانت با خبر گردی پشیمان میشوی از قصه خلقت از این بودن، از این بدعت خداوندا تو مسئولی خداوندا تو میدانی که انسان بودن و ماندن در این دنیا چه دشوار است چه رنجی میکشد آنکس که انسان است و از احساس سرشار است 1
sanaz.goli 3471 ارسال شده در 19 فروردین، 2011 برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام
sanaz.goli 3471 ارسال شده در 19 فروردین، 2011 [font=times new roman, times, serif]یادمان باشد[/font] یادمان باشد یادمان باشد اگر خاطرمان تنها شد طلب عشق ز هر بی سر و پایی نکنیم یادمان باشد اگر این دلمان بی کس شد طلب مهر ز هر چشم خماری نکنیم یادمان باشدکه دگر لیلی و مجنونی نیست به چه قیمت دلمان بهر کسی چاک کنیم! یادمان باشد که در این بهر دو رنگی و ریا دگر حتی طلب آب ز دریا نکنیم یادمان باشد اگر از پس هر شب روزیست دگر آن روز پی قلب سیاهی نرویم یادمان باشد اگر شمعی و پروانه به یکجا دیدیم طلب سوختن بال و پر کس نکنیم ولی آخر تو بگو با دل عاشق چه کنم؟ یاد من هست طلب عشق ز هر کس نکنم گو تو آخر که نه انصاف و نه عدل است و نه داد دل دیوانه من بهر که افتاده به خاک این همه گفتم و گفتم که رسم آخر کار به تو ای عشق تو ای یار به تو ای بهر نیاز یادمان باشد که د یگر دل تنها نیست یادمان باشد که دیگر دل تو مال من است یادمان باشدکه باشم همه عمر بهر تو پاک یاد تو باشم و هر دم بکنم راز و نیاز یاد تو باشد از این پس من و تو ما شده ایم هر دو عاشق دو پرستو دو مسافر شده ایم ودر نهایت یادمان باشد مرگ پایان کبوتر نیست برای پروازی ابدی...
sanaz.goli 3471 ارسال شده در 19 فروردین، 2011 موقعي كه مي خواستمت مي ترسيدم نگات كنم،موقعي كه نگات كردم ترسيدم باهات حرف بزنم. موقعي كه باهات حرف زدم ترسيدم نازت كنم،موقعي كه نازت كردم ترسيدم عاشقت بشم حالا كه عاشقت شدم ميترسم از دستت بدم
sanaz.goli 3471 ارسال شده در 19 فروردین، 2011 من که میدونم یه روزی میای سراغ قبر من من که میدونم اون چشات میباره تو ماتم من من که بهت گفته بودم دغ میکنم یه گوشه ای رفتی و خندیدی به من گفتی به من دیوونه ای من که میدونم یه روزی کلاغ قصه گوی ما خبر میاره از منو میگه بهت پیشم بیا هر چی که فریاد میزنم تو کوچه های انتظار رفته بودی از این دل و رفته بودی از این دیار وقتی که از شب تا سحر ناله میکردم ای خدا کجا بودی قشنگ من نعش منو ببین حالا گریه نکن قشنگ من قسمت من همین بوده از این همه خوبی واسم ببین که دوری میمونه هنوزم عاشق توام حتی زیر یه دنیا خاک خدانگهدار تو و حافظ اون نگاه پاک
sanaz.goli 3471 ارسال شده در 19 فروردین، 2011 درشیرینی بوسه غرق بودیم … که ناگهان شوری اشک رابر لبانم احساس کردم وفهمیدم که این بوسه.بوسه ی جدایی است 1
YAGHOT SEFID 29302 ارسال شده در 19 فروردین، 2011 چه قدر فاصله اینجاست بین آدمها چه قدر عاطفه تنهاست بین آدمها کسی به حال شقایق دلش نمی سوزه و او هنوز شکوفاست بین آدمها کسی به خاطر پروانه ها نمی میرد تب غرور چه بالاست بین آدمها و از صدای شکستن کسی نمی شکند چه قدر سردی و غوغاست بین آدمها میان کوچه دل ها فقط زمستانست هجوم ممتد سرماست بین آدمها ز مهربانی دل ها دگر سراغی نیست چه قدر قحطی رؤیاست بین آدمها کسی به نیت دل ها دعا نمی خواند غروب زمزمه پیداست بین آدمها و حال آینه را هیچ کسی نمی پرسد همیشه غرق مداراست بین آدمها غریب گشتن احساس درد سنگینی ست و زندگی چه غم افزاست بین آدمها مگر که کلبه دل ها چه قدر جا دارد چه قدر راز و معماست بین آدمها چه ماجرای عجیبی ست این تپیدن دل و اهل عشق چه رسواست بین آدمها چه می شود همه از جنس آسمان باشیم طلوع عشق چه زیباست بین آدمها میان این همه گلهای ساکن اینجا چه قدر پونه شکیباست بین آدمها تمام پنجره ها بی قرار بارانند چه قدر خشکی و صحراست بین آدمها و کاش صبح ببینم ،باز مثل قدیم نیاز و مهر و تمناست بین آدمها بهار کردن دل ها چه کار دشواریست و عمر شوق چه کوتاست بین آدمها میان تک تک لبخندها غمی سرخ ست و غم به وسعت یلداست بین آدمها به خاطر تو سرودم چرا که تنها تو دلت به وسعت دریاست بین آدمها 3
YAGHOT SEFID 29302 ارسال شده در 19 فروردین، 2011 تا تو با منی زمانه با من است بخت و کام جاودانه با من است تو بهار دلکشی و من چو باغ شور و شوق صد جوانه با من است یاد دلنشینت ای امید جان هر کجا روم روانه با من است ناز نوشخند صبح اگر توراست شور گریه ی شبانه با من است برگ عیش و جام و چنگ اگرچه نیست رقص و مستی و ترانه با من است گفتمش مراد من به خنده گفت لابه از تو و بهانه با من است گفتمش من آن سمند سرکشم خنده زد که تازیانه با من است هر کسش گرفته دامن نیاز ناز چشمش این میانه با من است خواب نازت ای پری ز سر پرید شب خوشت که شب فسانه با من است هوشنگ ابتهاج 2
sanaz.goli 3471 ارسال شده در 21 فروردین، 2011 گفته بودم که اگربوسه دهی توبه کنم که دگربارازاین گونه خطانکنم بوسه دادی وچو برخاست لبت ازلب من توبه کردم که دگرتوبه بی جانکنم گفتم آیا بوسه بررویت زنم یابرلبت.گفت:عاشقی،چشم داری هرکجانازکتراست همی دانم که روز وشب جهان روشن زروی توست ولیکن آفتابی یامه تابان، نمی دانم 1
haj morteza 502 ارسال شده در 21 فروردین، 2011 ماه نو چو بر چشم مردم نیاید هرکسی به انگشت خود می نماید در غم تو از بس که زار و نزارم با هلال و یک مو تفاوت ندارم 2
PinkGirl 1453 ارسال شده در 21 فروردین، 2011 شراب خوب هر جرعه اش برای از یاد بردن یک قرن کافی ست جرعه جرعه آنقدر می توانیم عقب برویم که بعد از شام سر از نخلستان های مهتابیِ بین النهرین در آوریم 4
sanaz.goli 3471 ارسال شده در 21 فروردین، 2011 روزگار اما وفا با ما نداشت، طاقت خوشبختی ما را نداشت پیش پای عشق ما سنگی گذاشت،بی گمان از مرگ ما پروا نداشت آخر این قصه هجران بود و بس،حسرت و رنج فراوان بود و بس یار ما را از جدایی غم نبود،در غمش مجنون عاشق کم نبود بر سر پیمان خود محکم نبود، سهم من از عشق جز ماتم نبود با من دیوانه پیمان ساده بست، ساده هم آن عهد و پیمان را شکست بی خبر پیمان یاری را گسست،این خبر ناگاه پشتم را شکست آن کبوتر عاقبت از بند رفت،رفت و با دلداری دیگر عهد بست با که گویم که او هم خون من است، خسم جان و تشنه خون من است بخت بد بین وصل او قسمت نشد،این گدا مشمول آن رحمت نشد، آن طلا حاصل به این قیمت نشد عاشقان را خوش دلی تقدیر نیست با چنین تقدیر بد تدبیر نیست، از غمش با دود ودم هم دم شدم باد نوش غصه او من شدم ، مست و مخمور و خراب از غم شدم زره ، زره آب گشتم کم شدم. . . آخر آتش زد دل دیوانه را. . . سوخت بی پروا پر پروانه را عشق من. . . عشق من از من گذشتی خوش گذر ، بعد از این حتی تو اسمم را نبر خاطراتم را تو بیرون کن ز سر دیشب از کف رفت فردا را نگر آخر این یک بار از من بشنو پند ، بر منو بر روزگارم دل نبند عاشقی را دیر فهمیدی چه سود. . !عشق دیرین گسسته از تار و پود گر چه آب رفته باز آید به رود ماهی بیچاره اما مرده بود بعد از این هم آشیانت هر کس است باش با او یاد تو ما را بس است. . .
Lord HellisH 324 ارسال شده در 21 فروردین، 2011 من گنگ خواب دیده و عالم همه کر من عاجزم زگفتن و خلق از شنیدنش 4
sanaz.goli 3471 ارسال شده در 21 فروردین، 2011 لحظه های رفتنه... حالا اون می خواد بره... داره تنهام می زاره... با یه دنیا خاطره... تو چشام اشکی نیست... رو لبام حرفی نیست... پیش تو می خندم... گریه هام پنهونیست... بدون که من بی تو می رم و می میرم... فقط یا مردنم من آروم می گیرم... بزار یه بار دیگه من تو رو ببینم... برات گریه کنم... به پات من بشینم... بخدا تو بری... من می شم دیوونه... آتيش عشق تو به یادم می مونه... داری می ری؟؟ داری می ری تو از کنارم... من که جز تو کسی رو ندارم... من می مونم پای قرارم... حتی نیستی تو در کنارم... داری می ری واسه ی همیشه... بی تو بودن نه... نمی شه... مثل من عاشقت کی می شه... که بمونه واست همیشه... دیگه وقت رفتنه... کسی حرف نمی زنه... صدای قلب منه... که سکوت رو می شکنه... پنجره بارونی... تو اتاق ویرونی... توی ذهن و خاطرم ... همیشه می مونی... بدون که من بی تو می رم و می میرم... فقط یا مردنم من آروم می گیرم... بزار یه بار دیگه من تو رو ببینم... برات گریه کنم... به پات من بشینم... بخدا تو بری... من می شم دیوونه... آتيش عشق تو به یادم می مونه... داری می ری؟؟ داری می ری تو از کنارم... من که جز تو کسی رو ندارم... من می مونم پای قرارم... حتی نیستی تو در کنارم... داری می ری واسه ی همیشه... بی تو بودن نه... نمی شه... مثل من عاشقت کی می شه... که بمونه واست همیشه... داری می ری... داری می ری... داری می ری... من می مونم... من می مونم... داری می ری تو از کنارم... من که جز تو کسی رو ندارم... من می مونم پای قرارم... 1
آرماندیس 4786 ارسال شده در 21 فروردین، 2011 از «دوستت دارم»هات، خستهاَم دیگر از آن لبها کمی فحش بده لامَسَّب! 4
ارسال های توصیه شده